Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που οι γιατροί συστήνουν να αφαιρούνται χειρουργικά κρεατάκια και αμυγδαλές. Οι λόγοι είναι καθαρά πρακτικοί και σε καμία περίπτωση δεν είναι ο κανόνας. Ανά περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί ότι πρέπει να γίνει το χειρουργείο σε κάποια άλλη στιγμή, ενώ οι λόγοι είναι εξατομικευμένοι – δεν ισχύουν τα ίδια για όλα τα παιδιά.

Το καλοκαίρι, όμως, που τα παιδιά δεν έχουν υποχρεώσεις, έχουν όλον τον χρόνο να αναρρώσουν και να προετοιμαστούν για έναν χειμώνα με ελεύθερη αναπνοή και χωρίς υψηλούς πυρετούς και πόνους.

 Οι λοιμώξεις -στις οποίες πάρα πολλά παιδιά είναι ιδιαίτερα επιρρεπή και ταλαιπωρούνται κάθε χειμώνα- προκαλούν διόγκωση του λεμφικού αυτού συστήματος, με αποτέλεσμα, λόγω της θέσης τους, να προκαλούν μερική ή και πλήρη, ακόμη, απόφραξη του αεραγωγού.

«Τα μεν κρεατάκια προκαλούν ρινική απόφραξη και πολλές φορές απόφραξη και της λεγόμενης ευσταχιανής σάλπιγγας, με συνοδό οξεία μέση ωτίτιδα ή εκκριτική ωτίτιδα. Η διόγκωση των αμυγδαλών προκαλεί απόφραξη του στοματοφάρυγγα», επισημαίνει η παιδοΩΡΛ.

Τα κρεατάκια είναι ένα από τα πιο συχνά προβλήματα, τα οποία απασχολούν τους γονείς με μικρά παιδιά. Πολύ συχνά, όμως, και άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας ταλαιπωρούνται ακόμη από αυτά, ακριβώς επειδή το πρόβλημα δεν λύθηκε στην παιδική τους ηλικία. Ουσιαστικά τα κρεατάκια είναι κι αυτά μια αμυγδαλή, που όλοι έχουμε στο πίσω μέρος της μύτης από τη γέννησή μας και συνήθως συρρικνώνεται μέχρι την ηλικία των 10 ετών.

Τα ενοχλητικά συμπτώματα 

«Φυσιολογικά, όλοι οι άνθρωποι έχουμε κρεατάκια. Τα προβλήματα, όμως, προκύπτουν, όταν αυτά δεν συρρικνώνονται μέχρι τα 10 μας χρόνια και συνεχίζουν να ενοχλούν», εξηγεί η Ωτορινολαρυγγολόγος, Χειρουργός Κεφαλής και Τραχήλου, ΠαιδοΩΡΛ, Επιστημονική Συνεργάτης Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ-ΜΗΤΕΡΑ,Ανατολή Παταρίδου.

Τα πιο συχνά συμπτώματα, που θα παρατηρήσουμε στο παιδί, είναι ροχαλητό, ξηρός βήχας, μπούκωμα και κακουχία. Πιο σπάνια μπορεί να σαλιώνει το μαξιλάρι και να έχει κακοσμία στόματος.

Όταν, λοιπόν, το παιδί μας ταλαιπωρείται από κάποια ή από όλα τα παραπάνω, είναι ώρα να επισκεφθούμε έναν ωτορινολαρυγγολόγο».

Η διάγνωση γίνεται, πια, στο ιατρείο, με έναν «μαγικό» και ανώδυνο τρόπο, χάρη στο εύκαμπτο ενδοσκόπιο, που μετατρέπει την όλη διαδικασία σε ευχάριστο παιχνίδι για το παιδί και βοηθά στο να αποφεύγονται οι ακτινογραφίες.

Να σημειωθεί ότι τα κρεατάκια μπορεί να επηρεάσουν κι άλλα κοντινά όργανα, όπως τα αυτιά, που, επειδή επικοινωνούν μ’ αυτά μέσω της ευσταχιανής σάλπιγγας, μπορεί να παρουσιάσουν είτε οξεία μέση είτε εκκριτική ωτίτιδα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω.

Επίσης οι αμυγδαλές, ως γειτονικά όργανα, μπορεί να εμφανίζουν συχνά φλεγμονές.

Η αντιμετώπιση 

Όπως αναφέρει η κα Παταρίδου, όταν το παιδί έχει απλώς ήπιες ενοχλήσεις, η λύση μπορεί να δοθεί με τοπική αγωγή της μύτης, που συνίσταται κυρίως σε πλύσεις με ειδικές συσκευές. Αν, όμως, το πρόβλημα επιδεινώνεται, όσο το παιδί μεγαλώνει, με επίμονες φλεγμονές στα γειτονικά όργανα, όπως τα αυτιά και οι αμυγδαλές, η επέμβαση μπορεί να κριθεί απαραίτητη.

«Τα τελευταία χρόνια το τοπίο έχει αλλάξει αρκετά στο συγκεκριμένο χειρουργείο και τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα απ’ ό,τι στο παρελθόν. Με τις σύγχρονες μεθόδους η επέμβαση είναι ανώδυνη και ακριβής, χάρη στη χρήση και ενδοσκοπικών εργαλείων. Η αφαίρεση είναι πλήρης και το παιδί δεν θα χρειαστεί ξανά χειρουργείο. Στην περίπτωση που αφαιρεθούν μόνο τα κρεατάκια, η ανάρρωση είναι άμεση και δεν απαιτείται καν νοσηλεία. Στο ίδιο χειρουργείο, αν κριθεί απαραίτητο από τον ωτορινολαρυγγολόγο, μπορεί να αντιμετωπιστούν και τα προβλήματα των αυτιών, είτε απλώς με παρακέντηση, είτε με τοποθέτηση σωληνίσκων, καθώς και των αμυγδαλών με αμυγδαλεκτομή.

Τα προβλήματα από τις διογκωμένες ή φλεγμονώδεις αμυγδαλές   

Οι αμυγδαλές μπορεί να προκαλέσουν πολλά προβλήματα, είτε με κάποιο τυχαίο περιστατικό φλεγμονής, είτε με συχνά επεισόδια φλεγμονών, που αποδιοργανώνουν την καθημερινότητα του πάσχοντος. Η μορφή της λοίμωξης μπορεί να είναι τόσο ενοχλητική, που να οδηγεί σε εξαιρετική δυσκολία στην κατάποση, ακόμη και του σάλιου, ενώ ενδέχεται να συνοδεύεται από υψηλό πυρετό ή δέκατα, πρησμένους αδένες και έντονη κατάπτωση.

Τι προκαλεί 

Η κύρια ένδειξη, για να αφαιρεθούν χειρουργικά οι αμυγδαλές, προκύπτει από το μέγεθός τους ή από τη συχνότητα, τον τύπο και τη σοβαρότητα των λοιμώξεων, που προκαλούν.

Αν, λόγω μεγάλου μεγέθους, φράζουν τη δίοδο στον φάρυγγα και προκαλούν έντονο ροχαλητό ή και άπνοιες, που οδηγούν σε κακή οξυγόνωση του οργανισμού, όσο πιο έγκαιρα γίνει το χειρουργείο, τόσο το καλύτερο, λέει η ωτορινολαρυγγολόγος, χειρουργός κεφαλής-τραχήλου.

Αν πάλι ο ασθενής κάνει συχνά οξείες φλεγμονές, χρόνιες ή περιαμυγδαλικό απόστημα, επιβάλλεται να αξιολογηθεί η επίδραση των επεισοδίων στην ποιότητα της ζωής του και της καθημερινής του απόδοσης, όπως και η πιθανότητα επιπλοκών προς άλλα όργανα, όπως οι νεφροί, η καρδιά και οι αρθρώσεις.

