Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Η μυρωδιά  του δενδρολίβανου βελτιώνει την ικανότητα του εγκεφάλου να ανακαλεί τα περασμένα γεγονότα και να θυμάται τι να κάνει στο κοντινό
μέλλον, υποστηρίζουν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Northumbria. Κατά τη διεξαγωγή των σχετικών πειραμάτων, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν τεστ μνήμης σε έναν χώρο αρωματισμένο με άρωμα δενδρολίβανου. Άλλοι συμμετέχοντες έκαναν τα ίδια τεστ σε ένα δωμάτιο με άρωμα λεβάντας, ενώ μια ακόμη ομάδα έκαναν τα τεστ σε έναν χώρο με καθαρό αέρα, χωρίς αρώματα. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι όσοι βρίσκονταν στο δωμάτιο με το άρωμα δενδρολίβανου παρουσίασαν μια βελτίωση στη μακροπρόθεσμη μνήμη τους και στην ικανότητά τους να κάνουν απλούς υπολογισμούς, ενώ η ικανότητα ανάκλησης πληροφοριών βελτιώθηκε κατά 15%. Χωρίς αυτά τα αποτελέσματα να σημαίνουν ότι το άρωμα του δενδρολίβανου μπορεί να καταστεί ικανοποιητικό μέσο αντιμετώπισης της άνοιας, από την άλλη μεριά, σύμφωνα με τον Dr Mark Moss επικεφαλής του τμήματος ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Northumbria, ο οποίος μελετά τη δράση του δενδρολίβανου τα τελευταία χρόνια, το εν λόγω άρωμα μπορούμε να το δούμε ως ένα τονωτικό του υγιούς εγκεφάλου. Η δράση του αυτή αποδίδεται στο αιθέριο έλαιο κινεόλη που περιέχεται στο δενδρολίβανο.

 

Eκτός από όργανο της όρασης, τα μάτια είναι και ένα παράθυρο στον οργανισμό μας, αφού σε αυτά μπορεί να εκδηλωθούν τα πρώτα συμπτώματα διάφορων  παθήσεων, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και ο υπερθυρεοειδισμός.  Μια επίσκεψη στο νειδικό μπορεί να αποκαλύψει προβλήματα, όπως εναποθέσεις  χοληστερόλης στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς (σύμπτωμα αρτηριοσκλήρυνσης), ανωμαλίες σταοπτικά νεύραστο εσωτερικό του ματιού (πιθανή ένδειξη σκλήρυνσης κατά πλάκας,όγκου στον εγκέφαλο ή ανευρύσματος), καθώς και βλάβες του αμφιβληστροειδούς για τις οποίες μπορεί να ευθύνονται διάφορες παθήσεις, όπως η υπέρταση ή ο σακχαρώδης διαβήτης. Το τσεκάπ ρουτίνας στον οφθαλμίατρο είναι, λοιπόν, κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας. Στα παιδιά μέχρι
9-10 ετών πρέπει να γίνεται ιδανικά μία φορά τον χρόνο,καθώς μέχρι εκείνη την ηλικία ολοκληρώνεται η ανάπτυξη νευρικών συνάψεων στον εγκέφαλο που συμβάλλει στην καλή όραση. Από τα 10 έως τα 40 χρόνια μία επίσκεψη ανά διετία θεωρείται ικανοποιητική, αλλά μετά τα 40 είναι καλό να γίνεται ετησίως.

 

 

Όπως όλοι οι χρονίως πάσχοντες, έτσι και οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον έχουν πολλές απορίες για τη λοίμωξη COVID-19, αλλά και για τα εμβόλια εναντίον της.  Ο νευρολόγος Παναγιώτης Ι. Ζήκος, υπεύθυνος του Ιατρείου Νόσου Πάρκινσον & Συναφών Διαταραχών του 251 Γενικού Νοσοκομείου Αεροπορίας και του Κέντρου Πάρκινσον & Διαταραχών Μνήμης Αθηνών, απαντά στα συχνότερα ερωτήματά τους.

Πώς επηρεάζει ο κορωνοϊός τους ασθενείς με νόσο Πάρκινσον;

Οι μελέτες που έχουν δημοσιευθεί έως τώρα για το θέμα δεν είναι πολλές. Ωστόσο δείχνουν ότι ο νέος κορωνοϊός μπορεί να επηρεάσει με αρκετούς τρόπους τους ασθενείς. Ένας πολύ σημαντικός είναι η ψυχική επιβάρυνσή τους. Ως φαίνεται, οι ασθενείς νιώθουν μεγάλο φόβο και αγωνία για το τι θα συμβεί αν μολυνθούν από τον ιό, με συνέπεια να εντείνονται τα συμπτώματά τους. Υπάρχουν επίσης μερικά επιστημονικά δεδομένα που υποδηλώνουν ότι ο κορωνοϊός ενδέχεται να προκαλεί πιο σοβαρή νόσο στους ασθενείς με προχωρημένη Πάρκινσον, καθώς και σε εκείνους που έχουν ταυτοχρόνως άλλα υποκείμενα νοσήματα (π.χ. υπέρταση). Άλλη μελέτη έδειξε πως η ταχεία επιδείνωση των συμπτωμάτων της νόσου Πάρκινσον ενδέχεται να υποδηλώνει την έναρξη της λοίμωξης COVID -19.

Υπάρχουν χαρακτηριστικά της νόσου Πάρκινσον που αυξάνουν τον κίνδυνο επιπλοκών στην COVID-19;

Πολλοί πάσχοντες από νόσο Πάρκινσον παρουσιάζουν αναπνευστική δυσλειτουργία, κατά την οποία οι πνεύμονες δεν διαστέλλονται πλήρως ώστε να γεμίσουν καλά με οξυγόνο. Η δυσλειτουργία αυτή εκδηλώνεται εξαιτίας της δυσκαμψίας των θωρακικών μυών και της βραδυκινησίας, δηλαδή της αργής κίνησης των μυών που είναι υπεύθυνοι για την διαστολή και συστολή του θωρακικού τοιχώματος.

Εκτός από αναπνευστική δυσλειτουργία, οι ασθενείς μπορεί να έχουν και κακή στάση σώματος (συχνά το κεφάλι ή και ο κορμός γέρνουν προς τα εμπρός) η οποία περιορίζει την διαστολή του θώρακα.

Τα προβλήματα κατάποσης και η δυσκολία στην αποβολή των εκκριμάτων της αναπνευστικής οδού (π.χ. με τον βήχα) επίσης είναι συχνά στους ασθενείς μας.

Όλ’ αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, που είναι πιο συχνά στις προχωρημένες μορφές της νόσου Πάρκινσον, μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη νοσηρότητα και επιπλοκές της COVID-19.

Επηρεάζει η νόσος Πάρκινσον την ανάρρωση από τον κορωνοϊό;

Η νόσος Πάρκινσον είναι νευροεκφυλιστική, δηλαδή προκαλεί εκφύλιση στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου. Είναι τεκμηριωμένο πως όταν πάσχοντες από νευροεκφυλιστικές ασθένειες εκδηλώσουν κάποια λοίμωξη, τα συμπτώματα της χρόνιας πάθησής τους συχνά επιδεινώνονται. Επιπλέον, είναι πολλές φορές αργή η ανάρρωσή τους και η επιστροφή της χρόνιας πάθησής τους στα επίπεδα που ήταν πριν τη λοίμωξη. Είναι, λοιπόν, πιθανό να παρατηρηθεί το ίδιο και αν ένας ασθενής με νόσο Πάρκινσον εκδηλώσει COVID-19.

Οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον επιτρέπεται να πάρουν αντιβηχικά φάρμακα;

Ο γενικός κανόνας είναι πως δεν πρέπει να πάρουν κανένα φάρμακο, αν δεν συμβουλευθούν πρώτα τον νευρολόγο τους. Όσον αφορά τα φάρμακα για τον βήχα, ορισμένες δραστικές ουσίες (π.χ. ψευδοεφεδρίνη, δεξτρομεθορφάνη, φαινυλεφρίνη, εφεδρίνη) δεν πρέπει να λαμβάνονται από τους ασθενείς  με Πάρκινσον που παίρνουν αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης Β (ΜΑΟ-Β), όπως η σελεγιλίνη, η ρασαγιλίνη και η σαφιναμίδη. Και αυτό, διότι υπάρχει κίνδυνος αλληλεπιδράσεων. Για κάθε ενδεχόμενο, λοιπόν, μην παίρνετε κανένα πρόσθετο φάρμακο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του νευρολόγου σας.

Μπορεί το στρες της πανδημίας να επιδεινώσει τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον;

Ασφαλώς και μπορεί. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα από τα μη-κινητικά συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον είναι το άγχος, το οποίο πολλοί ασθενείς αναφέρουν ότι έχει ενταθεί. Επιπλέον, πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι το στρες επιδεινώνει και άλλα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον, μέσω πολύπλοκων βιολογικών μηχανισμών. Εφόσον λοιπόν οι ασθενείς αναγκάζονται να ζουν μέσα στο ιδιαίτερα στρεσογόνο περιβάλλον που έχει δημιουργήσει ο νέος κορωνοϊός, είναι πιθανό να παρουσιάζουν επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί αναβάλλουν τα ραντεβού τους για επανεξέταση, επειδή φοβούνται μην κολλήσουν κορωνοϊό. Ευτυχώς, τον σκόπελο αυτό αποφεύγουμε με την βοήθεια της εξ αποστάσεως αξιολόγησής τους, η οποία διευκολύνεται πολύ και από τις ειδικές συσκευές καταγραφής των συμπτωμάτων τους που διαθέτουμε. Για να ελέγχουν οι ασθενείς το στρες τους, συνιστάται να καθιερώσουν μια καθημερινή ρουτίνα που θα ακολουθούν απαρέγκλιτα, να εξακολουθήσουν να γυμνάζονται όσο περισσότερο μπορούν στο σπίτι αλλά και εκτός αυτού, και να επικοινωνούν καθημερινά (ακόμα και τηλεφωνικώς ή online) με τους φίλους και τους συγγενείς τους.

Χρειάζονται οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον το εμβόλιο κατά της COVID-19;

Φυσικά και το χρειάζονται. Συνήθως είναι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι (στο 90% των περιπτώσεων η νόσος εκδηλώνεται στις ηλικίες άνω των 60 ετών), οπότε εξ ορισμού διατρέχουν υψηλό κίνδυνος βαριάς νόσου COVID-19. Όπως εξάλλου προαναφέρθηκε, αν πάσχουν από προχωρημένη νόσο Πάρκινσον, ενδέχεται να νοσήσουν πιο σοβαρά και με περισσότερες επιπλοκές από τον κορωνοϊό.

Είναι ασφαλές το εμβόλιο για τους ασθενείς;

Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι το εμβόλιο μπορεί να μην είναι ασφαλές γι’ αυτούς. Το μόνο που έχει διαπιστωθεί είναι ότι μερικοί ασθενείς έχουν κάποια επιδείνωση σε ορισμένα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον (π.χ. τρέμουν περισσότερο) για μερικές μέρες μετά τον εμβολιασμό, αλλά αυτό υποχωρεί πολύ γρήγορα (συνήθως σε 1-2 μέρες). Επιπλέον, η όποια επιδείνωση είναι πολύ ηπιότερη από τις τυχόν επιπτώσεις που θα έχει η νόσος COVID-19 στα ανεμβολίαστα άτομα.

Όσον αφορά τις άλλες πιθανές παρενέργειες, αυτές είναι οι ίδιες με εκείνες που ισχύουν για όλους τους ανθρώπους, είτε είναι υγιείς, είτε έχουν χρόνια νοσήματα. Οι συχνές παρενέργειες συνήθως διαρκούν λίγο και είναι για 1-2 μέρες πόνος στο χέρι, κόπωση, πονοκέφαλος, ίσως πυρετός κ.λπ. Αυτές οι παρενέργειες είναι συχνότερες μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου και σε ηλικιακά νεότερα άτομα (είναι πιο σπάνιες στους ηλικιωμένους).

Υπάρχουν βέβαια και οι σπάνιες παρενέργειες, όπως οι θρομβώσεις, οι οποίες όμως δεν έχει βρεθεί να σχετίζονται με κάποιο χρόνιο νόσημα.

Υπάρχει λόγος να μην κάνει ένας ασθενής το εμβόλιο κατά της COVID-19;

Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να εγείρουν ανησυχίες για την ασφάλεια των εμβολίων κατά του κορωνοϊού στους ασθενείς με νόσο Πάρκινσον. Ισχύει και γι’ αυτούς ό,τι ισχύει για τον γενικό πληθυσμό: δεν πρέπει να κάνουν το εκάστοτε εμβόλιο μόνο αν έχουν αλλεργία σε οποιοδήποτε από τα συστατικά του ή αν έκαναν την πρώτη δόση και εκδήλωσαν αλλεργική αντίδραση.

Ωστόσο χρειάζεται προσοχή κατά την επιλογή του εμβολίου που θα κάνουν, εάν ταυτοχρόνως έχουν ιστορικό θρομβώσεων ή/και παίρνουν το αντιπηκτικό ηπαρίνη. Επειδή κάθε περίπτωση είναι διαφορετική, συμβουλευθείτε τον νευρολόγο σας.

Σε ποιο χέρι πρέπει να κάνει ένας ασθενής το εμβόλιο; Σε εκείνο που τρέμει ή στο άλλο;

Επειδή μερικοί ασθενείς παρουσιάζουν πόνο στο χέρι για 1-2 μέρες, κυρίως μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου, το λογικό είναι να εμβολιασθεί στο χέρι που είναι λιγότερο λειτουργικό, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί το άλλο.

Μπορεί ο ασθενής να πάρει τα φάρμακα για τη νόσο Πάρκινσον την ημέρα του εμβολιασμού;

Δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει το πρόγραμμα της φαρμακευτικής αγωγής του την ημέρα του εμβολιασμού.

Αν ένας ασθενής παίρνει αμανταδίνη, μπορεί να κάνει το εμβόλιο κατά της COVID-19;

Έχει βρεθεί ότι η ταυτόχρονη χορήγηση της αμανταδίνης με το ρινικό αντιγριπικό εμβόλιο, μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητά του. Ωστόσο δεν έχει βρεθεί ανάλογη συσχέτιση με το εμβόλιο έναντι της λοίμωξης που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός, ούτε με άλλα εμβόλια.

Επιμέλεια άρθρου: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, ένα χρόνο τώρα, ο κορωνοϊός και η COVID-19 είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές στη ζωή μας. Όσο για τις καλοκαιρινές διακοπές φαντάζουν ένα όνειρο που όλοι έχουμε ανάγκη να ζήσουμε. Να απολαύσουμε ξανά τη ζωή, τη φύση και την εποχή, να αφεθούμε στη γλύκα της ξενοιασιάς και της χαλάρωσης, να ανανεωθούμε και να ανανεώσουμε ενδιαφέροντα και προοπτικές.

Ιδιαίτερα τα άτομα με διαβήτη, τα κατά κόρον αναφερθέντα ως ευπαθής ομάδα τον καιρό της καραντίνας, έχουν ανάγκη τις καλοκαιρινές διακοπές περισσότερο από κάθε άλλη φορά και μπορούν να τις απολαύσουν με ασφάλεια, ακολουθώντας κάποιες απλές οδηγίες ενημερώνει ο κ. Ανδρέας Μελιδώνης Συντονιστής Διευθυντής Διαβητολογικού Κέντρου Metropolitan Hospital.

Αρκεί, αγαπητοί φίλοι με διαβήτη, να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή σε μερικά πράγματα και κάποιες καταστάσεις, για να διασφαλίσετε υγιεινές διακοπές χωρίς απορρύθμιση του διαβήτη και χωρίς κινδύνους επιπλοκών.

Κάποιες χρήσιμες συμβουλές που ακολουθούν θα σας βοηθήσουν πρακτικά, αποτελώντας την πυξίδα σας για γλυκές και ξεκούραστες καλοκαιρινές διακοπές.

Oδηγίες για τη διατροφή:

• Αποφεύγετε τα βαριά και μεγάλα σε ποσότητα φαγητά το καλοκαίρι. Προτιμάτε τα μικρά και συχνά γεύματα. Επιμένετε σε πράσινες σαλάτες, εύπεπτα ψάρια του αφρού, ψητά και ξηρά φαγητά. Καταναλώνετε τα επιτρεπόμενα από το διαιτολόγιό σας φρούτα, αλλά ξαναμελετήστε τις αντιστοιχίες φρούτων για να τις έχετε πρόσφατες, προτού φύγετε για τις διακοπές σας.
• Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο πρωινό των διακοπών, το οποίο καλό είναι να αποτελείται από άπαχο γάλα ή γιαούρτι με μαύρο ψωμί ή δημητριακά και φρούτα. Αντισταθείτε στον πειρασμό να δοκιμάσετε τα πάντα από τον πρωινό μπουφέ του ξενοδοχείου, αν φυσικά η επιστροφή στην κανονικότητα του καλοκαιριού περιλαμβάνει και επιστροφή στα πλούσια ξενοδοχειακά πρωινά.
• Τα αναψυκτικά και κυρίως τα παγωμένα αποτελούν μια δροσερή νότα ευχαρίστησης τους μήνες του καλοκαιριού. Μπορείτε να πίνετε οποιοδήποτε light αναψυκτικό θέλετε, χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς. Όσον αφορά τους φυσικούς χυμούς, ελέγχετε πάντα την περιεκτικότητά τους σε υδατάνθρακες. Μην ξεχνάτε ότι 10 με 15 γραμμάρια υδατάνθρακες αντιστοιχούν με ένα ισοδύναμο φρούτου.
• Η διασκέδαση των διακοπών πολλές φορές συνδυάζεται με κατανάλωση αλκοόλ. Μικρή κατανάλωση είναι επιτρεπτή. Η μεγάλη κατανάλωση είναι αφετηρία βραχυπρόθεσμων (κίνδυνος υπογλυκαιμίας) και μακροπρόθεσμων προβλημάτων (αύξηση βάρους). Μπορείτε να πίνετε ποτά που αντιστοιχούν σε 20–25 γραμμάρια οινοπνεύματος ημερησίως, μοιρασμένα σε 2 δόσεις. Προσοχή, λοιπόν, στα οινοπνευματώδη, ειδικά όσοι λαμβάνετε ινσουλίνη και ειδικά όταν αυτή η λήψη συνοδεύεται από έντονη άσκηση όπως είναι ο χορός. Μην ξεχνάτε να τρώτε ενδιάμεσα ένα μικρό γεύμα υδατανθράκων (τοστ, χυμό, φρούτο ή κράκερ) για να αποφύγετε τις υπογλυκαιμίες. Και βέβαια μην οδηγείτε όταν έχετε πιει.
• Μην ξεχνάτε το δεκατιανό σας προτού κολυμπήστε. Ένα φρούτο ή ένα μικρό σάντουιτς σας προστατεύει από ανεπιθύμητες υπογλυκαιμίες ενώ κολυμπάτε.

Γενικές οδηγίες:

• Να αποφεύγετε τη μεγάλης διάρκειας έκθεση στον ήλιο. Ιδίως αν λαμβάνετε ινσουλίνη, γιατί με τον ήλιο επιτυγχάνεται γρηγορότερη απορρόφηση της ινσουλίνης και έτσι μπορεί να συμβούν ξαφνικές, ανεξήγητες υπογλυκαιμίες. Για τον ίδιο λόγο καλό είναι το να φοράτε καπέλο. Θα ήταν δε καλό να προγραμματίζετε το κολύμπι σας μέχρι τις 11 π.μ. και μετά τις 4 μ.μ. το απόγευμα.
• Αποφεύγετε να βάλετε τα πόδια σας μέσα στη καυτή άμμο. Μην περπατάτε χωρίς σανδάλια στην ακρογιαλιά και πάρτε μαζί σας τουλάχιστον δύο ζευγάρια άνετα παπούτσια περιπάτου και αρκετά ζευγάρια κάλτσες για να αλλάζετε. Μην κυκλοφορείτε με γυμνά πόδια σε αμμουδιές και άγνωστες ακρογιαλιές.
• α) Περπατάτε όσο το δυνατόν περισσότερο. Αν ταξιδεύετε με λεωφορείο ή με το αυτοκίνητό σας, κάντε μικρούς περιπάτους κατά τη διάρκεια των στάσεων. Έχετε μαζί σας κάτι πρόχειρο για φαγητό, στην περίπτωση που τα γεύματα καθυστερήσουν. Αν ταξιδεύετε με αεροπλάνο, ειδοποιήστε εγκαίρως –κατά το κλείσιμο του εισιτηρίου– την αεροπορική εταιρεία, εάν επιθυμείτε να σας σερβίρουν κάποιο ειδικό γεύμα για διαβητικούς. Εάν δεν θέλετε να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, προνοήστε να έχετε πάρει κάτι μαζί σας. Ο ξηρός αέρας κατά τη διάρκεια της πτήσης είναι ένα μικρό πρόβλημα. Για το λόγο αυτό πίνετε αρκετή ποσότητα υγρών, όσο βρίσκεστε μέσα στο αεροπλάνο: τουλάχιστον ένα ποτήρι νερό για κάθε ώρα πτήσης.

β) Αν ταξιδεύετε σε κράτος του εξωτερικού που έχει διαφορά ώρας σε σχέση με την Ελλάδα μεγαλύτερη των 2 ωρών, θα χρειαστεί να κάνετε κάποια αναπροσαρμογή στη δόση της ινσουλίνης σας. Κουβεντιάστε το με τον γιατρό σας προτού αναχωρήσετε. Μάθετε στη γλώσσα της χώρας που θα είστε τις απαραίτητες φράσεις, όπως π.χ. είμαι διαβητικός, χρειάζομαι βοήθεια…, που θα τις χρειαστείτε σε περίπτωση ανάγκης.

• Να μην ξεχάσετε, όταν φθάσετε στον τόπο του προορισμού σας, να φυλάξετε τις σύριγγες και την ινσουλίνη που δεν θα χρησιμοποιήσετε άμεσα, καθώς και την ένεση γλυκαγόνης στο ψυγείο. Η ινσουλίνη διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου για χρονική περίοδο 6 εβδομάδων χωρίς να υποστεί αλλοιώσεις. Οι ταινίες σακχάρου διατηρούνται σε θερμοκρασία 18ο έως 30ο C.
• α) Ενημερωθείτε για την ύπαρξη Νοσοκομείου ή Κέντρου Υγείας, κοντά στον τόπο διαμονής σας. Χρήσιμο είναι να έχετε μαζί σας το τηλέφωνο του γιατρού σας. Μην ξεχάσετε το ημερολόγιο αυτοελέγχου, για να μπορείτε να διατηρείτε και στις διακοπές σας τον έλεγχο του διαβήτη σας.

β) Φροντίστε και οργανώστε την προσωπική σας λίστα ταξιδιού πριν αναχωρήσετε. Προμηθευθείτε τις απαραίτητες ταινίες για τη μέτρηση σακχάρου από αίμα ή στα ούρα, για όσο καιρό υπολογίζετε να απουσιάσετε. Αν μετράτε το σάκχαρο στο αίμα, μην ξεχάσετε τη συσκευή μέτρησης σακχάρου αίματος. Θα είναι ένας καλός σύντροφος και μια συσκευή προστασίας και ασφάλειας στις διακοπές σας.

γ) Εφοδιαστείτε με τις απαραίτητες σύριγγες, βελόνες ινσουλίνης ή πένες. Την ένεση γλυκαγόνης. Τα αντιδιαβητικά σας δισκία, εάν κάνετε αγωγή με δισκία. Επίσης τα φάρμακα που αφορούν τυχόν επιπλοκές του διαβήτη.

Και εννοείται βέβαια ότι, όπως και όλοι μας, δεν ξεχνάτε την τήρηση των βασικών προληπτικών μέτρων για να εξαλειφθεί ο οποιοσδήποτε κίνδυνος μόλυνσης από τον κορωνοϊό. Μέτρα ατομικής υγιεινής, υγιεινής χεριών, αποφυγής συνωστισμού και επαφής με αγνώστους στους χώρους διασκέδασης.

Εφαρμόζοντας αυτά τα μέτρα, θα απολαύσετε τις διακοπές σας, προλαβαίνοντας ή αποφεύγοντας τις καταστάσεις εκείνες που θα μπορούσαν να σας τις χαλάσουν.

Επιμέλεια άρθρου: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Όσοι έχουν εμφανίσει έστω και μια φορά γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ) στη ζωή τους, σίγουρα το θυμούνται ακόμη έντονα. Είναι αυτή η δυσάρεστη αίσθηση «καψίματος», που ενίοτε συνοδεύεται από πόνο στην πλάτη, κάπως σαν να παθαίνεις καρδιαγγειακό επεισόδιο, μόνο που είναι από το στομάχι.

Αυτό, που μπορεί να επιδράσει βοηθητικά, εξηγεί η δρ Ανατολή Παταρίδου Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Κεφαλής & Τραχήλου, ΠαιδοΩΡΛ, επιστημονική συνεργάτης Νοσοκομείων ΥΓΕΙΑ-ΜΗΤΕΡΑ, είναι κατ’ αρχάς τα μικρά, συχνά και ελαφριά γεύματα (5-6 γεύματα την ημέρα).

Συστήνεται να αποφεύγονται:

Οι όξινες τροφές (όπως πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέιπφρουτ), οι σάλτσες, τα λιπαρά κρέατα, οι ξηροί καρποί, τα σιροπιαστά γλυκά, ο καφές, το τσάι, η σοκολάτα, τα τηγανητά, τα καρυκεύματα, το σκόρδο, το κρεμμύδι, αλλά και το αλκοόλ, που κατ’ επανάληψη έχει ενοχοποιηθεί για γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Επίσης το τσιγάρο και το στρες – που, έτσι κι αλλιώς, κατηγορούνται για πλείστα όσα προβλήματα υγείας.

«Μετά από ένα γεύμα, ειδικά αν είναι βαρύ και πλούσιο, δεν πρέπει να πέφτουμε αμέσως για ύπνο, αλλά να περιμένουμε ιδανικά 2-4 ώρες πριν από την κατάκλιση. Όταν, δε, ξαπλώνουμε, να φροντίζουμε να έχουμε ελαφρώς ανασηκωμένο το πάνω μέρος του σώματος. Τέλος, πολύ σημαντικό είναι να μασάμε καλά την τροφή πριν από την κατάποση», λέει η χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος κεφαλής και τραχήλου, παιδοΩΡΛ.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Επειδή τα συμπτώματα μοιάζουν με εκείνα του εμφράγματος, μπερδεύοντας και συχνά τρομοκρατώντας τους πάσχοντες, έχει σημασία να γίνεται η σωστή διάγνωση από τον εξειδικευμένο γιατρό, δηλαδή τον ωτορινολαρυγγολόγο. Το πρώτο πράγμα, που κάνει εκείνος, είναι να λαμβάνει ένα λεπτομερές ιστορικό για τις καθημερινές συνήθειες του ασθενούς.

«Βασική εξέταση είναι η ενδοσκόπηση, με την οποία ελέγχουμε εύκολα και ανώδυνα στο ιατρείο τη μύτη, τον ρινοφάρυγγα, το στόμα, τον φάρυγγα και τον λάρυγγα. Απαραίτητη για τη διάγνωση είναι η οισοφαγο-γαστροσκόπηση από έμπειρο γαστρεντερολόγο. Εφόσον κριθεί αναγκαίο, μπορεί να διενεργηθεί και pHμετρία ή/και μανομετρία 24ώρου», τονίζει η κα Παταρίδου.

Πώς αντιμετωπίζεται η ΓΟΠ;

Οι ειδικοί συμφωνούν ότι απλά μέτρα, σαν αυτά που αναφέρθηκαν παραπάνω, όπως η αποφυγή κατάκλισης 2-4 ωρών μετά το φαγητό, η ανύψωση της κεφαλής κατά την κατάκλιση, αλλά και η ένδυση με πιο φαρδιά ρούχα και η αποφυγή κινήσεων, όπως το σήκωμα βάρους ή το σκύψιμο, βοηθούν στο να αντιμετωπιστεί η πάθηση.

H φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει αντιόξινα ή και αναστολείς της αντλίας πρωτονίων. Προτείνεται και χειρουργική θεραπεία, όπου η συντηρητική θεραπεία αποτυγχάνει. Βασική είναι η αλλαγή στη διατροφή, όσον αφορά στην ποιότητα και στον αριθμό των γευμάτων, ώστε να αποφεύγεται ο ερεθισμός του οισοφάγου.

Και ψυχολογικές παράμετροι

Οι πάσχοντες, εκτός του ότι υποφέρουν από καούρες και «κάψιμο» στο στήθος, αντιμετωπίζουν και ψυχολογικά προβλήματα, αφού μπορεί να νιώσουν ότι περιορίζεται η κοινωνική ζωή τους, εξαιτίας των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με το φαγητό και το ποτό.

Η ΓΟΠ μπορεί να ευθύνεται για χρόνιες ιγμορίτιδες, αποφρακτική άπνοια στον ύπνο, εισροφήσεις, προκαρκινωματώδεις καταστάσεις και ανάπτυξη κοκκιωμάτων στον λάρυγγα, όπως και για οξεία μέσα ωτίτιδα στα παιδιά.

Επιμέλεια άρθρου: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Η απώλεια βάρους μπορεί να αλλάξει την εμφάνιση του προσώπου με τρόπο που δεν κολακεύει πάντοτε το άτομο που τη βιώνει. Και αυτό, γιατί ειδικά μετά τα 40 χρόνια, η περίσσεια του λίπους «γεμίζει» τις ρυτίδες και «σβήνει» πολλά από τα σημάδια της γήρανσης. «Όπως όλα τα τμήματα του σώματος, έτσι και το πρόσωπο διαθέτει λίπος, το οποίο του προσδίδει νεανική όψη», λέει ο δρ Μάρκος Μιχελάκης, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος (Αισθητική Δερματολογία-Δερματοχειρουργική). «Συνήθως, οι άνθρωποι με υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) τείνουν να φαίνονται νεότεροι από την αληθινή τους ηλικία. Αντίθετα, όσοι είναι πολύ αδύνατοι, συχνά φαίνονται μεγαλύτεροι».

Όπως εξηγεί, το δέρμα αποτελείται από ίνες κολλαγόνου και ελαστίνης, δύο πρωτεΐνες που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εμφάνισή του. Το κολλαγόνο αποτελεί το περίπου 80% της δομής του, του χαρίζει δύναμη και το κάνει σφριγηλό. Η ελαστίνη το κάνει ελαστικό και το βοηθά να μένει σφικτό. Οι πρωτεΐνες αυτές το βοηθούν επίσης να διατηρεί την ακεραιότητά του. Ωστόσο, με ορισμένα γεγονότα, όπως το γήρας και τη μεγάλη απώλεια βάρους, το δέρμα συχνά αδυνατεί να διατηρήσει την πρότερη κατάστασή του.

Ρόλο στην αλλαγή παίζει επίσης το γεγονός ότι οι περισσότεροι υπέρβαροι άνθρωποι ζουν επί πολλά χρόνια με τα περιττά κιλά τους. Το δέρμα έχει μεγάλη προσαρμοστική ικανότητα και διατείνεται όσο αυξάνεται ο όγκος του σώματος. Όταν όμως μένει σε διάταση επί πολλά χρόνια, οι ίνες του κολλαγόνου και της ελαστίνης υφίστανται βλάβες και παύουν να λειτουργούν σωστά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όσοι χάνουν πολλά κιλά (συνήθως πάνω από 50), απομένουν με μεγάλη περίσσεια δέρματος στο σώμα, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί.

Ωστόσο το πρόσωπο δεν χρειάζεται τόσο δραματική απώλεια βάρους για να αρχίσει να αλλάζει όψη με το αδυνάτισμα. Μελέτη του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που είχε δημοσιευθεί πριν από λίγα χρόνια, είχε δείξει ότι απώλεια 3,5-4 κιλών είναι αρκετή για να αρχίσει να γίνεται εμφανής η διαφορά στο πρόσωπο. Με απώλεια 6-8 κιλών, το πρόσωπο μπορεί να γίνει πιο ελκυστικό. Οι μεγαλύτερες απώλειες προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη αλλαγή στο πρόσωπο και αναλόγως με την ηλικία μπορεί να έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα.

Όντως, ολοένα περισσότεροι μεσήλικες, κυρίως γυναίκες, παρουσιάζουν αυτό που αποκαλείται «το πρόσωπο της δίαιτας». Πρόκειται για την αλλαγή στην εμφάνιση του προσώπου που προκαλείται εξαιτίας της δίαιτας σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών που χάνουν πολλά κιλά ή ακολουθούν πολύ στερητικά διαιτολόγια.

Ακόμα, όμως, και χωρίς δίαιτα το πρόσωπο χάνει λίπος λόγω γήρατος, όπως έδειξε μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Φεβρουάριο του 2021 στο ιατρικό περιοδικό Plastic and Reconstructive Surgery. Σύμφωνα με αυτήν, μεταξύ των ηλικιών 46 και 57 ετών παρατηρείται απώλεια της τάξης του 12% κατά μέσο όρο στο λίπος του προσώπου. Η απώλεια αυτή του προσδίδει γερασμένη όψη, καθώς τα μάτια «βαθουλώνουν», τα μάγουλα μοιάζουν «ρουφηγμένα» και το δέρμα στο κάτω μέρος του προσώπου χαλαρώνει και «σακουλιάζει». Εμφανίζονται επίσης ρυτίδες, τις οποίες «γέμιζε» έως πρότινος το σωματικό λίπος.

Προγενέστερη αμερικανική μελέτη, του 2009, είχε δείξει ότι αν στις ίδιες ηλικίες αδυνατίσει μια γυναίκα, το πρόσωπό της μπορεί να φανεί πολύ λιγότερο νεανικό. Ειδικότερα, απώλεια μόλις 5 κιλών είναι αρκετή για να δείξει το πρόσωπό της γερασμένο κατά 4 ολόκληρα χρόνια!

Ιδιαίτερα έντονη αλλαγή στο πρόσωπο μπορεί να παρουσιάσουν τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα, οι καπνιστές (το κάπνισμα είναι κύρια αιτία πρόωρης γήρανσης του δέρματος), όσοι έχουν χάσει βάρος και το έχουν ξαναπάρει πολλές φορές κατά το παρελθόν, αλλά και όσοι έχουν υποστεί πολλές δερματικές βλάβες από την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία του ηλίου. «Ο ήλιος βλάπτει τις ίνες της ελαστίνης, οι οποίες φυσιολογικά μειώνονται με την ηλικία, με συνέπεια να δυσκολεύεται το δέρμα να διατηρηθεί σφριγηλό», εξηγεί ο κ. Μιχελάκης.

Πώς μπορεί όμως το αδυνάτισμα να επιφέρει όλες αυτές τις αλλαγές; Καθοριστικό ρόλο παίζει η δίαιτα που ακολουθεί ένα άτομο. Ένα διαιτολόγιο «φιλικό» για το πρόσωπο πρέπει να περιέχει άφθονο νερό (ιδανικά οκτώ ποτήρια την ημέρα), καθόλου αλκοόλ (σε οποιαδήποτε μορφή), μετρημένο αλάτι (δεν πρέπει να προστίθεται αλάτι στο φαγητό ούτε να καταναλώνονται πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα) και άφθονα θρεπτικά τρόφιμα (φρούτα, λαχανικά, ψάρια, δημητριακά ολικής κ.λπ.).

Για να προστατευθεί το δέρμα του προσώπου, το αδυνάτισμα πρέπει επίσης να είναι αργό. Στόχος πρέπει να είναι η απώλεια μισού κιλού την εβδομάδα ή 2 κιλών τον μήνα. Αυτή η απώλεια επιτυγχάνεται με κατανάλωση 250 θερμίδων λιγότερων την ημέρα και καθημερινή άσκηση που καίει άλλες 250 θερμίδες ημερησίως. Η άσκηση έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι επιτρέπει την προοδευτική αντικατάσταση του σωματικού λίπους με άπαχο μυϊκό ιστό, με αποτέλεσμα να επέρχεται σταδιακή και ομοιόμορφη αλλαγή στο σώμα. Μην ξεχνάτε να συμπεριλαμβάνετε στην προπόνησή σας ασκήσεις για δύναμη και για ευλυγισία.

Οι γυναίκες μπορούν ακόμα να εφαρμόζουν ειδικά αντιγηραντικά προϊόντα στη διάρκεια του αδυνατίσματος. Οι κρέμες και τα serum με συστατικά όπως η ρετινόλη, αυξητικούς παράγοντες και πεπτίδια, π.χ., μπορεί να διεγείρουν την παραγωγή κολλαγόνου. Οι ενυδατικές με υαλουρονικό οξύ μπορεί να αμβλύνουν τις λεπτές ρυτίδες γύρω από τα μάτια, ενώ οι κρέμες με ρετινόλη μπορεί να μειώσουν τους μαύρους κύκλους που γίνονται πιο έντονοι στα βαθουλωμένα μάτια.

Επιμέλεια άρθρου: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

Τα γιατροσόφια της γιαγιάς είναι αξεπέραστα! Γρήγορη ανακούφιση από μια κρίση ημικρανίας μπορεί να σας δώσει μια κομπρέσα με ξίδι, που θα ακουμπήσετε στο μέτωπό σας και θα ασφαλίσετε με ένα μαντίλι δεμένο γύρω από το κεφάλι. Tο ξίδι περιέχει, ως προϊόν της ζύμωσης που έχει υποστεί, οξικό οξύ, μια ουσία που δρα αποσυμφορητικά στα αιμοφόρα αγγεία, απαλλάσσοντάς σας από την υπεραιμία και τον πόνο.

Όλοι έχουμε λίγο ως πολύ αυτά τα σημάδια που μοιάζουν με ραβδώσεις ή  γραμμές κατά μήκος των νυχιών, που με τα χρόνια έχουν την τάση να γίνονται εντονότερα. Γίνονται, επίσης, εμφανέστερα σε περίπτωση που χρησιμοποιούμε συχνά, χωρίς γάντια, ισχυρά προϊόντα του νοικοκυριού  (απορρυπαντικά, καθαριστικά κ.ά.) ή επαγγελματικά προϊόντα (είδη κομμωτηρίου).  Ως εδώ δεν υπάρχει τίποτα το ανησυχητικό.

Αντίθετα, αν δεν συντρέχει κάποιος από τους παραπάνω λόγους και οι γραμμές στα νύχια γίνονται πιο έντονες ή εμφανίζονται  απότομα σημαίνουν, πολλές φορές, αυξημένη κούραση, που μπορεί να σχετίζεται ή όχι με κάποια ασθένεια. Ή ακόμα οι γραμμές αυτές σημαίνουν έλλειψη ψευδαργύρου.

Μικροί λευκοί λεκέδες που εμφανίζονται κάτω από τα νύχια.  Αντίθετα με την άποψη που έχει επικρατήσει, οι λεκέδες αυτοί δεν είναι συνώνυμοι έλλειψης ασβεστίου ή βιταμινών. Αν υπάρχουν από την παιδική ηλικία, είναι γενετικής προέλευσης και συνεπώς  δεν χρειάζεται να ασχολείστε μαζί  τους, ούτε και ν’ ανησυχείτε. Διαφορετικά, η εμφάνισή τους αντιστοιχεί σε κόπωση ή σε ψυχολογικό σοκ (π.χ., μια χειρουργικήεπέμβαση, ένα ατύχημα).

Προσοχή, όμως, γιατί πίσω από αυτό το φαινομενικά καλοήθες φαινόμενο μερικές φορές τυχαίνει να κρύβεται μια μολυσματική ασθένεια, όπως ψωρίαση, πεπτικά προβλήματα κ.ά.

Έμφάνιση εγκοπής ή αύλακας στο πλάτος του νυχιού. Αν είναι η μοναδική (συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο) μπορεί να οφείλεται σε χτύπημα στη βάση του νυχιού ή μπορεί να εμφανιστεί έπειτα από μια αρρώστιαπου ταλαιπώρησε πολύ τον οργανισμό (ιώσεις).

Η θέση της αύλακας, σε σχέση με τη ρίζα, μπορεί να υποδηλώσει στον γιατρό περίπου την ημερομηνία της ασθένειας, αφού γνωρίζει ότι το νύχι μεγαλώνει κατά ένα περίπου χιλιοστό την εβδομάδα. Αν υπάρχουν πολλές εγκάρσιες γραμμές, πρέπει να αναζητήσετε μια μικροβιακή προσβολή (στρεπτόκοκκο, σταφυλόκοκκο) ή ένα  έκζεμα.

Βρετανοί  επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αν ένας άνθρωπος έχει στο μπράτσο του πάνω από 11 ελιές αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης επιθετικού καρκίνου του δέρματος (μελανώματος). Η διαπίστωση αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί από τους δερματολόγους, οι οποίοι έτσι δεν χρειάζεται να μετρήσουν τις ελιές σε όλο το σώμα για να εντοπίσουν ένα άτομο υψηλού κινδύνου, αφού οι ελιές μόνο στο ένα μπράτσο (ιδίως το δεξί) φαίνεται να αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείκτη για τις ελιές σε όλο το σώμα. Ο αριθμός των ελιών αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους δείκτες για τον κίνδυνο καρκίνου, παρόλο που μόνο το
20% έως 40% των περιστατικών μελανώματος ξεκινούν από προϋπάρχουσες ελιές. Στατιστικά, εκτιμάται ότι ο κίνδυνος αυξάνεται κατά 2% έως 4% για κάθε
πρόσθετη ελιά στο δέρμα, όμως η μέτρηση του συνολικού αριθμούς τους είναι μια χρονοβόρα ιατρική διαδικασία.