Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Παρακολουθήστε εδώ το Webinar

Ο πόνος στη μέση ή αλλιώς οσφυαλγία αποτελεί ένα από τα πιο συχνά ιατρικά προβλήματα παγκοσμίως. Προσβάλλει πάνω από το 80% των ενηλίκων και είναι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι επισκέπτονται έναν ιατρό.

Σύμφωνα με το Global Burden of Disease (μελέτη που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο ιατρικό περιοδικό Lancet), η οσφυαλγία αποτελεί μια από τις σημαντικότερες αιτίες αναπηρίας.

«Η αντιμετώπιση της οσφυαλγίας είναι σταδιακή και γίνεται είτε με μη επεμβατικές, είτε με επεμβατικές, είτε με ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες. Τις περισσότερες φορές ο ιατρός θα ξεκινήσει με πιο απλές θεραπείες και, εφόσον απαιτείται, θα προχωρήσει σε πιο επιθετικές προσεγγίσεις στη συνέχεια, εξηγεί ο κ. Μάριος Λυκίσσας, Επίκουρος Καθηγητής Ορθοπαιδικής, Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης, Διευθυντής Κλινικής Σπονδυλικής Στήλης του Metropolitan Hospital.

Ας σημειωθεί ότι πολλές θεραπείες χρειάζονται χρόνο για να οδηγήσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα» συμπληρώνει ο ιατρός.

Μη επεμβατικές θεραπείες

Φάρμακα. Τα φάρμακα είναι πολυάριθμα και μπορεί να είναι:

• Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
• Μυοχαλαρωτικά
• Αντισπασμωδικά φάρμακα
• Οπιοειδή.

Φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία για τον πόνο στη μέση περιλαμβάνει παθητικές και ενεργητικές θεραπείες που βοηθούν τον ασθενή να χτίσει μυϊκή δύναμη, να βελτιώσει την ευλυγισία της σπονδυλικής στήλης και το εύρος κίνησής της, να διατηρήσει σωστή στάση του σώματος και πολλά άλλα. Οι συνεδρίες φυσικοθεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Άσκηση
• Κρύο/ζέστη
• Μασάζ
• Διαδερμική ηλεκτρική νευρική διέγερση (TENS)
• Υπερήχους.

Ενέσεις. Η επισκληρίδιος έγχυση στεροειδούς ή ένας επιλεκτικός νευρικός αποκλεισμός μπορεί να προσφέρει βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τον πόνο όταν ο πόνος αφορά κυρίως τα κάτω άκρα.

Επεμβατικές θεραπείες & ελάχιστα επεμβατικές θεραπείες

Οι πιο συχνές χειρουργικές επεμβάσεις στη σπονδυλική στήλη είναι:
Μικροδισκεκτομή. Όταν μια κήλη δίσκου προκαλεί σοβαρά συμπτώματα όπως έντονο και επίμονο πόνο ή απώλεια της αίσθησης και της δύναμης, η αφαίρεση του τμήματος του κατεστραμμένου δίσκου που πιέζει το νεύρο θα οδηγήσει στην άμεση υποχώρηση των συμπτωμάτων και θα προλάβει τη μη αναστρέψιμη απώλεια της μυϊκής ισχύος. Τα τελευταία χρόνια η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται με μια ελάχιστα επεμβατική και αναίμακτη τεχνική μέσω μιας μικρής τομής με τη βοήθεια πάντα του μικροσκοπίου.

Η ασφάλεια, η αποτελεσματικότητα, η γρήγορη αποκατάσταση και το χαμηλό ποσοστό επιπλοκών της μικροδισκεκτομής την έχουν καθιερώσει ως επέμβαση εκλογής σε ασθενείς με κήλη δίσκου.

Πεταλεκτομή/Τρηματοτομή. Πρόκειται για την επέμβαση κατά την οποία αφαιρείται το πίσω τμήμα ενός ή περισσότερων σπονδύλων ώστε να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για τα νεύρα. Σε μια παρόμοια επέμβαση γνωστή ως τρηματοτομή, αφαιρείται ένα πολύ μικρό κομμάτι οστού από το πίσω μέρος του σπονδύλου.

Οι επεμβάσεις αυτές πραγματοποιούνται πλέον με αναίμακτες τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας με μικρές τομές και με τη βοήθεια της χειρουργικής πλοήγησης (O-Arm II και StealthStation S8 Surgical Navigation System).

Σπονδυλοδεσία. Κατά την επέμβαση αυτή δύο ή περισσότεροι σπόνδυλοι συνδέονται μόνιμα μεταξύ τους για να περιορίσουν την υπερβολική κίνηση της σπονδυλικής στήλης.

Η σπονδυλοδεσία πραγματοποιείται για τη διόρθωση παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης ή για την αποκατάσταση της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης σε περιπτώσεις σπονδυλικής στένωσης, σπονδυλολίσθησης, δισκοπάθειας ή κήλης δίσκου.

Πώς μπορούμε να προλάβουμε τον πόνο στη μέση;

Βελτιώνοντας τη φυσική μας κατάσταση. Τα άτομα που δεν βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν οσφυαλγία, λόγω των αδύναμων ραχιαίων και κοιλιακών μυών που βοηθούν στη στήριξη της μέσης.

Μένοντας ενεργοί. Οι άνθρωποι που κάνουν καθιστική ζωή είναι πιο πιθανό να τραυματιστούν κατά την καθημερινή τους δραστηριότητα.

Χάνοντας βάρος. Όσο περισσότερο το βάρος, τόσο μεγαλύτερη η πίεση που ασκείται στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία μπορεί να προκαλέσουν χρόνιο πόνο στη μέση.

Σηκώνοντας βαριά αντικείμενα με το σωστό τρόπο. Φροντίζουμε να λυγίζουμε τα γόνατα όταν σηκώνουμε βάρη από κάτω, έτσι ώστε οι γοφοί και τα γόνατα να κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς. Κρατάμε το φορτίο κοντά στο στήθος ενώ σηκωνόμαστε.

Κάνοντας τον χώρο εργασίας όσο το δυνατόν πιο εργονομικό. Εάν κάνουμε καθιστική εργασία, βεβαιωνόμαστε ότι η καρέκλα μας στηρίζει καλά τη μέση μας και οι γοφοί μας βρίσκονται σε ορθή γωνία με το πάτωμα.

Δεν χρησιμοποιούμε προϊόντα καπνού. «Εκτός από όλα τα άλλα προβλήματα υγείας που προκαλεί η χρήση του καπνού, μπορεί να περιορίσει τη ροή του αίματος και το οξυγόνο στους δίσκους, με αποτέλεσμα να αυτοί να εκφυλίζονται ταχύτερα» καταλήγει ο κ Λυκίσσας.

Το Α και το Ω για ένα δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα είναι μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή που θα προσφέρει στον οργανισμό όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τα μικρόβια των ιώσεων. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά.

Βιταμίνες όπως οι C, B, A, D και E φαίνεται να βοηθούν στην καταπολέμηση ιών και λοιμώξεων και θα τις βρούμε σε τροφές όπως είναι τα πορτοκάλια, τα ακτινίδια, το μπρόκολο, το ψάρι, το αυγό, τα γαλακτοκομικά, το συκώτι, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως είναι το σπανάκι, τα αβοκάντο και οι ξηροί καρποί.

Δυο άλλα, εξίσου σημαντικά στοιχεία, για την υγεία και ανάπτυξη των παιδιών είναι το ασβέστιο[1]  το οποίο είναι απαραίτητο για τη διατήρηση φυσιολογικών οστών και δοντιών, αλλά και το μαγνήσιο[2], το οποίο συμβάλλει στη διατήρηση μιας φυσιολογικής ψυχολογικής λειτουργίας. Πλούσια σε ασβέστιο είναι τα γαλακτοκομικά, το μπρόκολο, το τόφου κ.α ενώ μεγάλες πηγές μαγνησίου αποτελούν οι ξηροί καρποί όπως είναι τα αμύγδαλα και τα κάσιους, οι σπόροι όπως είναι τα πασατέμπο, το σουσάμι και οι ηλιόσποροι και οι μπανάνες.

Πολλές από τις παραπάνω τροφές δυστυχώς δεν είναι από τις αγαπημένες των παιδιών οπότε πρέπει να τα ενθαρρύνουμε όσο γίνεται περισσότερο ώστε να τις καταναλώνουν σε καθημερινή βάση. Μπορούμε επίσης να προσαρμόζουμε τα φαγητά μας, κάνοντας τα πιο ελκυστικά για τα παιδιά και να τις συμπεριλαμβάνουμε με διάφορους και έξυπνους τρόπους στη διατροφή τους. Για παράδειγμα το μπρόκολο, ένα τόσο πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά λαχανικό, πολλά παιδιά το αντιμετωπίζουν με καχυποψία. Αν όμως τους μαγειρέψουμε ένα μπρόκολο ογκρατέν, θα δείτε πόσο γρήγορα θα αλλάξουν γνώμη!

Φυσικά, ακόμα κι αν τα παιδιά μας είναι πρόθυμα πολλές φορές να καταναλώσουν αυτού του είδους σημαντικές για τον οργανισμό τροφές, αξίζει να συμπληρώνουν τη διατροφή τους με άλλες, εναλλακτικές μορφές βιταμινών. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν υπάρχουν διάφορες επιλογές συμπληρωμάτων διατροφής που μπορείτε να προμηθευτείτε από τα φαρμακεία, πάντα όμως αφού συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.

[1] https://www.webmd.com/diet/supplement-guide-calcium#1

[1] https://www.webmd.com/diet/health-benefits-magnesium-citrate#1

[1] https://www.webmd.com/diet/supplement-guide-calcium#1

[2] https://www.webmd.com/diet/health-benefits-magnesium-citrate#1

Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία δεν είναι τόσο σπάνια όσο πιστεύεται. Συγκαταλέγεται στις συχνές γενετικές παθήσεις και προσβάλει 1 στα 200-250 άτομα.

Μέχρι σήμερα έχουν περιγραφεί περισσότερες από 2.000 γονιδιακές μεταλλάξεις που προκαλούν τη νόσο. Εάν ένας γονιός έχει οικογενή υπερχοληστερολαιμία τότε υπάρχει 50% πιθανότητα να κληρονομήσει τη διαταραχή το παιδί του.

Αυτή η μορφή οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας αποκαλείται ετερόζυγος. Εάν το παιδί γεννηθεί από γονείς που έχουν και οι 2 οικογενή υπερχοληστερολαιμία και το παιδί λάβει το παθολογικό γονίδιο και από τους 2 γονείς, τότε πρόκειται για ομόζυγο μορφή οικογενούς υπερχοληστερολαιμίας. Η συχνότητα εμφάνισής της είναι εξαιρετικά σπάνια (υπολογίζεται ένα άτομο ανά 600.000 πληθυσμού).

Αν ένα άτομο έχει οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου (π.χ. έμφραγμα του μυοκαρδίου) σε μικρή ηλικία, τότε υπάρχει η υποψία ότι αυτό το άτομο μπορεί να πάσχει από την οικογενή υπερχοληστεριναιμία. Επίσης, αν ένα άτομο έχει εμφανίσει ένα καρδιακό επεισόδιο πριν από την ηλικία των 50-60 ετών είναι πιθανό να έχει πολύ αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να εξετάζονται τα επίπεδα των λιπιδίων και στους στενούς συγγενείς του ασθενούς.

Αντιμετώπιση 

Το κλειδί στην αντιμετώπιση αυτής της πάθησης είναι η έγκαιρη διάγνωσή της και η έναρξη θεραπείας με οδηγίες για υγιεινό τρόπο ζωής (σωστή διατροφή, άσκηση, διακοπή καπνίσματος εάν δεν είχε ήδη εφαρμοστεί), σε συνδυασμό με φαρμακευτικά σκευάσματα, όπου προεξέχουσα θέση κατέχουν οι στατίνες. Ορισμένοι ασθενείς επιτυγχάνουν τον επιθυμητό στόχο μείωσης των τιμών των λιπιδίων τους, άλλοι όμως χρειάζεται να λάβουν συνδυασμένη αγωγή. Και πάλι όμως κάποιοι εξακολουθούν να έχουν υψηλές τιμές χοληστερίνης.

Τα τελευταία χρόνια η φαρμακοβιομηχανία έχει δημιουργήσει καινούργια και πολλά υποσχόμενα σκευάσματα, εκ των οποίων κάποια ήδη κυκλοφορούν και άλλα βρίσκονται στην τελική φάση των κλινικών μελετών τους.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, όπου οι ασθενείς δεν επιτυγχάνουν την επίτευξη των επιθυμητών τιμών λιπιδίων ή έχουν αδυναμία λήψης των φαρμακευτικών σκευασμάτων λόγω εκδήλωσης των ανεπιθύμητων ενεργειών στα συγκεκριμένα σκευάσματα.

Οι ασθενείς αυτοί μπορούν πλέον να αντιμετωπίσουν το χρόνιο αυτό πρόβλημά τους και με άλλες θεραπείες. Αυτές περιλαμβάνουν την εξωσωματική κάθαρση των λιπιδίων καθώς και τις γονιδιακές θεραπείες.

Από αιώνες, αυτό το θαυματουργό μπαχαρικό χρησιμοποιείται για τις εκπληκτικές φαρμακευτικές του ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να προλάβουν και να θεραπεύσουν πολλά προβλήματα υγείας. Εκτός από αυτό, ο κρόκος είναι ένα εξαιρετικό μπαχαρικό για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την αντιμετώπιση των εποχιακών παθήσεων. Καθώς ο κόσμος μάχεται με την πιο θανατηφόρα πανδημία Covid-19, η ανάγκη να παραμείνετε σε φόρμα και υγιείς έχει γίνει ακόμη πιο σημαντική, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Etimes of India.

Μειώνει την κατάθλιψη και τα προβλήματα του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου

Ο ταραχώδης τρόπος ζωής και το αυξανόμενο άγχος έχουν ωθήσει τους ανθρώπους σε ένα επίπεδο όπου καταλήγουν να υποφέρουν από διάφορα σωματικά και ψυχικά προβλήματα. Ενώ υπάρχει πάντα μια γρήγορη θεραπεία για τις σωματικές ασθένειες, η εύρεση μιας θεραπείας για τις ψυχικές ασθένειες παίρνει χρόνο. Σύμφωνα με τα βιβλία της Αγιουρβέδα, το σαφράν είναι ένα από τα ενεργά συστατικά που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Σύμφωνα με μελέτες, το στίγμα του φυτού σαφράν έχει κάποιες μαγικές αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Η παρουσία δύο συστατικών στο σαφράν: της κροκίνης και της σαφρανάλης μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στη διέγερση νευροχημικών ουσιών όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και η νορεπινεφρίνη. Αυτά τα συστατικά μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά την ήπια έως μέτρια κατάθλιψη και χρησιμοποιούνται κυρίως στα παραδοσιακά ψυχιατρικά φάρμακα.

Ο κρόκος – ένα από τα πιο ακριβοπληρωμένα μπαχαρικά κάνει θαύματα όταν καταναλώνεται σε τακτική βάση. Ο κρόκος έχει ορισμένες χημικές ουσίες που βοηθούν κάποιον να ενισχύσει τη διάθεσή του και να απελευθερώσει το άγχος ως εκ τούτου λειτουργεί εξαιρετικά για την κατάθλιψη, το άγχος και καταπολεμά την αϋπνία. Κατά τη διάρκεια του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου βοηθά επίσης στην μείωση των εναλλαγών της διάθεσης και αποτρέπει τις κράμπες της περιόδου, δήλωσε η Tanya S Kapoor, διατροφολόγος, Wellness by Tanya.

Αυξάνει τη σεξουαλική διάθεση

Από αιώνες, αυτό το μικρό φυτικό εκχύλισμα είναι γνωστό για τις εκπληκτικές αφροδισιακές του ιδιότητες. Εμπλουτισμένο με τη θεά της φύσης, το σαφράν αυξάνει φυσικά τη σεξουαλική ζωτικότητα τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Ο κρόκος έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας που σχετίζεται με την ηλικία. Έχει ισχυρές αφροδισιακές ιδιότητες, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν περαιτέρω στη βελτίωση των επιπέδων ανδρογόνων στις γυναίκες. Η προσθήκη σαφράν στη διατροφή μπορεί να έχει μαγικά οφέλη για την υγεία σας αν λαμβάνεται με μέτρο. Ο κρόκος είναι μια υπερτροφή, καθώς ενισχύει το ανοσοποιητικού συστήματος. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο κρόκος είναι αποτελεσματικός στη θεραπεία της υπογονιμότητας. Αυξάνει τη λίμπιντο τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Τα ζευγάρια που παλεύουν με την υπογονιμότητα θα πρέπει να καταναλώνουν σαφράν για να βελτιώσουν τις πιθανότητες σύλληψης. Συνιστάται να μην λαμβάνετε περισσότερα από 1,5 γραμμάρια την ημέρα,  δήλωσε η Dr Rita Bakshi, ανώτερη γυναικολόγος και εμπειρογνώμονας εξωσωματικής γονιμοποίησης, Διεθνές Κέντρο Γονιμότητας.

Βοηθά στην καταπολέμηση των εποχιακών παθήσεων

Το τσάι σαφράν ή το σαφράν αναμεμειγμένο με ζεστό γάλα μπορεί να κρατήσει μακριά τις εποχιακές ασθένειες όπως το κρυολόγημα, τον βήχα και τον πυρετό. Η ζεστή φύση αυτού του μαγικού βοτάνου βοηθά στην ανακούφιση από τις ενοχλήσεις που προκαλούνται από τη γρίπη και το κρυολόγημα.
Ο κρόκος έχει εξαιρετικά οφέλη και δεν χρησιμοποιείται μόνο ως χρωστική ουσία τροφίμων ή για να προσθέσει γεύση στο πιάτο κάποιου. Η ιδιότητά του να είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά το καθιστά ένα τέλειο μέτρο για να θεραπεύσει κανείς το κρυολόγημα και τη γρίπη,  λέει η Tanya S Kapoor.

Η παρουσία αντιοξειδωτικών ουσιών καθιστά αυτό το θαυματουργό βότανο μια εξαιρετική θεραπεία για εποχιακά προβλήματα. Εκτός από αυτό, βοηθά επίσης στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο είναι απαραίτητο για να αντέξει τις επιθέσεις ιών και άλλες ασθένειες.

Μειώνει την αρτηριακή πίεση και βελτιώνει την υγεία της καρδιάς

Φορτωμένο με την καλοσύνη του καλίου, η καθημερινή κατανάλωση σαφράν βοηθά στη διαστολή του αίματος, η οποία απομακρύνει περαιτέρω το μπλοκάρισμα από τις αρτηρίες. Αυτό μειώνει περαιτέρω την αρτηριακή πίεση και αποτρέπει τις καρδιακές προσβολές και τα εγκεφαλικά επεισόδια.

 

Το σύνδρομο της άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΥ), ή σύνδρομο αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο (ΣΑΑΥ), ή υπνο-απνοϊκό σύνδρομο, είναι μια σοβαρή και αρκετά συχνή διαταραχή που αφορά όλες τις ηλικίες και των δύο φύλων. Συχνότερα όμως, αφορά τους άνδρες μετά την ηλικία των 40 ετών. Είναι μια διαταραχή που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, όπου διακόπτεται η αναπνοή (άπνοια) μεταξύ επεισοδίων με έντονο ροχαλητό. Στην ουσία πρόκειται για επεισόδια ασφυξίας τα οποία επαναλαμβάνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του ύπνου και στα οποία σημειώνονται σημαντικές παθοφυσιολογικές διαταραχές που αφορούν, μεταξύ άλλων, την οξυγόνωση του αίματος και τον καρδιακό ρυθμό.

Τα επεισόδια άπνοιας καταστρέφουν τη φυσιολογική δομή του ύπνου, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι που πάσχουν από το σύνδρομο της άπνοιας να παρουσιάζουν ημερήσια κόπωση και υπνηλία άλλοτε άλλης έντασης, ανάλογα με τη βαρύτητα του συνδρόμου.

Η βαρύτητα του συνδρόμου εξαρτάται από τον αριθμό των επεισοδίων άπνοιας–υπόπνοιας που συμβαίνουν ανά ώρα κατά τη διάρκεια του ύπνου, αναφέρει ο κ. Νικόλαος Δ. Χαΐνης, Διευθυντής Β’ Πνευμονολογικής Κλινικής στo Metropolitan Hospital:

• Μέχρι 5 επεισόδια ανά ώρα μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν υπάρχει σύνδρομο άπνοιας εφόσον δεν υπάρχουν και κλινικά συμπτώματα.
• Ήπιου βαθμού τα 5 – 14 επεισόδια ανά ώρα.
• Μέτριου βαθμού τα 15 – 29 επεισόδια ανά ώρα.
• Σοβαρού βαθμού τα 30 ή περισσότερα επεισόδια ανά ώρα.

  Υπάρχουν διάφορα αίτια και προδιαθεσικοί παράγοντες που προκαλούν αυτή την κατάσταση, όπως: 

• Η αύξηση του σωματικού βάρους
• Οικογενής προδιάθεση
• Το αλκοόλ
• Υπερτροφία αμυγδαλών
• Κρανιο-προσωπικές δυσμορφίες (μικρογναθία, μακρογλωσσία κτλ.)
• Ενδοκρινικές και μεταβολικές διαταραχές (ακρομεγαλία, υποθυρεοειδισμός, σύνδρομο Cushing)
• Λαρυγγομαλακία
• Διαταραχές του κινητικού νευρώνα.

  Οι εκδηλώσεις (κλινική εικόνα) του συνδρόμου της άπνοιας είναι:

• Έντονο ροχαλητό και ανήσυχος ύπνος
• Μικροαφυπνίσεις ή αφύπνιση με αίσθημα πνιγμού, σε παρατεταμένη άπνοια
• Πρωινοί πονοκέφαλοι
• Ημερήσια κόπωση και υπνηλία (αποτελεί μια από τις αιτίες του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης)
• Διαταραχή της μνήμης και της ικανότητας συγκέντρωσης της προσοχής
• Ευερεθιστότητα και γενικά αλλαγή του χαρακτήρα
• Σεξουαλική δυσλειτουργία – ανικανότητα
• Νυκτερινή συχνοουρία

  Οι συνέπειες είναι πολλές και σοβαρές: 

• Κίνδυνος αιφνίδιου θανάτου κατά τον ύπνο
• Αρτηριακή υπέρταση
• Εγκεφαλικό επεισόδιο
• Διαταραχές του καρδιαγγειακού συστήματος
• Ψυχολογικές και ενδοκρινολογικές διαταραχές
• Τροχαία ή εργατικά ατυχήματα.

Η διάγνωση, επί κλινικής υποψίας, γίνεται με τη λεγόμενη πολυ-σωματο-καταγραφική μελέτη ύπνου, η οποία γίνεται σε κατάλληλα εξοπλισμένο θάλαμο (εργαστήριο ύπνου) όπου ο εξεταζόμενος κοιμάται υπό την επίβλεψη ειδικά εκπαιδευμένου τεχνολόγου και γίνονται μετρήσεις, καταγραφή και παρατηρήσεις διαφόρων παραμέτρων όπως: οξυμετρία, κινήσεις οφθαλμών, θωρακικού τοιχώματος, κοιλιάς, ποδιών, καταγραφή της ροής του αέρα στη μύτη και στο στόμα.
Γίνονται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, ηλεκτρομυογράφημα και ηλεκτροκαρδιογράφημα.
Αναλόγως του αποτελέσματος όλων αυτών των μετρήσεων διαπιστώνεται αν ο εξεταζόμενος πάσχει ή όχι από ΣΑΑΥ και τι βαρύτητας είναι αυτό.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το σύνδρομο της αποφρακτικής άπνοιας του ύπνου πρέπει να θεραπεύεται (και θεραπεύεται) πάντα.
Η θεραπεία έγκειται στην απώλεια σωματικού βάρους για τους παχύσαρκους, ωστόσο μπορεί, ενίοτε, να γίνει και χειρουργικά.
Σε λίγες περιπτώσεις (μικρογναθία, μακρογλωσσία) μπορεί να βοηθήσουν ενδοστοματικές συσκευές (ενδοστοματικοί νάρθηκες ή μασελάκια) οι οποίες προωθούν την κάτω γνάθο και τη γλώσσα σε πιο πρόσθια θέση κατά τη διάρκεια του ύπνου, έτσι ώστε ο αεραγωγός να παραμένει ανοικτός. Είναι συσκευές εξατομικευμένες ανάλογα με την ανατομία του στόματος.
Η Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου συνιστά τις ενδοστοματικές συσκευές ως θεραπεία πρώτης γραμμής για την αγωγή ήπιας και μέτριας μορφής συνδρόμου υπνικής άπνοιας.
Συνήθως, όμως, η θεραπεία της αποφρακτικής άπνοιας αντιμετωπίζεται με ειδικό μηχάνημα συνεχούς θετικής πιέσεως (C-PAP) το οποίο χρησιμοποιείται κατά τον νυχτερινό ύπνο. Είναι μικρών διαστάσεων, αθόρυβο, διαθέτει ρινική ή ρινο-στοματική μάσκα, που εφαρμόζεται στον ασθενή και ωθεί τον αέρα με πίεση, έτσι ώστε ο αεραγωγός να παραμένει ανοικτός, καταργώντας τις άπνοιες.

Θέμα-ταμπού παραμένει μέχρι τις μέρες μας η ακράτεια ούρων, παρότι ταλαιπωρεί ποσοστό έως και 20% των ενηλίκων στην Ευρώπη. Όπως αποκαλύπτει νέα έρευνα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας, η πλειονότητα των ασθενών δεν ζητούν ποτέ ιατρική βοήθεια, ενώ πολλοί δεν μιλούν γι’ αυτήν, ούτε στα πιο προσφιλή τους πρόσωπα.

Στην έρευνα έλαβαν μέρος 3.029 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 18 ετών και άνω, από τη Βρετανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ολλανδία.

Οι εθελοντές συμπλήρωσαν ανώνυμα ειδικά ερωτηματολόγια, απαντώντας μεταξύ άλλων σε ερωτήματα για το αν είχαν ακράτεια ούρων, τι πίστευαν γι’ αυτήν και αν είχαν ζητήσει ιατρική βοήθεια για να την αντιμετωπίσουν.

Οι απαντήσεις τους έδειξαν ότι, αναλόγως με τη χώρα, το 10-20% έπασχαν από ακράτεια ούρων. Ωστόσο το ποσοστό αυτό δεν ήταν το ίδιο σε όλες τις ηλικίες, ούτε μεταξύ των δύο φύλων. Επιπλέον, η ακράτεια δεν ταλαιπωρούσε μόνο τους ηλικιωμένους, όπως λανθασμένα πίστευε σημαντικό ποσοστό των συμμετεχόντων.

Στη Γαλλία, λ.χ., το 48% των συμμετεχόντων είπαν ότι παρουσιάζουν ακράτεια ούρων. Το ποσοστό, όμως, των πασχόντων στους άνδρες ήταν 36% και στις γυναίκες 54%.

Στη Βρετανία, περιστασιακή ακράτεια ούρων ανέφερε το 27% των εθελοντών ηλικίας 18-24 ετών. Και αυτό μολονότι το σχεδόν 50% των Βρετανών της ίδιας ηλικιακής ομάδας είπαν ότι η ακράτεια ούρων είναι πρόβλημα των ηλικιωμένων και τα 28% δεν ήξεραν πότε η διαφυγή ούρων σημαίνει ακράτεια.

Ανεξαρτήτως του τι γνωρίζουν και τι αγνοούν, όμως, περισσότεροι από επτά στους δέκα πάσχοντες σε όλες τις χώρες δήλωσαν ότι ουδέποτε έχουν ζητήσει ιατρική βοήθεια γι’ αυτήν. Γιατί; Το σχεδόν 35% είπαν επειδή πιστεύουν πως θα περάσει μόνη της και το 27% επειδή ντρέπονται.

Οι γυναίκες ως φαίνεται ντρέπονται περισσότερο να μιλήσουν για την ακράτειά τους. Στην Ολλανδία, π.χ., από τις γυναίκες ηλικίας 55 ετών και άνω με ακράτεια ούρων, το 44% είπαν ότι δεν μιλούν ποτέ γι’ αυτήν. Το ποσοστό αυτό είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη.

Συνολικά, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και στα δύο φύλα, το σχεδόν 30% των πασχόντων από ακράτεια ούρων είπαν ότι ντρέπονται να μιλήσουν γι’ αυτήν.

«Η ακράτεια ούρων σε περισσότερο από το 60% των περιπτώσεων είναι μία ιάσιμη κατάσταση, αλλά δυστυχώς σημαντικό ποσοστό πασχόντων πιστεύουν λανθασμένα πως είναι κάτι με το οποίο πρέπει να μάθουν να ζουν. Η ακράτεια ούρων είναι συχνή, ενοχλητική, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις αντιμετωπίσιμη. Είναι κρίμα να ταλαιπωρείται κάποιος επειδή δεν γνωρίζει ότι υπάρχουν θεραπείες ή επειδή ντρέπεται να μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημά του. Αναλόγως με την περίπτωση, υπάρχουν πολλά που μπορούμε να προτείνουμε στους ασθενείς μας, από ασκήσεις του πυελικού εδάφους και αλλαγές στον τρόπο ζωής έως συμπεριφορική θεραπεία, ειδικά φάρμακα ή ακόμα και χειρουργικές επεμβάσεις», τονίζει ο Χειρουργός- Ουρολόγος Δρ Ηρακλής Πούλιας, τ. πρόεδρος της Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας. «Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις, ανάλογα φυσικά με τον τύπο και την αιτία της ακράτειας. Διαφορετική προσέγγιση, π.χ. χρειάζεται η ακράτεια από προσπάθεια και διαφορετική η ακράτεια λόγω υπερδραστήριας κύστης», προσθέτει.

Όπως έδειξε και η νέα έρευνα, σχεδόν ο ένας στους τέσσερις πάσχοντες θεωρούσαν την ακράτειά τους αναπόφευκτη ή δεν γνώριζαν ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί. Το μεγαλύτερο ποσοστό άγνοιας για τις θεραπείες παρατηρήθηκε στη Βρετανία (47%) και το μικρότερο στη Γαλλία (32%). Μεταξύ ασθενών και μη, σχεδόν οι μισοί ερωτηθέντες είπαν ότι δεν γνωρίζουν πως υπάρχουν θεραπείες.

Ο πυρετός είναι από τα συχνότερα συμπτώματα στα παιδιά, όμως αποτελεί επίπτωση υποκείμενης σοβαρής νόσου περίπου στο 1% των εξεταζόμενων παιδιών στις δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης και στο 7-8% στις μονάδες δευτεροβάθμιας φροντίδας.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια φυσιολογική και ωφέλιμη βιολογική αντίδραση του οργανισμού, τονίζει ο κ. Γεώργιος Τσόλας, Διευθυντής Παιδιατρικής του Μetropolitan Hospital.

O πυρετός είναι το συχνότερο σύμπτωμα στην παιδιατρική πράξη και όταν δεν υποδεικνύει κάποιο σοβαρό νόσημα, δεν είναι επικίνδυνος. Παρ’όλα αυτά, η πυρετοφοβία είναι ένα φαινόμενο που διαπερνά όλες τις κοινωνίες και η διαπίστωση πυρετού στο παιδί ενεργοποιεί «πυρετοφοβικά αντανακλαστικά» στους γονείς, οι οποίοι συνήθως παρεμβαίνουν με άμεση χορήγηση αντιπυρετικών, συχνά αδικαιολόγητα και άκαιρα, ακόμη και πριν επικοινωνήσουν με τον παιδίατρό τους. Η ευρέως διαδεδομένη αυτή πρακτική «γεννά» μερικές ερωτήσεις, για τις οποίες καλό θα είναι να δοθούν απαντήσεις, προκειμένου να ελεγχθεί αυτή η τακτική.

Είναι επικίνδυνος ο πυρετός βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα;

Είναι αλήθεια ότι ο πυρετός φοβίζει τους γονείς γιατί καταλαβαίνουν ότι η παρουσία του δηλώνει κάποια υποκείμενη νόσο εν εξελίξει. Τους φοβίζουν επίσης ο συνοδός βήχας τον οποίο συσχετίζουν με πνευμονία και η συνοδός κεφαλαλγία την οποία συσχετίζουν με τη μηνιγγίτιδα. Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι ο πυρετός μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε κυτταρικό επίπεδο σε θερμοκρασία >41,5° C, τιμή ασυνήθη επί πυρετού, αλλά πιθανή επί θερμοπληξίας, που δεν αποτελεί πυρετό αλλά υπερθερμία κατά την οποία το σημείο θερμορρύθμισης δεν μετακινείται. Επομένως ο πυρετός καθαυτός δεν είναι επικίνδυνος και οι όποιοι κίνδυνοι δεν απορρέουν από αυτόν αλλά ενδεχομένως από το υποκείμενο νόσημα.

Υπάρχουν ενδεχόμενα οφέλη από την επίμονη προσπάθεια ελέγχου του πυρετού με αντιπυρετικά;

Τα αντιπυρετικά δεν θεραπεύουν, χορηγούνται μόνο ως ανακουφιστική αγωγή.

Ήδη, όπως προαναφέρθηκε, ο πυρετός ως σύμπτωμα δεν είναι επικίνδυνος. Οι λόγοι που θα δικαιολογούσαν τη χορήγηση αντιπυρετικού είναι η διαπίστωση ότι στη διάρκεια του πυρετού υπάρχουν καταβολή με αλλαγή συμπεριφοράς, κακή διατροφή, ανεπαρκής ενυδάτωση, ανήσυχος ή και διακοπτόμενος ύπνος ή συνυπάρχουν δυσκαταποσία, ωταλγία, οδυνοφαγία, οπότε εκμεταλλεύεται κανείς την παυσίπονη ή και αντιφλεγμονώδη δράση του αντιπυρετικού.

Προλαμβάνει η χορήγηση αντιπυρετικών τους πυρετικούς σπασμούς;

Η αντιμετώπιση του πυρετού δεν προλαμβάνει την έκλυση των πυρετικών σπασμών, οι οποίοι είναι κατά κανόνα «εισαγωγικοί», δηλαδή συμβαίνουν συνήθως στο πρώτο πυρετικό κύμα της ασθένειας, πριν καν ο γονιός αντιληφθεί την παρουσία του πυρετού.

Όπως επίσης είναι χωρίς νόημα η προληπτική χορήγηση αντιπυρετικών πριν από τον εμβολιασμό, ενώ ενδέχεται να υπονομεύσει την ανοσολογική απάντηση στο εμβόλιο. Σε πρόσφατη μελέτη διαπιστώθηκε μειωμένη παραγωγή αντισωμάτων όταν συγχρόνως με τον εμβολιασμό χορηγούνταν συστηματικά παρακεταμόλη.

Ο πυρετός, ως απάντηση του οργανισμού στη λοίμωξη, είναι χρήσιμη διαδικασία;

Ο πυρετός, ως φυσική απάντηση του οργανισμού στη λοίμωξη, αποτελεί όντως ωφέλιμη βιολογική διαδικασία. Η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός των μικροοργανισμών επιβραδύνεται σημαντικά σε Θ> 37° C.

Η αντιμετώπιση του υψηλού πυρετού δεν βελτιώνει την πορεία της νόσου.

Αντιθέτως: 

• Καθυστερεί η αποδρομή των εξανθηματικών δερματικών βλαβών της ανεμευλογιάς όταν χορηγείται συστηματικά παρακεταμόλη.
• Σε σοβαρές λοιμώξεις ενηλίκων παρατηρείται αυξημένη θνητότητα όταν χορηγούνται συστηματικά αντιπυρετικά.

  Αυτό το οποίο έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η σωστή αξιολόγηση του πυρετού. Κατά κανόνα, η πρώτη επαφή της οικογένειας του παιδιού που έχει πυρετό με τον παιδίατρο γίνεται τηλεφωνικά, για να ζητηθούν οδηγίες αντιμετώπισής του.

  Οπότε, ο παιδίατρος θα προσπαθήσει, μέσα από την επικοινωνία αυτή, να εκμαιεύσει πληροφορίες για:

• Τη γενική κατάσταση του παιδιού,
• το χρώμα του δέρματος (ωχρό, γαιώδες, κυανωτικό),
• την αναπνοή (ταχύπνοια, γογγυσμός, εισολκή, αναπέταση ρινικών πτερυγίων),
• την ενυδάτωση / σίτιση,
• την τυχόν παρουσία ρίγους ή αν το παιδί έχει φρίκια (κρυάδες),
• τη δραστηριότητα (κλάμα, χαμόγελο, εύκολη αφύπνιση, λήθαργος, ευερεθιστότητα κ.λπ.),
• τυχόν εξάνθημα,
• το ύψος και τη διάρκεια του πυρετού,
• τυχόν αδυναμία βάδισης, χωλότητα,
• οίδημα σκέλους ή άλλα εμφανή στο γονιό σημεία φλεγμονής,

τυχόν παρουσία εμέτων και άλλα συμπτώματα.

Στόχος στην επικοινωνία αυτή πρέπει να είναι η κατά το δυνατόν ασφαλής εκτίμηση της σοβαρότητας της νόσου, ώστε να αποφασιστεί η μετάβαση ή μη στο νοσοκομείο, η επείγουσα ή μη εξέταση στο ιατρείο καθώς και το αν μπορεί το παιδί να μείνει στο σπίτι για παρακολούθηση. Εξυπακούεται ότι ποτέ δεν πρέπει να χορηγούνται αντιβιοτικά από τηλεφώνου, ούτε και να συστήνεται παρακλινικός και ιδίως απεικονιστικός έλεγχος, πριν τη διενέργεια κλινικής εξέτασης του ασθενούς, με μοναδική ίσως εξαίρεση τη σύσταση για γενική αίματος και καλλιέργεια ούρων σε βρέφη χωρίς συμπτωματολογία δηλωτική της εστίας της λοίμωξης.

Πότε υπάρχει κίνδυνος  

Παιδί < 3 μηνών με πυρετό ≥38° C είναι εξ ορισμού υψηλού κινδύνου. Επίσης, ανεξαρτήτως ηλικίας, παιδί με πυρετό και προέχουσα πηγή, ή αυχενική δυσκαμψία, ή εστιακούς σπασμούς, ή μη εξαφανιζόμενο με την πίεση εξάνθημα, ή χρώμα δέρματος ωχρό, ή κυανωτικό, ή γαιώδες, ή μειωμένη σπαργή δέρματος, ή με ταχύπνοια, γογγυσμό, εισολκή μεσοπλευρίων, ή με ασθενές, υψίσυχνο, ή συνεχές κλάμα, ή παιδί που δεν ξυπνά, ή αν ξυπνήσει ξανακοιμάται αμέσως, είναι σαφώς παιδί υψηλού κινδύνου για σοβαρή ή και απειλητική για τη ζωή βακτηριακή λοίμωξη.

Κεφαλαιώδους σημασίας είναι η εντόπιση της εστίας της λοίμωξης και η αναγνώριση της κλινικής εικόνας που παραπέμπει σε συγκεκριμένη σοβαρή κατάσταση. Επειδή η θεραπεία συνδέεται ουσιωδώς με την ίδια τη νόσο, την εντόπιση και τη σοβαρότητά της, πρέπει να αξιολογούνται όλα τα σημεία, συμπτώματα και κλινικά χαρακτηριστικά που θα βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Ιδιαίτερη διαγνωστική πρόκληση συνιστά η παρουσία εξανθήματος, τα χαρακτηριστικά του και η ενδεχόμενη συσχέτισή του με κάποιο πρόσφατο ταξίδι, με τη συμβίωση με κάποιους αρρώστους, τη συνύπαρξη με ζώα κ.λπ..

Επίσης, σημασία έχει η περιοδικότητα στην υποτροπή των εμπύρετων επεισοδίων σε μια κατηγορία νοσημάτων τα οποία φέρονται ως περιοδικά εμπύρετα σύνδρομα, τα οποία πρέπει να διαφοροδιαγιγνώσκονται από λοιμώξεις, νεοπλασίες, ανοσοανεπάρκειες, αιματολογικά και αυτοάνοσα νοσήματα. Ιδιαίτερα απασχολεί ο χαρακτηριζόμενος ως πυρετός άγνωστης αιτιολογίας και τούτο όχι διότι διαθέτει συγκεκριμένα και ειδικά γνωρίσματα, αλλά επειδή αποτελεί διαγνωστική πρόκληση.

Σοβαρές είναι οι επιπτώσεις της ατοπικής δερματίτιδας στην ψυχική υγεία ατόμων κάθε ηλικίας και φύλου. Ερευνες έχουν αποδείξει ότι αυτή η δερματοπάθεια προκαλεί σε ενήλικες κατάθλιψη και άγχος. Μάλιστα, η σοβαρότητα της κατάθλιψης εξαρτάται από την ένταση της ατοπικής δερματίτιδας στους ανθρώπους άνω των 18 ετών.

Παρόμοια, όμως είναι και τα συμπτώματα στα παιδιά. Μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο και δημοσιεύθηκε πρόσφατα στη διαδικτυακή έκδοση του επιστημονικού περιοδικού JAMA διαπίστωσε ότι τα έντονα συμπτώματα του εκζέματος προκαλούν στα παιδιά και τους εφήβους όχι μόνο κατάθλιψη, αλλά και εσωτερικευμένου τύπου διαταραχές. Ερευνητική ομάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε ότι η κατάθλιψη και οι διαταραχές εσωτερικευμένου τύπου στις οποίες περιλαμβάνονται οι αγχώδεις και οι συναισθηματικές διαταραχές, ξεκινούν σε πολύ μικρή παιδική ηλικία. Οι ερευνητές επισήμαναν, δε, ότι είναι σημαντικό να μελετηθεί η επίδραση των νέων θεραπειών της ατοπικής δερματίτιδας στον ύπνο και την ψυχική υγεία.

«Η πάθηση συχνά εμφανίζεται από τα πρώτα χρόνια της ζωής και ανά διαστήματα ο ασθενής βιώνει περιόδους ύφεσης και έξαρσης, καθώς δεν υπάρχει μόνιμη θεραπεία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκτιμάται ότι επηρεάζει το 20% των παιδιών και έως 10% των ενηλίκων στις ανεπτυγμένες χώρες. Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότερες μελέτες επικεντρώνονται σε ενήλικες», επισημαίνει ο Δερματολόγος- Αφροδισιολόγος Δρ Χρήστος Στάμου.

Δεδομένων των υψηλών ποσοστών του πληθυσμού που πάσχουν από τις συγκεκριμένες παθήσεις, η ανάγκη για επισταμένη έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις της ατοπικής δερματίτιδας στην ψυχική υγεία είναι επιτακτική.

Αντιμετώπιση

«Η προσπάθεια ελέγχου των συμπτωμάτων της ατοπικής δερματίτιδες γίνεται με διάφορους τρόπους. Για την αντιμετώπιση του κνησμού υπάρχουν αποτελεσματικές κρέμες, ενώ για τη φλεγμονή δίδονται κρέμες, χάπια ή ενέσεις, αναλόγως της σοβαρότητας του εκζέματος. Για την αποκατάσταση του δέρματος χρησιμοποιούνται κρέμες, και για τη θεραπεία τυχόν μολύνσεων, που έχουν προκύψει από το ξύσιμο κατά την προσπάθεια ανακούφισης από τον κνησμό, προτείνονται από του στόματος φαρμακευτικές αγωγές.

Ύφεση των συμπτωμάτων του εκζέματος προσφέρει και η φωτοθεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει την έκθεση του δέρματος σε ελεγχόμενους χρόνους σε φυσικό ηλιακό φως. Άλλες μορφές φωτοθεραπείας περιλαμβάνουν χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας Α (UVA) και στενού φάσματος UVB, είτε μόνες τους είτε σε συνδυασμό με φάρμακα.

Τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί στη φαρέτρα των δερματολόγων και οι βιολογικοί παράγοντες (φάρμακα βιοτεχνολογίας με μονοκλωνικά αντισώματα που αναπτύσσονται ειδικά για μια θεραπεία) για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που προκαλεί το έκζεμα.

Η προσπάθειά μας θα πρέπει να είναι η ολιστική αντιμετώπιση του εκζέματος, ειδικά σε παιδιά με εκτεταμένες βλάβες που σε ορισμένες περιπτώσεις καλύπτουν στο 60% της επιφάνειας του δέρματός τους», καταλήγει ο δρ Χρήστος Στάμου.

Η Πρόεδρος και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας (ΕΕΜ)  με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση  ανακοινώνουν ότι η Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής  των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και Πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», η οποία συντόνισε τις δράσεις για την επέτειο των 200 χρόνων μετά την Ελληνική Επανάσταση, κ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, από τις 9 Φεβρουαρίου είναι η Επίτιμος Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας.

Με την ευκαιρία αυτής της ανακήρυξης, η Καθ. κ. Λυδία Ιωαννίδου-Μουζάκα, ανέφερε ότι «η  κ. Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη, αγκάλιασε τις δράσεις μας σε 7  Ιστορικές πόλεις της Ελλάδας, στις  οποίες έθεσε υπό  την Αιγίδα της Επιτροπής “Ελλάδα 2021” και ένωσε τις δυνάμεις της μαζί μας, ώστε να διαδοθεί από άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα το μήνυμα της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης του καρκίνου του μαστού και πρόσθεσε ότι είναι μια ευτυχής συγκυρία να συναντάς στη ζωή σου ανθρώπους με ήθος και όραμα και πραγματικά θεωρεί «δώρο» την συνάντησή της με την Πρόεδρο της Επιτροπής «Ελλάδα 2021». Η στήριξη των προσπαθειών μας εκ μέρους της, πηγάζει από την βαθιά προσωπική της ανάγκη να συμβάλλει ως γυναίκα σε μια συλλογική προσπάθεια με σημαντικό κοινωνικό πρόσημο, να ενώσει τη φωνή της μαζί μας και μαζί με όλες τις γυναίκες, μέχρι να βγάλουμε «νοκ άουτ» τον καρκίνο του μαστού».

Την ευχαριστούμε από καρδιάς για την ουσιαστική στήριξη του αγώνα μας, για την πίστη της στους σκοπούς και τα ιδανικά της Εταιρείας μας, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει και επικυρώνει την 42χρονη συνεχή παρουσία και προσφορά της ΕΕΜ στον Επιστημονικό και Κοινωνικό “στίβο” στην Ελλάδα και στον Διεθνή χώρο.

Πιστεύουμε ότι το γεγονός αυτό είναι προστιθέμενη αξία για την πορεία της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας.

[dearpdf id=”24738″ ][/dearpdf]