Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Ο ύπνος, μαζί με τη λήψη τροφής, νερού και την αναπνοή είναι βασικές ανάγκες του οργανισμού μας και η μακροχρόνια στέρηση του είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, που περιλαμβάνει τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τον καρκίνο, την άνοια και το Σακχαρώδη Διαβήτη.

Ο ανεπαρκής ύπνος αυξάνει την όρεξη, με αποτέλεσμα την αύξηση του σωματικού βάρους.

Η έλλειψη ύπνου μπορεί να οδηγήσει, εκτός των άλλων, σε υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας με αποτέλεσμα μείωση της απόδοσή μας στην εργασία ή στις σπουδές και σοβαρά τροχαία ατυχήματα.

Ο καλός ύπνος είναι επίσης απαραίτητος για την σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την σειρά των ανοσολογικών αντιδράσεων μεταφέρονται στον οργανισμό κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Τα τελευταία 50 χρόνια, η μέση διάρκεια ύπνου στο δυτικό κόσμο έχει μειωθεί κατά δύο ώρες (2h) περίπου και ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων κοιμάται πλέον λιγότερο από επτά ώρες (7h), που θεωρείται το ελάχιστο για να μην υπάρξουν προβλήματα υγείας από την στέρηση ύπνου.

Αν συνδυάσετε όλες αυτές τις συνέπειες για την υγεία γίνεται εύκολα αντιληπτό γιατί ο σύντομος ύπνος οδηγεί σε σύντομη ζωή. Η ιδέα ότι μπορεί να κόψουμε χρόνο ύπνου για να τον αφιερώσουμε σε άλλες δραστηριότητες, είτε εργασιακές είτε αναψυχής, είναι μια πολύ-πολύ επικίνδυνη ιδέα.

Πηγή: Επιστημονική Ομάδα «Μελέτη Διαταραχών Αναπνοής στον Ύπνο» της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας

“Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν, μαγειρεύουν”. H «ρήση» επιβάλλεται να εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις  της Ιατρικής  όπου η προληπτική ιατρική  και η έγκαιρη διάγνωση  έχουν θέση.

Για να μπορεί ένας άνθρωπος να είναι και να παραμένει υγιής, θα πρέπει να υιοθετήσει ως τρόπο ζωής του την έννοια της πρόληψης. Ο ρόλος της προληπτικής ιατρικής αποδεικνύεται καθοριστικός και σωτήριος σε όλες τις περιπτώσεις ασθενειών που απειλούν την υγεία και τη ζωή ενός ατόμου.

Μία από τις ασθένειες αυτές είναι και ο καρκίνος του μαστού. Στατιστικά στοιχεία αναφέρουν ότι κάθε έτος 175.000 νέα περιστατικά καρκίνου του μαστού διαγιγνώσκονται στην Ευρώπη και 250.000 στην Β. Αμερική. Ακόμη γνωρίζουμε ότι στην Αμερική μία στις 8 γυναίκες θα αναπτύξει καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της ζωής της. Για την Ευρώπη ισχύει μία στις 9 με 10 γυναίκες αφού συμπεριλαμβάνονται και οι χώρες της Μεσογείου που έχουν μικρότερη συχνότητα.

Από τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τις έρευνες που κατά καιρούς πραγματοποιούνται διεθνώς, θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας το θέμα της πρόληψης.

Τι εννοούμε με την πρόληψη;

Ας δούμε όμως τι εννοούμε με τον όρο ’’προληπτική ιατρική’’ στην περίπτωση του καρκίνου του μαστού. Το σημαντικότερο όλων είναι να κατανοήσουμε ότι το να εντοπίσουμε τον καρκίνο του μαστού σε μικρό μέγεθος, είναι πολύ πιο ανώδυνο από το να τον αντιμετωπίσουμε σε προχωρημένο στάδιο, μια και οι θεραπευτικές διαδικασίες  στο στάδιο αυτό δεν είναι ούτε εύκολες, ούτε ευχάριστες και επιπλέον είναι πολύ δαπανηρές.

Όταν αναφερόμαστε στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού, εννοούμε την έγκαιρη διάγνωση, ότι δηλ. θα εντοπισθεί ο καρκίνος του μαστού σε μικρό μέγεθος, σε υποκλινική, μη ψηλαφητή κατάσταση. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει οι γυναίκες  που δεν έχουν  κληρονομικό ιστορικό, μετά την ηλικία των 40 ετών, να εξετάζονται κάθε χρόνο, από τον μαστολόγο και να υποβάλλονται σε μαστογραφία, χωρίς να παρουσιάζουν  κάποιο σύμπτωμα.

Όσες όμως γυναίκες έχουν βεβαρημμένο ιστορικό θα πρέπει να αρχίζουν τον συστηματικό (πλήρη) προληπτικό έλεγχο 10 χρόνια νωρίτερα από την ηλικία στην οποία το νεαρότερο άτομο της οικογένειας εμφάνισε καρκίνο στον μαστό.

Η προληπτική εξέταση περιλαμβάνει:

Ι) Την κλινική εξέταση κατά την οποία ο μαστολόγος θα επισκοπήσει και θα ψηλαφίσει τους μαστούς της και τις μασχαλιαίες χώρες, θα ελέγξει τις θηλές και θα ζητήσει τον υπόλοιπο παρακλινικό  έλεγχο,  ανάλογα με την ηλικία και τα τυχόν ευρήματα.

ΙΙ) Τη μαστογραφία, μία ακτινολογική εξέταση που γίνεται από ειδικό μηχάνημα. Σήμερα διαθέτουμε 4 ειδών μαστογραφίες: α) την αναλογική ή συμβατική μαστογραφία (για τις μεγάλης ηλικίας γυναίκες με λιπώδη μαστό), β) την μαστογραφία με ψηφοποιητή, γ) τη ψηφιακή μαστογραφία και τέλος δ) την ψηφιακή τομοσύνθεση (για πιο αναλυτική εικόνα). Η μαστογραφία μπορεί να εντοπίσει ακόμη και την ύπαρξη πολύ μικρού μεγέθους καρκίνου στον μαστό, όταν αυτός δεν έχει δώσει ακόμη κανένα κλινικό εύρημα. Σήμερα η αναλογική μαστογραφία έχει αντικατασταθεί από την ψηφιακή μαστογραφία, ιδιαίτερα σε γυναίκες μικρότερες των 60 ετών.

Η ψηφιακή μαστογραφία παρουσιάζει καλύτερη ευκρίνεια, άρα και καλύτερα διαγνωστικά αποτελέσματα και η γυναίκα δέχεται μικρότερη ποσότητα ακτινοβολίας.

Η μαστογραφία διεθνώς και στα καλύτερα κέντρα εμφανίζει ένα ποσοστό ψευδώς αρνητικού αποτελέσματος της τάξεως του 15% (αυτό σημαίνει ότι, παρόλο που υπάρχει καρκίνος, η μαστογραφία δεν μπορεί να τον απεικονίσει) γι’ αυτό τις περισσότερες φορές για ασφάλεια υποβάλλουμε τις γυναίκες και σε άλλες συμπληρωματικές εξετάσεις.

ΙΙΙ) Το υπερηχογράφημα, που είναι εξέταση με υπερηχητικά κύματα, ακίνδυνη χωρίς ακτινοβολία και μπορεί κάλλιστα να συμπληρώσει τα μαστογραφικά ευρήματα, ή ακόμη και να αναδείξει κάτι που δεν εντοπίστηκε στη μαστογραφία.

ΙV) Τη μαγνητική μαστογραφία, που  είναι εξέταση των μαστών με μαγνητικά κύματα και δεν περιέχει ακτινοβολία. Είναι συμπληρωματική των άλλων εξετάσεων και πολύτιμη στην προεγχειρητική πληροφόρηση του μαστολόγου, -αλλά και της γυναίκας-, στο αν υπάρχουν ή όχι και άλλες εστίες στον μαστό της,  για να μπορέσει να προγραμματίσει σωστά το είδος της επέμβασης στο οποίο θα την  υποβάλει.

V) Την παρακέντηση και κυτταρολογική εξέταση από το ογκίδιο, ή την μη ψηλαφητή ακτινολογική ανωμαλία.

Τέλος, η κάθε γυναίκα μια φορά τον μήνα μπορεί να πραγματοποιεί μόνη της, την αυτοεξέταση των μαστών της. Με την αυτοεξέταση, η γυναίκα μαθαίνει πολύ καλά τον μαστό της και μπορεί εύκολα να διακρίνει αν τύχει κάποια αλλαγή ακόμη και μικρού μεγέθους.

Στην περίπτωση που θα διαπιστώσει κάτι οφείλει άμεσα να απευθυνθεί στον μαστολόγο.

Όπως όλοι οι καρκίνοι έτσι και ο καρκίνος του μαστού, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, τα κύτταρα που έχουν προδιαγραφεί να γίνουν κακοήθη χρειάζονται ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να μεταλλαχθούν και να αποβούν επικίνδυνα για την υγεία της γυναίκας. Ο καρκίνος του μαστού δεν σκοτώνει εφόσον η νόσος, διαγνωσθεί έγκαιρα και αντιμετωπιστεί σωστά. Κατά συνέπεια η προληπτική εξέταση και  η έγκαιρη διάγνωση είναι το ήμισυ του παντός.

Για να αλλάξει όμως η νοοτροπία των γυναικών και να υιοθετήσουν την έννοια της πρόληψης, θα πρέπει να υπάρξει και η κατάλληλη ενημέρωση. Για τον λόγο αυτό επιβάλλεται να γίνονται ενημερωτικές εκδηλώσεις, σεμινάρια και εκπομπές, που θα ενημερώνουν, θα αφυπνίζουν και θα κινητοποιούν τη γυναίκα να μπει στη διαδικασία ελέγχου των μαστών της. Η Ελληνική Εταιρεία Μαστολογίας, της οποίας έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος, διοργανώνει σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τις μητροπόλεις και τους γυναικείους συλλόγους ενημερωτικές ημερίδες για το κοινό με θέμα «την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού».

Χρειάζεται και το ενδιαφέρον της πολιτείας

Για την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, θα πρέπει να ενδιαφερθεί και η ίδια η πολιτεία, αφού το να προλαμβάνεις είναι καλύτερο από το να θεραπεύεις. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα, ώστε να δημιουργηθούν εθνικά προγράμματα πληθυσμιακού ελέγχου των γυναικών με μαστογραφία  και να ιδρυθούν οργανωμένα κέντρα μαστού στη χώρα, στα οποία η γυναίκα θα  μπορεί να υποβάλλεται σε πλήρη διαγνωστικό έλεγχο, την προεγχειρητική προετοιμασία, θα μπορεί να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά σύμφωνα με τις επιταγές της επιστήμης και  μάλιστα προσφέροντάς της παράλληλα ψυχολογική υποστήριξη, εφόσον την έχει ανάγκη. Το κόστος της προληπτικής ιατρικής είναι 10 φορές μικρότερο από το κόστος  που απαιτούν οι μακροχρόνιες θεραπείες με ακριβά φάρμακα. Μια χημειοθεραπεία κοστίζει 12.000 € για την κάθε γυναίκα, ενώ με  τα ίδια χρήματα που θα πληρώσει για χημειοθεραπεία,  θα μπορούσαν να εξεταστούν, ακόμη και με ψηφιακή μαστογραφία, τουλάχιστον 400 γυναίκες. Έχει παρατηρηθεί ότι μακροπρόθεσμα η ψηφιακή μαστογραφία είναι λιγότερο δαπανηρή από την αναλογική.

Η πρόληψη θα πρέπει να εφαρμόζεται  όχι μόνο για τον καρκίνο του μαστού, αλλά και για τον γυναικολογικό καρκίνο, τον καρκίνο του προστάτη και τον καρκίνο του πνεύμονα.

Η παροιμία «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» στην περίπτωσή μας αφορά τις γυναίκες που πηγαίνουν και υποβάλλονται τακτικά σε προληπτική μαστογραφία, χωρίς να έχουν κάποιο εύρημα από τον μαστό τους. Στις περιπτώσεις αυτές ακόμα κι αν διαπιστωθεί καρκίνος στον μαστό, τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται η γυναίκα να υποβληθεί σε μαστεκτομή.

Είναι απαραίτητη η μαστεκτομή;

Η μαστεκτομή επί δεκαετίες εθεωρείτο η θεραπεία επιλογής σε όλες τις περιπτώσεις του καρκίνου του μαστού. Από τη δεκαετία του 80 όμως, αμφισβητήθηκε το ογκολογικό της όφελος. Άρχισαν να γίνονται οι πρώτες επεμβάσεις διατήρησης του μαστού σε περιπτώσεις καρκίνου (τεταρτεκτομές).

Σήμερα, 30 χρόνια μετά,  γνωρίζουμε από πλήθος μελετών και με παρακολούθηση 20ετίας ότι η μαστεκτομή δεν χρειάζεται, τις περισσότερες φορές, όταν  ο όγκος είναι μονήρης και έχει διάμετρο μέχρι 2 εκατοστά. Επίσης με τη μαστεκτομή δεν αλλάζει η επιβίωση. Σε περίπτωση όμως που έχουμε πολυεστιακή ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού ακόμα και σε στάδιο 0, δηλ. στάδιο μη διηθητικό, η μαστεκτομή είναι ένα must! Στη χώρα μας υπολογίζεται ότι γίνονται 60% περισσότερες μαστεκτομές απ’ όσο θα ήταν ογκολογικά απαραίτητες και από την άλλη δεν γίνονται κάποιες φορές εκεί που επιβάλλεται να γίνουν, επειδή με τον μαστό δεν ασχολούνται μόνον οι εξειδικευμένοι. 

Η ασθενής που θα υποβληθεί σε μαστεκτομή  μπορεί ασφαλώς να κάνει   αποκατάσταση του μαστού, ή στον ίδιο χρόνο ή σε δεύτερο χρόνο.  Τέλος, ο μαστός μετά την αποκατάσταση δεν είναι ποτέ ο ίδιος με τον φυσιολογικό μαστό της γυναίκας, ακόμα και εάν χρησιμοποιηθεί αυτόλογος ιστός, δηλαδή δικός της ιστός. Ο λόγος που μπορεί συχνά να προτείνεται στην ασθενή η μαστεκτομή είναι ο εξής: Είναι δύσκολο έως αδύνατο να επιτευχθεί καλό αισθητικό αποτέλεσμα με τις παραδοσιακές τεχνικές εάν ο όγκος βρίσκεται σε δυσμενή τοπογραφική θέση  στον μαστό ή είναι μεγάλος σε σχέση με το μέγεθος του μαστού. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι σύγχρονες τεχνικές ογκοπλαστικής,  από χειρουργό μαστού κατάλληλα εκπαιδευμένο σε αυτές βοηθούν να αποφευχθεί η μαστεκτομή και μάλιστα επιτυγχάνοντας καλύτερα υγιή όρια από εκείνα της κλασσικής χειρουργικής.

Έτσι ως ενδείξεις μαστεκτομής παραμένουν εκείνες στις οποίες υπάρχει ογκολογικό όφελος και που είναι οι εξής:

• Πολυκεντρικός καρκίνος μαστού
• Πολυκεντρικό DCIS (μη διηθητικός)
• Αδυναμία ελέγχου του μαστού με τις κλασσικές απεικονιστικές μεθόδους σε ασθενή με ιστορικό καρκίνου του  μαστού
• Μεγάλος όγκος σε σχετικά μικρό μαστό
• Γονιδιακός καρκίνος μαστού (όχι απόλυτη ένδειξη)
• Φλεγμονώδης καρκίνος μαστού (μετά από προεγχειρητική χημειοθεραπεία)
• Επιθυμία της ενημερωμένης ασθενούς
• Μαστεκτομή για κοινωνικούς λόγους (μακριά από μεγάλα Ιατρικά Κέντρα)

Κάθε ασθενής με ένδειξη μαστεκτομής πρέπει να ενημερώνεται εκτενώς πριν από το χειρουργείο  για τις δυνατότητες άμεσης ή απώτερης αποκατάστασης του μαστού. Οι επεμβάσεις αποκατάστασης του μαστού πρέπει να καλύπτονται τόσο από τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς όσο και από τις Ιδιωτικές Ασφάλειες επειδή δεν είναι καλλωπιστικές επεμβάσεις, αλλά επεμβάσεις αποκατάστασης ακρωτηριασμού.

Επίσης, η γυναίκα που λαμβάνει τη διάγνωση του καρκίνου το μαστού θα  πρέπει να έχει και  ψυχολογική υποστήριξη που την χρειάζεται για να προχωρήσει προς την χειρουργική επέμβαση.

