Ταξιδεύοντας στην Ινδία, τη χώρα των αντιθέσεων, το πρώτο που παρατηρεί κανείς είναι φτώχεια, πείνα, δυσωδία και ανθρώπους που ζουν κάτω απο άθλιες συνθήκες διαβίωσης κι όμως χαμογελάνε. Αν κοιτάξεις πίσω από αυτό το χαμόγελο, βρίσκεις απίστευτη πνευματικότητα.

 Σε ένα ταξίδι έξι ωρών απο το Νέο Δελχί προς το βόρειο μέρος της Ινδίας, είδαμε επιβλητικά παλάτια, παράγκες, απίστευτη φύση και έντονη κίνηση από αυτοκίνητα, ποδήλατα, λεωφορεία, αγελάδες και ανθρώπους σε δρόμους χωρίς κώδικα οδικής κυκλοφορίας! Η ανυπόφορη στην ατμόσφαιρα δυσωδία πού και πού μπερδευόταν με μυρωδιές απο τσίλι και σανταλόξυλο, ενώ σιγά σιγά δεν μας ενοχλούσε καν.  Βλέποντας μια πινακίδα «προσοχή ελέφαντες» και τις πρώτες μαϊμούδες καταλάβαμε οτι πλησιάζουμε στον προορισμό μας!

 Φτάνοντας στο Ρίσικες, την πύλη για τα Ιμαλάια, ένα από τα πιο ιερά μέρη της Ινδίας, όπου το αλκοόλ και το κρέας είναι απαγορευμένα, όπου μεγάλοι δάσκαλοι όπως ο Shivananda διέδωσαν ξανά τη γιόγκα στους ανθρώπους και διάσημοι όπως οι Beattles βρήκαν τον προσωπικό τους θεό και μαθήτευσαν δίπλα στον guru τους, μια εμπειρία γιόγκα σε περιμένει σε κάθε βήμα σου!

Στον δρόμο καθένας μας χαιρετούσε τοποθετώντας τα χέρια στο κέντρο της καρδιάς λέγοντας «Namaste». Ντόπιοι, έμποροι, πλανόδιοι, άστεγοι, μικρά παιδιά, σε κάθε ευκαιρία μας έδειχναν έτσι τη φιλοξενία, την αγάπη και τον σεβασμό τους!

Άνθρωποι απ΄ όλο τον κόσμο βρίσκονταν εκεί με κοινό σκοπό τη γιόγκα.

Όμορφοι γιόγκι μοιράζονταν μαζί μας τις γνώσεις τους και μας φώτιζαν με τη σοφία τους.

Αυτοί μας δίδαξαν την παραδοσιακή γιόγκα.

 Αρχικά μας τόνισαν πως στη δύση η γιόγκα είναι γνωστή ως ένα σύστημα φυσικής άσκησης που σκοπό έχει να γυμνάσει και να δυναμώσει το σώμα. Στην πραγματικότητα όμως είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία που βασίζεται στη φυσική, νοητική και πνευματική άσκηση του ανθρώπου. Μέσω των διαφόρων πρακτικών πραγματοποιείται έλεγχος της αναπνοής (pranayama), του σώματος (asana), των αισθήσεων (pratyahara) και του νου (dhyaana). 

 Μας μίλησαν για την κοσμική μας ταυτότητα, για τα εφτά ενεργειακά κανάλια (chakras) που βρίσκονται στο σώμα μας, για τα πέντε στοιχεία της φύσης (φωτιά, νερό, γη, ουρανός, αιθέρας) και το πώς συνδέονται με αυτά, μας δίδαξαν δονήσεις, συμπαντικούς ήχους, στοίχους με θετικό περιεχόμενο (mantras) που έχουν θετική επίδραση σε μας και τους γύρω μας και κυρίως για μια προσωπική και παγκόσμια αγάπη και ειρήνη.

 Όσο μείναμε εκεί, μας μύησαν στη γιογκική κουζίνα, πλήρη χορτοφαγικά γεύματα και σε γιογκικές τεχνικές καθαρισμού με πιο συχνό τον ρινικό καθαρισμό με αλατόνερο (jal neti), ενώ δεν πίναμε καφέ και απαγορευόταν το κάπνισμα.

Τα παραπάνω κύριο σκοπό είχαν να δυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και να καθαρίσουν το σώμα μας εσωτερικά.

Στη γιόγκα δυναμώνεις το σώμα και αποκτάς ισορροπία μέσω των asanas και έπειτα φροντίζεις τον νου. Μέσω του διαλογισμού μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι τις σκέψεις σου, βρίσκεις γαλήνη και ηρεμία, ενώ αντιλαμβάνεσαι την ενέργεια.

Ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια είναι αυτό της αναπνοής. Όταν παρατηρούμε και ελέγχουμε την αναπνοή μας μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα γύρω μας. Όσο εξασκούμαστε σε τεχνικές pranayama τόσο περισσότερο μεγαλώνει η εισπνοή και η εκπνοή μας. Και η ζωή μας δεν διαρκεί ανάλογα με την ηλικία μας αλλά με το πόσο βαθιά αναπνέουμε (Swamiji Sudhiranand).

 Η γιόγκα απευθύνεται σε όλους ανεξάρτητα από καταγωγή, θρησκεία, ηλικία, φύλο, φυσική κατάσταση.

Είναι επιστήμη και είναι παγκόσμια. Δεν χρειάζεται κανείς ούτε ειδική ενδυμασία ούτε να πιστεύει σε κάποιον συγκεκριμένο θεό ή άγιο. Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση, να είναι έτοιμος να αποκτήσει πειθαρχία στην καθημερινότητά του και να μη βαριέται και σύντομα θα αποβάλει συναισθήματα εγωισμού, υπερηφάνειας, μίσους που αφορούν καθαρά την αρνητική ενέργεια. Επίσης η σχέση με τους συνανθρώπους του θα αλλάξει, καθώς θα εστιάζει μόνο στα καλά χαρακτηριστικά του καθενός.

 Με την πρακτική μυστικά για καλή υγεία και πνευματικά ανώτερες καταστάσεις έρχονται στην επιφάνεια.  Η γιόγκα χρησιμοποιείται σαν εναλλακτική θεραπεία για ένα μεγάλο εύρος ασθενειών. Από ένα απλό κρυολόγημα ή πόνους στην πλάτη, τον αυχένα, τη μέση, για ψυχικές ασθένειες, απο ένα απλό άγχος μέχρι κατάθλιψη και σχιζοφρένεια, για καρδιακές παθήσεις, για άσθμα, αναιμία, ρύθμιση ορμονών όπως του θυροειδή, ακόμη και για σοβαρότερες ασθένειες όπως ο καρκίνος και συμπτώματα του ιού HIV.

 Αφήνοντας το Ρίσικες, έπειτα από έναν μήνα εκπαίδευσης, και διασχίζοντας για τελευταία φορά τη γέφυρα πάνω από τον ιερό ποταμό Γάγγη, φύγαμε με μια γλυκιά μελαγχολία και συναισθήματα ευγνωμοσύνης για ό,τι είδαμε και νιώσαμε, για όλους τους ανθρώπους που συναναστραφήκαμε και μοιραστήκαμε αυτή την εμπειρία, τους συμμαθητές, τους δασκάλους μας και τον Swami μας Sudhiranand που μας έδειξε το μονοπάτι της γιόγκα.  

Η θνητότητα από τον καρκίνο του προστάτη έχει μειωθεί παγκόσμια από το 3% στο 2.4% σαν αποτέλεσμα της κλινικής εφαρμογής του PSA

Ο προσυμπτωματικός έλεγχος γίνεται σε υγιή άτομα, χωρίς συμπτώματα, με σκοπό να αναγνωριστεί η νόσος σε πρώιμο στάδιο, ώστε να είναι αποτελεσματική η θεραπεία. Ο στόχος του προσυμπτωματικού ελέγχου είναι να μειωθεί η θνητότητα από τη νόσο με όσο το δυνατόν μικρότερο οικονομικό κόστος και με όσο το δυνατόν μικρότερη επεμβατικότητα, ώστε να μην επηρεαστεί η ποιότητα της ζωής. Απαραίτητες προϋποθέσεις για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι είναι η νόσος να είναι συχνή και να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα υγείας, να υπάρχουν διαθέσιμα και ικανά εργαλεία για να θέσουν τη διάγνωση και να προκύψει όφελος στην υγεία άμεσο και μακροπρόθεσμο.

Ο καρκίνος του προστάτη πληροί πολλά από αυτά τα κριτήρια του προσυμπτωματικού ελέγχου. Είναι ο συχνότερος καρκίνος στους άνδρες και η δεύτερη αιτία θανάτου από νεόπλασμα μετά τον καρκίνο του πνεύμονος. Στα πρώιμα στάδια είναι συνήθως ασυμπτωματικός, ενώ όταν εμφανιστούν συμπτώματα η νόσος μπορεί να έχει επεκταθεί και να μην επιδέχεται ριζική θεραπευτική αντιμετώπιση. Αυτό καθιστά την πρώιμη διάγνωση πολύ σημαντική και υπάρχει εξέταση για αυτό, το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA) που γίνεται απλά, γρήγορα και ανώδυνα με  αιμοληψία. Αύξηση του PSA στο αίμα θέτει την υποψία του καρκίνου του προστάτη που επιβεβαιώνεται με τις βιοψίες του προστάτη που γίνονται με την καθοδήγηση του διορθικού υπερηχογραφήματος. Η δακτυλική εξέταση του προστάτη από το ορθό είναι επίσης μία μέθοδος διάγνωσης, αλλά έχει μικρότερη ευαισθησία από το PSA,  μια και στις περισσότερες περιπτώσεις πρώιμου καρκίνου του προστάτη δεν διαπιστώνεται  δακτυλικό εύρημα.

Η εφαρμογή του PSA στην κλινική πράξη από τη δεκαετία του ‘90 έφερε πραγματική επανάσταση στη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη. Σήμερα το 80% των καρκίνων του προστάτη που διαγιγνώσκονται με το PSA  είναι κλινικά εντοπισμένοι,  επιδέχονται ριζική αντιμετώπιση και έτσι ο ασθενής θεραπεύεται οριστικά. Στην  πρo – PSA  εποχή  το 25% των ασθενών με καρκίνο του προστάτη είχαν μεταστατική νόσο τη στιγμή της διάγνωσης, ενώ στις μέρες μας το ποσοστό αυτό έχει πέσει στο 4%. Η θνητότητα από τον καρκίνο του προστάτη έχει μειωθεί παγκόσμια από το 3% στο 2.4% σαν αποτέλεσμα της κλινικής εφαρμογής του PSA, της πρώιμης διάγνωσης και της βελτίωσης  των μεθόδων θεραπευτικής αντιμετώπισης. Είναι όμως γεγονός ότι η εφαρμογή  του PSA έχει οδηγήσει σε υπερ-ανίχνευση καλά διαφοροποιημένων καρκίνων, που σε μελέτες μαζικού πληθυσμιακού ελέγχου (screening)  αποτελούν το 40% – 50% των διαγιγνωσκόμενων καρκίνων. Τα καλά διαφοροποιημένα νεοπλάσματα συνήθως έχουν πολύ βραδεία εξέλιξη, πιθανόν να μην ενοχλήσουν τον ασθενή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του και να μη χρειαστούν κάποια αντιμετώπιση. Επειδή όμως δεν διαθέτουμε  ακόμη απόλυτα ασφαλή κριτήρια διαχωρισμού των αθώων από τους  πιθανά επικίνδυνους καρκίνους, η διάγνωση καλά διαφοροποιημένων νεοπλασμάτων οδηγεί σε υπερ-θεραπεία, δηλαδή αντιμετωπίζουμε όλους τους ασθενείς,  χωρίς ενδεχομένως  όλοι να το χρειάζονται. Η αντιμετώπιση όλων των καρκίνων, εκτός του οικονομικού κόστους για το σύστημα υγείας, έχει και επιπλοκές (π.χ. στυτική δυσλειτουργία, ακράτεια κ.λπ.) χωρίς να προσφέρει σε όλους πραγματικό πλεονέκτημα επιβίωσης.

Πρέπει να τονισθεί  επίσης ότι το PSA  είναι ειδικό του προστάτη αδένα και όχι του καρκίνου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αυξάνεται και σε άλλες παθήσεις του προστάτη, όπως στην καλοήθη υπερπλασία, που είναι επίσης μία πολύ συχνή νόσος των ανδρών, στις φλεγμονές του αδένα (προστατίτιδες) αλλά και όταν γίνονται διάφοροι χειρισμοί στο ουροποιητικό σύστημα του άνδρα (π.χ. καθετηριασμοί, κυστεοσκοπήσεις κ.λπ.). Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει καρκίνο κάθε άνδρας που παρουσιάζει αύξηση του PSA  στο αίμα, μια και η αύξηση αυτή μπορεί να οφείλεται  σε άλλες καλοήθεις παθήσεις. ΄Ετσι σε επίπεδα PSA 4-10 ng/ml, περίπου ένας στους 4 άνδρες  θα βρεθεί να έχει καρκίνο στη βιοψία του προστάτη, ενώ αν τα επίπεδα του  PSA υπερβούν τα 10 ng/ml, τότε περίπου ένας στους 2 άνδρες θα βρεθεί να έχει τη νόσο.

Επίσης δεν υπάρχουν τιμές PSA  που να αποκλείουν τη νόσο, μια και σε επίπεδα μικρότερα των 4ng/ml,  το 15% των ανδρών έχουν καρκίνο του προστάτη. Για τον λόγο αυτό πολλοί ασθενείς υποβάλλονται σε βιοψίες που δεν τις χρειάζονται και υπόκεινται σε πιθανές επιπλοκές της βιοψίας.

Για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν, υπάρχει ένας προβληματισμός μεταξύ των επιστημόνων για την εφαρμογή προγραμμάτων μαζικού πληθυσμιακού ελέγχου (screening).  Διάφορες τυχαιοποιημένες μελέτες screening  δεν έδειξαν ιδιαίτερες διαφορές στην  επιβίωση, όλες είχαν όμως προβλήματα σχεδιασμού που τις καθιστούσαν αναξιόπιστες. Η τελευταία και μεγαλύτερη ευρωπαϊκή μελέτη screening έδειξε ελάττωση της θνητότητας από καρκίνο στη δεκαετία περίπου 20% στους άνδρες που υποβλήθηκαν σε έλεγχο και ελάττωση της εμφάνισης μεταστατικής νόσου  περίπου στο 45%.

΄Ολοι οι ουρολόγοι πιστεύουν  στην εξαιρετική χρησιμότητα του PSA στη διάγνωση του πρώιμου και αντιμετωπίσιμου καρκίνου του προστάτη, που ουσιαστικά άλλαξε τις δύο τελευταίες δεκαετίες  το τοπίο της νόσου. Κάθε άνδρας πρέπει να ενημερώνεται από τον ουρολόγο του για τα υπέρ και τα κατά του προσυμπτωματικού ελέγχου, το PSA να χρησιμοποιείται ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση της νόσου και να αποφεύγεται η κατάχρηση. ΄Ανδρες με προσδόκιμο επιβίωσης <10 ετών (ή άνδρες >75 ετών), χωρίς συμπτώματα, δεν έχουν λόγο να υποβάλλονται σε εξέταση  PSA,  γιατί ένας κλινικά εντοπισμένος καρκίνος του προστάτη δεν θα επηρεάσει την επιβίωσή τους μια και εξελίσσεται αργά. Κάθε άνδρας μεγαλύτερος των 50 ετών μετά από ενημέρωση πρέπει να υποβάλλεται σε δακτυλική εξέταση και σε έλεγχο του PSA.  Άνδρες που έχουν κληρονομικό ιστορικό (π.χ. πατέρα ή αδελφό που έχει εμφανίσει σε μικρή  ηλικία καρκίνο του προστάτη) πρέπει να υποβάλλονται στον  έλεγχο στην ηλικία των 45 ετών, ενώ άνδρες πολύ αυξημένου κινδύνου ( περισσότερα από ένα μέλη της οικογενείας με καρκίνο του προστάτη σε μικρή ηλικία) πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο στην ηλικία των 40 ετών. Τα περαιτέρω μεσοδιαστήματα ελέγχου θα καθοριστούν ανάλογα με τις τιμές του PSA  από τον ουρολόγο τους.

Συνδεδεμένο κατά 1 προς 4 με τη νοητική υστέρηση, το σύνδρομο Noonan προκαλεί παραμορφώσεις στο πρόσωπο και σοβαρές διαταραχές
της καρδιακής λειτουργίας. Ομοιάζει με το σύνδρομο Turner (Τέρνερ). Παλαιότερα, ασθενείς με τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου Noonan θεωρούνταν ότι φέρουν το σύνδρομο Turner, λόγω
των κοινών στοιχείων μεταξύ των δύο συνδρόμων.

To σύνδρομο Νoonan πήρε το όνομά του από τη Dr. Jacqueline Noonan,  παιδοκαρδιολόγο  σε νοσοκομείο των ΗΠΑ, η οποία παρατήρησε ότι πολλά παιδιά με στένωση της πνευμονικής αρτηρίας είχαν χαμηλό ανάστημα για την ηλικία τους και παρουσίαζαν ταυτόχρονα παρόμοια χαρακτηριστικά του προσώπου. Υπολογίζεται ότι η συχνότητα με την οποία παρουσιάζεται το σύνδρομο Νοοnan ανέρχεται περίπου σε 1/5.000 γεννήσεις.

Χαρακτηριστικά του συνδρόμου Νοοnan

Tα χαρακτηριστικά είναι διάφορα και η βαρύτητά τους ποικίλλει μεταξύ των ατόμων, ακόμα και όταν το σύνδρομο υπάρχει σε περισσότερα από ένα άτομα μέσα στην ίδια οικογένεια. Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του προσώπου με την πάροδο του χρόνου και με την ενηλικίωση αμβλύνονται και γίνονται λιγότερο εμφανή.                                                                                       Βλέφαρα: Εξαιτίας της βλεφαρόπτωσης που παρατηρείται και ενίοτε καθιστά δύσκολη την όραση, σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση.

Σχήμα ματιών: To σχήμα των ματιών είναι στρογγυλό με επικλινή φορά προς την εξωτερική τους άκρη. Επίσης η απόσταση μεταξύ των ματιών είναι συνήθως μεγαλύτερη.

Μύτη: Παρατηρείται καθίζηση της ρίζας της μύτης. 

Αυτιά: Tα πτερύγια των αυτιών βρίσκονται χαμηλότερα από τη φυσιολογική θέση ή εμφανίζουν μια κλίση προς τα πίσω.                                                                                                               Μέτωπο: Σε μερικά παιδιά είναι πλατύ και προεξέχον.                                                                            

Μαλλιά: Είναι σκληρά, σγουρά με χαμηλή πρόσφυση στον αυχένα.

Υπερώα: Eνδέχεται ο ουρανίσκος να έχει σχήμα θόλου και συνεπώς να δημιουργούνται δυσκολίες στη σίτιση και διαταραχές στην ομιλία.

Λαιμός: O  λαιμός είναι συνήθως πιο κοντός και παρουσιάζει επιπλέον πτύχωση δέρματος.

Επίσης στο 80% των παιδιών με σύνδρομο Noonan παρατηρούνται με καρδιολογικές ανωμαλίες, όπως

Στένωση της βαλβίδας της πνευμονικής αρτηρίας

Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια

Μεσοκολπική  επικοινωνία

Μεσοκοιλιακή  επικοινωνία.

Οι σιτιστικές διαταραχές που παρατηρούνται στο σύνδρομο Noonan οδηγούν σε αδυναμία στην πρόσληψη βάρους. Τα παιδιά  αυτά εμφανίζουν εύκολη κόπωση κατά τη διάρκεια της σίτισης και απουσία ενδιαφέροντος για το γεύμα τους.  Οι οφθαλμολογικές ανωμαλίες που παρουσιάζονται είναι η μυωπία και ο στραβισμός. Ο κατάλληλος οφθαλμολογικός έλεγχος είναι απαραίτητος  κατά την πρώτη παιδική ηλικία και πριν την έναρξη της σχολικής περιόδου.  Στις ακουολογικές ανωμαλίες, μπορούμε να εντάξουμε  τις διαταραχές στην ακοή,  τις περιοδικές λοιμώξεις του μέσου ωτός και την αυξημένη συλλογή κυψελίδας. Μπορούν ακόμη να παρουσιαστούν ανωμαλίες στο λεμφικό σύστημα, όπως επιπλέον υγρό στο πίσω μέρος του λαιμού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και  οίδημα των χεριών και ποδιών κατά τη γέννηση των παιδιών με σύνδρομο Νoonan. 

Αναφορικά με τις μυοσκελετικές ανωμαλίες , το οστούν του στέρνου μπορεί να εμβαθύνεται προς τα μέσα σε παιδιά με σύνδρομο Noonan, κάτι που όμως δεν δημιουργεί δυσκολίες.                             Aν θέλουμε να αναφερθούμε στις διαταραχές της πηκτικότητας του αίματος, αξίζει να σημειώσουμε ότι περίπου το 65% των παιδιών με σύνδρομο Νoonan έχουν τάση να μελανιάζουν εύκολα και σπανιότερα παρουσιάζουν προβλήματα αιμορραγιών. Έχει εντοπιστεί από κλινικές έρευνες μια μη ανιχνεύσιμη ανωμαλία σε μερικούς παράγοντες πήξεως του αίματος.                                                  Διαταραχές παρατηρούνται όμως και στη σωματική ανάπτυξη. Τα παιδιά με σύνδρομο Νοοnan γεννιούνται με φυσιολογικό βάρος. Όμως μετά τη γέννησή τους, οι καμπύλες του βάρους και του ύψους κυμαίνονται στα χαμηλότερα επίπεδα των φυσιολογικών ορίων.  Η ψυχοκινητική εξέλιξη μπορεί επίσης να παρουσιάσει καθυστέρηση στα παιδιά με σύνδρομο Νοοnan.  Καθυστέρηση μπορεί να παρουσιάσει όμως και η ανάπτυξη του λόγου, κάτι που οφείλεται στη ύπαρξη θολωτής υπερώας στη στοματική κοιλότητα.    

Διάγνωση – γενετική – εγκυμοσύνη                                                                                                          

Δεν υπάρχει μέχρι στιγμής βιοχημικό διαγνωστικό τεστ για την εξακρίβωση του συνδρόμου Νοοnan. H διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση, όπου διαπιστώνεται ότι ο ασθενής παρουσιάζει κάποιο ή όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα.  Το σύνδρομο συναντάται εξίσου σε άνδρες και γυναίκες.  Θετικό οικογενειακό ιστορικό έχει αναφερθεί στο 50% των περιπτώσεων. Μια και ο κάθε γονέας δίνει τα μισά του γονίδια σε κάθε παιδί του, οι πιθανότητες -αν ο γονέας είναι φορέας του συνδρόμου- να κληρονομηθεί το μεταλλαγμένο γονίδιο από κάθε παιδί του είναι της τάξης του  50% . Προς το παρόν δεν υπάρχει καμιά αξιόπιστη μέθοδος στον προγεννητικό έλεγχο. Βέβαια όπου υπάρχει ιστορικό κληρονομικότητας στην οικογένεια, η χρησιμοποίηση του καρδιογραφήματος Β επιπέδου στην αρχή της εγκυμοσύνης μπορεί να βοηθήσει να αναγνωριστούν μερικές από τις συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες οι οποίες συχνά παρουσιάζονται στο σύνδρομο Νοοnan.

Συμπέρασμα                                                                                                                                        

Εξαιτίας της γενετικής φύσεως του συνδρόμου  Νοοnan δεν είναι ορθό να περιμένουμε ίαση εξ ολοκλήρου. Ωστόσο κάποια από τα συμπτώματα του συνδρόμου μπορούν να βελτιωθούν ή να αντιμετωπιστούν με χειρουργική επέμβαση.     

Συγκέντρωση, συνειδητότητα, διαύγεια, αποτοξίνωση, ενδυνάμωση, ισορροπία, αρμονία είναι μερικά από τα ευεργετήματα της γιόγκα, μιας αρχαίας ινδικής φιλοσοφίας που έρχεται ξανά στην επιφάνεια, προκειμένου να καταπολεμήσει το άγχος και την ένταση που χαρακτηρίζουν την αστική ζωή σήμερα. Ένας ακόμη στόχος της είναι η απομάκρυνση από την προσκόλλησή μας στα υλικά αγαθά και η στροφή προς τα πνευματικά. Μαζί θα ταξιδεύουμε το μονοπάτι της.

Στάσεις γιόγκα

Naukasana (boat pose) 

πολύ καλή στάση για ανθρώπους με διαβήτη ή με προβλήματα δυσπεψίας, δυναμώνει και βελτιώνει τη λειτουργία στο συκώτι
και το πάγκρεας

janushirasana (seated head to knee pose)

καλή στάση για τα γόνατα, κάνει καλό στο πεπτικό σύστημα, στο πάγκρεας και τις ωοθήκες αλλά και στους μυς των ποδιών

Halasana (plough pose)

Καλή για τον διαβήτη, για προβλήματα δυσπεψίας, παχυσαρκίας, για κήλες, κάνει ελαστικούς τους μυς του σώματος, κυρίως της σπονδυλικής στήλης

Vakrasana (spinal twist)

καλή για ανθρώπους με διαβήτη, προβλήματα δυσκοιλιότητας. επίσης, κάνει καλό στο συκώτι,
στο πάγκρεας, στο νευρικό σύστημα και κάνει πιο ελαστική
τη σπονδυλική στήλη

Ustrasana (camel pose)

ιδανική για πόνους μυών, της πλάτης και του αυχένα κάνει καλό στον θύμο αδένα, δυναμώνει τις ωμοπλάτες και
είναι αντικαταθλιπτική στάση