Κατηγορία: ΥΓΕΙΑ

Η χαλάρωση στα μπράτσα είναι από τα πιο συχνά προβλήματα στο σώμα μιας γυναίκας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γαλλίδες -που θεωρούνται από τις πιο κομψές γυναίκες του πλανήτη- μετά την ηλικία των 35 χρόνων αποφεύγουν να φορούν αμάνικα ρούχα… Πού οφείλεται, όμως, αυτή η χαλάρωση; Η ηλικία, η γενετική και οι διακυμάνσεις του βάρους είναι οι βασικές αιτίες. Με το πέρασμα των ετών, καθώς μεγαλώνουμε, το δέρμα μας χάνει σταδιακά την ελαστικότητά του και ενώ κάποτε ήταν σφιχτό και σφριγηλό, πλέον παρατηρούμε ότι αρχίζει να χαλαρώνει και να «κρεμάει», όσο κι αν το γυμνάζουμε κι όσα προϊόντα αδυνατίσματος και σύσφιξης κι αν εφαρμόζουμε στην περιοχή.

Σύμφωνα με τον Πλαστικό Χειρουργό Απόστολο Γαϊτάνη MD CCST, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Πλαστικής Χειρουργικής & της Διεθνούς Ένωσης Πλαστικών Χειρουργών ISAP,  οι λόγοι για την παρουσία της χαλάρωσης επιγραμματικά είναι οι εξής:

• Γενετικοί Παράγοντες
• Απώλεια κολλαγόνου και ελαστικότητας στο δέρμα μας
• Ηλικία
• Βαρύτητα
• Διακυμάνσεις σωματικού βάρους

«Οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας επιλέγουν αρχικά τη γυμναστική, για να διορθώσουν το πρόβλημα στην περιοχή των μπράτσων, όμως παρατηρούν ότι δεν μπορούν να αποκτήσουν τα σφιχτά και τονωμένα μπράτσα, που είχαν όταν ήταν νεότερες. Παρά την σκληρή δουλειά, οι δυνατοί μύες παραμένουν «κρυμμένοι» κάτω από στρώματα επίμονου και ανθεκτικού στην άσκηση λίπους και τη λύση μπορεί να τη δώσει μόνο η πλαστική χειρουργική», εξηγεί ο κ. Γαϊτάνης.

Και προσθέτει: «Η σύγχρονη τεχνική βραχιονοπλαστικής αποτελεί τη βέλτιστη λύση για τους ασθενείς, που θέλουν να απαλλαγούν από τη χαλάρωση στα μπράτσα, χωρίς, όμως, να έχουν μεγάλες ουλές. Η επέμβαση πραγματοποιείται με πραγματικά ελάχιστη ουλή στο δέρμα και έχει σημαντικά μειωμένο χρόνο αποθεραπείας».

Βραχιονοπλαστική με μικρή τομή στην περιοχή της μασχάλης 

Η νέα εξελιγμένη βραχιονοπλαστική γίνεται σε συνδυασμό με λιποαναρρόφηση και η τομή βρίσκεται μόνο στην περιοχή της μασχάλης. Ο χειρουργός, δηλαδή, αποφεύγει την τομή κατά μήκος του αντιβραχίου. Αφαιρείται το περιττό λίπος και η περίσσια δέρματος κι έτσι επιτυγχάνεται ανόρθωση, σύσφιξη και λεπτά μπράτσα.

Όπως υπογραμμίζει ο πλαστικός χειρουργός, όταν η χαλάρωση είναι σημαντική, η λιποαναρρόφηση δεν μπορεί να βοηθήσει από μόνη της και χρειάζεται να συνδυαστεί με αφαίρεση δέρματος. Η αφαίρεση μπορεί να γίνει με μικρή τομή, που κρύβεται στη μασχάλη. Η επούλωση γίνεται σε μία εβδομάδα και ο ασθενής φοράει έναν πιεστικό επίδεσμο για διάστημα δύο εβδομάδων.

Ποιοι είναι κατάλληλοι υποψήφιοι για την επέμβαση 

Κατάλληλοι υποψήφιοι για τη συγκεκριμένη επέμβαση είναι άνδρες και γυναίκες, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τη χαλάρωση και με το περιττό λίπος στα μπράτσα τους.

Η βραχιονοπλαστική με μικρή τομή στην περιοχή της μασχάλης μπορεί να γίνει σε περιπτώσεις μικρής, μέτριας ή και μεγάλης χαλάρωσης του δέρματος.

Στις περιπτώσεις που η χαλάρωση είναι πολύ μεγάλη, τότε χρειάζεται μεγαλύτερη τομή, συγκεκριμένα κατά μήκος του αντιβραχιόνιου.

Πλεονεκτήματα της επέμβασης 

Σύμφωνα με τον κ. Απόστολο Γαϊτάνη, στα πλεονεκτήματα της εν λόγω χειρουργικής επέμβασης, συγκαταλέγονται τα εξής:

1. Μικρή τομή στην κορυφή της μασχάλης
2. Η τομή δεν είναι ορατή, καθώς κρύβεται στην περιοχή της μασχάλης
3. Γρήγορη ανάρρωση
4. Συνδυασμός με λιποαναρρόφηση

Γιατί η μείωση λίπους δεν αποτελεί από μόνη της λύση; 

Παρόλο που η λιποαναρρόφηση είναι μία σωστή επιλογή ως προς τη μείωση του ανεπιθύμητου λίπους, δεν προσφέρει από μόνη της τη λύση, ώστε να σφίξουν παράλληλα και τα χέρια. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα σε μεγάλης ηλικίας ασθενείς ή σε όσους έχουν παρουσιάσει μεγάλες διακυμάνσεις στο βάρος τους. Όταν παρατηρείται παράλληλα απώλεια της ελαστικότητας του δέρματος -γεγονός που σημαίνει ότι το δέρμα έχει χάσει την ικανότητά του να συρρικνώνεται- τότε χρειάζεται και η βραχιονοπλαστική.

«Η λιποαναρρόφηση, που γίνεται στα χέρια, που, ήδη, έχουν αρχίσει να «σακουλιάζουν», δεν θα διορθώσει την εικόνα τους. Όταν συνυπάρχουν περίσσεια λίπους και περίσσεια δέρματος, η λιποαναρρόφηση από μόνη της δεν είναι αρκετή, για να προσφέρει τη βελτιωμένη μορφή που επιθυμούν οι ασθενείς», τονίζει ο κ. Γαϊτάνης.

Τι χρειάζεται να προσέξει ο ασθενής μετά την επέμβαση; 

Μετά το πέρας της επέμβασης, ο ασθενής μπορεί να γυρίσει στο σπίτι του, δεν χρειάζεται διανυκτέρευση στην κλινική. Επίσης μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες πολύ σύντομα. Χρειάζεται, όμως, να φορέσει για κάποιες μέρες έναν ελαστικό επίδεσμο και μπορεί να ξεκινήσει έντονη φυσική δραστηριότητα περίπου τρεις εβδομάδες μετά και με τη σύμφωνη γνώμη του ιατρού του. Τα αποτελέσματα είναι άμεσα ορατά, με σταδιακά συνεχή βελτίωση για διάστημα έξι έως δώδεκα εβδομάδων, μετά το πέρας της θεραπείας.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια είναι μια ύπουλη, τυραννική νόσος που απειλεί ευθέως την ποιότητα ζωής και την ίδια τη ζωή των πασχόντων ατόμων, κυρίως γιατί δεν διαγιγνώσκεται νωρίς. Και αυτό είναι ιδιαίτερα λυπηρό γιατί υπάρχει μια πολύ απλή και εύκολη εξέταση που εντοπίζει το πρόβλημα στην αρχή του. Είναι η σπιρομέτρηση, μια εξέταση που είναι σωτήρια κατά της νόσου στα χέρια των πνευμονολόγων και, ειδικά για τα άτομα που καπνίζουν, είναι επιβεβλημένη.

Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ)

Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD), αποτελεί χρόνια πάθηση, η οποία χαρακτηρίζεται από απόφραξη των αεραγωγών με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ροής του αέρα κατά την αναπνοή.

Η απόφραξη των αεραγωγών οφείλεται κυρίως σε δύο αιτίες:

1. Στη σύσπαση των λείων μυϊκών ινών του τοιχώματος του βρόγχου (λόγω εισπνοής ερεθιστικών ουσιών όπως ο καπνός του τσιγάρου) με αποτέλεσμα να μικραίνει ο αυλός του βρόγχου
2. Στις αυξημένες εκκρίσεις λόγω της φλεγμονής που προκαλείται.

Πρόκειται για μια ύπουλη ασθένεια η οποία αναπτύσσεται βραδέως και αργεί να δώσει συμπτώματα, τα οποία, μάλιστα, στα αρχικά στάδια της νόσου μπορεί να μην προκαλέσουν ανησυχία.

Η σημαντικότερη αιτία της είναι το κάπνισμα. Όσο μεγαλύτερη είναι η έκθεση στον καπνό των τσιγάρων (ποσότητα τσιγάρων ημερησίως και χρόνια καπνίσματος), τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για ανάπτυξη της νόσου. Αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας σε όλο τον κόσμο, όπως αναφέρει ο κ. Νικόλαος Χαΐνης, Διευθυντής Πνευμονολόγος στο Metropolitan Hospital.

Συμπτώματα

Η ΧΑΠ αναπτύσσεται βραδέως. Αργεί να δώσει συμπτώματα, όταν δε αυτά εγκατασταθούν, συνήθως έχουν προκληθεί βλάβες μη αναστρέψιμες. Η συμπτωματολογία εξαρτάται από τη βαρύτητα της νόσου.

Διακρίνουμε 4 μορφές βαρύτητας.

• Την ήπια μορφή, στην οποία το μόνο σύμπτωμα που υπάρχει συνήθως είναι ο λεγόμενος «τσιγαρόβηχας».
• Τη μέτρια μορφή, στην οποία εκτός από το βήχα, μπορεί να έχουμε αυξημένη απόχρεμψη και μικρού βαθμού δύσπνοια ή/και συριγμό στην κόπωση.
• Τη σοβαρή μορφή και την πολύ σοβαρή μορφή, στην οποία έχουμε συχνά επεισόδια με βήχα και συριγμό καθώς και δύσπνοια η οποία μπορεί να υπάρχει και στην ανάπαυση, κυάνωση, περιφερικό οίδημα.

Διάγνωση

Η εξέταση που μπορεί να δείξει αν κάποιος πάσχει από ΧΑΠ είναι η σπιρομέτρηση. Πρόκειται για μια εύκολη στην εκτέλεσή της εξέταση που δεν απαιτεί ειδική προετοιμασία και μπορεί να γίνει σε κάθε πνευμονολογικό ιατρείο. Η σπιρομέτρηση δίνει τη δυνατότητα να εντοπιστεί η νόσος στην αρχή της, όταν αυτή ξεκινά να αναπτύσσεται πριν ακόμα δώσει κάποια συμπτωματολογία και έτσι προλαμβάνονται η εκδήλωση και η εγκατάστασή της. Αυτό το γεγονός καθιστά τη σπιρομέτρηση μια εξέταση πολύ σημαντική για την πρώιμη διάγνωση της ΧΑΠ και, επομένως, αναγκαία για όλα τα άτομα που καπνίζουν συστηματικά. Ωστόσο, την σπιρομέτρηση θα πρέπει να την ακολουθήσουν μια σειρά από περισσότερο εξειδικευμένες εξετάσεις όπως: διαχυτική ικανότητα των πνευμόνων, στατικοί και δυναμικοί όγκοι, αντιστάσεις αεραγωγών, οξυμετρία σε ηρεμία και κόπωση και αξονική τομογραφία θώρακος. Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να γίνουν σε ειδικά εργαστήρια αναπνευστικής λειτουργίας, όπως αυτό που διαθέτει το Metropolitan Hospital και είναι απαραίτητες για την πλήρη διάγνωση καθώς και για τη σταδιοποίηση της νόσου που εκτός από τις σπιρομετρικές τιμές πρέπει να λάβει υπόψη και παραμέτρους όπως ο αριθμός των παροξύνσεων, η συμπτωματολογία και ο βαθμός δύσπνοιας, όπως εξηγεί ο κ. Χαΐνης.

Ο βαθμός βαρύτητας καθορίζεται κυρίως από τον όγκο του αέρα που εκπνέεται βίαια σε 1 δευτερόλεπτο. Η τιμή αυτή ονομάζεται FEV1 (βίαια εκπνεόμενος όγκος αέρα σε ένα δευτερόλεπτο).

Όταν η τιμή της FEV1 είναι μικρότερη από 80% της προβλεπόμενης σημαίνει ότι υπάρχει απόφραξη στους αεραγωγούς.

Αναφορικά με τις τιμές της FEV1, η ΧΑΠ διακρίνεται σε 4 στάδια βαρύτητας σύμφωνα με τις οδηγίες της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για τη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (GOLD: Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease):

• Ήπια ΧΑΠ όταν η FEV1 είναι 80% της προβλεπόμενης
• Μέτρια ΧΑΠ όταν η FEV1 είναι 50-79% της προβλεπόμενης
• Σοβαρή ΧΑΠ όταν η FEV1 είναι 30-49% της προβλεπόμενης
• Πολύ σοβαρή ΧΑΠ όταν η FEV1 είναι μικρότερη από 30% της προβλεπόμενης

Θεραπεία

Όσο νωρίτερα διαγνωστεί το πρόβλημα, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Απαραίτητη προϋπόθεση όμως είναι η οριστική διακοπή του καπνίσματος, το οποίο αποτελεί την κυριότερη αιτία της νόσου. Στα αρχικά στάδια, η νόσος μπορεί να θεραπευθεί πλήρως, αντιθέτως όμως, αν καθυστερήσει η διάγνωση, η νόσος εξελίσσεται και εγκαθίσταται μόνιμα.

Θα πρέπει να τονιστεί ότι οι ασθενείς με ΧΑΠ έχουν κακή ποιότητα ζωής, που χειροτερεύει παράλληλα με την εξέλιξη της νόσου. Στα τελικά στάδιά της οδηγεί σε πλήρη αναπηρία με συνεχή συμπτώματα: βήχα, συνήθως παραγωγικό, και, το κυριότερο, δύσπνοια με αποτέλεσμα οι ασθενείς σε αυτά τα στάδια να είναι καθηλωμένοι στο κρεβάτι με οξυγόνο και ανίκανοι πολλές φορές να αυτοεξυπηρετηθούν.

Η θεραπεία της ΧΑΠ περιλαμβάνει γενικά μέτρα, όπως η σωματική άσκηση, η απώλεια σωματικού βάρους, ο εμβολιασμός για τη γρίπη και τον πνευμονιόκοκκο, καθώς και φαρμακευτικά σκευάσματα με ουσίες βρογχοδιασταλτικές και αντιφλεγμονώδεις οι οποίες βελτιώνουν την απόφραξη των αεραγωγών, καταλήγει ο κ. Χαΐνης.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Οι ιοί είναι η πιο κοινή αιτία πονόλαιμου. Ωστόσο, ο στρεπτοκοκκικός  λαιμός είναι μια λοίμωξη στο λαιμό και τις αμυγδαλές που προκαλείται από βακτήρια που ονομάζονται “στρεπτόκοκκοι της ομάδας Α”, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (Centers for Disease Control and Prevention).

Πως μπορείτε να πάθετε αυτή την λοίμωξη;

Οι στρεπτόκοκκοι της ομάδας Α ζουν στη μύτη και το λαιμό και μπορούν εύκολα να εξαπλωθούν σε άλλους ανθρώπους. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όλα τα μολυσμένα άτομα δεν έχουν συμπτώματα ή φαίνονται άρρωστα. Οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί εξαπλώνουν τα βακτήρια με βήχα ή φτέρνισμα, το οποίο δημιουργεί μικρά αναπνευστικά σταγονίδια που περιέχουν τα βακτήρια.

Οι άνθρωποι μπορούν να αρρωστήσουν εάν:

• Αναπνεύσουν  αυτά τα σταγονίδια
• Αγγίξουν κάτι με σταγονίδια πάνω του και μετά αγγίξουν το στόμα ή τη μύτη τους
• Πιούν από το ίδιο ποτήρι ή φάνε από το ίδιο πιάτο με ένα άρρωστο άτομο
• Αγγίξουν τις πληγές στο δέρμα που προκαλούνται από το στρεπτόκοκκο της ομάδας Α (impetigo)

Ο πόνος και ο πυρετός χωρίς βήχα είναι κοινά σημάδια και συμπτώματα

Γενικά, ο στρεπτοκοκκικού  λαιμός είναι μια ήπια λοίμωξη, αλλά μπορεί να είναι πολύ επώδυνη. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα του στρεπτοκοκκικού λαιμού περιλαμβάνουν:

• Πονόλαιμος που μπορεί να ξεκινήσει πολύ γρήγορα
• Πόνος κατά την κατάποση
• Πυρετός
• Κόκκινες και πρησμένες αμυγδαλές, μερικές με πύον
• Πρησμένοι λεμφαδένες στο μπροστινό μέρος του λαιμού
• Μικρές, κόκκινες κηλίδες στον ουρανίσκο

Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, πόνο στο στομάχι, ναυτία ή έμετο – ειδικά σε παιδιά. Κάποιος με στρεπτοκοκκικό λαιμό μπορεί επίσης να έχει ένα εξάνθημα γνωστό ως οστρακιά.

Τα ακόλουθα συμπτώματα υποδηλώνουν ότι ένας ιός είναι η αιτία της ασθένειας αντί του στρεπτοκοκκικού λαιμού:

• Βήχας
• Καταρροή
• Βραχνάδα (αλλαγές στη φωνή σας που την κάνουν να αναπνέει, σπασμένη ή τεταμένη)
• Επιπεφυκίτιδα (ονομάζεται επίσης ροζ μάτι)

Τα παιδιά και ορισμένοι ενήλικες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο

Οποιοσδήποτε μπορεί να πάθει αυτή την λοίμωξη, αλλά υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης της. Οστρεπτοκοκκικός λαιμός είναι πιο συχνός στα παιδιά από τους ενήλικες. Είναι πιο συχνή σε παιδιά ηλικίας 5 έως 15 ετών. Είναι σπάνιο σε παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών. Οι ενήλικες που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για στρεπτό λαιμό περιλαμβάνουν:

• Γονείς παιδιών σχολικής ηλικίας
• Ενήλικες που συχνά έρχονται σε επαφή με παιδιά
• Η στενή επαφή με άλλο άτομο με στρεπτοκοκκικό λαιμό είναι ο πιο κοινός παράγοντας κινδύνου για ασθένεια. Για παράδειγμα, εάν κάποιος έχει στρεπτοκοκκικό λαιμό, συχνά εξαπλώνεται σε άλλα άτομα.

Τα αντιβιοτικά σας θεραπεύουν πολύ γρήγορα

Οι γιατροί θεραπεύουν τον στρεπτό λαιμό με αντιβιοτικά. Συνιστάται είτε η πενικιλίνη είτε η αμοξικιλίνη ως πρώτη επιλογή για άτομα που δεν είναι αλλεργικά στην πενικιλλίνη. Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν άλλα αντιβιοτικά για τη θεραπεία του στρεπτοκοκκικού  λαιμού σε άτομα που είναι αλλεργικά στην πενικιλίνη.

Τα οφέλη των αντιβιοτικών περιλαμβάνουν:

• Μείωση του χρόνου που κάποιος είναι άρρωστος
• Μείωση των συμπτωμάτων (αίσθηση καλύτερου)
• Αποτροπή της εξάπλωσης των βακτηρίων σε άλλους
• Πρόληψη σοβαρών επιπλοκών όπως ρευματικός πυρετός

Προστατέψτε τον εαυτό σας και τους άλλους

Οι άνθρωποι μπορούν να πάθουν στρεπτοκοκκικό λαιμό περισσότερες από μία φορές. Ο στρεπτοκοκκικός λαιμός  δεν προστατεύει κάποιον από το να το ξανά πάθει στο μέλλον.  Ενώ δεν υπάρχει εμβόλιο για την πρόληψη του στρεπτοκοκκικού  λαιμού, υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για να προστατεύσουν τον εαυτό τους και τους άλλους.

Η καλή υγιεινή βοηθά στην αποτροπή μολύνσεων από τον στρεπτοκοκκικό λαιμό :

• Καλύψτε το στόμα και τη μύτη σας με ιστό όταν βήχετε ή φτερνίζεστε
• Βάλτε τον χρησιμοποιημένο χαρτομάντιλο σας στο καλάθι απορριμμάτων
• Βήχας ή φτάρνισμα στο μανίκι ή τον αγκώνα σας, όχι στα χέρια σας, εάν δεν έχετε χαρτομάντιλο
• Πλύνετε τα χέρια σας συχνά με σαπούνι και νερό για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα
• Χρησιμοποιήστε αντισηπτικό εάν δεν υπάρχουν σαπούνι και νερό
• Πρέπει επίσης να πλένετε ποτήρια, σκεύη και πιάτα αφού κάποιος που είναι άρρωστος τα χρησιμοποιεί. Αυτά τα είδη είναι ασφαλή για χρήση από τους άλλους μόλις πλυθούν.

Το αντισηπτικό τζελ έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μας! Ωστόσο, αν και ευεργετικό, γιατί σκοτώνει ιούς και βακτήρια, σύμφωνα με τον Dr. Richard Martin είναι καταστροφικό για το μικροβίωμα του δέρματος, οπότε προσπάθησε να πλένεις τα χέρια σου περισσότερο με το σαπούνι. Και επειδή το νερό προκαλεί αφυδάτωση, μια κρέμα χεριών πλούσια σε ενυδατικά και θρεπτικά συστατικά (π.χ. γλυκερίνη, νιασιναμίδη, βάλσαμο, κερί μελισσών) που καταπραΰνει και επανορθώνει τον προστατευτικό φραγμό του δέρματος είναι η ιδανική λύση για να αποκαταστήσεις τη χαμένη ενυδάτωση και να βελτιώσεις την όψη των πολύτιμων χεριών σου.

Οι ασθενείς με COVID-19 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης δυνητικά θανατηφόρων θρόμβων αίματος, ενώ στην ίδια κατηγορία ασθενών διαπιστώνονται υψηλότερα ποσοστά καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων,   με βάση τα αυξανόμενα στοιχεία που έχουν  πλέον στα χέρια τους οι ειδικοί σ’ όλον τον κόσμο, τόνισαν οι ομιλητές κατά  τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θρόμβωσης, (13 Οκτωβρίου), στην οποία συμμετέχουν  20 επιστημονικές εταιρείες και  έχει  την Αρωγή και Στήριξη του  Υπουργείου Υγείας.

«Ο ιός SARS–CoV – 2 όπως και ο ιός της γρίπης εισέρχονται σε συμβάματα που αφορούν μηχανισμούς φλεβοθρόμβωσης. Οι παρατηρήσεις των τελευταίων μηνών έχουν καταδείξει τη σημασία της προφύλαξης και της θεραπείας των ασθενών με λοίμωξη COVID 19, λαμβάνοντας υπόψιν θρομβωτικά επεισόδια τα οποία παρουσιάζουν κατά τη διάρκεια της νόσησης. Ιδιαίτερης σημασίας είναι η κατηγοριοποίηση των ασθενών που θα τύχουν παρέμβασης με αντιπηκτική αγωγή, γιατί η παρέμβαση αυτή όπως έχει φανεί σε μελέτες αφορά κυρίως τους νοσηλευόμενους ασθενείς» ανέφερε ο κος Παναγιώτης Γαργαλιάνος-Κακολύρης, Παθολόγος – Λοιμωξιολόγος, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων

«Για τους καρδιολόγους η θρόμβωση είναι πάντα συνδεδεμένη με το έμφραγμα, την πιο απειλητική για τη ζωή θρομβωτική επιπλοκή μαζί με το εγκεφαλικό επεισόδιο. Προσπαθούμε οι ασθενείς μας να ρυθμίσουν όσο το δυνατόν καλύτερα τους παράγοντες κινδύνου τους, ώστε να μην φτάσουμε σε μία τέτοια στιγμή.» τόνισε ο κος Δημήτρης Ρίχτερ, Καρδιολόγος. Δ/ντής της  Καρδιολογικής Κλινικής  της Ευρωκλινικής Αθηνών και Πρόεδρος του Ι.Μ.Ε.Θ.Α (Ινστιτούτο Μελέτης και Εκπαίδευσης στη Θρόμβωση και την Αντιθρομβωτική Αγωγή).  «Το 2020 προσέθεσε μία ακόμα αιτία για την καλή ρύθμιση των παραγόντων κινδύνου, την COVID-19. Μία νόσος που προκαλεί μέσα από τις πολλές επιβλαβείς δράσεις του στο ανθρώπινο σώμα μία διάχυτη ενδοθηλίτιδα, μία φλεγμονή του ενδοθηλίου των αγγείων δηλαδή, η οποία καταλήγει σε βλάβες στα αγγεία των πνευμόνων, θρομβώσεις αυτών και βλάβη απευθείας στον καρδιακό μυ. Η όσο το δυνατόν καλύτερη ρύθμιση των παραγόντων κινδύνου και η απώλεια βάρους μπορούν να μας βοηθήσουν να θωρακίσουμε καλύτερα τον οργανισμό μας απέναντι σε αυτόν τον πανούργο νέο εχθρό της υγείας μας.»,  

«1 στους 4 θανάτους παγκοσμίως οφείλεται στη θρόμβωση, επεσήμανε ο  κος Αλέξανδρος Τσελέπης, Καθηγητής Βιοχημείας – Κλινικής Χημείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Αντιπρόεδρος  του Ι.Μ.Ε.Θ.Α (Ινστιτούτου Μελέτης και Εκπαίδευσης στη Θρόμβωση και την Αντιθρομβωτική Αγωγή).  Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται φέτος στη Φλεβική Θρομβοεμβολική Νόσο, η οποία χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία θρόμβων στις μεγάλες φλέβες των άκρων (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση), οι οποίοι μπορεί με την κυκλοφορία να μεταφερθούν και να αποφράξουν τα αγγεία των πνευμόνων, οδηγώντας στην πνευμονική εμβολή, μια πολύ επικίνδυνη και πολύ συχνά θανατηφόρο νόσο» συνέχισε ο Καθηγητής.

«Πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα απέδειξαν ότι η θρόμβωση και ιδιαίτερα η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση εμφανίζεται συχνά σε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19 και οι ασθενείς αυτοί έχουν πολύ δυσμενή πρόβλεψη ως προς την εξέλιξη της νόσου. Αυτό έχει οδηγήσει τις διάφορες επιστημονικές εταιρείες, όπως η Διεθνής Εταιρεία Θρόμβωσης και Αιμόστασης (ISTH), να εκδώσουν πρόσφατα οδηγίες για την πρόγνωση του κινδύνου θρόμβωσης και τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής για την προφύλαξη από τη θρόμβωση των νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19. Σχετικές οδηγίες για την προφύλαξη των ασθενών αυτών από τη θρόμβωση έχει επίσης εκδώσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας» επεσήμανε ο κος Τσελέπης. 

Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση είναι γενικά  η κύρια αιτία αναπηρίας καθώς και πρόωρων θανάτων στους νοσηλευόμενους ασθενείς, ενώ εμφανίζεται επίσης συχνά στους ασθενείς με καρκίνο και αποτελεί τη 2η αιτία θανάτων στους ασθενείς αυτούς, με ετήσια επίπτωση 0,5%, σε σύγκριση με την επίπτωση 0,1 % που παρατηρείται στο γενικό πληθυσμό. 

«Η πανδημία της  COVID-19 δοκιμάζει διαρκώς τις αντοχές του Εθνικού Συστήματος Υγείας και το υγειονομικό προσωπικό έχει κληθεί να ανταπεξέλθει σε πολύ δύσκολες συνθήκες.» τόνισε ο κος Θάνος Ασκητής, Καθηγητής Ψυχιατρικής & Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας. «Εκτός από τις δομές του Ε.Σ.Υ. η πανδημία δοκιμάζει και τα όρια σωματικής και ψυχολογικής αντοχής γιατρών και νοσηλευτών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Σωματικής μέσα από πολύωρες βάρδιες και επαναλαμβανόμενες εφημερίες σε τμήματα Covid, αλλά και ψυχολογικής μέσα από τη σύνδεση του υγειονομικού προσωπικού με τους ασθενείς, αλλά και το φόβο μόλυνσης των ιδίων ή και μετάδοσης του ιού στα δικά τους συγγενικά πρόσωπα. Είναι χαρακτηριστικό ότι το υγειονομικό προσωπικό στο Ε.Σ.Υ. της Ελλάδας έχει μια ιδιαίτερα ανθρωποκεντρική προσέγγιση προς τον ασθενή, εστιάζοντας πρωτίστως στο ότι είναι άνθρωπος και δίνοντας μεγάλη προσοχή και στην ψυχολογική του κατάσταση, πέρα από την οργανική νόσο»

«Όσον αφορά στη χρήση της μάσκας», συνέχισε ο Καθηγητής «πολλά έχουν ειπωθεί και πολλά έχουν αλλάξει από την έναρξη της πανδημίας. Είναι γεγονός ότι σε περιόδους πανδημίας η μάσκα αποτελούσε πάντα το κυρίαρχο και αποτελεσματικότερο μέσο για την μη διάδοση του ιού. Ωστόσο, φαίνεται ότι η χρήση της δεν είναι πάντα τόσο εύκολη. 

Το γεγονός ότι η χρήση της μάσκας είναι υποχρεωτική και δεν υπάρχει η δυνατότητα της ελεύθερης επιλογής μπορεί να δημιουργεί έντονο αίσθημα καταπάτησης μιας από τις βασικές μας ανάγκες, αυτή της αυτονομίας. Πολλοί θεωρούν ότι με την επιβολή χρήσης της ο άνθρωπος φιμώνεται και του στερείται το δικαίωμά του να μιλάει και να διεκδικεί. Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη αρνητικών συναισθημάτων, όπως είναι ο θυμός, το άγχος και η ένταση και πολλές φορές δημιουργούνται διαπληκτισμοί.  

Από την άλλη, συναισθήματα άγχους και θυμού μπορούν επίσης να μας δημιουργηθούν και από το γεγονός ότι υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που δεν φορούν μάσκα. Γνωρίζοντας πλέον την σημαντικότητά της, μπορεί να μας αγχώσει το γεγονός ότι κάποιος που βρίσκεται δίπλα μας δεν φοράει την μάσκα του. 

Τελικά, μπορεί να δυσκολευόμαστε να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας σχετικά με τις μάσκες, αλλά ίσως έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τα ψυχολογικά εμπόδια σχετικά με την χρήση του», κατέληξε ο κος Ασκητής.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Το παρατεταμένο ελληνικό καλοκαίρι έχει φτάσει πια στο τέλος του, όπως και οι μέρες με έντονη ηλιοφάνεια. Για πολλούς το φθινόπωρο φέρνει μελαγχολία, αφού οι μέρες μικραίνουν και ο ήλιος κρύβεται γρήγορα, αλλά για το δέρμα αυτό αποτελεί μεγάλη ανακούφιση, αφού η πολύμηνη έκθεσή του στην ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να το έχει ταλαιπωρήσει ή να έχει προκαλέσει βλάβες. Για να διαπιστωθεί ο αντίκτυπος της αμέριμνης παράδοσής μας στις ζεστές ακτίνες του ήλιου τους τελευταίους μήνες, τώρα είναι η πιο κατάλληλη εποχή να το ελέγξουμε προσεκτικά. 

«Η έκθεση του δέρματος στην υπεριώδη ακτινοβολία προκαλεί σφάλματα στο DΝΑ, τα οποία το σώμα είναι ικανό να διορθώνει, όταν είναι υγιές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απόλυτο, αφού οι μηχανισμοί επιδιόρθωσης δεν λειτουργούν πάντοτε άψογα, για ποικίλους λόγους. Η σχέση ποσότητας υπεριώδους ακτινοβολίας και ικανότητας αποκατάστασης της βλάβης του DNA είναι δοσοεξαρτώμενη και σε περίπτωση αποτυχίας είναι ορατός ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου», μας εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Δρ Χρήστος Στάμου. 

Οι ακτίνες UVA και UVB αποτελούν παράγοντα κινδύνου σχηματισμού απλών και δυσπλαστικών σπίλων (ελιών), γι’ αυτό και ο αριθμός εκείνων που εμφανίζονται μετά τη γέννηση είναι μεγαλύτερος σε περιοχές του σώματος που εκτίθενται περισσότερο σε αυτές. 

«Οι σπίλοι σχηματίζονται όταν τα μελανοκύτταρα αναπτύσσονται σε ένα σύμπλεγμα αντί να εξαπλώνονται σε ολόκληρο το δέρμα. Άλλοτε υπάρχουν από τη γέννηση (συγγενείς) και άλλοτε εμφανίζονται αργότερα, κυρίως κατά τα πρώτα 25 χρόνια της ζωής μας. Όσοι έχουν συγγενείς σπίλους αντιμετωπίζουν ελαφρώς μεγαλύτερο κίνδυνο μελανώματος απ’ ότι όσοι τους αποκτούν μετά τη γέννησή τους. Φυσιολογική θεωρείται η ύπαρξη από 10 έως 40 σπίλων. Όσοι έχουν πάνω από 50 διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο μελανώματος. 

Κάποιοι κατά τη διάρκεια της ζωής τους αναπτύσσουν δυσπλαστικούς σπίλους, δηλαδή μεγαλύτερες σε διάμετρο ακανόνιστου σχήματος και ανομοιόμορφου χρώματος ελιές. Αυτές έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εξελιχθούν σε μελάνωμα. Υπολογίζεται ότι οι άνθρωποι που έχουν πάνω από 10 τέτοιους δυσπλαστικούς σπίλους αντιμετωπίζουν 12πλάσιο κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος», εξηγεί περαιτέρω ο δρ Στάμου. 

Το μελάνωμα είναι η πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος, η οποία ξεκινά στα μελανοκύτταρα. Είναι δυνητικά επικίνδυνο επειδή μπορεί να εισβάλει σε κοντινούς ιστούς και να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, όπως ο πνεύμονας, το ήπαρ, τα οστά ή ο εγκέφαλος. Μπορεί να αναπτυχθεί από έναν απλό ή έναν δυσπλαστικό σπίλο, αλλά και σε μια οποιαδήποτε άλλη περιοχή φυσιολογικού δέρματος. 

Στην Ευρώπη, περίπου το 1% των ανθρώπων θα αναπτύξει μελάνωμα κάποια στιγμή στη ζωή του, αλλά υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις από τη μία χώρα στην άλλη. Ετησίως, διαγιγνώσκονται με μελάνωμα περίπου 15 άνθρωποι ανά 100.000, με το ποσοστό να παρουσιάζει αυξητικές τάσεις σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. 

Ο ήλιος αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση μελανώματος και άλλων δερματικών καρκίνων. Άτομα με λευκή επιδερμίδα κινδυνεύουν περισσότερο από τους μελαχρινούς ή μελαμψούς ανθρώπους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η νόσος κάνει χρωματικές διακρίσεις. Επίσης, στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι όσοι έχουν υποστεί 2 ηλιακά εγκαύματα, είτε στην παιδική τους ηλικία είτε ως ενήλικες, έχουν διπλάσιες πιθανότητες ανάπτυξης μελανώματος. Όσο μεγαλύτερη είναι δε η συνολική έκθεση στον ήλιο κατά τη διάρκεια της ζωής, τόσο υψηλότερος ο κίνδυνος. 

«Τόσο, λοιπόν, οι υπάρχουσες ελιές όσο και οι νεοεμφανισθείσες μπορούν να εξελιχθούν σε μελάνωμα. Όσο νωρίτερα αναζητηθούν και βρεθούν οι αρχικές ενδείξεις, και χειρουργηθεί το μελάνωμα τόσο πιθανότερη είναι η επιτυχία της θεραπείας», προειδοποιεί ο δρ Στάμου. 

Γι’ αυτό είναι απαραίτητη η τακτική αυτοεξέταση, αλλά και ο έλεγχος από έναν ειδικό. Η συχνότητα εξαρτάται από τους παράγοντες κινδύνου που διατρέχει ο καθένας και κυμαίνεται από κάθε 3 μήνες έως κάθε 2 χρόνια. Παρότι το μελάνωμα δεν γνωρίζει από εποχές και μπορεί να εμφανιστεί οποτεδήποτε, είναι λογική η αναζήτηση τυχόν αλλαγών στους υπάρχοντες σπίλους και νέων βλαβών που έχουν εμφανιστεί κατά τη διάρκεια ή μετά το καλοκαίρι. Οποιαδήποτε ασυμμετρία, αλλοίωση του περιγράμματος, αλλαγή στο χρώμα και τη διάμετρο αποτελούν σοβαρές ενδείξεις που θα πρέπει να διερευνηθούν από ειδικό. 

Σύμφωνα με τον δρ Χρήστο Στάμου, το καλύτερο μέσο πρόληψης του μελανώματος είναι η τακτική και ακριβής παρακολούθηση των σπίλων μέσω της χαρτογράφησης. Η πιο σύγχρονη διαγνωστική τεχνική είναι η δερματοσκόπηση, όπου με ειδικές ηλεκτρονικές συσκευές και φακούς που μεγεθύνουν και εκπέμπουν πολωμένο φως αξιολογούνται τα ειδικά μορφολογικά χαρακτηριστικά των υπό εξέταση βλαβών. Η διαδικασία είναι απλή. Με τη χρήση ειδικής κάμερας,υψηλής ευκρίνειας, λαμβάνονται φωτογραφίες όλου του σώματος, εντοπίζονται με ακρίβεια και καταγράφονται όλοι οι σπίλοι και μέσω του δερματοσκοπίου ελέγχεται το σχήμα, το περίγραμμα, το μέγεθος και το χρώμα κάθε βλάβης στις επαναληπτικές εξετάσεις. Η ψηφιακή απεικόνιση και το ειδικό λογισμικό δίνουν τη δυνατότητα εντοπισμού της παραμικρής διαφοράς στη δομή κάθε σπίλου ξεχωριστά και παρέχεται στατιστική πιθανότητα κινδύνου. Η εξέταση είναι εντελώς ανώδυνη και ασφαλής (χωρίς ακτινοβολία), με τη διενέργεια της οποίας το ποσοστό διάγνωσης κακοήθειας αυξάνεται κατά 30%, αρκεί η εξέταση να πραγματοποιείται από εκπαιδευμένο και έμπειρο δερματολόγο. 

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Ο Καρκίνος του Ήπατος είναι ο 6^ος κατά σειρά εμφανιζόμενος καρκίνος παγκοσμίως και ο 4^ος πιο θανατηφόρος, συνήθως ως απόρροια των μακροπρόθεσμων επιδράσεων της ιογενούς ηπατίτιδας. Παρόλη τη μεγάλη του επικινδυνότητα, εντούτοις δεν έχει λάβει την απαιτούμενη δημοσιότητα και πληροφορία. Ως αποτέλεσμα, οι παράγοντες κινδύνου για την ασθένεια παραμένουν άγνωστοι τόσο στο ευρύ κοινό όσο και στις ομάδες υψηλού κινδύνου.

Στόχος της ενημερωτικής εκστρατείας, αποτελεί η ενημέρωση κυρίως του γενικού πληθυσμού για τους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης της νόσου, υπογραμμίζοντας το καίριο μήνυμα για έγκαιρη εξέταση, ιδίως για τις ομάδες υψηλού ρίσκου.

Με βασικό πυλώνα επικοινωνίας ένα ευφάνταστο τηλεοπτικό βίντεο σε μια ειδικά διαμορφωμένη ιστοσελίδα που παρέχει όλες τις πληροφορίες της νόσου στον επισκέπτη, προβολή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπαίθρια μηνύματα, καθώς και μέσω της διάχυσης ενημερωτικού υλικού σε καίρια σημεία αναφοράς, αποσκοπούμε στην έγκαιρη πρόληψη της νόσου και στην αποτροπή των συνεπειών της.

Με αφορμή την έναρξη της καμπάνιας «Δουλεύει για Σένα!» ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ασθενών Ήπατος Ελλάδος «Προμηθέας» Γιώργος Καλαμίτσης δήλωσε: «Η ενημέρωση και η πρόληψη αποτελούν το πρωταρχικό βήμα απέναντι στον καρκίνο του ήπατος. Παρόλη την αυξημένη θνητότητα που παρουσιάζει, ωστόσο δεν έχει λάβει την απαιτούμενη προσοχή. Η πληροφόρηση του κοινού σε απλή και κατανοητή γλώσσα, καθώς και η έγκαιρη διάγνωση, αποτελούν τα βασικά εργαλεία για την καίρια αντιμετώπιση της νόσου».

Η ενημερωτική εκστρατεία υλοποιείται με την ευγενική υποστήριξη της εταιρείας Roche.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει:

 

14/10/2020

Στις 9, 10 και 11 Οκτωβρίου 2020 στο ξενοδοχείο ‘’Γαλήνη’’ στα Καμένα Βούρλα, πραγματοποιήθηκε το 6^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιαματικής Ιατρικής,  σύμφωνα με τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας και πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ, με φυσική παρουσία και live streaming. Συμμετείχαν  εκλεκτοί εμπειρογνώμονες διεθνώς καταξιωμένοι και παρείχαν πλήρη ενημέρωση για τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα και τις εξελίξεις στην Ιαματική Ιατρική, με διαλέξεις, workshops και συζητήσεις στρογγυλής τράπεζας. Το 6^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιαματικής Ιατρικής διεξήχθη  με διεθνή συμμετοχή και σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου, συνδιοργανώθηκε δε από τις Περιφέρειες Αττικής και Στερεάς Ελλάδας και τον ΟΠΑΣΤΕ.

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Ιαματικής Ιατρικής, Καθηγητής κ. Κ. Κουσκούκης, ανέλυσε τους στόχους της Ακαδημίας και την παρούσα κατάσταση διεθνώς, ενεργώντας άοκνα για την προβολή και την καθιέρωση της Ιαματικής Ιατρικής και την αναβίωση του πνεύματος του Ιπποκράτη, αναδεικνύοντας την Ελλάδα ως θεραπευτικό και σύγχρονο εκπαιδευτικό κέντρο της Ιαματικής Ιατρικής αλλά και της Ιατρικής γενικότερα. Η Ιαματική Ιατρική με τη βοήθεια της επιστημονικής τεκμηρίωσης της θερμικής, μηχανικής, χημικής και ειδικότερα της βιολογικής και ανοσολογικής δράσης των ιαματικών φυσικών πόρων, αναδείχτηκε ως μία συμπληρωματική θεραπευτική μέθοδος στην θεραπευτική γκάμα της κλασικής ιατρικής.

Η Ιαματική Ιατρική ως συμπληρωματική θεραπεία βοηθά στην θεραπεία, αποκατάσταση και αποθεραπεία της σωματικής, ψυχικής και πνευματικής υγείας αλλά και προληπτικά, αντιμετωπίζοντας την ασθένεια του γήρατος, με την εφαρμογή προδιαγραφών μακροζωίας και ευζωίας. Ειδικότερα, η Ιαματική Ιατρική καταδείχθει ότι έχει θεραπευτική δράση σε παθήσεις μυοσκελετικού, νευρικού, αναπνευστικού, καρδιαγγειακού, αιμοποιητικού, γαστρεντερικού, ουρολογικού και ενδοκρινολογικού συστήματος καθώς και σε δερματολογικές, γυναικολογικές, αλλεργικές και ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις.

Στο συνέδριο αυτό αποτυπώθηκε η παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα με τις προσδοκίες ανάδειξης της χώρας μας ως παγκόσμιο Healthresort – Medispa για άτομα 3^ης και 4^ης ηλικίας και χρονίως πάσχοντες, αλλά υπό την ιατρική πάντα κάλυψη των έμπειρων και διεθνώς καταξιωμένων Eλλήνων Ιατρών για να σταματήσουμε το “braindrain”και να αναπτύξουμε το “braingain”, καθόσον θα αυξάνεται το ενδιαφέρον διεθνώς για την αναζήτηση αναβαθμισμένων ιατρικών υπηρεσιών θεραπείας, αποκατάστασης, αντιγήρανσης και ευεξίας στην Ελλάδα.

Ο Περιφερειάρχης Αττικής, Πρόεδρος του ΙΣΑ, του Παγκόσμιου Ιπποκράτειου Ινστιτούτου Ιατρών και της ΕΛΙΤΟΥΡ κ. Γ. Πατούλης στην ομιλία του τόνισε την σημασία αναβίωσης του πνεύματος του Ιπποκράτη που καθιέρωσε το Θερμαλισμό και τις ιαματικές θεραπείες και πρότεινε την Ελλάδα ως Ιαματικό Προορισμό στον παγκόσμιο χάρτη, τονίζοντας ότι η Αττική αποτελεί το κέντρο της πολιτικής και της φιλοσοφίας της Περιφέρειας, με σκοπό η Αττική να γίνει Μητρόπολη υγείας και ευεξίας.

Α. Σε ποιές περιπτώσεις συνιστάται ο εμβολιασμός της εγκύου γυναίκας;

1. Εάν η πιθανότητα να εκτεθεί στη λοίμωξη είναι μεγάλη.
2. Εάν η λοίμωξη έχει πιθανότητες να προκαλέσει προβλήματα υγείας στη μητέρα και το έμβρυο.
3. Εάν το συγκεκριμένο εμβόλιο είναι απίθανο να “βλάψει” το έμβρυο.

Σε αυτές τις περιπτώσεις τα οφέλη για τη μητέρα και το έμβρυο από τον εμβολιασμό, είναι μεγαλύτερα από τους δυνητικούς κινδύνους που απορρέουν από την έλλειψη εμβολιασμού.

( Κατευθυντήριες οδηγίες  του κέντρου ελέγχου λοιμώξεων Αμερικής- CDC  Guidelines 2011 ).

B. Ποιά εμβόλια είναι ασφαλή για χορήγηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης;

Γενικώς τα εμβόλια που περιέχουν αδρανοποιημένους ιούς (inactivated viruses) ή αδρανοποιημένα μικρόβια (inactivated microbes) δεν βλάπτουν το έμβρυο και θεωρούνται ασφαλή για χορήγηση στη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Οι συγκεκριμένοι μικρο-οργανισμοί ( ιοί, μικρόβια ) που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των εμβολίων, αναπτύσσονται σε καλλιεργητικά υλικά και έτσι χάνουν την επιθετική και τοξική τους συμπεριφορά.

Γ. Ποιά εμβόλια δεν είναι ασφαλή για χορήγηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης;

Αντιθέτως τα εμβόλια που περιέχουν ζωντανούς ιούς (live viruses), εξασθενημένους ιούς (attenuated viruses) ή ζωντανά μικρόβια (live microbes) μπορεί να βλάψουν σοβαρά το έμβρυο και δεν θεωρούνται ασφαλή για χορήγηση στην μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Δ. Εμβόλια ΑΣΦΑΛΗ  για χορήγηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

ΑΝΤΙΓΡΙΠΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ– INFLUENZA A- ANTI H1N 1 VACCINE

Αυτό που έχει τον αδρανοποιημένο H1N1 ιό είναι ασφαλές. Μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα στάδια της εγκυμοσύνης ή και σε θηλάζουσες μητέρες. Μια δόση γίνεται  βαθιά στον δελτοειδή μυ (άνω έξω τμήμα του βραχίονος).

Μελέτες δείχνουν ότι τα αντισώματα που παράγονται από τη μητέρα, ως αποτέλεσμα χορήγησης του εμβολίου, προστατεύουν όχι μόνο τη μητέρα αλλά και το έμβρυο για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής του. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα μητρικά αντισώματα περνούν τον πλακούντα και φτάνουν στο έμβρυο για να του δώσουν την προστασία που χρειάζεται.

ΤΡΙΠΛΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ  ΤΕΤΑΝΟ-ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΚΟΚΚΥΤΗ (TDaP).

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες του κέντρου ελέγχου λοιμώξεων Αμερικής (CDC  Guidelines 2011) το εμβόλιο είναι ασφαλές και θα πρέπει να δίδεται κυρίως σε όλες τις εγκύους που εργάζονται σε δομές υγείας ανεξαρτήτως επιπέδου ή βαθμού.

Η χορήγηση του εμβολίου είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την εξάλειψη του νεογνικού τετάνου και κοκκύτη, δύο νόσοι που αποτελούν συχνές αιτίες νεογνικών θανάτων.

Η μέγιστη παραγωγή αντισωμάτων από τη μητέρα και ακολούθως η μέγιστη παθητική προστασία (ανοσία) στο νεογνό εμφανίζονται αν η μητέρα εμβολιασθεί μεταξύ 27 και 36 εβδομάδων.

ΠΡΟΣΟΧΗ

ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ-Α,  ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ-Β,  ΠΟΛΙΟΜΥΕΛΙΤΙΔΑ,  ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΟ,  ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΟΚΟΚΚΟ.

Αυτά τα εμβόλια δεν αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη. Η χορήγησή τους όμως πρέπει να γίνεται μετά απο εκτίμηση του εξατομικευμένου κινδύνου. Η χορήγησή τους συνιστάται μόνο σε περιπτώσεις που η μητέρα έχει μεγάλες πιθανότητες να  νοσήσει και χρειάζεται γρήγορη προστασία.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι κυοφορούσες γυναίκες που κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών ή έχουν συντρόφους θετικούς στο Αυστραλιανό Αντιγόνο (HBsAg). Σε αυτές τις περιπτώσεις συνιστάται εμβολιασμός για ηπατίτιδα – Β.

Παρομοίως κυοφορούσες γυναίκες που έχουν υποστεί σπληνεκτομή λόγω ομοζύγου μεσογειακής αναιμίας επιτρέπεται να εμβολιαστούν για πνευμονιόκοκκο.

Ε. Εμβόλια ΜΗ ΑΣΦΑΛΗ για χορήγηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Τα ακόλουθα εμβόλια θεωρούνται μη ασφαλή για το έμβρυο και απαγορεύεται να χορηγούνται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης:

• Παρωτίτιδος
• Ανεμοβλογιάς
• Ιλαράς
• Ερυθράς
• MMR (Measles-Mumps-Rubella)
• HPV (Ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων για κονδυλώματα και καρκίνο τραχήλου)
• Τυφοειδούς πυρετού
• Φυματίωσης (BCG)
• COVID-19 (Μη διαθέσιμο προς το παρόν-Οι τρέχουσες μελέτες δεν περιλαμβάνουν εγκυους)

Συμπέρασμα

Πολύ λίγα εμβόλια θεωρούνται ασφαλή για χορήγηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η απόφαση να γίνει εμβολιασμός της εγκύου πρέπει να βασίζεται στον εξατομικευμένο κίνδυνο που διατρέχει κάθε γυναίκα να νοσήσει, στην επίδραση της νόσου στο έμβρυο αν δεν εμβολιαστεί η μητέρα και  στην πιθανότητα βλάβης του εμβρύου ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού.