Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Κατερίνα Λαμπρινοπούλου, MD, PhD
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος
www.dermatologos-lamprinopoulou.gr
lamprinopoulouk@gmail.com

Πότε ένα τσίμπημα είναι απλώς δυσαρεστό και πότε μπορεί να γίνει επικίνδυνο για τη ζώη μας; πώς μπορούμε να το θεραπεύσουμε; όλες οι απαντησείς στις γραμμες που ακολουθούν.

Κουνούπι

✤ Τα τσιμπήματα των κουνουπιών προκαλούν τοπικά φαγούρα και κοκκινίλα στο δέρμα, συμπτώματα τα οποία περνούν από μόνα τους, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερη θεραπεία, ενώ ενδέχεται να μεταδώσουν και ασθένειες όπως ο ιός του Δυτικού Νείλου, η ελονοσία, ο δάγκειος και ο κίτρινος πυρετός καθώς και ο ιός Ζίκα, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές γενετικές ανωμαλίες στα έμβρυα.
✤ Οι παθήσεις αυτές δεν είναι συχνές στην Ελλάδα. Όμως τα κουνούπια προκαλούν και λεϊσμανίαση συνήθως του δέρματος, νόσος που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας.

Μέλισσα-Σφήκα

✤ Μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με το τσίμπημά της, ειδικά σε εκείνους που είναι αλλεργικοί.
✤ Τα τσιμπήματα από τα έντομα αυτά προκαλούν τοπικό ερεθισμό με οίδημα, κοκκινίλα και πόνο. Πρώτα βγάζουμε προσεκτικά το κεντρί από το δέρμα και στη συνέχεια βάζουμε πάγο (τυλιγμένο σε πετσέτα) στο σημείο. Αυτό θα μας ανακουφίσει και παράλληλα θα προκαλέσει συστολή στα αγγεία, εμποδίζοντας το δηλητήριο του εντόμου να επεκταθεί στο υπόλοιπο σώμα.
✤ Για να ανακουφιστούμε από το τσίμπημα της μέλισσας μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αμμωνία. Τα αλλεργικά άτομα καλό θα είναι να πάρουν κάποιο αντιισταμινικό, ή μικρή ποσότητα κορτιζόνης.

Όταν τα σημεία των «επιθέσεων» της τσούχτρας, της μέλισσας ή της σφήκας, αλλά και των εντόμων που έχουν δηλητήριο είναι κοντά στο λαιμό, στα χείλη
και στη γλώσσα είναι επικίνδυνα, διότι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά οιδήματα και να δυσκολέψουν την αναπνοή.

Τσούχτρα

✤ Τσούχτρες αποκαλούμε ορισμένα είδη μέδουσας, το τσίμπημα των οποίων είναι δυσάρεστο ως και επώδυνο, εξαιτίας του υγρού που απελευθερώνουν.
✤ Συνήθως δεν τις βλέπουμε, αλλά τις νιώθουμε. Μετά το τσίμπημά τους στο σημείο της επαφής παρουσιάζονται τοπικό εξάνθημα, φαγούρα, πρήξιμο και πόνος, συμπτώματα τα οποία μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ώρες.
✤ Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, καθώς τα τσιμπήματα από τσούχτρες στην πλειονότητά τους δεν είναι επικίνδυνα.
✤ Φροντίζουμε να βγούμε αμέσως από τη θάλασσα και ρίχνουμε στο σημείο άφθονο δροσερό νερό. Για άμεση ανακούφιση βάζουμε αμμωνία ή τοποθετούμε πάνω στο οίδημα λίγο πάγο, τυλιγμένο σε μια πετσέτα και παίρνουμε ένα αντιισταμινικό.

Αλλεργικό σοκ

Στην περίπτωση που είμαστε αλλεργικοί στα τσιμπήματα θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τα έντομα, ιδιαίτερα με τις μέλισσες και τις σφήκες και όχι
μόνο με τις τσούχτρες, διότι μπορεί να πάθουμε ακόμη και αλλεργικό σοκ.

Όταν τα σημεία των «επιθέσεων» της τσούχτρας, της μέλισσας ή της σφήκας, αλλά και των εντόμων που έχουν δηλητήριο είναι κοντά στο λαιμό, στα χείλη και στη γλώσσα είναι επικίνδυνα, διότι μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά οιδήματα και να δυσκολέψουν την αναπνοή. Επικίνδυνα είναι και τα πολλαπλά τσιμπήματα, καθώς έχουν αθροιστική δράση.

Αν εκδηλώσουμε συμπτώματα, όπως γενικευμένο εξάνθημα στο δέρμα, πρήξιμο στο πρόσωπο και στα άκρα, ναυτία, ζάλη, έντονη ταχυπαλμία, εφίδρωση ή δύσπνοια, επικοινωνούμε αμέσως με γιατρό.

Μια αλοιφή με κορτιζόνη και ένα στικ αμμωνίας αρκούν για να αντιμετωπίσουμε ένα κοινό τσίμπημα. Αν όμως είμαστε αλλεργικοί στα τσιμπήματα των εντόμων
ή έχουμε αυτήν την υποψία, θα πρέπει να εφοδιαστούμε με ένεση κορτιζόνης, που γίνεται ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια. Υπάρχει και η ένεση αδρεναλίνης, που γίνεται υποδόρια, αλλά εφαρμόζεται σπάνια, στην περίπτωση που δεν μας πιάσει η ένεση κορτιζόνης. Επίσης, είναι σημαντικό να έχουμε μαζί μας αντιισταμινικά χάπια.

Η επίδραση του στρες στις πιθανότητες εγκυμοσύνης είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλά νέα ζευγάρια, αλλά δεν έχει μελετηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα.

Μια  μελέτηω που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λούισβιλ, στο Κεντάκι, οι οποίοι παρατήρησαν ότι ομάδα γυναικών που ανέφεραν έντονο στρες κατά τις μέρες της ωορρηξίας είχαν 40% λιγότερες πιθανότητες να συλλάβουν εκείνο τον μήνα, συγκριτικά με άλλους μήνες.

Η μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Annals of Epidemiology», έδειξε ακόμα ότι η γονιμότητα δεν επηρεαζόταν αρνητικά μόνο από το βραχυπρόθεσμο
στρες αλλά και από τον χρόνιο. Οι ερευνητές θέλησαν επίσης να εξετάσουν αν το στρες  επιδρά  άμεσα ή έμμεσα στη γονιμότητα, δηλαδή αν ωθεί τη γυναίκα
στην υιοθέτηση συμπεριφορών (λ.χ. κάπνισμα, ποτό, ανθυγιεινή διατροφή, λιγότερο σεξ) που μειώνουν τη γονιμότητα ή αν τη μειώνει ανεξάρτητα από τέτοιου είδους συμπεριφορές. Οπως διαπίστωσαν, το στρες σχετιζόταν με μείωση της γονιμότητας ακόμη και αν η γυναίκα είχε συχνές σεξουαλικές επαφές, δεν κάπνιζε,
δεν έπινε και διατηρούσε φυσιολογικό σωματικό βάρος.

Τα αποτελέσματα αυτά, που προέρχονται από την παρακολούθηση 400 σεξουαλικά ενεργών γυναικών ηλικίας κάτω των 40 ετών, υποδηλώνουν ότι οι πιθανότητες σύλληψης μπορεί να αυξηθούν όταν η γυναίκα λάβει μέτρα ώστε να διαχειριστεί το άγχος της. Επιβεβαιώνουν, επίσης, αποτελέσματα
προγενέστερης μελέτης (του 2014) που είχε δείξει ότι τα αυξημένα επίπεδα στρες διπλασιάζουν τις πιθανότητες που έχει μία γυναίκα να είναι υπογόνιμη.
Ως φαίνεται, η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική για τη γονιμότητα με άλλους παράγοντες κινδύνου που μπορεί να την πλήξουν (λ.χ. αλκοόλ, πλεονάζον σωματικό βάρος, κάπνισμα).

 

 

 

Ηλιακό έγκαυμα είναι η οξεία αντίδραση του δέρματος στην παρατεταμένη έκθεση του ατόμου στην υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου. Όλοι οι άνθρωποι της λευκής/καυκάσιας φυλής έχουν βιώσει το ηλιακό έγκαυμα τουάχιστον μια φορά στην ζωή τους.

Η ένταση του ηλιακού εγκαύματος εξαρτάται από τον φωτότυπο του ανθρώπου, την ένταση της υπεριώδους ακτινοβολίας και τη διάρκεια της έκθεσης σε αυτή.

Ο άνθρωπος, αναλόγως του χρώματος του δέρματός του, διακρίνεται σε έξι φωτότυπους (ταξινόμηση κατά Fitzpatrick). Ο φωτότυπος Ι (ένα) αναφέρεται στους ανοιχτόχρωμους με πρασινογάλανα μάτια, φακίδες, ξανθά ή κόκκινα μαλλιά που λόγω της έλλειψης μελανίνης καίγονται πάντα από τον ήλιο και μαυρίζουν
ελάχιστα ή καθόλου. Στο άλλο άκρο της κατάταξης βρίσκεται ο φωτότυπος VI (έξι) που αναφέρεται στους  νέγρους. Ενδιάμεσα βρίσκονται όλοι οι άλλοι φωτότυποι με σταδιακή αύξηση της μελανίνης του δέρματος όσο οδεύουμε από τον φωτότυπο ένα στον φωτότυπο έξι. Αυτό καθορίζει και τη συμπεριφορά του
δέρματος στον ήλιο, δηλαδή πόσο μαυρίζει ή καίγεται. Οι μεσογειακοί άνθρωποι τοποθετούνται  στους φωτότυπους ΙΙΙ και ΙV (τρία και τέσσερα).

Το δεύτερο στοιχείο που έχει σχέση με τη βαρύτητα του ηλιακού εγκαύματος σχετίζεται με την ένταση της υπεριώδους ακτινοβολίας και ιδιαιτέρως του κλάσματος αυτής μεταξύ 290-320 nm (UVB).

Η υπεριώδης ακτινοβολία του ηλίου διακρίνεται στη UVA (320-400 nm), τη UVB (290-320 nm) και τη UVC. Η UVC μπλοκάρεται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και δεν φτάνει στη γη, ενώ η UVA είναι υπεύθυνη για τις χρόνιες αθροιστικές επιδράσεις του ηλιακού φωτός, τη φωτογήρανση και τον καρκίνο του δέρματος. Η UVB είναι εκείνη που προκαλεί τις οξείες επιδράσεις του ηλίου στο δέρμα και ιδιαίτερα το ηλιακό έγκαυμα με απ’ευθείας βλαπτική επίδραση στο DNA (γενετικό υλικό) των κυττάρων. Η ένταση της υπεριώδους ακτινοβολίας έχει σχέση με την  ώρα της ημέρας (μεταξύ 11 και 4 οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν κάθετα στη γη), το γεωγραφικό πλάτος (περιοχές κοντά στον Ισημερινό έχουν μεγαλύτερη ένταση υπεριώδους ακτινοβολίας, ενώ, όσο πηγαίνουμε προς τους πόλους, αυτή μειώνεται), την  εποχή (το καλοκαίρι και την άνοιξη υπάρχει περισσότερη υπεριώδης ακτινοβολία απ’ ό,τι τον χειμώνα και το  φθινόπωρο), το ύψος που βρίσκεται ένας τόπος (μεγαλύτερο υψόμετρο, μεγαλύτερη ένταση), καθώς και με την ύπαρξη επιφανειών που αντανακλούν την υπεριώδη ακτινοβολία,
όπως το νερό, η άμμος, το τσιμέντο, το χιόνι και ο πάγος.

Η διάρκεια της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία είναι ο τρίτος παράγοντας που καθορίζει την ένταση του εγκαύματος.

Το ηλιακό έγκαυμα εκδηλώνεται με ερυθρότητα που συνοδεύεται από πόνο που είναι αναλόγος   της διάρκειας και της έκτασης της έκθεσης. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν την εμφάνιση φυσαλίδων, οιδήματος, κνησμού, ξεφλουδίσματος, εξανθήματος, ναυτίας, εμέτου, πυρετού, ριγών και λιποθυμίας (συγκοπής).
Επίσης, υπάρχει αίσθηση θερμότητας στο ηλιακό έγκαυμα λόγω του αίματος που συγκεντρώνεται στη διαδικασία επούλωσης.

Τα εγκαύματα ταξινομούνται σε επιφανειακά ή μερικού πάχους και σε δευτέρου βαθμού όταν υπάρχουν φυσαλίδες. Η πρόληψη του ηλιακού εγκαύματος έγκειται στην αποφυγή του ηλίου μεταξύ 11 και 4 το καλοκαίρι, την αναζήτηση σκιάς, τη χρήση του καπέλου,  ειδικού ρουχισμού με πυκνές ίνες  και ανοιχτά
χρώματα που αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία και δεν την απορροφούν και, φυσικά, πάνω απ’ όλα τη χρήση κατάλληλου αντηλιακού ευρέος φάσματος που
προστατεύει τόσο από την UVA (UltravioletA), όσο και από την UVB (Ultraviolet B) ακτινοβολία.

Αντιμετώπιση

Θεραπευτικά πρέπει να κάνουμε κρύα μπάνια συχνά, να χρησιμοποιούμε τοπικά αντιφλογιστικές κρέμες με καλαμίνη, αλόη βέρα, ενυδατικές κρέμες, ενώ και κρέμες με κορτικοειδή χρησιμεύουν ιδιαίτερα στην οξεία φλεγμονώδη φάση του εγκαύματος.

Αν υπάρχει υπόνοια επιμόλυνσης, χρησιμοποιούνται αντιβιοτικές κρέμες, ενώ πολύ αποτελεσματικές είναι και οι κρέμες με βάση το ιατρικό μέλι. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ασπιρίνη και η ιβουπροφαίνη, βοηθούν όταν υπάρχει πόνος.

Χρειάζεται να παραμένουμε ενυδατωμένοι και να πίνουμε πολύ
νερό. Δεν σπάμε τις φυσαλίδες, διότι η οροφή τους βοηθά στην επούλωση. Δεν συστήνεται, τέλος, η χρήση τοπικών αναισθητικών κρεμών με βάση τη λιδοκαΐνη ή τη βενζοκαΐνη.

Η σκληροθεραπεία χρησιμοποιεί ενέσεις από μια πολύ λεπτή, λεπτή βελόνα για να βελτιώσει την αισθητική εμφάνιση των ευρυαγγειών, να θεραπεύσει τους μικρούς κιρσούς στα πόδια και να ανακουφίσει τα συναφή συμπτώματα, όπως ο πόνος, το κάψιμο, το πρήξιμο και οι κράμπες. Κάθε συνεδρία θεραπείας τυπικά οδηγεί στην εξάλειψη του 50 έως 80% των φλεβών που εγχύθηκαν με ένεση, σύμφωνα με το άρθρο Radiology Info.

Ενημερώστε το γιατρό σας εάν υπάρχει πιθανότητα να είστε έγκυος και συζητήστε τυχόν πρόσφατες ασθένειες, ιατρικές καταστάσεις, αλλεργίες και φάρμακα που παίρνετε, συμπεριλαμβανομένων των φυτικών συμπληρωμάτων και της ασπιρίνης. Μπορεί να σας συμβουλεύσει να σταματήσετε να παίρνετε ασπιρίνη, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), συμπληρώματα σιδήρου ή αντιπηκτικά αρκετές ημέρες πριν από τη διαδικασία. Μην εφαρμόζετε λοσιόν στα πόδια σας πριν ή μετά τη σκληροθεραπεία. Αφήστε τα κοσμήματα στο σπίτι και φορέστε φαρδιά, άνετα ρούχα. Δεδομένου ότι μπορεί να σας ζητηθεί να φορέσετε ρόμπα, μπορεί να θέλετε να φέρετε ένα σορτσάκι για να το φορέσετε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.

Τι είναι η σκληροθεραπεία των κιρσών και των ευρυαγγειών;

Η σκληροθεραπεία είναι μια ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των κιρσών και των ευρυαγγειών. Η διαδικασία περιλαμβάνει την έγχυση ενός διαλύματος απευθείας στις προσβεβλημένες φλέβες, προκαλώντας τη συρρίκνωσή τους και τελικά την εξαφάνισή τους.

Ποιες είναι μερικές κοινές χρήσεις της διαδικασίας;

Η σκληροθεραπεία χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της αισθητικής εμφάνισης των ευρυαγγείων και για την ανακούφιση ορισμένων συμπτωμάτων που σχετίζονται με τις ευρυαγγείες, όπως πόνος, κάψιμο, πρήξιμο και νυχτερινές κράμπες. Αποτελεί την κύρια θεραπεία για τους μικρούς κιρσούς στα πόδια.

Πώς είναι ο εξοπλισμός;

Η διαδικασία χρησιμοποιεί μια πολύ λεπτή, λεπτή βελόνα για την έγχυση ενός αποστειρωμένου σκληρυντικού διαλύματος στις μικρές φλέβες.

Πώς λειτουργεί η διαδικασία;

Όταν το σκληρυντικό διάλυμα εγχέεται απευθείας στις ευρυαγγείες ή τους κιρσούς, ερεθίζει την επένδυση της φλέβας, με αποτέλεσμα να διογκώνεται και να κολλάει μεταξύ τους. Με την πάροδο του χρόνου, το αγγείο μετατρέπεται σε ουλώδη ιστό που ξεθωριάζει από το οπτικό πεδίο.

Πώς πραγματοποιείται η διαδικασία;

Αυτή η διαδικασία γίνεται συχνά σε βάση εξωτερικών ασθενών. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειαστούν εισαγωγή μετά τη διαδικασία. Ρωτήστε το γιατρό σας εάν θα χρειαστεί να εισαχθείτε σε κλινική.

Χρησιμοποιώντας μια πολύ λεπτή βελόνα, ο επεμβατικός ακτινολόγος σας θα εγχύσει το διάλυμα διάλυσης των φλεβών στους κιρσούς και τις ευρυαγγείες. Καθώς η διαδικασία συνεχίζεται, θα αισθανθείτε μικρά τσιμπήματα βελόνας και ενδεχομένως ένα ήπιο αίσθημα καύσου. Ο αριθμός των φλεβών που αντιμετωπίζονται σε μία συνεδρία ποικίλλει και εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση των φλεβών.

Η διαδικασία συνήθως ολοκληρώνεται μέσα σε 30 έως 45 λεπτά.

Τι θα βιώσω κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση;

Μπορεί να νιώσετε μια αίσθηση κράμπας για ένα έως δύο λεπτά όταν εγχέονται μεγαλύτεροι κιρσοί.

Μετά τη θεραπεία θα σας δοθεί η οδηγία να φοράτε καλσόν στήριξης ή περιτυλίγματα για να «συμπιέσετε» τα αγγεία που έχουν υποστεί θεραπεία.

Μπορεί να εμφανίσετε ορισμένες παρενέργειες μετά τη σκληροθεραπεία. Οι μεγαλύτεροι κιρσοί που έχουν εγχυθεί μπορεί να γίνουν ογκώδεις και/ή σκληροί για αρκετούς μήνες πριν υποχωρήσουν. Μπορεί να εμφανιστούν ανάγλυφες κόκκινες περιοχές στα σημεία της ένεσης, οι οποίες θα πρέπει να εξαφανιστούν μέσα σε λίγες ημέρες. Μπορεί να εμφανιστούν καστανές γραμμές ή κηλίδες στο δέρμα στα σημεία της ένεσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, εξαφανίζονται εντός 3 έως 6 μηνών, αλλά μπορεί να είναι μόνιμες σε ποσοστό περίπου 5% του χρόνου. Μπορεί να εμφανιστούν μώλωπες γύρω από το σημείο της ένεσης και μπορεί να διαρκέσουν αρκετές ημέρες ή εβδομάδες.

Σε γενικές γραμμές, οι ευρυαγγείες ανταποκρίνονται στη σκληροθεραπεία σε τρεις έως έξι εβδομάδες και οι μεγαλύτερες φλέβες σε τρεις έως τέσσερις μήνες. Εάν οι φλέβες ανταποκριθούν στη θεραπεία, δεν θα επανεμφανιστούν. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστούν νέες φλέβες με την πάροδο του χρόνου και, εάν χρειαστεί, μπορείτε να επιστρέψετε για πρόσθετες ενέσεις.

Ποια είναι τα οφέλη και οι κίνδυνοι;

Οφέλη: Κάθε συνεδρία σκληροθεραπείας τυπικά οδηγεί στην εξάλειψη 50 έως 80% των φλεβών που εγχύθηκαν.

Κίνδυνοι: Οποιαδήποτε διαδικασία κατά την οποία διεισδύει το δέρμα ενέχει τον κίνδυνο μόλυνσης. Η πιθανότητα μόλυνσης που απαιτεί αντιβιοτική αγωγή φαίνεται να είναι μικρότερη από 1 στις 1.000.

Στους κινδύνους περιλαμβάνονται ο σχηματισμός θρόμβων αίματος στις φλέβες, σοβαρή φλεγμονή, ανεπιθύμητες αλλεργικές αντιδράσεις στο σκληρυντικό διάλυμα και τραυματισμός του δέρματος που μπορεί να αφήσει μια μικρή αλλά μόνιμη ουλή.

Οι ίνες ψύλλιου είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή θεραπεία δυσκοιλιότητας όσον αφορά τα οφέλη για την υγεία. Η Keri Gans, RDN, σύμβουλος διατροφής και συγγραφέας του βιβλίου The Small Change Diet, εξηγεί στο Byrdie ότι πρόκειται για μια διαλυτή ίνα που προέρχεται από τους σπόρους του βοτάνου Plantago ovata και χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.

Η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των Ηνωμένων Πολιτειών εξηγεί ότι οι ίνες ψύλλιου κυκλοφορούν σε πολλές μορφές, όπως σκόνη, κόκκοι, κάψουλες, υγρό και γκοφρέτα. Συνήθως λαμβάνεται μία έως τρεις φορές την ημέρα, με δοσολογία που ποικίλλει ανάλογα με την κατάσταση, συχνά συνταγογραφούμενη από το γιατρό σας. Εάν λαμβάνεται σε μορφή σκόνης ή κόκκων, προτείνουν την ανάμειξή του με 226.80 γραμμάρια χυμού φρούτων  ακριβώς πριν από τη χρήση. “Για να λειτουργήσει σωστά το ψύλλιο και να αποφευχθούν οι παρενέργειες, πρέπει να πίνετε τουλάχιστον οκτώ ουγκιές (240 χιλιοστόλιτρα) υγρού όταν το παίρνετε, σημειώνουν.

Ποια είναι τα οφέλη όμως;

Υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες

Ένας από τους κύριους λόγους που οι ίνες ψύλλιου είναι τόσο ευεργετικές για την υγεία σας είναι ότι είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες, εξηγεί η Cathy Holligan, προπονήτρια ολιστικής υγείας και ιδρύτρια του Intentioned Wellness. Είναι μια σημαντική πηγή φυτικών ινών με επτά γραμμάρια ανά κουταλιά της σούπας, δηλαδή το 25% της ημερήσιας ανάγκης, επισημαίνει.

Μπορεί να βοηθήσει στην πέψη

Οι ίνες ψυλλίου θεωρούνται πρεβιοτικό, πράγμα που σημαίνει ότι ενθαρρύνει την ανάπτυξη καλών βακτηρίων στο έντερό σας. Είναι επίσης πλούσιο σε φυτικές ίνες, καθιστώντας το, ένα χρήσιμο εργαλείο πέψης.

Μπορεί να βοηθήσει στην «οικοδόμηση» ανοσίας

Επειδή είναι πρεβιοτικό και τα καλά βακτήρια είναι απαραίτητα για την ενίσχυση της ανοσίας σας, μπορεί να βοηθήσει το σώμα σας να μειώσει τη φλεγμονή, να καταπολεμήσει τη μόλυνση και να ενθαρρύνει την υγιή ανάπτυξη των κυττάρων και των ιστών.

Μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της διάρροιας

Το ψύλλιο μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της διάρροιας, λειτουργώντας ως διογκωτικός παράγοντας. Αυτό σημαίνει ότι όταν ένα υγρό προστίθεται στη σκόνη ψύλλιου, διογκώνεται και διευρύνεται, εξηγεί η Holligan. Ως αποτέλεσμα, απορροφά το νερό στο πεπτικό σύστημα, το οποίο κάνει τα κόπρανα πιο σταθερά και επιτρέπει να περνούν πιο αργά.

Μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της δυσκοιλιότητας

Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε φυτικές ίνες, η Gans επισημαίνει ότι μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ το ονομάζει καθαρτικό που σχηματίζει όγκο, εξηγώντας ότι απορροφά υγρό στο έντερο, διογκώνεται και σχηματίζει ογκώδη κόπρανα, τα οποία είναι εύκολο να περάσουν.

 Μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της χοληστερόλης

Σύμφωνα με την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής, οι γιατροί συνταγογραφούν το ψύλλιο για τη μείωση της χοληστερόλης. Μελέτες, δείχνουν ότι ο φλοιός ψύλλιου μειώνει φυσικά τη χοληστερόλη όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με μια υγιεινή διατροφή και έναν υγιεινό τρόπο ζωής, κάτι που η Gans εξηγεί ότι αποδίδεται στην υψηλή συγκέντρωση φυτικών ινών.

Μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου

Η κατανάλωση μιας διατροφής υψηλής περιεκτικότητας σε διαλυτές ίνες, όπως το ψύλλιο, μπορεί να μειώσει τα τριγλυκερίδια και να μειώσει αποτελεσματικά τη χοληστερόλη, βοηθώντας έτσι στη μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων, λέει η Holligan.

Μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους

Η κατανάλωση ινών όπως το ψύλλιο μπορεί να συνδεθεί με μείωση του σωματικού βάρους. Οι φυτικές ίνες σας κάνουν να αισθάνεστε χορτάτοι περισσότερο, γεγονός που περιορίζει φυσικά την ποσότητα του φαγητού που καταναλώνεται, εξηγεί η Holligan.

Μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα

Η Gans σημειώνει επίσης ότι οι ίνες ψύλλιου μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση του ελέγχου του σακχάρου στο αίμα. Αυτό μπορεί να είναι απίστευτα ευεργετικό για όσους έχουν διαβήτη.

Πότε έχει πραγματικά σημασία να ακολουθήσετε μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι; Μάθετε το από την Carra Richling, από την Ornish Lifestyle Medicine, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Sharecare.

Η σχέση μεταξύ της ποσότητας αλατιού που καταναλώνουμε και της εμφάνισης υπέρτασης συζητείται εδώ και δεκαετίες. Η υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση), είναι μια συχνή, αλλά επικίνδυνη κατάσταση. Η υψηλή αρτηριακή πίεση αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, νεφροπάθειες και άνοια.

Ακολουθήσετε τις συστάσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής  Εταιρείας!

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι μια ορισμένη ποσότητα κατανάλωσης αλατιού μπορεί να μην είναι επιβλαβής. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ της κατανάλωσης αλατιού και της υπέρτασης, κυρίως εάν ένα άτομο έχει ευαισθησία στο αλάτι. Επειδή όμως η ευαισθησία στο αλάτι εξακολουθεί να είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί, η καλύτερη πρακτική είναι να συνεχίσουν όλοι να περιορίζουν την περίσσεια νατρίου. Η συναίνεση της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας και άλλων οργανισμών δημόσιας υγείας είναι ότι η περίσσεια νατρίου έχει σημαντικό αντίκτυπο στην υπέρταση και συνιστά τον περιορισμό της κατανάλωσης αλατιού στα 1500 mg ην ημέρα.

Γιατί ζητάμε το αλάτι στο φαγητό;

Το σώμα σας χρειάζεται λίγο νάτριο για να διατηρήσει τη σωστή ισορροπία των υγρών, να μεταδώσει τα νευρικά ερεθίσματα και να συσπάσει και να χαλαρώσει τους μύες σας – αλλά αυτές οι λειτουργίες απαιτούν μόνο 500 mg την ημέρα. Υπολογίζεται ότι σχεδόν το 80% της πρόσληψης νατρίου προέρχεται από συσκευασμένα, επεξεργασμένα τρόφιμα και τρόφιμα από εστιατόρια. Μελέτες δείχνουν ότι η επιθυμία για αλάτι μπορεί να είναι εθιστική. Μια μελέτη του 2011 που δημοσιεύθηκε στο PNAS από το Πανεπιστήμιο Duke και Αυστραλούς ερευνητές διαπίστωσε ότι η ντοπαμίνη, ο νευροδιαβιβαστής που μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, απελευθερώνεται όταν καταναλώνουμε αλάτι. Η λαχτάρα για ευχαρίστηση που προκαλείται από την ντοπαμίνη γίνεται ακόμη πιο έντονη όταν νιώθουμε άγχος. Παρόλο που το ίδιο το αλάτι δεν είναι εθιστικό, η απελευθέρωση ντοπαμίνης που βιώνουμε μετά την κατανάλωση αλατιού μπορεί να είναι εθιστική και επομένως, μας κάνει να επιθυμούμε περισσότερο αλάτι.

Η μεγάλη συζήτηση για το αλάτι

Οι αντικρουόμενες έρευνες σχετικά με την κατανάλωση αλατιού συμβάλλουν στη σύγχυση του κοινού. Μια μελέτη μετα-ανάλυσης του 2014 που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Hypertension και η οποία συνέκρινε τα ποσοστά θνησιμότητας και τη συχνότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων τόσο από υψηλή όσο και από χαμηλή πρόσληψη νατρίου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα άτομα που κατανάλωναν έως και 4900 mg ημερησίως είχαν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου και καρδιαγγειακών επεισοδίων σε σχέση με τα άτομα με χαμηλότερη και υψηλότερη πρόσληψη. Η μελέτη αυτή έλαβε μεγάλη προσοχή από το κοινό, επειδή ήρθε σε αντίθεση με το μακροχρόνιο μήνυμα σχετικά με τα οφέλη του περιορισμού του αλατιού.

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 2016 στο The Lancet έδειξε παρόμοια αποτελέσματα. Η μελέτη αυτή εξέτασε τη συσχέτιση μεταξύ νατρίου, καρδιαγγειακής νόσου και θανάτου από όλες τις αιτίες. Συνολικά, όσοι κατανάλωναν κατά μέσο όρο λιγότερο από 3000 mg νατρίου είχαν χειρότερη υγεία από εκείνους που κατανάλωναν μέτρια ποσότητα (μεταξύ 4000 mg και 5000 mg). Όσοι κατανάλωναν πάνω από 7000 mg αλατιού είχαν επιβλαβή αποτελέσματα για την υγεία τους μόνο εάν ήταν ευαίσθητοι στο αλάτι. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η υψηλή πρόσληψη νατρίου σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων και θανάτου σε άτομα με υπέρταση και ευαισθησία στο αλάτι, αλλά δεν υπήρχε συσχέτιση σε όσους δεν είχαν υπέρταση. Το συμπέρασμα; Είναι καλύτερο για τα άτομα με υπέρταση να μειώσουν την ποσότητα αλατιού που καταναλώνουν.

Κατανόηση της ευαισθησίας στο αλάτι

Νεότερες μελέτες γονιδίων ρίχνουν φως στα ανάμεικτα μηνύματα γύρω από την κατανάλωση αλατιού. Ορισμένα άτομα είναι γενετικά «ευαίσθητα στο αλάτι» ή «ανθεκτικά στο αλάτι», γεγονός που επηρεάζει την αντίδρασή τους στο αλάτι.

Η ευαισθησία στο αλάτι έχει συσχετιστεί με αυξημένη καρδιαγγειακή νόσο και μειωμένη επιβίωση ακόμη και σε άτομα με ευαισθησία στο αλάτι χωρίς υπέρταση, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να εντοπίζεται η ευαισθησία στο αλάτι.

Το πρόβλημα είναι ότι ο ακριβής έλεγχος της ευαισθησίας στο αλάτι είναι εντάσεως εργασίας και δαπανηρός. Προς το παρόν δεν υπάρχουν εργαστηριακές εξετάσεις για την ευαισθησία στο αλάτι, οπότε είναι δύσκολο να ανιχνευθεί αν κάποιος είναι ευαίσθητος στο νάτριο, ειδικά όταν δεν εμφανίζει συμπτώματα υπέρτασης. Η ευαισθησία και η αντίσταση στο αλάτι μπορεί να επηρεαστεί από τη φυλή και την εθνικότητα, την ηλικία, τη σωματική μάζα και τη διατροφή. Για παράδειγμα, οι ηλικιωμένοι, τα άτομα αφρικανικής καταγωγής και οι γυναίκες τείνουν να είναι ευαίσθητοι στο αλάτι.

Η ευαισθησία στο αλάτι μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη βελτίωση της συνολικής ποιότητας της διατροφής του ατόμου: κατανάλωση ολόκληρων τροφίμων, μείωση του νατρίου, αποφυγή ή περιορισμός των συσκευασμένων ή επεξεργασμένων τροφίμων και κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε κάλιο.

Συμβουλές για τη διαχείριση της ευαισθησίας στο αλάτι

• Αποφύγετε ή περιορίστε τα επεξεργασμένα, συσκευασμένα τρόφιμα
• Περιορίστε τα αρτοσκευάσματα
• Αποφύγετε την προσθήκη αλατιού στα τρόφιμα
• Χρησιμοποιήστε άλλα ενισχυτικά γεύσης, όπως μπαχαρικά
• Υιοθετήστε μια φυτική διατροφή, πλούσια σε μέταλλα όπως το κάλιο, το μαγνήσιο και το ασβέστιο
• Διαβάστε τις ετικέτες. Ένα προϊόν χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο είναι < 140 mg νατρίου ανά μερίδα

Παρόλο που το καλοκαίρι οδηγεί σε πολλές θετικές αλλαγές στον τρόπο ζωής πολλών ανθρώπων, ανοίγει και την πιθανότητα ορισμένων προβλημάτων υγείας. Ακολουθεί μια γρήγορη υπενθύμιση ορισμένων από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα υγείας του καλοκαιριού, καθώς και προτάσεις για το πώς να τα αποφύγετε, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Art of Healthy Living.

Μερικά προβλήματα υγείας του καλοκαιριού

Ας ξεκινήσουμε με μερικά από τα πιο συνηθισμένα σωματικά προβλήματα υγείας του καλοκαιριού. Με τον πιο ζεστό καιρό, τις περισσότερες ημέρες και τον περισσότερο χρόνο που περνάτε σε εξωτερικούς χώρους, είναι εύκολο να βρεθείτε αντιμέτωποι με κάποιες δυσάρεστες καταστάσεις, όπως οι ακόλουθες:

Ηλιακό έγκαυμα

Τα ηλιακά εγκαύματα είναι πολύ συνηθισμένα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Το να βγαίνετε έξω τη λάθος ώρα της ημέρας, να ξεχνάτε να φοράτε αντηλιακό ή απλώς να περνάτε πολύ χρόνο με εκτεθειμένο δέρμα στο φως του ήλιου μπορεί να οδηγήσει σε ένα άσχημο ηλιακό έγκαυμα.

Αν θέλετε να αποφύγετε το επώδυνο και κόκκινο δέρμα, λάβετε μέτρα για να αποφεύγετε το ηλιακό έγκαυμα όποτε είναι δυνατόν. Μην βγαίνετε έξω κατά τις ώρες αιχμής του ηλιακού φωτός. Φοράτε καπέλα και αντηλιακό. Αν διαπιστώσετε ότι έχετε κάψιμο παρά τις προφυλάξεις σας, έχετε επίσης έτοιμες θεραπείες όπως αλόη βέρα ή μαγειρική σόδα και πλιγούρι βρώμης.

Αφυδάτωση

Η αφυδάτωση είναι ένα άλλο δυσάρεστο φαινόμενο που πρέπει να προσέξετε. Κατά κάποιο τρόπο, είναι χειρότερη από το ηλιακό έγκαυμα, καθώς συμβαίνει ανεπαίσθητα και μπορεί να είναι πιο επικίνδυνη.

Πάντα να συμμετέχετε σε υπαίθριες δραστηριότητες με ένα σχέδιο για το πώς θα παραμείνετε ενυδατωμένοι, όπως π.χ:

• Ρύθμιση υπενθυμίσεων στο τηλέφωνό σας για να πίνετε νερό
• Μάθηση για τα συμπτώματα της αφυδάτωσης
• Αποφεύγετε να περνάτε υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα έξω κατά τη διάρκεια ζεστών ημερών
• Η ενυδάτωση δεν είναι σημαντική μόνο για να παραμείνετε ζωντανοί. Η κατανάλωση άφθονου νερού βοηθά επίσης τη σύνδεση του εντέρου με τον εγκέφαλό σας, βοηθώντας σε πράγματα όπως η πέψη, το υγιές δέρμα και τα επίπεδα ενέργειας.

Μερικές συμβουλές για τον ύπνο, το φαγητό και την άσκηση:

Τέλος, θυμηθείτε να παρακολουθείτε τη βασική σας δραστηριότητα. Οι καθημερινές σας συμπεριφορές μπορεί συχνά να επηρεαστούν από τις αλλαγές και τις μεταβολές στο καλοκαιρινό σας πρόγραμμα. Δώστε ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή σε τρία στοιχεία:

Δημιουργήστε ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου που μπορεί να σας βοηθήσει να κοιμάστε τουλάχιστον επτά ώρες κάθε μέρα.

Η φροντίδα των βασικών αναγκών του σώματος

Διατροφή: Βεβαιωθείτε ότι τηρείτε μια υγιεινή διατροφή όποτε δεν συμμετέχετε σε πάρτι ή κοινωνικές συγκεντρώσεις. Επίσης, καταναλώστε πολλές επιλογές τροφίμων που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα, καθώς αλληλεπιδράτε τακτικά με άλλους.

Άσκηση: Με τα πιο πολυάσχολα καλοκαιρινά προγράμματα, είναι εύκολο να αφήσετε την άσκηση να ξεφύγει. Προγραμματίστε χρόνο για υπαίθριες δραστηριότητες, όπως κηπουρική ή τζόκινγκ, για να σας βοηθήσουν να παραμείνετε σε φόρμα.

Ύπνος: Οι καλοκαιρινές ημέρες είναι μεγάλες και είναι εύκολο να ξενυχτήσετε και να σηκωθείτε νωρίς. Το καλοκαίρι, όμως, είναι εύκολο να αφήσετε αυτά τα πράγματα να ξεφύγουν κατά τη διάρκεια των μακρών ημερών και των διασκεδαστικών δραστηριοτήτων. Γι’ αυτό αξίζει να κάνετε μια προσπάθεια να παραμείνετε σε καλό δρόμο στο όνομα της υγείας σας.

Συμβαίνει στο μισό πληθυσμό κάποια στιγμή, αλλά πόσα πραγματικά γνωρίζουμε για την εμμηνόπαυση; Σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Vogue Uk, η Hill Maise, λέει ότι πολλές από εμάς απορρίπτουμε την ιδέα της εμμηνόπαυσης ως κάτι που «θα συμβεί στα πενήντα μας», αλλά η γνώση είναι δύναμη και η κατανόηση του σώματός σας και των ορμονών του μπορεί να αποδώσει καρπούς όταν ξεκινά η περιεμμηνόπαυση (η προετοιμασία για την εμμηνόπαυση). Η μέση ηλικία εμμηνόπαυσης είναι τα 51 έτη και μερικές φορές αποκαλείται δεύτερη εφηβεία, λέει η Hill. Δεύτερη εφηβεία; Ένας λόγος παραπάνω για να την καταλάβετε εγκαίρως.

Η εμμηνόπαυση είναι στην πραγματικότητα μόνο μια μέρα

Η ίδια η εμμηνόπαυση σηματοδοτεί την επέτειο των 12 μηνών από την τελευταία σας περίοδο, λέει η Hill. Το διάστημα που προηγείται αυτής της μίας και μοναδικής ημέρας ονομάζεται περιεμμηνόπαυση, που περιγράφει τη φάση που συνοδεύεται από τα συμπτώματα για τα οποία ακούμε τόσα πολλά, από τις εξάψεις μέχρι την κολπική ξηρότητα. Πρέπει να μεσολαβήσει διάστημα 12 μηνών, αλλιώς δεν είναι εμμηνόπαυση. Η περιεμμηνόπαυση ξεκινά συνήθως στα 40  μιας γυναίκας, με μικρές (ελάχιστα αισθητές) ορμονικές αλλαγές που ξεκινούν να συμβαίνουν στα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας των 30.

Τα συμπτώματα της περιεμμηνόπαυσης

Συνήθως, η περιεμμηνόπαυση ξεκινά και δεν το γνωρίζουμε καν. Συχνά, η παραγωγή προγεστερόνης μειώνεται πρώτα, οπότε έχετε μικρότερο κύκλο και μπορεί να έχετε προβλήματα γονιμότητας, πρόωρες κηλίδες και αϋπνία, εξηγεί η Hill. Και επειδή τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη είναι δύο ορμόνες σε μια κούνια, όταν η προγεστερόνη πέφτει, τα οιστρογόνα ανεβαίνουν. Όταν τα οιστρογόνα αυξάνονται, η οργή και η ευερεθιστότητα γίνονται συχνές, καθώς και το φούσκωμα, η ευαισθησία του στήθους και η ομίχλη του εγκεφάλου. Μπορεί επίσης να υποφέρετε από επώδυνες αρθρώσεις, κολπική ξηρότητα, προβλήματα μνήμης και λεκτικής ανάκλησης, λήθη και άλλες αλλαγές στη νόηση και τη διάθεση, οι περισσότερες από τις οποίες συμβαίνουν προς το τέλος της περιεμμηνόπαυσης, όταν η περίοδός σας πρόκειται να σταματήσει οριστικά. Οι ορμόνες επηρεάζουν τα πάντα, και επειδή έχετε τόσο χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων, μπορεί να επηρεάσει πολλά πράγματα, λέει η Hill.

Είναι συχνά παρεξηγημένη ακόμη και από τους επαγγελματίες υγείας

Δεδομένου ότι η περιεμμηνόπαυση έρχεται σε μια περίοδο της ζωής όπου διαδραματίζονται πολλά διαφορετικά γεγονότα και επειδή τα συμπτώματα είναι τόσο πολυάριθμα – μπορεί να διαγνωστεί λανθασμένα από τους γενικούς ιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας. Η Hill λέει ότι πολλές από τις πελάτισσές της, οι οποίες αναφέρουν ότι ξαφνικά παθαίνουν κρίσεις πανικού από το πουθενά, συχνά θεωρούνται ότι έχουν κατάθλιψη ή ότι πάσχουν από καρδιακά προβλήματα, ενώ στην πραγματικότητα ευθύνονται οι διακυμάνσεις των ορμονών τους. Υπάρχει μια μελέτη περίπτωσης στο βιβλίο όπου μιλάω για μια πελάτισσά μου, της οποίας ο γενικός γιατρός της έδινε αντικαταθλιπτικά αντί να της δώσει HRT (θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης), και τελικά το απαίτησε. Αλλά είχε περάσει έξι χρόνια χωρίς να λάβει καμία θεραπεία, υποφέροντας από σοβαρά συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων των παρεμβατικών σκέψεων, και στην πραγματικότητα χρειαζόταν απλώς οιστρογόνα, λέει η Hill. Η συμβουλή της είναι να εξοικειωθείτε με τις κατευθυντήριες γραμμές του Εθνικού Ινστιτούτου Κέντρου Φροντίδας της Αγγλίας (National Institute Center Care), ώστε να γνωρίζετε τι να ζητήσετε και τις διάφορες θεραπείες που έχετε στη διάθεσή σας. Ένα άλλο πράγμα που λένε σε πολλές γυναίκες είναι ότι δεν πρόκειται για εμμηνόπαυση επειδή εξακολουθούν να έχουν περίοδο, λέει η Hill. Αυτό είναι απλώς παρεξήγηση του τι είναι στην πραγματικότητα η εμμηνόπαυση.

Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) έχει άδικα κακή φήμη

Πολλοί άνθρωποι αποθαρρύνονται από την ιδέα της HRT, αλλά είναι πολύ πιο ασφαλής από ό,τι μας έχουν κάνει να πιστεύουμε. Επί 20 χρόνια είχαμε τρομακτικά πρωτοσέλιδα που έλεγαν ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού και καρδιαγγειακών παθήσεων, αλλά η έρευνα στην οποία αναφέρονται αυτά τα πρωτοσέλιδα διεξήχθη πριν από 20 χρόνια και ήταν λανθασμένη. Χρησιμοποιήθηκαν συμμετέχοντες που δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν συμπεριληφθεί σε ερευνητική δοκιμή, καθώς δεν θα πληρούσαν σήμερα την ταξινόμηση του τι θα θεωρούνταν υγιές, λέει η Hill, ο οποίος επισημαίνει επίσης ότι τα δεδομένα αναλύθηκαν εσφαλμένα. Αυτή η έρευνα εξακολουθεί να ενημερώνει όχι μόνο τις απόψεις των γυναικών, αλλά και των γενικών γιατρών, και πολλοί είναι απρόθυμοι να τη συνταγογραφήσουν.

Η Hill λέει ότι ενώ κάποιες μπορεί να καταφέρουν να περάσουν την εμμηνόπαυση χωρίς θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, είναι σημαντικό να θεωρήσουμε την περιεμμηνόπαυση ως ένα παράθυρο ευκαιρίας. Η επιστημονική βιβλιογραφία αναφέρεται σε αυτήν ως μια εποχή που μπορούμε να έχουμε διαρκή επιρροή στο μέλλον μας, και η HRT όχι μόνο βοηθά στη διαχείριση των συμπτωμάτων στο εδώ και τώρα, αλλά μπορεί επίσης να βοηθήσει στην απόκρουση των πάντων, από την οστεοπόρωση και τις καρδιαγγειακές παθήσεις έως τις νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ και το Πάρκινσον. Στις μέρες μας χρησιμοποιούνται ορμόνες πανομοιότυπες με το σώμα, οι οποίες είναι πανομοιότυπες με τις ορμόνες που παράγουμε φυσιολογικά – ένα διασκεδαστικό γεγονός είναι ότι παρασκευάζονται επίσης από γλυκοπατάτες. Είτε τη λαμβάνετε σε χάπι είτε ως τζελ που εφαρμόζεται τοπικά, η Hill είναι κατηγορηματική ότι η HRT μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά στην ποιότητα ζωής, τόσο κατά τη στιγμή της χρήσης όσο και στο μέλλον.

Δεν είναι όλα καταδικασμένα και ζοφερά!

Ενώ πολλές γυναίκες τρέμουν την περιεμμηνόπαυση ή/και έχουν ακούσει τις μαμάδες τους να γκρινιάζουν γι’ αυτήν μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια πολύ θετική περίοδος και μια κομβική στιγμή στη ζωή. Το νόημα του εμμηνορροϊκού κύκλου είναι να κάνεις σεξ και να δημιουργήσεις έναν άλλο άνθρωπο, είτε το κάνεις είτε όχι, οπότε τα οιστρογόνα μας κάνουν να ενδιαφερόμαστε για άλλους ανθρώπους και να είμαστε πιο κοινωνικές και εξυπηρετικές, λέει η Hill. Όταν φεύγει, δεν μας ενδιαφέρει τόσο πολύ τι σκέφτονται οι άλλοι άνθρωποι – και αυτό είναι ένα τεράστιο δώρο. Λέει ότι είναι καταπληκτικό να βλέπει τους πελάτες της να ευημερούν καθώς αρχίζουν να δίνουν προτεραιότητα στον εαυτό τους και να παραιτούνται από την ικανοποίηση των άλλων για να κάνουν αυτό που θέλουν.

Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) είναι μια θεραπεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Αντικαθιστά τις ορμόνες που βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο καθώς πλησιάζετε στην εμμηνόπαυση, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας National Health Service of UK.

Οφέλη της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης

Το κύριο όφελος της HRT είναι ότι μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των περισσότερων συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, όπως:

• εξάψεις
• νυχτερινές εφιδρώσεις
• εναλλαγές της διάθεσης
• κολπική ξηρότητα
• μειωμένη σεξουαλική ορμή

Πολλά από αυτά τα συμπτώματα περνούν μετά από μερικά χρόνια, αλλά μπορεί να είναι δυσάρεστα και η λήψη αυτής της θεραπείας  μπορεί να προσφέρει ανακούφιση σε πολλές γυναίκες.  Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη της αποδυνάμωσης των οστών (οστεοπόρωση), η οποία είναι πιο συχνή μετά την εμμηνόπαυση.

Κίνδυνοι της θεραπείας

Ορισμένοι τύποι ορμονικής θεραπείας υποκατάστασης μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

Τα οφέλη της θεραπεία πιστεύεται γενικά ότι υπερτερούν των κινδύνων. Ωστόσο, μιλήστε με έναν γενικό ιατρό εάν έχετε οποιεσδήποτε ανησυχίες σχετικά με τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Ποιος μπορεί να κάνει αυτό το είδος θεραπείας;

Οι περισσότερες γυναίκες μπορούν να κάνουν αυτή την θεραπεία εάν έχουν συμπτώματα που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση.

Αλλά η HRT μπορεί να μην είναι κατάλληλη εάν:

• έχετε ιστορικό καρκίνου του μαστού, των ωοθηκών ή της μήτρας
• έχετε ιστορικό θρόμβων αίματος
• έχετε μη θεραπευμένη υψηλή αρτηριακή πίεση – η αρτηριακή σας πίεση θα πρέπει να ελεγχθεί πριν ξεκινήσετε την HRT
• έχετε ηπατική νόσο
• είστε έγκυος -είναι ακόμα πιθανό να μείνετε έγκυος ενώ λαμβάνετε HRT, γι’ αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιείτε αντισύλληψη μέχρι 2 χρόνια μετά την τελευταία σας περίοδο, αν είστε κάτω των 50 ετών, ή για 1 έτος μετά την ηλικία των 50 ετών

Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να συνιστώνται εναλλακτικές λύσεις.

Το 60% των γυναικών που εμφανίζουν καρκίνο του μαστού θα μπορούσε να σωθεί αν υπήρχε η δυνατότητα πρόσβασης των γυναικών σε υψηλής ποιότητας
προσέγγιση για έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη και εξειδικευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση. Την επισήμανση κάνει μιλώντας στην «ΠτΔ» η πλέον ειδική στη χώρα μας που είναι η  καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, χειρουργός-γυναικολόγος, μαστολόγος-ογκολόγος, και πρόεδρος της Ελληνικής
Εταιρείας Μαστολογίας και εθνικός εκπρόσωπος στην ΕΕ για τον καρκίνο του μαστού και τα Κέντρα μαστού δρ. Λυδία Ιωαννίδου-Μουζάκα. Στην συνέντευξη της κ. Ριζογιάννη Μαρίνας στην εφημερίδα  «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ».

Ο καρκίνος του μαστού έχει αυξηθεί στις νεότερες ηλικίες δηλαδή στη δεκαετία των 30 με 40 ετών που κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτή η αύξηση οφείλεται στα τρία στερητικά «Α» που βιώνουν οι γυναίκες, την Αγαμία, την Ατεκνία και την Ανεργία.

 Ποια είναι η εικόνα της πορείας του καρκίνου του μαστού στη χώρα μας; Αποκτήσαμε το περίφημο Εθνικό Αρχείο καταγραφής των ασθενών;

Η συχνότητα του καρκίνου του μαστού και στη χώρα μας έχει αυξητικές τάσεις και ιδιαίτερα έχει αυξηθεί στις νεώτερες ηλικίες δηλ, στη δεκαετία των 30 με 40 ετών που κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτή η αύξηση οφείλεται στα τρία στερητικά «Α» που βιώνουν οι γυναίκες, την Αγαμία, την Ατεκνία και την Ανεργία. Και επειδή είναι γνωστό επίσημα από το 1995, (εμείς το είχαμε ανακοινώσει το 1986), ότι η παρατεταμένη ψυχική ένταση των γυναικών οδηγεί στην ανάπτυξη καρκίνου του μαστού, ύστερα από την οικονομική ασφυξία που βίωσαν οι γυναίκες στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία και με το επιστέγασμα από έτους
με τον κορονοϊό, η αύξηση αυτή θα επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια. Οσον αφορά για το Εθνικό Αρχείο Καταγραφής Καρκίνου, δεν έγινε ακόμη εφικτή   η απόκτηση του.

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, όπως είναι οργανωμένο σήμερα, μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την επιδημία;

Πιστεύω ότι με τη λέξη επιδημία αναφέρεστε στον καρκίνο του μαστού και όχι στον κορονοϊό. Θα σας είμαι απολύτως ειλικρινής. Παρόλο που έχουμε εξαιρετικούς ιατρούς στην Ελλάδα, πιστεύω ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας μας (ιδιαίτερα για τον καρκίνο του μαστού) θα έπρεπε να ήταν καλύτερα οργανωμένο. Και θα αναφερθώ μόνον σε δύο από τα αρνητικά του Συστήματος, και δεν θα ασχοληθώ με τα υπόλοιπα. Το πρώτο είναι ο μεγάλος χρόνος αναμονής για να εξετασθεί ή να χειρουργηθεί μια γυναίκα και το δεύτερο αφορά στην μη επισημοποίηση ως ανεξάρτητης ειδικότητας, της Μαστολογίας, που αφήνει περιθώρια ενασχόλησης με τις παθήσεις του μαστού και των μη εξειδικευμένων στον μαστό ιατρών.

Το γεγονός ότι ως χώρα είμαστε αρκετά πίσω στην πρόληψη, οφείλεται στην έλλειψη ενημέρωσης ή στην αδυναμία πρόσβασης στο σύστημα;

Οτι ως χώρα είμαστε αρκετά πίσω στην πρόληψη, κατ’ αρχήν θα πω ότι εξαρτάται από περισσότερους παράγοντες πέραν της ενημέρωσης και της αδυναμίας της πρόσβασης στο σύστημα, όπως η νοοτροπία, ο φόβος κι η λανθασμένη αντίληψη του να μην σκαλίζει κάποιος τα πράγματα. Το πιο σημαντικό όμως είναι
η έλλειψη από το Κράτος του οργανωμένου εθνικού πληθυσμιακού έλεγχου των γυναικών για καρκίνο του μαστού με μαστογραφία. Δυστυχώς η Ελλάδα είναι μία από τις 3 χώρες στην ΕΕ, μαζί με τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία, που δεν διαθέτουν πληθυσμιακό έλεγχο, παρόλο που είμαι ο Εθνικός εκπρόσωπος στην
Επιτροπή της ΕΕ, European Commition Initiative on Breast Cancer (ECIBC) και προσπαθώ έντονα για να δημιουργηθεί. Τώρα δε με τον κορονοϊό όλα έχουν πάει πίσω.

 Εχουν όλοι οι πολίτες ίση πρόσβαση στη διάγνωση και στη θεραπεία;

Για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δυνατότητα πρόσβασης των γυναικών γενικότερα και των ασθενών με καρκίνο του μαστού ειδικότερα, σε υψηλής ποιότητας προσέγγιση για έγκαιρη διάγνωση και κατάλληλη και εξειδικευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση. Εάν αυτό γίνει αντιληπτό, από τους κρατικούς φορείς και από τις ίδιες τις γυναίκες συνολικά, τότε θα μπορέσουμε να σώσουμε τις γυναίκες που θα εμφανίσουν καρκίνο του μαστού τουλάχιστον σε ένα ποσοστό που θα ξεπερνά το 60%. Αυτό αποτελεί βασική προϋπόθεση για να πούμε ότι φροντίζουμε τις γυναίκες στη χώρα μας.

Τι εννοείτε κ. Μουζάκα λέγοντας ότι θα σωθούν γυναίκες με καρκίνο του μαστού σ’ ένα ποσοστό πάνω από 60%;

Για να γίνει αυτό καλά αντιληπτό θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι: Τα καλά αποτελέσματα και η καλή έκβαση των γυναικών με καρκίνο του μαστού, εξαρτώνται από την έγκαιρη διάγνωση και την κατάλληλη αντιμετώπιση σε υψηλών προδιαγραφών Κέντρα ή Κλινικές Μαστού. Εκτός της έγκαιρης προσέλευσης των γυναικών για εξέταση των μαστών, είναι και οι σωστές και καλές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης που θα βελτιώσουν τα αποτελέσματα των ασθενών, θα
μειώσουν τα ποσοστά λανθασμένων διαγνώσεων, θα επιτρέψουν μικρότερης έκτασης χειρουργικές επεμβάσεις, λιγότερες ή ελαφρότερες χημειοθεραπείες και κατά συνέπεια λιγότερες παρενέργειες από τις θεραπείες. Ολα αυτά που σας ανέφερα εκτός της βελτίωσης της ποιότητας ζωής των ασθενών και την επιμήκυνση της επιβίωσης των, μέχρι ίασης, θα έχουν και σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία της περίθαλψης για τον Κρατικό προϋπολογισμό, με αποτελέσματα την καλύτερη βιωσιμότητα των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

 Πόσο συχνά καλείστε να αντιμετωπίσετε προχωρημένους καρκίνους;

Δυστυχώς όχι σπάνια.

Πιστεύετε ότι βρισκόμαστε κοντά στη νίκη του καρκίνου του μαστού;

Αν εννοείτε την εξαφάνιση ή τη θεραπεία του ανεξαρτήτως σταδίου στο οποίο διαπιστώνεται, ή απάντηση είναι τη στιγμή αυτή όχι. Ασφαλώς αύριο μπορεί να έχουμε άλλα πιο ευχάριστα νέα. Εχουμε όμως γενικότερα με την κατάλληλη και σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση αύξηση της επιβίωσης, δηλαδή οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού σήμερα ζουν περισσότερο και καλύτερα. Δεν υπάρχει όμως ακόμη ίαση για όλα τα στάδια της νόσου.

Θα ήθελα να μου διευκρινίσετε δύο πράγματα. Το πρώτο αφορά σ’ αυτό που είπατε με την έγκαιρη διάγνωση, τι σημαίνει αυτό για τον κόσμο; Και το δεύτερο, τι πρέπει να περιλαμβάνεται μέσα στο πλαίσιο της κατάλληλης θεραπευτικής αντιμετώπισης;

Εγκαιρη διάγνωση, με πολύ απλά λόγια σημαίνει ότι «πιάνουμε εμείς τον καρκίνο στον ύπνο» και όχι ο καρκίνος εμάς. Αυτό επιτυγχάνεται όταν οι γυναίκες προσέρχονται για «εξέταση μαστών» χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Αν όμως υπάρχει κάποιο πρόβλημα στον μαστό τους που το αγνοούν, αυτό θα διαπιστωθεί διά μέσου των εξετάσεων στις οποίες θα την υποβάλει ο μαστολόγος, σε κατάσταση υποκλινική, δηλαδή πριν το εύρημα έχει μεγαλύτερες διαστάσεις και είναι ψηλαφητό. Το μη ψηλαφητό εύρημα τις περισσότερες φορές διαπιστώνεται στη μαστογραφία. Λέω «τις περισσότερες φορές» διότι υπάρχουν και καρκίνοι που δεν απεικονίζονται στη μαστογραφία, όπως επίσης και ό,τι απεικονίζεται δεν είναι καρκίνος. Αν λοιπόν διαπιστωθεί ένας
καρκίνος του μαστού σε μη διηθητική κατάσταση οποιουδήποτε μεγέθους, ή διηθητικός καρκίνος κάτω από 1 εκ., τότε έχουμε κάνει έγκαιρη διάγνωση και η όλη εξέλιξη της γυναίκας θα είναι πολύ καλή, μέχρι ίασής της. Ερχόμενη στο δεύτερο σκέλος της ερωτήσεώς σας, σχετικά με την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση, που πιστεύω να κατάλαβα την  ευρύτερη έννοια της ερωτήσεως, αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει μαζί με τη δυνατότητα πρόσβασης
σε κατάλληλη χειρουργική, φαρμακευτική και ακτινοθεραπευτική αντιμετώπιση που συνεχώς θα πρέπει να είναι σε συνάρτηση με τα διεθνή αλλά και τα ελληνικά δεδομένα -εφόσον υπάρχουν επί του θέματος ερευνητικά αποτελέσματα-, και μία παράλληλη ψυχολογική υποστήριξη και, στα προχωρημένα στάδια, και ανακουφιστική θεραπεία.