Η Ελληνική Εταιρεία Μαστολογίας για τον λόγο αυτό έχει ιδρύσει το 2002 και λειτουργεί μέχρι σήμερα το Κέντρο Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού «Έλλη Λαμπέτη» το οποίο παρέχει δωρεάν τις υπηρεσίες του στην πάσχουσα γυναίκα αλλά και στα μέλη της οικογένειάς της. Το κέντρο βρίσκεται στο Καλφοπούλειο – 1ο Δημοτικό Ιατρείο του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Σόλωνος 78, στον 2ο όροφο  και λειτουργεί καθημερινά 9:00 -17:00.  Τηλ. επικοινωνίας : 210 7773112 και  6948 463 397.

Δρ. Λυδία Ιωαννίδου – Μουζάκα, Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Γυναικολόγος – Χειρουργός – Μαστολόγος – Ογκολόγος

Τουλάχιστον τρεις είναι οι μηχανισμοί με τους οποίους ο διαβήτης επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα και οδηγεί σε ανοσοκαταστολή, εξηγεί ο κ. Αντώνιος Λέπουρας MD, Ειδικός Παθολόγος–Διαβητολόγος Διευθυντής Παθολογικής-Διαβητολογικής Κλινικής & Διαβητολογικού Κέντρου Μetropolitan General.

1. Ο διαβήτης μειώνει την ικανότητα των λευκών αιμοσφαιρίων να φτάνουν στο σημείο της μόλυνσης, λόγω της αθηροσκλήρωσης που προκαλεί. Αυτό οδηγεί σε καθυστερημένη, αντιφλεγμονώδη αντίδραση, μειωμένη επούλωση πληγών και αυξημένη ευπάθεια σε επακόλουθες λοιμώξεις.

2. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης περιορίζουν και απορυθμίζουν τη σύνθεση των αμυντικών λευκών ουδετερόφιλων κυττάρων.

Τα ουδετερόφιλα είναι κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι τα πρώτα λευκοκύτταρα που φτάνουν στη μολυσμένη περιοχή και καταπολεμούν τη μόλυνση. Όμως τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης περιορίζουν και απορρυθμίζουν τη σύνθεση των ουδετερόφιλων στο σώμα.

3. Η υπεργλυκαιμία προάγει την παραγωγή καταστροφικών μορίων (AGEs) στο σώμα, τα οποία παρεμβαίνουν στον φυσικό αμυντικό μηχανισμό του σώματος και περιορίζουν την ικανότητά του να καταπολεμά τις λοιμώξεις και τις φλεγμονές.

Αιτία πρόωρης γήρανσης και πρόωρου θανάτου αποτελεί η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ). Aπό 6η αιτία θανάτου το 1990 η ΧΑΠ θα αναδειχθεί σε 3η αιτία θανάτου το 2020.

Αποκαλείται διεθνώς και “νόσος των καπνιστών” και όχι τυχαία: 4 στα 5 άτομα που θα εμφανίσουν ΧΑΠ είναι καπνιστές. “Το κάπνισμα αποτελεί τη σπουδαιότερη αιτία εμφάνισης της ΧΑΠ (85-90%), ενώ άλλα αίτια, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, ευθύνονται σε μικρότερο ποσοστό. Θα μπορούσε, μάλιστα, να ισχυριστεί κανείς ότι εάν δεν υπήρχε το κάπνισμα, η ΧΑΠ δεν θα υπήρχε ή θα ήταν μια σπάνια νόσος”, τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Νικόλαος Κουλούρης, Αντιπρόεδρος της Ε.Π.Ε., Καθηγητής Πνευμονολογίας Ε.Κ.Π.Α., Διευθυντής της A’ Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής, Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία». Ο ίδιος σημείωσε ότι κάποιοι βασικοί μύθοι σε σχέση με τη νόσο έχουν πλέον καταρριφθεί: π.χ. ότι η ΧΑΠ είναι νόσος των ηλικιωμένων, αφού το 50% των πασχόντων είναι ηλικίας κάτω των 65 ετών!

