Δ.Υ.Ο Magazine cms

Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

  • Παραγωγικός βήχας; Ανακουφιστείτε άμεσα, φυσικά και αποτελεσματικά

    Παραγωγικός βήχας; Ανακουφιστείτε άμεσα, φυσικά και αποτελεσματικά

    Ο χειμώνας φέρνει μαζί του την γρίπη, το κρυολόγημα και τις εποχιακές ιώσεις, που αφορούν κυρίως στο αναπνευστικό σύστημα και μας ταλαιπωρούν.

    Ο Πνευμονολόγος-Φυματιολόγος Μιχαηλίδης Δημήτριος πιμ. Β’ Πνευμονολογικής Κλινικής Νοσοκομείου Metropolitan Hospital μας ενημερώνει πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον παραγωγικό βήχα.  Οι συνεχείς εναλλαγές της θερμοκρασίας είναι η κύρια αιτία εμφάνισης μίας ίωσης, ενώ η κακή διατροφή, η κούραση και η αυξημένη υγρασία, αποτελούν επιπλέον παράγοντες για ανάπτυξη ρινοφαρυγγίτιδας, αμυγδαλίτιδας, κ.ά.

     

    Δύο από τα βασικά  συμπτώματα των ιώσεων, ή του κρυολογήματος, είναι  ο βήχας, που αποτελεί έναν πολύ χρήσιμο μηχανισμό άμυνας του αναπνευστικού συστήματος και ο πονόλαιμος.

    Για την αντιμετώπιση των ιώσεων δεν πρέπει να λαμβάνουμε αντιβίωση.Η χορήγηση αντιβίωσης είναι αναγκαία, όταν υπάρχουν επιπλοκές της ίωσης (π.χ. αμυγδαλύτιδα, φαρυγγίτιδα κλπ) και μόνο μετά από τη συμβουλή του γιατρού. 

    Πώς θα μετριάσετε τα συμπτώματα:

    • Καταναλώνετε  ζεστά  ροφήματα, καθώς βοηθούν στη ρευστοποίηση τυχόν εκκρίσεων από τη μύτη ή το στόμα.
    • Υιοθετήστε υγιεινή διατροφή με φρούτα και λαχανικά
    • Να κοιμόσαστε τουλάχιστον 7-8 ώρες  την ημέρα
    • Ανακουφιστείτε άμεσα και αποτελεσματικά από τα συμπτώματα που σχετίζονται με τον παραγωγικό βήχα με τη χρήση του Ιviprosil, του συμπληρώματος διατροφής με αποχρεμπτικές και βλεννολυτικές ιδιότητες, που περιέχει  εκχύλισμα φύλλων κισσού, χωρίς αλκοόλη και συντηρητικά και με γεύση φρούτων. Η μορφή του είναι σε διασπειρόμενες ταινίες (thin films) στο στόμα (μονοδόσεις), που απελευθερώνουν το εκχύλισμα φύλλων κισσού στον οργανισμό. Σε μία κατηγορία προϊόντων φαρμακείου που κυριαρχείται από τα παραδοσιακά σιρόπια και τους δοσομετρητές, οι διασπειρόμενες ταινίες του Iviprosil αποτελούν μοναδική καινοτομία, καθώς προσφέρουν μεγάλη ευκολία στη χρήση και στη μεταφορά (on-the-go). Ο καταναλωτής μπορεί να τις έχει κάθε στιγμή μαζί του: στην εργασία, στο δρόμο, στην εκδρομή, στο εστιατόριο, στον κινηματογράφο! Είναι κατάλληλο και για ενήλικες με δυσκολίες στην κατάποση, ή με υψηλό κίνδυνο αναρρόφησης και παιδιά από 2 ετών και άνω.
    • Χρησιμοποιήστε συσκευή ατμού ή υγραντήρα στο υπνοδωμάτιό σας
    • Αποφύγετε οπωσδήποτε το κάπνισμα αλλά και το παθητικό κάπνισμα
    • Αερίστε καθημερινά το σπίτι για αρκετή ώρα κάθε φορά.Οι γιατροί συνιστούν προσοχή σε κλειστούς χώρους, συχνή πλύση των χεριών και καλό καθαρισμό των επιφανειών και αντικειμένων, με τα οποία υπάρχει καθημερινή επαφή.
  • Κονδυλώματα: Το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα

    Κονδυλώματα: Το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα

    Τα κονδυλώματα είναι οι μυρμηγκιές των γεννητικών οργάνων. Πρόκειται για το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, αφού περίπου το 80% του πληθυσμού των σεξουαλικά ενεργών ατόμων θα έρθουν σε επαφή με τον ιό σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Από αυτούς, μόνο το ένα τέταρτο θα κάνουν κλινική εκδήλωση, δηλαδή θα εμφανίσουν κονδυλώματα ορατά κατά την κλινική εξέταση.
    Πώς μεταδίδονται;
    «Με τη σεξουαλική επαφή. Όταν κάποιο άτομο έρθει σε επαφή με τον ιό προκύπτουν δύο ενδεχόμενα: ή θα παραμείνει φορέας ή θα απορρίψει τον ιό», εξηγεί ο κ. Κωνσταντίνος Μηλεούνης, Διευθυντής Δερματολόγος στο Metropolitan Hospital.
    Πώς γίνεται η διάγνωση;
    Δυστυχώς δεν υπάρχει εξέταση αίματος που να τεκμηριώνει την ύπαρξη του ιού. Η διάγνωση γίνεται κατά κανόνα κλινικά. Εάν χρειαστεί να τεκμηριωθεί η διάγνωση, θα γίνει βιοψία σε δείγμα δέρματος. Εάν θέλουμε να δούμε για ποιο στέλεχος του ιού πρόκειται, θα κάνουμε PCR. Η διαπίστωση της «ταυτότητας» του στελέχους έχει σημαντική κλινική αξία, καθώς ορισμένα από αυτά ενοχοποιούνται για την εμφάνιση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
    Ποια είναι η θεραπεία;
    Συνίσταται στην καταστροφή των βλαβών (τα σπυράκια) είτε με κρυοθεραπεία με τη χρήση υγρού αζώτου είτε με «κάψιμο» με λέιζερ, σε συνδυασμό με τοπική αγωγή.
    Εμβολιασμός
    Το πιο σημαντικό μέτρο πρόληψης είναι ο εμβολιασμός κατά του ιού (9-18 ετών, με σύσταση την πραγματοποίησή του κατά το «ηλικιακό παράθυρο» 9 – 11 ετών) για κορίτσια και αγόρια.
  • Τι αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού;

    Τι αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού;

    Μόνο το 5-10 % όλων των περιπτώσεων καρκίνου μπορούν να αποδοθούν σε γενετικές ανωμαλίες, τόνισε μιλώντας στο πρόσφατο συνέδριο της ΕSoDiMeSO η Χειρουργός Μαστού, Διευθ/ρια Κλινικής Μαστού στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, κυρία Φιορίτα Πουλακάκη, MD, PhD, FEBS, CEBS.
    Tο υπόλοιπο 90-95%, αναφέρει η ειδικός, έχει να κάνει με το περιβάλλον και τον τρόπο ζωής (κάπνισμα, διατροφή, αλκοόλ, έκθεση στον ήλιο, περιβαλλοντικούς ρύπους, λοιμώξεις, παχυσαρκία , έλλειψη σωματικής άσκησης).
    Μάλιστα δεδομένα δείχνουν, ότι μεταξύ των θανάτων από καρκίνο, 30-35% σχετίζεται με τη διατροφή.
    Στον αντίποδα,  μετα-ανάλυση 13 μελετών έδειξε ότι η οικογένεια λάχανου-μπρόκολου-κουνουπιδιού ασκεί προστατευτική επίδραση κατά του καρκίνου. Οι γυναίκες με την υψηλότερη κατανάλωση λάχανου-μπρόκολου-κουνουπιδιού είχαν 15% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστού.
    Σύμφωνα με τα δεδομένα που παρουσίασε η κυρία Πουλακάκη, η φυσική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένης της έντονης φυσικής δραστηριότητας μειώνει  επίσης τον κίνδυνο του μετεμμηνοπαυσιακού καρκίνου του μαστού. Το ίδιο κάνει και ο θηλασμός.
    Αντιθέτως, το υπέρβαρο και η παχυσαρκία στην ενήλικο ζωή αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Το ίδιο και το μεγάλο ύψος της γυναίκας, καθώς και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Οι γυναίκες που πίνουν λίγο παραπάνω έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού κατά 8%, ενώ εκείνες που το παρακάνουν αυξάνουν τον κίνδυνό τους να νοσήσουν από καρκίνο του μαστού κατά 37%.
  • Πιο γερά οστά σε 5 κινήσεις

    Πιο γερά οστά σε 5 κινήσεις

    H οστεοπόρωση θεωρείται μια σιωπηλή νόσος, καθώς συχνά δεν δίνει συμπτώματα, έως ότου συμβεί το πρώτο οστεοπορωτικό κάταγμα. Είναι συνεπώς πολύ σημαντικό να διακρίνει κανείς τις υποψηφίε(ου)ς για μελλοντικό κάταγμα αλλά και να προστατεύσει το σκελετό του.

    Υποψήφιοι για την εμφάνιση οστεοπόρωσης, σημειώνει ο Ευστάθιος Θ. Χρονόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ορθοπαιδικής, Β’ Πανεπιστημιακή Ορθοπαιδική Κλινική, Κωνσταντοπούλειο Γ. Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας είναι τα άτομα που ακολουθούν καθιστική ζωή, έχουν συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες, λαμβάνουν φάρμακα που επιδρούν στα οστά και εμφανίζουν ανεπάρκεια ή έλλειψη σε βιταμίνη D.

    Πώς θα προστατεύσουμε τα οστά μας;

    1. Με μια ισορροπημένη διατροφή. Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών παίζει σημαντικό ρόλο για τη γενική υγεία, ενώ προάγει και την υγεία των οστών.
    2. Αποφεύγοντας τροφές πλούσιες σε νάτριο, όπως κονσέρβες, επεξεργασμένες τροφές, αλμυρά σνακ.
    3. Προσλαμβάνοντας επαρκή ποσότητα βιταμίνης D. Η βιταμίνη D διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών. Είναι αυτή που βοηθάει τον οργανισμό μας να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει το ασβέστιο. Χωρίς τη βιταμίνη αυτή τα οστά μας μπορεί να χάσουν μεγάλες ποσότητες ασβεστίου και να γίνουν εύθραυστα.
    Η έλλειψη της βιταμίνης μπορεί να προκαλέσει μια πάθηση που ονομάζεται οστεομαλακία στους ενήλικες και ραχίτιδα στα παιδιά.
    4. Προσέχοντας τη λήψη ορισμένων φαρμάκων. Η χρόνια χρήση -πάνω από 3 μήνες- κορτικοστεροειδών σε ανθρώπους που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εμφάνιση οστεοπόρωσης. Φάρμακα που εξασθενούν τα οστά είναι επίσης τα κυτταροστατικά, οι αναστολείς της αρωματάσης και γενικότερα τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Επίσης, ορισμένα νευρολογικά, αντιεπιληπτικά σκευάσματα (όπως η φαινυντοΐνη και η φαινοβαρβιτάλη), αλλά και κάποια αντικαταθλιπτικά, θα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή και έλεγχο των βιοχημικών οστικών δεικτών.
    Ωστόσο, και ορισμένα «αθώα» φάρμακα, όπως τα αντιόξινα -φάρμακα για το στομάχι- και τα σκευάσματα από άλατα αλουμινίου θα πρέπει επίσης να χορηγούνται με προσοχή και για περιορισμένα χρονικά διαστήματα.
    5. Η έλλειψη άσκησης αδυνατίζει τα οστά. Η απλή βάδιση, το τρέξιμο, ο χορός, το ποδήλατο και οι σύνθετες ασκήσεις βοηθούν στην οστική υγεία. Φροντίστε να είστε κάθε μέρα δραστήριοι – έστω και για λίγο.

  • Θερμαινόμενα τσιγάρα – ‘Οχι τόσο αθώα

    Θερμαινόμενα τσιγάρα – ‘Οχι τόσο αθώα

    Τα θερμαινόμενα τσιγάρα είναι εξαιρετικά δημοφιλή μεταξύ των ατόμων που προσθαούν να κόψουν το κάπνισμα. Πόσο αθώα είναι;
    Στο πρόσφατο συνέδριο της ΕSoDiMeSO η κυρία Γεωργακοπούλου Βασιλική, Επιμελήτρια Πνευμονολόγος-Φυματιολόγος, MD, Msc, European Diploma of Adult Respiratory Medicine, PhD (c), Μονάδα Ειδικών Λοιμώξεων, Λαϊκό Νοσοκομείο, Συντονίστρια Λοιμώξεων Αναπνευστικού Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, η ομιλήτρια παρέθεσε όλα τα επιστημονικά δεδομένα για τα συγκεκριμένα καπνικά προϊόντα τα οποία: 
    • Περιέχουν νικοτίνη, άρα είναι εθιστικά
    • Περιέχουν χημικά αρωματικά, γλυκαντικά & άλλα πρόσθετα
    • Δεν χρησιμοποιούν ατελή καύση
    • Θερμαίνονται στους 350ºC για εξαέρωση της νικοτίνης, με αποτέλεσμα να παράγονται νέα, και δυνητικά καρκινογόνα μόρια.
    • Οδηγούν σε μικροσωματιδιακή ρύπανση
    • Ανεξάρτητες έρευνες έχουν δείξει ότι η ακρολεΐνη (τοξική και ερεθιστική ουσία) μειώνεται μόνο κατά 18%, η φολμαδεΰδη (δυνητικό καρκινογόνο) κατά 26%, η βενζαλδεΰδη (δυνητικό καρκινογόνο) κατά 50% και τα επίπεδα των TSNAs (καρκινογόνα) ανιχνεύονται στο 1/5 σε σχέση με τα συμβατικά τσιγάρα.
    • Επιπλέον η δυνητικά καρκινογόνος ουσία ακεναφθένη ανιχνεύεται σε τουλάχιστον 3 φορές υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τα συμβατικά τσιγάρα και τα επίπεδα της νικοτίνης και της πίσσας έχουν βρεθεί να είναι σχεδόν ίδια  με αυτά των συμβατικών τσιγάρων.
  • Γιατί να εμβολιαστεί ένα κορίτσι έναντι του HPV;

    Γιατί να εμβολιαστεί ένα κορίτσι έναντι του HPV;

    Τo εμβόλιο έναντι του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) είναι σημαντικό, καθώς προστατεύει από καρκίνους που προκαλούνται ως επακόλουθο χρόνιας μόλυνσης (λοίμωξης) από τον ιό, εξηγεί η Επίκ. καθηγήτρια Παιδιατρικής – Εφηβικής Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, επιστ. υπεύθυνη Μονάδας Εφηβικής Υγείας, Β’ Παιδιατρική Κλινική Παν/μίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού», πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής (ΕΕΕΙ), κυρία ¨Αρτεμις Τσίτσικα.

    Ο ιός HPV είναι πολύ συχνός και υπολογίζεται πως 1 στους 4 μολύνεται από αυτόν. Οι περισσότεροι δεν αναπτύσσουν ποτέ συμπτώματα ή προβλήματα υγείας, αφού οι περισσότερες από τις HPV λοιμώξεις (9 από τις 10) εξαφανίζονται από μόνες τους εντός δύο ετών. Ένα άτομο που έχει προσβληθεί από ιό HPV μπορεί να μην έχει κανένα σύμπτωμα, μεταδίδοντας τον ιό στους συντρόφους του, χωρίς να το γνωρίζει. Ο ιός μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή ή πιο σπάνια από την επαφή των γεννητικών περιοχών ή την επαφή των χεριών. Για τους λόγους αυτούς, ακόμη και η συστηματική χρήση προφυλακτικού, αν και μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο HPV λοίμωξης, δεν  προστατεύει απόλυτα. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος προστασίας από τον ιό HPV είναι ο εμβολιασμός.

    Πότε;

    Ο εμβολιασμός μπορεί να προλάβει τουλάχιστον 8 στους 10 καρκίνους που σχετίζονται με τον ιό και 9 στα 10 περιστατικά γεννητικών κονδυλωμάτων. Είναι απαραίτητος για όλα τα κορίτσια, κατά προτίμηση στην ηλικία των 11-12 ετών, όταν υπάρχει ακόμη συστηματική παρακολούθηση από τον παιδίατρο. Η ανοσολογική απάντηση είναι η μέγιστη, οι πάντα ήπιες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι λιγότερες, ενώ η πρόληψη παρέχεται εγκαίρως πριν από την πιθανότητα έκθεσης στον ιό.

    Το εμβόλιο έναντι του ιού HPV αποτελεί εμβόλιο ρουτίνας για τα κορίτσια ηλικίας 11-12 ετών. Η ηλικία αυτή είναι η περίοδος όπου ολοκληρώνεται όλη η σειρά των εμβολίων του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών στους εφήβους, καθώς τόσο η ανταπόκριση του οργανισμού στους εμβολιασμούς όσο και η συμμόρφωση των εφήβων στις ιατρικές οδηγίες είναι υψηλές. Σε περίπτωση που χαθεί η ευκαιρία να γίνει το εμβόλιο σε αυτή τη χρονική συγκυρία, μεταβαίνουμε στην ηλικία των μεγαλύτερων εφήβων.

    Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν είναι σωστή η πεποίθηση των γονέων ότι το εμβόλιο αποτελεί διαβατήριο για την έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας. Το εμβόλιο είναι ένα ακόμη εμβόλιο της εφηβικής ηλικίας, που συστήνεται να χορηγείται στην ίδια ηλικία με τα υπόλοιπα εμβόλια.

    Ήδη χιλιάδες έφηβοι έχουν εμβολιαστεί στη χώρα μας και έχουν θωρακιστεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό έναντι του ιού HPV. Μάλιστα, το δοσολογικό σχήμα 2 δόσεων (αντί 3) για τα κορίτσια έως 15 ετών, με μεσοδιάστημα 6 μηνών, διευκολύνει σημαντικά τη συμμόρφωση, καθώς απλουστεύεται ο εμβολιασμός (λιγότερες ιατρικές επισκέψεις και ενέσεις).

    Όταν φτάσουν στην κατάλληλη ηλικία, οι εμβολιασμένες γυναίκες θα ξεκινήσουν και τη χρήση τεστ Παπ, σύμφωνα με ιατρικές οδηγίες. Να σημειωθεί ότι στα κορίτσια 15-18 ετών απαιτούνται 3 δόσεις του εμβολίου εντός 6μήνου.

    Πρέπει να εμβολιάζονται και τα αγόρια;

    Όσον αφορά στον εμβολιασμό των αγοριών, που επίσης μπορεί να προσβληθούν από τον ιό, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) έχει ήδη εγκρίνει τον εμβολιασμό τους. Ο εμβολιασμός των αγοριών έχει ξεκινήσει μαζικά σε 19 χώρες παγκοσμίως (ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδά, Ιταλία, Αυστρία, Ελβετία κ.ά.), ενώ σε άλλες χώρες έχει καθυστερήσει η εφαρμογή του για λόγους κυρίως οικονομικούς, καθώς προτεραιότητα αποτελεί ο εμβολιασμός των γυναικών.

    Ο εμβολιασμός των αγοριών θα τα προστατεύσει από τα γεννητικά κονδυλώματα και από μορφές καρκίνου, όπως αυτός του πρωκτού. Επιπλέον, εμβολιάζοντας τα αγόρια προστατεύονται έμμεσα και οι ερωτικοί τους σύντροφοι, που δεν έχουν εμβολιαστεί.

    Κάθε γονέας που έχει την οικονομική δυνατότητα, σε συνεννόηση με τον παιδίατρο, οφείλει να εξετάσει την πιθανότητα εμβολιασμού του αγοριού του και το όφελος από αυτόν.

  • Η προστασία που προσφέρει η προηγούμενη λοίμωξη από SARS-CoV-2

    Η προστασία που προσφέρει η προηγούμενη λοίμωξη από SARS-CoV-2

    Η παγκόσμια αύξηση των περιστατικών που νοσούν από το στέλεχος Όμικρον Β.1.1.529 του SARS-CoV-2 είχε ως αποτέλεσμα πολλά άτομα να αποκτήσουν υβριδική ανοσία (ανοσία που αναπτύχθηκε από εμβολιασμό και νόσηση).

    Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης και Πάνος Μαλανδράκης συνοψίζουν τα δεδομένα της πρόσφατης δημοσίευσης των Niklas Bobrovitz και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση “The Lancet infectious diseases”, με θέμα την προστασία που προσφέρει η προηγούμενη λοίμωξη COVID-19 και η υβριδική ανοσία έναντι του στελέχους Όμικρον.

    Στόχος της συγκεκριμένης μελέτης ήταν η συστηματική ανασκόπηση του μεγέθους καθώς και της διάρκειας της προστασίας που προσφέρει μια προηγούμενη λοίμωξη από SARS-CoV-2 και η υβριδική ανοσία έναντι της λοίμωξης και της σοβαρής νόσησης από το στέλεχος Όμικρον. Για τη συστηματική ανασκόπηση αναζητήθηκαν σχετικές μελέτες στις ιστοσελίδες MEDLINE, Europe PubMed Central, Embase, Web of Science, ClinicalTrials.gov, Cochrane, και τη βάση δεδομένων του ΠΟΥ για Covid-19 από την 1η Ιανουαρίου 2020 έως και την 1η Ιουνίου 2022.

    Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 11 μελέτες που αναφέρονταν στην προστασία μετά από λοίμωξη SARS-CoV-2 και 15 μελέτες που αναφέρονταν στην προστασία που προσφέρει η υβριδική ανοσία. Η αποτελεσματικότητα της προηγούμενης λοίμωξης έναντι νοσηλείας ή σοβαρής νόσησης ανήλθε στο 74,6% [95% όρια αξιοπιστίας (CI) 63,1–83,5] στους 12 μήνες. Η αποτελεσματικότητα της προηγούμενης λοίμωξης έναντι της επαναλοίμωξης έφτασε μόλις το 24,7% (95% CI 16,4–35,5) στους 12 μήνες. Αντίστοιχα, η αποτελεσματικότητα της υβριδικής ανοσίας έναντι εισαγωγής στο νοσοκομείο ή σοβαρής νόσου ήταν 97,4% (95% CI 91,4–99,2) στους 12 μήνες μετά τον πλήρη αρχικό εμβολιασμό (2 δόσεις) ή την πιο πρόσφατη νόσηση και 95,3% (81,9–98,9) στους 6 μήνες μετά τον πρώτο αναμνηστικό εμβολιασμό (3η δόση) ή την πιο πρόσφατη νόσηση. Όσον αφορά στην προστασία έναντι επαναλοίμωξης, η αποτελεσματικότητα της υβριδικής ανοσίας μετά τον αρχικό εμβολιασμό μειώθηκε στο 41,8% (95% CI 31,5–52,8) στους 12 μήνες, ενώ η αποτελεσματικότητα της υβριδικής ανοσίας μετά τον πρώτο αναμνηστικό εμβολιασμό μειώθηκε στο 46,5% (36,0–57,3) στους 6 μήνες.

    Συμπερασματικά, όλες οι εκτιμήσεις για την προστασία από τον SARS-CoV-2 μειώθηκαν μέσα στους πρώτους μήνες έναντι της επαναμόλυνσης, αλλά παρέμειναν υψηλές και διατηρήθηκαν για την προστασία από εισαγωγή στο νοσοκομείο και σοβαρή νόσηση. Τα άτομα με υβριδική ανοσία είχαν τη μεγαλύτερη προστασία και, ως εκ τούτου, μπορεί να είναι σε θέση να παρατείνουν την χρονική περίοδο πριν χρειαστεί να εμβολιαστούν με την αναμνηστική δόση του εμβολίου σε σύγκριση με τα άτομα που δεν έχουν νοσήσει.

  • 9…εντολές για τη μείωση της φλεγμονής στο σώμα

    9…εντολές για τη μείωση της φλεγμονής στο σώμα

    Η χρόνια φλεγμονή συσχετίζεται με την παθογένεση χρόνιων νόσων, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, ο καρκίνος και παθήσεις που σχετίζονται με ανοσολογικούς μηχανισμούς.

    Μπορούμε να την περιορίσουμε μέσω της διατροφής; Η Δρ. Μαρία Ψωμά, Ιατρός-Βιοπαθολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιατρική & Χειρουργική της Παχυσαρκίας (Paris VI), Board Certified στην Ιατρική της Αντιγήρανσης, μέλος της American Society for Nutrition, μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Διατροφογενετικής, ιδρυτικό μέλος της European Society of Lifestyle Medicine ESLM, Research and Evidence-based Prevention and Treatment of Chronic Diseases απαντά θετικά και μας δίνει δέκα πολύτιμες συμβουλές για να τα καταφέρουμε:

    1. Μειώστε το κορεσμένο λίπος, καταναλώνοντας λιγότερο βούτυρο, κρέμες γάλακτος, πλήρη τυριά, πέτσες από κοτόπουλο και λιπαρά κρέατα.
    2. Αποφύγετε τα τυποποιημένα τρόφιμα με trans- υδρογονοποιημένα λίπη. Μάθετε να διαβάζετε τις ετικέτες.
    3. Χρησιμοποιείτε αγνό παρθένο ελληνικό ελαιόλαδο στις σαλάτες σας και προσθέτετε το λάδι στο τέλος του μαγειρέματος.
    4. Αποφεύγετε τα φυτικά έλαια.
    5. Προσθέστε στη διατροφή σας αβοκάντο και ωμούς ξηρούς καρπούς (καρύδια, αμύγδαλα και βούτυρα από αυτά).
    6. Για να αυξήσετε την πρόσληψή σας σε ω-3 καταναλώνετε άγριο σολομό, σαρδέλες, μπακαλιάρο, αβγά και λιναρόσπορο. Καταναλώστε ω-3 και με τη μορφή συμπληρώματος (EPA και DHA).
    7. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι κάποιες τροφές, όπως οι ντομάτες, οι μελιτζάνες, οι πιπεριές και οι πατάτες, μπορεί να αυξήσουν τη φλεγμονή στον οργανισμό. Δεν υπάρχει όμως μεγάλος αριθμός ερευνών που να το τεκμηριώνει. Καταναλώστε τις για 2-3 εβδομάδες για να δείτε αν υπάρχει έξαρση των συμπτωμάτων.
    8. Εκτός από τη διατροφή, είναι σημαντικό να υιοθετήσετε και κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής σας, όπως στον ύπνο. Έρευνες δείχνουν ότι απώλεια ύπνου ακόμη και για μια νύχτα αυξάνει τη φλεγμονώδη απόκριση του οργανισμού, ενώ μια νύχτα καλού ύπνου μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων και αυτοάνοσων.
    9. Μην ξεχνάτε την άσκηση. Η καθιστική ζωή συνδέεται με 66% αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο, όπως του ενδομητρίου, του εντέρου και του πνεύμονα. Το σώμα μας είναι προγραμματισμένο σε έναν μέτριο αριθμό φυσικής δραστηριότητας. Όμως προσοχή στις υπερβολές. Όσο κακό κάνει η έλλειψη άσκησης, τόσο κακή είναι και η υπερβολική άσκηση. Η χρόνια κόπωση, η αφυδάτωση και οι τραυματισμοί μετά από έντονες προπονήσεις μπορεί να καταστείλουν το ανοσοποιητικό και να οδηγήσουν σε κρυώματα και άλλες ασθένειες.
  • Οι πιο διαδεδομένοι μύθοι για τον καρκίνο του μαστού

    Οι πιο διαδεδομένοι μύθοι για τον καρκίνο του μαστού

    Για τον καρκίνο του μαστού διαδίδονται πολλοί μύθοι και λέγονται διάφορα τα οποία δεν έχουν επιστημονική βάση. Το ανησυχητικό είναι ότι η πλειονότητα αυτών των πληροφοριών, που κυκλοφορούν ευρέως, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τους ασθενείς.

    Παρακάτω αναφέρονται οι βασικοί μύθοι για τον καρκίνο του μαστού και η αλήθεια για αυτούς. Ο κ. Στέργιος Ε. Δουβετζέμης, MD, PhD, FRCS, FEBS, CEBS, Χειρουργός Μαστού – Εξειδικευθείς στην Ογκολογική & Επανορθωτική Χειρουργική του Μαστού, Διευθυντής Χειρουργός Μαστού, Metropolitan General, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Σχολής King’s College Λονδίνου, εξεταστής της UEMS για την ευρωπαϊκή πιστοποίηση στη χειρουργική του μαστού, καταρρίπτει τους πιο διαδεδομένους μύθους με επιστημονικά επιχειρήματα.

    1ος μύθος: Ο καρκίνος του μαστού είναι κυρίως κληρονομικός, συνεπώς γυναίκες χωρίς οικογενειακό ιστορικό δεν έχουν λόγο να κάνουν τακτικά ελέγχους.

    Αλήθεια: Αν και το οικογενειακό ιστορικό παίζει σπουδαίο ρόλο, η κληρονομικότητα ευθύνεται μόνο για ένα πολύ μικρό ποσοστό καρκίνων μαστού. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο καρκίνος του μαστού είναι σποραδικός και οι μεγαλύτεροι παράγοντες κινδύνου είναι το γυναικείο φύλο και η ηλικία, δηλαδή, όσο περνούν τα χρόνια για μια γυναίκα, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να αναπτύξει καρκίνο μαστού.

    2ος μύθος: Ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου μαστού μειώνεται στις γυναίκες μεγάλης ηλικίας.

    Αλήθεια: Είναι μια λανθασμένη αντίληψη ότι όσο μια γυναίκα μεγαλώνει τόσο ελαττώνεται ο κίνδυνος να αναπτύξει καρκίνο μαστού. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Όσο περνούν τα χρόνια για μια γυναίκα, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να τον αναπτύξει.

    3ος μύθος: Η βιοψία μιας βλάβης προεγχειρητικά μπορεί να προκαλέσει διασπορά του καρκίνου στο μαστό.

    Αλήθεια: Αυτό δεν ισχύει. Αντίθετα, η λήψη βιοψίας είναι η μέθοδος εκλογής για την ασφαλή ταυτοποίηση μιας βλάβης στο μαστό. Επίσης, πριν από οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μιας βλάβης από το μαστό, η λήψη βιοψίας είναι απολύτως απαραίτητη.

    4ος μύθος: Είναι καλύτερο να αφαιρείται απευθείας μια βλάβη από το μαστό, αντί να γίνεται βιοψία πρώτα.

    Αλήθεια: Είναι μεγάλο λάθος να αφαιρείται οποιαδήποτε βλάβη από το μαστό χωρίς να έχει προηγηθεί βιοψία. Αυτό ισχύει για πολλούς λόγους. Αφενός, οι γυναίκες οι οποίες υποβάλλονται σε απευθείας αφαίρεση μιας βλάβης, κατά κανόνα καταλήγουν να υπόκεινται σε μεγαλύτερο αριθμό χειρουργικών επεμβάσεων, καθώς άλλο είναι το είδος της χειρουργικής επέμβασης που γίνεται για διαγνωστικούς σκοπούς και άλλο αυτό που γίνεται για θεραπευτικούς. Ακόμα όμως και όσον αφορά στις θεραπευτικές επεμβάσεις, το είδος της επέμβασης διαφέρει ανάλογα με τη φύση της βλάβης.

    Ένας δεύτερος λόγος για τον οποίον απαγορεύεται να αφαιρείται οποιαδήποτε βλάβη από το μαστό χωρίς να έχει προηγηθεί βιοψία, είναι ότι για κάποια είδη καρκίνου μαστού επιβάλλεται η χορήγηση νέο-επικουρικής (προεγχειρητικής δηλαδή) χημειοθεραπείας πριν την αφαίρεσή τους, γιατί αυτό δείχνει την ανταπόκριση στη θεραπεία και δίνει επιπλέον θεραπευτικές επιλογές για συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών, οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν πλήρως.

    Η απευθείας αφαίρεση μιας βλάβης, χωρίς να έχει προηγηθεί ιστολογική ταυτοποίηση στις περιπτώσεις αυτές, καταδικάζει τις ασθενείς να πάνε λιγότερο καλά και κατ’ επέκτασιν να ζήσουν λιγότερο απ’ ό,τι θα μπορούσαν, εάν τα πράγματα είχαν γίνει όπως έπρεπε. Τέλος, μια πολύ καλή ανταπόκριση στην νέο-επικουρική θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερης έκτασης χειρουργική επέμβαση.

    5ος μύθος: Εάν μετά από μια ευρεία εκτομή ενός όγκου, τα χειρουργικά όρια βγουν διηθημένα, δεν είναι απαραίτητο να γίνει ευρύτερη εκτομή των ορίων, εφόσον έτσι κι αλλιώς θα ακτινοβοληθεί ο μαστός.

    Αλήθεια: Σε όλες τις περιπτώσεις που γίνεται ευρεία εκτομή ενός κακοήθους όγκου και διατηρείται ο μαστός, είναι επιβεβλημένο αυτή να γίνεται σε υγιή όρια. Η ακτινοβολία θα ακολουθήσει σε κάθε περίπτωση, αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει την επανεκτομή των ορίων, εάν αυτά είναι διηθημένα. Ο ρόλος της είναι πολύτιμος, αλλά είναι άλλος.

    Είναι γνωστό ότι μια ασθενής με διηθημένα όρια, η οποία θα ακτινοβοληθεί έχει διπλάσιες πιθανότητες τοπικής υποτροπής σε σχέση με μια ασθενή με υγιή όρια, η οποία επίσης θα ακτινοβοληθεί. Η επανεκτομή των ορίων συνήθως είναι πολύ απλή και ασφαλής διαδικασία.

    6ος μύθος: Εάν ένα εύρημα στη μαστογραφία ή στο υπερηχογράφημα μαστών έχει ένδειξη για βιοψία, μπορούμε αντί για τη βιοψία να κάνουμε μαγνητική τομογραφία μαστών, για να αποφασίσουμε αν όντως τελικά χρειάζεται η βιοψία ή όχι.

    Αλήθεια: Ο ρόλος της μαγνητικής τομογραφίας είναι πολύ συγκεκριμένος και σίγουρα δεν είναι να πει να μην κάνουμε βιοψία σε μια βλάβη. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να βασιστούμε στη μαγνητική για να το αποφασίσουμε αυτό. Εάν μια βλάβη έχει ένδειξη για βιοψία από τη μαστογραφία ή το υπερηχογράφημα, αυτό δε θα το αλλάξει η μαγνητική, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί ένα εύρημα να μην φαίνεται στη μαγνητική ή να φαίνεται αθώο, αλλά να μην είναι, συνεπώς αυτό δε διασφαλίζει την ασθενή. Όταν υπάρχει ένδειξη για βιοψία πρέπει να γίνεται βιοψία. Όχι μαγνητική στη θέση της.

    7ος μύθος: Η μαγνητική τομογραφία μαστών είναι καλύτερη και πιο σύγχρονη εξέταση, συνεπώς μπορούμε να κάνουμε αυτήν αντί για την ψηφιακή μαστογραφία, που είναι παλιά και «ξεπερασμένη» μέθοδος, η οποία έχει ακτινοβολία.

    Αλήθεια: Όπως προαναφέρθηκε, ο ρόλος της μαγνητικής τομογραφίας είναι πολύτιμος, αλλά και πολύ συγκεκριμένος. Συμπληρώνει τη μαστογραφία και το υπερηχογράφημα μαστών, όταν είναι απαραίτητο, με πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις. Η μαστογραφία, μέχρι στιγμής, είναι αναντικατάστατη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει καμία άλλη μέθοδος, η οποία να απεικονίζει τις αποτιτανώσεις τόσο καλά, όσο αυτή.

    Επίσης, έχει ελάχιστη ακτινοβολία και σε γενικές γραμμές είναι πολύ ασφαλής. Σε κάθε περίπτωση τα οφέλη της είναι πολλαπλάσια και ευεργετικά για τη ζωή των γυναικών, εν αντιθέσει με τις βλαπτικές επιδράσεις της, οι οποίες είναι αμελητέες.

    8ος μύθος: Δεν είναι τόσο σημαντικό το screening για καρκίνο μαστού, αφού αν προκύψει κάτι μπορεί μια γυναίκα να το ψηλαφήσει μόνη της.

    Αλήθεια: Η πρόληψη σώζει ζωές. Το screening είναι ο προληπτικός έλεγχος των ασυμπτωματικών γυναικών με ψηφιακή μαστογραφία, με στόχο την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού και κατά συνέπεια τη μείωση της θνητότητας. Μπορεί να διαγνώσει έναν καρκίνο του μαστού έως και 2 χρόνια πριν αυτός να γίνει κλινικά εμφανής και μπορεί να μειώσει τη θνητότητα από καρκίνο του μαστού κατά 25% συνολικά.

    9ος μύθος: Μια γυναίκα η οποία δεν έχει καρκίνο μαστού δεν είναι σημαντικό να εξετάζεται από χειρουργό μαστού (μαστολόγο).

    Αλήθεια: Κάθε γυναίκα πρέπει να αυτοεξετάζεται μια φορά το μήνα και να επισκέπτεται έναν χειρουργό μαστού (μαστολόγο) μια φορά το χρόνο για κλινική εξέταση, όπως ακριβώς κάνει και με το γυναικολόγο της. Η κλινική εξέταση, ακόμη κι εάν είναι φυσιολογική, πρέπει να ακολουθείται από μαστογραφία, εάν η γυναίκα είναι άνω των 40 ετών, ενώ εάν υπάρξουν ευρήματα κατά την ψηλάφηση ή στη μαστογραφία, τότε απαιτείται και στοχευμένο υπερηχογράφημα μαστών. Είναι αυτονόητο πως οι γυναίκες που έχουν συμπτώματα πρέπει να επισκεφθούν το μαστολόγο τους το συντομότερο δυνατόν.

    Παρά την ανάπτυξη σύγχρονων και εξαιρετικά ευαίσθητων απεικονιστικών μεθόδων, ο ρόλος της κλινικής εξέτασης παραμένει πρωταρχικής σημασίας για την εκτίμηση των ασθενών, την αξιολόγηση των κλινικών ευρημάτων και την επιλογή των κατάλληλων διαγνωστικών μεθόδων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, υπάρχουν ψηλαφητές βλάβες στο μαστό οι οποίες δεν είναι ορατές με καμία απεικονιστική μέθοδο και γίνονται αντιληπτές μόνον με την κλινική εξέταση, η οποία πρέπει να γίνεται από ειδικό μαστολόγο.

    10ος μύθος: Δεν είναι τόσο σημαντικό ο χειρουργός μαστού (μαστολόγος) να είναι επίσημα εξειδικευμένος και να έχει πιστοποίηση για την εξειδίκευσή του.

    Αλήθεια: Δεν είναι τυχαίο ότι στα μεγάλα κέντρα του εξωτερικού κάθε ασθενής με καρκίνο ή με συμπτώματα αντιμετωπίζεται μόνο από αυστηρά εξειδικευμένους για τη νόσο του ιατρούς. Αυτό έχει αποδειχθεί πως προσφέρει στους ασθενείς καλύτερα ογκολογικά αποτελέσματα και κατά συνέπεια καλύτερη πρόγνωση. Το γεγονός αυτό ισχύει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό για τις ασθενείς με καρκίνο μαστού. Κάθε εξειδικευμένος χειρουργός μαστού, οφείλει να παρέχει στις ασθενείς του την καλύτερη δυνατή θεραπεία, ακολουθώντας τα διεθνή πρωτόκολλα.

    «Στις μέρες μας, η εξειδίκευση κάθε ιατρού σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο πρέπει να πιστοποιείται επίσημα από διεθνώς αναγνωρισμένους οργανισμούς και προϋποθέτει πολύ αυστηρά κριτήρια εκπαίδευσης και επιτυχή συμμετοχή σε απαιτητικές ευρωπαϊκές εξετάσεις», τονίζει ο κ. Δουβετζέμης, αναφερόμενος στις αναγνωρισμένες πιστοποιήσεις για τη χειρουργική μαστού στην Ευρώπη.

    «Η επίσημη και πιο αναγνωρισμένη ευρωπαϊκή πιστοποίηση για τη χειρουργική του μαστού, συγκεκριμένα, είναι αυτή της UEMS, η οποία προσδίδει τον τίτλο FEBS στον χειρουργό μαστού που την κατέχει και ακολουθεί αυτή της BRESO για τη χειρουργική ογκολογία του μαστού, η οποία προσδίδει τον τίτλο CEBS, αντίστοιχα», καταλήγει.

  • 8 + 1 συμβουλές για να χάσουμε τα κιλά των γιορτών

    8 + 1 συμβουλές για να χάσουμε τα κιλά των γιορτών

    Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα οι γιορτές συνδέονται πάντα με υπερφαγικά φαινόμενα. Ειδικά οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι σαν μια επαναλαμβανόμενη κραιπάλη, αφού και ο χειμώνας γενικότερα ευνοεί τη μεγαλύτερη κατανάλωση φαγητού για να θερμορυθμιστούμε εν ψυχρώ (για να αντιμετωπίσουμε τις χαμηλές θερμοκρασίες).

    Επίσης, μέσα στη γιορτινή ατμόσφαιρα -και ειδικά φέτος εν μέσω lockdown- δημιουργούμε στο σπίτι ένα ακατάλληλο διατροφικό περιβάλλον, π.χ. μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες, ξηροί καρποί, σοκολατάκια κλπ., που είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή, με αποτέλεσμα να τρώμε ακόμη κι αν δεν το έχουμε ανάγκη.

    Τι πρέπει να κάνουμε για να χάσουμε τα κιλά των γορτών; 

    Ο Γιώργος Μουλίνος MS. Ph.D επιστήμης της άσκησης & διατροφής μάς δίνει πολύτιμες συμβουλές:

    1. Δεν μειώνουμε δραστικά την ποσότητα φαγητού και θερμίδων για να μην υποστούμε στερητικά σύνδρομα και βουλιμικές τάσεις και να μην σοκάρουμε τον οργανισμό μας με τη μικρή πρόσληψη φαγητού.
    2. Μένουμε μακρυά από άσπρο αλεύρι και παράγωγά του (ψωμί-κριτσίνια-φρυγανιές-παξιμάδια-κέικ).
    3. Αποφεύγουμε τη ζάχαρη και τα παράγωγά της, δηλαδή κάθε λογής γλυκίσματα για λίγο διάστημα, αφού φάγαμε αρκετή ποσότητα στις γιορτές.
    4. Αποφεύγουμε υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα, δηλαδή προϊόντα σακούλας και πρόχειρο φαγητό.
    5. Αποφεύγουμε τα τηγανητά.
    6. Χρησιμοποιούμε μόνο αγνό παρθένο ελαιόλαδο και αυτό με μέτρο (2-3 κουταλιές της σούπας ανά ημέρα).
    7. Αυξάνουμε την πρόσληψη λαχανικών-φρούτων-δημητριακών-οσπρίων-ψαριών και πουλερικών.
    8. Χρησιμοποιούμε χαμηλού λίπους γαλακτοκομικά προϊόντα.
    9. Αυξάνουμε την φυσική μας δραστηριότητα (γυμναστήριο-περπάτημα-σπορ-ποδηλασία κ.λπ.).