Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Τα τελευταία χρόνια οι επιστημονικές έρευνες “τρομάζουν”. Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί σε ανθρώπινα κόπρανα, στον πλακούντα εγκύων γυναικών, ενώ πιο πρόσφατα βρέθηκαν στο αίμα και τους πνεύμονές μας.

Η κρίση της πλαστικής ρύπανσης είναι πλέον κάτι γνωστό. Καθημερινά παράγονται τεράστιες ποσότητες πλαστικού που είναι αδύνατον να απορροφηθούν από τα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων –καθώς και από την ανακύκλωση- με συνέπεια το πλαστικό πλέον να ρυπαίνει όλον τον πλανήτη, σε οποιαδήποτε μορφή του: είτε ως πλαστικά απορρίμματα, είτε κομμάτια πλαστικού, είτε μικροπλαστικά έχουν βρεθεί στα βάθη των ωκεανών, στους Πόλους, στο Έβερεστ, σε ποτάμια, λίμνες και δάση.

Τα μικροπλαστικά, δηλαδή τα πολύ μικρά κομμάτια πλαστικού με μέγεθος μερικών χιλιοστών, είναι παρόντα όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και στα στομάχια χιλιάδων ειδών, ακόμα και στον ίδιο τον ανθρώπινο οργανισμό. Πλέον η ανθρώπινη έκθεση σε αυτά είναι αναπόφευκτη: ακόμη κι αν δεν καταναλώνουμε θαλασσινά ή ψάρια, τα μικροπλαστικά εισέρχονται στον οργανισμό μας από το νερό, από άλλες διατροφικές πηγές, από τα τρόφιμα και ποτά που είναι σε πλαστικές συσκευασίες, ακόμα και με την εισπνοή τους από αέρος.

Τα τελευταία χρόνια οι επιστημονικές έρευνες “τρομάζουν”. Μικροπλαστικά έχουν βρεθεί σε ανθρώπινα κόπρανα, στον πλακούντα εγκύων γυναικών, ενώ πιο πρόσφατα βρέθηκαν στο αίμα και τους πνεύμονές μας. Τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών προκάλεσαν έκπληξη ακόμη και στους ίδιους τους επιστήμονες, αφού δεν περίμεναν τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις μικροπλαστικών.
Οι ακριβείς επιπτώσεις των μικροπλαστικών στην ανθρώπινη υγεία είναι ακόμα άγνωστες. Όμως, έχει βρεθεί ότι πιθανώς προκαλούν ερεθισμούς, ορμονικές διαταραχές εξαιτίας των χημικών τους, ζημιές στα ανθρώπινα όργανα, ενώ συνδέονται ακόμα και με καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο. Σε κάθε περίπτωση, τα δεδομένα όλο και αυξάνονται και είναι ευκαιρία να γίνουν περαιτέρω έρευνες ώστε να διαπιστωθεί επακριβώς πώς επηρεάζουν την υγεία μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι την επηρεάζουν -κι όχι θετικά.

Μέχρι τότε ας κάνουμε αυτά που μας αναλογούν. Είναι η στιγμή να μειώσουμε στο ελάχιστο το πλαστικό που χρησιμοποιούμε, ιδιαίτερα τα προϊόντα μίας χρήσης, και να εξοικειωθούμε με την επαναχρησιμοποίηση. Από τα πιο απλά πράγματα, όπως το να έχουμε το παγούρι μας, το ποτήρι μας και την υφασμάτινη τσάντα μας, μέχρι το να αγοράζουμε τρόφιμα και προϊόντα καθαρισμού/υγιεινής από καταστήματα zero waste. Ταυτόχρονα, έχουμε το δικαίωμα ως πολίτες και είναι η στιγμή να απαιτήσουμε από εταιρείες και πολιτικούς να προωθήσουν τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης και επαναγεμίσματος, στηρίζοντας την κυκλική οικονομία.

Αν και ο εμβολιασμός έχει βοηθήσει την ανθρωπότητα να απαλλαγεί́ από νοσήματα που είχαν οδηγήσει σε εκατομμύρια θανάτους (π.χ. από ευλογιά, πολιομυελίτιδα κ.λπ.), ο πλημμελής εμβολιασμός μπορεί́ να οδηγήσει σε επανεμφάνιση κάποιων νοσημάτων που σήμερα σπανίζουν, όπως η διφθέριτιδα, η πολιομυελίτιδα, η παρωτίτιδα και η ιλαρά.

 

Ο εμβολιασμός σώζει εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο και είναι μία από τις πιο επιτυχημένες παρεμβάσεις δημόσιας υγείας.  Για περισσότερα από 200 χρόνια τα εμβόλια έχουν αποτρέψει ασθένειες και έχουν σώσει αμέτρητες ανθρώπινες ζωές. Ξεκινώντας με το εμβόλιο της ευλογιάς το 1796, η συνεχής έρευνα οδήγησε στην ανακάλυψη νέων εμβολίων και έτσι τώρα 25 θανατηφόρες ασθένειες, όπως η γρίπη, η διφθερίτιδα, ο τέτανος, ο κοκκύτης, η ιλαρά, η παρωτίτιδα, η ερυθρά, η μηνιγγιτιδοκοκκική νόσος, η διηθητική πνευμονιοκοκκική νόσος και η πολιομυελίτιδα, μπορούν να προληφθούν με εμβόλια.

Κάθε χρόνο ο εμβολιασμός εμποδίζει 2,7 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως να νοσήσουν από ιλαρά, ένα εκατομμύριο από κοκκύτη και δύο εκατομμύρια μωρά από τέτανο. Είναι σημαντικό να υιοθετήσουμε μια νοοτροπία πρόληψης λοιμώξεων του αναπνευστικού, όπως της πνευμονιοκοκκικής πνευμονίας και της γρίπης, μεσώ του εμβολιασμού κυρίως των ειδικών ομάδων του πληθυσμού (με ηλικία>65 έτη και με προβλήματα όπως σακχαρώδης διαβήτης, άσθμα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, χρόνια καρδιολογικά νοσήματα, ανοσοκαταστολή λόγω υποκείμενου νοσήματος ή θεραπείας, κάπνισμα). Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού αποτελούν το τρίτο αίτιο θνησιμότητας παγκοσμίως.
Ταυτόχρονα, η προστασία παιδιών, εφήβων και ενηλικών από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν με τον εμβολιασμό είναι εκ των ουκ άνευ για τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης.

Εμβολιασμός κατά μικροβιακής αντοχής: Σημειώσατε 1
Ο αντιγριπικός εμβολιασμός και ο εμβολιασμός έναντι του πνευμονοκόκκου μπορεί επίσης να μειώσει τη μικροβιακή αντοχή, που θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα δημόσιας υγείας. Με τον όρο μικροβιακή αντοχή εννοούμε την ανθεκτικότητα των μικροβίων στα αντιβιοτικά, δηλαδή την κατάσταση κατά οποία αυτά μεταλλάσσονται και τα υπάρχοντα αντιβιοτικά δεν μπορούν να τα σκοτώσουν.

Ποια είναι η συνεισφορά του εμβολιασμού στην αντιμετώπισή της;
✤ Τα υπάρχοντα εμβόλια μπορούν να προλάβουν λοιμώξεις που η θεραπεία τους θα απαιτούσε αντιμικροβιακά φάρμακα.
✤ Τα υπάρχοντα εμβόλια μπορούν να μειώσουν τις ιογενείς λοιμώξεις που συχνά εσφαλμένα θεραπεύονται με αντιβιοτικά και οι οποίες μπορεί, επίσης, να προδιαθέσουν σε δευτεροπαθείς λοιμώξεις που χρειάζονται αντιβιοτική θεραπεία.
✤ Η ανάπτυξη και χρήση νέων ή βελτιωμένων εμβολίων μπορεί να προλάβει νοσήματα που καθίσταται δύσκολη η θεραπεία τους ή δεν μπορούν να θεραπευθούν λόγω της μικροβιακής αντοχής.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Π.Ο.Υ., «αν κάθε παιδί εμβολιαζόταν με το εμβόλιο έναντι του Streptococcus pneumoniae, θα αποτρεπόταν η χρήση 11 εκατομμυρίων ημερών αντιβίωσης ετησίως. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αν σκεφθεί κανείς ότι ο Π.Ο.Υ. κατατάσσει τον πνευμονιόκοκκο μεταξύ των 12 πιο σημαντικών ανθεκτικών βακτηρίων παγκοσμίως για τα οποία χρειάζονται επειγόντως νέες θεραπείες».

Εμβολιασμός & πανδημία
Είναι πολύ σημαντικό τα προγράμματα εμβολιασμών ρουτίνας παρά την πανδημία να συνεχιστούν απρόσκοπτα, προστατεύοντας επαρκώς τους εργαζομένους στον τομέα της υγείας, αλλά και όλα τα άτομα που πρέπει να εμβολιαστούν είτε αυτά είναι ενήλικες είτε είναι παιδιά.
Αν και ο εμβολιασμός γίνεται όλο και πιο ασφαλής και αποτελεσματικός, μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι η διστακτικότητα του πληθυσμού έναντι του εμβολιασμού. Μπορεί να έχουμε συνηθίσει πολύ στα οφέλη του εμβολιασμού, καθώς ορισμένες ασθένειες είναι πλέον τόσο σπάνιες, που δεν θυμόμαστε καν πόσο καταστροφικές μπορεί να είναι οι συνέπειές τους.

Τα προγράμματα εμβολιασμού απειλούνται από ανεπαρκείς πληροφορίες, από αβάσιμες φήμες για ανεπιθύμητες ενέργειες ή από ομάδες που, για θρησκευτικούς ή άλλους λόγους, αντιτίθενται στον εμβολιασμό. Τρανταχτό παράδειγμα η επιδημία του COVID-19 και οι αρνητές του εμβολιασμού στη χώρα μας με τις γνωστές συνέπειες για τη δημόσια υγεία.
Καθώς περνάμε σε ένα νέο μέλλον, τα εμβόλια θα συνεχίσουν να χρησιμεύουν ως θεμέλιο για την υγεία και την ευημερία όλων μας. Η χώρα μας διαθέτει ένα από τα καλύτερα εμβολιαστικά προγράμματα στην Ευρώπη, παρέχοντας δωρεάν όλα τα συνιστώμενα εμβόλια για όλες τις ηλικιακές ομάδες. Ας μην αφήσουμε αυτή την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη.

Ελένη Τασούλα, MD, PhD
Δερματολόγος
elenitasoula@yahoo.com
www.dermatoesthitic.gr

Διακοπές: εποχή ξενοιασιάς και ανεμελιάς. Όμως, η έκθεσή μας στο φυσικό περιβάλλον (ήλιο, θάλασσα, εξοχή, καλοκαιρινά σπορ κ.ά.) κρύβει μεγάλους ή μικρούς κινδύνους που μπορεί να επηρεάσουν τις ξένοιαστες και χαρούμενες διακοπές μας.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας στη θάλασσα μπορεί να έρθουμε σε επαφή με ένα μεγάλο φάσμα οργανισμών, όπως τα κοιλεντερωτά (τσούχτρες, μωβ μέδουσες, ανεμώνες και κοράλλια). Αν έρθουμε σε επαφή μαζί τους, εγχέουν μέσω του δέρματός μας ένα πρωτεϊνικό δηλητηριώδες μείγμα με φλεγμονώδη, νεκρολυτική, αιμολυτική και νευρολογική δράση. Σ’ αυτή την περίπτωση εμφανίζεται άμεσα έντονος, καυστικός πόνος με ερυθρές αιμορραγικές πλάκες και κνιδωτικό φυσαλιδώδες εξάνθημα με αίμα ή ακόμη έλκωση και νέκρωση του δέρματος. Εκτός από την τοπική αντίδραση στο σημείο του δήγματος (τσιμπήματος), μπορεί να υπάρχουν και συστηματικά συμπτώματα, όπως ναυτία, έμετος, δύσπνοια, συριγμός, καρδιακή δυσλειτουργία και αλλεργικό σοκ.
Σε επαφή με εχινό-αστερία η δερματική αντίδραση οφείλεται στην είσοδο άκανθας στο δέρμα και στα δραστικά συστατικά που καλύπτουν την άκανθα. Με το δήγμα εμφανίζεται άμεσος πόνος και στην πορεία βλατιδώδη κοκκιώματα.

Repel® Spray: Κλασικά Repel®. Άοσμο εντομοαπωθητικό κατάλληλο για βρέφη, παιδιά και ενήλικες

Στα κεντρίσματα ψαριών έχουμε οξύ άλγος, ερυθρότητα, ζέστη στην περιοχή του τσιμπήματος, πρήξιμο και σπάνια συνοδό πονοκέφαλο, μέχρι και αλλεργικό σοκ. Παρόμοια συμπτώματα, με επιπλέον παρουσία κνησμού, παρατηρούνται στην επαφή με φύκια, σπόγγους και βρύα. Το δήγμα από τα αιχμηρά και πολυάριθμα δόντια σμέρνας προκαλεί οξύ άλγος και ενδεχομένως αιμορραγία.

Σε όλες τις περιπτώσεις η πρώτη κίνηση είναι άμεση έξοδος από τη θάλασσα (για αποφυγή πνιγμού) και τοπική χρήση ζεστού θαλασσινού νερού. Εάν είναι εφικτό, απομακρύνουμε τα νημάτια από δήγμα κοιλεντερωτών, τις άκανθες σε δήγμα από εχινό-αστερία ή ακόμα και εφαρμογή κολλητικής ταινίας για την απομάκρυνση των κεντριών από επαφή με σπόγγους. Επιπλέον, αν υπάρχει αιμορραγία, κάνουμε πιεστική επίδεση για διακοπή της. Αποφεύγουμε τη χρήση γλυκού νερού, αμμωνίας και οινοπνεύματος. Δεν τρίβουμε την περιοχή και δεν αφαιρούμε τίποτα με γυμνά χέρια. Σε αρκετές περιπτώσεις βοηθά και η τοπική χρήση ξιδιού, σε άλλες όμως όχι. Για παράδειγμα, στη μωβ μέδουσα είναι προτιμότερο ένα αλκαλικό διάλυμα, δηλαδή μαγειρική σόδα διαλυμένη σε θαλασσινό νερό σε ίσες ποσότητες, παρά ξύδι.

Στη συνέχεια μπορούμε να επισκεφτούμε το πλησιέστερο νοσοκομείο για να δοθούν οδηγίες είτε τοπικής είτε συστηματικής αγωγής.
Σημαντικός ενοχλητικός παράγοντας κατά την έκθεσή μας στο φυσικό περιβάλλον είναι και η επαφή μας με κάθε είδους πετούμενα, όπως κουνούπια, μύγες, αλογόμυγες, ψύλλους, ακάρεα, κρότωνες, σφήκες, μέλισσες κ.ά. Μετά από δήγμα κάποιου τέτοιου αρθροπόδου οι δερματικές αντιδράσεις κυμαίνονται από δημιουργία πομφού (κοκκινίλα και πρήξιμο) και οξέος ερυθήματος μέχρι την όψιμη εμφάνιση βλατίδων και συστηματικών αντιδράσεων, έως και αλλεργικού σοκ.

Τα κουνούπια χρησιμοποιούν οπτικά, θερμικά και οσφρητικά ερεθίσματα προκειμένου να προσανατολιστούν και να εντοπίσουν τον ξενιστή. Τα οσφρητικά είναι τα πιο σημαντικά ερεθίσματα. Κάποιες σωματικές οσμές, ο ιδρώτας των εκκρινών και των αποκρινών αδένων, η έκκριση σμήγματος, οι ορμόνες, το διοξείδιο του άνθρακα αποτελούν ουσίες που μπορεί να προσελκύσουν τα έντομα. Επίσης, παράγοντας προσέλκυσης είναι η θερμοκρασία του σώματος, καθώς τα κουνούπια επιλέγουν τους ξενιστές με τις υψηλότερες θερμοκρασίες σώματος σε συνδυασμό με την υγρασία, δεδομένου ότι διαθέτουν και υγρομετρικούς αισθητήρες.

Συνεπώς, όταν εκτιθέμεθα στην ύπαιθρο και έχουμε δραστηριότητες, καλό είναι να προστατευόμαστε με ρούχα με μακριά μανίκια και μακριά παντελόνια εάν είναι εφικτό. Σε αντίθετη περίπτωση, η επάλειψη με ένα εντομοαπωθητικό είναι χρήσιμη. Το έλαιο σιτρονέλλας είναι το ευρύτερα μελετημένο και χρησιμοποιημένο αιθέριο έλαιο με απωστικό ρόλο. Καλό είναι να χρησιμοποιούμε προϊόντα που έχουν έγκριση και να εφαρμόζουμε τις οδηγίες της παρασκευάστριας εταιρείας.

Μετά από δήγμα με κάποιο αρθρόποδο μπορούμε να εφαρμόσουμε κάποιο τοπικό κορτικοστεροειδές για τη φαγούρα και την ερυθρότητα, αλλά η δράση τους είναι λίγο αργή (μετά από 20 περίπου λεπτά). Εάν υπάρχει ιστορικό για αλλεργική αντίδραση, μπορούμε να χορηγήσουμε ένα αντιισταμινικό, η δράση του οποίου θα εκδηλωθεί σε 20 λεπτά. Αν έχουμε συμπτώματα με πτώση πίεσης, αδυναμία κ.ά., χορηγούμε ένεσης αδρεναλίνης για παιδιά ή ενήλικες, 100 και 300mcg/0,3ml αντίστοιχα, η οποία χρησιμοποιείται ως θεραπεία διάσωσης σε αλλεργικές καταστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση, μετά από κάθε δήγμα είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε τη ψυχραιμία μας, να μην κάνουμε βιαστικές κινήσεις, να μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε αν είναι δυνατόν τον μικροοργανισμό με τον οποίο ήρθαμε σε επαφή και να οδηγηθούμε στο πλησιέστερο νοσοκομείο για επιπλέον ιατρική φροντίδα.

Τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί αναγνωρίζουν ότι στην ειδικότητα της Ωτορινολαρυγγολογίας έχουν αυξηθεί οι ασθενείς με ωτίτιδα, αλλεργική ρινίτιδα, ιγμορίτιδα, πολύποδες, αποφρακτική άπνοια, καθώς και κακοήθειες στην περιοχή του στόματος, του φάρυγγα και του λάρυγγα. Επίσης, έχει αυξηθεί και η σωματοποίηση του άγχους, με συχνότερα συμπτώματα τον ίλιγγο, την κεφαλαλγία, τις εμβοές, τη δυσκολία στην κατάποση, την αστάθεια.

«Σε όλα αυτά η απάντηση είναι: Πρόληψη, πρόληψη, πρόληψη», λέει εμφατικά η χειρουργός κεφαλής τραχήλου, παιδο-ΩΡΛ, επιστημονική συνεργάτης Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ-ΜΗΤΕΡΑ, Δρ. Ανατολή Παταρίδου.

«Μιλώντας και από προσωπική εμπειρία, θα πω ότι η ενασχόληση με τον αθλητισμό είναι η πιο σημαντική δραστηριότητα για την καλή υγεία του οργανισμού μας. Αναπτύσσονται σωματικές δυνάμεις παράλληλα με τις νοητικές λειτουργίες και τονώνεται η ευεξία. Ειδικά η ενασχόληση με τα θαλάσσια σπορ μπορεί να μας προσφέρει πολύ περισσότερα, καθώς συνδυάζει την άθληση με την επαφή με το υδάτινο στοιχείο, γυμνάζει ολόκληρο το σώμα και προάγει την ψυχική μας υγεία λόγω της άμεσης επαφής με τη φύση».
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της κολύμβησης γίνονται και οι πιο φυσικές ρινικές πλύσεις που θεραπεύουν χρόνια προβλήματα του ανώτερου αναπνευστικού ή τα κρατάνε σε ένα σταθερό επίπεδο χωρίς επιπλοκές και έντονα συμπτώματα.

Βέβαια, το καλοκαίρι χρειάζεται μεγάλη προσοχή, καθώς «ακμάζουν» οι ωτίτιδες. Η υγρασία στην περιοχή των αυτιών είναι «σύμμαχος» της ωτίτιδας.
Η Δρ. Παταρίδου εξηγεί: «Η υγρασία στα αυτιά θα μας δημιουργήσει ένα αίσθημα βάρους και ίσως μας αναγκάσει να τα πειράξουμε είτε με το δάχτυλο, είτε με το καπάκι του στυλό, είτε με την μπατονέτα. Τότε θα γίνει ο τραυματισμός και θα προκύψει η φοβερή καλοκαιρινή ωτίτιδα με το πρησμένο αυτί, με υγρά πράσινα και κίτρινα που τρέχουν και μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και σε πρησμένους λεμφαδένες και πυρετό. Αυτό δε, αν συνοδεύεται και από βύσμα κυψελίδας το οποίο δεν καθαρίστηκε έγκαιρα και σωστά με τη χρήση μικροσκοπίου ή με τη δοκιμασμένη επιλογή της δράσης του ενεργού οξυγόνου (υπεροξείδιο της ουρίας 6.5%), τότε οι πιθανότητες να πάθουμε εξωτερική ωτίτιδα αυξάνονται τραγικά, όπως και αν αφήνουμε βρεγμένα τα μακριά μαλλιά μας να στάζουν υγρασία στα αυτιά».

Εκτός από τα αυτιά και η μύτη μπορεί να ταλαιπωρηθεί τώρα το καλοκαίρι με τη χρήση κυρίως της πισίνας και να προκύψουν επιμολύνσεις που οδηγούν σε πυώδη ρινίτιδα ή ακόμη και σε ιγμορίτιδες.

«Αν όλα αυτά εκδηλωθούν σε ανθρώπους οι οποίοι πάσχουν από αλλεργίες, έχουν στραβό διάφραγμα, πολύποδες ή στα παιδιά με κρεατάκια και υπερτροφικές αμυγδαλές ή και αλλεργική ρινίτιδα, τότε η ταλαιπωρία τους μπορεί να τραβήξει όλο το καλοκαίρι, τονίζει η ειδικός και συμβουλεύει τα ακόλουθα:

✤ Καθαρισμό των αυτιών κάθε Μάιο για να αποφεύγονται τυχόν επιμολύνσεις –κάποιοι άνθρωποι τον χρειάζονται και δυο φορές τον χρόνο.
✤ Όσοι κάνουν πολλά μακροβούτια, καταδύσεις και υποβρύχιο ψάρεμα χρειάζονται μια πιο εξειδικευμένη εξέταση για να βεβαιωθεί ο γιατρός ότι είναι εντάξει το ρινικό διάφραγμα και ότι δεν είναι φραγμένη η λεγόμενη ευσταχιανή σάλπιγγα.
✤ Δεν ξύνουμε τα αυτιά μας με οτιδήποτε και δεν τα τραυματίζουμε.
✤ Προσέχουμε όταν λουζόμαστε -το αυτί δεν θέλει λούσιμο, γιατί αλλιώς κινδυνεύει να κάνει φλεγμονές από διαταραχή του pH.
✤ Εάν λουζόμαστε ή κολυμπάμε κάθε μέρα, να ρίχνουμε σκευάσματα με αφυγραντικές αλκοόλες που είναι ένας ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος για την απομάκρυνση του νερού που έχει εγκλωβιστεί στον έξω ακουστικό πόρο (αρκεί να μην υπάρχει ρήξη τυμπάνου).
✤ Φοράμε σκουφάκι θαλάσσης ή ειδικές ωτοασπίδες, τις οποίες τοποθετούμε σωστά για αποφυγή τραυματισμών.
✤ Αποφεύγουμε να ψαλιδίσουμε τις τρίχες στον έξω ακουστικό πόρο λόγω πιθανού τραυματισμού.
✤ Αποφεύγουμε το μεγάλο ψύχος, ιδιαίτερα από A/C, καθώς και τις έντονες εναλλαγές θερμοκρασίας, διότι μπορεί να βοηθήσουν στην εξέλιξη μιας φλεγμονής.
✤ Δεν κολυμπάμε σε αμφιβόλου καθαριότητας νερά.
✤ Σκουπίζουμε καλά τα αυτιά μετά το μπάνιο και αποφεύγουμε τη χρήση μπατονέτας που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό.
✤ Δεν βάζουμε σταγόνες λάδι μέσα στο αυτί γιατί, αν η ενόχληση προέρχεται από την κυψελίδα που έχει φουσκώσει, με το λάδι θα φουσκώσει ακόμη περισσότερο και η ενόχληση θα γίνει πιο έντονη. «Εάν, παρόλα αυτά, βουλώσει το αυτί μας, καλό θα είναι τις επόμενες ημέρες να αποφύγουμε να βουτήξουμε στο νερό το κεφάλι μας, ώστε να μην επιδεινωθεί το βούλωμα. Όταν θα ξαναμπούμε στο νερό, μια καλή λύση είναι να φράξουμε το αυτί με ένα βαμβάκι που θα το έχουμε εμποτίσει σε βαζελίνη, για να μην επιτρέψει στο νερό να εισέλθει στον ακουστικό πόρο», καταλήγει η ειδικός.

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το γενικό όρο «δυσκοιλιότητα» για να περιγράψουν τελείως διαφορετικά συμπτώματα. Για κάποιους δυσκοιλιότητα σημαίνει σκληρά κόπρανα, για άλλους ατελή κένωση του εντέρου και για κάποιους άλλους μειωμένη συχνότητα ή δυσκολία στην κένωση. Όμως, ακόμα και για τους ειδικούς δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς τον ορισμό της δυσκοιλιότητας -με κάποιους να εστιάζουν στη συχνότητα λιγότερων από 3 κενώσεων την εβδομάδα.

Αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις στις οποίες η δυσκοιλιότητα οφείλεται σε κάποιο παθολογικό αίτιο (μεταβολικό, νευρολογικό, νοσήματα παχέος εντέρου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, σακχαρώδης διαβήτης, φάρμακα κ.λπ.), η διάγνωση της λειτουργικής δυσκοιλιότητας, σύμφωνα με τα κριτήρια της Ρώμης IV, βασίζεται στα ακόλουθα συμπτώματα που θα πρέπει να είναι διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών (με την έναρξη των συμπτωμάτων τουλάχιστον 6 μήνες πριν από τη διάγνωση):

 

(1) Πρέπει να συνυπάρχουν 2 ή περισσότερα από τα ακόλουθα:
✤ Δυσκολία στην κένωση σε πάνω από το 25% των κενώσεων,
✤ Σκληρά ή κατακερματισμένα κόπρανα (κλίμακα Bristol 1-2) σε πάνω από το 25% των κενώσεων,
✤ Αίσθηση ατελούς κένωσης σε πάνω από το 25% των κενώσεων,
✤ Αίσθηση απόφραξης ορθού/πρωκτού σε πάνω από το 25% των κενώσεων,
✤ Χειρισμοί για την υποβοήθηση της κένωσης σε πάνω από το 25% των κενώσεων,
✤ Λιγότερες από 3 κενώσεις την εβδομάδα.
(2) Απουσία υδαρών κοπράνων χωρίς τη λήψη καθαρτικών.
(3) Απουσία κριτηρίων που συνηγορούν υπέρ συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου.

Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι στη λειτουργική δυσκοιλιότητα απουσιάζουν ή τουλάχιστον δεν κυριαρχούν ο πόνος στην κοιλιά και το φούσκωμα.
Σε ό,τι αφορά στα καλοκαιρινά ταξίδια, η διακοπή της καθημερινής ρουτίνας, η αφυδάτωση λόγω έκθεσης στον ήλιο, ο περιορισμός της φυσικής δραστηριότητας λόγω έντονης ηλιοφάνειας και οι αλλαγές στη συνήθη διατροφή αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες πρόκλησης δυσκοιλιότητας.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, συνιστάται να:
✤ Καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες. Καλές επιλογές είναι τα φρούτα (ακτινίδια ή δαμάσκηνα), λαχανικά και δημητριακά. Παρότι είστε σε διακοπές, αποφύγετε να το παρακάνετε με την κατανάλωση γλυκών, παγωτών, σνακ, αλκοόλ και γενικώς junk food,
✤ Αποφεύγετε να πίνετε πολλούς καφέδες διότι έχουν διουρητική δράση και αφυδατώνουν τον οργανισμό, επιδεινώνοντας τη δυσκοιλιότητα,
✤ Δώσετε έμφαση στην καλή ενυδάτωση του οργανισμού σας, πίνοντας άφθονο νερό και άλλα υγρά,
✤ Μην αναβάλλετε την κένωση όταν νιώθετε την ανάγκη να πάτε στην τουαλέτα,
✤ Ασκηθείτε τις πρωινές ώρες που έχει λιγότερη ζέστη,
✤ Προσπαθήστε να βάλετε ένα πρόγραμμα και στις διακοπές σας, τηρώντας τις ώρες των γευμάτων και του ύπνου. Με τον τρόπο αυτό δεν θα αποσυντονίσετε το βιολογικό σας ρολόι και τις βιολογικές λειτουργίες του οργανισμού σας, συμπεριλαμβανομένης και της κένωσης του εντέρου.

7 απαραίτητα μέτρα για την καλοκαιρινή υγεία τους

Η φροντίδα των ποδιών μας είναι πολύ σημαντική καθ΄ όλη τη διάρκεια του χρόνου και όχι μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που… εκτίθενται. Το καλοκαίρι όμως η ζέστη, ο ήλιος, τα ανοιχτά παπούτσια, η άμμος στις παραλίες, ο ιδρώτας ταλαιπωρούν τα πόδια και έτσι η φροντίδα τους γίνεται επιτακτική.
Η ζέστη και ο ήλιος διαστέλλουν τα αγγεία των ποδιών, με αποτέλεσμα να τα νιώθουμε βαριά, κουρασμένα, να μας καίνε και να μας πονάνε. Επίσης, αφυδατώνεται το δέρμα των ποδιών προκαλώντας ξηρότητα και σκασίματα στο πέλμα. Ο ιδρώτας και η έκθεση των γυμνών ποδιών σε πισίνες, άμμο κ.λπ. αποτελούν πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη μυκητιάσεων, με αποτέλεσμα κακοσμία, φαγούρα και κοκκίνισμα.

 

Όλα τα παραπάνω αφορούν σε όλο τον πληθυσμό, γίνονται όμως πολύ επικίνδυνες παγίδες για τους διαβητικούς που τα πόδια τους κινδυνεύουν με κάθε τραυματισμό ή μόλυνση να εξελιχθούν στην περίπλοκη κατάσταση του «διαβητικού ποδιού».

Η καθημερινή φροντίδα των ποδιών είναι λοιπόν απαραίτητη.

1. Η απολέπιση βοηθά στην απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων, και έτσι οι ειδικές κρέμες εισχωρούν καλύτερα στο δέρμα, δίνοντας ένα όμορφο αποτέλεσμα.
2. Πόδια ψηλά στο τέλος της ημέρας. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεκουράσουμε και να αποφορτίσουμε τα πόδια μας.
3. Χρήση προϊόντων σε μορφή κρέμας ή συμπληρώματος διατροφής που βοηθούν στην αποφόρτιση.
4. Καθημερινό ποδόλουτρο. Βοηθά να διατηρούνται οι φτέρνες και οι πατούσες μαλακές. Μετά από πολύ καλό στέγνωμα κάνουμε απαλό μασάζ με ειδικές κρέμες. Αν αντέχουμε μπορούμε στο ύπνο να βάλουμε βαμβακερές κάλτσες. Το αποτέλεσμα την επόμενη ημέρα θα μας αποζημιώσει.
5. Η κατανάλωση αρκετής ποσότητας νερού σε καθημερινή βάση είναι απαραίτητη για τη σωστή ενυδάτωση. Ας μην ξεχνάμε ότι η υγεία ξεκινά από μέσα μας.
6. Προσέχουμε τα πόδια μας φορώντας κατάλληλα παπούτσια, κόβοντας σωστά τα νύχια μας σε ευθεία γραμμή, προστατεύοντάς τα σε δημόσιους χώρους, μην πατώντας ξυπόλητοι, αποφεύγοντας έτσι μολύνσεις, μυκητιάσεις και τραυματισμούς.
7. Σε περίπτωση που παρατηρήσουμε κάτι διαφορετικό ή περίεργο στα πόδια μας, καλό θα ήταν να επισκεφθούμε τον ειδικό (ποδολόγο- ποδίατρο), ο οποίος θα μας συμβουλεύσει και θα μας κατευθύνει ανάλογα.

Τα όμορφα πόδια δεν είναι μόνο θέμα αισθητικής, αλλά και θέμα υγείας, ώστε να περπατάμε άνετα και χωρίς προβλήματα.
Δίνουμε στα πόδια μας την προσοχή που τους αξίζει, προλαβαίνουμε για να μην… τρέχουμε.

Το ελληνικό καλοκαίρι είναι εδώ. Ο υδράργυρος ανεβαίνει και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια βουτιά στη θάλασσα ή στην πισίνα. Οι “βουτιές” όμως κρύβουν κινδύνους, γιατί η θάλασσα και οι πισίνες φιλοξενούν αρκετούς μικροοργανισμούς που είναι δυνητικά επικίνδυνοι για το γεννητικό και το ουροποιητικό σύστημα της γυναίκας.
Τα καλοκαίρι είναι ιδιαίτερα δύσκολη εποχή για το ουρογεννητικό σύστημα της γυναίκας, καθώς ευνοείται η εγκατάσταση και η ανάπτυξη μικροβίων και μυκήτων σε ευάλωτες ανατομικές περιοχές, όπως ο κόλπος, η ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη. Μερικοί από τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στα νερά της θάλασσας ή της πισίνας είναι το E.Coli, η Salmonella και η Pseudomonas. Υπάρχουν, επίσης, διάφορα είδη μυκήτων, όπως Aspergillus και Candida.

Οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη μικροβίων και μυκήτων είναι:

✤ Η αυξημένη θερμοκρασία στην περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
✤ Η υγρασία.
✤ Η αφυδάτωση του οργανισμού.
✤ Η παραμονή του υγρού μαγιό στο σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στους ανωτέρω παράγοντες θα πρέπει να προσθέσουμε, ιδιαίτερα για τις γυναίκες που προτιμούν τις πισίνες, και ένα άλλο πρόβλημα: Η χλωρίωση του νερού σκοτώνει μεν τα μικρόβια της πισίνας, είναι δηλαδή ένα χρήσιμο βακτηριοκτόνο, καταστρέφει όμως το pH του κόλπου. Το χλώριο ερεθίζει χημικά την ουρήθρα και τον κόλπο της γυναίκας. Η είσοδος του χλωρίου στο γυναικείο κόλπο αλλάζει το pH του, με αποτέλεσμα να ευνοείται η ανάπτυξη μικροβίων.

Συμπτώματα

Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ουρολοίμωξης είναι:
✤ Πόνος κατά την ούρηση.
✤ Τσούξιμο.
✤ Συχνοουρία.
✤ Πόνος ή αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά που δεν έχει σχέση με τη διούρηση.
✤ Πόνος στην υπερηβική περιοχή
(αυτό είναι σημείο κυστίτιδας φλεγμονής της ουροδόχου κύστεως).
✤ Αιματουρία (αίμα στα ούρα).
Αντίστοιχα, τα χαρακτηριστικά συμπτώματα των μυκητιασικών φλεγμονών περιλαμβάνουν:
✤ Κολπικές εκκρίσεις, λευκωπές, πρασινωπές, παχύρρευστες και δύσοσμες.
✤ Κνησμό των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
✤ Άλγος κατά τη σεξουαλική επαφή.

Πρόληψη

Πώς θα προλάβετε τις αρνητικές επιπτώσεις από την επαφή με τη θάλασσα και την πισίνα;
✤ Αλλάξτε το μαγιό σας αμέσως μετά το κολύμπι.
✤ Βγαίνοντας από το νερό, κάντε αμέσως ένα ντους.
✤ Φροντίστε την ενυδάτωσή σας. Η αφυδάτωση στη διάρκεια των θερινών μηνών ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων.
✤ Η χρήση ταμπόν μπορεί να βοηθήσει, καθώς εμποδίζει μερικώς την άνοδο των μικροβίων στον κόλπο.
✤ Μην φοράτε στενά παντελόνια ή εσώρουχα. Η χρήση τους αυξάνει την εφίδρωση της περιοχής και εμποδίζει την οξυγόνωση των ιστών.

Αντιμετώπιση
Αν εμφανιστούν συμπτώματα συμβατά με ουρολοίμωξη ή μυκητιασική λοίμωξη των γεννητικών οργάνων, τότε είναι αναγκαία η επίσκεψη στον γυναικολόγο σας για τη χορήγηση της κατάλληλης θεραπείας.
Σε περιπτώσεις ουρολοίμωξης (κυστίτιδας ή ουρηθρίτιδας) συστήνεται η διεξαγωγή εξετάσεων, όπως καλλιέργειας ούρων και αντιβιογράμματος, για την αποτελεσματικότερη και σωστότερη χορήγηση του αντιβιοτικού.
Σε περιπτώσεις μυκητιασικών λοιμώξεων η ύπαρξη των κλασικών κλινικών συμπτωμάτων δικαιολογεί τη χρήση αντιβιοτικών σε τρία επίπεδα: χαπάκια από το στόμα, υπόθετα για ενδοκολπική χρήση και κρέμα για εφαρμογή στην περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων. Πρέπει να σημειωθεί ότι πολλές φορές οι μύκητες καταλαμβάνουν και την περιοχή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων.
Επίσης, η ταυτόχρονη θεραπεία και του συντρόφου είναι απαραίτητη σε ορισμένες λοιμώξεις. Ο γυναικολόγος σας θα σας συμβουλεύσει πότε και τι πρέπει να κάνει.

Καθησυχαστικός για τα περιστατικά οξείας ηπατίτιδας στα παιδιά, ανήσυχος για την επιδημία της ευλογιάς των πίθηκων, αλλά βέβαιος ότι δεν θα προκαλέσει «μια πανδημία της έντασης και της πίεσης που προκάλεσε η COVID-19», εμφανίστηκε ο Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής) κ. Γκίκας Μαγιορκίνης, μιλώντας στο περιοδικό ΔΥΟ. Ο ίδιος χαρακτήρισε πολύ σημαντική την επιχειρησιακή ετοιμότητα για επόμενες πανδημίες, σημειώνοντας ότι «οι πρώτες 90 ημέρες μίας επερχόμενης πανδημίας είναι πολύ κρίσιμες για την εκρίζωσή της, αλλά και τη σωστή προετοιμασία σε περίπτωση που η εκρίζωση δεν είναι εφικτή».

Οξεία ηπατίτιδα στα παιδιά: Πρέπει να μας ανησυχεί;

Η οξεία ηπατίτιδα άγνωστης αιτιολογίας στα παιδιά δεν είναι μία νέα νοσολογική οντότητα. Κάθε χρόνο υπάρχει ένας μικρός αριθμός παιδιών που εμφανίζουν οξεία ηπατίτιδα που δεν γίνεται εφικτό να αποδοθεί σε έναν από τους γνωστούς λόγους, είτε είναι μικροβιακοί είτε είναι περιβαλλοντικοί. Ο αριθμός αυτών των περιστατικών παρουσίασε μία σχετική αύξηση εντός του 2022 σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που χτύπησε καμπανάκι στις υγειονομικές αρχές για διερεύνηση των αιτιών αυτής της αύξησης. Για αυτόν τον λόγο έχει ενισχυθεί η επιτήρηση των ηπατιτίδων στα παιδιά, ώστε κάθε πιθανό περιστατικό να διερευνάται ενδελεχώς, με σκοπό την κατανόηση του φαινομένου. Μέχρι στιγμής ο αριθμός αυτών των περιστατικών παραμένει πολύ χαμηλός, αν και υψηλότερος από προηγούμενα έτη, και συνεπώς πρόκειται για κάτι εξαιρετικά σπάνιο που δεν θα έπρεπε να ανησυχεί τον μέσο πολίτη.

Μια πιθανή αιτία, σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί ιδίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, είναι ένας αδενοϊός. Έχει αλλάξει κάτι σε σχέση με αυτούς; Η πιο συστηματική διερεύνηση αυτών των ηπατιτίδων στα παιδιά έχει γίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα βασικό στοιχείο που έχει βρεθεί σε αυτές τις διερευνήσεις είναι η πολύ υψηλή συχνότητα απομόνωσης του Αδενοϊού 41 στα κρούσματα της οξείας ηπατίτιδας των παιδιών. Επίσης, φαίνεται ότι δεν έγινε η διερεύνηση στα βέλτιστα βιολογικά δείγματα σε όσα κρούσματα δεν έχει ανευρεθεί ο Αδενοϊός 41. Μέχρι στιγμής παραμένει το πιο πιθανό αίτιο. Ωστόσο, δεν είναι ακόμα κατανοητό γιατί ένας τόσο διαδεδομένος ιός ξαφνικά εμφανίζει αυτήν τη σπάνια επιπλοκή. Στα πιθανά σενάρια είναι και η αλληλεπίδραση του Αδενοϊού 41 με τον νέο κορωνοϊό, αλλά ακόμα δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να στηριχθεί αυτή η υπόθεση.

Ποιος είναι ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής στην ανάδυση νέων επιδημιών;

Δεν είναι πλήρως κατανοητός ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής στην ανάδυση νέων επιδημιών. Ένα βασικό σενάριο είναι ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής έχουν μετατοπισθεί πληθυσμοί ζώων, που είναι φορείς ζωονόσων, προς τα όρια του αστικού ιστού, και έτσι έχει αυξηθεί με αυτόν τον τρόπο η πιθανότητα μετάδοσης ενός νέου παθογόνου. Επίσης, έχει διευρυνθεί το περιβάλλον των πιθανών φορέων των παθογόνων (όπως π.χ. τα κουνούπια) με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες μετάδοσης νοσημάτων με φορέα (όπως π.χ. ο ιός του Δυτικού Νείλου ή ο Δάγγειος πυρετός). Μπορεί η ευλογιά των πίθηκων να μας φέρει αντιμέτωπους με μια νέα πανδημία; Η ευλογιά των πιθήκων είναι μια νόσος που γνωρίζουμε από το 1958. Ο τρόπος μετάδοσής της είναι κυρίως η πολύ στενή επαφή στη φάση του εξανθήματος, ενώ η νοσηρότητα και η θνητότητα του στελέχους που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή εκτός Αφρικής είναι αρκετά χαμηλή. Όντως, μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει να δημιουργείται υγειονομική πίεση ούτε να ανεβαίνει ο αριθμός των κρουσμάτων με ανεξέλεγκτο ρυθμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, ότι πρόκειται για ένα ανησυχητικό γεγονός, καθότι είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε παρατεταμένη μετάδοση του ιού εκτός της Αφρικής.
Από την άλλη, ένα ακόμα στοιχείο εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι υπάρχει ένα αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο. Συνεπώς, με τα υπάρχοντα δεδομένα θεωρώ εξαιρετικά απίθανο να βιώσουμε μια πανδημία της έντασης και της πίεσης που προκάλεσε η COVID-19, αλλά είναι μια επιδημία που θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν και να την περιορίσουμε το συντομότερο δυνατόν.

Πρέπει -γενικά- να είμαστε έτοιμοι για μια επόμενη πανδημία;

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπάρχει επιχειρησιακή ετοιμότητα για την αντιμετώπιση μιας πιθανής επερχόμενης πανδημίας και υπάρχει ήδη μεγάλη εμπειρία από την αντιμετώπιση της COVID-19 που δεν θα πρέπει να χαθεί. Οι περισσότεροι συμφωνούμε ότι οι πρώτες 90 ημέρες μιας επερχόμενης πανδημίας είναι πολύ κρίσιμες για την εκρίζωσή της, αλλά και τη σωστή προετοιμασία σε περίπτωση που η εκρίζωση δεν είναι εφικτή. Αξιοποιώντας τη γνώση που έχουμε αποκομίσει από την πανδημία, είναι σημαντικό να επενδύσουμε σε υποδομές και εξειδικευμένους ανθρώπους που θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις πρώτες 90 ημέρες μιας πιθανής επερχόμενης πανδημίας.

Πώς εξέρχονται τα συστήματα υγείας από την πανδημία; Λαβωμένα ή ενισχυμένα;

Τα συστήματα υγείας εξέρχονται από την πανδημία έχοντας να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο φόρτο χρόνιων ασθενών που δεν έχουν εξυπηρετηθεί επαρκώς εξαιτίας της προτεραιοποίησης των ασθενών με COVID-19. Συγχρόνως, όμως, έχουν αναπτυχθεί υποδομές που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στη βελτίωση της Δημόσιας Υγείας. Υπάρχει, λοιπόν, μια ευκαιρία για βελτίωση των υποδομών υγείας, αλλά και μια πρόκληση ώστε να καλυφθούν τα κενά που δημιουργήθηκαν στην οξεία φάση της πανδημίας.

Τι άλλο πρέπει να γίνει στο σύστημα υγείας για να διατηρηθεί η βιωσιμότητά του;

Θεωρώ ότι τρία βασικά στοιχεία είναι σημαντικά για την ενίσχυση και βιωσιμότητα του συστήματος υγείας:
1) συστηματική και στοχευμένη επένδυση στο έμψυχο ιατρικό δυναμικό με μισθολογική ενίσχυση και κίνητρα, ώστε να παραμένουν εξειδικευμένα στελέχη στην Ελλάδα, πιθανώς με ευρύτερες και πιο εξειδικευμένες συμπράξεις του ΕΣΥ με τα Πανεπιστήμια,
2) αξιολόγηση και βελτίωση των ιατρικών υπηρεσιών, αναπτύσσοντας κουλτούρα αυτορρύθμισης με τη χρήση συστήματος κλινικής διακυβέρνησης (clinical governance), αλλά και συστήματος επαναξιολόγησης της άδειας ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος (appraisal, revalidation),
3) ενίσχυση και προάσπιση των ιατρικών εργαστηριακών ειδικοτήτων στον Δημόσιο τομέα, ώστε να παρέχονται υψηλής ποιότητας εργαστηριακές υπηρεσίες, καθότι κοιτώντας σε βάθος δεκαετίας βρίσκονται σε διαρκή πορεία εκφυλισμού και υποβάθμισης.

Κατά τη διάρκεια της κοινής του πορείας ένα ζευγάρι μπορεί να πραγματοποιήσει πολλά ταξίδια.

Η προσπάθεια απόκτησης ενός παιδιού θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα και από τα πιο σημαντικά. Ωστόσο, για τουλάχιστον ένα στα έξι ζευγάρια, το ταξίδι αυτό μπορεί να κρύβει πλήθος εμποδίων. Καμία δυσκολία όμως, δεν αξίζει να φαντάζει ανυπέρβλητη, καθώς με τη συμβολή της επιστήμης τα εμπόδια υπερνικούνται και το όνειρο μιας εγκυμοσύνης μπορεί να πραγματοποιηθεί. Η εξειδικευμένη διατροφική ενίσχυση του γυναικείου οργανισμού συνιστά ισχυρό σύμμαχο της γονιμότητας. Τα συμπληρώματα διατροφής Inofert HP, Inofert Plus και Inofert Luteal είναι ειδικά σχεδιασμένα ώστε όταν λαμβάνονται συνδυαστικά να ενισχύουν τη γονιμότητα μεγιστοποιώντας τις πιθανότητες για μια επιτυχημένη γονιμοποίηση και μία υγιή εγκυμοσύνη.

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΩΑΡΙΩΝ

Το Inofert HP προάγει την ωρίμανση των ωαρίων και βελτιώνει την ποιότητά τους, υποστηρίζει πολλαπλώς  την γονιμοποίηση και βάζει τα θεμέλια για μία ομαλή εμβρυική ανάπτυξη. Χάρη στη μοναδική του σύνθεση,  το Inofert HP  επιτυγχάνει να αυξήσει το ποσοστό των ώριμων ωαρίων, τα οποία είναι έτοιμα προς γονιμοποίηση και ταυτόχρονα συνεισφέρει στη δημιουργία  καλής ποιότητας ωαρίων. Επιπλέον, η λήψη Inofert HP από γυναίκες με διαταραχές ωοθυλακιορρηξίας, όπως είναι το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, μπορεί να αποκαταστήσει τη φυσιολογική ωορρηξία.

Το Inofert Plus, υποστηρίζει την υγεία των ωοθηκών και προάγει τη φυσιολογική και αποτελεσματική τους λειτουργία. Χάρη στην στοχευμένη σύνθεσή του, προάγει την  παραγωγή οιστρογόνων και προγεστερόνης ενώ παράλληλα ρυθμίζει την έκκριση επιπλέον γυναικείων ορμονών (ωοθυλακιοτρόπου ορμόνης, FSH & ωχρινοτρόπου ορμόνης, LH). Το Inofert Plus έχει αντιοξειδωτική δράση  στα ωοθυλάκια και έτσι επιβραδύνει τη γήρανση των ωαρίων. 

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ ΩΟΘΗΚΩΝ

Σε κάποιες προσπάθειες είναι πιθανό να προκληθεί ωοθηκική διέγερση. Για το λόγο αυτό, χορηγούνται φάρμακα (όπως για παράδειγμα η κιτρική κλομιφαίνη ή διάφορες γοναδοτροπίνες) που συμβάλλουν στην πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας. Ο συνδυασμός της εκάστοτε φαρμακευτικής αγωγής, με τη λήψη Inofert HP & Inofert Plus  μπορεί να βελτιώσει την ευαισθησία της ωοθήκης στα χορηγούμενα φάρμακα και έτσι να αυξηθούν οι πιθανότητες για επιτυχημένη ωοθυλακιορρηξία και κατ’ επέκταση γονιμοποίηση και κύηση.

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗΣ

Στην προετοιμασία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την επιτυχία της εγκυμοσύνης, η βελτίωση της δεκτικότητας του ενδομητρίου έχει βαρύνουσα σημασία, αφού το 70-80% των εμβρυομεταφορών αποτυγχάνει όταν η δεκτικότητα αυτή δεν εξασφαλίζεται. Το Inofert Luteal χάρη στην εξειδικευμένη σύνθεσή του δρα σε τέλειο συγχρονισμό με τη φυσικά παραγόμενη από τον οργανισμό προγεστερόνη, αυξάνοντας την δεκτικότητα του ενδομητρίου και άρα την επιτυχημένη εμφύτευση. Παράλληλα, το Inofert Luteal διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της ανοσοποιητικής απόκρισης του οργανισμού της μητέρας προς το εμφυτευμένο έμβρυο.

Τα Inofert HP, Inofert Plus και Inofert Luteal, δρουν συνεργικά με πολλαπλό και αποτελεσματικό τρόπο έτσι ώστε να μεγιστοποιούν την αποτελεσματικότητα κάθε σχήματος ενίσχυσης της γονιμότητας, πλησιάζοντας περισσότερο το όνειρο της απόκτησης ενός παιδιού.

---

ΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΜΙΑΣ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗΣ ΔΙΑΙΤΑΣ

Αρ. Γνωστ. ΕΟΦ: Inofert HP:10611/28-01-2020, Inofert Plus:98478/21-12-2016, Inofert Luteal:10609/28-01-2022. Τα προϊόντα δεν υπόκεινται σε διαδικασία αδειοδότησης.

Ολοένα και πιο δημοφιλείς, παγκοσμίως, γίνονται οι επεμβάσεις πλαστικής χειρουργικής τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία Αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής, από το 2015 μέχρι το 2019 αυξήθηκαν κατά 20%, δίνοντας τη δυνατότητα σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο να βελτιώσουν την εικόνα τους.

«Στην εποχή μας η τάση είναι αυτό που λέγεται “ποιοτική γήρανση”. Γυναίκες και άνδρες επιθυμούν να διατηρούν μία αξιοπρεπή, υγιή εμφάνιση καθώς μεγαλώνουν και δεν παραδίδουν τα όπλα στη μάχη με το χρόνο. Έτσι, προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους, μαζί με την υγιεινή διατροφή και την άσκηση, στρέφονται και προς τις επεμβάσεις αισθητικής πλαστικής χειρουργικής, χωρίς τους ενδοιασμούς του παρελθόντος.

Ολοένα και περισσότερο, όμως, καταφεύγουν σε αυτές και νεαρότερα άτομα, επιθυμώντας να παρέμβουν σε κάποιο σημείο του προσώπου ή του σώματός τους που εμφανίζει αισθητικό πρόβλημα και τούς προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η διόρθωση των σημείων που “ενοχλούν” το άτομο αφήνει το αποτύπωμά της -εκτός από την εικόνα του- και στην ψυχική του ευεξία», αναφέρει η δρ Αναστασία Σεφέρη–Δανιήλ, MD, PhD, Πλαστική Χειρουργός στο Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Επανορθωτικής και Αισθητικής Χειρουργικής (HESPRAS).

Την εμπειρία έρχονται να επιβεβαιώσουν και επιστημονικά δεδομένα. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2013 στο Clinical Psychological Science, oι επεμβάσεις αισθητικής πλαστικής χειρουργικής έχουν θετική επίδραση στην ψυχική ευεξία των ανθρώπων.

Οι ερευνητές, αφού συνέκριναν αυτούς που είχαν υποβληθεί σε επέμβαση με εκείνους που ενδιαφέρθηκαν αλλά δεν είχαν προχωρήσει ακόμη στη διαδικασία, βρήκαν θετικά αποτελέσματα στην ομάδα που έκανε τελικά τις επεμβάσεις, έως και ένα χρόνο αργότερα. Αυτά περιλάμβαναν μειωμένο άγχος, κατάθλιψη και κοινωνική φοβία καθώς και βελτίωση στην ψυχική και σωματική υγεία, την αυτοεκτίμηση και την ικανοποίηση από τη ζωή.

Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες και από τις δύο ομάδες είχαν ρεαλιστικές προσδοκίες από το χειρουργείο, με το πιο κοινό κίνητρο να είναι το να αισθάνονται καλύτερα με ή μέσα στο σώμα τους.

Mη ρεαλιστικές προσδοκίες

Ωστόσο, οι προσδοκίες δεν είναι πάντα ρεαλιστικές και αυτό αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση για τους πλαστικούς χειρουργούς.

«Σε κάποιες περιπτώσεις, τα άτομα επιθυμούν να υποβληθούν σε αυτές τις διαδικασίες προκειμένου να επιλύσουν άλλα ζητήματα, όπως για παράδειγμα να σώσουν μια αποτυχημένη ερωτική σχέση ή επειδή είναι απογοητευμένοι με την επαγγελματική τους εξέλιξη.

Παρότι ζούμε στην εποχή της εικόνας και η βελτίωσή της μπορεί να έχει θετική επίδραση, η προσδοκία να αλλάξει τα πάντα δεν είναι ρεαλιστική, καθώς στις καταστάσεις αυτές είθισται να είναι άλλοι οι παράγοντες που παίζουν καθοριστικό ρόλο. Ο σωστός λόγος για να υποβληθεί κανείς σε μία τέτοια επέμβαση είναι για να νιώθει ο ίδιος καλύτερα, χωρίς να προσδοκά ότι το αποτέλεσμα θα ανατρέψει καταστάσεις ή θα αλλάξει δραστικά την αντιμετώπιση των άλλων απέναντί του», αναφέρει η δρ Σεφέρη-Δανιήλ.

Το μη επιθυμητό αποτέλεσμα

«Ορισμένα άτομα έχουν στο μυαλό τους το αποτέλεσμα διαφορετικό, ενδεχομένως πιο ιδεατό και σε κάποιες περιπτώσεις επιδιώκουν να αλλάξουν εντελώς τα φυσικά χαρακτηριστικά τους, προκειμένου να μοιάσουν σε ένα διάσημο πρόσωπο. Επιπλέον, άτομα με ιστορικό άγχους, κατάθλιψης, οικογενειακών προβλημάτων κ.ά., υποκινούμενα από αυτό το ψυχολογικό υπόβαθρο, είναι πιθανό να μην ικανοποιηθούν από το αποτέλεσμα, όσο καλό κι αν είναι. 
Σε κάθε περίπτωση, πριν από κάθε επέμβαση γίνεται μία ενημέρωση από τον πλαστικό χειρουργό και μία ενδελεχής συζήτηση με τον ενδιαφερόμενο σχετικά με τις ανάγκες του, τις δυνατότητες και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι να κατανοήσει ο πλαστικός χειρουργός τι ακριβώς ζητάει ο ενδιαφερόμενος, να του εξηγήσει τι είναι εφικτό, ανάλογα με την ανατομία του, τη συμμετρία του και την προσωπικότητά του, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό και για τον χειρουργό και για τον ενδιαφερόμενο», εξηγεί η δρ Σεφέρη-Δανιήλ.

Εθισμός 

Ο εθισμός στην πλαστική χειρουργική είναι μια διαταραχή συμπεριφοράς κατά την οποία ένα άτομο θέλει να αλλάζει συνεχώς την εμφάνισή του με διαδοχικές επεμβάσεις. Τα άτομα αυτά μπορεί να ξοδέψουν μεγάλα ποσά σε πολλαπλές επεμβάσεις, κυνηγώντας την ευτυχία. 
Η επιθυμία αυτή συχνά προκύπτει από την ανασφάλεια που νιώθουν για την εμφάνισή τους. Αυτό είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που όλοι βιώνουν περιστασιακά. Αλλά όταν η ανασφάλεια γίνεται εμμονική και η πλαστική χειρουργική γίνεται το κέντρο της ζωής ενός ατόμου, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Όπως με κάθε εθισμό, έτσι και ο εθισμός στην πλαστική χειρουργική ξεκινά με μια αρχική θετική εμπειρία. Όταν κάποιος που ζει με υπέρμετρη ανασφάλεια αισθάνεται καλύτερα με την εμφάνισή του μετά την πρώτη επέμβαση, μπορεί να αποφασίσει να κάνει και άλλη για να διορθώσει άλλο ένα «ελάττωμα».

Μόλις η πλαστική χειρουργική γίνει η λύση στην αρνητική αυτοαντίληψη, μερικοί άνθρωποι προχωρούν σε όσες επεμβάσεις μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Ορισμένοι προσπαθούν ακόμη και να αλλάξουν τον εαυτό τους έτσι ώστε να μοιάζουν με κάποιον άλλον, όπως για παράδειγμα ένα διάσημο πρόσωπο που θαυμάζουν.

Ωστόσο, η πλειονότητα όσων σκέφτονται ή υποβάλλονται σε αυτές τις επεμβάσεις είναι ψυχικά εξίσου υγιείς με οποιονδήποτε άλλον, σύμφωνα με μια μελέτη του 2015 που δημοσιεύτηκε στο Clinical Psychological Science.

«Οι περισσότεροι ενδιαφερόμενοι προσδοκούν ένα εφικτό αποτέλεσμα, που ανταποκρίνεται στις πραγματικές τους ανάγκες. Υπάρχουν, ωστόσο, και ορισμένοι που επιμένουν στις μη ρεαλιστικές προσδοκίες τους και επισκέπτονται πολλούς ειδικούς μέχρι να ακούσουν αυτά που θέλουν.

Ο χειρουργός θα πρέπει καταρχάς να διαπιστώσει εάν όντως υπάρχει πρόβλημα στο σημείο που επιθυμεί ο ενδιαφερόμενος να γίνει η παρέμβαση ή αν η επιθυμία αυτή πηγάζει από άλλες αιτίες. Σε περίπτωση που διαφαίνεται κάποιο ψυχολογικό υπόβαθρο ή διαπιστώνονται μη ρεαλιστικές προσδοκίες, στη συζήτηση πρέπει να εμπλέκεται και ο ειδικός ψυχικής υγείας της ομάδας, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι δυσάρεστες εκβάσεις», καταλήγει η δρ Σεφέρη-Δανιήλ.