Συννοσηρότητες

Το πρόβλημα με τη ΧΑΠ είναι ότι συχνά συνυπάρχει με πολλές άλλες νοσολογικές οντότητες: καρδιαγγειακά νοσήματα, μεταβολικά νοσήματα (π.χ. οστεοπόρωση), διαβήτη, υπέρταση, κατάθλιψη και άγχος. “Η ΧΑΠ δημιουργεί έναν καταρράκτη φλεγμονής στον οργανισμό που οδηγεί και σε άλλες παθήσεις”, εξήγησε ο συντονιστής της ομάδας εργασίας ΧΑΠ της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, Διδάκτωρ της Ιατρικης Σχολής του ΕΚΠΑ, Επιστημονικός Υπεύθυνος του Αθηναϊκού Πνευμονολογικού Ινστιτούτου και Διευθυντής της Πνευμονολογικής Κλινικής “ΠΝΟΗ” του Νοσοκομείου Metropolitan, κ. Επαμεινώνδας Κοσμάς.

Διάγνωση

Ένα άλλο πολύ σημαντικό πρόβλημα με τη ΧΑΠ είναι ότι δεν διαγιγνώσκεται εγκαίρως. “Η ΧΑΠ ξεκινά πολύ νωρίς, έχουμε εντοπίσει αλλοιώσεις ΧΑΠ ακόμη και από τα 30, σε άτομα με φυσιολογική σπιρομέτρηση και χωρίς κανένα σύμπτωμα”, τόνισαν οι ειδικοί στο πλαίσιο σχετικής συνέντευξης τύπου. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς 500-700 χιλιάδες άνθρωποι πάσχουν από ΧΑΠ στη χώρα μας, όμως οι μισοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν. Παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι 210.000.000 άνθρωποι έχουν ΧΑΠ. 
Οι οικονομικές επιπτώσεις της νόσου, τόσο άμεσα στα συστήματα υγείας όσο και έμμεσα είναι τραγικές: Η ΧΑΠ προκαλεί αναπηρία, περιορισμό των δραστηριοτήτων και δυσκολία κατά την εκτέλεση της εργασίας, ενώ οδηγεί σε πρόωρη συνταξιοδότηση και μέρες απουσίας από τη δουλειά.

Με στόχο να ευαισθητοποιήσει τόσο εκείνους που πάσχουν, όσο κι εκείνους που δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν να αναζητήσουν θεραπεία, η φαρμακευτική εταιρεία Chiesi υπό το ευρηματικό hashtag #happyBREATHday, ενημερώνει το κοινό για τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης της ΧΑΠ. “Τα συμπτώματα της ΧΑΠ βασίζονται κυρίως στην τριάδα βήχας, απόχρεμψη, δύσπνοια. Η παρουσία συμπτωμάτων είναι σημαντικό στοιχείο για τη διάγνωση, ωστόσο, απαιτείται  διενέργεια σπιρομέτρησης για την τεκμηρίωση της νόσου. Για το λόγο αυτό, μέσω της καμπάνιας #happyBREATHday, προτρέπουμε κι εμείς όλους τους νυν και πρώην καπνιστές, που εμφανίζουν κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, να επισκεφθούν έναν Πνευμονολόγο, που είναι και ο μόνος ιατρός με γνώση αξιολόγησης της εξέτασης», υπογράμμισε ο Αναπληρωτής Γραμματέας της Ε.Π.Ε, Αναπληρωτής Καθηγητής Πνευμονολογίας, Β’ Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική Ε.Κ.Π.Α, Νοσοκομείο «Αττικόν», κ. Στέλιος Λουκίδης.

Αντιμετώπιση

Τα καλά νέα είναι ότι με τις νέες θεραπείες, που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα, στοχεύουν τους μηχανισμούς της νόσου και μειώνουν τις παροξύνσεις της νόσου, σήμερα βλέπουμε ολοένα και λιγότερα άτομα να  νοσηλεύονται στα νοσοκομεία λόγω παροξύνσεων. “Ενώ κάποτε στο νοσοκομείο Σωτηρία 3 στους 5 νοσηλευόμενους ήταν ασθενείς με ΧΑΠ σήμερα μικρό ποσοστό των ασθενών αυτών νοσηλεύονται. Πλέον οι ασθενείς αυτοί αντιμετωπίζονται στα εξωτερικά ιατρεία και ζουν πολύ καλύτερα και πολύ περισσότερο”, τόνισε ο κ. Κοσμάς. Σήμερα, η αντιμετώπιση της νόσου δεν είναι μόνο φαρμακευτική, αλλά πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει εμβολιασμούς (κατά της γρίπης και του πνευμονιόκοκκου), άσκηση (καθώς οι μυς των ασθενών με ΧΑΠ έχουν χαλαρώσει από την ίδια τη νόσο). Το πιο ιδεατό για τους ασθενείς με ΧΑΠ, όπως επεσήμανε ο κ. Λουκίδης, είναι τα προγράμματα πνευμονικής αποκατάστασης, που περιλαμβάνουν συμβουλές για σωστή διατροφή, άσκηση, ενδυνάμωση των μυών, αλλά και ψυχολογική υποστήριξη”.

Ο ανεπαρκής ύπνος, λιγότερο από 7-8 ώρες ανά νύχτα, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Πυλώνα καλής υγείας, εξίσου σημαντικό με την άσκηση και την ισορροπημένη διατροφή, αποτελεί ο ύπνος. O καλός ύπνος είναι ζωτικής σημασίας για τη σωματική υγεία και τη συναισθηματική ευεξία του ατόμου. Δεκάδες έρευνες έχουν απαριθμήσει τα ευεργετικά οφέλη του καλού ύπνου και έχουν αποδείξει ότι η έλλειψή του μπορεί να πυροδοτήσει σοβαρές διαταραχές.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα οφέλη του καλού ύπνου και της επαρκούς ανάπαυσης σε τακτική βάση πρέπει να επισημαίνονται, ιδιαίτερα στην εποχή μας, στις αναπτυγμένες δυτικού τύπου κοινωνίες, όπου οι ταχείς ρυθμοί και η παραγωγικότητα αποτελούν πιεστική προτεραιότητα, με αποτέλεσμα την παρέμβαση στα φυσικά μοτίβα του ύπνου, τον περιορισμό της διάρκειας του ύπνου και την υποβάθμιση της ποιότητάς του.

Ασφαλώς, οι ανάγκες για ύπνο εξατομικεύονται και διαφοροποιούνται σημαντικά ανάλογα με την ηλικία. Γενικά, οι ενήλικες χρειάζονται 7-9 ώρες νυκτερινού ύπνου. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας χρειάζονται 9-11 και οι έφηβοι 8-10 ώρες, διότι κατά τη διάρκεια αυτών των κρίσιμων περιόδων ανάπτυξης και μάθησης οι νέοι χρειάζονται περισσότερο ύπνο για την απόκτηση γλωσσικών, κοινωνικών και κινητικών δεξιοτήτων και για τη βέλτιστη ανάπτυξη και εγρήγορσή τους.

Παρόλο που η επιστήμη δεν έχει ακόμη πλήρως αποφανθεί σχετικά με τη σημασία της λειτουργίας του ύπνου και παραμένει να αποσαφηνιστούν αρκετοί από τους εμπλεκόμενους μηχανισμούς, εντούτοις οι έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έλλειψή του μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές διαταραχές και ότι ο καλός ύπνος έχει πολλαπλά ευεργετικά οφέλη.

Τα κύρια οφέλη του καλού ύπνου:

• Ο ύπνος αποτελεί περίοδο χαλάρωσης και «επιδιόρθωσης» των κυττάρων του οργανισμού από όλους τους βλαπτικούς παράγοντες που επιδρούν κατά τη διάρκεια της ημέρας.

• Ο ανεπαρκής ύπνος συνδέεται στενά με την αύξηση του σωματικού βάρους. Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι που κοιμούνται λιγότερες από 7 ώρες τη νύχτα είναι πιθανότερο να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Σε μία μεγάλη μελέτη ανασκόπησης βρέθηκε ότι τα παιδιά και οι ενήλικες με σύντομη διάρκεια ύπνου ήταν 89% και 55% πιθανότερο να εμφανίσουν παχυσαρκία. Οι ορμόνες γκρελίνη και λεπτίνη, που ρυθμίζουν την όρεξη, έχει διαπιστωθεί ότι διαταράσσονται από την έλλειψη ύπνου, με αποτέλεσμα τα άτομα που στερούνται τον ύπνο να έχουν μεγαλύτερη όρεξη και να καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες. Συνεπώς, αν θέλετε να διατηρήσετε το βάρος σας υπό έλεγχο, μην ξεχνάτε ότι ο επαρκής ύπνος σε τακτική βάση αποτελεί βασική προϋπόθεση.

