Δ.Υ.Ο Magazine cms

Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

  • Συμβουλές για γιορτές χωρίς παρατράγουδα

    Συμβουλές για γιορτές χωρίς παρατράγουδα

    Χριστούγεννα! Γιορτές λάμψης, δώρων και οικογενειακής θαλπωρής. Αλλά και μια γιορτή που λόγω της έντονης κινητικότητας των ημερών, αλλά και της παραμονής στο σπίτι των παιδιών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για ατυχήματα. Το Σωματείο Αντιμετώπισης Παιδικού Τραύματος είναι ωστόσο εδώ και φέτος για να μας δώσει πολύτιμες συμβουλές για την πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων:

    • Προσοχή στα κεριά και τα αναμμένα τζάκια για να αποφύγουμε τα εγκαύματα.
    • Οι φανταχτερές γυάλινες μπάλες του δέντρου γίνονται εύκολα αιτία τραυματισμού μικρών παιδιών. Τοποθετήστε τις ψηλά στο δέντρο.
    • Προσοχή στα φωτάκια του δέντρου. Υπάρχει πάντα κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
    • Τα παιχνίδια που θα φέρει ο Άγιος Βασίλης, ας είναι κατάλληλα για την ηλικία των παιδιών. Θα τα χαρούν περισσότερο!
    • ΄Οσο χαρούμενες και αν δείχνουν οι γιορτινές πλαστικές σακούλες, μην αφήνετε τα παιδιά να παίζουν με αυτές. Αν βάλουν μέσα το κεφάλι τους, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ασφυξίας.
    • Μην δίνετε καραμέλες στα μικρά παιδιά, μπορούν εύκολα να πνιγούν.
    • Προσέχετε πού ακουμπάτε τα οινοπνευματώδη ποτά και τα προϊόντα καπνού.  
    • Μην αφήνετε ποτέ τα παιδιά στην κουζίνα χωρίς επίβλεψη. Προσοχή στις καυτές επιφάνειες και μην ξεχνάτε! Το χερούλι της κατσαρόλας δεν θα πρέπει να εξέχει. 
    • Όταν βγαίνετε στις αγορές μην αφήνετε ποτέ το παιδί από το χέρι. Να κινήστε πάντα στο πεζοδρόμιο και πάντα να έχετε το παιδί από τη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου.
  • Εξελίξεις στη διάγνωση & αντιμετώπιση καρδιαγγειακών νοσημάτων

    Εξελίξεις στη διάγνωση & αντιμετώπιση καρδιαγγειακών νοσημάτων

    Τομή στη διάγνωση στεφανιαίας νόσου & εμφράγματος μυοκαρδίου

    Σημαντικές εξελίξεις στον χώρο της Καρδιολογίας και της στεφανιαίας νόσου έχουν καταγραφεί τον τελευταίο χρόνο, κυρίως στο κομμάτι της διάγνωσης της στεφανιαίας νόσου και του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.

    Όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Δημήτριος Τούσουλης, Καθηγητής Καρδιολογίας Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών – Διευθυντής Α’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής “Ιπποκράτειο” Γ.Ν.Α., στο πλαίσιο συνέντευξης τύπου με αφορμή το 23ο Συμπόσιο Αθηροσκλήρωσης & Συναφών Παραγόντων Κινδύνου, που διοργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας στην Αθήνα, νέοι βιοδείκτες μυοκαρδιακής νέκρωσης, όπως η πρωτεΐνη C που συνδέεται με την καρδιακή μυοσίνη φαίνεται πως έχουν καλύτερη ευαισθησία και ειδικότητα για τη διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου συγκριτικά με τους κλασσικούς δείκτες (όπως η τροπονίνες Ι ή Τ). Η διαγνωστική τους αξία φαίνεται πως είναι καλύτερη ειδικά στους ασθενείς που παρουσιάζονται νωρίς μετά την έναρξη των συμπτωμάτων.

    Σημαντικές εξελιξεις στην έρευνα για θεραπεία

    Εξίσου σημαντικές είναι οι εξελίξεις ωστόσο και στον τομέα της θεραπείας, καθώς η χρήση των μονοκλωνικών αντισωμάτων – αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9 (όπως το evolocumab & alirocumab), μειώνει ~50-60% την LDL χοληστερόλη. Σε δύο μεγάλες τυχαιοποιημένες μελέτες, η χρήση τους μείωσε σημαντικά τα καρδιαγγειακά συμβάμματα σε ασθενείς που λάμβαναν ήδη υπολιπιδαιμική αγωγή με στατίνες.

    Ο Καθηγητής Καρδιολογίας της Α’ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής του “Ιπποκράτειου” Γ.Ν.Α. κ. Χαράλαμπος Βλαχόπουλος εξήγησε ότι η PCSK9 είναι μία πρωτεΐνη που διαδραματίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των χοληστερόλης. H αναστολή της συγκεκριμένης πρωτεΐνης αποτέλεσε πεδίο έντονης ερευνητικής δραστηριότητας τα προηγούμενα χρόνια με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν οι PCSK-9 αναστολείς ως καρδιοπροστατευτική θεραπεία. Πρόκειται για δύο μονοκλωνικά αντισώματα (εβολοκουμάμπη και αλιροκουμάμπη), πλήρως ανθρώπινα, τα οποία δεσμεύουν την PCSK9 και όπως έχει βρεθεί οδηγούν σε περαιτέρω μείωση της LDL χοληστερόλης κατά 50-60% σε ασθενείς υπό μέγιστη υπολιπιδαιμική αγωγή επιτυγχάνοντας με αυτό τον τρόπο τους στόχους της LDL. Το σημαντικό είναι ότι κλινικές μελέτες που συμπεριέλαβαν χιλιάδες ασθενών κατέδειξαν και το κλινικό όφελος της χορήγησης των PCSK-9 αναστολέων με μείωση των καρδιαγγειακών συμβαμάτων.

    Η μελέτη FOURIER ήταν η πρώτη μεγάλη κλινική μελέτη που εξέτασε την επίδραση τους σε ασθενείς με ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου. Οι ασθενείς παρουσίασαν μεγαλύτερη μείωση στα επίπεδα της LDL και το εύρημα αυτό σχετίστηκε με μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου και της καρδιαγγειακής θνησιμότητας κατά 15%. Παρόμοια κλινική μελέτη σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (μελέτη ODYSSEY), επιβεβαίωσε τα ευρήματα της FOURIER.
    “Ωστόσο, λόγω του σχετικά αυξημένου κόστους των συγκεκριμένων φαρμάκων απαιτείται πολύ προσεκτική επιλογή των ομάδων ασθενών”, υπογράμμισε ο κ. Βλαχόπουλος.
  • Το παιδί μου βήχει. Μήπως έχει γρίπη;

    Το παιδί μου βήχει. Μήπως έχει γρίπη;

    Η εποχή των ιώσεων είναι εδώ και σύντομα θα εμφανιστεί και η γρίπη, οπότε μύξες, φτέρνισμα και βήχας αργά ή γρήγορα θα αποτελέσουν κομμάτι της καθημερινότητάς σας.  
    Εξίσου λογικό όμως είναι να αναρωτιέστε αν ο βήχας αυτός οφείλεται σε μια απλή ίωση (ή κοινό κρυολόγημα) ή στη γρίπη.
    Γρίπη και κρυολόγημα είναι διαφορετικές νόσοι, που προκαλούνται από διαφορετικούς ιούς. Ωστόσο ο διαχωρισμός μεταξύ τους δεν είναι πάντοτε εύκολος, κυρίως στα πρώτα στάδιά τους.

    Συμπτώματα & αντιμετώπιση

    Όπως εξηγούν ειδικοί από την Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική του Τορόντο (SickKids), η γρίπη συνήθως αρχίζει απότομα με υψηλό πυρετό. Άλλα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει είναι πονοκέφαλος, διάχυτοι πόνοι στο σώμα, αδυναμία και κούραση, συνάχι, πονόλαιμος, βήχας και συριγμός («σφύριγμα» της αναπνοής).
    Τα περισσότερα παιδιά θα εκδηλώσουν ήπια γρίπη, αλλά μπορεί να χρειασθούν αρκετές ημέρες έως ότου αισθανθούν καλύτερα. Κάποια από τα συμπτώματα, όμως, μπορεί να διαρκέσουν αρκετό καιρό. Η αδυναμία και ο βήχας, π.χ., μπορεί να επιμείνουν έως και έξι εβδομάδες, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στις καθημερινές δραστηριότητές τους και στη γυμναστική.
    Αν το παιδί πηγαίνει στο σταθμό ή στο σχολείο ή γενικώς έχει ηλικία άνω των 6 μηνών και κατά τα άλλα είναι υγιές, πρέπει να μείνει στο σπίτι για λίγες ημέρες. Στο διάστημα αυτό, φροντίστε να ξεκουράζεται όσο το δυνατόν περισσότερο και να καταναλώνει αρκετά υγρά (κατά προτίμηση πολλές φορές την ημέρα, σε μικρές ποσότητες). Μην δίνετε στο παιδί κανένα φάρμακο (ούτε καν αντιβηχικό) αν δεν συνεννοηθείτε πρώτα με τον γιατρό σας.
    Άλλα μέτρα που μπορεί να βοηθήσουν το παιδί είναι θερμά επιθέματα στις επώδυνες περιοχές του σώματος για λίγη ώρα, ένα χλιαρό μπάνιο, γαργάρες με χλιαρό νερό, καθάρισμα της μύτης με φυσιολογικό ορό.
    Στο σπίτι το παιδί πρέπει να μείνει έως ότου παραμείνει απύρετο για ένα 24ωρο και είναι σε θέση να τρώει και να πίνει, καθώς και να μην βήχει. Η παραμονή στο σπίτι δεν είναι σημαντική μόνο για το ίδιο, αλλά και για την αποτροπή μετάδοσης της γρίπης στα άλλα παιδιά.

    Πότε να πάτε στον παιδίατρο

    Αν το παιδί έχει ηλικία κάτω των 3 μηνών, πρέπει να το εξετάσει αμέσως ο παιδίατρος ή να το πάτε στο νοσοκομείο αν εκδηλώσει πυρετό, έχει γρήγορη ή δύσκολη αναπνοή ή/και κάνει έμετο ή αρνείται να φάει.
    Επικοινωνήστε επίσης με τον παιδίατρο αν το παιδί, ανεξάρτητα από την ηλικία του, κοιμάται ή γκρινιάζει περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως, δεν μπορεί να πιει αρκετά υγρά ή δεν ουρεί τουλάχιστον κάθε 6 ώρες όσο είναι ξύπνιο, αν κάνει εμετό, αν πονάει στο στήθος ή στην κοιλίτσα του, καθώς και αν δεν αισθανθεί καλύτερα μετά από 5 ημέρες ή αν εκεί που είχε αρχίσει να βελτιώνεται, παρουσιάσει ξαφνικά επιδείνωση.
    Επειγόντως πρέπει να καλέσετε το ΕΚΑΒ ή να πάτε στο πλησιέστερο νοσοκομείο, εάν η αναπνοή του παιδιού γίνει γρήγορη ή δύσκολη, αν το παιδί είναι πολύ αδύναμο, ζαλίζεται, δύσκολα ξυπνάει ή δεν ανταποκρίνεται καλά, αν είναι πολύ ανήσυχο και δεν μπορείτε να το ηρεμήσετε. Το ίδιο και αν αρνείται να περπατήσει ή παραπαίει, αν αρχίσει να μελανιάζει στα χείλη ή στο δέρμα, αν έχει δυσκαμψία του αυχένα, έντονο πονοκέφαλο ή κάνει σπασμούς, καθώς και αν παρουσιάζει ταχυπαλμία παρότι του έπεσε ο πυρετός. Σε γενικές γραμμές, επειδή εσείς γνωρίζετε το παιδί σας καλύτερα απ’ όλους, να το πάτε αμέσως στο νοσοκομείο αν το ένστικτό σας λέει ότι κάτι δεν πάει καλά.

    Πρόληψη

    Φυσικά, το καλύτερο μέτρο προστασίας είναι το αντιγριπικό εμβόλιo.
    Αν όμως η γρίπη σας χτύπησε την πόρτα, μην αμελείτε, να αερίζετε καλά τον χώρο ανοίγοντας καθημερινά τα παράθυρα.  
    Μάθετε  στο παιδί να πλένει συχνά τα χέρια του και φροντίστε να κάνετε όλοι στο σπίτι το ίδιο. Φροντίστε επίσης να διδάξετε στο παιδί να βήχει και να φταρνίζεται κρύβοντας το πρόσωπό του στο μπράτσο του. Η γρίπη μεταδίδεται εύκολα με τον βήχα και το φτάρνισμα στον αέρα, καθώς και από το άγγιγμα μολυσμένων αντικειμένων.  
    Για ακόμα μεγαλύτερη προστασία, προμηθευτείτε κάποια συσκευή απολύμανσης και καθαρισμού του αέρα, ειδικά σχεδιασμένη για να εξουδετερώνει γρήγορα τους ιούς και τα άλλα παθογόνα σε αυτόν αλλά και στις επιφάνειες. Δημιουργούν ένα υγιεινό και καθαρό περιβάλλον και προσφέρουν προστασία. Στο εμπόριο υπάρχουν συσκευές απολύμανσης και καθαρισμού του αέρα που εξουδετερώνουν επίσης τα αλλεργιογόνα (όπως γύρη, σκόνη, μούχλα, ακάρεα, τρίχωμα ζώων) αλλά και τις οσμές από καπνό, κουζίνα, κλεισούρα, καύση ξύλων, νέφος.
  • 6ο Συνέδριο ESoDiMeSO στις 7 & 8 Δεκεμβρίου

    6ο Συνέδριο ESoDiMeSO στις 7 & 8 Δεκεμβρίου

    Ένα επιστημονικό συνέδριο που αφορά όλους όσους αντιλαμβάνονται τη σημασία της καλής υγείας.

    esodimeso_poster_finalΗ Ευρωπαϊκή Εταιρεία Διαβήτη, Μεταβολικού Συνδρόμου & Παχυσαρκίας (ESoDiMeSO) πραγματοποιεί και φέτος το ετήσιο συνέδριό της στο Ζάππειο Μέγαρο, το Σάββατο 7 και την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου.

    Το 6ο Συνέδριο της ESoDiMeSO φιλοξενεί μία πλειάδα καταξιωμένων επιστημόνων, που θα ενημερώσουν, θα συζητήσουν και θα προτείνουν λύσεις για όλα τα κρίσιμα θέματα που απασχολούν τόσο το γιατρό, όσο και τον ασθενή.

    Κεντρικοί στόχοι του συνεδρίου είναι:  Αφ’ ενός η ενημέρωση της ιατρικής κοινότητας γύρω από τις  μεταβολικές διαταραχές και η εκκίνηση κλινικών προσπαθειών για την αποτελεσματικότερη διάγνωση και θεραπεία τους.
    Αφ΄ετέρου η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και η καλλιέργεια της κουλτούρας της πρόληψης γύρω από θέματα υγείας.

    Το 6ο Συνέδριο της ESoDiMeSO τελεί υπό την αιγίδα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, θα πραγματοποιηθεί στις 7 & 8 Δεκεμβρίου στο Ζάππειο Μέγαρο και είναι ανοιχτό στο κοινό, με δήλωση συμμετοχής στην ακόλουθη ηλεκτρονική διεύθυνση: https://esodimeso.com/2019/register/

    Αναλυτικό πρόγραμμα & πληροφορίες: https://esodimeso.com/2019/

    ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ

  • Ψείρες: Το μόνο που χρειάζεται είναι… ψυχραιμία!

    Ψείρες: Το μόνο που χρειάζεται είναι… ψυχραιμία!

    Αρχή της σχολικής χρονιάς και το παιδί γυρίζει σπίτι ξύνοντας το κεφάλι του. Προβληματίζεται για τα μαθήματα; Μάλλον όχι! Ψάχνετε με προσοχή ανάμεσα στα μαλλιά του και ανακαλύπτετε… ψείρες! Ο «απρόσκλητος επισκέπτης» είναι και πάλι εδώ.

    H φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να παρουσιαστεί σε κάθε ηλικία, αλλά είναι συχνότερη σε παιδιά ηλικίας 4-11 ετών και ειδικά στα κορίτσια. Μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε σχολεία δείχνουν μεγάλη διακύμανση της εκδήλωσης φθειρίασης, που ποικίλλει από 4% μέχρι 22%.

    Οι ψείρες έχουν δύο τρόπους μετάδοσης: την άμεση μετάδοση, που γίνεται από κεφάλι σε κεφάλι, και την έμμεση, που γίνεται μέσω κλινοσκεπασμάτων, καπέλων και χτενών. Στα παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας, επειδή παίζουν με άλλα παιδάκια και έρχονται σε μεγαλύτερη επαφή μεταξύ τους, ευνοείται η άμεση μετάδοση, από παιδί σε παιδί. Γι’ αυτό και συναντάμε πολύ συχνά εξάρσεις φθειρίασης στα σχολεία.

    Αντιμετωπίστε τις ψείρες με ψυχραιμία

    Η αντιμετώπιση του προβλήματος, ωστόσο, είναι πλέον απλή υπόθεση. Το μόνο που χρειάζεται είναι… ψυχραιμία!

    Η βασική θεραπεία περιλαμβάνει ειδικές λοσιόν και σαμπουάν (στην αγορά πλέον κυκλοφορούν πολλά φυσικά προϊόντα χωρίς εντομοκτόνα και χωρίς τοξικές ουσίες), που εξασφαλίζουν αποτελεσματική αντιμετώπιση των ψειρών. Σημαντική βοήθεια προσφέρουν και τα ειδικά χτενάκια που βοηθούν στο να ξεκολλήσουν οι κόνιδες, που είναι πολύ στενά προσκολλημένες στο στέλεχος της τρίχας.

    Οι μαξιλαροθήκες, οι πετσέτες και τα σεντόνια πρέπει πλυθούν με ζεστό νερό. Οι βούρτσες και οι κτένες πρέπει να μπουν για 5 λεπτά σε λεκάνη με ζεστό νερό, πάνω από 55 βαθμούς. Επίσης, αν το παιδί κοιμάται έχοντας στην αγκαλιά του κάποιο λούτρινο, αυτό πρέπει να πλυθεί ή/και να απομονωθεί σε πλαστική σακούλα, για δύο εβδομάδες.

    [rev_slider alias=”pseires”]

  • Προστατέψτε τα πόδια σας από τον Διαβήτη

    Προστατέψτε τα πόδια σας από τον Διαβήτη

    Διαβητικό πόδι: Αύξηση των ακρωτηριασμών τα τελευταία 5 χρόνια

    Ανοδικές τάσεις εμφανίζει ο αριθμός των ατόμων με διαβήτη τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη χώρα μας, που χάνουν τα δάχτυλα των ποδιών ή υπόκεινται σε ακρωτηριασμό των άκρων τους μέχρι τη μέση ηλικία (Diabetes Care 11ος/2018). Οι αυξήσεις μάλιστα είναι πιο έντονες στους νεαρούς ενήλικες με ΣΔτ1, ηλικίας 18 έως 44 ετών, και στους μεσήλικες ηλικίας 45 έως 64 ετών, αναφέρουν ερευνητές στο Diabetes Care.
    Όπως εξηγεί ο κ. Αντώνιος Π. Λέπουρας, παθολόγος – διαβητολόγος, διευθυντής Παθολογικής – Διαβητολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου Κλινικής METROPOLITAN GENERAL, όταν τα άτομα με διαβήτη έχουν ανεπαρκώς ελεγχόμενο σάκχαρο του αίματος, με την πάροδο του χρόνου αυτό προκαλεί ενεργοποίηση παραγόντων φλεγμονής, προκαλώντας σημαντικές βλάβες στο αγγειακό σύστημα ιδίως στην μικροκυκλοφορία των άκρων, περιορίζοντας ή εξαφανίζοντας τη ροή του αίματος στα άκρα, ιδίως στα πόδια και το πέλμα. Αυτό ονομάζεται μικροαγγειοπάθεια, η οποία με την σειρά της οδηγεί λόγω τροφικών αλλοιώσεων σε βλάβη των περιφερικών νευρικών ινών και του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η περιφερική νευροπάθεια, που εμφανίζεται κυρίως με αισθητικές διαταραχές (έλλειψη του προφυλακτικού αισθήματος του πόνου ή και το αντίθετο, μόνιμη και βασανιστική καυσαλγία) και μειωμένη-δύσκολη επούλωση πληγών.
    Ο κίνδυνος ακρωτηριασμού οφείλεται λοιπόν σε ένα συνδυασμό μειωμένης αίσθησης στα πόδια λόγω νευρικής βλάβης από υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα και μειωμένης επουλωτικής ικανότητας, αλλά και μειωμένης αμυντικής ικανότητας στις λοιμώξεις των ιστών, που οφείλεται στις διαταραχές της αιματικής κυκλοφορίας στα μικρά και μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία των άκρων.

    Πώς θα μειωθεί ο κίνδυνος;

    Οι ασθενείς μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο ακρωτηριασμού, κάνοντας τακτικές μετρήσεις  ώστε να διορθώνουν πιθανές διακυμάνσεις του σακχάρου. Το πλέον σημαντικό όμως είναι, να επιτυγχάνουμε τους στόχους καλής ρύθμισης, χωρίς υπογλυκαιμίες. Συχνές υπογλυκαιμίες, παρότι μπορεί να εμφανίζονται σαν καλή ρύθμιση σε επίπεδο Γλυκοζυλιωμένης Αιμοσφαιρίνης (HbA1c), πρέπει να αποφεύγονται διότι μακροχρόνια βλάπτουν πολύ περισσότερο από μια μέτρια ρύθμιση. Χρειάζεται επίσης εκπαίδευση και τακτική επικοινωνία με τον ειδικό ή την ομάδα που τους παρακολουθεί. Απαραίτητο είναι να μην καπνίζουν και να υποβάλλονται σε τακτική εξέταση των ποδιών τους από ποδολόγο ή ειδικό ιατρό.

    Όταν αναπτύσσονται επιπλοκές του ποδιού, οι ακρωτηριασμοί μπορούν να αποφευχθούν με έγκαιρη θεραπεία και προσεκτική φροντίδα παρακολούθησης από το εξειδικευμένο διαβητολογικό ιατρείο μαζί  με τη βοήθεια ποδολόγου, αγγειοχειρουργού, επεμβατικού ακτινολόγου καθώς και με τη χρήση ειδικά σχεδιασμένων υποδημάτων για τη μείωση του κινδύνου έλκους, καταλήγει ο κ. Λέπουρας.

  • Διαχειριστείτε αποτελεσματικά τον Διαβήτη Κυστικής Ίνωσης

    Διαχειριστείτε αποτελεσματικά τον Διαβήτη Κυστικής Ίνωσης

    Τί είναι ο Σακχαρώδης Διαβήτης της Κυστικής Ίνωσης 

    Ο Σακχαρώδης Διαβήτης της Κυστικής Ίνωσης (ΣΔΚΙ)είναι μια ιδιαίτερη μορφή σακχαρώδους διαβήτη που προκαλείται εξαιτίας της νόσου και εμφανίζεται αρκετά συχνά στους πάσχοντες από Κυστική Ίνωση. Με την έγκαιρη διάγνωση της νόσου και την κατάλληλη θεραπεία ο διαβήτης της Κυστικής Ίνωσης μπορεί να ρυθμιστεί με επιτυχία.

    Ο Σακχαρώδης Διαβήτης της Κυστικής Ίνωσης (ΣΔΚΙ) είναι ένας διαφορετικός τύπος διαβήτη που φέρει χαρακτηριστικά τόσο του διαβήτη τύπου 1 (γνωστού ως νεανικού διαβήτη), όσο και του διαβήτη τύπου 2 που παρατηρείται σε μεγαλύτερες ηλικίες και σε υπέρβαρους ασθενείς.

    Όπως είναι γνωστό, οι περισσότεροι  ασθενείς με Κυστική Ίνωση  παρουσιάζουν βαριά παγκρεατική ανεπάρκεια από τη γέννησή τους, διότι παχύρρευστη και κολλώδης βλέννα καταστρέφει το πάγκρεας σταδιακά με αποτέλεσμα να μην παράγονται από τον οργανισμό τα ένζυμα  που απαιτούνται για την πέψη των τροφών και να διακόπτεται ή να υπάρχει μειωμένη παραγωγή ινσουλίνης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση Σακχαρώδους Διαβήτη σε ασθενείς με Κυστική Ίνωση (ΣΔΚΙ). Επίσης, λόγω των φαρμάκων που λαμβάνουν οι ασθενείς με Κυστική Ίνωση και του νοσήματος από το οποίο πάσχουν, αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνονται με τον ίδιο τρόπο στην ινσουλίνη όπως οι υπόλοιποι διαβητικοί ασθενείς.

    Οι ασθενείς με Κυστική Ίνωση που πάσχουν από διαβήτη είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν επεισόδια υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα, λόγω λοίμωξης ή άλλων φαρμάκων που λαμβάνουν όπως είναι τα στεροειδή (π.χ κορτιζόνη) ή τα ανοσοκατασταλτικά που λαμβάνονται από μεταμοσχευμένους ασθενείς. Σε μερικές περιπτώσεις αυτό το πρόβλημα μπορεί να είναι παροδικό, και να λυθεί όταν η λοίμωξη αντιμετωπιστεί με επιτυχία, ή αν ο ασθενής μειώσει την ποσότητα στεροειδών που λαμβάνει ή σταματήσει την θεραπεία με στεροειδή.

    Πολλοί ινοκυστικοί ασθενείς αγνοούν ότι πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και πιθανόν να μην έχουν κάποιο σύμπτωμα, μέχρι να εξεταστούν για διαβήτη. Συμπτώματα του σακχαρώδους διαβήτη, όπως πολυδιψία, αυξημένη ούρηση, απότομη απώλεια βάρους, έντονη καταβολή και ανεξήγητη πτώση της αναπνευστικής λειτουργίας είναι οι συνηθέστερες αιτίες για να τεθεί η διάγνωση του ΣΔΚΙ.

    Αντιμετώπιση Διαβήτη Κυστικής Ίνωσης

    Οι οδηγίες για την αντιμετώπιση του ΣΔΚΙ συνιστούν όλοι οι ινοκυστικοί ασθενείς ηλικίας άνω των 10 ετών να υποβάλλονται ετησίως σε έλεγχο για διαβήτη με την από του στόματος δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη.

    Η επιτυχής ρύθμιση του ΣΔΚΙ  με την λήψη της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής, στόχο έχει να διατηρήσει ο ασθενής τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα του στα φυσιολογικά επίπεδα ώστε να νιώσει καλύτερα, να διατηρήσει τη μυϊκή του μάζα, να προσλάβει βάρος και να έχει περισσότερη ενέργεια και να βελτιώσει την αναπνευστική του λειτουργία.

    πρωτείνηΕξαιτίας του νοσήματος και της ανάγκης για πρόσληψη βάρους και για λήψη τροφών με υψηλή θερμιδική αξία, η δίαιτα που πρέπει να εφαρμόζουν για τον διαβήτη τα άτομα που έχουν Κυστική Ίνωση είναι τελείως διαφορετική από αυτήν των υπολοίπων ατόμων που πάσχουν από διαβήτη, εφόσον όμως ο διαβήτης διαγνωστεί εγκαίρως από τον εξειδικευμένο ιατρό που παρακολουθεί τον ινοκυστικό ασθενή και δοθούν οι κατάλληλες οδηγίες και θεραπευτική αγωγή, ο σακχαρώδης διαβήτης στους ινοκυστικούς ασθενείς μπορεί να ρυθμιστεί με επιτυχία. Οι ασθενείς με Κυστική Ίνωση λόγω της παγκρεατικής ανεπάρκειας και του συνδρόμου δυσαπορρόφησης και της μεγάλης απώλειας άλατος που χάνουν με τον ιδρώτα, συμπτώματα τα οποία παρουσιάζουν εξαιτίας του νοσήματός τους, πρέπει να τρώνε ιδιαίτερα αλμυρές τροφές, καθώς και να λαμβάνουν τροφές και διατροφικά συμπληρώματα πλούσια σε θερμίδες, λίπος και πρωτεΐνες. Επειδή οι τροφές που είναι πλούσιες σε υδατάνθρακες όταν καταναλωθούν μετατρέπονται σε γλυκόζη στο αίμα, οι ασθενείς με Κυστική Ίνωση πρέπει να υπολογίζουν τους υδατάνθρακες στις τροφές που τρώνε ώστε να χορηγήσουν στον εαυτό τους την απαιτούμενη ποσότητα ινσουλίνης.

    τζόκινγκΗ φυσική δραστηριότητα και η άσκηση είναι πολύ καλή για την αναπνευστική λειτουργία και μπορεί να βελτιώσει την ανταπόκριση του οργανισμού στην ινσουλίνη. Οι ασθενείς με ΣΔΚΙ ενθαρρύνονται να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά κάθε εβδομάδα, μια μέτριας έντασης αερόβια άσκηση ή άλλη δραστηριότητα όπως ελαφρύ τρέξιμο, ή κάποιο σπορ. Είναι σημαντικό να ελέγχονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πριν και μετά από την άσκηση, δεδομένου ότι η άσκηση μπορεί να ρίξει τα επίπεδα  του σακχάρου όταν οι μύες το χρησιμοποιούν για την  παραγωγή ενέργειας. Από τη στιγμή που θα διαγνωστεί ένας ασθενής με ΣΔΚΙ θα πρέπει να υποβάλλεται σε ετήσιο έλεγχο για τυχόν προσβολή των νεφρών, των ματιών, των ποδιών από το διαβήτη, όπως γίνεται και στους υπόλοιπους ασθενείς με διαβήτη. Σε κάθε περίπτωση, οι ασθενείς με Κυστική Ίνωση που έχουν διαγνωστεί με ΣΔΚΙ, θα πρέπει να συζητούν με το θεράποντα ιατρό τους για τους ενδεδειγμένους τρόπους θεραπείας, άσκησης, διατροφής και φαρμακευτικής αγωγής.

  • Διαβήτης και σεξουαλικότητα

    Διαβήτης και σεξουαλικότητα

    Ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε όλα τα όργανα και τους ιστούς του σώματος, ιδίως αν δεν είναι ρυθμισμένος καλά. Ο αρρύθμιστος διαβήτης προκαλεί επιπλοκές, ανάμεσά τους και σεξουαλικά προβλήματα.

    Πολλές μελέτες  έχουν δείξει ότι ο σακχαρώδης διαβήτης τριπλασιάζει τον κίνδυνο στυτικής δυσλειτουργίας στους διαβητικούς άνδρες, ενώ στις γυναίκες διπλασιάζει τον κίνδυνο σεξουαλικής δυσλειτουργίας. «Τα στοιχεία είναι αδιάσειστα, αν και δεν γνωρίζουμε ακόμα με ακρίβεια τους παθογενετικούς μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από τη σεξουαλική δυσλειτουργία στον διαβήτη», σημειώνει ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος Δρ. Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και ιδρυτικό μέλος του Institute of Life. «Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η υπεργλυκαιμία (δηλαδή τα παθολογικά υψηλά επίπεδα σακχάρου) προκαλεί βλάβες στα αγγεία και τα νεύρα όλου του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των γεννητικών οργάνων».

    Διαβήτης και σεξουαλικότητα γυναικών

    Οι βλάβες, π.χ., του διαβήτη σε αγγεία και νεύρα μπορεί να επηρεάσουν στις γυναίκες την παραγωγή φυσικών υγραντικών ουσιών του κόλπου και την ικανότητα ερωτικής διέγερσης, αντιστοίχως. Ο συνδυασμός αυτών των δύο προβλημάτων, όμως, μπορεί να οδηγήσει σε πόνο κατά την ερωτική επαφή και σε δυσκολία στην επίτευξη οργασμού.
    Η κολπική ξηρότητα αποτελεί το συχνότερο σεξουαλικό πρόβλημα στις γυναίκες με  διαβήτη τύπου 2. Μελέτες δείχνουν ότι εκδηλώνεται σε τουλάχιστον τέσσερις στις δέκα ασθενείς.
    Επιπλέον, οι γυναίκες με διαβήτη διατρέχουν  αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν λοιμώξεις και φλεγμονή στον κόλπο (κολπίτιδες), καθώς και ουρολοιμώξεις, που επίσης αυξάνουν την πιθανότητα πόνου κατά τη σεξουαλική επαφή.

    Διαβήτης και σεξουαλικότητα ανδρών

    Αντίστοιχα στους άνδρες, ο σακχαρώδης διαβήτης συχνά οδηγεί σε μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης, με συνέπεια μείωση της ερωτικής επιθυμίας. Το κυριότερο σεξουαλικό πρόβλημα των διαβητικών ανδρών, όμως, είναι η στυτική δυσλειτουργία.
    Σύμφωνα με μεγάλη, πρόσφατη συνδυασμένη ανάλυση δεκάδων ερευνών, η στυτική δυσλειτουργία εκδηλώνεται σε περισσότερους από τους μισούς διαβητικούς άνδρες ηλικίας άνω των 45 ετών.
    Η παλίνδρομη εκσπερμάτιση είναι μία ακόμα πιθανή σεξουαλική επιπλοκή του διαβήτη. Τέλος, οι βλάβες στα νεύρα του πέους εξαιτίας του διαβήτη μπορεί να οδηγήσουν και στην καθυστερημένη εκσπερμάτιση, δηλαδή στη δυσκολία ή αδυναμία του άνδρα να φτάσει στον οργασμό και την εκσπερμάτιση.
  • Μϋικές θλάσεις: Συχνές αλλά όχι αθώες

    Μϋικές θλάσεις: Συχνές αλλά όχι αθώες

    Εκεί που αθλείσαι, ένας έντονος πόνος σε ακινητοποιεί. Η μυϊκή θλάση αποτελεί τη συχνότερη μυϊκή κάκωση που παρατηρείται στους αθλητές. Τις περισσότερες φορές αποτελεί την αιτία για την οποία τα άτομα μένουν εκτός αθλητικών δραστηριοτήτων για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα. Πώς πρέπει να αντιδράσει ο αθλητής εκείνη τη στιγμή, αλλά και το αμέσως επόμενο διάστημα για να αποφύγει περιττές ταλαιπωρίες;

    Οι μυϊκές θλάσεις ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες: Τις 1ου βαθμού, η οποία αναφέρεται σε διατομή λίγων μυϊκών ινών, τις 2ου βαθμού, που περιλαμβάνουν τραυματισμό περισσότερων μυϊκών ινών αλλά διατήρηση της συνέχειας του μυός και τις θλάσεις 3ου βαθμού, όπου συμβαίνει πλήρης ρήξη – λύση της ανατομικής συνέχειας του μυός. Η θλάση μπορεί να συμβαίνει στη μυϊκή γαστέρα (κυρίως μάζα του μυός) ή στο σημείο όπου ο μυς μεταπίπτει στον τένοντα (μυοτενόντια συμβολή) δίχως να υπάρχει λύση της συνέχειας του δέρματος.

    Πότε Συμβαίνει; 

    Η κάκωση μπορεί να συμβεί με άμεσο τραυματισμό πάνω στον μυ ιδιαίτερα στα αθλήματα επαφής (ποδόσφαιρο), άμεση βίαια επαφή με συναθλητή ή πτώση στο έδαφος. Επίσης, από έμμεση καταπόνηση, όπως μια απότομη διάταση σε μυϊκή ομάδα η οποία δεν έχει κατάλληλα προετοιμαστεί (προθέρμανση)

    Τί αισθάνεται ο αθλητής;

    Το κύριο σύμπτωμα της θλάσης είναι ο ξαφνικός και έντονος τοπικός πόνος στον μυ. Επίσης, γρήγορα μπορεί να εμφανιστεί οίδημα στην τραυματισμένη περιοχή (πρήξιμο) ή και αιμάτωμα μετά από λίγες ώρες λόγω του ταυτόχρονου τραυματισμού των μικρών αιμοφόρων αγγείων. Αν ο τραυματισμένος μυς βρίσκεται κοντά σε άρθρωση, μπορεί το άτομο να αισθανθεί πρόσκαιρη δυσκαμψία στην κίνησή της. Τέλος, μπορεί να αισθανθεί αδυναμία για την επιτέλεση της κίνησης που είναι υπεύθυνος ο τραυματισμένος μυς, ιδιαίτερα αν η θλάση είναι δευτέρου ή τρίτου βαθμού.

    Πρώτες ενέργειες

    Ο τραυματισμένος αθλητής θα πρέπει να σταματήσει τη σωματική δραστηριότητα άμεσα. Η εφαρμογή του πάγου στο σημείο του τραυματισμού ή των ειδικών ψυκτικών σκευασμάτων cool gel θα βοηθήσει και στη μείωση του πόνου, καθώς και στον περιορισμό του επερχόμενου οιδήματος και αιματώματος. Ο πάγος δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στο γυμνό δέρμα, αλλά πρέπει να παρεμβάλλεται λεπτό ύφασμα ώστε να μην ερεθίσει την περιοχή. Το χρονικό διάστημα της παραμονής του πάγου δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 10 λεπτά και μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε μία ώρα για 48 ώρες. Όταν η θλάση συμβαίνει σε σημεία που είναι δίπλα σε οστά όπως το πόδι ή το χέρι, θα ήταν προτιμότερη η εμβάπτιση του σημείου σε λεκάνη με νερό και πάγο για 4-6 λεπτά ανά μία ώρα, ώστε να υπάρχει ομαλή κατανομή του ψυχρού πέριξ του τραύματος.

    Η ελαφρά περίδεση του σημείου βοηθά και αυτή με τη σειρά της στην ανακούφιση του πόνου και στον περιορισμό του οιδήματος. Συστήνεται στον πάσχοντα να διατηρεί το τραυματισμένο μέλος ή σκέλος σε ανάρροπη θέση ώστε η δράση της βαρύτητας να αποτρέψει το οίδημα.

    Δεν συνιστάται η μάλαξη στην τραυματισμένη περιοχή στην οξεία φάση. Για την αντιμετώπιση του πόνου προτιμάται η χρήση αναλγητικών, όπως η παρακεταμόλη και όχι η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, διότι αμέσως μετά τον τραυματισμό μπορεί να επιδεινώσουν το αιμάτωμα..

    Αντιμετώπιση

    Στις θλάσεις πρώτου βαθμού η επιστροφή του ατόμου στις δραστηριότητες είναι ταχεία. Στις δευτέρου βαθμού ο ασθενής θα χρειαστεί να συμμετέχει σε πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που στόχο έχει τη γρηγορότερη επούλωση των τραυματισμένων ιστών και την επαναφορά της ελαστικότητας των τραυματισμένων μυϊκών ομάδων στη φυσιολογική τους κατάσταση.

    Η χρήση των θεραπευτικών ραδιοσυχνοτήτων, των υπερήχων, καθώς επίσης και η κινησιοθεραπεία αποτελούν τους κύριους θεραπευτικούς άξονες της φυσικοθεραπείας. Ο ασθενής μπορεί επίσης στη φάση της αποκατάστασης να κάνει ελαφριά μάλαξη με τη χρήση αναλγητικών κρεμών, καθώς και να ακολουθεί πρόγραμμα ελαφρών και σταδιακών διατατικών ασκήσεων.

    Η χρήση των αυξητικών παραγόντων από το πλάσμα του ασθενούς, PRP (Platelet Reach Plasma), αποτελεί ένα σύγχρονο θεραπευτικό μέσο που ο ορθοπαιδικός χρησιμοποιεί στο σημείο της κάκωσης με σκοπό τη βιολογική ενίσχυση της τραυματισμένης περιοχής και την επιτάχυνση της επούλωσης των ιστών.

    Σε βαρύτερες θλάσεις μπορεί να χρειαστεί η εφαρμογή νάρθηκα για την ακινητοποίηση του μέλους ή του σκέλους του αθλητή. Τέλος, η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται στις περιπτώσεις που υπάρχει πλήρης λύση της συνέχειας του μυός ή του τένοντα.

    Το χρονικό διάστημα της αποκατάστασης και η επιστροφή του ατόμου στις αθλητικές και επαγγελματικές δραστηριότητες εξαρτώνται από τρεις κυρίως παράγοντες:

    1. Από την έγκαιρη και ακριβής διάγνωση του τραυματισμού.

    2. Από την έγκαιρη εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος.

    3. Από τη συμμόρφωση του ασθενούς στο θεραπευτικό πλάνο.

    Πρόληψη

    Πολύ συχνά η μυϊκή θλάση υποτιμάται και δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε χρόνια πάθηση και να ταλαιπωρήσει τον ασθενή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

    Η σωστή και επαρκής προθέρμανση πριν από την κυρίως προπόνηση, οι διατατικές ασκήσεις των μυϊκών ομάδων, η σωστή ένδυση και υπόδηση, καθώς και η σωστή χρήση των οργάνων γυμναστικής υπό την καθοδήγηση του γυμναστή, αποτελούν τα βασικότερα μέτρα πρόληψης για την αποφυγή του τόσου συχνού ορθοπαιδικού προβλήματος.

  • Ποιοι παράγοντες εξασθενούν τα οστά;

    Ποιοι παράγοντες εξασθενούν τα οστά;

    H οστεοπόρωση θεωρείται μια σιωπηλή νόσος, καθώς δεν δίνει συμπτώματα, έως ότου συμβεί το πρώτο οστεοπορωτικό κάταγμα. Είναι συνεπώς πολύ σημαντικό να διακρίνει κανείς τις υποψηφίε(ου)ς για μελλοντικό κάταγμα αλλά και να προστατεύσει το σκελετό, ούτως ώστε να μη χάσει μάζα και μειωθεί η αντοχή του.

    Για να αποφύγουμε την οστεοπόρωση και να προστατεύσουμε την υγεία των οστών θα πρέπει να ακολουθούμε κάποιους κανόνες, κυρίως διατροφής και άσκησης, υιοθετώντας έναν «ποιοτικότερο» τρόπο ζωής ήδη από τη νεανική ηλικία.

    Η οστεοπόρωση είναι νόσος του μεταβολισμού των οστών και χαρακτηρίζεται ουσιαστικά από ελάττωση της οστικής αντοχής που έχει σαν επακόλουθο την εμφάνιση κατάγματος(ων). Περίπου 1 στις 2 γυναίκες (50%) άνω των 50 ετών θα υποστεί κάταγμα λόγω της οστεοπόρωσης σε κάποιο σημείο της ζωής της, ενώ η αναλογία στους άνδρες είναι 1 στους 4.

    Τέτοιου είδους κατάγματα -τα οποία αναφέρονται και ως κατάγματα ευθραυστότητας- είναι τα σπονδυλικά, τα κατάγματα ισχίου, τα κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδας, τα κατάγματα του άνω τμήματος του βραχιόνιου οστού κ.ά.

    Υποψήφιες για την εμφάνιση οστεοπόρωσης είναι κυρίως οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, αλλά και άνδρες πάνω από 65-70 ετών, και οι παράγοντες κινδύνου μεταξύ άλλων είναι: η καθιστική ζωή, οι διατροφικές συνήθειες, διάφορα φάρμακα, αλλά και η ανεπάρκεια ή έλλειψη σε βιταμίνη D.

    Η αντιμετώπισή της περιλαμβάνει συντηρητική προσέγγιση σε διπλό επίπεδο: πρόληψη και θεραπεία. Η εμφάνιση καταγμάτων δυσχεραίνει τη γενικότερη υγεία ιδιαίτερα σε ηλικιωμένα άτομα άνω

    των 70 ετών, όπου η συνύπαρξη και άλλων παθήσεων, π.χ., καρδιαγγειακών, κάνει την επιβίωση του ατόμου αδύνατη σε ένα ποσοστό 30% μέσα σε ένα χρόνο από την εμφάνιση του κατάγματος.

    Ισορροπημένη διατροφή

    Πολλές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών παίζει σημαντικό ρόλο για τη γενική υγεία, ενώ προάγει και την υγεία των οστών.

    Ο μηχανισμός με τον οποίο γίνεται αυτό δεν έχει πλήρως κατανοηθεί. Μία απάντηση ίσως να κρύβεται στο γεγονός ότι αρκετά λαχανικά είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά των οστών όπως: ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο, βιταμίνες C και Κ.

    Προσπαθήστε να αποφεύγετε τροφές πλούσιες σε νάτριο, όπως κονσέρβες, επεξεργασμένες τροφές, αλμυρά σνακ και μην προσθέτετε μεγάλες ποσότητες αλατιού στα φαγητά σας, και ιδίως στις σαλάτες. 

    Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολλή κουβέντα για την ανεπάρκεια ή έλλειψη σε βιταμίνη D

    Η βιταμίνη D διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών.

    Είναι αυτή που βοηθάει τον οργανισμό μας να απορροφήσει και να χρησιμοποιήσει το ασβέστιο.

    Χωρίς τη βιταμίνη αυτή τα οστά μας μπορεί να χάσουν μεγάλες ποσότητες ασβεστίου και να γίνουν εύθραυστα.

    Τα παιδιά χρειάζονται τη βιταμίνη D για να χτίσουν γερά, δυνατά οστά και οι ενήλικες για να διατηρήσουν υψηλές πυκνότητες οστικής μάζας.

    Πρόσφατα, όμως, μεγάλη μελέτη έδειξε ότι γυναίκες από μεσογειακές χώρες έχουν έλλειψη ή ανεπάρκεια σε D, παρά την ηλιοφάνεια που επικρατεί στις χώρες αυτές. Η έλλειψή της μπορεί να προκαλέσει μια πάθηση που ονομάζεται οστεομαλακία στους ενήλικες και ραχίτιδα στα παιδιά.

    Φάρμακα

    Η χρόνια χρήση -πάνω από 3 μήνες-

    κορτικοστεροειδών σε ανθρώπους που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την εμφάνιση οστεοπόρωσης. Φάρμακα που εξασθενούν τα οστά είναι επίσης τα κυτταροστατικά, οι αναστολείς της αρωματάσης και γενικότερα τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα.

    Επίσης, ορισμένα νευρολογικά, αντιεπιληπτικά σκευάσματα (όπως η φαινυντοΐνη και η φαινοβαρβιτάλη), αλλά και κάποια αντικαταθλιπτικά, θα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή και έλεγχο των βιοχημικών οστικών δεικτών.

    Ωστόσο, και ορισμένα «αθώα» φάρμακα, όπως τα αντιόξινα -φάρμακα για το στομάχι- και τα σκευάσματα από άλατα αλουμινίου θα πρέπει επίσης να χορηγούνται με προσοχή και για περιορισμένα χρονικά διαστήματα.

    Καθιστική ζωή

    Είναι γεγονός ότι η έλλειψη άσκησης αδυνατίζει τα οστά, αυξάνει το βάρος και οδηγεί σε εμφάνιση διαβήτη τύπου 2. Η καθιστική ζωή οδηγεί σε μείωση της οστικής αλλά και μυϊκής μάζας, δηλαδή σε σαρκοπενία και δυνητικά σε πτώσεις που οδηγούν σε κατάγματα.

    Η απλή βάδιση, το τρέξιμο, ο χορός, το ποδήλατο και οι σύνθετες ασκήσεις βοηθούν στην οστική υγεία. Φροντίστε να είστε κάθε μέρα δραστήριοι – έστω και για λίγο!

    ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ…