Συντάκτης: ΔΥΟ Newsroom

Πρόσφατο άρθρο στην The Washington Post αποδελτιώνεται από τους Καθηγητές του ΕΚΠΑ Δημήτριο Παρασκευή (Αναπληρωτή Καθηγητή Επιδημιολογίας & Προληπτικής Ιατρικής).

Οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ αρχίζουν να προσανατολίζονται, αναφορικά με τον κορωνοϊό, υπέρ της στρατηγικής της «ανοσίας αγέλης» – μιας αμφιλεγόμενης προσέγγισης που επιτρέπει την ευρεία διασπορά του κορωνοϊού προκειμένου να αναπτυχθεί ανοσία στον πληθυσμό και ως συνέπεια να προστατευθούν οι ευάλωτες ομάδες.

Συγκεκριμένα, η ανοσία του πληθυσμού αυξάνεται, επιβραδύνεται η εξάπλωση του ιού και αν η ανοσία προσεγγίσει ένα συγκεκριμένο ποσοστό, η διασπορά του ιού θα σταματήσει. Το σημαντικό μειονέκτημα σε αυτήν την προσέγγιση είναι ότι για τον συγκεκριμένο ιό αν προσβληθούν πολλοί άνθρωποι, αντίστοιχα θα υπάρχει και υψηλός αριθμός θανάτων.

Tην περασμένη εβδομάδα, αξιωματούχοι του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας χαρακτήρισαν την εφαρμογή μιας τέτοιας στρατηγικής «πολύ επικίνδυνη».

«Αν αναλογιστούμε την ανοσία αγέλης ως διαδικασία που αφήνουμε τον ιό να μεταδοθεί ελεύθερα, αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο», δήλωσε η Maria Van Kerkhove, ειδικός του ΠΟΥ για την πανδημία Covid-19. «Πολλοί άνθρωποι θα πεθάνουν…»

Ο Soumya Swaminathan, επικεφαλής επιστήμονας του ΠΟΥ, δήλωσε ότι η τήρηση των μέτρων προστασίας, όσο το εμβόλιο δεν είναι διαθέσιμο αποτελεί την πρωταρχική στρατηγική πρόληψης. Τόνισε δε ότι «δεν έχει επιτευχθεί ο έλεγχος κάποιου λοιμώδους νοσήματος μέσω ανάπτυξης φυσικής ανοσίας».

Το Ηνωμένο Βασίλειο προσπάθησε να ακολουθήσει τη στρατηγική της ανοσίας αγέλης, αλλά την εγκατέλειψε νωρίς λόγω των δραματικών συνεπειών. Η Σουηδία, η οποία ακολουθεί μια παρόμοια στρατηγική, έχει επικριθεί έντονα λόγω ότι η χώρα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά μεταδόσεων και θανάτων από Covid-19 στον κόσμο.

Παρόλα αυτά η προσέγγιση της ανοσίας αγέλης παραμένει δημοφιλής στις ΗΠΑ με την Laura Ingraham να δηλώνει ότι η ανοσία αγέλη αποτελεί την «μόνη πρακτική οδό να πορευθούμε».

Πώς όμως λειτουργεί η ανοσία αγέλης;

Η ανοσία αγέλης επιτυγχάνεται όταν ένα ποσοστό ατόμων αποκτήσει ανοσία σε ένα νόσημα με συνέπεια ο ιός να μην μπορεί να μεταδοθεί σε άλλα άτομα, γεγονός που επιβραδύνει την εξάπλωσή του. Οι δύο κύριοι τρόποι επίτευξης της ανοσίας αγέλης είναι μέσω φυσικής ανοσίας – όταν δηλαδή κάποιος μολύνεται με τον ιό και το σώμα και αναπτύσσει αντισώματα που τον προστατεύουν από νέα μόλυνση – ή μέσω εμβολιασμού.

Ανάλογα με τον ιό, υπάρχει ένα συγκεκριμένο ποσοστό του πληθυσμού που πρέπει να αναπτύξει ανοσία μέχρι να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης – που ονομάζεται «κατώφλι ανοσίας αγέλης».

Για παράδειγμα, η ιλαρά – μια ιδιαίτερα μολυσματική νόσος – μπορεί να περιοριστεί μόνο όταν περίπου το 95% του πληθυσμού αναπτύξει ανοσία.

Μέχρι σήμερα δεν είναι απόλυτα σαφές το ακριβές ποσοστό του πληθυσμού που πρέπει να μολυνθεί με το νέο κορωνοϊό για να φτάσει το κρίσιμο όριο. Οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 20% έως 80%. Δεδομένης της μολυσματικότητας του κορωνοϊού, πιστεύεται ότι απαιτείται ποσοστό περίπου 65% με 70% για να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης.

Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου θα απαιτούσε πολύ χρόνο, και οι οροεπιδημιολογικές μελέτες εκτίμησαν ότι κατά μέσο όρο, μόλις το 5% με 10% του πληθυσμού σε όλο τον κόσμο έχει ανοσία. Αυτό το ποσοστό είναι υψηλότερο σε ορισμένες πόλεις όπως για παράδειγμα η Νέα Υόρκη

Ο Swaminathan ανέφερε ότι τα χαμηλά ποσοστά ανοσίας σημαίνουν ότι η πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού είναι ακόμη ευάλωτη στον ιό, γεγονός που μεταφράζεται ότι η διασπορά μπορεί να συνεχίζεται, και συνεπώς ο ενδεδειγμένος τρόπος για να επιτευχθεί το κρίσιμο ποσοστό ανοσίας είναι μόνο μέσω εμβολίου.

Οι υποστηρικτές της ανοσίας αγέλης μιλούν για προστασία των ηλικιωμένων, των τροφίμων οίκων ευγηρίας και άλλων ευπαθών ομάδων, επιτρέποντας παράλληλα τον ιό να μεταδοθεί  μεταξύ των νέων. Όμως, νεότερα στοιχεία υποδεικνύουν ότι άτομα μικρότερης ηλικίας μπορεί να μεταδώσουν σε ευάλωτους πληθυσμούς, ειδικά αν βρίσκονται στα μέλη της οικογενειακού τους κύκλου.

Η στρατηγική ανοσίας αγέλης περιπλέκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες από το γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό νέων και μεσήλικων ατόμων έχουν υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, και πάσχουν από άλλα νοσήματα που αυξάνουν τον κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές της νόσου Covid-19.

Σύμφωνα με ανάλυση της The Washington Post αν υποθέσουμε ότι η θνητότα του ιού είναι 1%, για να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης 65% στις ΗΠΑ όπου ο πληθυσμός είναι 328 εκατομμύρια, θα συμβούν περισσότεροι από 2 εκατομμύρια θάνατοι. Ακόμα και αν το κρίσιμο κατώφλι ανοσίας αγέλης και η θνητότητα είναι στο χαμηλότερο όριο, θα έπρεπε να συμβούν 656,000 θανάτοι, αριθμός σχεδόν τετραπλάσιος από τον ήδη υφιστάμενο αριθμό θανάτων.

Γιατί η Αμερική δεν μπορεί να αναμένει την ανοσία αγέλης;

Παραμένει επίσης άγνωστο εάν τα άτομα που αναρρώνουν από το covid-19 έχουν μακροπρόθεσμη ανοσία, ή αν ενδέχεται να επαναμολυνθούν. Αυτό θα μπορούσε να περιπλέξει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης.

Επίσης από πρακτική άποψη, είναι σχεδόν αδύνατο να απομονωθούν εντελώς οι ευάλωτοι πληθυσμοί.

Ο επιδημιολόγος του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Marc Lipsitch επισημαίνει ότι ακόμη και όταν και σε έναν μεγάλο πληθυσμό επιτευχθεί η ανοσία αγέλης, θα συνεχίσουν να υπάρχουν μεμονωμένα κρούσματα. Οι μεταδόσεις δεν θα μηδενισθούν αλλά θα επιτευχθεί σημαντική επιβράδυνση της διασποράς.

Ο Lipsitch δήλωσε επίσης ότι «Θα θέλαμε όλοι να μάθουμε πόσο μακριά είμαστε από το τέλος της πανδημίας», “Αλλά ανεξάρτητα από το πόσο είναι το ακριβές ποσοστό που απαιτείται για την ανοσία αγέλης, αυτό παραμένει ακόμα ένα ακαδημαϊκό ερώτημα, γιατί απέχουμε σημαντικά από το να το επιτύχουμε».

Ο Michael Osterholm, διευθυντής του University of Minnesota’s Center for Infectious Disease Research and Policy δήλωσε ότι «Δεν μπορούμε να αναμένουμε την ανοσία αγέλης. Δεν μπορούμε επίσης να περιμένουμε το εμβόλιο. Πρέπει να κάνουμε ό, τι είναι εφικτό άμεσα για τον περιορισμό των μεταδόσεων. Χρειαζόμαστε σχέδιο και εθνική στρατηγική. Χρειαζόμαστε όραμα. Αυτό δεν είναι κάτι που μπορούμε να παραγκωνίζουμε. Δεν μπορούμε να συζητάμε τι θα γίνει τον επόμενο μήνα ή τους επόμενους δύο μήνες. Χρειαζόμαστε να δράσουμε άμεσα»

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Η πρώτη ωοληψία για εξωσωματική γονιμοποίηση σε ζευγάρι με λοίμωξη Covid-19 πραγματοποιήθηκε στη Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποποίησης της Γ’ Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο ΠΓΝ Αττικόν, στις 5-9-2020.
Η γυναίκα είναι ασυμπτωματική φορέας και ο σύζυγος παρουσιάζει ήπια συμπτωματολογία. Το ζευγάρι παραπέμφθηκε από ιδιωτική Μονάδα εξωσωματικής γονιμοποίησης, μετά από συνεννόηση με τον ΕΟΔΥ.
Το πρόβλημα προέκυψε διότι η γυναίκα, παρά τις συστάσεις, προχώρησε στην τελική πυροδότηση της ωοθυλακιορρηξίας, μη γνωρίζοντας το αποτέλεσμα του μοριακού ελέγχου του ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος για λοίμωξη SARS-CoV-2.
Η ωοληψία πραγματοποιήθηκε από τον επιστημονικό υπεύθυνο της Μονάδας κ. Ε. Μακράκη και τη Διευθύντρια της κλινικής Καθηγήτρια κ. Σ. Καλανταρίδου, σύμφωνα με το ειδικό πρωτόκολλο επεμβάσεων ασθενών με λοίμωξη Covid-19. O μοριακός έλεγχος του σπέρματος για έλεγχο της παρουσίας του κορωνοϊού SARS-CoV-2 είναι αρνητικός. Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται μοριακός έλεγχος και του ωοθυλακικού υγρού. Σε περίπτωση αρνητικού αποτελέσματος, η εμβρυολόγος κ. Τ. Βράντζα θα προχωρήσει σε γονιμοποίηση των ωαρίων και κατάψυξη, σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες.
Η εμβρυομεταφορά θα γίνει σε επόμενο χρονικό διάστημα, μετά την αποδρομή της λοίμωξης Covid-19.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Τα μικρά παιδιά είναι από τη φύση τους γεμάτα περιέργεια και δεν έχουν ανεπτυγμένη την αίσθηση του κινδύνου, για αυτό και είναι ιδιαίτερα επιρρεπή στα ατυχήματα. Μεγαλώνοντας, αναπτύσσουν μεν την αίσθηση του κινδύνου, επηρεάζονται όμως και από άλλους παράγοντες, όπως η ανάγκη επίδειξης, η αντίδραση στους νόμους και στις συμβουλές των ενηλίκων και η γοητεία της περιπέτειας, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να κινδυνεύουν από ατυχήματα. Για τους λόγους αυτούς, είναι σημαντικό να μάθουν από μικρή ηλικία να προστατεύουν τον εαυτό τους και να μην τον θέτουν σε κίνδυνο.

Από την προσχολική ηλικία, τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε χώρους εκπαίδευσης (Παιδικοί Σταθμοί, Σχολεία), με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό των παιδικών ατυχημάτων, να συμβαίνει εκεί καθώς και κατά την μεταφορά των παιδιών προς και από, τους χώρους αυτούς.

• Από την προσχολική ηλικία, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας την σωστή οδική συμπεριφορά. Πρέπει όμως να έχουμε υπόψη μας, ότι τα παιδιά κάτω των 8 ετών, δεν έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα για να χρησιμοποιήσουν πάντα,  τα όσα έχουν μάθει. Για το λόγο αυτό, πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικες, από και προς το σχολείο ή τη στάση του σχολικού λεωφορείου. Κρατάμε πάντα τα μικρά  παιδιά από το χέρι και τα έχουμε από τη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου.  Και μη ξεχνάμε, ότι τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας, για αυτό πρέπει να τους δίνουμε το καλό παράδειγμα, ακολουθώντας οι ίδιοι τους κανόνες της σωστής οδικής συμπεριφοράς.
• Εφόσον πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, πρέπει να τους μάθουμε να κάθονται πάντα στο πίσω κάθισμα, δεμένα με τον σωστό τρόπο. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων ή παιδικά είδη, μπορούν να προτείνουν ποιο είναι το σωστό κάθισμα ή ζώνη ασφαλείας για κάθε παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του. Πρέπει επίσης να μάθουμε στα παιδιά, να μπαίνουν και να βγαίνουν από το αυτοκίνητο, πάντοτε από την πλευρά του πεζοδρομίου. Επιπλέον, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι δεν θα πρέπει να βγάζουν το κεφάλι τους έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου γιατί εάν κάνουν κάτι τέτοιο ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος είναι μεγάλος. Στην περίπτωση που τα παιδιά πηγαίνουν με σχολικό λεωφορείο, πρέπει το ίδιο το σχολείο, αλλά και εμείς οι γονείς, να  τους εξηγήσουμε γιατί πρέπει και εκεί να φοράνε τη ζώνη ασφαλείας και να προσέχουν πολύ την ώρα που μπαίνουν και βγαίνουν από το λεωφορείο.
• Αν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο με ποδήλατο ή μοτοποδήλατο, πρέπει να γνωρίζουν ότι, εφόσον βγαίνουν στο δρόμο με το δίκυκλό τους, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα άλλα οχήματα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να φορούν πάντα κράνος και τον απαραίτητο εξοπλισμό, κατάλληλα προσαρμοσμένο στο σωματότυπό τους, καθώς και να γνωρίζουν καλά και να ακολουθούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Τα δίκυκλά τους να είναι σε καλή κατάσταση και σωστά εξοπλισμένα με καθρέφτες και φώτα, ώστε να φαίνονται τις βραδινές ώρες. Για να κυκλοφορήσουν στο δρόμο με μοτοποδήλατο, πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 16^ο έτος της ηλικίας τους και να έχουν προμηθευτεί την νόμιμη  άδεια.
• Τα παιδιά που πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο πρέπει να φορούν  ανοιχτόχρωμα ρούχα ή ρούχα με ένθετο ανακλαστικό υλικό, για να διακρίνονται από τους διερχόμενους οδηγούς, ειδικότερα το βράδυ.

 

• Στην έξοδο όλων των σχολείων, πρέπει να υπάρχει προστατευτικό κιγκλίδωμα, ώστε τα παιδιά να μη μπορούν να βγουν απευθείας στο δρόμο.
• Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο σχολικός τροχονόμος στην πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων. Αρμοδιότητά του είναι η ρύθμιση της κυκλοφορίας στην γύρω από το σχολείο περιοχή κατά τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης των μαθητών, με στόχο της ασφαλή διέλευση αυτών. Προκειμένου, όμως, οι οδηγίες του σχολικού τροχονόμου να επιτελούν τον σκοπό τους θα πρέπει αφενός οι γονείς να εξηγήσουμε στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις του και αφετέρου οι οδηγοί να σέβονται την παρουσία του και να ακολουθούν τις οδηγίες του.
• Όλα τα σχολεία πρέπει συνεχώς να ελέγχουν τις κτιριακές τους εγκαταστάσεις ώστε να είναι ασφαλείς για τα παιδιά που στεγάζουν. Σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν και οι γονείς των μαθητών με σωστές παρατηρήσεις και εποικοδομητικές προτάσεις. Θα πρέπει επίσης να μην υπάρχουν στους χώρους του σχολείου σκουριασμένα ή αιχμηρά αντικείμενα στα οποία τα παιδιά θα μπορούσαν να χτυπήσουν (π.χ. σκουριασμένα κάγκελα). Εφόσον το σχολείο διαθέτει χημείο, θα πρέπει αυτό να παραμένει κλειδωμένο εκτός από τις ώρες του μαθήματος που υπάρχει υπεύθυνος εκπαιδευτικός.
• Στην αρχή κάθε σχολικού έτους πρέπει να γίνεται μία ανοικτή συζήτηση μεταξύ δασκάλων και μαθητών, για θέματα πρόληψης παιδικών ατυχημάτων, κυρίως στους σχολικούς χώρους. Οι ιδέες των ίδιων των παιδιών μπορούν κάποιες φορές να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες και να προάγουν την δημιουργία ενός ασφαλέστερου σχολικού περιβάλλοντος.
• Η ύπαρξη συστήματος πυρασφάλειας είναι απαραίτητο να υπάρχει σε κάθε σχολείο. Επιπλέον, θα πρέπει κάθε χρόνο να γίνεται άσκηση ασφαλούς εγκατάλειψης του κτιρίου σε περίπτωση φωτιάς.
• Σε περίπτωση σεισμού υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος όχι μόνον εξαιτίας της σεισμικής δόνησης αλλά και λόγω του πανικού που δημιουργείται. Μόνος τρόπος για την προσπάθεια ελέγχου μίας τέτοιας κατάστασης είναι η πραγματοποίηση σε τακτά χρονικά διαστήματα ασκήσεων σεισμού.
• Εάν το σχολείο διαθέτει παιδική χαρά ή γυμναστήριο, πρέπει να γίνεται συνεχής έλεγχος, ώστε το υλικό (κούνιες, τσουλήθρες, μονόζυγα, μπασκέτες) και ο γύρω χώρος, να πληρούν τους κανόνες ασφαλείας. Πρέπει επίσης, τα παιδιά να ενημερώνονται ποιος είναι ο σωστός τρόπος χρήσης του υπάρχοντος εξοπλισμού από τους γυμναστές του σχολείου.
• Πρέπει τα παιδιά να προειδοποιούνται και να γίνεται σωστός έλεγχος, ώστε να μη  φέρνουν στο σχολείο επικίνδυνα και αιχμηρά αντικείμενα.
• Την ώρα του διαλείμματος πρέπει πάντα να είναι παρόντες κάποιοι υπεύθυνοι.
• Όλα τα σχολεία πρέπει να διαθέτουν πλήρες φαρμακείο για την παροχή  Α΄ Βοηθειών, με κάποιον υπεύθυνο για αυτό, και αν είναι δυνατόν ένα Νοσηλευτή ή μια Νοσηλεύτρια. Σημαντικό είναι ακόμη οι γονείς να ενημερώσουν έγκαιρα το ιατρείο του σχολείου εάν το παιδί τους τυχαίνει να έχει κάποια αλλεργία. Πρέπει επίσης να υπάρχουν εμφανώς αναρτημένα τα τηλέφωνα του πλησιέστερου Κέντρου Υγείας ή Νοσοκομείου. Νηπιαγωγοί, Δάσκαλοι, Καθηγητές και Γυμναστές, πρέπει ιδανικά να εκπαιδεύονται στις βασικές Α’ Βοήθειες. Στις μεγάλες τάξεις αυτό μπορεί να γίνεται και για τους μαθητές.

Όσο σημαντική είναι, για την πρόληψη παιδικών ατυχημάτων, η υποδομή που παρέχεται από τους ενήλικες, εξίσου σημαντικό είναι να μάθουν τα παιδιά, από την πιο μικρή ηλικία, να αναγνωρίζουν τους κινδύνους και να αυτοπροστατεύονται. Προσοχή όμως στην υπερπροστασία, γιατί μπορεί εύκολα να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Πηγή: Σωματείο «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος»

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Οι προστατευτικές μάσκες προσώπου είναι απαραίτητες για να μειωθεί η διασπορά του νέου κορωνοϊού, αλλά η χρήση τους επί πολλές ώρες συνεχόμενα μπορεί να έχει μία απρόσμενη συνέπεια: την ανάπτυξη ξηροφθαλμίας.

Αυτό αναφέρουν επιστήμονες από Ευρώπη και ΗΠΑ, οι οποίοι ήδη από τα τέλη της άνοιξης άρχισαν να παρατηρούν πως, καθώς επεκτεινόταν η χρήση της μάσκας σε εσωτερικούς ή και εξωτερικούς χώρους, αυξάνονταν οι ασθενείς τους με ξηρά, επώδυνα μάτια. Σύντομα άρχισαν και οι δημοσιεύσεις σε ιατρικά περιοδικά, ενώ επινοήθηκε και ειδικός ιατρικός όρος για να περιγράψει την κατάσταση: προκαλούμενη από τη μάσκα οφθαλμική ξηρότητα (MADE: Mask-associated dry eye).

«Από τότε που άρχισε η εκτενής χρήση των προστατευτικών μασκών, οι οποίες είναι απαραίτητες για την προστασία μας από τον νέο κορωνοϊό, άρχισαν να αυξάνονται και τα κρούσματα ξηροφθαλμίας», λέει ο Χειρουργός-Οφθαλμίατρος δρ Αναστάσιος Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός Διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Medical School). «Πολλοί ασθενείς μας με προϋπάρχουσα ξηροφθαλμία αναφέρουν επιδείνωση των συμπτωμάτων τους, ενώ άνθρωποι που έως τώρα δεν είχαν πρόβλημα, νιώθουν ενοχλήματα στα μάτια και θολώνει η όρασή τους, ιδιαίτερα όταν διαβάζουν ή χρησιμοποιούν για ώρες ψηφιακές συσκευές, φορώντας τη μάσκα τους».

Οι πρώτες δημοσιεύσεις για την ξηροφθαλμία από τις μάσκες έγιναν τον Ιούνιο. Επιστήμονες από το Τμήμα Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου Magna Graecia, στο Καταντζάρο της Ιταλίας, δημοσίευσαν μελέτη με 107 τυχαία επιλεγμένους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής. Οι 11 από αυτούς (ποσοστό 10,3%) ανέφεραν ότι μετά τη χρήση μάσκας έχουν παρουσιάσει ενοχλητικά συμπτώματα στα μάτια ή έχουν επιδεινωθεί αυτά που ήδη είχαν, ενώ άλλοι 21 (το 19,6%) είπαν ότι καθημερινά χρειάζονται υποκατάστατα δακρύων.

Οι ερευνητές, που δημοσίευσαν την μελέτη τους στο ιατρικό περιοδικό Graefe’s Archive for Clinical & Experimental Ophthalmology, αποδίδουν το φαινόμενο στην μετατόπιση της μάσκας ή στο ότι δεν ταιριάζει πάντοτε σωστά στο πρόσωπό μας. Αυτό έχει ως συνέπεια να διαχέεται ο αέρας της εκπνοής προς τα μάτια, προκαλώντας γρήγορη εξάτμιση των δακρύων και αφήνοντας τα μάτια δίχως το φυσικό λιπαντικό τους.

Πιο πρόσφατα ακόμα, επιστήμονες από το Τμήμα Οφθαλμολογίας & Οπτικών Επιστημών του Οφθαλμολογικού Κέντρου John A. Moran στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, δημοσίευσαν άρθρο που αναφέρει ότι ο σχετιζόμενος με τη χρήση μάσκας ερεθισμός της επιφάνειας των ματιών μπορεί να έχει έναν πρόσθετο κίνδυνο: να αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού μέσω των ματιών.

Η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (ΑΑΟ) ήδη από τον Φεβρουάριο είχε αναφέρει ότι μία πιθανή οδός μετάδοσης του κορωνοϊού είναι μέσω του βλεννογόνου των ματιών. Όταν αυτός είναι ξηρός, ερεθισμένος ή/και τον τρίψουμε με μολυσμένα χέρια, μπορεί να μολυνθεί από τον κορωνοϊό ή οποιοδήποτε άλλο παθογόνο. Επομένως, «ο έλεγχος της ξηρότητας και του ερεθισμού έχει μεγάλη σημασία για όσους χρησιμοποιούν παρατεταμένα τις μάσκες», γράφουν οι επιστήμονες της Γιούτα στο ιατρικό περιοδικό Opthalmology and Therapy.

«Η ξηροφθαλμία εκδηλώνεται με ενοχλήσεις στα μάτια (σαν να υπάρχει σκουπιδάκι), έντονο κοκκίνισμα και θόλωμα της όρασης», λέει ο δρ Κανελλόπουλος. «Οι πιθανές αιτίες της είναι πολλές. Άλλες από αυτές σχετίζονται με τα μάτια καθαυτά και άλλες με συστηματικά νοσήματα, την ηλικία, το φύλο ή τη λήψη φαρμάκων. Υπάρχουν όμως και παράγοντες του τρόπου ζωής που την ευνοούν. Η υπερβολική χρήση ψηφιακών συσκευών (λάπτοπ, smartphones κ.λπ.), η φτωχή ποιότητα του αέρα στους εσωτερικούς χώρους, η ρύπανση του αέρα, ακόμα και οι συνθήκες που οδηγούν σε γρήγορη εξάτμιση των δακρύων (όπως ο δυνατός κλιματισμός στον χώρο ή το να κάθεται κάποιος στη ροή ενός ανεμιστήρα) είναι μερικοί από αυτούς τους παράγοντες. Σε αυτούς φαίνεται πως πρέπει να προστεθούν και οι μάσκες προσώπου, όταν δεν τοποθετούνται σωστά και αφήνουν τα μάτια εκτεθειμένα στην αναπνοή μας».

Πόσο πιθανό είναι όμως να συμβεί αυτό; Την απάντηση έχουν όσοι φορούν γυαλιά, οι οποίοι συχνά τα βλέπουν να θολώνουν όταν αναπνέουν στη μάσκα τους. Όταν λοιπόν κάποιος χρησιμοποιεί με τις ώρες τη μάσκα του, η επαναλαμβανόμενη εξάτμιση των δακρύων μπορεί να οδηγήσει σε ξηρά σημεία στην επιφάνεια του οφθαλμού.

Ανάλογος κίνδυνος, όμως, υπάρχει και όταν η μάσκα τοποθετείται πολύ ψηλά προς τα μάτια, με συνέπεια να εμποδίζει το βλεφάρισμα. «Το ατελές βλεφάρισμα μπορεί να προκαλέσει αστάθεια στη δακρυϊκή στοιβάδα», εξηγεί ο δρ Κανελλόπουλος.

Παρότι τα επιστημονικά δεδομένα είναι ακόμα ελλιπή, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάποιες πληθυσμιακές ομάδες θα μπορούσαν να είναι πιο ευάλωτες την ανάπτυξη ξηροφθαλμίας από τη χρήση μάσκας. Τέτοιες ομάδες είναι, π.χ., οι ηλικιωμένοι (παρουσιάζουν εκ φύσεως μειωμένη παραγωγή δακρύων), οι χρήστες φακών επαφής (ο φακός μπορεί να διαταράξει το δακρυϊκό στρώμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ξηροφθαλμίας αν η μάσκα εξωθεί τον αέρα προς τα μάτια) και όσοι εργάζονται ή διαβάζουν με τις ώρες σε ψηφιακές συσκευές φορώντας μάσκα (αυτή είναι μία αυξανόμενη τάση κατά την πανδημία).

Ευτυχώς, με μερικά απλά μέτρα μπορεί να αντιμετωπιστεί το όλο πρόβλημα, τονίζει ο δρ Κανελλόπουλος. «Το πρώτο βήμα είναι να γίνει μια αξιολόγηση από τον οφθαλμίατρο, ώστε να επιβεβαιωθεί η ξηροφθαλμία και η αιτία της. Ύστερα, ο πάσχων πρέπει να βεβαιωθεί ότι φορά σωστά τη μάσκα, ειδικά αν φορά και γυαλιά (διορθωτικά ή ηλίου)», λέει. «Πρέπει ακόμα να βεβαιωθεί ότι η μάσκα δεν παρεμποδίζει το βλεφάρισμα. Η χρήση τεχνητών δακρύων μπορεί να καταπραΰνει τα συμπτώματα. Ο οφθαλμίατρος μπορεί να συστήσει το κατάλληλο προϊόν για κάθε ασθενή, με βάση το ιατρικό ιστορικό του. Απαραίτητο είναι ακόμα να περιορίζεται όσο είναι δυνατόν η παραμονή σε κλιματιζόμενο ή με αέρα χώρο όταν φοράει το άτομο μάσκα, καθώς και να γίνονται τακτικά διαλείμματα κατά τη χρήση ψηφιακών συσκευών».

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που δεν πρέπει να κάνουν οι πάσχοντες είναι να πετάξουν τις μάσκες. «Οι μάσκες αποτελούν προς το παρόν ένα από τα κύρια μέτρα προστασίας εναντίον του κορωνοϊού. Ήρθαν απότομα στη ζωή μας και φαίνεται πως θα μείνουν για αρκετό καιρό», τονίζει ο καθηγητής. «Πρέπει λοιπόν να τις φοράμε, τηρώντας ταυτοχρόνως και τα άλλα μέτρα προστασίας. Όσο για την ξηροφθαλμία, αυτή ευτυχώς μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις να αντιμετωπιστεί».

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει: