Συντάκτης: ΔΥΟ Newsroom

Γεώργιος Τσαγκάρης, Ειδικός Παθολόγος

Υποφέρετε από χρόνιο πόνο? Περισσότερο από το 50% των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας υποφέρουν από χρόνιο πόνο, δηλαδή από πόνο, που επιμένει μετά από έναν τραυματισμό ή μια ασθένεια1. Και εκατομμύρια άλλοι σε όλο τον κόσμο αλλά και στην πατρίδα μας υποφέρουν από οξύ πόνο, δηλαδή πόνο που έχει μικρή διάρκεια.

Συχνότεροι τύποι πόνου

Ορισμένοι τύποι πόνου είναι πιο συνηθισμένοι σε ορισμένες περιόδους της ζωής σας. «Το να το γνωρίζετε αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να είστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσετε και μερικές φορές ακόμη και να αποφύγετε τον ερεθισμό ή τον τραυματισμό εξαρχής.

Σε γενικές γραμμές η αντιμετώπιση του πόνου γίνεται με αναλγητικά και παυσίπονα που μπορεί κανείς να τα βρει στο φαρμακείο χωρίς ιατρική συνταγή, όπως είναι η ιβουπροφαίνη , η παρακεταμόλη το ακετυλοσαλικυλικό οξύ κ.λπ.

H Ιβουπροφαίνη (Nurofen) βοηθά στην ανακούφιση του πόνου εμποδίζοντας χημικές ουσίες που ονομάζονται προσταγλανδίνες, οι οποίες εμπλέκονται σε φλεγμονή και σηματοδότηση πόνου σε όλο το σώμα. Αντιθέτως, η παρακεταμόλη δρα κυρίως στο κεντρικό νευρικό σύστημα (στον εγκέφαλο).

Ακολουθούν 5τύποι πόνου που πρέπει να γνωρίζετε και συμβουλές για να τους αντιμετωπίσετε.

1. Πονοκέφαλος

Οι τακτικοί πονοκέφαλοι και οι ημικρανίες, ένας τύπος πονοκεφάλου που μπορεί να προκαλέσει άλλα συμπτώματα, όπως ναυτία, είναι ο δεύτερος πιο κοινός τύπος χρόνιου πόνου. Οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι τι ακριβώς τους προκαλεί, αλλά «μπορεί να προκληθούν από γεγονότα όπως η κακή στάση του σώματος, η μυϊκή ένταση, η αφυδάτωση, η έμμηνος ρύση, το άγχος, οι καιρικές αλλαγές και ορισμένες τροφές, όπως η σοκολάτα.

Πιθανή χρονική περίοδος να συμβεί: Μεταξύ 20 και 60 ετών.

Ανακουφίστε τον πόνο: Εάν ο πονοκέφαλος σας εντοπίζεται μόνο στο μέτωπο και στην περιοχή των κροτάφων μπορεί να είναι πονοκέφαλος τάσης, δηλαδή ο απλός πονοκέφαλος.

Παυσίπονα όπως η ιβουπροφαίνη (Nurofen 400 mg μαλακή κάψουλα) μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση άμεσα από τον πόνο. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει συνδυασμό ιβουπροφαίνης με κάποιο συνταγογραφούμενο φάρμακο εάν πάσχετε από ημικρανίες.

2. Πόνος στη μέση

Είναι ο πιο κοινός τύπος χρόνιου πόνου. «Εάν είστε κάτω των 50 ετών και δεν είχατε τραυματισμό στην πλάτη, ο πόνος στην πλάτη σας είναι πιθανότατα το αποτέλεσμα του να κάνετε μεγάλες διατάσεις. Αυτό ασκεί υπερβολική πίεση στους δίσκους στην πλάτη σας» Οι ηλικιωμένοι, από την άλλη πλευρά, είναι πιο πιθανό να έχουν πόνο στην πλάτη από καταστάσεις όπως η αρθρίτιδα.

Πιθανή χρονική περίοδος να συμβεί: Κατά τη διάρκεια των 30 και 40 ετών, αλλά μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία.

Ανακουφίστε τον πόνο: Με προπόνηση ενδυνάμωσης και ασκήσεις για την καρδιά. «Αυξάνουν τη ροή του αίματος και σας βοηθούν να χτίσετε τους μυς, οι οποίοι υποστηρίζουν τη σπονδυλική σας στήλη. Και αυτό μειώνει την πίεση». Ξεκινήστε αργά και δείτε έναν επαγγελματία αν δεν είστε σίγουροι τι είδους ασκήσεις να κάνετε.

Η φυσικοθεραπεία είναι μια άλλη επιλογή. Ο φυσικοθεραπευτής σας μπορεί να σας δείξει ασκήσεις που μπορεί να σας βοηθήσουν να κινηθείτε καλύτερα και να ανακουφίσετε τον πόνο.

Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη (Νurofen 400 mg μαλακή κάψουλα) μπορεί επίσης να βοηθήσουν καθώς προσφέρουν ανακούφιση του πόνου ενώ συμβάλλουν στη μείωση της φλεγμονής.

Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν ότι η χρήση θερμαντικού μαξιλαριού ανακουφίζει επίσης τον πόνο. Επικοινωνήστε με τον γιατρό σας εάν έχετε έντονο πόνο στην πλάτη ή εάν πονάτε για περισσότερο από μια εβδομάδα.

3. Οστεοαρθρίτιδα

Αυτή η κοινή πάθηση συμβαίνει όταν ο προστατευτικός χόνδρος μεταξύ της άρθρωσης και του οστού σας σπάσει, προκαλώντας πόνο σε αυτές τις αρθρώσεις, όπως τα χέρια, τα γόνατα και τα ισχία, ενώ συνοδεύεται και από φλεγμονή. Η οστεοαρθρίτιδα είναι συχνά το αποτέλεσμα αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία ή τραυματισμό ή φθορά από ένα άθλημα ή άλλη δραστηριότητα.

Πιθανή χρονική περίοδος να συμβεί: 45-70 ετών Το 33% των ενηλίκων άνω των 60 ετών έχουν οστεοαρθρίτιδα.

Ανακουφίστε τον πόνο: Θα πρέπει να παραμείνετε σωματικά δραστήριοι. Διατηρεί την κυκλοφορία του αίματος, κάτι που μπορεί να κρατήσει τις αρθρώσεις σας υγιείς και να μειώσει τον πόνο. Και ενισχύει τους μύες γύρω από την άρθρωση, αφαιρώντας την πίεση από την άρθρωση και τα οστά.

Εάν είστε αρχάριοι στην άσκηση ή έχετε σοβαρή αρθρίτιδα, μιλήστε πρώτα με το γιατρό σας.

Άλλη επιλογή θεραπείας; Μερικοί άνθρωποι ανακουφίζονται, εφαρμόζοντας θερμότητα όταν οι αρθρώσεις τους είναι δύσκαμπτες και παγοκύστη όταν είναι πρησμένες. Τα φάρμακα που παίρνετε δια στόματος ή οι διάφορες κρέμες μπορεί επίσης να βοηθήσουν. Μιλήστε με τον γιατρό σας. Μπορεί να προτείνουν παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή όπως είναι η ιβουπροφαίνη που βοηθά στην ανακούφιση του πόνου και δρα ενάντια στη φλεγμονή.

4. Πόνος αρθρώσεων

Ο πόνος που είναι αισθητός σαν να είναι μέσα ή γύρω από τις αρθρώσεις — και που δεν είναι το αποτέλεσμα της Οστεοαρθρίτιδας — είναι συνήθως τενοντίτιδα. «Αυτή είναι μια φλεγμονή του τένοντα, που είναι μια ζώνη ιστού που συνδέει τους μύες σας

με τα οστά σας», εξηγεί. (Με την αρθρίτιδα, είναι συνήθως δύσκολο ή επώδυνο να κινείσαι. Με τενοντίτιδα, όσο περισσότερο κινείσαι, τόσο περισσότερο πόνο έχεις.) Συχνά προκαλείται από δραστηριότητες που περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως η ενασχόληση με την κηπουρική και το φτυάρισμα.

Πιθανή χρονική περίοδος να συμβεί: Πάνω από την ηλικία των 40. Καθώς μεγαλώνετε, οι τένοντες σας γίνονται λιγότερο ελαστικοί και είναι πιο επιρρεπείς σε τραυματισμούς.

Ανακουφίστε τον πόνο: Χρησιμοποιήστε την μέθοδο R.I.C.E., που σημαίνει ξεκούραση, πάγος, συμπίεση και ανύψωση. Κάντε ένα διάλειμμα από δραστηριότητες που επιδεινώνουν την άρθρωση σας. Βάλτε μια παγοκύστη στην περιοχή που πονάει. Τυλίξτε το σε έναν επίδεσμο και στηρίξτε την περιοχή (για παράδειγμα, βάλτε το πόδι σας σε ένα ή δύο μαξιλάρια αν πονάει το γόνατό σας). Πάρτε ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο, όπως η ιβουπροφαίνη (Nurofen) για να ανακουφίσετε τη φλεγμονή. Μιλήστε με το γιατρό σας εάν δεν βελτιωθείτε μετά από μια εβδομάδα.

5. Πυελικός Πόνος

Μία στις επτά γυναίκες μεταξύ 18 και 50 ετών παθαίνει χρόνιο πυελικό πόνο. Μπορεί να αισθάνεται οξύ ή αμβλύ πόνο. Είναι πόνος που δεν προκαλείται από την περίοδό σας. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα άλλης πάθησης, όπως η ενδομητρίωση ή το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.

Πιθανή χρονική περίοδος να συμβεί: Από 18 έως 50 ετών.

Ανακουφίστε τον πόνο: Τα παυσίπονα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή μπορούν να βοηθήσουν. Αλλά καλέστε το γιατρό σας εάν έχετε πόνο κάτω από τη ζώνη που διαρκεί περισσότερο από μερικές ημέρες. Μην περιμένετε μέχρι να γίνει αφόρητος.

Η θεραπεία που χρειάζεστε εξαρτάται από την αιτία του πυελικού σας πόνου. Μπορεί να περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία και μη συνταγογραφούμενα παυσίπονα όπως η ιβουπροφαίνη (Nurofen 400 mg μαλακές κάψουλες) ή μυοχαλαρωτικό φάρμακο.

Καθώς ο πληθυσμός των ανεπτυγμένων χωρών γερνά, παρατηρείται αύξηση του επιπολασμού των καταστάσεων που σχετίζονται με επίμονο πόνο σε όλους τους τομείς περίθαλψης.1

Μελέτες που βασίζονται σε έρευνες στην Ευρώπη δείχνουν ότι η επίπτωση του χρόνιου πόνου αυξάνεται με την ηλικία, με εκτιμώμενο επιπολασμό να κυμαίνεται από 38 έως 60% σε άτομα άνω των 65 ετών. 1

Παρά τον υψηλό επιπολασμό των επώδυνων καταστάσεων σε όλες τις ηλικίες και ιδίως στις μεγαλύτερες, δεν έχουν αναπτυχθεί ειδικές οδηγίες για τη διαχείριση του πόνου ενώ έχουν προταθεί μόνο γενικές συμβουλές. Γι αυτό είναι πάντα σημαντική η κλινική αξιολόγηση του πάσχοντος καθώς και η άμεση ανακούφισή του όταν ο πόνος τον ταλαιπωρεί.

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Tinnirello A, Mazzoleni S, Santi C. Chronic Pain in the Elderly: Mechanisms and Distinctive Features. Biomolecules. 2021 Aug 23;11(8):1256. doi: 10.3390/biom11081256. PMID: 34439922; PMCID: PMC8391112.

Εκστρατεία ενημέρωσης από την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ)

Αθήνα, 10 Νοεμβρίου 2023. Το κεντρικό μήνυμα των δράσεων ενημέρωσης που υλοποιεί η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία για τον Σακχαρώδη Διαβήτη, στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη (14 Νοεμβρίου), φέτος, είναι «Ενημερώσου για τους κινδύνους του Σακχαρώδους Διαβήτη, δράσε έγκαιρα». Η εκστρατεία ενημέρωσης εστιάζει στη σημαντικότητα της αναγνώρισης του κινδύνου για Διαβήτη τύπου 2 με σκοπό την καθυστέρηση ή την πρόληψη της εμφάνισης των διαβητικών επιπλοκών.

Η ΕΔΕ επέλεξε ενημερωτικό υλικό (θεματικές αφίσες, εκπαιδευτικό Οδηγό Εκστρατείας για τον Διαβήτη) το οποίο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της https://www.ede.gr/ και θα διανεμηθεί σε Συλλόγους Ατόμων με Διαβήτη, στα Διαβητολογικά Ιατρεία και Κέντρα, πανελλαδικά.

Η Πρόεδρος της ΕΔΕ, Αναστασία Μαυρογιαννάκη, Παθολόγος–Διαβητολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, Διευθύντρια Β’ Παθολογικής Κλινικής & Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου ΓΝΑ «ΝΙΜΤΣ», αναφερόμενη στο μήνυμα της φετινής εκστρατείας, επισημαίνει ότι «πολλοί άνθρωποι διαγιγνώσκονται με Διαβήτη τύπου 2 όταν υπάρχουν ήδη επιπλοκές. Για τα άτομα που κινδυνεύουν από Διαβήτη τύπου 2, η ενημέρωση και η αναγνώριση του κινδύνου μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή στην καθυστέρηση της νόσου και των επιπλοκών της. Για τα άτομα με Διαβήτη, η έγκαιρη διάγνωση και η σωστή αντιμετώπιση είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη των διαβητικών επιπλοκών. Στην Ελλάδα, το συνολικό μέσο ετήσιο κόστος για κάθε άτομο με Διαβήτη και επιπλοκές υπολογίζεται σε 7.000 €, ενώ το 12% του προϋπολογισμού για την Υγεία αναλώνεται για την αντιμετώπιση της νόσου και των επιπλοκών της. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο προσυμπτωματικός είναι οικονομικά αποδοτικός και κρίνονται αναγκαίες οι στρατηγικές πρόληψης».

Η Πρόεδρος της ΕΔΕ αναφέρει, επίσης, ότι για τους επαγγελματίες Υγείας είναι απαραίτητη η βέλτιστη εκπαίδευση ώστε να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα στα άτομα με Διαβήτη. «Στη χώρα μας, τα Διαβητολογικά Κέντρα και Ιατρεία συνεχώς αποδυναμώνονται και υπολειτουργούν λόγω ελλείψεως εξειδικευμένων λειτουργών Υγείας. Στόχος μας, ως επιστημονική εταιρεία, είναι η εξασφάλιση ποιοτικής

εκπαίδευσης και η ύπαρξη εξειδικευμένων λειτουργών Υγείας ώστε να επιτευχθούν υψηλού επιπέδου ιατρική φροντίδα, μείωση των επιπλοκών και μείωση του κόστους για το σύστημα υγείας. Η θεσμοθετημένη, από το 2018, εξειδίκευση Παθολόγων και Παιδιάτρων στον Διαβήτη δεν έχει λάβει ακόμη τη μορφή της οριστικής υλοποίησης, παρά την έκδοση Υπουργικής Απόφασης με εφαρμοστικές διατάξεις, αφού δεν έχουν εκδοθεί ακόμη οι διευκρινιστικές εγκύκλιοι για την ενεργοποίησή της και δεν υπάρχει ακόμη δυνατότητα εξειδίκευσης νέων γιατρών».

Καταλήγοντας η κ. Μαυρογιαννάκη σημειώνει: «Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: χρειαζόμαστε γιατρούς άρτια εκπαιδευμένους, όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην Περιφέρεια, ώστε να προσφέρεται στους πολίτες υψηλού επιπέδου ιατρική φροντίδα. Άμεσα πρέπει να επαναξιολογηθούν τα Διαβητολογικά Κέντρα, να συσταθούν θέσεις εξειδικευομένων στον Σακχαρώδη Διαβήτη και να ξεκινήσει η εξειδίκευση στον Σακχαρώδη Διαβήτη».

Από την πλευρά του, ο Γενικός Γραμματέας της ΕΔΕ, Κωνσταντίνος Μακρυλάκης, Καθηγητής Παθολογίας – Μεταβολικών Νοσημάτων στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Α΄ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «ΛΑΪΚΟ», Μέλος του Δ.Σ. International Diabetes Federation (IDF) Europe, υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του Σακχαρώδους Διαβήτη και τονίζει ότι: «Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μια δύσκολα αντιληπτή και πολύπλοκη νόσος που οδηγεί σε σοβαρές επιπλοκές και επιβαρύνει την ποιότητα ζωής. Εκτιμάται ότι το 12% του ελληνικού πληθυσμού ζει με Διαβήτη, και το 29,1% από τα άτομα με Διαβήτη είναι αρρύθμιστα, ενώ το 12,4% του πληθυσμού εμφανίζει προδιαβήτη. Συνολικά, περίπου 2.700.000 άτομα συνδέονται με αυτή τη νόσο. Είναι ζωτικής σημασίας οι επαγγελματίες του χώρου της Υγείας να είναι εκπαιδευμένοι και ενήμεροι όσον αφορά την έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση του Διαβήτη, προκειμένου να παρέχουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα στους πάσχοντες από τη νόσο. Πραγματικά, η επιστημονική εξειδίκευση στον τομέα του Διαβήτη πρέπει να ανανεωθεί και να ενισχυθεί, καθώς αυτός ο τομέας έχει αδικηθεί για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, λόγω της έλλειψης εξειδικευμένων γιατρών και της έλλειψης προσωπικού. Αυτή η κατάσταση, αν συνεχιστεί, θα οδηγήσει τα Διαβητολογικά Κέντρα και τα Διαβητολογικά Ιατρεία στη χώρα μας σε αποδυνάμωση και εκθέτει σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών με Διαβήτη».

Τις δράσεις ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της ΕΔΕ για τον Σακχαρώδη Διαβήτη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη 2023, στηρίζουν οι εταιρείες Boehringer Ingelheim και ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ Lilly.

Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ): Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία είναι Επιστημονικό Σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που ιδρύθηκε το 1975 και είναι μέλος του Ευρωπαϊκού τμήματος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF-Europe). Επί 48 χρόνια, υπηρετεί με συνέπεια όλες τις

διαχρονικές επιστημονικές αξίες, ήτοι γνώση, εμπειρία, έρευνα, εκπαίδευση, γεγονός το οποίο την κατατάσσει σε σημαντικότατο θεσμικό παράγοντα της ιατρικής κοινότητας, και ειδικότερα της Διαβητολογίας στη χώρα μας. Παράλληλα, έχει διεξαγάγει Πανελλήνιες μελέτες για τον επιπολασμό του Σακχαρώδους Διαβήτη (Σ.Δ.) και των επιπλοκών του και έχει δημοσιεύσει αποτελέσματά τους σε διεθνή ιατρικά περιοδικά, ενώ έχει συμμετάσχει στην «Εθνική Μελέτη Νοσηρότητας και Παραγόντων Κινδύνου – Επιπολασμός Διαβήτη (ΕΜΕΝΟ)». Έχει εκδώσει βιβλία: Σύγχρονη Διαβητολογία, Οδηγός Διατροφής, Οδηγός για αντλίες ινσουλίνης. Από το 2011 εκδίδει κάθε χρόνο Ελληνικές Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διαχείριση του Διαβήτη. Συνεργάζεται με τους αρμόδιους φορείς της Πολιτείας, με σκοπό τη χάραξη στρατηγικής για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και τη στήριξη των ατόμων με Διαβήτη από τις κοινωνικές δομές και το σύστημα Υγείας της χώρας, αλλά και για την πρόληψη του διαβήτη σε εθνικό επίπεδο. Οι πολύπλευρες δράσεις της την κατατάσσουν σε σημαντικότατο θεσμικό παράγοντα της ιατρικής κοινότητας και ειδικότερα της Διαβητολογίας στη χώρα μας.

Ευρωπαϊκό Τμήμα Διεθνούς Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη: Το Ευρωπαϊκό Τμήμα της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη (IDF-Europe) εκπροσωπεί τόσο τα άτομα που ζουν με διαβήτη όσο και τους επαγγελματίες Υγείας που ασχολούνται με τον διαβήτη στην Ευρώπη. Περιλαμβάνει 70 Εθνικές Ενώσεις Διαβήτη σε 44 χώρες και στόχος της είναι να επηρεάζει την πολιτική των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αυξάνει την ευαισθητοποίηση του κοινού προς τα ζητήματα του διαβήτη, να ενθαρρύνει τη βελτίωση της Υγείας και την προώθηση της ανταλλαγής των καλύτερων πρακτικών και να παρέχει όσο το δυνατόν πιο υψηλής ποιότητας πληροφόρηση για τον διαβήτη σε όλη την Ευρωπαϊκή Επικράτεια.

Αφυδάτωση, απώλεια σφριγηλότητας, θαμπάδα και αντιαισθητικοί «λεκέδες» είναι μερικά από τα δυσάρεστα επακόλουθα της έκθεσης του δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Ο ερχομός του φθινοπώρου φέρνει χαμηλότερες θερμοκρασίες, ενώ οι μέρες μικραίνουν και η ηλιακή ακτινοβολία γίνεται ηπιότερη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η έκθεση στον ήλιο είναι απόλυτα ασφαλής. Ακόμη και τον Οκτώβριο, που στη χώρα μας εξακολουθούμε να κολυμπάμε στη θάλασσα και να αθλούμαστε σε εξωτερικούς χώρους, η ηλιακή ακτινοβολία εξακολουθεί να βλάπτει το απροστάτευτο δέρμα. Γι’ αυτό η περιποίησή του θα πρέπει να είναι συνεχής και αδιάκοπη καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

«Ενώ το καλοκαίρι είναι η εποχή που εστιάζουμε στην πρόληψη, το φθινόπωρο είναι η ώρα του ελέγχου και της αποκατάστασης των βλαβών που έχουν προκληθεί.

Οι ακτίνες UVA είναι παρούσες όλο το χρόνο, ενώ οι UVB είναι ηπιότερες το φθινόπωρο συγκριτικά με το καλοκαίρι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι ακίνδυνες. Συνολικά, η UV ακτινοβολία ευθύνεται για την εμφάνιση της πλειονότητας των περιστατικών καρκίνου του δέρματος, αλλά και την πρόωρη γήρανσή του, αφού περίπου το 80% των μεταβολών που παρατηρούνται προκαλείται από την έκθεση σε αυτήν.

Η κατά το δυνατόν αποφυγή του ήλιου και η λήψη προφυλακτικών μέτρων κατά την έκθεση, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης αντηλιακού, είναι τα μοναδικά όπλα που έχουμε ενάντια στις βλάβες που προκαλεί, αλλά σίγουρα δεν αποτελούν πανάκεια. Η εφαρμογή τους για την προστασία του δέρματος συμβάλλει στη μείωση των βλαβών, όχι όμως, στην αποφυγή τους. Επομένως, μπαίνοντας στον Νοέμβριο θα πρέπει να δώσουμε έμφαση στον έλεγχο και στην αποκατάστασή τους», συμβουλεύει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου.

Πέραν του ήλιου, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών το δέρμα εκτέθηκε σε αλμυρό και χλωριωμένο νερό, καθώς και στον ξηρό αέρα των κλιματιστικών. Επίσης, επηρεάστηκε από τις κακές διατροφικές επιλογές και την αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, που συνηθίζονται τη συγκεκριμένη περίοδο. Όλα αυτά το έχουν αφυδατώσει, έχουν αφαιρέσει τη λάμψη του και το έχουν καταστήσει θαμπό. Επιπλέον, οι υψηλές θερμοκρασίες και η εφίδρωση μπορεί να έχουν προκαλέσει εμφάνιση ακμής ή έξαρσή της σε όσους έχουν ιστορικό.

«Μετά το καλοκαίρι η αποκατάσταση του δέρματος είναι σημαντική, γιατί με την έναρξη του χειμώνα θα κληθεί να αμυνθεί έναντι σε διαφορετικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες που θα το επιβαρύνουν περαιτέρω.

Από τις υψηλές θερμοκρασίες και την ακραία έκθεση στον ήλιο θα πρέπει να αντισταθεί στον ψυχρό καιρό και να αντιμετωπίσει τον ξηρό αέρα, αφού ο κρύος συγκρατεί λιγότερη υγρασία», επισημαίνει.

Η επιλογή μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής που θα εφοδιάσει τον οργανισμό με τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και η πρόσληψη άφθονου νερού αποτελούν τα βασικά βήματα για την αποκατάσταση των φθορών που έχει υποστεί το δέρμα.

Επομένως η περιποίησή του είναι προτεραιότητα και δεν παίρνει αναβολή. Οι θεραπείες που γίνονται στο σπίτι, όπως η απολέπιση για την απομάκρυνση των επιφανειακών κυττάρων και η εφαρμογή ενυδατικών κρεμών και μασκών, βελτιώνουν την όψη της επιδερμίδας, αλλά είναι λιγότερο αποτελεσματικές από εκείνες που προσφέρονται στα δερματολογικά ιατρεία.

Πιο συγκεκριμένα, τα χημικά πίλινγκ είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ανανεωθεί το δέρμα μετά το καλοκαίρι, διότι αφαιρώντας τα νεκρά κύτταρα βελτιώνεται η λάμψη του δέρματος και οι δυσχρωμίες γίνονται ηπιότερες. Μετά από τη θεραπεία η υφή του γίνεται απαλότερη, οι ρυτίδες λιγότερο έντονες και το χρώμα πιο ομοιόμορφο. Τα βαθιά πίλινγκ εγγυώνται όχι μόνο τη βελτίωση των έντονων ρυτίδων και των κηλίδων που προκαλούνται από την έκθεση στον ήλιο ή τη φυσιολογική γήρανση, αλλά και των ουλών ακμής. Χρησιμοποιούνται δε και για προ-καρκινικές νεοπλασίες που μπορεί να είναι αποτέλεσμα της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Η αποκατάσταση του φραγμού του δέρματος και η διέγερση της παραγωγής κολλαγόνου και ελαστίνης μπορεί να γίνει με την εφαρμογή επαναστατικών τεχνολογιών, που είναι απολύτως ασφαλείς και ανώδυνες. Μια από τις πλέον πρωτοποριακές θεραπείες συνδυάζει την υδροδερμαπόξεση με τη βαθιά ενυδάτωση του δέρματος. Το αποτέλεσμα είναι ένα καθαρό, φρέσκο και υγιές δέρμα, το οποίο επιτυγχάνεται σε μόλις 30 λεπτά.

Το microneedling είναι επίσης μια θεραπεία που αναζωογονεί το δέρμα. Οι μικρές ακίδες του μηχανήματος καταφέρνουν 1.300 μικροτρυπήματα (χωρίς πόνο) στην επιδερμίδα, η οποία για να επουλωθεί διεγείρει την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης. Παράλληλα συσφίγγει και ανορθώνει το δέρμα, μειώνει τις πανάδες και τις φακίδες και σε όσους παρουσιάζουν ακμή, βοηθά στην υποχώρηση των συμπτωμάτων.

Στα δερματολογικά ιατρεία μπορούν να εφαρμοστούν και θεραπείες με λέιζερ για την αντιμετώπιση των βλαβών που προκλήθηκαν από τον ήλιο. Σήμερα, υπάρχουν πολλά μηχανήματα που με τις πολλαπλές λειτουργίες τους προσφέρουν θεαματικά αποτελέσματα ακόμα και σε δέρματα με σοβαρές φθορές.

«Οι καλοκαιρινοί μήνες είναι σκληροί με το δέρμα, αλλά τα σημάδια της φωτογήρανσης που προκαλούνται εκείνη την περίοδο υπάρχουν τρόποι να σβήσουν το φθινόπωρο, ανώδυνα, γρήγορα και με ασφάλεια και το δέρμα να αποκτήσει ξανά τη λεία, λαμπερή, ομοιόχρωμη και σφριγηλή όψη του.

Και ας μην ξεχνάμε… Η εποχή αυτή είναι η καλύτερη για τον έλεγχο του δέρματος για προκαρκινικές ή καρκινικές αλλοιώσεις, δεδομένης της αυξημένης πιθανότητας εμφάνισής τους μετά το καλοκαίρι, εξαιτίας της ανοσοκαταστολής και της βλάβης που προκαλεί ο ήλιος στο DNA», καταλήγει ο δρ Στάμου.

Η λήψη αντιβιοτικών φαρμάκων μπορεί να συνδέεται με την ανάπτυξη της κυριότερης αιτίας τύφλωσης των ηλικιωμένων στον δυτικό κόσμο, σύμφωνα με μία νέα μεγάλη μελέτη. Όπως έδειξε, τα άτομα άνω των 55 ετών που παίρνουν συχνά ορισμένα αντιβιοτικά, μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.

Αυξημένο κίνδυνο διατρέχουν και όσοι παίρνουν αντιβιοτικά για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, καθώς ο κίνδυνος ως φαίνεται εξαρτάται από τη συχνότητα και τη διάρκεια της χρήσης.

«Η αυξανόμενη χρήση αντιβιοτικών σε όλο τον κόσμο εγείρει δικαιολογημένες ανησυχίες για την ανθεκτικότητα των βακτηρίων στα φάρμακα αυτά. Ωστόσο υπάρχει μία ακόμα απειλή, η οποία δεν είναι και τόσο καλά μελετημένη: οι επιπτώσεις στο μικροβίωμα του εντέρου μας», αναφέρει ο δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, Χειρουργός-Οφθαλμίατρος, Ιδρυτής και επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Το μικροβίωμα είναι οι αποικίες των βακτηρίων που εκ φύσεως ζουν στο έντερο. Προγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι οι αλλαγές στη σύστασή του λόγω της έκθεσης στα αντιβιοτικά, συνδέεται με νοσήματα όπως η παχυσαρκία και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.

«Οι επιστήμονες, όμως, που πραγματοποίησαν τη νέα μελέτη με επικεφαλής την Ελληνίδα συνάδελφο κ. Δήμητρα Σκόνδρα, αναπληρώτρια καθηγήτρια Οφθαλμολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, πιστεύουν ότι η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς έχει κοινά στοιχεία με αυτές τις σύγχρονες φλεγμονώδεις νόσους. Γι’ αυτό μελετούν την πιθανή συσχέτιση των αντιβιοτικών και με αυτή την εκφύλιση», εξηγεί ο δρ Κανελλόπουλος.

Στην παρούσα μελέτη, εξέτασαν δεδομένα από περισσότερους από 312.000 πάσχοντες από ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς και τα σύγκριναν με εκείνα άλλων 312.000 υγιών ανθρώπων. Όλοι είχαν ηλικία 55 ετών και άνω.

Οι ασθενείς είχαν διαγνωστεί μεταξύ 2008 και 2017. Η διάμεση ηλικία τους την εποχή της διάγνωσης ήταν περίπου 75 ετών. Οι ερευνητές εστίασαν την έρευνά τους στις συνταγογραφήσεις αντιβιοτικών που είχαν τους 24 μήνες πριν τη διάγνωση.

Στη συνέχεια δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο ιατρικό περιοδικό Investigative Ophthalmology & Visual Science. Τα δεδομένα έδειξαν πως η έκθεση σε αντιβιοτικά που ανήκουν στις αμινογλυκοσίδες (π.χ. στρεπτομυκίνη, γενταμικίνη) και στις φθοροκινολόνες (π.χ. σιπροφλοξασίνη, εβοφλοξασίνη, οφλοξασίνη) αυξάνει τον κίνδυνο για ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς.

Η έκθεση σε έναν κύκλο θεραπείας με κάποιο από αυτά τα αντιβιοτικά αύξανε τον κίνδυνο εκφύλισης της ωχράς κατά 7%, ενώ κάθε επόμενη τον αύξανε λίγο ακόμα. Η αύξηση έφτασε έως το 24% με τις αμινογλυκοσίδες και το 13% με τις φθοροκινολόνες.

Η μελέτη έδειξε ακόμα πως όσο πιο ευρύ φάσμα είχαν τα αντιβιοτικά που είχαν λάβει οι συμμετέχοντες τα τελευταία χρόνια πριν επηρεαστεί η όρασή τους, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος να εκδηλώσουν ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς. Ειδικότερα, ο κίνδυνος ήταν 5% με τα στοχευμένα αντιβιοτικά και 15% με τα ευρέως φάσματος.

Ο αυξημένος κίνδυνος αφορούσε την εκδήλωση και των δύο μορφών της οφθαλμοπάθειας, την υγρή και την ξηρά. Η συσχέτιση, όμως, ήταν πιο έντονη όσον αφορά την υγρή εκφύλιση της ωχράς.

«Στην ξηρού τύπου εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, η απώλεια όρασης οφείλεται στη μακροχρόνια εναπόθεση πρωτεϊνών και λιπιδίων στον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού. Οι εναποθέσεις αυτές μοιάζουν με κίτρινες κουκκίδες (drusen) και μπορεί να μην επηρεάσουν αμέσως την όραση», τονίζει ο δρ Κανελλόπουλος. «Η υγρού τύπου εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, που είναι ο πιο συχνός τύπος, οφείλεται στην ανάπτυξη νέων, ακανόνιστων αγγείων στον αμφιβληστροειδή, τα οποία έχουν εύθραυστα τοιχώματα και αιμορραγούν στο εσωτερικό του και μέσα στην ωχρά κηλίδα. Η συνέπεια είναι απότομη μείωση της κεντρικής όρασης, καθώς η ωχρά κηλίδα είναι υπεύθυνη γι’ αυτήν.

Τα νέα ευρήματα υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η διαταραχή στο μικροβίωμα του εντέρου που προκαλείται από τα ευρέως φάσματος αντιβιοτικά ή/και την αθροιστική λήψη τους, μπορεί να αυξάνει τις πιθανότητες για ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς, σημειώνουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.

Ωστόσο, τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν απλώς μία συσχέτιση και δεν αποδεικνύουν σχέση αιτίας-αποτελέσματος», διευκρινίζει ο δρ Κανελλόπουλος και προσθέτει:

«Και άλλα φάρμακα έχουν σχετισθεί θετικά με την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς, όπως το αντιπηκτικό βαρφαρίνη και ορισμένα αντιυπερτασικά, όπως αγγειοδιασταλτικά και κάποιοι β-αναστολείς», εξηγεί. «Ακόμα και ορισμένες οφθαλμικές σταγόνες που χρησιμοποιούνται για την αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση, σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως οι ασθενείς πρέπει να διακόψουν τη χρήση τους. Αν έχουν αμφιβολία, ας συζητήσουν το θέμα με τον γιατρό τους.

Ειδικά όσον αφορά τα αντιβιοτικά η νέα συσχέτιση παρέχει έναν ακόμα λόγο για να τα χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο με ιατρική συνταγή και ακριβώς όπως τα έχει συστήσει ο θεράπων ιατρός. Ας μην ξεχνάμε ότι πολύ ισχυρότεροι παράγοντες κινδύνου για ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς είναι το κάπνισμα, η πλούσια σε λιπαρά διατροφή και η καθιστική ζωή που οδηγούν στην παχυσαρκία, καθώς και η αρρύθμιστη υπέρταση. Επομένως αυτοί πρέπει να αποτελούν τον πρώτο στόχο της πρόληψης», καταλήγει.

Υπεύθυνος Άρθρου : Σταύρος Ξηντάρας , Πρωταθλητής Ευρώπης (Αθλητική Ιαπωνική Ξιφασκία), Εξειδικευθείς στην Ιατρική ψυχολογία & Αθλητικές επιστήμες, Διευθυντής του ερευνητικού Ινστιτούτου Spochan, www.spochaninstitute.com

Η ψυχοσωματική ιατρική είναι ένα διεπιστημονικό πεδίο της ιατρικής που ασχολείται με την αλληλεπίδραση βιολογικών, ψυχολογικών, κοινωνικών και συμπεριφορικών παραγόντων στη γένεση μιας διαταραχής. Οι τομείς παρέμβασης στην ψυχοσωματική ιατρική περιλαμβάνουν την τροποποίηση συμπεριφορών υγείας, την συνολική ψυχοσωματική προσέγγιση, την ψυχοθεραπεία και τη φαρμακοθεραπεία καθώς και άλλων εναλλακτικών θεραπειών όπως ή σωματική άσκηση κ.τ.λ..

Η αντίληψη για την ωφέλεια από τη σωματική άσκηση είναι διαδεδομένη σε όλο το κόσμο. Σημειωτέον ότι η άσκηση όχι μόνο διατηρεί και βελτιώνει ένα υγιές σώμα, αλλά θεραπεύει και ένα σώμα που πάσχει, καθώς και μια ψυχή που συμπάσχει με το σώμα. Επιπλέον, υπάρχει εκτενής βιβλιογραφία που δείχνει ότι η σωματική δραστηριότητα είναι μια αποτελεσματική προληπτική στρατηγική ενάντια στις καρδιαγγειακές παθήσεις, την παχυσαρκία την οστεοπόρωση, τις εγκεφαλοαγγειακές παθήσεις, το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 , τον καρκίνο του μαστού και του παχέος εντέρου και διάφορες ψυχιατρικές διαταραχές, αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων κτλ.

Αθλητικές δράσεις ασθενών ( ένταξη σε ομάδες ) για αντιμετώπιση κοινωνικής απομόνωσης κ.τ.λ..Πολλά άτομα με συστηματικά αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα μπορεί να έχουν παθήσεις ψυχικής υγείας ( Άγχος , stress , Κατάθλιψη ) που δεν διαγιγνώσκονται επειδή δεν συζητούν αυτά τα συμπτώματα με τους γιατρούς τους.

Μια νέα μελέτη, εξέτασε δεδομένα σχετικά με τα αυτοαναφερόμενα συμπτώματα ψυχικής υγείας σε 1.800 ασθενείς με συστηματικά αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα (SARDs).Συνολικά, τα συμπτώματα που ανέφεραν οι ασθενείς υποδηλώνουν ότι το 55% από αυτούς είχαν κατάθλιψη και το 57 % είχαν άγχος, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Rheumatology .

Τρεις στους τέσσερις από αυτούς είπαν επίσης ότι οι γιατροί τους σπάνια, έως ποτέ, δεν τους ρώτησαν για την ψυχική τους υγεία.

Η χρόνια φλεγμονή είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών αυτοάνοσων ρευματικών παθήσεων . Επομένως, ο αποκλεισμός ή η μείωση της φλεγμονής είναι μία από τις κύριες στρατηγικές θεραπείας σε αυτές τις ασθένειες. Σε αυτό το πλαίσιο, η άσκηση έχει αναδειχθεί ως ένα πιθανό θεραπευτικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της συστηματικής φλεγμονής , οδηγώντας έτσι σε καλύτερα κλινικά αποτελέσματα. Οι στόχοι αυτής της ανασκόπησης είναι να συζητήσει η επιστημονική κοινότητα τον πιθανό αντιφλεγμονώδη ρόλο της άσκησης σε αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις, τονίζοντας τα κενά στη βιβλιογραφία και τις κλινικές και επιστημονικές προοπτικές στο πεδίο.

Η άσκηση λοιπόν δεν απευθύνεται μόνο στους υγιείς, αλλά και στους πάσχοντες , με στόχο την πρόληψη των ασθενειών και τη βελτίωση διαφόρων νοσηρών καταστάσεων.

Μελέτες μας αποδεικνύουν τους βιοχημικούς μηχανισμούς και τις ουσίες ( Κορτιζόλη, Αδρεναλίνη , Ντοπαμίνη , Ενδορφίνες, Σεροτονίνη, Ωκυτοκίνη, Ανανδαμίδη, Κολπικό Νατριουρητικό Πεπτίδιο , Τρυπτοφάνη , Γ – αμινοβουτιρικό οξύ , Γλουταμάτη, BDNF πρωτεϊνη, Άξονας HPA κτλ.) του σώματος κατά την ώρα της άθλησης και τα οφέλη του αθλητισμού γενικότερα στα παιδιά και στους ενήλικες στον να αντιμετωπίσουν το Άγχος το stress και την Κατάθλιψη.

Πηγές :

• Έκδοση της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας

• Αuthor Melanie Sloan, PhD, of the department of public health and primary care at the University of Cambridge.

• Θεολογία Ζιώγου Καθηγήτρια Εφαρμογών, Τμήμα Νοσηλευτικής ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης

• Luiz Augusto Perandini Rheumatology Division, School of Medicine, University of Sao Paulo, Sao Paulo, Brazil.

Το Ελληνικό Σχέδιο Δράσης για την Άνοια και τη νόσο Alzheimer παρουσίασε, στη διάρκεια του σημερινού Υπουργικού Συμβουλίου, ο Υπουργός Υγείας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Πρόκειται για έναν «οδικό χάρτη» με ένα σαφές, συνεκτικό και συστηματικό πλαίσιο δράσης, για την περίοδο 2023-2028, και έχει ως κύριο στόχο η Ελλάδα να γίνει μία χώρα – πρότυπο, φιλική προς τους πάσχοντες από άνοια και συναφείς διαταραχές, και προς τους φροντιστές τους, που επενδύει σημαντικά στην έρευνα και στην περίθαλψη για αντιμετώπιση και θεραπεία.

Η άνοια έχει αναδειχθεί ως παγκόσμιο ιατρικό, κοινωνικό και δημοσιονομικό πρόβλημα και αναμένεται να παραμείνει έτσι για τις επόμενες δεκαετίες. Η πιο συνηθισμένη αιτία άνοιας είναι η εγκεφαλική νόσος, γνωστή ως Alzheimer.

Το 2019, 55 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως έπασχαν από άνοια, ενώ υπολογίζεται ότι ο αριθμός αυτός θα υπερδιπλασιαστεί τα επόμενα 15 – 20 χρόνια, φτάνοντας τα 139 εκατομμύρια το 2050. Η Ελλάδα θα πληγεί σημαντικά από την πανδημία της Άνοιας και των Σχετικών Διαταραχών (ΑΚΣΔ), καθώς ο πληθυσμός της είναι ιδιαίτερα γερασμένος: σύντομα το 1/4 του πληθυσμού θα είναι άνω των 60 ετών, ενώ άνω των 450.000 πάσχουν ήδη από ΑΚΣΔ. Κάθε άτομο με ΑΚΣΔ χρειάζεται φροντίδα από 2-3 μέλη της οικογένειάς του για μακροχρόνια περίθαλψη (5-15 έτη), οπότε πάνω από το 10% των Ελλήνων είναι πάσχοντες ή ασχολούνται καθημερινά, ως φροντιστές, με άτομα που πάσχουν από ΑΚΣΔ.

Το Ελληνικό Σχέδιο Δράσης για την άνοια και τη νόσο Alzheimer βασίζεται σε 7 άξονες:

1. Καταγραφή και ταξινόμηση των ατόμων με άνοια στην Ελλάδα

2. Πρόληψη- Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση κοινού

3. Υποστήριξη φροντιστών των ατόμων με άνοια

4. Αντιμετώπιση της άνοιας

5. Νομοθεσία- Δικαιώματα ατόμων με άνοια και των φροντιστών τους

6. Έρευνα για την άνοια

7. Εκπαίδευση στην άνοια

Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου, ιδρύεται στο Υπουργείο Υγείας το Εθνικό Συμβούλιο για την Άνοια και τη νόσο Alzheimer με συμμετοχή εκπροσώπων από το Υπουργείο

Υγείας, το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και με κύριο σκοπό την παρακολούθηση της εφαρμογής του Ελληνικού Σχεδίου Δράσης για την Άνοια και τη νόσο Alzheimer.

Όπως τόνισε ο Υπουργός Υγείας, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, «με το Ελληνικό Σχέδιο Δράσης για την άνοια και τη νόσο Alzheimer αποδεικνύουμε ότι προοδεύουμε στην κατανόηση και θεραπεία της άνοιας και της νόσου Alzheimer και μπορούμε να παρέχουμε τώρα αποτελεσματική φροντίδα σε πάσχοντες και τις οικογένειές τους. Παράλληλα, αναγνωρίζονται και οριοθετούνται τα δικαιώματα των προσώπων που πάσχουν από άνοια, ενώ αναγνωρίζεται και ο ρόλος των άτυπων φροντιστών των ασθενών. Ταυτόχρονα εισάγουμε στην ελληνική έννομη τάξη των θεσμών το «πληρεξούσιο περίθαλψης και φροντίδας», όπως και οι «προγενέστερες οδηγίες περίθαλψης και φροντίδας» για τα πρόσωπα που πάσχουν από άνοια. Η πρόληψη είναι εφικτή και μπορούμε να το πετύχουμε».

Για πρώτη φορά εμβόλιο με ανοσοενισχυντικό παράγοντα για ηλικιωμένους και εμβόλιο από καλλιέργειες κυττάρων αντί σε αυγά για άτομα με αλλεργίες

Δύο νέα εμβόλια της WinMedica έρχονται να προστεθούν και να ενισχύσουν την αμυντική γραμμή κατά της εποχικής γρίπης με το ανοσοενισχυμένο εμβόλιο της Winmedica.

Πρόκειται αρχικά για το τετραδύναμο εμβόλιο (aQIV) με ανοσοενισχυντικό παράγοντα, το οποίο κυκλοφορεί φέτος για πρώτη φορά, αποκλειστικά για τους ενήλικες άνω των 65 ετών και συγκαταλέγεται στην κατηγορία των ενισχυμένων τετραδύναμων αδρανοποιημένων εμβολίων. Τα εμβόλια αυτά έχουν υψηλή ανοσογονικότητα και προτιμώνται στα άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω έναντι του συμβατικού εμβολίου γρίπης. Ειδικότερα, η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών συνιστά για τα άτομα 75 ετών και άνω, λόγω ανοσογήρανσης, να εμβολιάζονται με τα ενισχυμένα τετραδύναμα αδρανοποιημένα εμβόλια, έτσι ώστε το ετήσιο επιδημικό κύμα της γρίπης να βρει καλύτερα θωρακισμένους τους ηλικιωμένους.

Μια ακόμα σημαντική προσθήκη στον εθνικό κατάλογο των εμβολίων -πέρα από τα συμβατικά εμβόλια τα οποία παρασκευάζονται μετά από καλλιέργεια των ιών σε αυγά κότας- είναι τo τετραδύναμο αδρανοποιημένο εμβόλιο που παρασκευάζεται σε κυτταρικές καλλιέργειες (QIVc), με σημαντική αποτελεσματικότητα στην πρόληψη της εποχικής γρίπης. Το εμβόλιο μπορεί, εκτός των άλλων, να χορηγηθεί με ασφάλεια σε άτομα ηλικίας >2 ετών που εμφανίζουν σοβαρή αλλεργία στο αυγό (αναφυλαξία), όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στην εγκύκλιο που εξέδωσε το Υπουργείο Υγείας με θέμα «Οδηγίες για την εποχική γρίπη 2023-2024 – Αντιγριπικός Εμβολιασμός».

Για την επόμενη ημέρα στην πρόληψη της γρίπης και των επιπλοκών της σχολίασε σχετικά ο Μιχάλης Δούμας, Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης επισημαίνοντας ότι «…ο χρόνος έναρξης του επιδημικού κύματος της εποχικής γρίπης δεν μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια αν και το χρονικό σημείο λήξης φαίνεται να αγγίζει και τον Μάρτιο. Μπορούμε όμως να κερδίσουμε χρόνο και να αποκτήσουμε ένα ισχυρό προβάδισμα με

την έγκαιρη και σωστή χορήγηση του αντιγριπικού εμβολίου, επιλέγοντας για την κάθε περίπτωση και το πλέον κατάλληλο εμβόλιο».

Ειδικότερα, τα ανοσοενισχυμένα εμβόλια για τους ηλικιωμένους και το τετραδύναμο αδρανοποιημένο εμβόλιο που παρασκευάζεται σε κυτταρικές καλλιέργειες ενισχύουν τη φαρέτρα των ιατρών θωρακίζοντας την αμυντική γραμμή για την φετινή εμβολιαστική περίοδο.

Σχετικά με την WinMedica

Η WinMedica είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες φαρμακευτικές εταιρείες στην Ελλάδα, στο χώρο της πρωτοβάθμιας υγείας και της νοσοκομειακής περίθαλψης, με μακρόπνοη στρατηγική που υπηρετεί τη βελτίωση της υγείας, την πρόσβαση των πασχόντων στις θεραπείες και την εξοικονόμηση πόρων. Οι τομείς δραστηριότητας περιλαμβάνουν πρωτότυπα φάρμακα, υψηλής προστιθέμενης αξίας γενόσημα και διαφοροποιημένα φάρμακα, βιοτεχνολογικά φάρμακα, ιατροτεχνολογικά προϊόντα και προϊόντα φαρμακείου. Η ποιότητα προϊόντων και υπηρεσιών είναι ο βασικός οδικός άξονας της WinMedica. Με γνώμονα τη φροντίδα για τον Άνθρωπο παράγει, προωθεί και διανέμει αξιόπιστα, ποιοτικά φάρμακα που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών, επενδύοντας σταθερά στην Έρευνα και Ανάπτυξη και τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση των Επαγγελματιών Υγείας

Είναι γνωστό ότι ο χρόνος είναι ζωτικής σημασίας στους ασθενείς με εγκεφαλικό και πως μέσα στις πρώτες 6 ώρες υπάρχουν πολλές πιθανότητες επιβίωσης και αποφυγής της αναπηρίας. Μία νέα μεγάλη διεθνής έρευνα δείχνει ότι ακόμη και όσοι διαγνώστηκαν αργότερα εντός 12 ωρών μπορούν να επωφεληθούν από τη θεραπεία.

Τα αποτελέσματα παρουσιάστηκαν την Τετάρτη στο Παγκόσμιο Συνέδριο Εγκεφαλικών στο Τορόντο και ταυτόχρονα δημοσιεύθηκαν στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό «The Lancet». Στη μελέτη, η οποία διενεργήθηκε σε Ευρώπη και Καναδά, συγγραφείς είναι διεθνώς καταξιωμένοι ειδικοί στη θεραπεία εγκεφαλικών επεισοδίων, μεταξύ των οποίων και ο Αν. Καθηγητής Νευροακτινολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Παναγιώτης Παπαναγιώτου.

Το εγκεφαλικό επεισόδιο συμβαίνει όταν διακόπτεται η ροή του αίματος σε ένα τμήμα του εγκεφάλου, συχνά οδηγεί σε μόνιμη αναπηρία και μερικές φορές στο θάνατο. Η άμεση θεραπεία στην οξεία φάση του εγκεφαλικού είναι ζωτικής σημασίας. Μια τέτοια θεραπεία, η θρομβεκτομή, περιλαμβάνει την μηχανική αφαίρεση ενός θρόμβου αίματος στον εγκέφαλο.

Η νέα έρευνα λοιπόν έδειξε πως:

· Η θρομβεκτομή οδήγησε σε ένα εντυπωσιακό ποσοστό 18,4% περισσότερων ασθενών, που ανέκτησαν την ικανότητα να περπατούν χωρίς βοήθεια τρεις μήνες μετά το εγκεφαλικό τους επεισόδιο.

· Επιπλέον, η θεραπεία συνέβαλε σε σημαντική μείωση των ποσοστών θνησιμότητας κατά σχεδόν 20%.

“Αυτά τα εντυπωσιακά αποτελέσματα φέρνουν νέα ελπίδα, ειδικά για τους ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο που φτάνουν αργά στο νοσοκομείο και μέχρι τώρα δεν ήταν επιλέξιμοι για αυτή τη θεραπεία”, δηλώνει ο καθηγητής Παπαναγιώτου, ένας από τους πρωτεργάτες στο Κέντρο Επεμβατικής Θεραπείας Εγκεφαλικών Επεισοδίων των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Αρεταίειο/Αιγινήτειο/Αλεξάνδρα.

Η νέα έρευνα έχει μεγάλη σημασία και για την Ελλάδα. «Για τη χώρα μας, υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη να ενσωματώσουμε και να οργανώσουμε αυτή τη θεραπεία σε νοσοκομεία που χειρίζονται σημαντικό αριθμό περιστατικών εγκεφαλικού επεισοδίου, διασφαλίζοντας ότι μεγιστοποιούμε τα οφέλη αυτής της επέμβασης», τονίζει ο Καθηγητής.

Να σημειώσουμε ότι η θρομβεκτομή είναι μια απαιτητική επέμβαση που αναλαμβάνουν εξειδικευμένοι επεμβατικοί νευροακτινολόγοι και ακτινολόγοι. Στην Ελλάδα, διαθέτουμε περιορισμένο αριθμό αυτών των εξειδικευμένων ιατρών. Στα νοσοκομεία που διαθέτουν τέτοιους γιατρούς, συνήθως έναν ή δυο, περιλαμβάνονται πέρα από το Αρεταίειο, ο Ερυθρός, το Γεννηματάς, ο Ευαγγελισμός, το 251 στρατιωτικό νοσοκομείο, καθώς και νοσοκομεία στη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, την Πάτρα και το Ηράκλειο, τα οποία συμπληρώνονται από ιατρούς και στον ιδιωτικό τομέα.

«Δεδομένης της αυξανόμενης ζήτησης για αυτή την θεραπεία, υπάρχει ουσιαστική ανάγκη για συντονισμό μεταξύ των επεμβατικών ιατρών και την υιοθέτηση ευέλικτων μοντέλων, που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στο εξωτερικό, ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτή η σωτήρια για τη ζωή θεραπεία θα εφαρμοστεί σε όλους τους ασθενείς που την έχουν ανάγκη», καταλήγει ο κ. Παπαναγιώτου.