Το χειρουργείο 

Σήμερα υπάρχουν νέες μέθοδοι για την αφαίρεση των αμυγδαλών με την εφαρμογή των ραδιοσυχνοτήτων, μέθοδος πολύ πιο ατραυματική για τους ιστούς, με αποτέλεσμα την πολύ καλύτερη μετεγχειρητική επούλωση για τον ασθενή. Η μετεγχειρητική περίοδος είναι πολύ πιο εύκολη, καθώς είναι ηπιότερος ο πόνος και η δυσκολία στην κατάποση. Βέβαια, ο ασθενής πρέπει να αποφύγει για δύο βδομάδες περίπου την έντονη σωματική δραστηριότητα και να εφαρμόζει τις γενικότερες οδηγίες, που αφορούν τη λήψη παυσίπονων σε συγκεκριμένες ώρες, ώστε να υπάρχει επαρκής κάλυψη του πόνου.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

  Με αφορμή  τις υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος που αντιμετωπίζουμε τις τελευταίες ημέρες στην χώρα μας η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία δράττεται της ευκαιρίας να ενημερώσει τους πολίτες -και ιδιαίτερα τους Καρδιοπαθείς-  για τα μέτρα προστασίας που θα πρέπει να λαμβάνουν. 

 Γράφει ο Ιωάννης Κανακάκης, Πρόεδρος Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας 

Τους θερινούς μήνες στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε συχνά το πρόβλημα της υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος με κύριες επιπλοκές τις κράμπες από υπερθερμία, την εξάντληση και σπανιότερα την πολύ- οργανική ανεπάρκεια λόγω υπερθερμίας (heat shock). Επίσης έχει παρατηρηθεί μια αύξηση στην συχνότητα εισαγωγών οξέων καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε περιόδους καύσωνα, που φαίνεται να συσχετίζονται με την παρατηρούμενη αύξηση των συγκεντρώσεων των σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, του SO2 αλλά και του όζοντος, που προάγουν την φλεγμονώδη διεργασία. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι οι καύσωνες του 1976 και του 1995 στην πόλη του Λονδίνου συνδέθηκαν με 15% αύξηση της ολικής θνησιμότητας κατά τη διάρκεια των ημερών της αυξημένης θερμοκρασίας, ενώ ο καύσωνας του Ιουλίου του 1987 στην Αθήνα, συσχετίστηκε από 2000 επιπλέον θανάτους, δηλαδή σε 97% αύξηση της ημερήσιας θνητότητας. Τα σύνδρομα υπερθερμίας μπορεί να παρατηρηθούν και σε σχετικά χαμηλότερες θερμοκρασίες περιβάλλοντος (>32oC) με υψηλή σχετική υγρασία (>60%) κυρίως σε ηλικιωμένα άτομα, σε αλκοολικούς ή πάσχοντες από ψυχικές ασθένειες, άτομα που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα, διουρητικά, αντιχολινεργικά , ή σε άτομα που ζουν σε μη καλά αεριζόμενους χώρους χωρίς κλιματισμό. Τα σύνδρομα αυτά είναι πιο συνήθη να εκδηλωθούν κατά τις πρώτες μέρες του καύσωνα όπου ο οργανισμός δεν έχει ακόμα εγκλιματιστεί. Ο εγκλιματισμός χρειάζεται 7 με 14 ημέρες έκθεσης. Με τον εγκλιματισμό μειώνεται ο ουδός εμφάνισης ιδρώτα έτσι το άτομο ιδρώνει σε χαμηλότερη βασική θερμοκρασία. Ο ιδρώτας είναι ο πιο αποτελεσματικός φυσικός μηχανισμός ενάντια στην θερμοπληξία και μπορεί να παρατηρηθεί με μικρή ή και καμία μεταβολή της βασικής θερμοκρασίας του σώματος. Όσο ο ιδρώτας παραμένει το άτομο μπορεί να αντέξει ιδιαίτερες υψηλές θερμοκρασίες αρκεί να αντικαθιστά το νάτριο και το νερό που χάνεται.

Έτσι ο οργανισμός σε κατάσταση υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος ενεργοποιεί διάφορους θερμορυθμιστικούς μηχανισμούς, προκειμένου να εμποδίσει την άνοδο της θερμοκρασίας του και να αποβάλει την περίσσεια θερμότητας.

• Προκαλείται αγγειοδιαστολή, ώστε τα αγγεία που βρίσκονται κοντά στο δέρμα να αποβάλουν θερμότητα προς το περιβάλλον.
• Αντισταθμιστικά, η καρδιά αυξάνει τη συχνότητά της, ώστε να διατηρήσει σταθερή την παροχή αίματος στα όργανα (ταχυκαρδία).
• Ενεργοποιούνται οι ιδρωτοποιοί αδένες και η θερμότητα αποβάλλεται με εξάτμιση.
• Αυξάνεται η συχνότητα και το βάθος της αναπνοής για την αποβολή του θερμού αέρα.Η πολλή ζέστη μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα που μπορεί να κυμαίνονται από αδυναμία, εξάντληση, κράμπες, μέχρι και την, απειλητική για τη ζωή, θερμοπληξία. Οι καρδιοπαθείς (ιδίως οι ηλικιωμένοι) ανήκουν στην  ομάδα υψηλού κινδύνου.
  Όσον αφορά τη διατροφή, το καλοκαίρι θα πρέπει να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες ώστε να μην επιβαρύνεται ο οργανισμός. Θα πρέπει να τρώμε πολλά φρούτα, λαχανικά, σαλάτες και να πίνουμε πολλούς χυμούς και νερό.

     Ύποπτα συμπτώματα που θα πρέπει να οδηγήσουν τους καρδιολογικούς ασθενείς στον ιατρό τους:

• Θωρακική δυσφορία που επεκτείνεται στην κάτω γνάθο και ενδεχομένως αντανακλά στην πλάτη ή το χέρι (δηλωτικά στηθαγχικού πόνου).
• Δύσπνοια
• Αδυναμία / Καταβολή δυνάμεων,
• Ελαττωμένο επίπεδο συνείδησης/Σύγχυση.
• Αίσθημα παλμών/Ταχυκαρδία.
• Κεφαλαλγία/Ζάλη.
• Εκδηλώσεις θερμοπληξίας. Πρόδρομα συμπτώματα είναι η δίψα, η αδυναμία, η ζάλη, ο ίλιγγος, ο πονοκέφαλος και η ναυτία. Όψιμα ο ασθενής παρουσιάζει απώλεια των αισθήσεων, σύγχυση, σπασμούς, λήθαργο και κώμα.
  

    Γενικές οδηγίες:

• Αποφυγή του  ηλίου κατά τις ώρες υψηλής ακτινοβολίας (11.00-16.00).
• Αποφυγή της βαριάς σωματικής εργασίας και της υπερβολικής άθλησης, ιδιαίτερα σε χώρους με υψηλή θερμοκρασία ή υγρασία.
• Αποφυγή των πολύωρων ταξιδιών με αστικά μέσα συγκοινωνίας κατά τη διάρκεια της υψηλής ζέστης.
• Κατανάλωση άφθονων υγρών (έως 1,5 – 2 λίτρα).
• Αποφυγή των μεγάλων γευμάτων.
• Περιορισμός των οινοπνευματωδών ποτών όπως και των ποτών που περιέχουν πολλή καφεΐνη
• Εάν η εφίδρωση είναι μεγάλη, προσθήκη αλατιού σε μικρές ποσότητες στη διατροφή για να εξισορροπηθεί η απώλεια ηλεκτρολυτών.
• Κατανάλωση άφθονων  φρούτων και  λαχανικών.
• Κατά τη διάρκεια της ημέρας  αρκετά ντους με χλιαρό νερό.
• Τροποποίηση της αντιυπερτασικής αγωγής. Οι υπερτασικοί το καλοκαίρι χρειάζονται μικρότερες δόσεις φαρμάκων γιατί η πίεση μειώνεται με τη ζέστη.
• Τροποποίηση της αγωγής καρδιακής ανεπάρκειας. Αναπροσαρμογή της δοσολογίας φαρμάκων όπως τα διουρητικά και τα αγγειοδιασταλτικά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος των ηλεκτρολυτικών διαταραχών  και της αφυδάτωσης.
• Το ταξίδι με αεροπλάνο ή άλλο μέσο απαγορεύεται στους ασθενείς με πρόσφατο  οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου ή ασταθή στηθάγχη, πρόσφατη επέμβαση by pass  ή απορρύθμιση  καρδιακής ανεπάρκειας.
• Γενικά όσοι έχουν μόνιμους καρδιακούς βηματοδότες μπορούν να ταξιδέψουν με αεροπλάνο. Όμως  κάποια είδη βηματοδοτών και εμφυτεύσιμων απινιδωτών απορρυθμίζονται από τα συστήματα ασφαλείας  του αεροδρομίου. Καλό είναι οι ασθενείς να έχουν μαζί τους «την ταυτότητα» του βηματοδότη ή απινιδωτή.
• Κάθε καρδιοπαθής πρέπει οπωσδήποτε να έχει όλα τα απαραίτητα φάρμακα που χρειάζεται μαζί του, το όνομα και τα τηλέφωνα του γιατρού του, και τις απαραίτητες πληροφορίες για την πάθηση και την περίθαλψή του.
  

     Θάλασσα:

• Αποφυγή των επικίνδυνων ωρών του ήλιου, μεταξύ 12 – 4 μ.μ.
• H επαφή με το νερό να γίνεται σταδιακά.
• Να έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον 2 ώρες από το τελευταίο γεύμα.

Κολύμβηση για  30 – 45 λεπτά την ημέρα (έστω και σε ήπια ένταση), γιατί το ευεργετικό όφελος της άσκησης είναι τότε περισσότερο εμφανές.

  Βουνό:

Σε μεγάλο υψόμετρο υπάρχει μείωση του οξυγόνου και μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης. Η μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης αυξάνει την αρτηριακή πίεση και η μείωση του οξυγόνου αναγκάζει τον οργανισμό να κάνει συχνότερες, βαθύτερες αναπνοές, με αύξηση της καρδιακής συχνότητας. Εάν το υψόμετρο >2500μ. μπορεί να προκληθεί πονοκέφαλος, ζάλη, ταχυπαλμία, πνευμονικό οίδημα, συνεπώς καλό είναι οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια να αποφεύγουν τα μεγάλα υψόμετρα.

Βρισκόμαστε ακόμα όμως αντιμέτωποι με την πανδημία του COVID-19. Οι υψηλές θερμοκρασίες του περιβάλλοντος και η σταδιακή επαναφορά στην κανονικότητα δεν θα πρέπει να μας εφησυχάζουν. Έχουμε μπει σε νέα φάση κατά την οποία ο ιός μπορεί να μην φαίνεται, ωστόσο παραμένει και μας απειλεί. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει αυξημένη εγρήγορση και να ακολουθούμε σχολαστικά τους κανόνες προστασίας τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο. Το θέμα της λειτουργίας των κλιματιστικών μηχανημάτων είναι ένα σοβαρό ζήτημα που μας απασχολεί γιατί δεν είναι ο κορωνοϊός ο μόνος κίνδυνος, αποτελούν και οι υψηλές θερμοκρασίες απειλή ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες.  Το σοβαρό θέμα της χρήσης κλιματιστικών που μπορούν να αποτελέσουν πηγή διασποράς του ιού έχει απασχολήσει την Πολιτεία και συνιστάται η χρήση νωπού αέρα και ο καλός εξαερισμός των χώρων. Έχει συστηθεί σε επαγγελματικούς χώρους να γίνεται ρύθμιση των κεντρικών μονάδων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχει ανακυκλοφορία του αέρα.
Όσον αφορά τα οικιακά κλιματιστικά συστήνεται να παραμένει ανοιχτό το παράθυρο και να λειτουργούν σε υψηλότερη θερμοκρασία, ενώ να ρυθμίζετε η ροή του αέρα να μην έχει φορά πάνω στα άτομα που βρίσκονται στο χώρο.

Η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία συνιστά στους πολίτες την τήρηση όλων των μέτρων μερικής κοινωνικής αποστασιοποίησης και προσωπικής ασφάλειας, την αποφυγή έκθεσης σε περιβάλλον υψηλής θερμοκρασίας, την καλή ενυδάτωση και καλή διατροφή, ενώ για ασθενείς με καρδιολογικά νοσήματα που λαμβάνουν αντιυπερτασική αγωγή και διουρητικά την αναζήτηση συμβουλής από τον θεράποντα Καρδιολόγο τους για το ισοζύγιο υγρών που θα ακολουθούν. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΥΓΕΙΑΣ

Η κατανάλωση περισσότερης φυτικής πρωτεΐνης σχετίζεται με μικρότερη θνησιμότητα οποιασδήποτε αιτιολογίας, σύμφωνα με μια μετα-ανάλυση στο περιοδικό BMJ.

Οι ερευνητές ανασκόπησαν περίπου 30 μελέτες σχετικά με την πρόσληψη πρωτεϊνών που περιελάμβαναν περίπου 700.000 ενήλικες. Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, η οποία κυμαινόταν από 4 έως 32 χρόνια, καταγράφηκαν περίπου 100.000 θάνατοι.

Συνολικά, το υψηλότερο επίπεδο πρόσληψης πρωτεϊνών συσχετίστηκε με 6% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας όλων των αιτιών συγκριτικά προς το χαμηλότερο επίπεδο. Η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική όταν εξετάστηκε μόνο ζωική πρωτεΐνη, αλλά η υψηλότερη πρόσληψη φυτικών πρωτεϊνών συσχετίστηκε με 8% μικρότερη θνησιμότητα.

Συγκεκριμένα, η φυτική πρωτεΐνη συνδέθηκε με 12% χαμηλότερη κίνδυνο καρδιαγγειακή θνησιμότητα, αλλά όχι με θνησιμότητα από καρκίνο. Τα αποτελέσματα για τις φυτικές πρωτεΐνες ήταν σημαντικά μετά τον έλεγχο της πρόσληψης ενέργειας, του δείκτη μάζας σώματος και της πρόσληψης μακροθρεπτικών συστατικών.

Τα αποτελέσματα αυτά είναι σε συμφωνία με μια πρόσφατη μελέτη που είχε δημοσιευθεί στο JAMA Internal Medicine και έδειχνε ότι η κατανάλωση πρωτεΐνης φυτικής προέλευσης οδηγεί σε επιμήκυνση της επιβίωσης. Πηγή: https://www.medweb.gr/

Η εξέταση ενός βήματος έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη χρήση των πόρων υγειονομικής περίθαλψης, αλλά παρόμοια αποτελέσματα στην κύηση.

Η Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ (USPSTF) συνιστά στις έγκυες γυναίκες να υποβάλλονται σε έλεγχο για σακχαρώδη διαβήτη κύησης (GDM) μετά από 24 εβδομάδες εγκυμοσύνης, δηλαδή όταν κορυφώνεται η αντίσταση στην ινσουλίνη που προκαλείται από τις ορμόνες του πλακούντα. Η βάση για την οδηγία αυτή της USPSTF είναι ότι, σε σύγκριση χωρίς θεραπεία, η θεραπεία των γυναικών που έχουν GDM με διατροφικές τροποποιήσεις, παρακολούθηση της γλυκόζης και ινσουλίνη (όταν δεν επιτυγχάνονται τα επίπεδα της  γλυκόζης-στόχου) μειώνει τον κίνδυνο για προεκλαμψία και δυστοκία ώμων στο νεογνό, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή μορφή βλάβης κατά τη γέννηση. Η κύρια βλάβη που μπορεί να προκληθεί από τον έλεγχο για GDM είναι οι επιπρόσθετες προγεννητικές επισκέψεις. Ωστόσο, η USPSTF δεν συνιστά κάποι συγκεκριμένη προσέγγιση για τον έλεγχο.

Δύο προσεγγίσεις χρησιμοποιούνται ευρέως για τον έλεγχο του GDM:

1. Στην προσέγγιση ενός βήματος (συνιστάται από τη Διεθνή Ένωση Ομάδων Μελέτης Διαβήτη και Εγκυμοσύνης), μια ασθενής σε νηστεία υποβάλλεται σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης από το στόμα 2 ωρών, με 75 g. Το αποτέλεσμα είναι «μη φυσιολογικό» εάν οποιοδήποτε αποτέλεσμα γλυκόζης (αποτέλεσμα νηστείας, 1 ώρας ή 2 ωρών) είναι πάνω από ένα καθορισμένο όριο.
2. Στην προσέγγιση δύο βημάτων (συνιστάται από το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων), οι μη νήστεις ασθενείς λαμβάνουν φορτίο με 50 g γλυκόζης από το στόμα, ακολουθούμενο από μέτρηση γλυκόζης στην 1η ώρα. Εάν το επίπεδο γλυκόζης 1 ώρας είναι ≥200 mg / dL, γίνεται διάγνωση του GDM και δεν απαιτείται περαιτέρω έλεγχος. Εάν η γλυκόζη 1 ώρας κυμαίνεται μεταξύ 130 mg / dL και 200 ​​mg / dL, η ασθενής υποβάλλεται σε δοκιμασία ανοχής γλυκόζης 3 ωρών νηστείας και ο GDM διαγιγνώσκεται εάν δύο ή περισσότερες ωριαίες μετρήσεις γλυκόζης είναι πάνω από τα καθορισμένα όρια.

Σε δύο πρόσφατες τυχαιοποιημένες μελέτες, οι ερευνητές αξιολόγησαν την απόδοση αυτών των δύο πρωτοκόλλων. Σε μια κλινική δοκιμή που πραγματοποιήθηκε στο σύστημα υγείας Kaiser Permanente Northwest, 24.000 έγκυες γυναίκες με κύηση 24 έως 28 εβδομάδων τυχαιοποιήθηκαν σε ελέγχους χρησιμοποιώντας την προσέγγιση ενός βήματος ή δύο βημάτων. Με την προσέγγιση ενός βήματος και δύο βημάτων, ο GDM διαγνώστηκε στο 16,5% και στο 8,5% των εγκύων γυναικών, αντίστοιχα. Και για τις δύο ομάδες, η θεραπεία περιελάμβανε ιατρική διατροφική καθοδήγηση, συχνές μετρήσεις γλυκόζης και θεραπεία με ινσουλίνη (εάν δεν επιτεύχθηκαν τα επίπεδα γλυκόζης-στόχου). Ωστόσο, δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων στη συχνότητα εμφάνισης οποιουδήποτε από τα πρωτογενή ανεπιθύμητα αποτελέσματα, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών μεγάλης ηλικίας κύησης, της υπέρτασης κύησης ή της προεκλαμψίας, της διενέργειας καισαρικής και ενός σύνθετου μέτρου των ανεπιθύμητων περιγεννητικών αποτελεσμάτων.

Σε μια άλλη μελέτη, 921 έγκυες γυναίκες τοποθετήθηκαν τυχαία στις προσεγγίσεις ενός και δύο βημάτων. Η προσέγγιση ενός σταδίου είχε ως αποτέλεσμα σημαντικά περισσότερες γυναίκες να διαγνωστούν με GDM από ότι η προσέγγιση σε δύο στάδια (14,4% έναντι 4,5% ). Οι γυναίκες που ελέγχθηκαν χρησιμοποιώντας την προσέγγιση ενός σταδίου είχαν περισσότερες πιθανότητες να λάβουν φαρμακευτική αγωγή για τον διαβήτη, συνήθως ινσουλίνη, από ό, τι οι γυναίκες που εξετάστηκαν με την προσέγγιση δύο βημάτων (9,3% έναντι 2,4%). Περισσότερες γυναίκες που εξετάστηκαν με την προσέγγιση ενός σταδίου είχαν εμβρυϊκές εξετάσεις. Δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στα κλινικά σημαντικά αποτελέσματα της εγκυμοσύνης μεταξύ των δύο ομάδων, συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού των εμβρύων με αυξημένο ή μειωμένο βάρος για την κύηση, των εισαγωγών νεογνών στη μονάδα εντατικής φροντίδας, των ποσοστών της καισαρικής , των τραυματισμών του πρωκτικού σφιγκτήρα κατά τη γέννηση, των αιμορραγιών μετά τον τοκετό ή τις υπερτασικές διαταραχές κατά την κύηση.

Αυτές οι δύο μελέτες δείχνουν ότι η χρήση της προσέγγισης ενός βήματος σε σύγκριση με την προσέγγιση δύο βημάτων οδηγεί σε μεγάλη αύξηση του ποσοστού των εγκύων γυναικών που λαμβάνουν διαγνώσεις GDM, η οποία οδηγεί σε πρόσθετη θεραπεία (συμπεριλαμβανομένης της έναρξης θεραπείας με ινσουλίνη), χωρίς σημαντική βελτίωση στα αποτελέσματα της εγκυμοσύνης για τη μητέρα ή το νεογέννητο.

Πηγή: https://www.medweb.gr/

 

Όλοι ιδρώνουν όταν ζεσταίνονται πολύ, αλλά αν συχνά ιδρώνετε χωρίς λόγο, μπορεί να έχετε υπεριδρωσία, μια θεραπεύσιμη πάθηση, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας  Εveryday Health.

Ένας πιο σοβαρός τύπος ανώμαλης εφίδρωσης ονομάζεται δευτεροπαθής υπεριδρωσία, η οποία σηματοδοτεί δυσλειτουργία του κεντρικού ή του περιφερικού νευρικού συστήματος. Αυτός ο τύπος υπερβολικής εφίδρωσης είναι γενικά το αποτέλεσμα μιας ιατρικής κατάστασης, όπως:

• Διαβήτης
• Καρδιακή προσβολή
• Λοιμώξεις
• Χαμηλό σάκχαρο στο αίμα
• Κλιμακτηριακές εξάψεις
• Διαταραχές του νευρικού συστήματος
• Ορισμένοι τύποι καρκίνου
• Προβλήματα του θυρεοειδούς

Ο ιδρώτας της μασχάλης καθιστά αδύνατο να κρατήσετε τα ρούχα στεγνά

Η υπερβολική εφίδρωση της μασχάλης ονομάζεται μασχαλιαία υπεριδρωσία. Μια ένδειξη ότι έχετε αυτή την ιδρωμένη μασχάλη είναι ο τρόπος που ντύνεστε. Εάν δεν θέλετε να φοράτε ανοιχτόχρωμες ή έντονες μπλούζες επειδή φοβάστε ότι οι λεκέδες από την εφίδρωση της μασχάλης σας θα είναι πολύ εμφανείς ή αποφεύγετε τα ευαίσθητα υφάσματα, όπως το μετάξι, επειδή φοβάστε ότι θα καταστραφούν, είναι πιθανό να αντιμετωπίζετε υπερβολική εφίδρωση της μασχάλης.

Τα αποσμητικά δεν κάνουν αρκετά για να εμποδίσουν τον ιδρώτα της μασχάλης

Ρωτήστε το γιατρό σας γιατί ιδρώνετε τόσο εύκολα. Υπάρχουν καλές απαντήσεις. Αν αντιμετωπίζετε υπερβολική εφίδρωση στις μασχάλες, τα συνηθισμένα αποσμητικά που κυκλοφορούν χωρίς συνταγή δεν θα λειτουργήσουν, όσο συχνά και αν τα εφαρμόζετε. Μπορεί να έχετε κάποια επιτυχία με τα αντιιδρωτικά που έχουν υψηλή συγκέντρωση χλωριούχου αργιλίου, το οποίο δεσμεύει και επομένως μπλοκάρει τους ιδρωτοποιούς αδένες, αλλά μερικές φορές ακόμη και αυτό δεν είναι αρκετό. Ζητήστε από το γιατρό σας ένα αντιιδρωτικό συνταγογραφούμενης ισχύος για να μπλοκάρετε τον ιδρώτα της μασχάλης. Ορισμένοι άνθρωποι που ιδρώνουν υπερβολικά έχουν επιτυχία με τα συνταγογραφούμενα αντιιδρωτικά, αλλά περιστασιακά απαιτείται περαιτέρω θεραπεία, σημειώνει ο Jacob DeLaRosa, MD, επικεφαλής της καρδιακής και ενδοαγγειακής χειρουργικής στο Ιατρικό Κέντρο Portneuf του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Idaho στο Pocatello.

Η υπεριδρωσία δεν έχει καμία σχέση με την καλή υγιεινή

Η υπεριδρωσία της μασχάλης δεν έχει καμία σχέση με την υγιεινή, λέει ο Dr. DeLaRosa. Παρ’ όλα αυτά, τα άτομα με υπεριδρωσία, ιδιαίτερα με ιδρώτα στις μασχάλες, διαπιστώνουν ότι αλλάζουν ρούχα πολλές φορές την ημέρα, οπότε κάνουν συνεχώς ντους και αλλάζουν τα ρούχα τους αρκετές φορές την ημέρα. Αυτό μπορεί να  κρατήσει τα ρούχα σας στεγνά προσωρινά, αλλά όταν έχετε υπεριδρωσία, το συχνό ντους, ακόμη και με ισχυρά σαπούνια και αφρόλουτρα, δεν θα σταματήσει το πρόβλημα.

Η ιατρική διαχείριση μπορεί να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα της υπερβολικής εφίδρωσης

Η υπερβολική εφίδρωση δεν είναι επικίνδυνη ή απειλητική για τη ζωή, αλλά είναι περιοριστική για τη ζωή, αν σας κάνει να αποσύρεστε και διαταράσσει τις καθημερινές σας δραστηριότητες, λέει η DeLaRosa. Εάν εμφανίζετε κάποιο από αυτά τα σημάδια υπεριδρωσίας, όπως ιδρωμένες μασχάλες, μουσκεμένα χέρια ή παπούτσια που λερώνουν, μιλήστε με το γιατρό σας. Μπορείτε να ξεκινήσετε με ιατρική διαχείριση, συμπεριλαμβανομένων των συνταγογραφούμενων αντιιδρωτικών, φαρμάκων ή ενέσεων βοτουλινικής τοξίνης τύπου Α και άλλων διαδικασιών. Στις πιο ακραίες καταστάσεις, μπορεί να βοηθήσουν πιο μόνιμες λύσεις, όπως η χειρουργική επέμβαση.

Οι υπερβολικά ιδρωμένες μασχάλες χρειάζονται ιατρική θεραπεία

Έχετε ιδρωμένες μασχάλες όταν γυμνάζεστε ή όταν πρόκειται να δώσετε μια μεγάλη ομιλία μπροστά σε μεγάλο ακροατήριο, αν όμως οι μασχάλες σας ιδρώνουν χωρίς σαφή λόγο (έντονη εφίδρωση οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας) είναι πιθανό να αντιμετωπίζετε συμπτώματα υπερβολικής εφίδρωσης ή υπεριδρωσίας των μασχαλών.

Τα υπερβολικά ιδρωμένα χέρια είναι η παλαμιαία υπεριδρωσία

Τα άτομα με υπεριδρωσία στις μασχάλες είναι επίσης πιθανό να ιδρώνουν έντονα από άλλα μέρη του σώματος, όπως τα χέρια, τα πόδια και η βουβωνική χώρα – περιοχές όπου οι ιδρωτοποιοί αδένες είναι ιδιαίτερα συγκεντρωμένοι, λέει ο Charles Griff, MD, δερματολόγος και ιατρικός διευθυντής του Dermatology Depot Med Spa στο West Palm Beach της Φλόριντα. Η υπεριδρωσία των παλαμών είναι γνωστή ως παλαμιαία υπεριδρωσία. Όταν έχετε αυτή την πάθηση, μπορεί να δυσκολεύεστε να κρατάτε ένα στυλό ή μολύβι και να γράφετε, να οδηγείτε αυτοκίνητο ή να χρησιμοποιείτε το πληκτρολόγιο του υπολογιστή, και όλα αυτά επειδή τα χέρια σας είναι γλιστερά.

Μερικοί άνθρωποι με υπερβολικό ιδρώτα στις μασχάλες έχουν επίσης πελματιαία υπεριδρωσία, δηλαδή υπερβολική εφίδρωση στα πέλματα των ποδιών.

Ενώ πράγματα όπως η έλλειψη άσκησης, η ανθυγιεινή διατροφή και το οικογενειακό ιστορικό καρδιακής νόσου σίγουρα αυξάνουν τον κίνδυνο, δεν είναι οι μόνοι παράγοντες που πρέπει να έχετε κατά νου. Ακολουθούν έξι εκπληκτικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να σας θέσουν σε κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, σύμφωνα με το άρθρα της ιστοσελίδας Good Housekeeping.

Έχετε αυτοάνοσο νόσημα

Εάν έχετε ιστορικό αυτοάνοσου νοσήματος, όπως λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα ή ψωριασική αρθρίτιδα, τότε μπορεί να έχετε περισσότερες πιθανότητες να πάθετε καρδιακή προσβολή, λέει η Nieca Goldberg, MD, καρδιολόγος και ιατρική διευθύντρια του Κέντρου Joan H. Tisch για την Υγεία των Γυναικών στο NYU Langone. Οι γυναίκες που ανέπτυξαν αυτοάνοσες παθήσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο.

Στις γυναίκες, το ιστορικό υπέρτασης κατά την εγκυμοσύνη, προεκλαμψίας ή εκλαμψίας μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου στη μέση ηλικία. Ο διαβήτης κύησης αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 και ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να πενταπλασιάσει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα, εξηγεί.

Ο κρύος καιρός 

Όπως ίσως υποψιαστήκατε, ο χειμώνας μπορεί να είναι επικίνδυνος για την υγεία σας. Ο Sanjiv Patel, MD, καρδιολόγος στο MemorialCare Heart and Vascular Institute at Orange Coast Medical Center λέει ότι υπάρχουν μερικοί λόγοι για τους οποίους το κρύο μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής.

Το να έχουμε σημαντικά χαμηλότερες θερμοκρασίες μπορεί να προκαλέσει καρδιακές προσβολές, επειδή όταν κάνει κρύο, το σώμα προσπαθεί να διατηρήσει τη θερμότητα μέσα στην περιοχή του πυρήνα του, οπότε προσπαθεί να μην αφήσει τη θερμότητα να διαφύγει από το σώμα, εξηγεί. Αυτό μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή επειδή τα αιμοφόρα αγγεία και οι αρτηρίες συστέλλονται και στενεύουν.

Ξεκινήσατε ένα νέο πρόγραμμα άσκησης

Αποφασίσατε λοιπόν να γυμναστείτε, πράγμα που είναι υπέροχο, αλλά είναι σημαντικό να προσέχετε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζετε την άσκηση, προειδοποιεί ο Dr.  Patel. Αν ήσασταν πατάτα του καναπέ και ξεκινήσετε αμέσως προπονήσεις υψηλής έντασης, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή αντί να εργαστείτε για την πρόληψή της.

Αν προετοιμάζεστε αργά και γυμνάζεστε, μπορείτε να τα καταφέρετε, λέει ο Dr. Patel. Αλλά κάθε είδους μεγάλη, ξαφνική αλλαγή μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή, ακόμη και η υπερπροσπάθεια κατά τη διάρκεια του σεξ (που αποτελεί ιδιαίτερη ανησυχία για τους ηλικιωμένους). Σε όλα αυτά τα σενάρια, αυτό που συμβαίνει είναι μια ξαφνική αλλαγή στις ορμόνες του στρες που μπορεί να οδηγήσει σε αστάθεια στη ροή του αίματος προς την καρδιά, η οποία μπορεί δυνητικά να προκαλέσει καρδιακή προσβολή.

Έχετε καρκίνο

Οι ερευνητές έχουν αρχίσει να βρίσκουν συνδέσεις μεταξύ των καρδιακών παθήσεων και του καρκίνου, δύο από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως. Oρισμένες θεραπείες καρκίνου, όπως η ακτινοβολία στο στήθος (ιδιαίτερα στο αριστερό στήθος) αυξάνουν τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο (ΣΝ), την οποία περιγράφει ως συσσώρευση χοληστερόλης στα τοιχώματα των αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα τον καρδιακό μυ. Αυτό, με τη σειρά του, αυξάνει τις πιθανότητές σας να πάθετε καρδιακή προσβολή. Τα αντικαρκινικά φάρμακα, όπως η Adriamycin και η Herceptin, αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο για καρδιακή ανεπάρκεια.

Είστε εκτεθειμένοι σε κακή ποιότητα αέρα

H έκθεση σε κακή ποιότητα αέρα μπορεί να έχει μυριάδες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία σας, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του κινδύνου καρδιακής προσβολής. Η κακή ποιότητα του αέρα με την πάροδο του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή λόγω φλεγμονής.

Όπως εξηγεί, η χρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση προκαλεί φλεγμονή καθώς εισπνέετε ερεθιστικούς παράγοντες. Καθώς οι πνεύμονές σας ερεθίζονται, το σώμα σας πρέπει να εργαστεί σκληρότερα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Ένα συνακόλουθο αποτέλεσμα του να ζείτε σε μια περιοχή με κακή ποιότητα αέρα είναι ότι μπορεί να ασκείστε λιγότερο ή να βγαίνετε λιγότερο έξω ως αποτέλεσμα, γεγονός που επίσης αυξάνει τους παράγοντες κινδύνου σας.

Έχετε επίμονες κράμπες στα πόδια

Μπορείτε να έχετε κράμπες στα πόδια για διάφορους λόγους, και οι περισσότεροι από αυτούς είναι εντελώς καλοήθεις. Εάν όμως έχετε σχεδόν κάθε φορά που περπατάτε για μικρή απόσταση και οι κράμπες αισθάνεστε καλύτερα όταν κάθεστε, τότε μπορεί να είναι ένδειξη περιφερικής αρτηριακής νόσου. Αν αυτό συμβαίνει, οι κράμπες είναι πιθανό να προκαλούνται από την αθηροσκλήρωση, ή τη στένωση και το μπλοκάρισμα των περιφερικών αρτηριών -όπως αυτές στα πόδια σας. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η μπορεί να οδηγήσει σε γάγγραινα, ακρωτηριασμό ή τελικά σε στεφανιαία νόσο και καρδιακή προσβολή.

Nα μην αγνοείτε τα παραδοσιακά συμπτώματα της καρδιακής νόσου, όπως σφίξιμο στο στήθος ή/και πίεση, δύσπνοια, ταχυκαρδία, λιποθυμία ή σχεδόν λιποθυμία και χαμηλότερη πίεση στο στήθος. Ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν αντιμετωπίζετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα.

Η Ελλάδα ως χώρα της Μεσογείου χαρακτηρίζεται από ήπιο υγρό χειμώνα και ξηρό θερμό καλοκαίρι. Κατά τους θερινούς μήνες η θερμοκρασία αγγίζει αρκετά υψηλά επίπεδα, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στον οργανισμό.  Οι βλάβες από τη θερμότητα προκαλούνται από αδυναμία του οργανισμού να διατηρήσει τη θερμοκρασία του εντός των φυσιολογικών ορίων, διότι εκτίθεται παρατεταμένα σε υψηλή θερμοκρασία. Η αποφυγή της υπερβολικής έκθεσης στον ήλιο είναι σημαντική σε κάθε ηλικία. Ωστόσο, οι περισσότερες βλάβες στον οργανισμό λειτουργούν συσσωρευτικά.

Όπως επισημαίνει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Επισκεπτών Υγείας ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα βρέφη, στα παιδιά και πιο ειδικά σε παιδιά με χρόνια νοσήματα, παχύσαρκα ή υπέρβαρα. Τα βλαστοκύτταρα που βρίσκονται στο ανώτερο στρώμα του δέρματος των παιδιών (δηλαδή τα κύτταρα που μπορεί να ευθύνονται για τον καρκίνο του δέρματος) είναι πιο κοντά στην επιφάνεια του δέρματος σε σχέση με τους ενηλίκους, γεγονός που καθιστά τα παιδιά περισσότερο ευαίσθητα στην υπεριώδη ακτινοβολία (UV).

Κατά την παιδική ηλικία οι ιστοί του σώματος μεγαλώνουν με ταχείς ρυθμούς, οι ιδρωτοποιοί αδένες αναπτύσσονται και ο θερμορυθμιστικός μηχανισμός του οργανισμού δεν λειτουργεί επαρκώς. Συνεπώς, οι ενήλικες (γονείς, μέλη της οικογένειας, δάσκαλοι κ.ά.) πρέπει να βοηθούν τα παιδιά να αποφεύγουν την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.

Μέτρα πρόληψης

Έτσι, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Επισκεπτών Υγείας συμβουλεύει:

Όσο η θερμοκρασία κυμαίνεται σε φυσιολογικά επίπεδα, τα παιδιά μπορούν να παίζουν σε εξωτερικούς χώρους. Όταν όμως  το θερμόμετρο ξεπεράσει τους 35-40 βαθμούς Κελσίου, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος. Η έκθεσή τους για πολλή ώρα μπορεί να προκαλέσει εξάντληση, αφυδάτωση, φωτοευαισθησία, κοκκίνισμα, φουσκάλες, θερμικές κράμπες ακόμη και θερμοπληξία.

Προκειμένου να αποφευχθεί η εκδήλωση των παραπάνω παθολογικών καταστάσεων στον οργανισμό, υπάρχουν αρκετά μέτρα για την πρόληψή τους:

• Ενθαρρύνετε τα παιδιά να καταναλώνουν άφθονο νερό και χυμούς. Πιο συγκεκριμένα, στα βρέφη που λαμβάνουν μητρικό γάλα προτείνεται η κατανάλωση επιπλέον μητρικού γάλακτος καθώς δεν επιτρέπεται το νερό, ειδικά τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους.
• Προτείνετε να καταναλώνουν πολλά λαχανικά και φρούτα.
• Φροντίστε να ξεκουράζονται ακόμη περισσότερο. Η ζέστη μπορεί συχνά να κάνει τα παιδιά να αισθάνονται κουρασμένα.
• Όταν το παιδί αισθάνεται ζεστό, κάντε του ένα μπάνιο για να δροσιστεί. Το κολύμπι είναι ένας άλλος πολύ καλός τρόπος για να δροσιστούν ενώ παράλληλα παραμένουν δραστήρια.
• Παραμείνετε σε χώρους που διαθέτουν κλιματισμό. Κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου διατίθενται αρκετοί δημόσιοι χώροι οι οποίοι κλιματίζονται.
• Χρησιμοποιείτε αντηλιακή κρέμα τουλάχιστον μισή ώρα πριν την έκθεση στον ήλιο. Ελέγξτε ότι η κρέμα προστατεύει από την έκθεση στη Α και Β υπεριώδη ακτινοβολία. Να βάζετε αντηλιακή κρέμα και στα αυτιά και στο λαιμό των παιδιών.
• Αποφύγετε να βγαίνουν τις μεσημεριανές ώρες ή φροντίστε να βρίσκονται στην σκιά.
• Ντύστε τα παιδιά με ρούχα ανοιχτόχρωμα και ελαφριά, τα οποία να καλύπτουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη επιφάνεια του σώματος και φορέστε καπέλο.
• Συμβουλευτείτε τους Επισκέπτες Υγείας εάν το παιδί πάσχει από κάποιο χρόνιο νόσημα για την πλήρη και εξατομικευμένη φροντίδα του. Πιο συγκεκριμένα, τα παιδιά που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη πρέπει να ακολουθούν συγκεκριμένο πρωτόκολλο κατά την έκθεσή τους σε υψηλή θερμοκρασία, προκειμένου να αποφευχθεί υπογλυκαιμικό επεισόδιο.
• Συζητήστε με τον φροντιστή του παιδιού στην κατασκήνωση ή  τον προπονητή του σχετικά με τις πολιτικές τους για την προστασία των παιδιών σας καθ ‘όλη τη διάρκεια της ημέρας – ειδικά κατά τη διάρκεια παιχνιδιού ή άσκησης σε εξωτερικούς χώρους.
• Μην αφήνετε ποτέ παιδιά σε αυτοκίνητο ή σε άλλο κλειστό μηχανοκίνητο όχημα. Η θερμοκρασία μέσα στο αυτοκίνητο μπορεί γρήγορα να γίνει πολύ υψηλότερη από την εξωτερική θερμοκρασία – ένα αυτοκίνητο μπορεί να θερμανθεί περίπου 19 βαθμούς σε μόλις 10 λεπτά και να συνεχίσει να αυξάνεται σε θερμοκρασίες που προκαλούν θάνατο.

Αξιολόγηση από τον παιδίατρο

Ο παιδίατρος μπορεί να σας συμβουλεύσει για την αντιμετώπιση και την άμεση αξιολόγηση των ακόλουθων σοβαρών συμπτωμάτων.

• Αίσθημα Λιποθυμίας
• Υπερβολική κούραση(π.χ. ασυνήθιστη υπνηλία ή δύσκολη διέγερση)
• Πονοκέφαλος
• Πυρετός
• Έντονη Δίψα
• Μη ούρηση για πολλές ώρες
• Ναυτία
• Έμετος
• Αναπνοή γρηγορότερη ή μικρότερη απο το κανονικό
• Μούδιασμα του δέρματος
• Μυικοί πόνοι
• Μυικοί σπασμοί

Ψυχική υγεία

Μην ξεχνάτε και την ψυχική υγεία των παιδιών, καθώς ενδέχεται να γίνουν ανήσυχα, αν παραμείνουν πολλές ώρες στο σπίτι. Οργανώστε ένα πρόγραμμα με πολλά δημιουργικά παιχνίδια και δραστηριότητες εντός του σπιτιού και ομαδικές δραστηριότητες σε εξωτερικό χώρο κατά τις απογευματινές, κυρίως, ώρες.

Στα άτομα με ευαισθησία στα δόντια, η κατανάλωση ορισμένων τροφίμων ή ροφημάτων σε ορισμένες θερμοκρασίες προκαλεί δυσφορία ή πόνο στα δόντια τους. Ο πόνος στα δόντια εμφανίζεται όταν ερεθίσματα, όπως το ζεστό και το κρύο, φτάνουν στις εκτεθειμένες νευρικές απολήξεις ενός δοντιού, σύμφωνα με την Κλινική Cleveland. Ευτυχώς, τα ευαίσθητα δόντια μπορούν να αντιμετωπιστούν και η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί.

Δεν υπάρχουν ομάδες κινδύνου για την ευαισθησία των δοντιών. Μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, σύμφωνα με την Dr. Margaret Culotta-Norton, οδοντίατρο στην Ουάσινγκτον και πρώην πρόεδρο του Οδοντιατρικού Συλλόγου της Ουάσινγκτον.

Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα … είναι μια ξαφνική, απότομη λάμψη πόνου όταν τα δόντια εκτίθενται στον αέρα, στο κρύο, στα γλυκά, στα όξινα ή στα καυτά τρόφιμα, δήλωσε η Culotta-Norton στο Live Science. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ευαισθησία στα δόντια από το βούρτσισμα ή το βούρτσισμα με οδοντικό νήμα.

Η ευαισθησία των δοντιών οφείλεται γενικά στην έκθεση ενός στρώματος του δοντιού που ονομάζεται οδοντίνη. Το εξωτερικό κάθε δοντιού καλύπτεται κανονικά από ένα σκληρό εξωτερικό στρώμα, που ονομάζεται σμάλτο ή τσιμέντο, το οποίο προστατεύει την οδοντίνη – το μαλακότερο, εσωτερικό στρώμα του δοντιού. Η αδαμαντίνη προστατεύει την κορώνα, το τμήμα του δοντιού που είναι ορατό πάνω από τα ούλα. Το τσιμέντο καλύπτει την οδοντίνη που περιβάλλει τη ρίζα, το μυτερό τμήμα του δοντιού που εκτείνεται μέσα στο οστό της γνάθου, σύμφωνα με την Αμερικανική Οδοντιατρική Ένωση.

Το ούλο προστατεύει επίσης τη ρίζα. Εάν το σμάλτο ή το τσιμέντο φθαρεί ή εάν η γραμμή των ούλων έχει υποχωρήσει, τότε η οδοντίνη εκτίθεται. Οι κοιλότητες, τα ραγισμένα δόντια, η υποχώρηση των ούλων, η διάβρωση του σμάλτου και της ρίζας προκαλούν την έκθεση της οδοντίνης, δήλωσε η Culotta-Norton. Η οδοντίνη συνδέεται με το νεύρο που πυροδοτεί τον πόνο στα ευαίσθητα δόντια.

Η οδοντίνη περιέχει χιλιάδες μικροσκοπικά σωληνάρια ή κανάλια που οδηγούν στον πολφό του δοντιού, σύμφωνα με την Ακαδημία Γενικής Οδοντιατρικής. Όταν εκτίθενται, αυτά τα οδοντινικά σωληνάρια επιτρέπουν σε θερμότητα, κρύο ή όξινες ουσίες να φτάσουν στα νεύρα στο εσωτερικό του δοντιού, προκαλώντας πόνο, σύμφωνα με την Cleveland Clinic. Ο πόνος είναι ο μόνος τύπος αντίδρασης που έχουν τα νεύρα στο εσωτερικό των δοντιών, ανέφερε προηγουμένως το Live Science.

Σύμφωνα με την Cleveland Clinic, ορισμένοι παράγοντες που συμβάλλουν στην ευαισθησία των δοντιών μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πολύ δυνατό βούρτσισμα ή χρήση οδοντόβουρτσας με σκληρές τρίχες. Αυτό μπορεί να φθείρει το σμάλτο, προκαλώντας την έκθεση της οδοντίνης, ή να ενθαρρύνει την υποχώρηση των ούλων
• Ύφεση των ούλων. Αυτό συμβαίνει συχνά σε άτομα που πάσχουν από ασθένεια των ούλων, συμπεριλαμβανομένης της ουλίτιδας. Η υποχώρηση των ούλων εκθέτει την οδοντίνη
• Ραγισμένα δόντια. Οι ρωγμές μπορεί να γεμίσουν με βακτήρια από την πλάκα και να προκαλέσουν φλεγμονή στον πολφό του δοντιού. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε απόστημα και μόλυνση
• Τριβή ή σφίξιμο των δοντιών. Αυτό μπορεί να φθείρει το σμάλτο
• Συσσώρευση πλάκας
• Μακροχρόνια χρήση στοματικού διαλύματος. Ορισμένα στοματικά διαλύματα χωρίς συνταγή περιέχουν οξέα. Εάν η οδοντίνη είναι εκτεθειμένη, τα οξέα μπορεί να επιδεινώσουν την υπάρχουσα ευαισθησία των δοντιών και να προκαλέσουν περαιτέρω βλάβη στο στρώμα της οδοντίνης. Υπάρχουν διαθέσιμα στοματικά διαλύματα με ουδέτερο φθόριο που μπορεί να αποτελούν καλύτερη επιλογή
• Όξινες τροφές. Αυτά μπορεί να ενθαρρύνουν τη μείωση του σμάλτου
• Οδοντιατρικές επεμβάσεις. Τα δόντια μπορεί να είναι ευαίσθητα μετά από επαγγελματικό καθαρισμό, απονεύρωση, αντικατάσταση στεφάνης και άλλες διαδικασίες. Συνήθως ο πόνος εξαφανίζεται σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες

Γενικά δεν χρειάζεται να επισκεφθείτε το γιατρό σας για ένα τσίμπημα μέδουσας. Εάν επισκεφθείτε το γιατρό σας, αυτός ή αυτή θα μπορέσει να διαγνώσει τον τραυματισμό σας εξετάζοντας τον, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας  Mayo Clinic.

Μερικές φορές η θεραπεία βασίζεται στον τύπο της μέδουσας που προκάλεσε το τσίμπημα.

Η θεραπεία από το τσίμπημα μέδουσας περιλαμβάνει την παροχή πρώτων βοηθειών και ιατρική περίθαλψη, ανάλογα με τον τύπο της μέδουσας, τη σοβαρότητα του τσιμπήματος και την αντίδρασή σας σε αυτό.

Πρώτες βοήθειες

Τα περισσότερα τσιμπήματα μέδουσας μπορούν να αντιμετωπιστούν ως εξής:

• Αφαιρέστε  προσεκτικά τα ορατά πλοκάμια με ένα λεπτό τσιμπιδάκι.
• Ρίξτε στο τραύμα σας σε ζεστό νερό. Χρησιμοποιήστε νερό θερμοκρασίας 43 έως 45 βαθμούς. Εάν δεν υπάρχει διαθέσιμο θερμόμετρο, δοκιμάστε το νερό στο χέρι ή τον αγκώνα ενός ατόμου που δεν έχει τραυματιστεί – θα πρέπει να το αισθάνεται ζεστό, όχι καυτό. Κρατήστε το προσβεβλημένο δέρμα βυθισμένο  σε ζεστό νερό για 20 έως 45 λεπτά.

Βήματα προς αποφυγή

Οι ενέργειες αυτές δεν βοηθούν ή δεν αποδεικνύονται:

• Ξύσιμο
• Ξεπλύματα με θαλασσινό νερό
• Ξεπλύματα με ανθρώπινα ούρα
• Ξέπλυμα με γλυκό νερό
• Εφαρμογή οινοπνεύματος, αιθανόλης ή αμμωνίας
• Τρίψιμο με πετσέτα
• Εφαρμογή επιδέσμου

Ιατρική περίθαλψη

• Φάρμακα από το στόμα. Ένα εξάνθημα ή άλλη δερματική αντίδραση που οφείλεται σε καθυστερημένη υπερευαισθησία μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιισταμινικά ή κορτικοστεροειδή από το στόμα. Μπορεί επίσης να σας χορηγηθεί  φάρμακο για τον πόνο.
• Κοκκίνισμα των ματιών. Ένα τσίμπημα τσούχτρας που συμβαίνει στο μάτι ή κοντά στο μάτι απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα για τον έλεγχο του πόνου και ένα καλό ξέπλυμα του ματιού. Είναι πιθανό να σας δει γιατρός που ειδικεύεται στην οφθαλμολογική περίθαλψη (οφθαλμίατρος).

Τα άτομα που κοιμούνται λιγότερο από 7 ώρες τη νύχτα στην ηλικία των 50 ετών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για νοητική εξασθένηση στην ηλικία των 75 ετών.

Οι παλαιότερες μελέτες που συσχέτισαν την έλλειψη ύπνου με την άνοια είχαν συμπεριλάβει μικρό αριθμό συμμετεχόντων, είχαν αξιολογήσει τη διάρκεια του ύπνου μόνο σε μεγαλύτερες ηλικίες, στηρίχθηκαν σε αναφορές της διάρκειας ύπνου από τους ίδιους τους συμμετέχοντες και είχαν διάρκεια παρακολούθησης για περίπου μόνο 1 δεκαετία.

Σε 2 νέες μελέτες, οι ερευνητές αξιολόγησαν τη μακροχρόνια σχέση ύπνου και άνοιας και τον πιθανό μηχανισμό που τους συνδέει.

Στην πρώτη μελέτη, αξιολογήθηκε η διάρκεια του ύπνου (ξεκινώντας από την ηλικία των 50 ετών) σε 8.000 άτομα που παρακολουθήθηκαν για ένα μέσο όρο 25 ετών. Η ακρίβεια της αυτοαναφερόμενης διάρκειας ύπνου επιβεβαιώθηκε με επιταχυνσιομετρία. Σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν κατά μέσο όρο 7 ώρες ύπνου κάθε βράδυ σε ηλικίες 50 και 60 ετών, εκείνοι που κοιμόντουσαν κατά μέσο όρο 6 ώρες το βράδυ σε αυτές τις ηλικίες είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άνοια (οι λόγοι κινδύνου για όσους είχαν μικρή διάρκεια ύπνου σε ηλικία 50 και 60 ήταν 1,22 και 1,37, αντίστοιχα). Για τα άτομα που είχαν κατά μέσο όρο ακόμη λιγότερες από 6 ώρες τη νύχτα σε αυτές τις ηλικίες, οι κίνδυνοι ήταν πολύ μεγαλύτεροι. Αυτές οι στατιστικά ισχυρές εκτιμήσεις κινδύνου προσαρμόστηκαν για τους πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου άνοιας.

Μια δεύτερη μελέτη προτείνει έναν μηχανισμό με τον οποίο ο λιγότερος ύπνος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο άνοιας. Προηγουμένως, οι ερευνητές εντόπισαν ένα «γλυμφικό» (glymphatic) σύστημα στον εγκέφαλο που, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ύπνου, ξεπλένει τις τοξίνες προς το διάμεσο υγρό έξω από τον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένων δύο τοξινών κεντρικών στην παθολογία της νόσου του Alzheimer, του β-αμυλοειδούς (Αβ) και του tau. Οι ερευνητές έκαναν κατάλυση (ablation) του μηνιγγικού λεμφικού συστήματος στα ποντίκια που είχαν υπερέκφραση Αβ. Αυτό οδήγησε σε εναπόθεση Αβ και οι ποντικοί ανέπτυξαν νοητικές διαταραχές. Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική γονιδιακής θεραπείας για την ενίσχυση της ανάπτυξης των λεμφικών αγγείων. Σε αυτά τα ποντίκια, τα μονοκλωνικά αντισώματα εναντίον του Αβ ήταν πολύ πιο αποτελεσματικά στην απομάκρυνση του Αβ από τον εγκέφαλο και την πρόληψη της γνωστικής διαταραχής.

Η πρώτη μελέτη επιβεβαιώνει τη σχέση μεταξύ της στέρησης ύπνου στη μέση ηλικία και του μετέπειτα κινδύνου για άνοια. Η δεύτερη μελέτη στα πειραματόζωα παρέχει ενδείξεις για έναν μηχανισμό με τον οποίο η στέρηση του ύπνου μπορεί να οδηγήσει σε άνοια, διότι κατά τη διάρκεια του ύπνου γίνεται έκπλυση τοξινών από τον εγκέφαλο.

Πηγή: https://www.medweb.gr/