Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Ξηρά και σκασμένα χέρια είναι το αποτέλεσμα από τη χρήση και την κατάχρηση των απολυμαντικών προϊόντων, λόγω του κορωνοϊού. Τι θα πρέπει να κάνετε για να αποφύγετε τέτοια φαινόμενα, αλλά και τα ατυχήματα;

* Μην χρησιμοποιείτε τα απολυμαντικά και τα αντισηπτικά ως εναλλακτική λύση στο σαπούνισμα. Το πρώτο και κυριότερο μέσον καθαρισμού και απολύμανσης των χεριών και των επιφανειών είναι το πλύσιμο με σαπούνι και νερό.

* Να διαβάζετε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης των απολυμαντικών και των αντισηπτικών και να τις ακολουθείτε πιστά.

* Να διατηρείτε σφικτά κλειστά τα μπουκάλια όταν δεν τα χρησιμοποιείτε.

* Μην αφήνετε τα προϊόντα αυτά εκτεθειμένα στα μικρά παιδιά. Μπορεί κατά λάθος να τα καταπιούν και να κινδυνέψει η υγεία τους.

* Μην εκθέτετε μεγάλες επιφάνειες του σώματός σας στα αλκοολούχα αντισηπτικά.

* Μην χρησιμοποιείτε φωτιστικό οινόπνευμα ως αντισηπτικό χεριών, επειδή δεν βρήκατε αντισηπτικό ή λοσιόν οινοπνεύματος. Με το φωτιστικό οινόπνευμα υπάρχει κίνδυνος σοβαρού δερματικού ερεθισμού και εγκαύματος.

* Να θυμάστε ότι τα αλκοολούχα αντισηπτικά είναι εύφλεκτα. Επομένως μην τα χρησιμοποιείτε δίπλα σε φωτιά. Οι καπνιστές δεν πρέπει να ανάβουν τσιγάρο πριν στεγνώσουν εντελώς στο δέρμα τους τα αντισηπτικά.

* Να φοράτε ελαστικά γάντια και να έχετε ανοιχτά όλα τα παράθυρα όταν χρησιμοποιείτε χλωρίνη. Ιδανικά πρέπει να φοράτε και μάσκα και ειδικά προστατευτικά ματιών. Επειδή όμως οι περισσότεροι δεν το κάνουν αυτό, φροντίστε έστω να την μεταχειρίζεστε πολύ προσεκτικά, για να μην πεταχτούν σταγόνες στο πρόσωπό σας.

* Μην αναμιγνύετε την χλωρίνη με άλλα καθαριστικά, ούτε με οινόπνευμα. Να την αναμιγνύετε μόνο με κρύο νερό, ακολουθώντας τις οδηγίες χρήσης. Να θυμάστε ότι το ζεστό νερό διαλύει το δραστικό συστατικό της χλωρίνης και την καθιστά αναποτελεσματική.

* Μην κάνετε κατάχρηση στο οξυζενέ και μην το χρησιμοποιείτε ως αντισηπτικό χεριών.

* Μετά το πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό να τα αλείφετε με μια καλή ενυδατική κρέμα, όσο πιο συχνά μπορείτε.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα

Συντονιστικό Κέντρο με Call Center (Τηλεφωνικό Κέντρο Βοήθειας και Πληροφόρησης για τον Κορωνοϊό), δημιουργούν η Περιφέρεια Αττικής και ο ΙΣΑ, με τη συμμετοχή εθελοντών ιατρών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών που θα ενημερώνουν τους πολίτες και ειδικά τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. H ενεργοποίηση της γραμμής θα γίνει τη Δευτέρα 16 Μαρτίου στις 13 μ.μ. Το Call Center θα στελεχώνουν γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί που θα παρέχουν ιατρικές πληροφορίες και ψυχολογική υποστήριξη.

Παράλληλα θα δημιουργηθεί ένα δίκτυο υποστήριξης των ευπαθών ομάδων(χρόνιοι πάσχοντες, ηλικιωμένοι), με τη συμμετοχή των Κοινωνικών υπηρεσιών της Περιφέρειας Αττικής. Στην προσπάθεια θα συνδράμουν η «Αποστολή» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών που θα διαθέσει ψυχολόγους και το Κοινωνικό Παντοπωλείο, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και τα ΚΕΠ Υγείας των Δήμων.

Επιπρόσθετα, θα δοθεί έμφαση στην ενημέρωση τόσο των επαγγελματιών υγείας όσο και των πολιτών. Για το λόγο αυτό το WEB TV του ΙΣΑ, με τη συμμετοχή καταξιωμένων εκπροσώπων της ιατρικής κοινότητας θα παρέχει καθημερινά πληροφορίες, για το κοινό και τους επαγγελματίες υγείας. Σχολιάζοντας το θέμα, ο Πρόεδρος του ΙΣΑ, Γώργος Πατούλης, τόνισε τα εξής: «Η χώρα μας όπως και οι υπόλοιπες χώρες του κόσμου καλείται να αντιμετωπίσει μια πρωτοφανή υγειονομική κρίση. Το Σύστημα Υγείας το επόμενο χρονικό διάστημα, θα δώσει μια μεγάλη μάχη. Όσοι μπορούμε να συμβάλλουμε στην εθνική προσπάθεια να ενισχυθεί το σύστημα υγείας, να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες και να θωρακιστεί η χώρα μας απέναντι στην επιδημία, οφείλουμε να το κάνουμε με αποφασιστικότητα. Ενώνουμε τις δυνάμεις της επιστημονικής κοινότητας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δημιουργούμε δίχτυ προστασίας για τις ευπαθείς ομάδες που κινδυνεύουν περισσότερο από τον ιό. Θα είμαστε δίπλα στους πολίτες της Αττικής. Συστρατευόμαστε για να υπηρετήσουμε τον εθνικό σκοπό και να σώσουμε ανθρώπινες ζωές».

Ο ΙΣΑ καλεί τους γιατρούς της Αθήνας που έχουν επιδείξει υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης όλα αυτά τα χρόνια να συμβάλλουν στην προσπάθεια θωράκισης της χώρας μας απέναντι στην επιδημία στηρίζοντας εθελοντικά την εθνική προσπάθεια

Για αιτήσεις μπορούν να συμπληρώνουν την φόρμα πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο:https://www.isathens.gr/forma-til-kentro-pliroforiwn-voitheias-coronavirus.html

Επιμέλεια : Νεκταρία Καρακώστα

Εμπειρία από ισχυρούς πόνους περιόδου έχουν λίγο-πολύ όλες οι γυναίκες. Υπάρχει μια γενικευμένη τάση να θεωρούνται κάτι φυσιολογικό, που πρέπει οι γυναίκες να υπομένουν χωρίς να διαμαρτύρονται. Αυτή η τάση ευνοεί το πέρασμα μέχρι και 7 ετών κατά μέσο όρο μέχρι να γίνει αντιληπτό ότι αυτή η δυσμηνόρροια δεν είναι κάτι φυσιολογικό. Αντίθετα, μπορεί να είναι μια παθολογική κατάσταση που ονομάζεται ενδομητρίωση, αναφέρει ο κ. Στυλιανός Ίβρος, Ιατρός Γυναικολόγος – Διευθυντής Μονάδας Γυναικολογικής Ογκολογίας του Metropolitan Hospital. 

Τι είναι ενδομητρίωση;

Η ενδομητρίωση πήρε το όνομα της από το ενδομήτριο, τη λεπτή εσωτερική επένδυση της μήτρας. Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία ιστός που μοιάζει και συμπεριφέρεται όπως το ενδομήτριο, αναπτύσσεται σε περιοχές εκτός της μήτρας.

Ένας βασικός παράγοντας για την εμφάνιση της ενδομητρίωσης είναι ο αριθμός των εμμήνων ρήσεων που έχει μια γυναίκα στη ζωή της. Οι γυναίκες με μικρό κύκλο, σε σύγκριση με γυναίκες με μεγαλύτερο κύκλο, έχουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους πιο πολλές ημέρες εμμήνου ρύσεως. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος διπλασιάζεται και το ρίσκο για την εμφάνιση της ενδομητρίωσης. Επίσης, οι γυναίκες οι οποίες είχαν πολύ νωρίς την 1η τους περίοδο διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο.

Συμπτωματολογία

Από όλες τις ασθενείς με ενδομητρίωση παρουσιάζει συμπτώματα ένα ποσοστό 60-70%. Τα βασικότερα συμπτώματα είναι:

·       πόνοι στην ελάσσονα πύελο, συνήθως κατά το δεύτερο μέρος του κύκλου

·       περιοδικά επαναλαμβανόμενοι πόνοι στην οσφυϊκή χώρα

·       πόνοι κατά την έμμηνο ρύση που βαίνουν μειούμενοι μαζί της και μετά εξαφανίζονται

·       πόνοι κατά την επαφή

·       πόνοι κατά την ούρηση

·       διαταραχές της εμμήνου ρύσεως

·       Πόνοι που φτάνουν στο μέγιστό τους σημείο μία με τρεις ημέρες πριν ξεκινήσει η έμμηνος ρύση

Φυσικά, η ενδομητρίωση η οποία έχει δημιουργήσει αλλοιώσεις στις ωοθήκες και στις σάλπιγγες όπως και συμφύσεις είναι ένα σοβαρό εμπόδιο για την απόκτηση παιδιού. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να γίνεται ένας προσεκτικός χειρουργικός χειρισμός.

Διάγνωση

Πώς γίνεται όμως η διάγνωση; Επί υποψίας ενδομητρίωσης ο θεράπων ιατρός πρέπει να παίρνει ένα πλήρες ιστορικό και να γίνεται γυναικολογική εξέταση και ενδοκολπικός υπέρηχος έσω γεννητικών οργάνων. Όταν υπάρχουν μικρές εστίες ενδομητρίωσης τότε είναι δύσκολο να ψηλαφηθούν όπως και να φανούν σε έναν υπέρηχο. Σε περίπτωση που υπάρχουν κάποιες αλλοιώσεις στις σάλπιγγες τότε ο υπέρηχος μπορεί να προσφέρει μια μεγάλη υπηρεσία. Την τελική όμως διάγνωση μπορούμε να τη βγάλουμε μόνο με μια λαπαροσκόπηση. Σε αυτή την περίπτωση γίνεται, υπό γενική αναισθησία, μια πάρα πολύ μικρή τομή στον ομφαλό. Τοποθετείται ένα μικρό λαπαροσκόπιο στην ενδοκοιλιακή κοιλότητα και έτσι μπορούμε να διαγνώσουμε και ταυτόχρονα να θεραπεύσουμε.

Θεραπεία

Η θεραπεία μπορεί να είναι χειρουργικός χειρισμός, ή θεραπευτική αγωγή, ή ορμονοθεραπεία, ή μια συνδυαστική θεραπεία. Ο ιατρός θα πρέπει να τη συζητήσει με την ασθενή και να την εξατομικεύσει.

Θεραπευτική αγωγή: συνήθως χορηγείται κάποια παυσίπονη αγωγή η οποία μειώνει πολύ τα ενοχλητικά συμπτώματα αλλά δεν δίνει μια οριστική λύση στο πρόβλημα.

Ορμονοθεραπεία: στόχος αυτής της θεραπείας είναι να μειωθεί η παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες π.χ. με σκευάσματα προγεστερόνης ή με φαρμακευτικά ανάλογα της ορμόνης GnRH.

Χειρουργικός χειρισμός: σε βαριάς μορφής ενδομητρίωση πρέπει να γίνεται ολική αφαίρεση των εστιών. Σε ελαφριάς μορφής ενδομητρίωση αρκεί η εξάχνωση ή ο καυτηριασμός των εστιών αυτών.

Τέλος, ανάλογα με το στάδιο της ενδομητρίωσης, ίσως θα πρέπει να συνδυαστεί το χειρουργείο με ορμονοθεραπεία προκειμένου να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα σύμφωνα με τον ιατρό κ. Στυλιανό Ίβρο.

 

Επιμέλεια : Νεκταρία Καρακώστα

 

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει:

 

Σημαντικό ποσοστό των γυναικών μέσης ηλικίας εμφανίζουν εμμηνοπαυσιακά συμπτώματα που επηρεάζουν αρνητικά τον ύπνο, τη διάθεση και τη συνολική ποιότητα ζωής τους. Η μετάβαση στην εμμηνόπαυση, επισημαίνει η κυρία Καίτη Αντωνοπούλου, Ταμίας και Υπεύθυνη Επικοινωνίας της Ελληνικής Εταιρείας Εμμηνόπαυσης, αντιπροσωπεύει μια περίοδο αυξημένης ευπάθειας στις διαταραχές της διάθεσης και του άγχους για τις γυναίκες. Μελέτη στην οποία συμμετείχαν  443 γυναίκες, ηλικίας 42 – 52 ετών, και παρακολουθούντο για διάστημα 13 ετών,  έδειξε ότι  39% των γυναικών παρουσίασε ένα επεισόδιο μείζονος κατάθλιψης. Οι γυναίκες χωρίς ιστορικό κατάθλιψης  κατά την έναρξη της μελέτης είχαν χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης  κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης  από εκείνες με προηγούμενο ιστορικό (28% έναντι 59%).

Είναι γεγονός ότι οι  κλινικοί γιατροί μπορεί να μην γνωρίζουν ότι οι γυναίκες βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης.  Αυτό συμβαίνει, γιατί σήμερα  υπάρχει αυξημένη συνειδητοποίηση των ψυχιατρικών ασθενειών στον περιγεννητικό πληθυσμό αφού υπάρχουν συστάσεις να εξετάζονται όλες οι ενήλικες γυναίκες  για κατάθλιψη, υπογραμμίζοντας τη σημασία της εξέτασης κυρίως  σε πληθυσμούς με ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο κατάθλιψης, συμπεριλαμβανομένων των εγκύων και των γυναικών μετά τον τοκετό. Ωστόσο, δεν υφίσταται το ίδιο επίπεδο επαγρύπνησης για τις γυναίκες σε  εμμηνόπαυση, οι οποίες είναι επίσης ευάλωτες σε καταθλιπτικές ασθένειες σε αυτό το σημείο της ζωής τους.

Η εμμηνοπαυσιακή κατάθλιψη μπορεί να μην φαίνεται τόσο σημαντική και επικίνδυνη, όσο η κατάθλιψη σε έγκυες και νέες μητέρες. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που υποδηλώνουν ότι εάν δεν αντιμετωπιστούν σωστά τα συμπτώματα, μπορεί να έχουν πολύ υψηλό κόστος στην κοινωνία και στο σύστημα υγείας της κάθε χώρας.

Σύμφωνα με μια μελέτη, οι γυναίκες με ψυχολογικά προβλήματα κατά την εμμηνόπαυση είχαν σημαντικά υψηλότερη χρήση των πόρων υγειονομικής περίθαλψης από ό, τι οι γυναίκες χωρίς συμπτώματα: 82% περισσότερες επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία σε σύγκριση με τις επισκέψεις του γενικού πληθυσμού και 121% υψηλότερες επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία  σε σύγκριση με εμμηνοπαυσιακές γυναίκες που δεν παρουσίασαν ψυχολογικά προβλήματα.  Επιπλέον, τα εμμηνοπαυσιακά ψυχολογικά συμπτώματα συμβάλλουν σε υψηλά ποσοστά απουσίας στο χώρο εργασίας. Μία μελέτη έδειξε  η έμμεση οικονομική απώλεια λόγω χαμένης εργασίας είναι 700 ευρώ  ανά γυναίκα ετησίως.

Οι γυναικολόγοι σύμφωνα με την κυρία Αντωνοπούλου, διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην ανίχνευση της περιεμηνοπαυσιακής κατάθλιψης και στην έγκυρη παραπομπή στους ειδικούς (ψυχίατρο ή ψυχολόγο). Ωστόσο, πρέπει να δίδονται   αφενός μεν τα κατάλληλα εργαλεία για τον έλεγχο της κατάθλιψης, έτσι ώστε αυτή η κατηγορία των γυναικών να μην μένει αβοήθητη  αφετέρου δε έγκυρες και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την κατάθλιψη κατά την εμμηνόπαυση, ώστε οι παρανοήσεις σχετικά με την εμμηνόπαυση να μην εμποδίζουν τις γυναίκες να πάρουν τη βοήθεια που χρειάζονται.

Επιμέλεια : Νεκταρία Καρακώστα

Οι έγκυοι δεν φαίνεται να είναι πιο ευάλωτες στις συνέπειες του κορωνοϊού απ’ ό,τι ο γενικός πληθυσμός, ούτε είναι πιθανό να μεταδοθεί ο κορωνοϊός από την έγκυο στο αγέννητο μωρό της.

Ωστόσο ο κορωνοϊός Covid-19 είναι ένας καινούργιος παθογόνος μικροοργανισμός και γι’ αυτό οι επιστήμονες παραμένουν επιφυλακτικοί. Τα υπάρχοντα στοιχεία, όμως, υποδηλώνουν πως από τις εγκύους που θα μολυνθούν, η συντριπτική πλειονότητα θα παρουσιάσουν μόνο ήπια έως μέτρια συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού. «Είναι γεγονός ότι η εγκυμοσύνη εξασθενεί το ανοσοποιητικό, αφήνοντας τις εγκύους ευάλωτες στις ιώσεις του αναπνευστικού, όπως η γρίπη», λέει ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος Δρ Ιωάννης Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και ιδρυτικό μέλος του Institute of Life. «Γι’ αυτό τον λόγο ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου για επιπλοκές στη γρίπη και συνιστάται να εμβολιάζονται γι’ αυτήν. Ορισμένα άλλα αναπνευστικά νοσήματα, εξάλλου, μπορεί να προκαλέσουν βαριά νόσο στα νεογέννητα μωρά. Ωστόσο ο νέος κορωνοϊός Covid-19 φαίνεται ότι είναι ξεχωριστή περίπτωση γιατί καμία από τις παραπάνω τάσεις δεν έχει παρατηρηθεί με αυτόν. Επιπλέον, παγκοσμίως έχει αναφερθεί μόνο μία περίπτωση κάθετη μετάδοσης του ιού, δηλαδή από τη γυναίκα στο έμβρυο. Ακόμα και αυτή η περίπτωση, όμως, ήταν πιθανή και όχι σίγουρη. Παρ’ ό,τι λοιπόν ακόμα μαθαίνουμε πως συμπεριφέρεται ο συγκεκριμένος ιός, όσα γνωρίζουμε ως τώρα γι’ αυτόν είναι αρκετά καθησυχαστικά».

Όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) στην τελική έκθεσή του για την επιδημία του κορωνοϊού στην Κίνα, η διερεύνηση 147 εγκύων που μολύνθηκαν από τον ιό έδειξε ότι πάνω από εννέα στις δέκα είχαν ήπια έως μέτρια συμπτώματα και το 8% σοβαρά συμπτώματα. Μία γυναίκα χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και άλλη μία δεν εκδήλωσε κανένα σύμπτωμα. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι γυναίκες ανάρρωσαν, ενώ εκείνη με μηχανική υποστήριξη της αναπνοής γέννησε με καισαρική ένα υγιές μωρό. Από αυτές τις 147 εγκύους, οι 64 ήταν επιβεβαιωμένα περιστατικά και οι 82 ύποπτα. «Η μελέτη αυτή είναι μικρή, επομένως δεν μπορούν να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα», σχολιάζει ο Δρ. Βασιλόπουλος. «Είναι όμως ενδεικτικά, δεδομένου ότι η Κίνα είχε τα περισσότερα κρούσματα και θανάτους ως τώρα».

Άγνωστο παραμένει επίσης τι επιδράσεις θα μπορούσε να έχει ενδεχόμενη λοίμωξη της εγκύου κατά το δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο της κυήσεως. Ο κορωνοϊός εμφανίστηκε τον Δεκέμβριο στην Κίνα και ελάχιστα μωρά έχουν γεννηθεί έκτοτε. Σε μία μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet, οι επιστήμονες παρακολούθησαν 9 εγκύους στην πόλη Wuhan της Κίνας, οι οποίες μολύνθηκαν στο τελευταίο τρίμηνο της κυήσεως. Το Wuhan είναι η πόλη απ’ όπου ξεκίνησε η πανδημία του κορωνοϊού. Όταν γέννησαν οι γυναίκες διαπιστώθηκε ότι κανένα μωρό δεν είχε μολυνθεί (όλες γέννησαν με καισαρική). Επίσης δεν βρέθηκαν ίχνη του ιού στο γάλα, το ομφαλικό αίμα ή το αμνιακό υγρό των γυναικών.

Η εμπειρία με τους παλαιότερους επικίνδυνους κορωνοϊούς δεν ήταν θετική. Οι κορωνοϊοί SARS και MERS επίσης προκάλεσαν παγκόσμιο συναγερμό τον 21ο αιώνα (ο SARS πρωτοεμφανίστηκε το 2002 και ο MERS το 2012), αν και είχαν ελάχιστα κρούσματα και θύματα συγκριτικά με την παρούσα πανδημία. Αυτοί οι ιοί είχαν συσχετιστεί με αρνητικές εκβάσεις της κύησης και ιδιαίτερα με απώλειά της λόγω αποβολής ή γέννησης νεκρού του μωρού. Τίποτα τέτοιο όμως δεν έχει παρατηρηθεί με το νέο κορωνοϊό, ο οποίος φαίνεται πως έχει μια εντελώς διαφορετική βιολογική συμπεριφορά.

Σύμφωνα με τις οδηγίες που εξέδωσε πριν από λίγες μέρες το Βρετανικό Βασιλικό Κολλέγιο Μαιευτήρων-Γυναικολόγων (Royal College of Obstetricians & Gynaecologists – RCOG) ωστόσο, οι έγκυες πρέπει να τηρούν όλους τους κανόνες που ισχύουν για τον γενικό πληθυσμό, να έχουν το νου τους για ύποπτα συμπτώματα (κυρίως πυρετό, βήχα, δύσπνοια) ειδικά αν έχουν ταξιδέψει, έχουν έρθει σε επαφή με ύποπτο κρούσμα ή υπάρχουν κρούσματα στην περιοχή τους, και να τηρούν όλες τις διαδικασίες προστασίας των άλλων, αν εκδηλώσουν τέτοια συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα τρέξουν στο μαιευτήριο μόνες τους, αλλά θα επικοινωνήσουν με τις υγειονομικές Αρχές (στην πατρίδα μας, με τον ΕΟΔΥ) ή με τον μαιευτήρα τους για οδηγίες.  Αν βρεθούν θετικές στον κορωνοϊό, πρέπει να ακολουθήσουν τις συστάσεις ή/και τη θεραπεία που θα τους συστηθεί και φυσικά θα αναβάλλουν τον προληπτικό μαιευτικό έλεγχο έως ότου αναρρώσουν».

Απαραίτητο είναι ακόμα να λαμβάνουν οι έγκυοι όλα τα μέτρα προφύλαξης, όπως το καλό και συχνό πλύσιμο των χεριών, η αποφυγή της συνύπαρξης με πολλά άλλα άτομα ειδικά σε κλειστούς χώρους και η αποφυγή των ασθενών. Και αυτό γιατί ενδεχόμενος υψηλός πυρετός κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ορισμένων γενετικών ανωμαλιών, σύμφωνα με τα αμερικανικά Κέντρα Ελέγχου & Πρόληψης Ασθενειών (Centers for Disease Control & Prevenction – CDC).

Τι ισχύει, όμως, για την εξωσωματική; Μπορεί ο κορωνοϊός να επηρεάσει την έκβασή της ή την αναπαραγωγική ικανότητα του ζευγαριού; «Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η λοίμωξη από κορωνοϊούς μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη γονιμότητα ή την έκβαση της εξωσωματικής», απαντά ο Δρ. Βασιλόπουλος. «Πιστεύουμε ότι το ίδιο θα ισχύει και για το νέο ιό, αλλά πρέπει να το επιβεβαιώσουμε κι αυτό. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι ένας νέος ιός και, όπως συμβαίνει συνήθως, θα τον μελετήσουμε πληρέστερα όταν τελειώσει η πανδημία και συλλεχθούν περισσότερα στοιχεία».

Επιμέλεια : Νεκταρία Καρακώστα

Ο ύπνος των παιδιών αποτελεί συχνά μια μεγάλη πρόκληση για τους γονείς και αυτό είναι ένα θέμα που μπορεί να αφορά όλες τις ηλικίες, από τη βρεφική έως και την εφηβική. Όμως, ένας επαρκής και ήρεμος ύπνος είναι απαραίτητος, καθώς επηρεάζει σημαντικά τη σωματική, την ψυχική και τη νοητική λειτουργία τους.

Η αϋπνία είναι μια διαταραχή ύπνου, κατά την οποία τα παιδιά δυσκολεύονται να κοιμηθούν ή μένουν άγρυπνα έως αργά τη νύχτα ενώ, σε σπανιότερες περιπτώσεις, το πρόβλημα εντοπίζεται στην πολύ πρωινή αφύπνιση.

Η αντίσταση των παιδιών στην κατάκλιση και η απαίτηση παρουσίας του ενός γονέα προκειμένου να κοιμηθούν θεωρείται, επίσης, μια μορφή αϋπνίας με συμπεριφορικές αιτίες.

Με βάση τη διάρκεια, τη σοβαρότητα και τη συχνότητα του προβλήματος, η αϋπνία, μπορεί να ταξινομηθεί ως οξεία ή χρόνια και επηρεάζει σημαντικά τη λειτουργικότητα και τις επιδόσεις των παιδιών κατά τη διάρκεια της ημέρας.

«Ο ύπνος είναι θεραπευτικός. Προσφέρει σωματική, ψυχική, νοητική ξεκούραση και καλύτερη λειτουργικότητα στην καθημερινότητα. Όταν τα παιδιά δεν κοιμούνται καλά, τόσο οι σωματικές όσο και οι νοητικές επιδόσεις τους –μεταξύ των οποίων και οι σχολικές- παρουσιάζουν έντονη πτώση. Κατά συνέπεια, η αϋπνία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων», αναφέρει η παιδοψυχίατρος, Φρίντα Κωνσταντοπούλου.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ιατρικής Ύπνου οι συνιστώμενες ώρες ύπνου είναι:

Βρέφη 4-12 μηνών: 12-16 ώρες (συνολικά μέρα και νύχτα)

Νήπια 1-2 ετών: 11-14 ώρες (συνολικά μέρα και νύχτα)

Παιδιά προσχολικής ηλικίας 3-5 ετών: 10-13 ώρες (συνολικά μέρα και νύχτα)

Παιδιά σχολικής ηλικίας 6-12 ετών:  9-12 ώρες

Έφηβοι 13-18 ετών: 8-10 ώρες

Συμπεριφορικά ζητήματα και προβλήματα ψυχικής υγείας

Εάν η αϋπνία δεν οφείλεται σε κάποιο οργανικό πρόβλημα ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, τότε η αιτία της εντοπίζεται σε συμπεριφορικά ζητήματα ή προβλήματα ψυχικής υγείας.

Μια από τις συνηθέστερες αιτίες της αϋπνίας ψυχογενούς αιτιολογίας στα παιδιά, όπως και στους ενήλικες, είναι το άγχος.  Είναι σημαντικό, λοιπόν, οι γονείς να δείχνουν ενδιαφέρον για τη ζωή του παιδιού τους και να οικοδομούν μία σχέση εμπιστοσύνης, ώστε να αισθάνεται άνετα και να μοιράζεται τις ανησυχίες του μαζί τους.

Στους εφήβους, αίτια της αϋπνίας μπορεί να αποτελούν και οι εξαρτήσεις  (ουσίες, διαδίκτυο, τυχερά παιχνίδια) οι οποίες γίνονται εμμονή. Έτσι, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο του «κοινωνικού jet lag», δηλαδή ο ύπνος πολύ αργά τη νύχτα, μία κατάσταση που μεταβάλλει τους κιρκάδιους ρυθμούς τους (βιολογικό ρολόι) και παγιώνεται.

Αιτίες ανά ηλικιακή ομάδα

Στα βρέφη η αϋπνία –η οποία συνίσταται κυρίως στη νυχτερινή αφύπνιση- οφείλεται στην έλλειψη εκπαίδευσης, δηλαδή δεν έχουν μάθει ακόμα να προσαρμόζονται σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα ύπνου. Το φαινόμενο παρατηρείται φυσιολογικά μέχρι την ηλικία των 6-7 μηνών, ωστόσο, θα πρέπει να εκπαιδευτούν ώστε στη συνέχεια να κοιμούνται καθόλη τη διάρκεια της νύχτας.

Τα μεγαλύτερα παιδιά παρουσιάζουν δυσκολία στο να κοιμηθούν προβάλλοντας άγχη και φοβίες ή απαιτώντας την παρουσία του ενός γονέα στο χώρο μέχρι να αποκοιμηθούν.

Ο ρόλος των γονέων

Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να μάθουν από τη βρεφική ηλικία  ότι η διαδικασία του ύπνου ξεκινάει μια συγκεκριμένη ώρα και εξελίσσεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. «Αρχικά θα πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα το περιβάλλον –π.χ. να χαμηλώνουν τα φώτα, να ρυθμίζεται η θερμοκρασία στο υπνοδωμάτιο κ.λπ.- και να ακολουθεί μια χαλαρωτική δραστηριότητα με τη συμμετοχή του γονέα για περίπου 10 λεπτά. Στη συνέχεια, ο γονέας θα πρέπει να αποχωρεί από το δωμάτιο πριν το παιδί αποκοιμηθεί. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθει να κοιμάται μόνο του και αν ξυπνήσει το βράδυ να μπορεί να ξανακοιμηθεί», εξηγεί η κυρία Κωνσταντοπούλου.

Στην εφηβεία είναι σημαντικό οι γονείς να παρακολουθούν τις ώρες ύπνου των παιδιών τους, καθώς και να ελέγχουν την ύπαρξη κινητών ή γενικότερα οθονών στο υπνοδωμάτιο, που αποπροσανατολίζουν τόσο το σώμα όσο και το πνεύμα τους από τη διαδικασία του ύπνου.

Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν, επίσης, τα ωράρια των γονέων καθώς τα παιδιά ακολουθούν τα πρότυπά τους, όχι μόνο στον ύπνο αλλά και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα