Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι πλέον η φωτεινή, χαρούμενη προοπτική για όλους. Πολλώ δε μετά από μια ακόμη χρονιά με συνεχόμενο καθημερινό πρωταγωνιστή τον νέο κορωνοϊό.

Σε αυτές τις διακοπές όμως θα πρέπει να δώσετε προσοχή σε μερικά πράγματα και καταστάσεις για να διασφαλίσετε υγιεινές διακοπές χωρίς απορρύθμιση του διαβήτη και χωρίς κινδύνους επιπλοκών. Ο δρ Ανδρέας Μελιδώνης, Συντονιστής Διευθυντής Διαβητολογικού Κέντρου Μetropolitan Hospital, Πρόεδρος ΕΚΟΜΕΝ αυμβουλεύει:

1. Αποφεύγετε τα βαριά και μεγάλα σε ποσότητα φαγητά το καλοκαίρι. Προτιμάτε τα μικρά και συχνά γεύματα. Επιμένετε σε πράσινες σαλάτες, εύπεπτα ψάρια του αφρού, ψητά και ξηρά φαγητά.
2. Προσοχή επίσης ιδιαίτερα στο πρωινό των διακοπώ. Αντισταθείτε στον πειρασμό να τα δοκιμάσετε όλα από τον πρωινό μπουφέ του ξενοδοχείου.
3. Τα αναψυκτικά και κυρίως τα παγωμένα αποτελούν τη δροσερή νότα ζωής τους μήνες του καλοκαιριού. Μπορείτε χωρίς ιδιαίτερους περιορισμούς να πίνετε οποιοδήποτε light αναψυκτικό θέλετε.
4. Η διασκέδαση των διακοπών πολλές φορές συνδυάζεται με κατανάλωση αλκοόλ. Μικρή κατανάλωση είναι επιτρεπτή. Η μεγάλη κατανάλωση είναι αφετηρία βραχυπρόθεσμων (κίνδυνος υπογλυκαιμίας) και μακροπρόθεσμων προβλημάτων (αύξηση βάρους).
5. Μην ξεχνάτε το δεκατιανό σας προτού κολυμπήσετε. Ένα φρούτο ή ένα μικρό σάντουιτς σας προστατεύει από ανεπιθύμητες υπογλυκαιμίες ενώ κολυμπάτε.
6. Να αποφεύγετε την μεγάλης διάρκειας έκθεση στον ήλιο. Ιδίως αν κάνετε ινσουλίνη, γιατί επιτυγχάνεται γρηγορότερη απορρόφησή της και έτσι ξαφνικές, ανεξήγητες υπογλυκαιμίες μπορεί να συμβούν. Στο κολύμπι σας εάν φοράτε αισθητήρες συνεχούς καταγραφής σακχάρου, αποφύγετε τις καταδύσεις για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα λειτουργίας στον αισθητήρα.
7. Αποφεύγετε να βάλετε τα πόδια σας μέσα στη καυτή άμμο. Μη περπατάτε χωρίς σανδάλια στην ακρογιαλιά, πάρτε μαζί σας τουλάχιστον δυο ζευγάρια άνετα παπούτσια περιπάτου και αρκετά ζευγάρια κάλτσες για να αλλάζετε. Μην κυκλοφορείτε με γυμνά πόδια σε αμμουδιές και άγνωστες ακρογιαλιές.
8. Περπατάτε όσον το δυνατόν περισσότερο.
9. Να μη ξεχάσετε όταν φθάσετε στον τόπο του προορισμού σας, να φυλάξετε τις σύριγγες και την ινσουλίνη που δεν θα χρησιμοποιήσετε άμεσα, καθώς και την ένεση γλυκογόνου στο ψυγείο. Η ινσουλίνη διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου για χρονική περίοδο 6 εβδομάδων χωρίς να υποστεί αλλοιώσεις. Οι ταινίες σακχάρου διατηρούνται σε θερμοκρασία 18^οC έως 30^οC.
10. α) Ενημερωθείτε για την ύπαρξη Νοσοκομείου ή Κέντρου Υγείας, κοντά στον τόπο διαμονής σας. Χρήσιμο είναι να έχετε μαζί σας το τηλέφωνο του ιατρού σας. Μη ξεχάσετε το ημερολόγιο αυτοελέγχου για να μπορείτε να διατηρείτε και στις διακοπές σας την επαφή με τον έλεγχο του διαβήτη σας.

β) Φροντίστε και οργανώστε την προσωπική σας λίστα ταξιδιού πριν αναχωρήσετε. Προμηθευθείτε τις απαραίτητες ταινίες για τη μέτρηση σακχάρου από το αίμα ή τα ούρα, για όσο καιρό υπολογίζετε να απουσιάσετε. Αν μετράτε το σάκχαρο στο αίμα, μη λησμονήσετε την συσκευή μέτρησης σακχάρου αίματος. Θα είναι ένας καλός σύντροφος και μια συσκευή προστασίας και ασφάλειας στις διακοπές σας.

Και αν βεβαίως είστε εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες και χρησιμοποιείτε συσκευές συνεχούς καταγραφής του σακχάρου, μην ξεχάσετε τον αισθητήρα και την συσκευή εφαρμογής του αισθητήρα (όπως του Free Style Libre) προκειμένου με τον πλέον σύγχρονο και ασφαλή τρόπο να παρακολουθείτε συνεχώς το σάκχαρό σας.

γ) Εφοδιαστείτε με τις απαραίτητες σύριγγες, βελόνες ινσουλίνης ή πένες. Την ένεση γλυκογόνου, τα αντιδιαβητικά σας δισκία, εάν κάνετε αγωγή με δισκία. Επίσης τα φάρμακα που αφορούν τυχόν επιπλοκές του διαβήτη.

Εννοείται βέβαια ότι δεν ξεχνάμε την τήρηση των βασικών προληπτικών μέτρων για να εξαλειφθεί ο οποιοσδήποτε κίνδυνος μόλυνσης από τον κορωνοϊό.

Οι περισσότεροι από εμάς παίρνουμε μαζί στην παραλία τα γυαλιά ηλίου μας, αλλά πόσο τα χρησιμοποιούμε και πόσο έξυπνα τα έχουμε επιλέξει; Είναι τα μόνα που χρειαζόμαστε για να διαφυλάξουμε τα μάτια μας από τα στοιχεία της φύσης που τα απειλούν; Και τι πρέπει να κάνουμε αν μπει άμμος στα μάτια ή τα ανοίξουμε κάτω από το νερό;
«Οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται να πάρουν στην παραλία τα γυαλιά ηλίου τους. Ωστόσο μόλις το 45% τα φορούν όσο κάθονται στις ξαπλώστρες ή ασχολούνται με δραστηριότητες εκτός νερού (π.χ. ρακέτες), σύμφωνα με έρευνα του 2016», αναφέρει ο δρ Αναστάασιος Ι. Κανελλόπουλος, MD, Χειρουργός-Οφθαλμίατρος, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Το ηλιακό έγκαυμα που μπορεί να προκληθεί στα μάτια από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία (UV) του ηλίου, είναι η φωτοκερατίτιδα, μία επώδυνη οφθαλμοπάθεια. Μακροπρόθεσμα, η έκθεση των ματιών στην UV αυξάνει τον κίνδυνο για εκδήλωση χρόνιων οφθαλμοπαθειών, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και ο καταρράκτης.
Ωστόσο, δεν αρκεί να φοράμε στην παραλία οποιαδήποτε γυαλιά ηλίου. «Τα γυαλιά πρέπει να διαθέτουν μεγάλους, καλής ποιότητας φακούς για να προστατεύουν τα μάτια. Αυτό μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο όταν τα προμηθευόμαστε από καλά καταστήματα οπτικών και όχι από άλλου είδους εμπορικά καταστήματα ή πλανόδιους πωλητές», τονίζει ο κ. Κανελλόπουλος. «Απαραίτητο είναι ακόμα να μην διαθέτουν πολύ σκούρους φακούς και να μην είναι πολύ φθηνά. Οι προστατευτικοί φακοί έχουν ένα σχετικό κόστος, ενώ το σκούρο χρώμα διαστέλλει την κόρη των ματιών, επιτρέποντας έτσι την είσοδο περισσότερης UV στο εσωτερικό των ματιών.

Να αγοράζετε τα γυαλιά ηλίου σας από έναν οπτικό της εμπιστοσύνης σας και να βεβαιώνεστε ότι πληρούν τις προδιαγραφές αποτελεσματικής προστασίας (πρέπει να φέρουν τις ενδείξεις CE και UV400 ή 100% UV Protection)», συνιστά. Να προτιμάτε επίσης γυαλιά ηλίου που καλύπτουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια γύρω από τα μάτια σας. Αν έχετε μυωπία ή άλλη διαθλαστική ανωμαλία, θα χρειασθείτε διορθωτικά γυαλιά ηλίου. Μόνο τα γυαλιά, όμως, δεν είναι αρκετά για να προστατεύσετε τα μάτια σας στην παραλία. Ένα καπέλο με φαρδύ γείσο θα προστατεύσει τα μάτια σας (και) μέσα στο νερό από την UV που έρχεται κατακόρυφα από τον ουρανό.

Δεν θα τα προστατεύσει, όμως, από την UV που αντανακλάται στο νερό, όταν η θάλασσα δεν έχει κύματα. Ούτε θα τα προστατεύσει εάν ασχολείστε με τα θαλάσσια σπορ. Σε τέτοια περίπτωση δεν χρειάζεστε κοινά γυαλιά ηλίου, αλλά ειδικά προστατευτικά γυαλιά για σέρφερ, λάτρεις του τζετ σκι ή του θαλάσσιου σκι κ.λπ.
Τα γυαλιά για θαλάσσια σπορ βελτιώνουν την όρασή σας κάτω από το νερό και μειώνουν τον κίνδυνο μόλυνσης των ματιών.Τα προστατευτικά αθλητικά γυαλιά μπορούν να προφυλάξουν τα μάτια σας και από άλλες παγίδες της παραλίας, όπως η άμμος που στροβιλίζεται, οι μπάλες, ακόμα και τα έντομα.
Αν, πάντως, σας αρέσουν οι βουτιές με ανοιχτά μάτια, καλό είναι να μάθετε να τις κάνετε φορώντας γυαλιά κατάλληλα για κολυμβητές. Η υψηλή συγκέντρωση άλατος στη θάλασσα και η συνεχής έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να ερεθίσει τα μάτια και να προκαλέσει οίδημα (πρήξιμο) στον κερατοειδή χιτώνα (είναι η επιφανειακή στοιβάδα τους).
Ειδικά εάν συνδυάζεται με συγχρωτισμό ατόμων στις πολυσύχναστες παραλίες, μπορεί να σημαίνει ότι το νερό είναι γεμάτο βακτήρια και ιούς. Ο κίνδυνος αυτός είναι ιδιαιτέρως μεγάλος στις παραλίες που βρίσκονται σε κλειστούς κόλπους, χωρίς ρεύματα. Αν βουτήξετε σε μολυσμένο νερό, κινδυνεύετε να υποστείτε κάποια μόλυνση στα μάτια (ακόμα και εάν είναι κλειστά). Χώρια ο κίνδυνος από την άμμο που μπορεί να μπει στα μάτια σας, αν κάνετε μακροβούτια στα ρηχά, όπου ανακινείται η άμμος στον πυθμένα της θάλασσας από τους άλλους λουόμενους.
Αν στην καθημερινότητά σας φοράτε φακούς επαφής, δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να τους πάρετε μαζί στην θάλασσα. Οι φακοί μπορεί να παγιδεύσουν επικίνδυνα μικρόβια στην επιφάνεια των ματιών, όπου θα βρουν πρόσφορο έδαφος για να αναπαραχθούν και να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις. Το ιδανικό είναι να βγάζετε προσεκτικά τους φακούς επαφής πριν μπείτε στο νερό και να τους αποθηκεύετε στις προστατευτικές θήκες τους σε σκιερό μέρος.

Αν παρόλα αυτά επιμένετε να κολυμπάτε με τους φακούς σας για να βλέπετε καλύτερα, φροντίστε να είναι μιας χρήσεως. Μετά την έξοδο από το θαλασσινό νερό, να περιμένετε τουλάχιστον 15 λεπτά πριν βγάλετε τους φακούς, για να μην τραυματίσετε τον κερατοειδή σας. Όταν τους αφαιρέσετε, πετάξτε τους αμέσως.
Αν τυχόν παρουσιάσετε ερεθισμό ή τσούξιμο στα μάτια μετά από μία βουτιά, η λύση είναι να τα ξεπλύνετε με φυσιολογικό ορό. «Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, γιατί και ο φυσιολογικός ορός περιέχει αλάτι (χλωριούχο νάτριο), αλλά η περιεκτικότητά του είναι συνήθως 0,9%, ενώ η μέση περιεκτικότητα της θάλασσας σε αλάτι είναι 3,5%», εξηγεί ο κ. Κανελλόπουλος.
Ο φυσιολογικός ορός μπορεί να σας βοηθήσει και σε περίπτωση που μπει αντηλιακό ή άμμος στα μάτια σας. Ρίξτε άφθονο φυσιολογικό ορό και βλεφαρίστε μερικές φορές. Αν μισή έως μία ώρα αργότερα εξακολουθείτε να νιώθετε ερεθισμένα τα μάτια σας, συμβουλευθείτε τον οφθαλμίατρό σας. Φροντίστε, μόνο, πριν ρίξετε τον φυσιολογικό ορό στα μάτια σας, να έχετε αφαιρέσει τους φακούς επαφής σας, εάν τυχόν τους φοράτε.

«Τα μάτια είναι πολύ ευαίσθητα στον ήλιο, στον αέρα και στο θαλασσινό νερό, αλλά παραδόξως πολύ περισσότεροι άνθρωποι φορούν γυαλιά ηλίου στο αυτοκίνητο, όταν η άσφαλτος αντανακλά μόνο το 9% της UV, παρά στην παραλία όπου το νερό αντανακλά έως και το 100% της UV», τονίζει ο κ. Κανελλόπουλος. «Αυτό ενέχει κινδύνους και είναι μία συμπεριφορά που καλό είναι να αποφασίσουμε να αλλάξουμε, από το εφετινό κιόλας καλοκαίρι».

Η κυτταρίτιδα αποτελεί μια “ανοιχτή πληγή” για τη μεγάλη πλειονότητα των γυναικών, αφού το 80-90% αυτών έχουν σημεία στο σώμα τους που η όψη τους μοιάζει με αυτή της φλούδας πορτοκαλιού

«Πρόκειται είναι μια τοπική πάθηση του δέρματος που εντοπίζεται συχνότερα στους οπίσθιους μηρούς, τους γλουτούς, την κοιλιά, τα μπράτσα, τα γόνατα και τις γάμπες και αναγνωρίζεται από την εμφάνιση λακκουβών στην επιφάνεια του δέρματος. Η πραγματική αιτία της κυτταρίτιδας είναι άγνωστη, αν και γενικά θεωρείται ότι οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο το γυναικείο σώμα αποθηκεύει στρώματα λίπους και στη σχέση που έχει αυτό το στρώμα με τους μύες και το δέρμα. Η οριζόντια αποθήκευση αυτών στους άνδρες φαίνεται να αποτρέπει το φαινόμενο και είναι ένας λόγος που μόνο το 10% έχουν κυτταρίτιδα σε κάποια σημεία του σώματός τους», μας εξηγεί ο Γεώργιος Βελημβασάκης, MD, FEBOPRAS, Πλαστικός Επανορθωτικός και Αισθητικός Χειρουργός.

Σημειωτέον ότι οι γυναίκες έχουν τρία στρώματα λίπους στα μπράτσα, γλουτούς, μηρούς, γόνατα, στο στομάχι κ.α, ενώ οι άνδρες μόνο ένα! Δεν είναι όμως μόνο αυτή η αιτία που η κυτταρίτιδα προτιμά τις γυναίκες. Ρόλο παίζουν και οι γυναικείες ορμόνες. Αντίθετα από την ανδρική τεστοστερόνη η οποία διασπά το λίπος, τα γυναικεία οιστρογόνα δημιουργούν λίπος, διογκώνοντας τα λιποκύτταρα, με αποτέλεσμα να γίνεται εντονότερη η ανομοιόμορφη επιφάνεια του δέρματος σε συγκεκριμένες περιοχές.

Ως εκ τούτου η ποσότητα λίπους στο σώμα, καθώς και το πάχος του δέρματος καθορίζουν σε ένα ποσοστό την εμφάνιση της κυτταρίτιδας και το στάδιό της. Η αύξηση του βάρους μπορεί να την κάνει πιο έντονα ορατή, αλλά δεν είναι η κύρια αιτία της. Γι’ αυτό και δεν είναι ασυνήθιστο στα άτομα φυσιολογικού ή ακόμα και χαμηλού βάρους να παρατηρείται κυτταρίτιδα. Καθοριστικής σημασίας είναι η συμβολή της γενετικής, αλλά και της ηλικίας, αφού με τη γήρανση το δέρμα χάνει την ελαστικότητά του και κάνει εμφανέστερη την υπάρχουσα κυτταρίτιδα.

Όλα αυτά, όμως, το μόνο που επηρεάζουν είναι την αισθητική μας, αφού η κυτταρίτιδα δεν έχει καμία αρνητική επίπτωση στη συνολική σωματική υγεία.

Για πολλά χρόνια, οι γυναίκες πάλευαν με αυτήν, έκαναν δίαιτες που υπόσχονταν θαύματα τις οποίες συνδύαζαν με έντονη γυμναστική. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό και γι’ αυτό απλώς συμβιβάζονταν και ζούσαν με αυτήν όσο άβολα κι αν ένιωθαν.  Γιατί η κυτταρίτιδα, που θα έπρεπε να θεωρείται απλώς ένα χαρακτηριστικό του γυναικείου σώματος,  καταρρακώνει την αυτοπεποίθηση και δημιουργεί αισθήματα αμηχανίας, ιδίως τώρα το καλοκαίρι που τα ρούχα αφήνουν ακάλυπτα τα “προβληματικά” σημεία.

«Το γυμναστήριο είναι εξαιρετικό για το χτίσιμο μυών και την απώλεια λίπους, αλλά δεν προσφέρει θεαματικές αλλαγές στην όψη του δέρματος. Η κυτταρίτιδα δεν έχει μεγάλη σχέση με το πόσο γυμνασμένη είναι μια γυναίκα. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πόσες αθλήτριες βλέπουμε σε αγώνες υψηλού επιπέδου με την πάθηση! Ωστόσο, η άσκηση και η σωστή διατροφή συμβάλει στη μείωση του λίπους που συσσωρεύεται κάτω από το δέρμα, και γι’ αυτό δεν ασκεί τόσο μεγάλη πίεση στον συνδετικό ιστό ώστε να ξεπροβάλλει στα πιο αδύναμα σημεία του», διευκρινίζει ο κ. Βελημβασάκης.

Στις μέρες μας, η αντιμετώπιση της κυτταρίτιδας είναι λιγότερο επίπονη, λιγότερο χρονοβόρα και ασύγκριτα πιο αποτελεσματική. Σε μόλις μερικές συνεδρίες (ο αριθμός των οποίων εξαρτάται από το στάδιο της κυτταρίτιδας και την έκτασή της) διάρκειας 10-35 λεπτών έκαστη, μπορεί μια γυναίκα να απαλλαγεί από αυτήν και τα αποτελέσματα να κρατήσουν για μήνες. Όπως μας εξηγεί ο κ. Βελημβασάκης «η μέθοδος LPG είναι μία προηγμένης τεχνολογίας ιατρική μέθοδος για την καταπολέμηση της κυτταρίτιδας και τη σμίλευση του σώματος, η οποία είναι απολύτως ανώδυνη και στηρίζεται στην ικανότητα του δέρματος να επανορθώνει τις βλάβες του. Οι επιστήμονες που την ανέπτυξαν κατάφεραν να βρουν τον κατάλληλο τρόπο διέγερσής του ώστε να ενεργοποιούνται οι φυσικοί μηχανισμοί επανόρθωσης και ανανέωσης για να “γιατρεύει” τον εαυτό του!».

Βασίζεται στη μηχανική μάλαξη του δέρματος, μέσω μιας ειδικά σχεδιασμένης κεφαλής, η οποία κάνει έντονα δύο ανεξάρτητες κινήσεις που στοχεύουν στην καλύτερη αιμάτωση των ιστών και στην αποβολή των τοξινών και των κατακρατημένων υγρών. Με το λιπομασάζ, όπως ονομάζεται, μειώνεται ο όγκος των λιποκυττάρων  και το δέρμα γίνεται πιο ομοιόμορφο και λείο. Η κεφαλή δεν έρχεται σε άμεση επαφή με το δέρμα, αφού η θεραπεία εφαρμόζεται πάνω από ένα ειδικό κορμάκι, η ειδική σύνθεση του οποίου προσφέρει ευχάριστη αίσθηση και καλύτερα αποτελέσματα.

Αυτά τα αποτελέσματα είναι αισθητά από την πρώτη κιόλας συνεδρία, αφού άμεσα η γυναίκα νιώθει τη θεραπευόμενη περιοχή πιο ανάλαφρη και ξεπρησμένη, λόγω της ενίσχυσης της φλεβικής και λεμφικής κυκλοφορίας. Ταυτόχρονα, η θεραπεία ενεργοποιεί την παραγωγή κολλαγόνου, ελαστίνης και υαλουρονικού οξέως, κι έτσι η επιδερμίδα γίνεται πιο σφριγηλή. Το αποτέλεσμα βελτιώνεται προοδευτικά και στην 3η συνεδρία ήδη υπάρχει μείωση της κυτταρίτιδας κατά 67%!

«Με αυτό το όπλο στη μάχη κατά της κυτταρίτιδας, δεν υπάρχει πια λόγος οι γυναίκες να σκέφτονται και να αγχώνονται για τη στιγμή που θα εκθέσουν το σώμα τους σε κοινή θέα. Αυτό το καλοκαίρι μπορούν να το πράξουν γεμάτες αυτοπεποίθηση και περηφάνια για το καλοσμιλεμένο κορμί τους», καταλήγει ο κ. Βελημβασάκης.

Το κάπνισμα είναι μια ιδιαίτερα βλαβερή και εθιστική συνήθεια η οποία, δυστυχώς, δημιουργεί αισθήματα απόλαυσης στον καπνιστή. Σε αυτά τα αισθήματα βασίζεται και η μεγάλη του διάδοση στον πλανήτη. Η νικοτίνη συνδεόμενη με υποδοχείς στον εγκέφαλο, αφενός δημιουργεί τον εθισμό/εξάρτηση και αφετέρου τα αισθήματα απόλαυσης που προαναφέρθηκαν.

«Ο καπνιστής και η καπνίστρια συνδυάζουν το κάπνισμα του τσιγάρου με τη χαρά αλλά και με τη λύπη, με το άγχος αλλά και με τη χαλάρωση, με την παρέα αλλά και με τη μοναξιά, με το φαγητό αλλά και με το ποτό ή τον καφέ, με την έξοδο, με την τηλεόραση, με τη δουλειά στον υπολογιστή, με την οδήγηση, με το θερινό σινεμά, με το πέρας της ερωτικής συνεύρεσης, με όλη τη ζωή τους τελικά.

Το τσιγάρο όμως, και ιδίως το φίλτρο και το χαρτί του που σιγοκαίγεται, εκτός από τη νικοτίνη περιέχει και πίσσα αλλά και άλλες τοξικές ουσίες, όπως υδρογονάνθρακες, βενζοπυρένιο, μονοξείδιο του άνθρακα, οξείδια και εκατοντάδες ουσίες που μακροπρόθεσμα καταστρέφουν το DNA των κυττάρων», αναφέρει ο κ. Επαμεινώνδας Ν. Κοσμάς, MD, PhD, FCCP, Διευθυντής Πνευμονολογικής Κλινικής ΠΝΟΗ του Metropolitan Hospital.

Κάπνισμα και υγεία

Δεκάδες σοβαρές και ανάμεσά τους πολλές μοιραίες για την υγεία και τη ζωή παθήσεις οφείλονται στο κάπνισμα. Καρκίνοι των βρόγχων και των πνευμόνων, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του στόματος και του φάρυγγα, του στομάχου και του εντέρου, του ουροποιητικού συστήματος κ.λπ. προκαλούνται από το τσιγάρο. Σοβαρές και απειλητικές ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος, όπως το έμφραγμα, το εγκεφαλικό επεισόδιο, η υπέρταση, οι αποφρακτικές αρτηριοπάθειες έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το κάπνισμα. Νοσήματα των πνευμόνων, όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια που οδηγεί σε αναπνευστική αναπηρία και πρόωρο θάνατο, έχουν άμεση συσχέτιση με τη βλαβερή αυτή συνήθεια.

Διακοπή καπνίσματος

Δυστυχώς, ο άνθρωπος ξεκινά το κάπνισμα από την προεφηβική ή εφηβική ηλικία, περιόδους της ζωής κατά τις οποίες ο φόβος της αρρώστιας είναι από μηδαμινός έως ανύπαρκτος. Έτσι χτίζεται μια ζωή γύρω από το κάπνισμα και την εξάρτηση και αργότερα που ο φόβος της αρρώστιας αποκτά οντότητα είναι δύσκολο να κοπεί το τσιγάρο.
Δεδομένου ότι η καπνιστική συνήθεια θεωρείται και είναι από μόνη της ασθένεια, με αιτία (κάπνισμα), συμπτώματα (βήχας, δύσπνοια, ταχυκαρδία, πόνοι στο στήθος, φλέματα, αναπνοή που σφυρίζει κ.λπ.), συνέπειες στην υγεία αλλά και στην εμφάνιση (οι προαναφερθείσες), πρέπει και η θεραπεία της (διακοπή καπνίσματος) να γίνεται ιατρικά. Θέλει ιδιαίτερη προσέγγιση, κυρίως από ψυχολογική αλλά και από οργανική σκοπιά, παρακολούθηση της συμμόρφωσης του καπνιστή, αντιμετώπιση της υποτροπής αλλά και του συνδρόμου στέρησης από τη νικοτίνη.
«Αυτή η θεραπεία είναι μακρόχρονη, απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση του ασθενή/καπνιστή και χτίσιμο σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ του ιατρού και του καπνιστή. Δεν θα ήταν παράλογο να ισχυριστεί κανείς ότι οι πιο επιτυχημένοι ιατροί στη διακοπή καπνίσματος είναι αυτοί που οι ίδιοι υπήρξαν καπνιστές και κατάφεραν να το διακόψουν. Γιατί μόνο αυτοί γνωρίζουν βιωματικά όλη αυτή τη διαδικασία και αντιμετωπίζουν τον καπνιστή με την απαραίτητη συμπάθεια και όχι από απόσταση ή με απέχθεια. Ένας φανατικός αντικαπνιστής ιατρός (που πιθανόν θα παρασυρθεί, επιτρέποντας στο επιστημονικό του «πάθος κατά του καπνίσματος» να γίνει πάθος κατά των καπνιστών) το πιθανότερο είναι να απωθήσει τον καπνιστή και να οδηγήσει την όλη αυτή προσπάθεια σε αποτυχία», καταλήγει ο κ. Κοσμάς.

«Η έκθεση στον ήλιο την περίοδο του καλοκαιριού είναι αναπόφευκτη. Πολλοί, μάλιστα, την επιδιώκουν με στόχο να αποκτήσουν ένα έντονο μαύρισμα, χωρίς να γνωρίζουν τους κινδύνους που επιφυλάσσει η υπερβολική ή η χωρίς προστασία έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία», επισημαίνει η κ. Αικατερίνη Τσιλίκα, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος στο Metropolitan Hospital.

Τα συχνότερα προβλήματα που μπορεί να προκληθούν από την υπερβολική έκθεση στον ήλιο είναι:

Ηλιακό έγκαυμα. Το ηλιακό έγκαυμα είναι γνωστό σε όλους και εκδηλώνεται ως ένα έντονο ερύθημα (κοκκίνισμα) του δέρματος, με την παρουσία, κάποιες φορές, και φυσαλίδων, μετά από υπερβολική έκθεση στον ήλιο. Έπειτα από μερικές ημέρες ακολουθείται από απολέπιση (ξεφλούδισμα). Η έκτασή του εξαρτάται από τη διάρκεια έκθεσης στον ήλιο (υπεριώδης ακτινοβολία UVA και UVB), την ώρα της ημέρας αλλά και την ευαισθησία κάθε ατόμου. Τα ανοιχτόχρωμα δέρματα είναι πιο ευαίσθητα στον ήλιο και καίγονται ευκολότερα από τα σκούρα.

Φωτογήρανση. Η φωτογήρανση αναφέρεται στη γήρανση του δέρματος που οφείλεται στη χρόνια έκθεση στον ήλιο. Η δράση του ήλιου στο δέρμα είναι αθροιστική και, δυστυχώς, το δέρμα δεν ξεχνάει όλη την ακτινοβολία που έχει δεχθεί στο πέρασμα των χρόνων.
 Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πρόωρες ρυτίδες, δυσχρωμίες (σκούρους και ανοιχτόχρωμους λεκέδες), τραχύτητα του δέρματος, φαγέσωρες (μαύρα στίγματα) και χαλάρωση.

Καρκινογένεση. Η καρκινογένεση είναι η ανάπτυξη καρκίνου του δέρματος (επιθηλιώματα) αλλά και μελανώματος, που μπορεί να απειλήσει τη ζωή. Σχετίζεται με τη χρόνια έκθεση στον ήλιο και τα ηλιακά εγκαύματα.

«Καλό είναι να διευκρινίσουμε ότι τους ίδιους κινδύνους διατρέχουμε και στο solarium, αφού και εκεί έχουμε έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία (UV). Συγκεκριμένα, δεχόμαστε 16 φορές περισσότερη ακτινοβολία UV απ’ όση θα δεχθούμε αν εκτεθούμε το ίδιο χρονικό διάστημα στον ήλιο. Δηλαδή 5 λεπτά solarium ισοδυναμούν με περίπου μιάμιση ώρα έκθεσης στον ήλιο», αναφέρει η κ. Τσιλίκα και δίνει συμβουλές για να μπορεί ο καθένας να απολαύσει τον ήλιο με ασφάλεια.

• Αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο από τις 11:00 έως τις 16:00
• Έχουμε επαρκή ρουχισμό (μπλούζα, παντελόνι), φοράμε καπέλο και γυαλιά ηλίου. Επίσης, χρησιμοποιούμε ομπρέλα
• Κάνουμε χρήση αντηλιακού με υψηλό δείκτη προστασίας (SPF) για UVB και προστασία για UVA. Το εφαρμόζουμε σε παχιά στρώση και το ανανεώνουμε κάθε 2 ώρες, ή αμέσως μετά τη βουτιά, ή το σκούπισμα με την πετσέτα
• Ιδιαίτερη προσοχή και αποφυγή έκθεσης στον ήλιο απαιτείται για άτομα με κόκκινα μαλλιά και λευκό δέρμα με φακίδες».

Το πρώτο κύμα καύσωνα έφτασε ήδη στη χώρα μας. Μαζί όμως με το καλοκαίρι και τη ζέστη για ορισμένους ανθρώπους ξεκινάει μια περίοδος με διάφορα ενοχλητικά συμπτώματα στα πόδια τους. Αίσθημα βάρους και κούρασης, μικρό πρήξιμο στα κάτω άκρα, αίσθημα καύσου στη γάμπα, κράμπες, φαγούρα, «ανήσυχα» πόδια τη νύχτα, αποτελούν μια σειρά από συμπτώματα τα οποία εμφανίζονται ή επιδεινώνονται με την αύξηση της θερμοκρασίας. Όλα αυτά τα προβλήματα μπορεί να σημαίνουν είτε μια απλή επιβάρυνση της φλεβικής λειτουργίας είτε μια εγκατεστημένη φλεβική ανεπάρκεια.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να ανακουφιστούμε από τα συμπτώματα;

Ο κ. Ευάγγελος Νικολόπουλος, Αναπληρωτής Διευθυντής Αγγειοχειρουργός στο Metropolitan Hospital συμβουλεύει:

Αποφυγή της ζέστης: Αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο ανακούφισης των συμπτωμάτων μιας και επαναφέρει τη λειτουργία του φλεβικού δικτύου σε φυσιολογικούς ρυθμούς. Σε αυτή την κατεύθυνση συνεισφέρει και το δρόσισμα, που μπορεί να επιτευχθεί είτε ρίχνοντας περιστασιακά δροσερό νερό στα πόδια είτε χρησιμοποιώντας κάποια ενυδατική κρέμα, η οποία προηγουμένως έχει μείνει στο ψυγείο για λίγη ώρα.
Άσκηση και βάδιση: Η βασική κινητήρια δύναμη για την φλεβική επιστροφή είναι η σύσπαση των μυών των κάτω άκρων και κυρίως της γάμπας. Συνεπώς, οποιαδήποτε κίνηση μόνο θετικό αντίκτυπο έχει. Αυτή μπορεί να είναι ένα απλό περπάτημα, είτε διάφορες στατικές ασκήσεις (κίνηση δακτύλων, άκρου ποδός, κ.ά.).

Καλή ενυδάτωση: Το καλοκαίρι είναι μια περίοδος που πολύ εύκολα χάνονται υγρά από το σώμα. Η καλή ενυδάτωση έχει ευεργετικά αποτελέσματα, τόσο στη ρευστότητα του αίματος και συνεπώς στην καλύτερη ροή του εντός του φλεβικού δικτύου, όσο και στη λειτουργία του δέρματος με αποτέλεσμα τη μείωση των συμπτωμάτων.

Χρήση φλεβοτονικών σκευασμάτων: Τα σκευάσματα αυτά έχουν διάφορες δράσεις, μεταξύ των οποίων είναι ο περιορισμός της αύξησης της διαμέτρου (αγγειοδιαστολή) των μικρών φλεβών, σε επίπεδο μικροκυκλοφορίας, με συνέπεια να ανακουφίζουν από τα συμπτώματα. Έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα και προτείνονται όταν είναι πολύ έντονα τα συμπτώματα.

Ελαστικές κάλτσες: Είναι αποτελεσματικές στο να βελτιώνουν τα συμπτώματα αλλά δεν είναι εύχρηστες μέσα στο θερμό περιβάλλον του καλοκαιριού και τα ηλικιωμένα άτομα δυσκολεύονται στη σωστή εφαρμογή τους. Προτείνονται μόνο για περιπτώσεις εγκατεστημένης νόσου φλεβικής ανεπάρκειας και μόνο μέχρι την αποκατάστασή της.

Το πιο σημαντικό όμως από όλα τα παραπάνω μέτρα είναι το να γνωρίζει κανείς εάν οι φλέβες του είναι φυσιολογικές και απλά δίνουν κάποιες ενοχλήσεις ή εάν υπάρχει φλεβική ανεπάρκεια (οπότε στα όποια συμπτώματα προστίθεται και ο κίνδυνος θρόμβωσης). Αυτό μπορεί να γίνει εύκολα με μια επίσκεψη στον αγγειοχειρουργό και την εξέταση με υπέρηχο (triplex) φλεβών.

Πώς αντιμετωπίζεται η φλεβική ανεπάρκεια;

«Σήμερα η φλεβική ανεπάρκεια (και οι κιρσοί που πολλές φορές συνυπάρχουν ως ορατή επιφανειακή εκδήλωση μιας εν τω βάθει φλεβικής ανεπάρκειας) αντιμετωπίζονται με ενδοαγγειακές μεθόδους, με laser, ραδιοσυχνότητες ή με ακόμα πιο σύγχρονες τεχνικές με χρήση ειδικής κόλλας (χωρίς θερμότητα). 
Σε κάθε περίπτωση, η θεραπεία γίνεται σε μία ημέρα και χωρίς διανυκτέρευση στο νοσοκομείο. Είναι εξαιρετικά ανώδυνη, ο ασθενής περπατάει ελεύθερα, άμεσα (χωρίς χρήση βοηθήματος) και επιστρέφει αμέσως στις καθημερινές του δραστηριότητες και εντός 3-4 ημερών στην εργασία του. Η χρήση, δε, της ενοχλητικής, κατά πολλούς, ελαστικής κάλτσας μετά την αποκατάσταση περιορίζεται πλέον στο πρώτο 24ωρο. Φυσικά, προϋπόθεση για εύκολη, ανώδυνη και ταχύτατη αποθεραπεία αποτελεί η εμπειρία στον τομέα της αποκατάστασης της φλεβικής ανεπάρκεια, μια εμπειρία που στο ανάλογο τμήμα του Metropolitan Hospital υπάρχει τόσο σε θεραπευτικό, όσο και σε εκπαιδευτικό επίπεδο», καταλήγει ο κ. Νικολόπουλος.

Γράφει ο Νικόλαος Π. Κοτσιφόπουλος, MD Χειρουργός Μαστού, συνεργάτης Ομίλου ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ

Η μαστογραφία είναι η κλασική προληπτική εξέταση κατά του καρκίνου του μαστού. Ανιχνεύει συμπαγείς και κυστικές βλάβες καθώς και περιοχές με ύποπτες μικροαποτιτανώσεις.

Μέχρι σήμερα και παρά την εξέλιξη της ιατρικής τεχνολογίας, η μαστογραφία παραμένει ο «χρυσός κανόνας» για την πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού.

Σύμφωνα με τις σύγχρονες οδηγίες, οι υγιείς και ασυμπτωματικές γυναίκες  θα πρέπει να κάνουν τον πρώτο μαστογραφικό έλεγχο στα 35 (τη λεγόμενη μαστογραφία αναφοράς). Η μαστογραφία θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε δύο χρόνια μετά την ηλικία των 40 ετών και κάθε χρόνο μετά την ηλικία των 50 ετών εκτός εάν έχουν επιβαρυμμένο κληρονομικό ή ατομικό ιστορικό που πρέπει να γίνεται κάθε χρόνο.

Για τις γυναίκες εκείνες που έχουν επιβεβαιωμένη μετάλλαξη στα γονίδια BRCA1 και BRCA2, τα οποία συνδέονται με τον καρκίνο του μαστού, συστήνεται ετήσια μαστογραφία από τα 30.

Από την τρίτη έως την πέμπτη δεκαετία της ζωής της γυναίκας, περίοδος κατά την οποία η πυκνότητα των μαστών είναι αυξημένη,  εφόσον υπάρξει μαστογραφικό εύρημα, μπορεί να ζητηθεί και μαγνητική μαστογραφία.

Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες για να αποφύγετε τον ετήσιο έλεγχο των μαστών. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις δικαιολογίες βασίζονται σε «μύθους» που σχετίζονται με τη μαστογραφία. Είναι καιρός να λάμψει η αλήθεια.

Μύθος πρώτος: Αν δεν έχω οικογενειακό ιστορικό, δεν κινδυνεύω από καρκίνο του μαστού 

Πάνω από 8 στις 10 ασθενείς με καρκίνο του μαστού δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό! Άρα ο προληπτικός έλεγχος είναι απαραίτητος για όλες τις γυναίκες.

Η εμφάνιση της νόσου σε κάποιο μέλος της οικογένειας – και κυρίως στη μητέρα ή την αδελφή – πιθανώς σχετίζεται με γενετικά χαρακτηριστικά τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο.

Μύθος δεύτερος: Η μαστογραφία έχει πολλή ακτινοβολία και μπορεί να με βλάψει

Η μαστογραφία έχει λιγότερη ακτινοβολία από όση έχει ένα υπερατλαντικό αεροπορικό ταξίδι. Καμιά δεν θα έλεγε όχι σε ένα ταξίδι, γιατί να πει όχι σε μια σωτήρια εξέταση;

Μύθος τρίτος: Φοβάμαι τι θα μου βρουν.

Οι περισσότερες από τις βλάβες που εντοπίζονται κατά τον προληπτικό έλεγχο είναι καλοήθεις. Ακόμη όμως και αν πρόκειται για καρκίνο, το να εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα είναι σωτήριο.

Μύθος τέταρτος: Η μαστογραφία πονάει.

Η μαστογραφία δεν πονάει, απλώς μπορεί να προκαλέσει μια δυσφορία. Η εξέταση διαρκεί πολύ λίγο και η δυσφορία ακόμη λιγότερο. Για τις γυναίκες που έχουν μεγάλη ευαισθησία και μικρή αντοχή στη δυσφορία, ένα απλό παυσίπονο μπορεί να βοηθήσει. Επίσης, ο τεχνολόγος που διενεργεί την εξέταση μπορεί να κάνει την εμπειρία της μαστογραφίας πιο άνετη.

Το καλοκαίρι αποτελεί για τους περισσότερους την αγαπημένη εποχή του χρόνου όπου μπορεί να νιώσουμε περισσότερο τον ήλιο στο δέρμα μας, να κάνουμε διακοπές, να είμαστε πολλές ώρες με το μαγιό μας. Αν ανήκεις όμως, στα άτομα που πάσχουν από ψωρίαση είναι ο πολύ δυνατός ήλιος και η ζέστη σύμμαχοί σου;
Σύμφωνα με έρευνες, ο ήλιος αποτελεί μια από τις καλύτερες θεραπείες για την ψωρίαση. Έτσι το καλοκαίρι συνιστάται στα άτομα με ψωρίαση να εκτίθενται στον ήλιο και ιδιαίτερα να εκθέτουν τις περιοχές του σώματός τους που εμφανίζουν τα συμπτώματα της ψωρίασης. Ακόμη και η μερική έκθεση του δέρματος στον ήλιο βοηθάει τον οργανισμό να παράξει πολύτιμη Βιταμίνη D, μια πολύ σημαντική βιταμίνη για όλους, αλλά κυρίως για τους ανθρώπους με ψωρίαση, καθώς τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθάει στην ανάπτυξη των κυττάρων αναφέρει ο κος Κώστας Λούμος, Πρόεδρος του Σωματείου «ΚΑΛΥΨΩ».

Δώστε προσοχή: Η έκθεση στον ήλιο για 30 λεπτά την ημέρα αρκούν για να βελτιωθεί το δέρμα. Η ηλιοθεραπεία μέχρι 15 λεπτά χωρίς χρήση αντιηλιακού αποδεικνύεται ευεργετική για τους πάσχοντες, καθώς επιβραδύνει τη γρήγορη ανάπτυξη των κυττάρων του δέρματος που προκαλεί τις χαρακτηριστικές πλάκες της ψωρίασης. Ρωτήστε τον δερματολόγο σας για την πιο κατάλληλη για την κατάστασή σας αντιηλιακή κρέμα. Στα φαρμακεία διατίθενται αντιηλιακά προϊόντα ειδικά για τους ασθενείς με ψωρίαση.

Πολλά άτομα με ψωρίαση επιβεβαιώνουν ότι το κολύμπι στο θαλασσινό νερό τους βοηθά στην απομάκρυνση του νεκρού δέρματος από τις πλάκες και στη μείωση του κνησμού και του ερεθισμού, με εμφανή κλινική βελτίωση. Θα πρέπει να θυμάστε, όμως, ότι το θαλασσινό νερό, όπως και το νερό της πισίνας, μπορεί να ξηράνει το δέρμα˙είναι επομένως σημαντικό να μην παραλείπετε το ντους αμέσως μετά το μπάνιο και αφού έχετε σκουπιστεί απαλά, να απλώνετε ενυδατική κρέμα για να κρατάτε το δέρμα ενυδατωμένο.

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια δερματική πάθηση, της οποίας η ακριβής αιτιολογία δεν είναι γνωστή, ωστόσο, τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα τη συνδέουν με διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Χαρακτηριστικό της σύμπτωμα είναι οι φλεγμονώδεις, ερυθηματώδεις πλάκες, οι οποίες καλύπτονται από αργυρόλευκες φολίδες, αποτέλεσμα συστηματικής φλεγμονής. Προσβάλλει εμφανείς περιοχές του σώματος, όπως οι αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής, τα νύχια, αλλά και την περιοχή της κοιλιάς και των γεννητικών οργάνων, προκαλώντας έντονο κνησμό ή και ανθεκτικές ψωριασιακές πλάκες. Μέχρι τώρα δεν υπάρχει θεραπεία που να προσφέρει πλήρη ίαση. Για το λόγο αυτό, η ψωρίαση αντιμετωπίζεται ως χρόνια νόσος με συνεχή λήψη φαρμάκων.

Ραγδαία αύξηση των καταγμάτων σπονδυλικής στήλης σε παγκόσμιο επίπεδο έχουμε την τελευταία δεκαετία, ενώ οι επιστήμονες μιλούν για επιδείνωση της κατάστασης τα επόμενα χρόνια!
Ήδη το ποσοστό της ετήσιας αύξησης ξεπερνά το 7%, ενώ την επόμενη πενταετία, σε χώρες με γερασμένο πληθυσμό (π .χ Κορέα, αλλά γενικότερα τον δυτικό κόσμο) αναμένεται να εκτιναχθεί στο 50%!

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών (AAOS) η πλειοψηφία των καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης είναι οστεοπορωτικά. Για τον λόγο αυτό προτείνεται προληπτικά οι γυναίκες στην ηλικία των 45 χρόνων και οι άνδρες των 50 χρόνων να υποβάλλονται σε έλεγχο για οστεοπόρωση.

Μάλιστα σύμφωνα με επιστημονική μελέτη μόνο στην Βόρεια Αμερική, συμβαίνουν περισσότερα από 1.000.000 οστεοπορωτικά κατάγματα στη σπονδυλική στήλη κάθε χρόνο, αριθμός που εκτιμάται ότι θα αυξηθεί λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν σχετικά στατιστικά στοιχεία όσον αφορά τον αριθμό των ετησίων καταγμάτων σπονδυλικής στήλης, ωστόσο είναι γνωστό ότι υπάρχουν περίπου 400.000 γυναίκες άνω των 50 χρόνων που πάσχουν από βαριά οστεοπόρωση της σπονδυλικής στήλης, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός ανδρών με βαριά οστεοπόρωση υπολογίζεται σε περίπου 50.000 άτομα.
«Τα κατάγματα και δη τα οστεοπορωτικά στην σπονδυλική στήλη, μπορεί να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στους ασθενείς όπως:
Έντονο πόνο, απώλεια ύψους, κύφωση, παρατεταμένο κλινοστατισμό, ακόμα και διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας σε ακραίες περιπτώσεις »
αναφέρει ο διακεκριμένος νευροχειρουργός, με μεγάλη εμπειρία στις επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης, κύριος Θεολόγος Θεολόγου, διευθυντής της νευρολογικής κλινικής στο θεραπευτήριο Λευκός Σταυρός.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
Η θεραπεία των καταγμάτων εξατομικεύεται και μπορεί να είναι είτε συντηρητική είτε χειρουργική. Ο σκοπός είναι η ανακούφιση του ασθενούς από τον έντονο πόνο και η όσο το δυνατόν γρηγορότερη κινητοποίησή του.
Παλαιότερα, η χειρουργική αντιμετώπιση τέτοιων καταγμάτων περιλάμβανε εκτεταμένα χειρουργεία, με επιπλοκές και μεγάλο διάστημα αποθεραπείας.
Τα τελευταία χρόνια όμως, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, η χειρουργική αντιμετώπιση γίνεται με τις ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους της κυφοπλαστικής και της σπονδυλοπλαστικής, που εχουν πολύ μεγάλο ποσοστό επιτυχίας και προσφέρουν πολλά οφέλη στους ασθενείς.
« Στις μεθόδους αυτές, όπως εξηγεί ο κύριος Θεολόγου μέσα από πολύ μικρές οπές τοποθετούνται διαδερμικά ειδικές βελόνες στους σπονδύλους με τη βοήθεια ακτινοσκόπησης. Στη συνέχεια εισάγεται ειδικό μπαλόνι στο σημείο του κατάγματος και όπως φουσκώνει, αποκαθίσταται το ύψος και το σχήμα του σπονδύλου. Μετά την αφαίρεση του μπαλονιού, η κοιλότητα που παραμένει γεμίζει με ένα ειδικό οστικό τσιμέντο που ισχυροποιεί τον σπόνδυλο ».
Η ανακούφιση του ασθενούς από τους πόνους είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, άμεση και η κινητοποίησή του γίνεται μετά από κάποιες ώρες, σε αντίθεση με το παρελθόν όπου έπρεπε να παραμείνει κλινήρης για μεγάλο διάστημα.
Επίσης ο ασθενής επιστρέφει στην καθημερινότητά του ουσιαστικά άμεσα, με σύσταση όμως για αποφυγή βαριών εργασιών για κάποιες εβδομάδες.
« Επειδή σε πολλούς ασθενείς τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης είναι η πρώτη εκδήλωση της οστεοπόρωσης, συστήνεται επίσης η τακτική παρακολούθηση από ειδικό ιατρό για τον έλεγχο και αντιμετώπιση της νόσου » καταλήγει ο κύριος Θεολόγου.

ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ
Η οστεοπόρωση (η οποία συχνά ονομάζεται και σιωπηλή νόσος) είναι μία συστηματική πάθηση κατά την οποία υπάρχει απώλεια οστικής μάζας αλλά και διαταραχή της αρχιτεκτονικής των οστών.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών (AAOS) υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο παγκόσμια συμβαίνουν 9.000.000 οστεοπορωτικά κατάγματα, αν και ο αριθμός αυτός είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερος λόγω του ότι πολλά από τα κατάγματα δεν διαγιγνώσκονται. Ο αριθμός αυτός σημαίνει ότι συμβαίνει 1 κάταγμα κάθε 3 δευτερόλεπτα! Μάλιστα υπολογίζεται ότι μέχρι το 2040 ο αριθμός αυτός θα διπλασιαστεί!
Από τα κατάγματα αυτά το 51% συμβαίνουν στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, με την συχνότερη εντόπιση να είναι το ισχίο, η σπονδυλική στήλη και το βραχιόνιο.
Το 61% συμβαίνουν στις γυναίκες. 1 στις 3 γυναίκες και 1 στους 5 άνδρες άνω των 50 ετών θα υποστούν κάποιου είδους κάταγμα στην ζωή τους. Έχει αποδειχθεί ότι στις γυναίκες άνω των 45 χρόνων οι ημέρες νοσηλείας λόγω των καταγμάτων είναι περισσότερες από την νοσηλείας για καρκίνο μαστού, διαβήτη και καρδιακά εμφράγματα.
Αυτό σημαίνει μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων και γενικότερα της παγκόσμιας οικονομίας.

Για να πετύχεις την προστασία που αντιστοιχεί στον δείκτη SPF, η σωστή ποσότητα επάλειψης είναι έντεκα γραμμάρια που σημαίνει περίπου 1/3 κουταλάκι του γλυκού για το πρόσωπο και τον λαιμό και τριάντα οχτώ γραμμάρια που ισοδυναμούν με έξι κουταλάκια του γλυκού για το σώμα.

Αν βάλεις λιγότερη ποσότητα, η προστασία που υπόσχεται το αντηλιακό σου μειώνεται αρκετά και ισοδυναμεί με πολύ χαμηλότερο SPF από αυτό που χρησιμοποιείς.