Ετικέτα: ΚΑΡΔΙΑ

Η Καρδιακή Ανεπάρκεια είναι μια σοβαρή πάθηση που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και περίπου 200.000 ασθενείς στη χώρα μας.

Ο Πρόεδρος της ΕΚΕ, Καθηγητής Καρδιολογίας και Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής Κρήτης, κ. Γιώργος Κοχιαδάκης, με αφορμή τις Ημέρες Ευαισθητοποίησης για την Καρδιακή Ανεπάρκεια και τις πρωτοβουλίες της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας αναφέρει:

“Η Καρδιακή Ανεπάρκεια είναι μια εξαιρετικά σοβαρή και σύνθετη πάθηση που αφορά το 1,5% περίπου του πληθυσμού στη χώρα μας. Ο αριθμός των ασθενών πιθανότατα θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και της βελτίωσης της διάγνωσής της”.

Τι είναι;

Στην καρδιακή ανεπάρκεια, η καρδιά του ασθενή είναι αδύναμη και δεν μπορεί να στείλει αρκετή ποσότητα αίματος σε όλο το σώμα, με αποτέλεσμα το σώμα του ασθενούς να μην λαμβάνει την ποσότητα του οξυγόνου και τις θρεπτικές ουσίες που χρειάζεται για να δουλέψει φυσιολογικά. Επειδή το αίμα και το οξυγόνο δεν φτάνουν, για να θρέψουν τους μυς και τα όργανα του σώματος, οι μύες κουράζονται και ο ασθενής εμφανίζει εύκολα κόπωση.

Παράλληλα δεν επιστρέφει αρκετό αίμα στην καρδιά. Το αίμα που δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, μαζεύεται στις φλέβες, αυξάνεται η πίεση μέσα σε αυτές, οπότε δημιουργούνται οιδήματα-πρήξιμο στα πόδια και την κοιλιά. Υγρό μαζεύεται και στους πνεύμονες και προκαλεί συμφόρηση και δύσπνοια.

Στην κατάσταση αυτή το σώμα προσπαθεί να ανταπεξέλθει, αλλά μόνο για λίγο χρονικό διάστημα τα καταφέρνει και τελικά τα συμπτώματα επιδεινώνονται.

Συμπτώματα

● Δύσπνοια αρχικά στην έντονη προσπάθεια και στη συνέχεια στην καθημερινή δραστηριότητα, στην ηρεμία και στην κατάκλιση

● Απότομη αύξηση σωματικού βάρους

● Εύκολη κόπωση ακόμα και σε συνήθεις δραστηριότητες

● Εμφάνιση αρρυθμιών, επεισοδίων ζάλης και πόνου στο στήθος (στηθάγχη)

● Οίδημα (πρήξιμο) στα πόδια

Περισσότερες Πληροφορίες:

Στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, στο link που αφορά το κοινό http://hcs.gr/astheneis-koino-c

Πρακτικές πληροφορίες για την Καρδιακή Ανεπάρκεια με την εικονική οδηγό στο https://www.heartfailurematters.org/el_GR

Η κολπική μαρμαρυγή αποτελεί ένα συνεχώς διογκούμενο πρόβλημα διεθνώς, αυξάνοντας το κόστος της νοσηλείας αλλά και της αποκατάστασης των ασθενών.

Τελευταία τονίζονται ιδιαίτερα οι διαφορές μεταξύ των φύλων στην επίπτωση, την αντιμετώπιση και την πρόγνωση. Σε ασθενείς ηλικίας >75 ετών η επίπτωση της κολπικής μαρμαρυγή είναι μεγαλύτερη στις γυναίκες. Οι γυναίκες με κολπική μαρμαρυγή έχουν πιο συχνά βαλβιδοπάθεια, στεφανιαία νόσο, και γενικά πιο πολλές συνοσηρότητες. Επιπλέον, διαθέτουν πιο αυξημένο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο και θάνατο συγκριτικά με τους άνδρες.

Για τον λόγο αυτό στον καθορισμό του σκορ κινδύνου για εμβολικό επεισόδιο (CHA2DS2 VASC), το γυναικείο φύλο αποτελεί έναν από τους παράγοντες κινδύνου. Οι γυναίκες έχουν πιο επιβαρυμένη συμπτωματολογία, πιο εκτεταμένα εγκεφαλικά επεισόδια και χειρότερη ποιότητα ζωής και πρόγνωση.

Πιθανόν η αρνητική αναδιαμόρφωση του αριστερού κόλπου και η έκδηλη διαστολική δυσλειτουργία να παίζουν σημαντικό ρόλο στην συμπτωματολογία των γυναικών.

Μετά την εμμηνόπαυση, οι γυναίκες χάνουν την προστατευτική δράση των οιστρογόνων οπότε και ο κίνδυνος εμβολικού επεισοδίου είναι μεγαλύτερος.

Θεραπεία

Ακόμα και οι θεραπευτικές στρατηγικές για την κολπική μαρμαρυγή διαφέρουν. Η επιλογή της καρδιομετατροπής και της κατάλυσης αποτελούν λιγότερο συχνές επιλογές ενώ η φαρμακευτική θεραπεία για τον έλεγχο συχνότητας ή η χορήγηση αντιαρρυθμικών φαρμάκων αποτελούν πιο συχνές θεραπευτικές στρατηγικές.

Υποεκπροσώπηση και στις μελέτες

Οι γυναίκες γενικά δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στις πολυκεντρικές μελέτες για να εξαχθούν αξιόπιστα αποτελέσματα. Απαιτείται πιο ενδελεχής έρευνα στηριζόμενη σε evidence base ιατρική για να εξηγηθούν οι διαφορές αυτές μεταξύ ανδρών και γυναικών με έμφαση κυρίως στην αντιμετώπιση είτε με φαρμακευτική αγωγή (αντιπηκτική αγωγή, αντιαρρυθμικά φάρμακα) είτε με επεμβατική προσέγγιση (κατάλυση κολπικής μαρμαρυγής, σύγκλειση του ωτίου του αριστερού κόλπου με συσκευή).

Πηγή: Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία

Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι από τις πιο συχνές ενδοκρινολογικές διαταραχές στις γυναίκες, η επίπτωση του οποίου διαρκώς αυξάνει.

Τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται στο μικροσκόπιο των ερευνητών όσον αφορά τη σχέση της με τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Παρόλο που οι κλινικές μελέτες δεν είναι ξεκάθαρες και σε πολλές τα αποτελέσματα δεν συμφωνούν, οι γυναίκες με πολυκυστικές ωοθήκες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν άτομα αυξημένου κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και να τροποποιούνται νωρίς και επιθετικά οι συνυπάρχοντες παράγοντες κινδύνου.

Κατ’ αρχήν, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών συνδέεται με την παχυσαρκία η οποία εμφανίζεται ήδη από την εφηβική ηλικία. Η παχυσαρκία αυτή καθ’ αυτή είναι γνωστό ότι σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Επίσης, στους παθογενετικούς μηχανισμούς της νόσου, εκτός από την υπερανδρογοναιμία, συχνά συμμετέχουν διάφορες καρδιομεταβολικές παθολογικές καταστάσεις, όπως η αντοχή στην ινσουλίνη, η υπερλιπιδαιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση. Τα παραπάνω αποτελούν τους βασικούς παράγοντες που οδηγούν στη αθηρωμάτωση και κατ’ επέκταση στα καρδιαγγειακά νοσήματα. Η υπερλιπιδαιμία σε αυτές τις γυναίκες συνυπάρχει σε ένα ποσοστό που φθάνει το 70% και δεν αφορά μόνο στην αύξηση των επιπέδων της LDL αλλά και στη μείωση των επιπέδων της HDL.

Ωστόσο, αν και οι περισσότερες μετα-αναλύσεις έχουν δείξει ότι αυτές οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στεφανιαίας νόσου, εμφραγμάτων μυοκαρδίου και εγκεφαλικών, υπάρχει ανάγκη για το σχεδιασμό μεγαλύτερων και πιο μακροχρόνιων μελετών, οι οποίες θα αναδείξουν καλύτερα τη συσχέτιση του συνδρόμου με τα καρδιαγγειακά νοσήματα.

O σύγχρονος τρόπος ζωής επηρεάζει την υγεία μας αυξάνοντας σημαντικά τα καρδιαγγειακά νοσήματα στα ανεπτυγμένα κράτη. Τα τελευταία χρόνια καταγράφεται άνοδος των παραγόντων κινδύνου και κατά συνέπεια αυξημένη απώλεια ατόμων από καρδιαγγειακά νοσήματα.

Μύθος: «Εγώ δεν κινδυνεύω»

Οι καρδιολόγοι καλούμαστε πολλές φορές να προσπαθήσουμε έντονα για να πείσουμε τους ασθενείς για τους κινδύνους που διατρέχουν και για να πάρουν τα φάρμακά τους. Τέτοιες περιπτώσεις είναι π.χ. οι γυναίκες που πιστεύουν ότι δεν διατρέχουν κίνδυνο καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό ισχύει μέχρι κάποια ηλικία αλλά δεν ισχύει από την εμμηνόπαυση και μετά που ο κίνδυνος γίνεται σχεδόν ίδιος με αυτόν των ανδρών αντίστοιχης ηλικίας, τονίζει ο κ. Εμμανουήλ Καλλιέρης Καρδιολόγος, μέλος του Κολλεγίου Καρδιολόγων των Η.Π.Α., Διευθυντής Εντατικής Μονάδας Εμφραγμάτων στο Metropolitan Hospital.

Μύθος: «Το φάρμακο για τη χοληστερίνη καταστρέφει το συκώτι»

Τα υπολιπιδαιμικά φάρμακα δεν καταστρέφουν το συκώτι. Ακόμα και αν παρουσιαστεί κάποια επίδραση στην ηπατική λειτουργία, αντικαθίστανται χωρίς πρόβλημα, από άλλα φάρμακα που δεν έχουν αυτή την επίδραση.

Μύθος: Δεν καπνίζω τσιγάρο, αλλά ατμίζω, άρα δεν κινδυνεύω.

Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα περιέχουν διάφορες επικίνδυνες ουσίες όπως και πρόσθετα διαλυτικά και γεύσεις, τα οποία βλάπτουν τα αγγεία και τους πνεύμονες.

Οι συγγενείς καρδιοπάθειες είναι παθήσεις της καρδιάς που προέρχονται από αλλαγές στη φυσιολογική πορεία της εμβρυογένεσης. Προσβάλλουν περίπου το 1% των νεογνών και είναι η πιο συχνή αιτία θανάτου το πρώτο έτος ζωής.

Ωστόσο, η μεγάλη πρόοδος τα τελευταία χρόνια στη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων έχει αλλάξει την πρόγνωση.

Σήμερα οι καρδιοπάθειες αυτές μπορούν να διαγνωσθούν νωρίς στην εμβρυϊκή ζωή και έτσι μπορεί να υπάρχει παρακολούθηση της εξέλιξης της πάθησης του εμβρύου στη διάρκεια της κύησης ή ακόμα και παρέμβαση με επεμβατικές τεχνικές για να βελτιωθεί η πρόγνωσή τους.

Κυρίως όμως η εμβρυϊκή διάγνωση δίνει τη δυνατότητα οργάνωσης του τοκετού στις κρίσιμες εκείνες περιπτώσεις που το νεογνό χρειάζεται παρέμβαση αμέσως μετά την γέννηση χειρουργική ή επεμβατική. Στις περιπτώσεις αυτές, που αποτελούν το 25% των Συγγενών Καρδιοπαθειών, πρέπει στον τοκετό να υπάρχει έμπειρη ομάδα να αναλάβει το νεογνό που θα περιλαμβάνει οπωσδήποτε επεμβατικό καρδιολόγο και καρδιοχειρουργό για να παρέμβει τις πρώτες ώρες της ζωής του.

Η πρόοδος στην επεμβατική καρδιολογία και τη νεογνική χειρουργική άλλαξαν ριζικά την επιβίωση των ατόμων με ΣΚ, ώστε στις μέρες μας ο αριθμός των ατόμων που ενηλικιώνονται να υπερβαίνει των αριθμό των νεογνών με Συγγενείς Καρδιοπάθειες.

Αλλά και η ποιότητα ζωής των ατόμων με ΣΚ έχει αλλάξει γιατί με μια πετυχημένη επέμβαση στην αρχή της ζωής μπορεί να χρειάζεται μόνο παρακολούθηση χωρίς καμιά παρέμβαση καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής, ενώ υπάρχει πλέον και η δυνατότητα αποφυγής σε πολλές περιπτώσεις των επανειλημμένων χειρουργικών επεμβάσεων με επεμβατικές τεχνικές (αγγειοπλαστική, αντικατάσταση βαλβίδων κλπ).

Η φαρμακευτική αγωγή επίσης μπορεί πλέον και σε δύσκολες περιπτώσεις να βελτιώσει όχι μόνο την ποιότητα ζωής αλλά και το προσδόκιμο ζωής.

Η εξέλιξη δε της τεχνολογίας με δυνατότητα χρησιμοποίησης συσκευών όπως η εξωσωματική μεμβράνη οξυγόνωσης ή οι εμφυτεύσιμοι απινιδωτές για την υποστήριξη της κυκλοφορίας με τεχνικά μέσα, όταν η καρδιά του ασθενούς είναι πολύ αδύναμη ή δεν μπορεί να εξασφαλίσει τον φυσιολογικό ρυθμό και η συσσώρευση εμπειρίας στη φροντίδα των βαρέως πασχόντων ασθενών, έδωσαν ελπίδα και καλύτερη πρόγνωση σε ανίατες στο παρελθόν καταστάσεις.

Πηγή:

Ομάδα Εργασίας Συγγενών Καρδιοπαθειών Ενηλίκων, Παιδοκαρδιολογίας και Πνευμονικής Υπέρτασης

Αρετή Κομνού, Αντιπρόεδρος ΟΕ

To 30-40% των ασθενών με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια πεθαίνουν στο πρώτο έτος από την εισαγωγή στο νοσοκομείο, θνητότητα η οποία είναι μεγαλύτερη και από τις πιο βαριές μορφές καρκίνου.

Το πραγματικά δυσάρεστο είναι ότι η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια πανδημία, που επηρεάζει περισσότερους από 26 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης με τεράστιο κόστος για τη Δημόσια υγεία.

Στην Ελλάδα οι πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 200.000-250.000 περίπου και περισσότερα από 600-700 νοσοκομειακά κρεβάτια είναι μονίμως κατειλημμένα από ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια.

Μάλιστα σε ασθενείς πάνω από τα 65 έτη η επίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας αυξάνεται προοδευτικά, φθάνοντας μέχρι και το 10% του πληθυσμού, ενώ αποτελεί για αυτές τις ηλικίες την κύρια αιτία εισαγωγής στο νοσοκομείο. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πληθυσμός άνω των 65 ετών διαρκώς αυξάνεται, ο αριθμός των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια αναμένεται να αυξάνεται συνεχώς στο προσεχές μέλλον. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ο αριθμός των ασθενών που θα έχουν ανάγκη από πιο εξειδικευμένες, αλλά και πιο δαπανηρές θεραπείες (όπως η αμφικοιλιακή βηματοδότηση, οι απινιδωτές, η μεταμόσχευση καρδιάς και η μηχανική υποστήριξη με «τεχνητή» καρδιά) να αυξάνεται αντίστοιχα.

Η μεταμόσχευση καρδιάς είναι μια πραγματικά σωτήρια επέμβαση που επιμηκύνει σημαντικά το χρόνο ζωής των ασθενών με προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια, όμως υπάρχει ένα σημαντικότατο πρόβλημα, αυτό του περιορισμένου αριθμού δωρητών καρδιάς.

Πέραν της μεταμόσχευσης, είναι πλέον διεθνώς άκρως επιτακτική και η χρόνια υποστήριξη με τις συσκευές υποστήριξης της καρδιάς που εμφανίζεται για το προσεχές, τουλάχιστον, μέλλον ως η πιο πρόσφορη εφαρμόσιμη λύση.

Τα τελευταία χρόνια, οι συσκευές αυτές με την πρόοδο που έχει συντελεστεί τείνουν να αποκτήσουν τα χαρακτηριστικά μιας ιδανικής «τεχνητής καρδιάς»: είναι μικρότερες, προκαλούν λιγότερες λοιμώξεις και θρομβοεμβολικά επεισόδια και, παράλληλα με την εντυπωσιακή βελτίωση της ποιότητας ζωής, επιμηκύνουν σημαντικά την επιβίωση των ασθενών. Η ετήσια επιβίωση ασθενών που φέρουν συσκευές μηχανικής υποστήριξης, σαν γέφυρα για μεταμόσχευση, πλησιάζει το 90% και ουσιαστικά δεν διαφέρει από την ετήσια επιβίωση ασθενών μετά από μεταμόσχευση καρδιάς.

Φαίνεται, μάλιστα, ότι δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρις ότου οι συσκευές αυτές να είναι πλήρως εμφυτεύσιμες, χωρίς εξωτερικά καλώδια και, επομένως, χωρίς τον κίνδυνο λοιμώξεων, αλλά και οικονομικά πιο προσιτές για τα χειμαζόμενα συστήματα υγείας.

Οι σημαντικότερες εξελίξεις που αφορούν στο πολύπλοκο σύνδρομο της καρδιακής ανεπάρκειας παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο 24ο Πανελλήνιο Συνέδριο Καρδιακής Ανεπάρκειας, στο Ξενοδοχείο Divani Caravel

Οι αμερικανικές επιστημονικές εταιρείες που ασχολούνται με την πρόληψη της αθηροσκλήρωσης, προτείνουν ως καλύτερα διατροφικά μοντέλα τη μεσογειακού τύπου διατροφή, τη δίαιτα Dash και τη χορτοφαγική δίαιτα (vegetarian style).

Οι τρεις αυτές διαφορετικές διατροφικές προτάσεις έχουν κάποια κοινά στοιχεία επισημαίνουν ο δρ Ανδρέας Μελιδώνης, Συντονιστής Διευθυντής Διαβητολογικού – Καρδιομεταβολικού Κέντρου Metropolitan Hospital και ο Κάρολος Παπαλαζάρου Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος. Αυτά είναι:

• Η αντικατάσταση των τροφίμων υψηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λιπαρά από τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ακόρεστα λιπαρά
• Η μείωση της πρόσληψης αλατιού
• Η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε φυτικές ίνες (δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ξηροί καρποί)
• Η κατανάλωση ψαριών (κυρίως λιπαρών και αφρόψαρων)
• Η μείωση της κατανάλωσης επεξεργασμένων τροφίμων
• Η μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης