Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

  • Διαβητικό πόδι: Tι είναι, πώς προκαλείται, πώς αντιμετωπίζεται

    Διαβητικό πόδι: Tι είναι, πώς προκαλείται, πώς αντιμετωπίζεται

    Διαβητικό πόδι ονομάζεται μια πάθηση που οφείλεται στον σακχαρώδη διαβήτη και αφορά την αιμάτωση του εν λόγω άκρου. Κατ’ αυτήν επηρεάζεται η αρτηριακή αιμάτωση με αποτέλεσμα τη διαταραχή της αρχιτεκτονικής του άκρου ποδός και πιθανά συνεπακόλουθα τη φλεγμονή και την αυξημένη πιθανότητα για γάγγραινα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ως «διαβητικό πόδι» το πόδι ασθενούς με σακχαρώδη διαβήτη όταν παρουσιάζει επιπλοκές όπως: εξέλκωση, λοίμωξη των ιστών, ή περιφερική νευροπάθεια ή διαβητική αρτηριοπάθεια, εξηγεί ο κ. Φώτης Μαρκάτης, Διευθυντής Αγγειοχειρουργός, MD, PhD, FACS στο Metropolitan Hospital.

     

    Πώς προκαλείται;

    Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλεί εναπόθεση διαφόρων συστατικών στο τοίχωμα των αρτηριών, τη λεγόμενη αρτηροσκληρυντική πλάκα. Αυτή προκαλεί στένωση της αρτηρίας οπότε η παροχή σε αίμα περιφερικότερα από το σημείο της στένωσης μειώνεται. Όσο η βλαπτική επίδραση του διαβήτη συνεχίζεται, η στένωση αυξάνεται και μπορεί να εξελιχθεί σε πλήρη θρόμβωση της αρτηρίας. Αποτέλεσμα; Παντελής αδυναμία ροής αίματος περιφερικά και δυσμενής πρόγνωση για τη βιωσιμότητα του ποδιού. Επίσης, όταν εκδηλώνεται η περιφερική διαβητική νευροπάθεια, μια επιπλοκή του διαβήτη που έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή των νεύρων με επακόλουθο την απώλεια της αίσθησης του πόνου και συνέπεια τους αλλεπάλληλους και συχνούς τραυματισμούς, αυξάνεται και η πιθανότητα κινδύνου διαβητικού ποδιού. Παράγοντες που ευνοούν την εκδήλωση της περιφερικής διαβητικής νευροπάθειας είναι ο μη ρυθμισμένος σακχαρώδης διαβήτης, το κάπνισμα και η υπερλιπιδαιμία.

     

    Συμπτώματα

    Καθώς αυτός που πρώτος θα εντοπίσει τα συμπτώματα και θα «σημάνει συναγερμό» είναι ο ασθενής, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο γιατρός είναι να τον εκπαιδεύσει ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα πρώτα δερματικά σημάδια εκδήλωσης του σακχαρώδη διαβήτη και να αναζητήσει συμβουλή και θεραπεία. Τα βασικότερα συμπτώματα, αυτά που θα πρέπει να θορυβήσουν τον ασθενή ώστε να ενεργήσει έτσι είναι:

    • Πρησμένο και ερεθισμένο πόδι
    • Λείο και ερυθρό πόδι
    • Φουσκάλες ή κάλοι στο πόδι
    • Ξηροδερμία
    • Μελανιασμένο πόδι ή και το αντίθετο, δηλαδή αποχρωματισμός του ποδιού
    • Έλκος ή έλκη πόδι
    • Πτώση των τριχών του ποδιού.


    Πώς αντιμετωπίζεται;

    Η σύγχρονη αντιμετώπιση το διαβητικού ποδιού αλλά και όλων των επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη επιβάλλει μια πολυμέτωπη προσέγγιση με εμπλοκή ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, ανάμεσα στους οποίους καθοριστικό ρόλο παίζει ο αγγειοχειρουργός. Στην περίπτωση του διαβητικού ποδιού ο στόχος είναι η αποφυγή της επιδείνωσης και η αποσυμφόρηση των συμπτωμάτων.
    Πρωταρχικό επομένως μέλημα αποτελεί η καλή ρύθμιση του σακχάρου έτσι ώστε να επιβραδυνθεί η συσσώρευση της αρτηροσκληρυντικής πλάκας στο τοίχωμα των αρτηριών. Οι υπάρχουσες αρτηριακές βλάβες μπορούν να αντιμετωπιστούν στo πλαίσιο της αγγειοχειρουργικής, είτε με κλασικές χειρουργικές τεχνικές, είτε με τις σύγχρονες ενδαγγειακές τεχνικές, που προσφέρουν στον διαβητικό ασθενή το πλεονέκτημα των λιγότερων επιπλοκών, καθώς και του μικρότερου χρόνου νοσηλείας.

    Κλασική χειρουργική αποκατάσταση: Πρόκειται για επέμβαση παράκαμψης (bypass) κατά την οποία χρησιμοποιείται φλεβικό ή συνθετικό μόσχευμα με στόχο την επαναιμάτωση και τη διάσωση του άκρου. Εναλλακτικά, το διαβητικό πόδι μπορεί να αντιμετωπιστεί με την σύγχρονη ενδαγγειακή τεχνολογία. Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που, δεδομένης της γενικότερα επιβαρυμένης υγείας των διαβητικών ασθενών, υπερτερεί της κλασικής αποκατάστασης στις περιπτώσεις εκείνες όπου μπορεί να εφαρμοστεί για ανατομικούς ή άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την παθογένεια του διαβήτη.
    Από όλα τα παραπάνω, γίνεται εμφανές ότι τόσο η πρόληψη όσο και η θεραπεία του διαβητικού ποδιού, μπορούν και πρέπει να αποτελούν πρωταρχικό μέλημα για τον διαβητικό ασθενή, καθώς τα ποσοστά ακρωτηριασμού είναι δυστυχώς ιδιαιτέρως αυξημένα για τους ασθενείς αυτούς. Ζωτικής σημασίας επομένως είναι η εκπαίδευση του ασθενούς και η παρακολούθηση από τον αγγειοχειρουργό. Προϋποθέσεις για τα παραπάνω είναι η κλινική εξέταση, πάντα από τον αγγειοχειρουργό και η οργάνωση ενός στρατηγικού διαγνωστικού και θεραπευτικού πλάνου προσαρμοσμένου στον ασθενή. Το Ιατρείο Διαβητικού Ποδιού του Metropolitan Hospital, το οποίο διευθύνει ο κ. Φώτης Μαρκάτης, προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες σε ασθενείς που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ή τύπου 2 και παρουσιάζουν προβλήματα στα κάτω άκρα λόγω επιπλοκών διαβητικής αρτηριοπάθειας.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Τι να προσέχουν οι έγκυοι όταν ταξιδεύουν

    Τι να προσέχουν οι έγκυοι όταν ταξιδεύουν

    Για τις περισσότερες γυναίκες, τα ταξίδια στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ασφαλή. Εφόσον οι ίδιες και το έμβρυο είναι υγιείς και εφόσον έχει συμφωνήσει ο μαιευτήρας τους, οι έγκυοι μπορούν να ταξιδέψουν έως την 36η εβδομάδα της κυήσεως.

    Ωστόσο υπάρχουν αρκετά πράγματα που πρέπει να έχουν το νου τους. Ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος  Δρ. Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, ειδικός στην Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή και ιδρυτικό μέλος του Instituteof Life, εξηγεί όσα πρέπει να γνωρίζουν για να κυλήσει ομαλά το ταξίδι τους.

    Ποια είναι η καλύτερη περίοδος για το ταξίδι; 

    Η καλύτερη εποχή για ταξίδι είναι περίπου στο μέσο της εγκυμοσύνης (ανάμεσα στην 14η και την 28η εβδομάδα). Στα μέσα της εγκυμοσύνης η γυναίκα έχει ανακτήσει την ενεργητικότητά της, οι ναυτίες συνήθως έχουν υποχωρήσει και της είναι ακόμα εύκολο να μετακινείται. Αντίθετα, οι επιπλοκές της εγκυμοσύνης είναι συχνότερες στο πρώτο και στο τρίτο τρίμηνο. Αν λοιπόν η γυναίκα νιώθει και είναι καλά και συμφωνεί ο μαιευτήρας της, μπορεί κάλλιστα να ταξιδέψει.

    Πότε πρέπει να αποφεύγετε το ταξίδι; 

    Τα ταξίδια δεν συνιστώνται όταν η έγκυος κυοφορεί πάνω από ένα έμβρυο ή όταν έχει επιπλοκές (π.χ. προεκλαμψία).

    Τι πρέπει να προσέξει η έγκυος πριν από το ταξίδι; 

    Το πρώτο είναι να διαλέξει προσεκτικά τον προορισμό της. Όσο πιο σύντομο είναι το ταξίδι έως αυτόν, τόσο το καλύτερο. Ύστερα, πρέπει να επισκεφθεί τον μαιευτήρα της και να συζητήσει το θέμα του ταξιδιού μαζί του.

    Στη διάρκεια της συζήτησης δεν πρέπει να παραλείψει να ρωτήσει τον γιατρό της για τυχόν εμβόλια που πρέπει να έχει κάνει, ποια φάρμακα και βιταμίνες είναι καλό να έχει μαζί της και σε τι ποσότητες, καθώς και τι πρέπει να περιέχει ένα κουτί πρώτων βοηθειών. Να τον ρωτήσει επίσης ποια συμπτώματα θα πρέπει να την ανησυχήσουν, αν τυχόν τα εκδηλώσει.

    Τι πρέπει να προσέξει στο αυτοκίνητο; 

    Αν ταξιδέψει με το αυτοκίνητο, το ταξίδι πρέπει να γίνει χωρίς βιασύνη και να είναι όσο το δυνατόν πιο σύντομο και με συχνές στάσεις, ώστε να σηκώνεται και να τεντώνει τα πόδια της. Η έγκυος πρέπει απαραιτήτως να φορά τη ζώνη ασφαλείας. Να την δέσετε χαμηλά στους γοφούς σας, κάτω από την κοιλιά σας. Ο πάνω ιμάντας να διέρχεται από το κέντρο του θώρακά σας (ανάμεσα στους μαστούς σας).

    Τι χρειάζεται στο αεροπλάνο; 

    Όταν κλείνετε μια πτήση, να έχετε κατά νου την πιθανή ημερομηνία του τοκετού. Το ταξίδι με το αεροπλάνο πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν φτάσετε στην 36η εβδομάδα της κύησης. Ωστόσο μερικές αεροπορικές εταιρείες θέτουν περιορισμούς στα ταξίδια των εγκύων, μερικές φορές ακόμα και από την 28η εβδομάδα. Θα πρέπει λοιπόν να το ελέγξετε, πριν κλείσετε το ταξίδια σας.

    Στο αεροπλάνο καθίστε στον διάδρομο, ώστε να μπορείτε να σηκώνεστε και να περπατάτε. Είναι απαραίτητο να το κάνετε αυτό τουλάχιστον μία φορά κάθε ώρα. Να πίνετε επίσης πολλά υγρά, αλλά να αποφεύγετε τα αναψυκτικά με ανθρακικό πριν και στη διάρκεια της πτήσης, διότι το ανθρακικό διαστέλλεται στην χαμηλή πίεση της καμπίνας και μπορεί να σας προκαλέσει δυσφορία. Φροντίστε ακόμα να φοράτε φαρδιά και άνετα ρούχα. Επιπλέον, όσο θα κάθεστε στο κάθισμά σας, πρέπει να είστε δεμένη με την ζώνη σας.

    Ειδικά τώρα με τον κορωνοϊό, θα χρειασθεί στο αεροπλάνο να φοράτε συνεχώς και προστατευτική μάσκα προσώπου. Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι νιώθετε άνετα με αυτήν και δεν σας προκαλεί δυσφορία.

    Κατά τα αεροπορικά ταξίδια είναι απαραίτητο να έχετε μαζί σας στην καμπίνα όλα τα φάρμακά σας (μην τα βάλετε στην βαλίτσα που θα καταλήξει στον χώρο των αποσκευών). Να έχετε επίσης μαζί σας απολυμαντικά για να τα χρησιμοποιείτε πριν πιείτε υγρά, πριν φέρετε τα χέρια στο πρόσωπό σας, όταν βγείτε από την τουαλέτα κ.λπ.

    Τι πρέπει να προσέξει η έγκυος στο ταξίδι με πλοίο; 

    Η διάρκεια του ταξιδιού είναι πολύ σημαντική, πόσο μάλλον τώρα που υπάρχει και θέμα με τον κορωνοϊό. Προτιμήστε τις σύντομες διαδρομές και αποφύγετε τις πολύωρες. Μην μένετε διαρκώς ακίνητη στη θέση σας, αλλά να σηκώνεστε συχνά για να περπατάτε. Προσέξτε μόνο μην πέσετε, αν έχει κανένα μελτέμι.

    Όπως στο αεροπλάνο, έτσι και στο πλοίο θα πρέπει να φοράτε συνεχώς μάσκα στους κλειστούς χώρους (στο κατάστρωμα ίσως μπορείτε να τη βγάζετε, αλλά θα πρέπει να έχετε άλλη μαζί σας για να την αντικαθιστάτε).

    Μην παραλείψετε επίσης να ρωτήσετε τον μαιευτήρα σας ποιο φάρμακο για τη ναυτία είναι κατάλληλο για το ταξίδι σας και μην ξεχάσετε να έχετε μαζί σας όλα σας τα φάρμακα (μπορεί να υπερθερμανθούν στο αμπάρι του πλοίου) και απολυμαντικά μαντιλάκια.

    Πρέπει να ανησυχούν την έγκυο οι θρομβώσεις στο ταξίδι; 

    Τα πολύωρα ταξίδια και η ακινησία που μοιραία επιφέρουν, αυξάνουν τον κίνδυνο για δημιουργία θρόμβου αίματος σε φλέβα βαθιά μέσα στα πόδια. Η κατάσταση αυτή λέγεται εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι να αποκολληθεί ο θρόμβος από τη θέση του και, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, να φθάσει στους πνεύμονες προκαλώντας πνευμονική εμβολή.

    Η εγκυμοσύνη είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, επομένως εγκυμοσύνη και πολύωρα ταξίδια είναι ένας ριψοκίνδυνος συνδυασμός. Γι’ αυτό συνιστάται στην έγκυο να τα αποφεύγει, αλλά ανεξαρτήτως της διάρκειας του ταξιδιού της πρέπει να πίνει άφθονα υγρά, να σηκώνεται συχνά από τη θέση της και να φοράει άνετα και φαρδιά ρούχα.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Τι πρέπει να προσέχουν οι καρδιοπαθείς το καλοκαίρι;

    Τι πρέπει να προσέχουν οι καρδιοπαθείς το καλοκαίρι;

    Τους θερινούς μήνες στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε συχνά το πρόβλημα της υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος με κύριες επιπλοκές, την εξάντληση και πολύ σπανιότερα την πολύ-οργανική ανεπάρκεια, λόγω υπερθερμίας (heat shock).

    Ο οργανισμός σε κατάσταση υψηλής θερμοκρασίας περιβάλλοντος ενεργοποιεί διάφορους θερμορυθμιστικούς μηχανισμούς, προκειμένου να εμποδίσει την άνοδο της θερμοκρασίας του και να αποβάλλει την περίσσεια θερμότητας, εξηγεί ο κ. Στέλιος Κωνσταντινίδης, Καρδιολόγος, Διευθυντής Β’ Καρδιολογικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ.

    Η υψηλή θερμοκρασία μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα που μπορεί να κυμαίνονται από αδυναμία, εξάντληση, κράμπες, μέχρι και την, απειλητική για τη ζωή, θερμοπληξία (υψηλές θερμοκρασίες, υψηλά ποσοστά υγρασίας). Οι καρδιοπαθείς (ιδίως οι ηλικιωμένοι) ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου.

    Όσον αφορά στη διατροφή, το καλοκαίρι θα πρέπει να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, ώστε να μην επιβαρύνεται ο οργανισμός. Θα πρέπει να τρώμε πολλά φρούτα, λαχανικά, σαλάτες και να πίνουμε πολλούς χυμούς και νερό, τονίζει η Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία και αναφέρει:

    Ύποπτα συμπτώματα που θα πρέπει να οδηγήσουν τους καρδιολογικούς ασθενείς στο γιατρό

    Δύσπνοια

    • Αδυναμία/ καταβολή δυνάμεων
    • Ελαττωμένο επίπεδο συνείδησης/σύγχυση
    • Αίσθημα παλμών/ταχυκαρδία
    • Κεφαλαλγία/ζάλη
    • Θωρακική δυσφορία που επεκτείνεται στην κάτω γνάθο και ενδεχομένως αντανακλά στην πλάτη ή το χέρι (δηλωτικά στηθαγχικού πόνου)

    Γενικές οδηγίες

    • Αποφυγή του ηλίου κατά τις ώρες υψηλής ακτινοβολίας (11:00-16:00).
    • Αποφυγή της βαριάς σωματικής εργασίας και της υπερβολικής άθλησης, ιδιαίτερα σε χώρους με υψηλή θερμοκρασία ή υγρασία.
    • Αποφυγή των πολύωρων ταξιδιών με αστικά μέσα συγκοινωνίας κατά τη διάρκεια της υψηλής ζέστης.
    • Κατανάλωση άφθονων υγρών (έως 1,5 – 2 λίτρα).
    • Αποφυγή των μεγάλων γευμάτων.
    • Περιορισμός των οινοπνευματωδών ποτών, όπως και των ποτών που περιέχουν πολλή καφεΐνη.
    • Εάν η εφίδρωση είναι μεγάλη, προσθήκη αλατιού σε μικρές ποσότητες στη διατροφή για να εξισορροπηθεί η απώλεια ηλεκτρολυτών.
    • Κατανάλωση άφθονων φρούτων και λαχανικών.
    • Κατά τη διάρκεια της ημέρας αρκετά ντους με χλιαρό νερό.
    • Τροποποίηση της αντιυπερτασικής αγωγής. Οι υπερτασικοί το καλοκαίρι χρειάζονται μικρότερες δόσεις φαρμάκων γιατί η πίεση μειώνεται με τη ζέστη.
    • Τροποποίηση της αγωγής καρδιακής ανεπάρκειας. Αναπροσαρμογή της δοσολογίας φαρμάκων όπως τα διουρητικά και τα αγγειοδιασταλτικά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος των ηλεκτρολυτικών διαταραχών και της αφυδάτωσης.

    Στη θάλασσα:

    H επαφή με το νερό να γίνεται σταδιακά.

    1. Να έχουν μεσολαβήσει τουλάχιστον 2 με 3 ώρες από το τελευταίο γεύμα.
    2. Κολύμβηση για 30 λεπτά την ημέρα (έστω και σε ήπια ένταση) εφόσον αισθάνεται καλά, γιατί το ευεργετικό όφελος της άσκησης είναι τότε περισσότερο εμφανές.

    Στο βουνό:

    Σε μεγάλο υψόμετρο υπάρχει μείωση του οξυγόνου και μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης. Η μείωση της ατμοσφαιρικής πίεσης αυξάνει την αρτηριακή πίεση και η μείωση του οξυγόνου αναγκάζει τον οργανισμό να κάνει συχνότερες, βαθύτερες αναπνοές, με αύξηση της καρδιακής συχνότητας.
    Σε υψόμετρο >2.500 μ. μπορεί να προκληθεί πονοκέφαλος, ζάλη, ταχυπαλμία, δύσπνοια, συνεπώς καλό είναι οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια να αποφεύγουν τα μεγάλα υψόμετρα.

    Χρήση Κλιματιστικών

    Όπως αναφέρει η ΕΚΕ, βρισκόμαστε ακόμα αντιμέτωποι με την πανδημία του COVID-19. Οι υψηλές θερμοκρασίες του περιβάλλοντος και η σταδιακή επαναφορά στην κανονικότητα δεν θα πρέπει να μας εφησυχάζουν.

    «Έχουμε μπει σε νέα φάση κατά την οποία ο ιός μπορεί να μην φαίνεται, ωστόσο παραμένει και μας απειλεί. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρχει αυξημένη εγρήγορση και να ακολουθούμε σχολαστικά τους κανόνες προστασίας τόσο σε ατομικό όσο και συλλογικό επίπεδο. Το θέμα της λειτουργίας των κλιματιστικών μηχανημάτων είναι ένα σοβαρό ζήτημα που μας απασχολεί γιατί δεν είναι ο κορωνοϊός ο μόνος κίνδυνος. Και οι υψηλές θερμοκρασίες αποτελούν απειλή ειδικά για τις ευπαθείς ομάδες. Το σοβαρό θέμα της χρήσης κλιματιστικών που μπορούν να αποτελέσουν πηγή διασποράς του ιού έχει απασχολήσει την Πολιτεία και συνιστάται η χρήση φρέσκου αέρα και καλός εξαερισμός των χώρων. Έχει συστηθεί σε επαγγελματικούς χώρους να γίνεται ρύθμιση των κεντρικών μονάδων κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρχει ανακυκλοφορία του αέρα. Όσον αφορά στα οικιακά κλιματιστικά συστήνεται να παραμένει ανοιχτό το παράθυρο και να λειτουργούν σε υψηλότερη θερμοκρασία, ενώ πρέπει να ρυθμίζεται η ροή του αέρα να μην έχει φορά πάνω στα άτομα που βρίσκονται στο χώρο» καταλήγει ο κ. Κωνσταντινίδης.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Κολπίτιδες: Προσοχή στην χαλάρωση των διακοπών

    Κολπίτιδες: Προσοχή στην χαλάρωση των διακοπών

    Ο ήλιος, η θάλασσα, η υγρασία και η χαλαρή διάθεση των γυναικών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αυξάνουν την εμφάνιση μολύνσεων και κυρίως αυτών της ευαίσθητης περιοχής.

    Η εμφάνιση μιας κολπίτιδας, ωστόσο, μπορεί όχι μόνο να σας ταλαιπωρήσει, αλλά και να καταστρέψει εντελώς τις διακοπές σας. Γι’ αυτό οι ειδικοί συνιστούν προσοχή!

    Ο Μαιευτήρας – Γυναικολόγος Παναγιώτης Τζώνης, αναλύει τους παράγοντες κινδύνου, ενώ εξηγεί με ποιον τρόπο μπορεί η γυναίκα να αποφύγει αυτόν τον «καλοκαιρινό εφιάλτη».

    «Λόγω της ανατομίας του γεννητικού συστήματός τους, οι γυναίκες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στις κολπίτιδες και γι’ αυτό αυτές αποτελούν ένα από τα συνηθέστερα προβλήματα που θα τις οδηγήσει στον γυναικολόγο τους. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, με τον ελεύθερο τρόπο ζωής, την υγρασία, τη ζέστη και το μπάνιο στη θάλασσα, αυξάνονται σημαντικά οι παράγοντες κινδύνου εκείνοι που μπορούν να οδηγήσουν στην εκδήλωση κάποιας μορφής κολπίτιδας», αναφέρει ο ειδικός.

    Δείτε τι είναι οι κολπίτιδες, ποια είναι τα συνηθέστερα είδη και πώς μπορείτε να τις αποφύγετε.

    dermoxen-2023

     

    Τι είναι η κολπίτιδα

    Με τον ιατρικό όρο «κολπίτιδα» εννοούμε μια φλεγμονή (λοίμωξη) που εντοπίζεται στα γεννητικά όργανα της γυναίκας και συγκεκριμένα στον κόλπο.

    Το κατώτερο γεννητικό σύστημα αποικίζεται από μία μεγάλη ποικιλία μικροβίων τα οποία συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους και αποτελούν τη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου και του αιδοίου. Το φυσιολογικό αυτό μικροβιολογικό οικοσύστημα επηρεάζεται και ρυθμίζεται από πολλούς και σύνθετους μηχανισμούς οι οποίοι το διατηρούν σε μία ισορροπία. Οποιαδήποτε διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ των ήδη υπαρχόντων πληθυσμών της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου ή εισβολή από ξένους μικροοργανισμούς, μύκητες και βακτήρια μπορεί να οδηγήσει σε εκδήλωση κολπίτιδας.

    Η «επίθεση» των παρασίτων στον γυναικείο κόλπο σε ελάχιστες περιπτώσεις δεν θα  προκαλέσει συμπτώματα, ενώ σε κάποιες άλλες ενδέχεται να προκαλέσει φαγούρα, τσούξιμο και αυξημένες κολπικές εκκρίσεις.

    Οι κολπίτιδες διακρίνονται σε μυκητιασικές, βακτηριακές, στις κολπίτιδες που προκαλούνται μέσω της σεξουαλικής πράξης από διάφορους μικροοργανισμούς, από τριχομονάδες και χλαμύδια και στην ατροφική αιδιοκολπίτιδα η οποία παρουσιάζεται κυρίως στην εμμηνόπαυση.

     

    Μυκητιασική κολπίτιδα

    Είναι το συνηθέστερο είδος κολπίτιδας στις γυναίκες. Συνήθως προκαλείται από τον μύκητα Candida albicans, ο οποίος αποτελεί μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου αλλά σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις. Εκδηλώνεται κυρίως με έντονο κνησμό (φαγούρα), καύσο και εκκρίματα λευκού χρώματος χωρίς οσμή, ενώ στο 30% των περιπτώσεων μπορεί να μην παρουσιάζει συμπτώματα.

     

    Βακτηριακή μη ειδική κολπίτιδα

    Αυτό το είδος της κολπίτιδας προκαλείται κυρίως από την αλόγιστη ανάπτυξη διάφορων μικροοργανισμών που αποικίζουν ήδη τον γυναικείο κόλπο (π.χ.Gardnerella vaginalis, enterococcus sp, streptococcus sp κτλ.) αλλά φυσιολογικά ανευρίσκονται σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις, ενώ αρκετά συχνά δεν έχει συμπτώματα. Χαρακτηρίζεται από γκριζόλευκες εκκρίσεις με δυσάρεστη οσμή (οσμή ιχθύος), ενώ αρκετά συχνά συνοδεύεται από ερεθισμό και τσούξιμο.

     

    Τριχομοναδική κολπίτιδα

    Οφείλεται στην τριχομονάδα, ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο πρωτόζωο και προκαλείται συνήθως μετά από απρόσεκτες σεξουαλικές επαφές ή κακή υγιεινή κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης. Στο 20% των γυναικών δεν προκαλεί συμπτώματα, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία θα εμφανίσει κιτρινοπράσινες εκκρίσεις, κνησμό και καύσο του αιδοίου, συχνοουρία, δυσουρία, πόνο στην επαφή και ερυθρότητα στα μικρά χείλη και την είσοδο του γυναικείου κόλπου. Κατά την γυναικολογική εξέταση είναι χαρακτηριστική η εικόνα του τραχήλου της μήτρας, ο οποίος είναι οιδηματώδης με μικρά κόκκινα στίγματα προσομοιάζοντας εικόνα φράουλας.

     

    Κολπίτιδα από χλαμύδια

    Τα χλαμύδια (Chlamydia Trachomatis) αποτελούν το πιο συχνό αίτιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενης φλεγμονής. Χαρακτηριστικό της χλαμυδιακής φλεγμονής είναι ότι σπάνια δίνει συμπτώματα, γεγονός το οποίο δυσχεραίνει σημαντικά τη διάγνωση. Εκεί, ωστόσο, κρύβεται και ο κίνδυνος, καθώς τα χλαμύδια προσβάλλουν τον τράχηλο της μήτρας, τις σάλπιγγες και το ουροποιητικό σύστημα και εάν η μόλυνση δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί  να έχει σοβαρές βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις όπως π.χ. δημιουργία συμφύσεων, υδροσάλπιγγες και κατ’ επέκταση υπογονιμότητα, αυτόματη έκτρωση, πρόωρο τοκετό ή λοίμωξη του νεογνού.

     

    Ατροφική αιδοιοκολπίτιδα

    Η μορφή αυτή παρουσιάζεται κυρίως σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και πολύ σπανιότερα στην παιδική ηλικία, λόγω έλλειψης οιστρογόνων που φυσιολογικά χαρακτηρίζει τις ομάδες αυτές των γυναικών. Χαρακτηρίζεται κυρίως από αίσθημα ερεθισμού ή καύσου και πόνο στην επαφή.

     

    Παράγοντες κινδύνου

    Οι γυναίκες θα πρέπει να δώσουν προσοχή στους παρακάτω παράγοντες κινδύνου, οι οποίοι αυξάνονται τους καλοκαιρινούς μήνες. Ποιοι είναι αυτοί:

    το βρεγμένο μαγιό για πολύ ώρα στο σώμα

    τα συνθετικά και τα στενά ρούχα και εσώρουχα

    οι σεξουαλικές επαφές χωρίς προφυλάξεις και η συχνή εναλλαγή συντρόφων

    οι μεταβολές του pH του γυναικείου κόλπου που μπορεί να οφείλονται σε λανθασμένες συνήθειες προσωπικής υγιεινής όπως οι συχνές κολπικές πλύσεις με αντισηπτικά

    τα σπερματοκτόνα σπρέι ή αλοιφές

    κολπικά ταμπόν, αντισυλληπτικά διαφράγματα ή άλλα ξένα σώματα στον κόλπο

    η αλλαγή του pH του γυναικείου κόλπου πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου ή κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης

    η υπερκατανάλωση αντιβιοτικών, στεροειδών ή ζάχαρης

     

    Πώς θα μειώσετε τις πιθανότητες να πάθετε κολπίτιδα

    Οι κολπίτιδες προλαμβάνονται, εάν φροντίσετε να κρατήσετε μακριά από την ευαίσθητη περιοχή σας τη ζέστη και την υγρασία και όλους τους άλλους παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη των μυκήτων και των βακτηρίων.

    Συγκεκριμένα:

    προτιμήστε βαμβακερά εσώρουχα

    αποφύγετε τα πολύ στενά παντελόνια και ρούχα

    να φοράτε στεγνό μαγιό όταν βγαίνετε από τη θάλασσα και αφού προηγουμένως κάνετε ντους

    προσέξτε την καθαριότητα της πετσέτας σας

    μην κάθεστε σε κοινόχρηστες ξαπλώστρες χωρίς πετσέτα

    προσοχή στις κοινόχρηστες τουαλέτες

    αποφύγετε τη μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης και γλυκών, καθώς τα σάκχαρα τρέφουν τους μύκητες και τα μικρόβια

    αποφύγετέ τις συχνές κολπικές πλύσεις με αντισηπτικά

    καταναλώστε άφθονα γιαούρτια

    μην καταναλώνετε αλόγιστα αλκοόλ

    χρησιμοποιήστε προφυλακτικό κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής

     

    Πώς αντιμετωπίζονται οι κολπίτιδες

    Aν παρ’ όλα αυτά δεν αποφύγατε την μόλυνση θα πρέπει να αναζητήσετε άμεσα ιατρική διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία. Η θεραπευτική παρέμβαση περιλαμβάνει σε κάποιες περιπτώσεις κολπικές αλοιφές, υπόθετα ή χάπια. Συνίσταται μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις αγωγή να λαμβάνει και ο σύντροφός σας, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι επαναλοιμώξεις.

    Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε άμεσα τον γυναικολόγο σας και ακολουθείστε κατά γράμμα τις υποδείξεις και τη θεραπευτική παρέμβαση που αυτός θα σας συστήσει.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

     

  • Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία απαντά στις ανησυχίες των γονέων για τις μάσκες

    Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία απαντά στις ανησυχίες των γονέων για τις μάσκες

    Πολλοί παιδίατροι, ιατροί άλλων ειδικοτήτων και γονείς μας απευθύνουν πολλά μηνύματα σχετικά με τη χρήση της μάσκας στα παιδιά. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι ο νέος κορωνοϊός (SARS-COV-2) είναι εδώ και προσβάλλει όλες τις ηλικίες, από τη νεογνική μέχρι τις μεγάλες ηλικίες. Βέβαια υπάρχουν και εκείνοι, που παρά τα εκατομμύρια κρουσμάτων και την απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων ζωών παγκοσμίως, δεν αποδέχονται την παρουσία του ιού και επιμένουν στη μετάδοση fake news. Το πειστήριο για την ύπαρξη και την επικινδυνότητα του ιού είναι η επίσκεψη σε μονάδα εντατικής νοσηλείας και η παρακολούθηση από διαχωριστικό υαλοπίνακα επί αρκετό χρονικό διάστημα των αρρώστων, τονίζει ο Πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρίας Καθηγητής Παιδιατρικής κ. Ανδρέας Κωνσταντόπουλος.

    Τα μέτρα πρόληψης είναι γνωστά. Πλύσιμο χεριών, τήρηση αποστάσεων και χρήση μάσκας. Στο στάδιο που
    βρισκόμαστε σήμερα, το μοναδικό όπλο, που έχουμε στα χέρια μας για την προστασία των παιδιών είναι η χρήση μάσκας.

    1) Σε ποιες ηλικίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μάσκα;

    Η μάσκα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα παιδιά άνω των 2 ετών. Τόσο η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής όσο και το CDC της Αμερικής αλλά και η Παγκόσμια Παιδιατρική Εταιρεία συνιστούν τη μάσκα σε παιδιά άνω των 2 ετών.

    2) Η χρήση της μάσκας δημιουργεί πρόβλημα στην αναπνοή:

    ΟΧΙ. Ακόμη και όταν παίζει ή τρέχει το παιδί στο διάλλειμα. Εξαιρείται η περίπτωση της έντονης γυμναστικής
    άσκησης (τότε όμως πρέπει να τηρούνται μεγάλες αποστάσεις) ή περιπτώσεις ύπαρξης χρόνιου σοβαρού
    αναπνευστικού προβλήματος, συνήθως κληρονομικού.

    3) Η μάσκα παρεμβαίνει στην ανάπτυξη των πνευμόνων;

    ΟΧΙ. Σε άτομα που χρησιμοποιούν μάσκα για μακρύ χρονικό διάστημα δεν έχει βρεθεί καμία ένδειξη ότι επηρεάζει την ανάπτυξη των πνευμόνων. Βλάβες στο πνευμονικό παρέγχυμα δημιουργούνται κυρίως από λοιμώξεις, που η μάσκα προστατεύει.

    4) Μπορεί η μάσκα να εξασθενήσει το αμυντικό(ανοσολογικό) σύστημα του παιδιού;

    OXI. Η μάσκα δεν έχει καμία επίδραση στο αμυντικό σύστημα, αντίθετα το προστατεύει.

    5) Η μάσκα προστατεύει μόνο από λοίμωξη COVID-19;

    Η χρήση μάσκας προστατεύει από τη γρίπη, COVID-19 και άλλες ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος.
    Κάθε χρόνο μετά τα Χριστούγεννα τα περισσότερα σχολεία σχεδόν έκλειναν για 1-1.5 μήνες εξαιτίας της γρίπης.
    Αυτά τα παιδιά με τη μάσκα δεν θα αρρωστήσουν.

    6) Τι μάσκα πρέπει να χρησιμοποιούμε;

    Οι υφασμάτινες μάσκες, συστήνονται για τα παιδιά, από όλους τους οργανισμούς. Θα πρέπει βέβαια να είναι
    διαφορετικό μέγεθος για τα μικρά παιδιά απ΄ ότι στα μεγαλύτερα παιδιά. Θα πρέπει να είναι άνετη και να φοριέται σωστά. Και εδώ βρίσκεται το σημείο προσοχής!!. Στην εκμάθηση του παιδιού να τη χρησιμοποιεί σωστά. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να ακολουθούνται από τους γονείς οι κανόνες για τον σχολαστικό καθαρισμό της.

    7) Μπορεί το παιδί να μάθει να φορά τη μάσκα σωστά;

    Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ εύκολα και αφομοιώνουν τις οδηγίες – μερικές φορές πολύ πιο εύκολα και από τους
    ενήλικες. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι στα πολύ μικρά παιδιά να τα εκπαιδεύσουμε να φορούν και να ανέχονται τη μάσκα. Φορέστε μάσκα στο αγαπημένο λούτρινο ζωάκι του παιδιού, να φορέσουν οι γονείς και τα παιδιά μάσκα μπροστά στο καθρέφτη, να τους εξηγήσουμε ότι με τη μάσκα προσπαθούμε να κρατήσουμε μακριά τα «κακά» μικρόβια, να δεχθούμε ερωτήσεις και να τους απαντήσουμε.
    Τα παιδιά μας μαθαίνουν τόσα πολλά από πολύ μικρή ηλικία που πραγματικά μια πρακτική εφαρμογή δεν θα τους δημιουργήσει κανένα απολύτως πρόβλημα και η γνώση θα αφομοιωθεί άμεσα. Αρκεί να γίνει σωστά!
    Η εκπαίδευση των παιδιών για τη χρήση μάσκας πρέπει να γίνεται εκτός από τους γονείς και από τους
    εκπαιδευτικούς, που πρέπει να βοηθούν τα παιδιά ειδικά στην αρχή μέχρι να εξοικειωθούν.

    8) Είναι επικίνδυνη η μάσκα και για πόσο χρόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί;

    Η μάσκα αποτελεί μέρος καθημερινής ρουτίνας σε άλλες γεωγραφικές περιοχές, όπως π.χ. στην Άπω Ανατολή πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση της COVID-19.

    9) Ποια είναι τα οφέλη από τη χρήση της μάσκας;

    1. Προστατεύει από τη μετάδοση του COVID-19
    2. Προστατεύει από τη γρίπη
    3. Υπάρχει και το επιπρόσθετο κέρδος ότι βοηθά στην ελάττωση της εξάπλωσης άλλων οξέων ιογενών
    αναπνευστικών λοιμώξεων
    4. Δεν νοσούν τα παιδιά γεγονός και παράλληλα προστατεύονται και τα άτομα τρίτης ηλικίας που τα παιδιά
    έρχονται σε επαφή (παππούδες)
    5. Τα παιδιά δεν αναγκάζονται σε απουσίες και διακοπή της εκπαίδευσης που λαμβάνουν στο σχολείο.
    Το εμβόλιο για την αντιμετώπιση της COVID-19 θα το χρησιμοποιήσουμε τη στιγμή που θα έχουμε τον έλεγχο
    αποτελεσματικότητας, την έγκριση για ασφαλή χρήση και την επάρκεια παραγωγής του. Μέχρι τότε θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον ιό με τα μέσα που διαθέτουμε.
    Πρέπει να τονιστεί ότι η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χώρα στο κόσμο που χορηγεί ΔΩΡΕΑΝ όλα τα εμβόλια που
    υπάρχουν στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών.

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, η μάσκα προστατεύει από τη μετάδοση της COVID-19 και άλλων ιογενών λοιμώξεων. Η χρήση
    μάσκας είναι απολύτως ασφαλής, εύκολος ο τρόπος εφαρμογής της και ο πιο οικονομικός τρόπος αντιμετώπισης
    της COVID-19 για τα παιδιά ηλικίας από 2 ετών και άνω. Μεγάλη έμφαση πρέπει φυσικά να δοθεί στη σωστή
    εκπαίδευση από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον για τη σωστή χρήση της.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Διάγνωση του κορωνοϊού από το σάλιο!

    Διάγνωση του κορωνοϊού από το σάλιο!

    Ο τακτικός έλεγχος μεγάλου αριθμού ατόμων θα παίξει τεράστιο ρόλο στην παρακολούθηση της μετάδοσης του SARS-CoV-2. Η γρήγορη ανίχνευση και απομόνωση των ενεργών περιπτώσεων –  δηλαδή ατόμων που μπορούν να μεταδώσουν τον ιό, είτε είναι συμπτωματικά είτε ασυμπτωματικά – είναι βασικό εργαλείο για τον περιορισμό της εξάπλωσης της νόσου. Επιπλέον, απαιτούνται ακριβή δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των ενεργών περιπτώσεων για την χάραξη της υγειονομικής  πολιτικής και των ανάλογων μέτρων  (σε τοπικό, και ευρύτερο π.χ νομαρχιακό , περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο). Επίσης ο τακτικός έλεγχος είναι σημαντικό για να πληροφορηθεί και το κάθε άτομο ξεχωριστά  ποιος είναι ο βραχυπρόθεσμος κίνδυνος μετάδοσης και πόσο ασφαλές είναι να επιστρέψει στους χώρους εργασίας, στο σχολείο κτλ. όμως η αύξηση του αριθμού των τεστ για την αποτελεσματική επιτήρηση του SARS-CoV-2 συναντά πολλά εμπόδια. Ένα από αυτά είναι η ανάγκη για την λήψη ρινοφαρυγγικών επιχρισμάτων που μπορεί να είναι δυσάρεστη, γεγονός που αποθαρρύνει τους ανθρώπους να υποβάλλονται σε τεστ συχνά. Τα επιχρίσματα πρέπει επίσης να συλλέγονται από κάποιον που έχει εκπαιδευτεί για να το κάνει, προσθέτοντας ένα ακόμα εμπόδιο υλικοτεχνικής υποστήριξης και θέτοντας σε κίνδυνο έκθεσης αυτούς που εκτελούν την λήψη. Επιπλέον, η ραγδαία παγκόσμια εξάπλωση του SARS-CoV-2, έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στις αλυσίδες εφοδιασμού που παρέχουν υλικά για τα μοριακά τεστ, συμπεριλαμβανομένων των μάκτρων για την λήψη επιχρισμάτων και των απαραίτητων αντιδραστηρίων.

    Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Yale στις ΗΠΑ, προσπάθησαν να ξεπεράσουν ορισμένα από αυτά τα εμπόδια , αναπτύσσοντας ένα πρόγραμμα που ονομάστηκε SalivaDirect, και στηρίζεται στην εξέταση σάλιου αντί για ρινοφαρυγγικό επίχρισμα. Ενώ εξακολουθεί να βασίζεται σε μια παρόμοια μοριακή διαδικασία με τις προηγούμενα τεστ (που ονομάζονται RT-qPCR), είναι πιο απλό, ώστε να μειωθεί το κόστος και η ανάγκη για αντιδραστήρια. Οι Καθηγητές της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευστάθιος Καστρίτης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν τα δεδομένα σχετικά με το πρόγραμμα αυτό.

    Καταρχήν, το μοριακό τεστ γίνεται από δείγμα σάλιου και όχι από ρινοφαρυγγικό επίχρισμα.  Επιπλέον της ευκολότερης συλλογής του δείγματος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν απαιτούνται ακριβά συντηρητικά για τα τεστ του σάλιου, γεγονός που μειώνει το κόστος. Οι ερευνητές επίσης προσπάθησαν και πέτυχαν να παρακάμψουν την διαδικασία εξαγωγή του νουκλεϊκού οξέος από τα δείγματα πριν από το τεστ. Η εξαγωγή νουκλεϊνικού οξέος είναι χρονοβόρα και δαπανηρή και υπήρξαν παγκόσμιες ελλείψεις των αναλωσίμων που χρειάζονται για να γίνει. Έτσι, για το SalivaDirect, έχουν καταφέρει να παραλείψουν αυτό το βήμα, καθιστώντας το τεστ προσβάσιμο σε περισσότερα εργαστήρια. Το τεστ  είναι ευέλικτο καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν διαφορετικές παραλλαγές εξοπλισμού, στα διάφορα εργαστήρια και αντιδραστηρίων, ώστε να μπορέσουν περισσότερα εργαστήρια να κάνουν μοριακά τεστ και να αποτραπούν οι ελλείψεις σε συγκεκριμένα μόνο αντιδραστήρια.

    Το SalivaDirect έλαβε «ταχεία» αδειοδότηση (είναι μια αρχική μόνο έγκριση) από τον FDA στις 15 Αυγούστου, ώστε να προχωρήσει περαιτέρω η ανάπτυξη του. θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο που θα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν τα εργαστήρια για γρήγορη εξέταση πολλών ατόμων, ενώ σε σημαντικό βαθμό αντιμετωπίζει το πρόβλημα της επάρκειας των αναλωσίμων . Όμως απαιτούνται επιπλέον βελτιώσεις και επιπλέον δοκιμές. Οι προσπάθειες  κατευθύνονται επίσης  στην αύξηση του αριθμού των ατόμων που μπορούν να υποβληθούν σε τεστ ανά ημέρα. Η αυτοματοποίηση της διαδικασίας επίσης  είναι απαραίτητη και οι ερευνητές συνεργάζονται με διάφορα ιδρύματα για την ανάπτυξη επικύρωση ρομποτικών συστημάτων για την επεξεργασίας των δειγμάτων ή / και της PCR.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Covid-19: Τα τελευταία δεδομένα για τα εμβόλια

    Covid-19: Τα τελευταία δεδομένα για τα εμβόλια

    Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, Ιωάννης Ντάνασης, Μαρία Γαβριατοπούλουκαι Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα έως σήμερα. Για να ξεκινήσει η παραγωγή σε μεγάλη κλίμακα και η ευρεία διάθεση στην παγκόσμια αγορά ένα εμβόλιο θα πρέπει να λάβει άδεια από τις εγκριτικές αρχές που είναι ο Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA) στις ΗΠΑ και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) στην Ευρώπη. Οι εγκριτικές αρχές στηρίζονται κυρίως σε δεδομένα μελετών σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα ενός νέου εμβολίου ή ενός οποιουδήποτε νέου φαρμάκου.

     

    Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αυτή τη στιγμή βρίσκονται υπό αξιολόγηση περισσότερα από 170 υποψήφια εμβόλια.

    • Τα 138 βρίσκονται σε προ-κλινικές δοκιμές, δηλαδή σε δοκιμές σε ζώα ώστε να διαπιστωθούν τυχόν επικίνδυνες παρενέργειες και να διαπιστωθεί η ικανότητα του εμβολίου να εγείρει ανοσιακή απόκριση και μνήμη.
    • Τα 25 αξιολογούνται ως προς την ασφάλειά τους στους ανθρώπους σε μικρές μελέτες φάσης 1, δηλαδή μελέτες που συμπεριλαμβάνουν μικρό αριθμό υγιών εθελοντών για να διαπιστωθεί η ασφάλεια στους ανθρώπους και να κατανοηθούν βασικοί μηχανισμοί επαγωγής ανοσιακής μνήμης.
    • Τα 15 βρίσκονται σε μελέτες φάσης 2 με περισσότερους εθελοντές και αξιολογούνται ως προς την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια, ενώ πλέον προσδιορίζεται και το βέλτιστο δοσολογικό επίπεδο.
    • 7 εμβόλια βρίσκονται υπό αξιολόγηση σε μεγάλες μελέτες φάσης 3 που, εφόσον έχουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα αποτελεσματικότητας και ασφάλειας και επιβεβαιώσουν τις μελέτες φάσης 2, πρόκειται να οδηγήσουν σε έγκριση από τις ρυθμιστικές αρχές.

    Προς το παρόν, κανένα εμβόλιο δεν έχει λάβει έγκριση, ενώ η Ρωσία έδωσε επιταχυνόμενη έγκριση σε εμβόλιο με βάση τα αποτελέσματα μελετών φάσης 2.

     

    Τουλάχιστον δύο κλινικές μελέτες φάσης 3 αναμένεται να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τέλος του έτους. Με την ολοκλήρωση των κλινικών μελετών φάσης 3 θα μπορέσει να προσδιοριστεί με μεγαλύτερη ακρίβεια ο χρονικός ορίζοντας διάθεσης των εμβολίων στην παγκόσμια αγορά. Η επιστημονική πρόοδος, καθώς και το γεγονός ότι η παγκόσμια κοινότητα έχει δείξει πρωτοφανή κινητοποίηση για την ανεύρεση εμβολίου έναντι του SARS-CoV-2, έχει ως αποτέλεσμα να αναμένουμε ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, συγκριτικά με την ανάπτυξη εμβολίων έναντι άλλων ιών κατά το παρελθόν.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

     

  • Πώς θα ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια;

    Πώς θα ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια;

    Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ) επτά πολιτείες και η Περιφέρεια της Κολούμπια αποφάσισαν την καθολική μορφή καραντίνας και την αναβολή της επιστροφής των μαθητών στο σχολείο αυτό το φθινόπωρο λόγω της πανδημίας COVID-19. Οι περισσότερες όμως πολιτείες των ΗΠΑ βρίσκονται αντιμέτωπες με την απόφαση για το αν και πως θα ανοίξουν εκ νέου τα σχολεία τη νέα σχολική περίοδο υπό το πρίσμα της ανησυχητικής εξέλιξης της πανδημίας COVID-19.

    Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, οι Εθνικές Σχολές Επιστημών, Μηχανικών και Ιατρικής των ΗΠΑ, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών, καθώς και πολλά άρθρα που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στα περιοδικά JAMA Network έχουν παρουσιάσει αναλυτικά τους λόγους για να ξεκινήσουν τα σχολεία παρουσία μαθητών. Το παρατεταμένο κλείσιμο των σχολείων μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες στα παιδιά που μπορεί να εμφανίσουν επιδείνωση της ψυχικής τους υγείας, μειωμένη πρόσβαση σε θρεπτικά τρόφιμα και υπηρεσίες υγείας, και σαφώς χαμηλότερες ακαδημαϊκές επιδόσεις. Παράλληλα, υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με το ιικό φορτίο του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2 στα παιδιά, το βαθμό στον οποίο τα παιδιά μπορούν να συμβάλουν στη μετάδοση της λοίμωξης στην κοινότητα και σχετικά με το ποιες πολιτικές είναι πιο αποτελεσματικές για την πρόληψη εστιών COVID-19 στα σχολεία.

    Δύο μελέτες που δημοσιεύθηκαν τον Ιούλιο στο JAMA και JAMA Pediatrics υποδεικνύουν πόσο δύσκολη θα είναι η λήψη αποφάσεων για τα ανωτέρω ζητήματα θέματα. Μια μελέτη από τους Auger et al κατέδειξε ότι το έγκαιρο κλείσιμο των σχολείων συμβάλλει στη μείωση της επίπτωσης και της θνησιμότητας από COVID-19. Συγκεκριμένα, οι Auger et al διαπίστωσαν ότι το κλείσιμο των σχολείων είναι πιο αποτελεσματικό στην πρόληψη της εκτεταμένης μόλυνσης της κοινότητας και οδηγεί σε μείωση της θνησιμότητας, όταν η αθροιστική επίπτωση της λοίμωξης στην κοινότητα είναι χαμηλή. Δεν είναι σαφές αν αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να γενικευθούν και σε περιπτώσεις με υψηλότερη επίπτωση στην κοινότητα και σε μέρη όπου έχουν τεθεί σε εφαρμογή και άλλες μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, όπως το κλείσιμο επιχειρήσεων και η υποχρεωτική χρήση μάσκας. Μια άλλη μελέτη από τους Heald-Sargent et al στο JAMA Paediatrics προστίθεται στην κατανόηση του δυνητικού ρόλου των παιδιών στην εξάπλωση του SARS-CoV-2 με την εκτίμηση της ποσότητας του ιικού νουκλεϊνικού οξέος. Αν και οι συγγραφείς περιορίστηκαν στη μέτρηση του ιικού νουκλεϊνικού οξέος και όχι του μολυσματικού ιού, τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι τα μικρά παιδιά μπορούν να διαδραματίσουν δυνητικά ρόλο στη μετάδοση ασθενειών στην κοινότητα. Πράγματι, 97.078 νέα κρούσματα COVID-19 σε παιδιά ανιχνεύτηκαν τις τελευταίες δύο εβδομάδες του Ιουλίου στις ΗΠΑ  (αύξηση 40% των κρουσμάτων στα παιδιά) σε συνδυασμό με την επιστροφή στο σχολείο, το οποίο καταδεικνύει ότι η εφαρμογή των παρεμβάσεων δημόσιας υγείας στα σχολεία είναι πλέον πιο σημαντική από ποτέ.

    Οι σχολικές περιφέρειες θα πρέπει να αφιερώνουν προσπάθειες σε παρεμβάσεις που είναι εφικτές να εφαρμοστούν στη σχολική πραγματικότητα.

    • Πρώτον, η καθολική εφαρμογή μάσκας προσώπου θα πρέπει να εφαρμόζεται για όλο το προσωπικό και τους μαθητές.
    • Δεύτερον, τα σχολεία θα πρέπει να εφαρμόσουν στρατηγική για τη διατήρηση των μικρών ομάδων μαθητών μαζί, η οποία στην πραγματικότητα περιορίζει την έκθεση των μαθητών και του προσωπικού σε επιπλέον επαφές. Επειδή τα σχολεία μπορεί να μην έχουν τον προϋπολογισμό για να κάνουν εκτεταμένες αλλαγές στις εγκαταστάσεις τους, η πρακτική αυτή σε συνδυασμό με ένα τροποποιημένο ωρολόγιο πρόγραμμα θα μπορούσε να επιτρέψει σε όλους τους μαθητές να έχουν τουλάχιστον κάποιες ώρες διδασκαλίας με φυσική παρουσία κάθε εβδομάδα, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη φυσική αποστασιοποίηση. Σαφώς θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην εξασφάλιση της διδασκαλίας με φυσική παρουσία στους μικρότερους μαθητές, σε μαθητές με αναπηρίες, σε μαθητές που μπορεί να μην είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση σε εφαρμογές εξ αποστάσεως διδασκαλίας, και σε μαθητές με γνωστή δυσκολία στην επίτευξη επαρκούς εκπαίδευσης.
    • Τρίτον, τα σχολεία θα πρέπει να εκπαιδεύουν και να ενθαρρύνουν συνεχώς τους μαθητές να παραμένουν σπίτι εφόσον εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης.
    • Καθώς η πανδημία συνεχίζεται, το προσωπικό θα πρέπει επίσης να είναι πολύ επιμελές στην καταγραφή της προσέλευσης των μαθητών στο σχολείο ως πρόσθετη στρατηγική για την παρακολούθηση της πιθανής επίπτωσης της νόσου ανάμεσα στους μαθητές.
    • Επιπρόσθετα, θα μπορούσαν να συσταθούν επιτροπές σχετικά με την εφαρμογή νέων σχολικών πρωτοβουλιών που να ενθαρρύνουν και να επιτηρούν την ευρεία τήρηση των πρωτοκόλλων ασφαλείας COVID-19 μεταξύ των μαθητών, όπως την υγιεινή των χεριών και τη χρήση μάσκας προσώπου. Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι η συμμόρφωση με τις οδηγίες αφορούν το σύνολο των μαθητών και δεν αποτελεί αντικείμενο στιγματισμού, όπως επίσης και η πιθανή νόσηση από COVID-19.
    • Επιπλέον, είναι απαραίτητο να διεξάγονται ερευνητικές μελέτες που θα βοηθήσουν το εκπαιδευτικό σύστημα στη λήψη αποφάσεων, όπως  έρευνες για το ρόλο των παιδιών ως φορείς μετάδοσης του SARS-CoV-2 στην κοινότητα, καθώς και τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές για να διαλευκανθεί ποιες στρατηγικές στο σχολικό περιβάλλον είναι πιο αποτελεσματικές για τη διατήρηση της επίπτωσης της λοίμωξης COVID-19 σε χαμηλά επίπεδα.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Εγκρίθηκε από τον FDA η χορήγηση πλάσματος ιαθέντων από τη νόσο COVID-19

    Εγκρίθηκε από τον FDA η χορήγηση πλάσματος ιαθέντων από τη νόσο COVID-19

    Η χορήγηση πλάσματος από αναρρώσαντες ασθενείς από COVID-19, σε αρρώστους που νοσηλεύονται από τη νόσο, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση της λοίμωξης από τον κορωνοϊό SARS-CoV-2. Τη στιγμή που σε όλο τον κόσμο τα κρούσματα με COVID-19 αυξάνονται συνεχώς και δεν φαίνεται στον ορίζοντα αποτελεσματική θεραπεία, η χορήγηση έτοιμων αντισωμάτων έναντι του ιού, μέσω του πλάσματος ασθενών που ανέρρωσαν από τη νόσο, δίνει ελπίδες στους πάσχοντες από τη λοίμωξη COVID-19.

    Σχετική μελέτη που βρίσκεται στο στάδιο της προ δημοσίευσης (https://www.medrxiv.org/content/10.1101/2020.08.12.20169359v1) και αφορά 35.000 νοσηλευόμενους ασθενείς, που έλαβαν το πλάσμα μέσα σε 72 ώρες από τη στιγμή της εισαγωγής τους στο νοσοκομείο, έδειξε ότι όσοι άρρωστοι έλαβαν πλάσμα με υψηλά επίπεδα αντισωμάτων έναντι του SARS-CoV-2 είχαν 35% μικρότερη πιθανότητα να καταλήξουν από τη νόσο. Πρόκειται για τη δεύτερη έγκριση ειδικής αγωγής έναντι του νέου κορωνοϊού SARS-CoV-2, μετά την έγκριση της ρεμδεσιβίρης.

    Στην Ελλάδα, βρίσκεται σε εξέλιξη από την 28 Απριλίου πολυκεντρική μελέτης φάσης 2, που αφορά τη χορήγηση πλάσματος ιαθέντων από την νόσο COVID-19 σε νοσηλευομένους ασθενείς με λοίμωξη από τον SARS-CoV-2, που λαμβάνει χώρα σε 6 νοσοκομεία της χώρας, με κύριο ερευνητή τον Πρύτανη του ΕΚΠΑ, Μελέτιο Α. Δημόπουλο, και 22 ακόμη ερευνητές, υπό την έγκριση του ΕΟΔΥ, και με συμμετοχή του Νational Cancer Institute των ΗΠΑ (Γ. Παυλάκης) (https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT04408209?term=NCT04408209&draw=2&rank=1).

    Η μελέτη θα διαρκέσει 20 μήνες. Το πρωταρχικό στοιχείο που θα καθορίσει την επιτυχία αυτής της προσέγγισης, είναι η επιβίωση των ασθενών στις τρεις εβδομάδες, στον ένα μήνα, και στους δύο μήνες από την ένταξη στη μελέτη.

    Αρχικά ελέγχονται εθελοντικά ασθενείς που νόσησαν από τον SARS-CoV-2 για την ύπαρξη αντισωμάτων έναντι του ιού. Εφ’ όσον ανιχνευθούν τα αντισώματα αυτά και οι υγιείς, πλέον, δότες πληρούν τα κριτήρια της αιμοδοσίας ακολουθεί το δεύτερο στάδιο, που είναι η συλλογή πλάσματος. Το πλάσμα περιλαμβάνει τα αντισώματα έναντι του ιού. Το πλάσμα συλλέγεται με τη διαδικασία που ονομάζεται πλασμαφαίρεση, στοχεύοντας σε όγκο 600-700ml ανά συνεδρία αφαίρεσης. Ο όγκος που συλλέγεται μετά από μια πλασμαφαίρεση θα χωριστεί σε 3 θεραπευτικές μονάδες όγκου 200-233 ml. Κάθε ασθενής λαμβάνει συνολικά 3 μονάδες διαδοχικά, με απόσταση δύο ημερών μεταξύ τους. Επομένως, η αναλογία είναι ένας δότης ανά έναν ασθενή. Ωστόσο, πολλαπλές συνεδρίες αφαίρεσης ανά δότη είναι εφικτές, και άρα ένας δότης μπορεί να παρέχει πλάσμα για παραπάνω από έναν ασθενή.

    Σημαντικό στοιχείο της μελέτης είναι και η συλλογή πληροφοριών για την κινητική των αντισωμάτων στους υγιείς δότες που είχαν νοσήσει από τον SARS-CoV-2. Έτσι όσοι είχαν αντισώματα θα επανεξετασθούν 3, 6 και 12 μήνες μετά την πρώτη ανίχνευση αντισωμάτων, ώστε να φανεί αν η παρουσία των αντισωμάτων παραμένει στον οργανισμό τους και για πόσο χρονικό διάστημα.

    Οι Καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Ευάγγελος Τέρπος, Μαριάννα Πολίτου και Βασιλική Παππά αναφέρουν ότι μέχρι σήμερα 286 εθελοντές δότες πλάσματος, με θετική δοκιμασία PCR για τον SARS-CoV-2, έχουν ελεγχθεί για την ύπαρξη αντισωμάτων έναντι του κορωνοϊού. Οι εθελοντές είτε ήταν ασυμπτωματικοί είτε είχαν συμπτώματα και είχαν παραμείνει στο σπίτι τους ή είχαν νοσηλευθεί. Το 88% αυτών βρέθηκε να έχουν αντισώματα έναντι του ιού με μεθοδολογία που έγινε στο Ινστιτούτο Παστερ. Ενενήντα ένας υγιείς δότες έχουν ήδη δωρίσει το πλάσμα τους για χορήγηση σε ασθενείς που νοσηλεύονται. Δεκαέξι ασθενείς έχουν λάβει τη θεραπεία αυτή στη χώρα μας και διαπιστώθηκε όφελος στους περισσότερους από αυτούς. Ο μικρός αριθμός ασθενών που έλαβε πλάσμα μέχρι σήμερα οφείλεται στο γεγονός ότι η μελέτη ξεκίνησε στη χώρα μας όταν ο αριθμός νοσηλευομένων από τον SARS-CoV-2 ήταν σε ύφεση. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή 75 μονάδες πλάσματος προς άμεση χρήση ενώ η μελέτη συνεχίζεται με τη συλλογή πλάσματος για μεγαλύτερο αριθμό νέων ασθενών.

    Η συνεχής έρευνα στον τομέα αυτό θα αναδείξει τη σημασία της θεραπευτικής αυτής επιλογής σε διάφορα στάδια της νόσου μέχρι την ανεύρεση αποτελεσματικού εμβολίου.

    Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

  • Oι κίνδυνοι από τα θαλάσσια σπορ

    Oι κίνδυνοι από τα θαλάσσια σπορ

    Οι δραστηριότητες στη θάλασσα είναι ιδιαίτερα αγαπητές στη Ελλάδα, λόγω των χιλιάδων χιλιομέτρων της ακτογραμμής και του πολύμηνου, υπέροχου καιρού της. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι τα ατυχήματα που προκύπτουν κατά την ενασχόληση με αθλήματα όπως το windsurfing, το θαλάσσιο σκι, το wakeboarding είναι συχνά. Διάφοροι παράγοντες και απροσεξίες της στιγμής μπορούν να οδηγήσουν σε ένα ευρύ φάσμα τραυματισμών. Ενώ μερικοί από αυτούς είναι σχετικά ασήμαντοι και ξεπερνιούνται γρήγορα, άλλοι μπορεί να είναι σοβαροί και να επιφέρουν μόνιμους τραυματισμούς ή ανάγκη για εξειδικευμένες θεραπείες.

    «Το ποσοστό των τραυματισμών που συμβαίνουν κατά τη συμμετοχή σε αθλήματα και δραστηριότητες στη θάλασσα υποκαταγράφεται στη χώρα μας. Για παράδειγμα, τα αναφερόμενα στις αρμόδιες αρχές ατυχήματα που ανακύπτουν σε επιβάτες και σε χειριστές τζετ σκι εκπροσωπούν μόνο το 60% αυτών που πραγματικά γίνονται. Οι συνέπειες των ατυχημάτων μπορεί να είναι αρκετά σοβαρές, οπότε υπάρχει ανάγκη ενημέρωσης και καθοδήγησης όσων ασχολούνται με αυτά, οι οποίοι είναι στην πλειονότητά τους νεαροί», επισημαίνει ο εξειδικευμένος στις αρθροπλαστικές ισχίου και γόνατος Ορθοπαιδικός Χειρουργός δρ Αθανάσιος Τσουτσάνης.

    Έχει καταγραφεί ότι οι νεαροί άνδρες βιώνουν συχνότερα τραυματισμούς, συγκριτικά με τους μεγαλύτερους και τις γυναίκες. Το ποσοστό των τραυματισμών, η διάγνωση και τα σημεία του σώματος που τραυματίζονται διαφέρουν ανάλογα με το άθλημα – δηλαδή κάποια θαλάσσια σπορ είναι ασφαλέστερα από άλλα. Αν και οι μελέτες για το θέμα δεν είναι τόσο εκτεταμένες όσο θα περίμενε κανείς, μια εξ αυτών που πραγματοποιήθηκε σε άτομα που αναζήτησαν περίθαλψη σε τμήμα επειγόντων περιστατικών επειδή τραυματίστηκαν ενόσω επέβαιναν σε σαμπρέλες (tubing), έκαναν θαλάσσιο σκι ή wakeboarding, δίνει μια αντιπροσωπευτική εικόνα τους. Εκτιμήθηκαν 11.045 τραυματισμοί από σαμπρέλες, 18.967 από wakeboarding, και 52.399 από θαλάσσιο σκι. Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι και τα τρία αθλήματα εγκυμονούν κινδύνους. Όσοι κάνουν wakeboarding και σαμπρέλα χτυπούν στο κεφάλι και το λαιμό, ενώ όσοι επιδίδονται σε θαλάσσιο σκι είναι πιθανότερο να τραυματιστούν στο ισχίο και το κάτω άκρο. «Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μελέτη, στο ισχίο και το κάτω άκρο χτύπησε το 26,5% ατόμων που τραυματίστηκαν όταν έκαναν wakeboarding και το 19,0% εκείνων που χτύπησαν όταν επέβαιναν σε μια σαμπρέλα ή “μπανάνα”. Όμως, οι σκιερ ήταν πιο επιρρεπείς στους τραυματισμούς αυτούς (35,9%). Όσοι χτύπησαν στο ισχίο και το κάτω άκρο ήταν πιθανότερο να είχαν βλάβες στους μαλακούς ιστούς ανεξάρτητα από το σπορ που έκαναν. Τα κοψίματα/γδαρσίματα και οι μώλωπες διαγνώστηκαν συχνότερα στους τραυματισμούς του ισχίου και κάτω άκρου από σαμπρέλα σε σύγκριση με το wakeboarding και το θαλάσσιο σκι. Τα κατάγματα ήταν συχνότερα σε εκείνους που έκαναν wakeboarding (21,3%), ακολουθούμενοι από όσους έκαναν θαλάσσιο σκι (10,7%) και όσους έκαναν σαμπρέλα (4,8%)», σημειώνει ο δρ Τσουτσάνης.

    Από άλλη μελέτη έχει καταδειχθεί ότι από το σύνολο των καταγμάτων, το 50% αφορά κατάγματα των κάτω άκρων, ενώ το 37,5% από αυτά είναι στο ισχίο και στο μηριαίο και απαιτούν χειρουργική θεραπεία.

    Όσον αφορά τις ηλικίες, οι τραυματισμοί στους επιβαίνοντες σε σαμπρέλα είναι συχνότεροι σε νεαρούς ηλικίας από 10-19 ετών, ενώ στους αθλητές wakeboarding και θαλάσσιου σκι σε άτομα ηλικίας 20-29 ετών.

    Το windsurfing, αν και ηπιότερο, επίσης ενέχει κινδύνους. Μια βίαιη πτώση από ένα κύμα στο πόδι, στο χέρι ή στον ώμο, αλλά και γενικά σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, μπορεί να προκαλέσει κάταγμα και να απαιτήσει φροντίδα και παρακολούθηση. Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα απαιτούν χειρουργική επέμβαση για να ρυθμίσουν το οστό ή τοποθέτηση υλικών οστεοσύνθεσης για να το συγκρατήσουν στη θέση τους. Ωστόσο, είναι ασφαλέστερο από το kitesurfing. Και τα δύο είναι αθλήματα που συνδέονται στενά με τις καιρικές συνθήκες, οπότε είναι απρόβλεπτα ως ένα σημείο και γι’ αυτό επικίνδυνα. Το ποσοστό των τραυματισμών είναι περίπου 5,9 έως 7,0 ανά 1000 ώρες kitesurfing, και για όσους κάνουν windsurfing  0,22 ανά 1000 ώρες πρακτικής.

    Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι το τζετ σκι, ιδίως για τους νέους που επιχειρούν περιστροφές και ακροβατικά. Έχουν σημειωθεί τραυματισμοί σε κάθε σημείο του σώματος από το κεφάλι έως τα κάτω άκρα.

    Φυσικά οι τραυματισμοί δεν περιορίζονται μόνο σε ορθοπαιδικά και δερματικά τραύματα. Μπορεί να περιλαμβάνουν και βλάβες σε άλλα όργανα (καρδιακή ρήξη, ενδοκρανιακή αιμορραγία, κακώσεις του ορθού και του κόλπου, ρήξη της μεμβράνης του τυμπάνου κ.ά.).

    Όλα τα ατυχήματα που συμβαίνουν στους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ διαφέρουν αναλόγως του επιπέδου εμπειρίας, καθώς οι αρχάριοι τραυματίζονται πιο συχνά. Το ίδιο ισχύει και για τους νεότερους, διότι είναι πιο παράτολμοι και επιχειρούν κόλπα, ελιγμούς και φιγούρες χωρίς να έχουν εκπαίδευση και γνώση της τεχνικής. Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην πρόκληση του τραυματισμού είναι ο ελλιπήςσωστός εξοπλισμός καθώς και ο ατομικός προστατευτικός εξοπλισμός, η κούραση που προκύπτει από τον υπερβολικό αριθμό των ωρών ενασχόλησης με το άθλημα την ημέρα του ατυχήματος, η ελλιπής γνώση των χειριστών των σκαφών που ρυμουλκούν τους αθλητές και οι κακοί χειρισμοί τους, η κατανάλωση αλκοόλ, οι συνθήκες του καιρού και του νερού, η κακή φυσική κατάσταση και οι μεγάλες ταχύτητες.

    Μερικοί από τους συχνούς τραυματισμούς μπορεί να απαιτήσουν σημαντικό χρόνο αποκατάστασης. Έτσι, είναι σημαντικό να λαμβάνεται κάθε μέτρο για την αποφυγή τους, χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να υπερισχύει ο φόβος.