Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Η παχυσαρκία αναγνωρίζεται ως ασθένεια από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας από το 1997 και ορίζεται ως η «μη φυσιολογική και υπερβολική συσσώρευση λίπους που μπορεί να βλάψει την υγεία». Αποτελεί μια πραγματική μάστιγα της κοινωνίας μας, διότι είναι μια πολύπλοκη ασθένεια που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους και αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως.
«Εκτιμάται με το Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ, ή στα αγγλικά BMI: Βody Μass Ιndex), ο οποίος παρουσιάζει ευθεία συσχέτιση με την ποσότητα του σωματικού λίπους τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στους ενήλικες το υπερβάλλον βάρος ορίζεται ως ΔΜΣ 25-30 kg/m² και η παχυσαρκία ως ΔΜΣ ίσος ή μεγαλύτερος από 30 kg/m². Αυτός ο δείκτης υπολογίζεται διαιρώντας απλά το βάρος μας (σε κιλά) με το τετράγωνο του ύψους μας (σε μέτρα)», εξηγεί ο δρ Παναγιώτης Λαΐνας, Γενικός Χειρουργός, Αναπληρωτής Διευθυντής Γενικής & Βαριατρικής Χειρουργικής Metropolitan Hospital, Υπεύθυνος του Τμήματος Παχυσαρκίας των HealthSpot Κηφισιάς & Γλυφάδας.

Πότε μιλάμε για νοσογόνο παχυσαρκία;

Η νοσογόνος παχυσαρκία είναι μια σοβαρή ασθένεια με πρωτοφανή εξάπλωση τα τελευταία τριάντα χρόνια, η οποία πλέον έχει λάβει διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας. Ορίζεται ως η παρουσία ΔΜΣ άνω του 40 kg/m2, χωρίς κανένα συνοδό νόσημα ή άνω του 35 kg/m2 με τουλάχιστον ένα συνοδό νόσημα όπως αρτηριακή υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, σύνδρομο υπνικής άπνοιας και αρθραλγίες.
Αποτελεί ένα πρόβλημα με σοβαρές ψυχολογικές και κοινωνικές διαστάσεις και αφορά όλες τις ηλικίες και τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις. Η χώρα μας, δυστυχώς, έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά νοσογόνου παχυσαρκίας στην Ευρώπη, τόσο στους ενήλικες όσο και στους εφήβους και στα παιδιά.
«Αυτό το γεγονός είναι πραγματικά θλιβερό, γιατί αφορά έναν μεγάλο αριθμό ατόμων, τα οποία στερούνται την ποιότητα ζωής που θα μπορούσαν να έχουν καθώς και την καλή υγεία τους. Ωστόσο, υπάρχουν καλά νέα από την πλευρά της επιστήμης όσον αφορά στην αντιμετώπισή της», επισημαίνει ο ιατρός.

Αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας

Το πιο σημαντικό (και) για τη νοσογόνο παχυσαρκία είναι η πρόληψη, δηλαδή το να μη φτάσει κανείς εκεί. Για τις περιπτώσεις όμως που βρίσκονται στα επίπεδα βαριάς νοσογόνου παχυσαρκίας, ένας σημαντικός αριθμός επιστημονικών μελετών έχει δείξει ότι η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος όσον αφορά στην απώλεια βάρους, στη θεραπεία των συνοδών παθήσεων καθώς και στη μείωση του αριθμού των θανάτων που σχετίζονται με τη νόσο.
Σήμερα, ανάμεσα στις εφαρμοζόμενες, υπάρχουν δύο επεμβάσεις χειρουργικής νοσογόνου παχυσαρκίας που είναι οι δημοφιλέστερες παγκοσμίως γιατί είναι οι πλέον αποτελεσματικές. Αυτές είναι η επιμήκης γαστρεκτομή και η γαστρική παράκαμψη. Η επιμήκης γαστρεκτομή ή γαστρεκτομή δίκην «μανικιού» ή «sleeve» γαστρεκτομή, είναι μια σχετικά απλή επέμβαση περιοριστικού τύπου που περιλαμβάνει την εκτομή των δύο τρίτων του στομάχου με στόχο τη διαμόρφωση ενός γαστρικού σωλήνα ως προέκταση του οισοφάγου, που διευρύνεται στην περιοχή του άντρου.
Η αφαίρεση του θόλου και του μεγαλύτερου τμήματος του «σώματος» του στομάχου έχουν ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση της γαστρικής χωρητικότητας. Συνεπώς, το αίσθημα κορεσμού επέρχεται νωρίτερα, με λήψη λιγότερης ποσότητας τροφής.
Η γαστρική παράκαμψη είναι μια επέμβαση που αλλάζει την ανατομία του πεπτικού σωλήνα, παρακάμπτοντας τμήμα του λεπτού εντέρου και οδηγεί σε σημαντική απώλεια βάρους μέσω της περιοριστικής και της δυσαπορροφητικής επίδρασής της. Οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται με τη λαπαροσκοπική μέθοδο, μέσα από μικρές τομές λίγων χιλιοστών (5-10 χιλιοστά).

Ο συγχρωτισμός των παιδιών σε σχολεία και δραστηριότητες τους φθινοπωρινούς και τους χειμερινούς μήνες, σε συνδυασμό με το κρύο που ενισχύει περισσότερο τη διατήρηση των σταγονιδίων από το βήχα και το φτάρνισμα στον αέρα, συμβάλλουν στην υπερ-μετάδοση των ιώσεων του ανώτερου αναπνευστικού.

Οι λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού στα παιδιά αφορούν στον φάρυγγα, στον λάρυγγα, στις αμυγδαλές, την τραχεία και τις παθήσεις τους αντίστοιχα: φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα, αμυγδαλίτιδα και τραχειοβρογχίτιδα.
Άλλες συχνές λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού είναι η ιγμορίτιδα (που αφορά στην κοιλότητα του κρανίου που βρίσκεται πίσω από τη μύτη) και η ωτίτιδα στην περιοχή των αυτιών. Υπάρχει πλειάδα ιών (ρινοϊοί, παραρρινοϊοί και κορωνοϊοί), συμπεριλαμβανομένης της γρίπης και της λοιμώδους μονοπυρήνωσης, με διαφορετικά στελέχη.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουν οι γονείς είναι ότι πιθανά το παιδί τους να πάσχει από δύο και τρεις διαφορετικούς ιούς του ανώτερου αναπνευστικού ταυτόχρονα και αυτό είναι μια καλή εξήγηση για το πώς, ενώ πάσχουν από μια απλή ίωση, όπως τους αναφέρει ο/η παιδίατρος που εξετάζει το παιδί τους, τα παιδιά βήχουν για 10 ή και πλέον μέρες.
Πιθανά, λοιπόν, μέχρι να κάνει τον κύκλο του ο ένας ιός έχει ήδη κολλήσει το παιδί έναν δεύτερο και έναν τρίτο και, ενώ διαφαίνονταν μια βελτίωση στην κλινική εικόνα του παιδιού, έχουμε πάλι επιδείνωση

Πότε βλέπουμε παιδίατρο;

Ίσως και την πρώτη μέρα των συμπτωμάτων, αν το παιδί βήχει έντονα και δυσκολεύεται να αναπνεύσει ή αναπνέει πολύ γρήγορα. Σε ένα ζωηρό παιδί που κάνει υψηλό πυρετό, αλλά διατηρεί το κέφι του και δεν έχει έντονα συμπτώματα από το αναπνευστικό μπορείτε και να περιμένετε δύο με τρία 24ωρα. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν θέση στην αντιμετώπιση των ιογενών λοιμώξεων, εκτός βέβαια από τις σπάνιες περιπτώσεις που έχουμε μικροβιακή επιλοίμωξη: παιδιά δηλαδή που νοσούν από ίωση λόγω χαμηλού ανοσοποιητικού και γενικά ταλαιπωρημένου οργανισμού μπορεί να μολυνθούν και από κάποιο μικρόβιο.  Οι ιώσεις του ανώτερου αναπνευστικού στα παιδιά είναι κατά κανόνα αθώες και θεραπεύονται μόνες τους με απλή υποστήριξη του παιδιού με ξεκούραση, αρκετά υγρά, καλό φαγητό και ύπνο και αντιπυρετικά.

Πώς μπορούμε να προφυλάξουμε τα παιδιά από τις ιώσεις;

Η μετάδοση της ίωσης διευκολύνεται από ορισμένες καιρικές συνθήκες σχετιζόμενες με τη θερμοκρασία, υγρασία, ρύπανση, αλλά κυρίως από τον συγχρωτισμό των παιδιών στα σχολεία, τους παιδικούς σταθμούς και τους χώρους δραστηριοτήτων (γυμναστήριο κ.ά.). Ο ιός μεταδίδεται από το ένα παιδί στο άλλο μέσω σταγονιδίων που εσωκλείουν τον ιό και υπάρχουν στα σάλια και στις ρινικές εκκρίσεις.
Επομένως, η προφύλαξη για να μην κολλήσουν άλλα άτομα στο περιβάλλον περιλαμβάνει τη μη χρήση κοινών σκευών στα παιδιά, είτε στο σπίτι είτε στο σχολείο (ατομικό ποτήρι, πιρούνι), καλό πλύσιμο των χεριών κι αν είναι δυνατόν να βάζει το παιδί το χέρι του μπροστά στο στόμα και τη μύτη όταν φταρνίζεται ή βήχει, ώστε να μην μεταδίδονται σταγονίδια στα τριγύρω άτομα και πλύσιμο των χεριών μετά.
Το σημαντικότερο όμως είναι να κρατάμε τα παιδιά σπίτι όταν αρρωσταίνουν όχι μόνο για να προφυλάξουμε τα άλλα παιδιά, αλλά και για να προφυλάξουμε το δικό μας, δεδομένου ότι με το χαμηλό ανοσοποιητικό λόγω της λοίμωξης είναι εύκολο να κολλήσει και μια άλλη λοίμωξη ή να κάνει και επιπλοκή.

Πώς μπορούμε να θωρακίσουμε τα παιδιά μας απέναντι στις ιώσεις; 

Ο καλός ύπνος είναι πολύ σημαντικός. Τα παιδιά θα πρέπει να κοιμούνται νωρίς το βράδυ, 15-16 ώρες ύπνου την ημέρα τα βρέφη έως ενός έτους, 12 – 14 ώρες ημερησίως τα νήπια έως τριών ετών, ενώ τα παιδιά 3-10 ετών θα πρέπει να κοιμούνται 10-12 ώρες καθημερινά.
Μια διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, αλλά και αντιοξειδωτικά συστατικά (βιταμίνη C, βιταμίνη E, β-καροτένιο, λυκοπένιο και σελήνιο) μπορεί να ενισχύσει τον οργανισμό του παιδιού, ενώ δεν θα πρέπει να παραλείπουμε τη μέτρηση της βιταμίνης D και τη χορήγηση συμπληρώματος, όπου είναι απαραίτητη. Επιπλέον, τα προβιοτικά, δηλαδή τα «καλά» βακτήρια που υπάρχουν στο γιαούρτι, το ξινόγαλα και σε άλλα εμπλουτισμένα προϊόντα, συμβάλλουν στην ισορροπία της χλωρίδας του εντέρου και στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Απαγορευτικό είναι το κάπνισμα παρουσία παιδιών, δεδομένου ότι υπάρχουν επιδημιολογικές μελέτες που δείχνουν ότι παιδιά που εκτίθενται στον καπνό τσιγάρου είναι πιο επιρρεπή στις λοιμώξεις.
Πρέπει, βέβαια, να έχουμε υπόψη μας πως όλα τα παιδιά δεν έχουν το ίδιο δυνατό ή πλήρως αναπτυγμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Έρευνες έχουν δείξει ότι μέχρι τα τέσσερα χρόνια ζωής πολλά παιδιά που υπολείπονται στις ανοσοσφαιρίνες Α και Γ είναι αυτά που μετά από ιογενείς λοιμώξεις και βρογχίτιδες έχουν ανάγκη από συχνή χρήση εισπνεόμενων βρογχοδιασταλτικών, τα γνωστά μασκάκια. Να ενημερώσουμε, βέβαια, τους γονείς ότι η πλειοψηφία των παιδιών μετά τα 4-5 χρόνια βελτιώνονται και δεν αναπτύσσουν άσθμα ενηλίκων.

Ο COVID-19 στα παιδιά

Δυστυχώς, δεν έχει κάποια ξεχωριστή κλινική εικόνα για να μπορέσει ο γιατρός να τον αναγνωρίσει.
Τις πρώτες μέρες των συμπτωμάτων συνήθως παρουσιάζεται, όπως ο κάθε ιός του ανώτερου αναπνευστικού, με λίγα δέκατα στην αρχή, πόνο στον λαιμό, όχι πολύ δυνατό, μπούκωμα και ίσως βήχα.
Συμβουλεύουμε, λοιπόν, τους γονείς συχνή χρήση self-test και, όπου υπάρχει ισχυρή υποψία με συμπτώματα ή μετά από επαφή με γνωστό κρούσμα, rapid ή PCR test.

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του ανθρωπίνου σώματος με πολλαπλές λειτουργίες. Γι΄αυτό και η σωστή περιποίηση του δέρματος του παιδιού, καθώς και η έγκαιρη αναγνώριση παθολογικών καταστάσεων συμβάλλουν όχι μόνο σε ένα υγιές δέρμα αλλά και σε έναν υγιή οργανισμό.

Το δέρμα μας περιβάλλει το σώμα μας σαν ένας μανδύας, προστατεύοντας τα υποκείμενα όργανα από μηχανικές, χημικές και θερμικές κακώσεις. Με τους ιδρωτοποιούς του αδένες και την ικανότητα των αγγείων του να συστέλλονται ή να διαστέλλονται, ανάλογα με τις συνθήκες, συμβάλλει στη θερμορύθμιση.
Τα ειδικά ανοσοποιητικά κύτταρά του εμποδίζουν, κατά το δυνατόν, την ανάπτυξη λοιμώξεων.
Συνθέτει βιταμίνη D από την πρόδρομή της ουσία με την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας και τέλος αποτελεί αισθητήριο όργανο, εκφράζοντας ανθρώπινα συναισθήματα (ωχρότητα του προσώπου σε φόβο, ερυθρότητα σε θυμό ή ντροπή).
Στόχος της περιποίησης του δέρματος είναι να διατηρούμε τη δομική και λειτουργική ακεραιότητά του, ώστε να έχουμε έναν υγιή οργανισμό.

Φροντίδα

Το πλύσιμο του παιδιού πρέπει να γίνεται καθημερινά. Το νερό θα πρέπει να είναι δροσερό, η επαφή με αυτό ολιγόλεπτη και να μην ξεπερνά τα 5-10 λεπτά. Θα πρέπει, επίσης, να χρησιμοποιείται ειδικό καθαριστικό για παιδιά.
Το σκούπισμα θα πρέπει να γίνεται ταμποναριστά, τα ρούχα να είναι βαμβακερά και άνετα.
Κι αυτό γιατί το ζεστό νερό και η μακράς διάρκειας επαφή με νερό προκαλούν ξηροδερμία, η χρήση δε σαπουνιών με το αλκαλικό τους pH, η έντονη τριβή και τα μη βαμβακερά ρούχα ερεθίζουν το δέρμα.
Όσον αφορά την προστασία από τον ήλιο, συστήνεται η αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο τις μεσημβρινές ώρες (11.00 -15.00), η κατάλληλη ενδυμασία και η χρήση αντηλιακών φίλτρων με την έκθεση στον ήλιο. Το αντηλιακό θα πρέπει να προστατεύει τόσο από τη UVA όσο και από τη UVB ακτινοβολία και, σύμφωνα με τις φετινές οδηγίες της Αμερικανικής Δερματολογικής Εταιρείας, να έχει δείκτη προστασίας τουλάχιστον 30. Οι οδηγίες αυτές ισχύουν από τέλους Απριλίου μέχρι τέλος Οκτωβρίου. Σε ειδικές περιπτώσεις πρέπει να χρησιμοποιείται αντηλιακό και το χειμώνα (π.χ. ηλιόλουστη μέρα στο χιονισμένο βουνό).
Αν το παιδί ιδρώνει εύκολα, χρησιμοποιείται πούδρα (όχι ταλκ) για το στήθος, την πλάτη, τις μασχάλες πριν από οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα κάνει το παιδί και θα ιδρώσει. Η πούδρα δεν εμποδίζει την παραγωγή του ιδρώτα, αλλά τον απορροφά και έτσι το δέρμα δεν ερεθίζεται.

Πώς αντιμετωπίζουμε το δέρμα που πάσχει;

Το πιο συχνό πρόβλημα του παιδικού δέρματος είναι η ξηροδερμία.
Το δέρμα μας καλύπτεται από ένα φιλμ με φωσφολιπίδια, τον επιδερμιδικό φραγμό. Όταν το δέρμα είναι ξηρό, αυτό σημαίνει ότι το φιλμ αυτό πάσχει, με αποτέλεσμα να επιτρέπεται η απώλεια νερού. Δηλαδή, το ξηρό δέρμα δεν οφείλεται στο ότι το παιδί δεν πίνει υγρά, αλλά στο ότι χάνει υγρά από το δέρμα του.
Με τον τρόπο αυτό όμως επιτρέπεται και η είσοδος ερεθιστικών ουσιών από το περιβάλλον στο δέρμα. Έτσι, το ξηρό δέρμα εύκολα θα ερεθιστεί και το παιδί θα έχει φαγούρα, θα αναπτύξει έκζεμα ή θα εισχωρήσουν στο δέρμα του μικρόβια, ιοί ή μύκητες και θα έχουμε λοιμώξεις.
Η ενυδατική κρέμα/αλοιφή διορθώνει τον επιδερμιδικό φραγμό. Επομένως, πρέπει να χρησιμοποιείται τουλάχιστον για όσο διάστημα το παιδί έχει πρόβλημα και τόσο συχνά, ώστε το δέρμα να διατηρείται μαλακό.
Στο ξηρό παιδικό δέρμα η χρήση μαλακτικών ουσιών δεν είναι προαιρετική για λόγους αισθητικής, αλλά επιτακτική για λόγους υγείας.

Τσιμπήματα – Ψείρες

Άλλο συχνό πρόβλημα στα παιδιά είναι η αντίδραση σε δήγματα εντόμων, όπως κουνούπια, σκνίπες, ψύλλοι. Σημασία έχει η πρόληψη. Συνιστώνται σίτες στα παράθυρα και τις πόρτες, αντιμετώπιση των κατοικιδίων που πάσχουν, εντομοαπωθητικά στον χώρο και το δέρμα του παιδιού. Στα απλά τσιμπήματα χορηγούνται κρέμες after-nip που δροσίζουν το δέρμα και ελαττώνουν τη φαγούρα. Αν η αντίδραση είναι έντονη, απευθυνόμαστε στον παιδίατρό μας.
Άλλο συχνό πρόβλημα στα παιδιά είναι οι ψείρες. Μεταδίδονται από κεφαλάκι σε κεφαλάκι. Είναι σημαντικό να διδάξουμε στα παιδιά κανόνες απλής υγιεινής, όπως π.χ. ότι δεν μοιραζόμαστε βούρτσες, σκουφάκια και κασκόλ.
Τα κοριτσάκια στο σχολείο είναι προτιμότερο να έχουν μαζεμένα τα μαλλιά τους. Υπάρχουν, επίσης, απωθητικά της ψείρας που μπαίνουν καθημερινά στα μαλλιά, πίσω από τα αυτιά.
Ιδιαίτερα τα παιδιά με ξηρό δέρμα, δηλαδή ευαίσθητο, τρωτό δέρμα, μπορεί να παρουσιάσουν δερματίτιδες, φαγούρα ή να μολυνθεί το δέρμα τους από μικρόβια (συνήθως από σταφυλόκοκκο), ιούς, όπως η μολυσματική τέρμινθος και οι μυρμηγκιές (ιογενή νοσήματα του κολυμβητηρίου), ή μύκητες (συνήθως από σκύλο ή γάτα).
Η χρήση κορτιζονούχου κρέμας ή αντισταμινικού που συνήθως υπάρχει στο σπίτι μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση και να επιβαρύνει το παιδί.
Συμβουλευτείτε το γιατρό σας και, αν εκείνος το κρίνει απαραίτητο, θα σας παραπέμψει σε ειδικό.

Το ήπαρ έχει µία µοναδική ιδιότητα. Μπορεί να αναγεννηθεί εντελώς µέσα σε µερικές εβδοµάδες, ακόµη και αν ένα τµήµα του αφαιρεθεί. Λόγω των πολλαπλών λειτουργιών του, το ήπαρ είναι το «χηµικό» εργοστάσιο αποτοξίνωσης, παραγωγής ενέργειας και πολλών ζωτικών παραγόντων για τον οργανισµό µας.

Ο συνδυασµός Γαϊδουράγκαθου, Πικραλίδας, Αγκινάρας, σύµφωνα µε έρευνες:

• Αποτοξινώνει και προστατεύει το ήπαρ από την τοξική δράση χηµικών, βαρέων µετάλλων, αλκοόλ, φαρµάκων (αντικαταθλιπτικά, στατίνες κ.ά.)
• Υποστηρίζει την αναπαραγωγή νέων, υγιών ηπατικών κυττάρων συµβάλλοντας στη µερική αντιστροφή των βλαβών από κατάχρηση αλκοόλ
• Βοηθά σε περιπτώσεις χρόνιων ηπατικών παθήσεων
• Συντελεί στη διατήρηση χαµηλών επιπέδων λιπιδίων
• Μειώνει τα συµπτώµατα δυσπεψίας

Ένα αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού, στην πλειονότητά του γυναίκες, έχει πρόβλημα με τις αιμορροΐδες του (ταλαιπωρείται δηλαδή από διόγκωση των φλεβών της περιοχής του τελευταίου τμήματος του πεπτικού σωλήνα με φλεγμονή, πόνο, φαγούρα και αίσθημα καύσου).

Η χρόνια δυσκοιλιότητα ή διάρροια, η εγκυμοσύνη (ειδικά τους τελευταίους μήνες και κυρίως όταν η εγκυμονούσα έχει πάρει αρκετό βάρος), οι τοκετοί, η καθιστική ζωή είναι οι κύριοι παράγοντες που μας δημιουργούν πρόβλημα στις αιμορροΐδες.

Η αιμορροϊδοπάθεια διακρίνεται σε τέσσερα στάδια (βαθμούς): Το στάδιο 1 χαρακτηρίζεται από απλή διόγκωση των φλεβών που καταλήγουν στον πρωκτό, ενώ στο στάδιο 4 έχουμε πολύ μεγάλη διόγκωση των φλεβών, οι οποίες προβάλλουν εκτός πρωκτού και δεν ανατάσσονται.

Τα καλά νέα είναι ότι σήμερα έχουμε τη δυνατότητα, εκτός από την αντιμετώπιση των παραγόντων που προκαλούν την αιμορροϊδοπάθεια (διάρροια, δυσκοιλιότητα, εγκυμοσύνη), να παρέμβουμε εγκαίρως με ήπια μέσα στα πρώτα στάδια του προβλήματος, ώστε να διορθώσουμε το πρόβλημα, πριν αυτό φτάσει να μας δημιουργήσει αιμορροϊδοπάθεια 4ου σταδίου.
Η προληπτική και έγκαιρη αντιμετώπιση είναι απλή και μας προστατεύει τόσο από τον πόνο και την ταλαιπωρία μιας αιμορροϊδοπάθειας 4ου σταδίου όσο και από το ενδεχόμενο να καταλήξουμε στο χειρουργείο.

Μάλιστα, δεν χρειάζεται να καταφύγουμε σε λύσεις με χρόνια χρήση τοπικά κορτιζόνης. Πλέον, έχουμε στη διάθεσή μας φυσικά-φυτικά προϊόντα, με θεαματικά αποτελέσματα. Βασική προϋπόθεση είναι να χρησιμοποιηθούν από τα πρώτα συμπτώματα (αιμορροϊδοπάθεια σταδίου 1). Επιπλέον, ο σχολαστικός καθαρισμός και υγιεινή της περιοχής με τη χρήση κατάλληλων προϊόντων δρα επίσης προστατευτικά, προλαμβάνοντας φλεγμονές στην περιοχή του πρωκτού κ.ά.
Λίγες απλές κινήσεις είναι το μυστικό για να διατηρήσουμε υγιές το αιμορροϊδικό πλέγμα ή να συρρικνώσουμε στο ξεκίνημά της τη διόγκωσή του, εξαλείφοντας την πιθανότητα εξέλιξης σε επόμενα στάδια.

Το έντερο αποτελεί το κλειδί για τη συνολική μας υγεία. Το σύγχρονο lifestyle διαταράσσει σημαντικά την εντερική ισορροπία, όμως τα κατάλληλα συμπληρώματα διατροφής μπορούν να αποκαταστήσουν, διασφαλίζοντας την υγεία όχι μόνο του εντέρου, αλλά και ολόκληρου του οργανισμού.

Το υγιές έντερο και η εύρυθμη λειτουργία του αποτελεί βασική προϋπόθεση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και όχι μόνο. Επηρεάζει την καρδιά, τον εγκέφαλο, το δέρμα, ακόμη και την ψυχική υγεία του ανθρώπου, αφού παίζει σημαντικό ρόλο στη διάθεση και την ψυχολογία του.
Παρ’ όλα αυτά, ιδιαίτερα στη σύγχρονη εποχή, το έντερο επηρεάζεται από ποικίλους παράγοντες. Οι γρήγοροι ρυθμοί στην καθημερινή ζωή, το άγχος και το στρες, η έλλειψη ή ανεπάρκεια ύπνου, η συχνά κακή διατροφή που συνδυάζεται με την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφίμων, όλα αυτά συνιστούν αίτια διατάραξης του πεπτικού συστήματος.
Στην αντιμετώπισή τους συντελεί σαφώς η βελτίωση του τρόπου ζωής και η υιοθέτηση καθημερινών συνηθειών που θα θωρακίσουν το έντερο και τον οργανισμό μας γενικότερα.

Πώς βοηθούν;

Τα προβιοτικά, δηλαδή τα καλά μικρόβια, συμβάλλουν στη διατήρηση της φυσιολογικής μικροβιακής χλωρίδας. Πιο συγκεκριμένα, σταθεροποιούν τον εντερικό φραγμό έναντι παθογόνων μικροοργανισμών ή παράγουν ουσίες που αναστέλλουν την ανάπτυξή τους.
Επίσης, βοηθούν στην αποκατάσταση του μικροβιακού πληθυσμού στο εντερικό σύστημα όταν έχει διαταραχθεί, ενδεχομένως από κάποια αντιβίωση ή ασθένεια. Επιπρόσθετα, τα προβιοτικά ανταγωνίζονται τους ανεπιθύμητους μικροοργανισμούς και διεγείρουν την ανοσολογική απόκριση.
Όποια και αν είναι η ανάγκη του ανθρώπινου οργανισμού, αποκατάσταση ή εξισορρόπηση του εντερικού βλεννογόνου, τα προβιοτικά μπορούν να ενταχθούν στην καθημερινή μας διατροφή με την επιλογή πάντα κατάλληλων τροφών, καθώς και αντίστοιχων συμπληρωμάτων διατροφής.

Φυτικά συμπληρώματα – σύμμαχοι

Φυτικά συμπληρώματα που περιέχουν συστατικά, όπως εκχύλισμα ρίγανης και μαστίχα Χίου, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στη θεραπεία παθήσεων του γαστρεντερικού συστήματος.
Η ρίγανη στην παραδοσιακή ιατρική έχει χρησιμοποιηθεί μεταξύ άλλων και για προβληματικές καταστάσεις του γαστρεντερικού (διάρροια, δυσπεψία, στομαχικός πόνος). Τα οφέλη της στην ανθρώπινη υγεία αποδίδονται στις φυτοχημικές ενώσεις που βρίσκονται σε αυτή. Μάλιστα, έχουν ταυτοποιηθεί 64 ενώσεις που αντιπροσωπεύουν τη συνολική σύνθεση της ρίγανης.
Η μαστίχα Χίου είναι η ρητινώδης έκκριση από το μαστιχόδεντρο, τον γνωστό σε όλους μας αειθαλή θάμνο, ο οποίος ευδοκιμεί αποκλειστικά στη νότια Χίο, στην Ελλάδα.
Για περισσότερα από 2.500 χρόνια η ρητίνη της μαστίχας Χίου χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ελληνική ιατρική, κυρίως για γαστρεντερικές διαταραχές. Οι σύγχρονες μελέτες αποδεικνύουν την ευεργετική δράση της σε παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος, όπως ο πόνος στο στομάχι (γενικός πόνος και σε κατάσταση άγχους), ο πόνος στην άνω κοιλιακή χώρα, η καούρα και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Τα φυτικά συμπληρώματα δεν περιέχουν γλουτένη, λακτόζη, συντηρητικά και τεχνητά χρώματα. Είναι κατάλληλα για όλες τις δίαιτες. Πάντα όμως πρέπει να λαμβάνονται ύστερα από σχετική υπόδειξη του θεράποντος ιατρού.

O ρόλος των προβιοτικών

Μελέτες έχουν δείξει πως τα προβιοτικά βοηθούν στην καθημερινή φροντίδα του εντέρου, καθώς και στην ολιστική προστασία του γαστρεντερικού συστήματος. Έχουν την ιδιότητα να προλαμβάνουν και εξισορροπούν συμπτώματα που σχετίζονται με:
Διαταραχές του πεπτικού συστήματος, όπως η διάρροια, είτε λόγω μόλυνσης είτε λόγω λήψης αντιβιοτικών φαρμάκων, το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου και οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου.
✤ Κολπικές μολύνσεις.
✤ Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
✤ Αλλεργικές διαταραχές, για παράδειγμα ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα) και αλλεργική ρινίτιδα.
✤ Φθορά δοντιών, περιοδοντίτιδα και άλλα προβλήματα στοματικής υγείας.
✤ Κολικούς στα βρέφη.
✤ Ηπατικά προβλήματα.
✤ Κρυολόγημα.
✤ Λοιμώξεις του αναπνευστικού.
✤ Ψυχική υγεία.