• Ο καλός ύπνος ενισχύει τις νοητικές λειτουργίες, μεγιστοποιεί τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και ενισχύει τη μνήμη μέσω της διαδικασίας που ονομάζεται «παγίωση της μνήμης». Γνωρίζουμε δηλαδή ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου, ενώ το σώμα ξεκουράζεται, ο εγκέφαλος είναι απασχολημένος με την επεξεργασία των δεδομένων της ημέρας, δημιουργώντας συνδέσεις μεταξύ συμβάντων, αισθητηριακών ερεθισμάτων, συναισθημάτων και αναμνήσεων, ενισχύοντας τη μνήμη, βελτιώνοντας τη συγκέντρωση και τελικά την απόδοση.

• Ο καλός ύπνος έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει πολλές πτυχές της αθλητικής και σωματικής απόδοσης.

• Ανεπαρκής ύπνος, λιγότερο από 7-8 ώρες ανά νύχτα, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικού επεισοδίου.

• Ο ύπνος επηρεάζει το μεταβολισμό της γλυκόζης, μειώνοντας την ευαισθησία στην ινσουλίνη, και η έλλειψή του αυξάνει τον κίνδυνο για εκδήλωση διαβήτη τύπου 2. Όσοι κοιμούνται λιγότερο από έξι ώρες τη νύχτα υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.

• Ο ύπνος επηρεάζει πολλές από τις νευροδιαβιβαστικές ουσίες του εγκεφάλου, συμπεριλαμβανομένης της σεροτονίνης, που διαταράσσεται ουσιαστικά στα άτομα που υποφέρουν από κατάθλιψη. Συνεπώς, ο ανεπαρκής ύπνος για μεγάλο διάστημα συνδέεται στενά με την εκδήλωση κακής διάθεσης και με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης. Εξάλλου, έχει υπολογιστεί ότι το 90% των ατόμων με κατάθλιψη παραπονιέται για τη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου του. Η εξασφάλιση ικανοποιητικού ύπνου μπορεί να προφυλάξει από την εκδήλωση κατάθλιψης και να μειώσει τα επίπεδα των ορμονών του στρες, καταπολεμώντας την καθημερινή ψυχική ένταση και βελτιώνοντας τη διάθεση.

• Ο ύπνος ενισχύει το ανοσολογικό σύστημα του οργανισμού και προφυλάσσει από ιογενείς λοιμώξεις, όπως προκύπτει από μελέτες όπου διαπιστώθηκε ότι όσοι κοιμόντουσαν λιγότερο από επτά ώρες είχαν σχεδόν τριπλάσιες πιθανότητες να προσβληθούν από τον ιό του κοινού κρυολογήματος συγκριτικά με όσους κοιμόντουσαν οκτώ ώρες ή περισσότερο.

• Η έλλειψη ύπνου ενεργοποιεί ανεπιθύμητους δείκτες της φλεγμονής και μηχανισμούς κυτταρικής βλάβης, επηρεάζοντας την απάντηση του οργανισμού στη φλεγμονή. Στο πλαίσιο αυτό έχει διαπιστωθεί ισχυρή συσχέτιση μεταξύ του μη ικανοποιητικού ύπνου και της υποτροπής των φλεγμονωδών παθήσεων του εντέρου, όπως η νόσος του Crohn.

• Η στέρηση του ύπνου μπορεί να μειώσει τις κοινωνικές δεξιότητες αλληλεπίδρασης και την ικανότητά αναγνώρισης και επεξεργασίας των συναισθηματικών εκφράσεων των ανθρώπων.

Συμπερασματικά, μαζί με τη σωστή διατροφή και την άσκηση, ο καλός ύπνος αποτελεί έναν από τους πυλώνες της καλής υγείας. Χωρίς τη φροντίδα του ύπνου δεν μπορεί να επιτευχθεί η βέλτιστη υγεία.

Θωμάς Παπαρρηγόπουλος, Καθηγητής Ψυχιατρικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών