Δ.Υ.Ο Magazine cms

Ετικέτα: παιδί

  • Τα κατάλληλα παιχνίδια ανά ηλικία

    Τα κατάλληλα παιχνίδια ανά ηλικία

    Με το παιχνίδι το παιδί ψυχαγωγείται, γνωρίζει τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει. Παίζοντας διεγείρεται η φαντασία του, ασκείται η κρίση του αλλά και η εφευρετικότητα του. Μαθαίνει να εξωτερικεύει το άγχος του, να αντιμετωπίζει τους φόβους του και την επιθετικότητα προς ό,τι το περιορίζει…

    Κάθε ηλικία έχει το δικό της παιχνίδι

    Από 9-12 μηνών: οι κουδουνίστρες, οι υφασμάτινες μπάλες, τα πλαστικά ζωάκια που βγάζουν ήχο, τα μαλακά ζωάκια χωρίς χνούδι, τα πλαστικά παιχνίδια για το μπάνιο κ.λπ.

    παιχνιδι ζωγραφικηπαιχνιδι με τουβλάκιαΑπό 12-24 μηνών: παιχνίδια που μπορούν να τα τραβήξουν και να τα σπρώξουν, παιχνίδια μίμησης, όπως τηλέφωνο, σκούπα, κουτάκια που το ένα μπαίνει μέσα στο άλλο, βιβλία με εικόνες, παιχνίδια της παιδικής χαράς (κούνιες, τσουλήθρες, τραμπάλες).

    2-3 χρόνων: κούκλες, παιχνίδια με κουμπιά, κουτιά με μπογιές, βιβλία με αληθινές ιστοριούλες, μικρή κουζίνα, τρένα, βαγόνια, φορτηγά, μπουλντόζες κ.λπ.

    3-6 χρόνων: συσκευές με φωνές και ηχητικές οδηγίες, φάρμες με ζώα, σπίτια, παζλ, κατασκευές, ντόμινο, βιβλία, τρίκυκλο, χρώματα, ψαλίδι, δαχτυλομπογιές, κύβους, συναρμολογούμενα, ξύλινο αλφάβητο, μαγνητικά γράμματα, άλμπουμ για να κολλά φωτογραφίες.

    Σχολική ηλικία: παιχνίδια μνήμης, παρατήρησης και συντονισμού χεριών και ματιών, βιβλία παιδικής λογοτεχνίας, επιτραπέζια παιχνίδια κ.ά.

    Η συμμετοχή του γονιού στην ώρα του παιχνιδιού

    Είναι πολύ σημαντική η ενημέρωση και η κατανόηση από τους γονείς της αναγκαιότητας του παιχνιδιού στη ζωή του παιδιού τους:

    • Να χαίρεστε όταν βλέπετε το παιδί σας να παίζει και να μην πιστεύετε ότι είναι χαμένος χρόνος, γιατί στην πραγματικότητα η πιο ουσιαστική τροφή για την ανάπτυξη και τη διαπαιδαγώγηση του είναι το παιχνίδι.
    • Να μην προβληματίζεστε, ακόμα κι όταν βλέπετε το παιδί να εξακολουθεί να παίζει, έχοντας πλησιάσει την ηλικία που θα πάει στο Γυμνάσιο.
    • Να αποφεύγετε τις παρεμβάσεις στα παιχνίδια του, γιατί το ίδιο επιλέγει το είδος και τον τρόπο του παιχνιδιού που το ικανοποιεί.
    • Να μην το διακόπτετε από αυτή την ιεροτελεστία γιατί απαιτείται χρόνος για τη διέγερση της φαντασίας του, προκειμένου να υποδυθεί κάποιους ρόλους και να ολοκληρώσει το παιχνίδι του με την εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων στα οποία θα καταλήξει μόνο του.
    • Να μην του ασκείτε κριτική του τύπου “ακόμα με αυτό το παιχνίδι παίζεις;” ή “δε βαρέθηκες επιτέλους;”.
    • Να μην υποκαθιστάτε τις ενοχές σας για τη συναισθηματική σας απουσία με την αγορά πολλών παιχνιδιών, γιατί έτσι αποσπάται η προσοχή του παιδιού και δε γίνεται επιλεκτικό.
    • Να μην προτρέπετε τα παιδιά να παίζουν αποκλειστικά με πολεμικά παιχνίδια. Τα παιδιά έχουν ανάγκη κάποιες φορές να παίζουν πολεμικά ή βίαια παιχνίδια γιατί με αυτό τον τρόπο εκτονώνουν την επιθετικότητά τους. Ωστόσο, δεν πρέπει η βία να είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας του παιδιού μαζί μας.

    Η υπερβολική μύηση στον κόσμο της βίας και των συγκρούσεων είναι πιθανό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην παιδική ψυχοσύνθεση φοβίες, ανησυχία, ένταση, επιθετικότητα πάντοτε βέβαια σε συνάρτηση με την ιδιοσυγκρασία του παιδιού, την ηλικία του, το βαθμό της ωρίμανσης του, καθώς και τις οικογενειακές συνθήκες.

    Κριτήρια επιλογής παιχνιδιών

    • Να επιλέγετε παιχνίδια που ερεθίζουν τη φαντασία του παιδιού.
    • Να προσφέρετε το κατάλληλο παιχνίδι, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.
    • Να δίνετε προσοχή, ώστε τα υλικά από τα οποία είναι κατασκευασμένο το παιχνίδι να είναι μη τοξικά, ανθεκτικά και ασφαλή και να αναγράφεται στη συσκευασία ότι τηρούνται τα πρότυπα ασφαλείας που ορίζει η Ε.Ε.
    • Να χαρίζετε το παιχνίδι στην κατάλληλη στιγμή και να μην του αγοράζετε ταυτόχρονα πολλά παιχνίδια.
    • Να φροντίζετε κάθε φορά να έχει στη διάθεση του ασφαλή χώρο παιχνιδιού, ώστε να μην κινδυνεύει από τραυματισμούς.
    • Να διαλέγετε το παιχνίδι με γνώμονα τις προτιμήσεις του ίδιου του παιδιού και να κάνετε έρευνα αγοράς, χωρίς να αντιμετωπίζετε την όλη διαδικασία ως αγγαρεία.
    • Να αφιερώνετε έστω και λίγο χρόνο για να παίξετε μαζί με το παιδί, γιατί αυτό του δίνει μεγάλη χαρά και επιπλέον συνηθίζει να ενεργεί με άλλους. Εξάλλου, τα παιχνίδια δεν υποκαθιστούν την παρουσία σας.

    Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος

  • Παιδική Παχυσαρκία: Ένα σύγχρονο πρόβλημα

    Παιδική Παχυσαρκία: Ένα σύγχρονο πρόβλημα

    Η παιδική παχυσαρκία αποτελεί στις μέρες μας ένα σύγχρονο πρόβλημα, το οποίο ταλανίζει τους επιστήμονες υγείας και διατροφής, με την Ελλάδα να κατέχει υψηλά ποσοστά σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.

    Ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια της πανδημίας και μετά τα αλλεπάλληλα lockdown παρατηρήθηκε αυξημένη ροή παιδιών στα διαιτολογικά γραφεία της χώρας. Ποιοι ήταν όμως οι λόγοι για τους οποίους οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση;

    Ο κατ’ οίκον περιορισμός που όλοι μας υποβληθήκαμε κατά την περίοδο της πανδημίας οδήγησε τα παιδιά σε μειωμένη δραστηριότητα και πλήρη αποχή από την καθημερινή τους ρουτίνα. Η έλλειψη του σχολικού πλαισίου και παιχνιδιού, η αποστέρηση των εξωσχολικών δραστηριοτήτων και η απομάκρυνση από τις παιδικές χαρές άλλαξε τη θερμιδική κατανάλωση των παιδιών. Επιπλέον, οι αλλαγές στη σωματική δραστηριότητα συνδυάστηκαν με αλλαγές στο ψυχοκοινωνικό υπόβαθρο των παιδιών, καθώς οδηγήθηκαν από ένα κοινωνικά πλούσιο περιβάλλον σε ελαχιστοποίηση των επαφών και της συναναστροφής τους με άλλα άτομα της ηλικίας τους. Το γεγονός αυτό δημιούργησε σε πολλές περιπτώσεις μια συναισθηματική ανάγκη η οποία καλύφθηκε από το φαγητό (comfort food). Και ενώ θα περιμέναμε με το κλείσιμο της εστίασης να συμβεί το αντίστροφο και η Ελληνική οικογένεια να στραφεί στο σπιτικό χειροποίητο φαγητό, κάτι τέτοιο δεν συνέβη, εξ’ ου και η ραγδαία αύξηση των εφαρμογών για παραγγελία φαγητού στο σπίτι.

    Όμως, η πανδημία ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» όσον αφορά τα υψηλά ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας, καθώς το πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει την τελευταία δεκαετία περίπου. Η δομή της ελληνικής κοινωνίας και οικογένειας έχει αλλάξει ραγδαία τα τελευταία χρόνια, με τους γονείς να εργάζονται «σκληρά» ωράρια που δεν επιτρέπουν την επαρκή ενασχόληση με την προετοιμασία του φαγητού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη στροφή σε γρήγορα και εύκολα γεύματα. Αλλά δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις που το τάισμα των παιδιών βαρύνει τη γιαγιά και τον παππού, οι οποίοι έχοντας ζήσει σε εποχές πείνας και στέρησης, παρέχουν περισσότερη τροφή από τις ενεργειακές ανάγκες των παιδιών. Στο σημείο αυτό, λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε τη βαρύτητα και αναγκαιότητα του γονικού προτύπου στη διατροφική καθοδήγηση των παιδιών και τη λήψη σημαντικών αποφάσεων ως προς την επιλογή της τροφής της οικογένειας.

    Η παιδική παχυσαρκία είναι μια πάθηση που μπορεί να στιγματίσει κοινωνικά και ψυχολογικά το παιδί, και στην πλειονότητα των περιπτώσεων να το ακολουθήσει στην ενήλικη ζωή του. Η βάση της είναι σίγουρα σε μεγάλο βαθμό γενετική αλλά και επιγενετική. Η αλλαγή της ομοιόστασης μας και της απορρύθμισης των λειτουργιών μας ξεκινά από επίπεδο κυττάρου και συνεχίζει σε επίπεδο ιστού, οργάνου και ολόκληρου του οργανισμού μας. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά παιδικής παχυσαρκίας που εξελίσσονται σε ενήλικες με σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακά νοσήματα, μεταβολικό σύνδρομο και πληθώρα άλλων ασθενειών. Έτσι, είναι σημαντικό οι γονείς να αναγνωρίζουν τα πρώιμα σημάδια αυτής της νόσου και να απευθύνονται στον εκάστοτε ειδικό διαιτολόγο-διατροφολόγο, για να την αναχαιτίσουν και να εκπαιδεύσουν διατροφικά το παιδί τους, δωρίζοντάς του μια υγιή ενήλικη ζωή. Η σωστή διατροφή, άλλωστε, είναι η «προίκα» του παιδιού το οποίο με τη σειρά του θα δωρίσει στην επόμενη γενιά.

  • Αντιβιοτικά: Ποια λάθη κάνουν οι γονείς;

    Αντιβιοτικά: Ποια λάθη κάνουν οι γονείς;

    Με οδηγό το άγχος του, ο υπερπροστατευτικός και άπειρος γονιός κάνει σοβαρά λάθη. Μετά την άρνηση του εμβολιασμού που ήδη βλέπουμε τι καταστροφικές συνέπειες μπορεί να έχει, ένα άλλο πολύ συχνό λάθος των γονέων, ειδικά στη χώρα μας, είναι η χορήγηση αντιβίωσης στο παιδί, με το πρώτο… βηχαλάκι.

    Με δεδομένο ότι ένα παιδί μπορεί να νοσήσει από κοινό κρυολόγημα ή γρίπη έως και 7 φορές μέσα τον χρόνο, μπορείτε να φανταστείτε πόσο πολύ επιβαρύνετε τον οργανισμό του  παιδιού με αυτήν σας την κίνηση και τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό για την υγεία του;

    Η κατάχρηση αντιβιοτικών αποτελεί θλιβερό προνόμιο των Ελλήνων. Είμαστε πρώτοι στην χρήση αντιβιοτικών σε ολόκληρη την Ευρώπη και –ως αποτέλεσμα- η χώρα μας παρουσιάζει τα υψηλότερα ποσοστά μικροβιακής αντοχής. Με τη λήψη αντιβιοτικών για λοιμώξεις που οφείλονται σε ιούς, δίνουμε την ευκαιρία σε μικρόβια που φιλοξενούνται στο σώμα μας και αποτελούν τις λεγόμενες φυσιολογικές χλωρίδες μας, να αναπτύξουν κώδικες αντοχής στα χορηγούμενα αντιβιοτικά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μακροπρόθεσμα θα αναπτυχθούν μικρόβια που δεν θα σκοτώνονται από τα αντιβιοτικά που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας. Ένα ακόμη συχνό λάθος που κάνουν οι γονείς είναι ότι  αναγνωρίζουν συμπτώματα που είχε στο παρελθόν ένα παιδί και του δίνουν την αντιβίωση που είχε πάρει και παλαιότερα.

    Γνωρίζετε ότι…

    1. Tα αντιβιοτικά είναι χημικές ουσίες που χορηγούνται  για την αντιμετώπιση βακτηριακών και όχι ιογενών λοιμώξεων, που προσβάλλουν  τον ανθρώπινο οργανισμό; Το αντιβιοτικό δεν πρόκειται να βοηθήσει ένα παιδί που έχει κρυολόγημα, γρίπη, βρογχίτιδα ή ωτίτιδα.

    2. H κατάχρηση αντιβιοτικών οδηγεί –μακροπρόθεσμα- στη μειωμένη δραστικότητά τους;

    3. H ανάπτυξη αντοχής των μικροβίων στα αντιβιοτικά καθιστά δυσχερή την αντιμετώπιση των λοιμώξεων που οφείλονται σε ανθεκτικά βακτήρια και αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα δημόσιας υγείας;

    4. Tα αντιβιοτικά ΔΕΝ θεραπεύουν ούτε βοηθούν στην πρόληψη των ιώσεων; Συχνά ακούγεται ότι τα αντιβιοτικά χορηγούνται ώστε μια ιογενής λοίμωξη να μην εξελιχθεί σε μικροβιακή- αλλά είναι λάθος: τα αντιβιοτικά ΔΕΝ προλαμβάνουν μια μικροβιακή λοίμωξη.

    5.  στο κρυολόγημα, στις ιώσεις και στη γρίπη η ξεκούραση, η καλή διατροφή και τα πολλά υγρά μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό μας και να μας βοηθήσουν να τις ξεπεράσουμε, χωρίς φάρμακα;

    Αντιβιοτικά: Οδηγίες χρήσης (για μικρούς και μεγάλους)

    1. Μην παίρνετε ποτέ μόνοι σας αντιβιοτικά.

    2.  Μην επιμένετε στον γιατρό να σας δώσει αντιβιοτικά που δεν χρειάζονται.

    3. Μη ζητάτε από τον φαρμακοποιό να σας συστήσει αντιβιοτικό (απαγορεύεται από τον νόμο να το κάνει).

    4. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, αν τα συμπτώματά σας είναι πολύ έντονα (π.χ. πολύ υψηλός πυρετός ή έκκριση πύου από το αυτί), εάν επιμένουν πάνω από μία εβδομάδα (εκείνος θα κρίνει εάν υπάρχει επιμόλυνση με μικρόβια ή πρόκειται για αλλεργία) ή εάν πρόκειται για βρέφος ή ηλικιωμένο.

    5. Μην παίρνετε αντιβιοτικά στις ιογενείς αναπνευστικές λοιμώξεις (κοινό κρυολόγημα, συνάχι, βήχας, πονόλαιμος, γρίπη κ.ά.), γιατί αυτά δεν καταπολεμούν τους ιούς. Ανακουφίστε τα συμπτώματα με απλά μέσα, όπως ήπια αντιπυρετικά, παυσίπονα και αποσυμφορητικά, ανάπαυση, πολλά υγρά, ύγρανση της ατμόσφαιρας κ.ά.

    6. Να προτιμάτε τα αντιβιοτικά στενού – και όχι ευρέως – φάσματος όταν η λοίμωξη το επιτρέπει (έτσι δεν γίνονται και άλλα βακτήρια ανθεκτικά).

    7. Μην μειώνετε τη διάρκεια της θεραπείας με αντιβιοτικά ή τις δόσεις τους, ούτε να αλλάζετε τη συνιστώμενη από τον γιατρό συχνότητα λήψης τους.

  • Τι προκαλεί το “κόλλημα” των παιδιών με τις ηλεκτρονικές συσκευές 

    Τι προκαλεί το “κόλλημα” των παιδιών με τις ηλεκτρονικές συσκευές 

    Η Παιδοψυχίατρος – Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Επιστημονική Συνεργάτης Παίδων ΜΗΤΕΡΑ, Φρίντα Κωνσταντοπούλου κρούει καμπανάκι κινδύνου και σημειώνει ότι η υπερβολή χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών από τα παιδιά μπορεί να προκαλέσει:

    • Πνευματική κόπωση: Αρνητική επίδραση στην εκπλήρωση των μαθησιακών τους καθηκόντων και πτώση των μαθησιακών τους επιδόσεων.

    • Μείωση της μνημονικής ικανότητας: Η τεχνολογία έχει κάνει εύκολη την διαδικασία της απομνημόνευσης, με αποτέλεσμα να μην την εξασκούμε.

    • Διάσπαση προσοχής – διαταραχές ύπνου: Ό χρόνος που κοιμούνται τα παιδιά στην εποχή μας, τείνει να μειώνεται. Η στέρησή του επιβαρύνει όλα τα συμπτώματα.

    • Διαταραχές διατροφής

    • Έκθεση σε κινδύνους – εκφοβισμός 

    • Σεξουαλική εκμετάλλευση 

    • Αγχώδεις διαταραχές: Εξαιτίας της συνεχούς έκκρισης αδρεναλίνης και κορτιζόλης κατά τη διάρκεια εικονικών δραστηριοτήτων. Οι μακροχρόνιες αγχώδεις διαταραχές, σωματοποιούνται με αποτέλεσμα την εμφάνιση σωματικών ενοχλημάτων όπως κεφαλαλγίες, γαστρεντερικά ενοχλήματα, ορμονικές διαταραχές, αυτοάνοσα, σακχαρώδης διαβήτης.

    • Κατάθλιψη: Βασικό σύμπτωμα της κατάθλιψης στην εφηβική ηλικία είναι η επιθετική συμπεριφορά. Ένα άλλο σημαντικό σύμπτωμα, που επηρεάζεται από την κοινωνία των εφηβικών group είναι οι αυτοτραυματικές συμπεριφορές.

    • Κοινωνική και επικοινωνιακή δυσλειτουργία: Διάβρωση του τρόπου συμπεριφοράς των ανθρώπων και εκμηδένιση του κοινωνικού ιστού.

    • Παραμέληση ενασχόλησης με υγιείς και απαραίτητες για την ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη δραστηριότητες, όπως ενασχόληση με τον αθλητισμό, τις τέχνες, κ.ά.

    • Βίαιη συμπεριφορά: Εξοικείωση με τη βία, χωρίς συναίσθηση και ενσυναίσθηση.

    Χρήσιμες συμβουλές προς τους γονείς

    1. Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία απόκτησης κινητού; Όσο πιο αργά, τόσο πιο καλά. Δίνοντας σε ένα παιδί κινητό με δυνατότητα πρόσβασης στα κοινωνικά δίκτυα, είναι σαν να του δίνεις ένα αυτοκίνητο, χωρίς να ξέρει πως να χρησιμοποιήσει το γκάζι, το φρένο, τη ζώνη ασφαλείας και να το αφήνεις σε οδό ταχείας κυκλοφορίας, μόνο του.

    2. Βάζουμε σαφή όρια και κανόνες χρήσης των συσκευών. 

    3. Τα παρακολουθούμε διακριτικά, από απόσταση, ανάλογα με την ηλικία τους.

    4. Μαθαίνουμε στα παιδιά μας τη σωστή χρήση του διαδικτύου (ψηφιακή παιδεία),  χρησιμοποιώντας το οι ίδιοι, με σωστό και κοινωνικά αποδεκτό τρόπο. Είμαστε η πρώτη γενιά που μεγαλώνουμε παιδιά στην ψηφιακή εποχή, χωρίς προσωπικές εμπειρίες και με ελάχιστες γνώσεις.

    5. Αναγνωρίζουμε έγκαιρα διαφορές στην συμπεριφορά των παιδιών μας και αναζητάμε βοήθεια από ειδικά εκπαιδευμένους επαγγελματίες, όσο το δυνατόν ταχύτερα. Δεν πανικοβαλλόμαστε, αλλά δεν υποτιμούμε τυχόν ανησυχητικές συμπεριφορές.

  • Βόμβες ζάχαρης και θερμίδων οι παιδικές τροφές

    Βόμβες ζάχαρης και θερμίδων οι παιδικές τροφές

    Καμπανάκι κινδύνου για τις ποσότητες ζάχαρης που καταναλώνουν τα μικρά παιδιά κρούει στη Βρετανία το Βασιλικό Κολλέγιο Παιδιάτρων και ο Βρετανικός Οδοντιατρικός Σύλλογος.
    Παιδίατροι και οδοντίατροι ζητούν από την κυβέρνηση να θεσπίσει υποχρεωτικά όρια στις ποσότητες ζάχαρης και αλατιού που περιέχουν οι παιδικές τροφές.
    Όπως αναφέρουν το 1/4 των τροφών που προορίζονται για παιδιά κάτω των 12 μηνών περιέχουν σχεδόν τα 2/3 της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας σακχάρων που μπορεί να καταναλώσει ένας ενήλικας.
    Τα παιδιά που καταναλώνουν πολλή ζάχαρη έχουν αυξημένο κίνδυνο για φθορές στα δόντια, αύξηση του σωματικού τους βάρους, υπέρβαρο και ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, που συνακόλουθα αυξάνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων και καρκίνου.
    Οι γονείς παρασύρονται από ετικέτες που αναφέρουν “βιολογικό προϊόν”, “με φυσικά σάκχαρα”, “εγκεκριμένο από διαιτολόγους” και δεν ελέγχουν τις ετικέτες για τη ζάχαρη που περιέχουν τα τρόφιμα.
    Πόση ζάχαρη μπορούν να καταναλώνουν;
    • Τα παιδιά 4-6 ετών: έως 19 γραμμάρια ημερησίως
    • Τα παιδιά 7-10 ετών: έως 24 γραμμάρια
    • Τα παιδιά άνω των 11 ετών: έως 30 γραμμάρια
    • Οι ενήλικες: όχι πάνω από 30 γραμμάρια ημερησίως
  • Πως θα προλάβουμε τα ατυχήματα των γιορτών

    Πως θα προλάβουμε τα ατυχήματα των γιορτών

    Το Σωματείο αντιμετώπισης Παιδικού Τραύματος μας δίνει 8 +1 πολύτιμες συμβουλές:
    • Προσοχή στα κεριά και τα αναμμένα τζάκια για να αποφύγουμε τα εγκαύματα.
    • Οι φανταχτερές γυάλινες μπάλες του δέντρου γίνονται εύκολα αιτία τραυματισμού μικρών παιδιών. Ας τις τοποθετούμε ψηλά στο δέντρο.
    • Τα φωτάκια του δέντρου καταλήγουν στην πρίζα. Προσοχή στις πρίζες και στα ηλεκτρικά καλώδια. Υπάρχει πάντα κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
    • Όσο χαρούμενες και αν είναι οι γιορτινές πλαστικές σακούλες, μην αφήνουμε τα παιδιά μας να παίζουν με αυτές. Αν βάλουν μέσα το κεφάλι τους, υπάρχει φόβος ασφυξίας.
    • Προσοχή στις καραμέλες για τα μικρά παιδιά, μπορούν εύκολα να πνιγούν.
    • Τα οινοπνευματώδη και τα προϊόντα του καπνού να βρίσκονται σε σημεία που δεν μπορούν να τα φτάσουν τα μικρά παιδιά, για να αποφύγουμε τις δηλητηριάσεις.
    • Μην αφήνετε τα παιδιά στην κουζίνα χωρίς επίβλεψη. Προσοχή στις καυτές επιφάνειες. Και μην ξεχνάτε, το χερούλι της κατσαρόλας δεν πρέπει να εξέχει.
    • Προσοχή στις μπαλκονόπορτες και στα γυάλινα τραπέζια προς αποφυγή σοβαρών τραυματισμών.
    • Όταν βγαίνουμε με τα παιδιά μας για ψώνια στην αγορά, είναι σημαντικό να τα κρατάμε πάντα από το χέρι, από την μέσα πλευρά του πεζοδρομίου.
  • Cookies καρότου με μπαχαρικά

    Cookies καρότου με μπαχαρικά

    Δύσκολο να πει κάποιος ότι δεν αγαπά το κέικ καρότου. Ο συνδυασμός καρότων, μπαχαρικών και ξηρών καρπών είναι μοναδικός. Εγώ σας έχω τα αγαπημένα μου carrot cookies που μπορείτε να τα απολαύσετε με τον καφέ ή το τσάι σας.

    Προετοιμασία 20 λεπτά Χρόνος Μαγειρέματος 18 λεπτά Μερίδες: 24

    Υλικά:

    Για το γλάσο:

    Δείτε εδώ την εκτέλεση

  • Οι κανόνες διατροφής για τα παιδιά

    Οι κανόνες διατροφής για τα παιδιά

    Tα θρεπτικά συστατικά που προσλαμβάνει ένα παιδί μέσω της διατροφής είναι ένα θέμα για το οποίο θα μπορούσα να γράφω ώρες. Είναι ένα πεδίο μόνο του!

    Ωστόσο, κάποιες βασικές συμβουλές οι οποίες είναι αρκετές να κρατήσουν τα παιδιά σας υγιή και να τους εξασφαλίσουν τα συστατικά που χρειάζονται είναι οι εξής:

    Θρεπτικά συστατικά

    1. Έχετε ποικιλία λαχανικών και φρούτων καθημερινά. Συμπεριλάβετε φρούτα/ή και λαχανικά σε κάθε γεύμα.
    2. Συμπεριλάβετε καθημερινά γαλακτοκομικά προϊόντα όπως γάλα, γιαούρτι ή τυρί στη διατροφή σας. Τα μικρότερα παιδιά χρειάζονται 2 με 3 μερίδες γαλακτοκομικών την ημέρα και τα μεγαλύτερα 3 με 4.
    3. Βάλτε ποικιλία δημητριακών όπως ψωμί, ρύζι, φρυγανιές κ.ά. Προτιμήστε τα δημητριακά ολικής.
    4. Δημιουργήστε γεύματα με κόκκινο ή λευκό κρέας 2 με 3 φορές την εβδομάδα. Ωστόσο, αποφύγετε τα επεξεργασμένα προϊόντα κρέατος.
    5. Δημιουργήστε γεύματα με θαλασσινά ή ψάρια 2 με 3 φορές την εβδομάδα εκ των οποίων η 1 να είναι λιπαρό ψάρι, δηλαδή ψάρι με σκούρο δέρμα.
    6. Συμπεριλάβετε 4 με 7 αυγά την εβδομάδα.
    7. Μαγειρέψτε όσπρια τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.
    8. Χρησιμοποιήστε ελαιόλαδο ως κύριο προστιθέμενο έλαιο.
    9. Περιορίστε την κατανάλωση ζάχαρης, αλατιού και προϊόντων που τα περιέχουν.
    10. Ενθαρρύνετε την καθημερινή σωματική δραστηριότητα.
    11. Λειτουργήστε ως πρότυπο για τα παιδιά, κάντε αυτά που θέλετε να κάνουν!
    12. Ενθαρρύνετε τη δημιουργία σταθερών γευμάτων, δηλαδή πρωινού, κύριου γεύματος και ενός πιο ελαφριού γεύματος.
    13. Ενθαρρύνετε την κατανάλωση νερού.
    14. Αποφύγετε την παρακολούθηση τηλεόρασης ή τη διεξαγωγή άλλων δραστηριοτήτων την ώρα του φαγητού. Καλό είναι η οικογένεια να είναι συγκεντρωμένη στη διαδικασία του φαγητού.
    15. Επιλέξτε προϊόντα εποχής.
    16. Μαγειρέψτε στο σπίτι και συμπεριλάβετε τα παιδιά σε αυτή τη διαδικασία.
  • Κάνουν λάθη οι γονείς στη διατροφή των παιδιών τους;

    Κάνουν λάθη οι γονείς στη διατροφή των παιδιών τους;

    Αναμφισβήτητα, όλοι οι γονείς θέλουν το καλό των παιδιών τους! Οι γονείς λατρεύουν τα παιδάκια τους και είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν την υγεία και ευτυχία τους! Συχνά, όμως, άθελά τους κάνουν λάθη και ειδικά στον τομέα της διατροφής. Πάμε να δούμε τα συνηθέστερα λάθη των γονέων στην παιδική διατροφή.

    Μίμηση

    Το πιο σημαντικό λάθος που κάνουν οι γονείς στην παιδική διατροφή είναι πως ξεχνάνε ότι τα παιδιά τους μιμούνται ! Τα παιδιά έχουν την τάση, αυθόρμητα, να υιοθετούν τις συμπεριφορές των γονέων. Ό,τι και αν λέγεται κατά την λεκτική επικοινωνία η τάση τους είναι να υιοθετούν την συμπεριφορά των γονιών τους, αργά ή γρήγορα! Συνεπώς, αυτό που έχουν να κάνουν οι γονείς εάν θέλουν τα παιδιά τους να έχουν καλές διατροφικές συνήθειες, είναι να τις υιοθετήσουν οι ίδιοι πρώτα.

    Οι μελέτες και η επιστήμη της ψυχολογίας δείχνουν πως τα παιδιά, με πολύ απλές λέξεις, δεν παίρνουν από λόγια αλλά θέλουν πράξεις! Άρα, αγαπητοί γονείς, δε χρειάζεται να κάνετε κήρυγμα στα παιδιά σας, χρειάζεται απλώς να κάνετε εσείς αυτά που θέλετε να κάνουν τα ίδια! Η μίμηση είναι η πιο βασική αρχή διατροφικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών!

    Διαθεσιμότητα

    Κάποιες φορές ψάχνουμε τη λύση στα περίπλοκα ενώ βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα! Άλλο ένα πολύ βασικό λάθος που κάνουν οι γονείς είναι πως έχουν διαθέσιμα στο σπίτι τρόφιμα τα οποία δε θα ήθελαν να καταναλώσουν τα παιδιά τους. Όσο μικρό και αν είναι το παιδί σας είναι πανέξυπνο και καταλαβαίνει τα πάντα! Εάν έχετε σοκολάτες και πατατάκια κρυμμένα στο πάνω πάνω ντουλάπι, εννοείται πως το αντιλαμβάνεται!

    Μην έχετε διαθέσιμα τρόφιμα στο σπίτι που δε θα θέλατε να καταναλώνουν τα παιδιά σας. Αντίθετα, γεμίστε το σπίτι με τα τρόφιμα τα οποία θέλετε να καταναλώνουν τα παιδιά σας. Βάλτε πολλά, πολύχρωμα φρούτα στο τραπέζι ή στο ψυγείο, έχετε πάντα στο ψυγείο και στα ντουλάπια σας τυρί, γιαούρτι, αυγό, ξηρούς καρπούς, αλείμματα ξηρών καρπών, αβοκάντο, βρώμη και άλλα θρεπτικά, γεμάτα βιταμίνες τρόφιμα! Όταν ένα τρόφιμο είναι στο οπτικό μας πεδίο, είναι πολύ πιο πιθανό να το ζητήσουμε και τελικά να το καταναλώσουμε.

    Έκθεση

    Άλλο ένα λάθος που κάνουν οι γονείς, είναι πως εγκαταλείπουν πολύ εύκολα τα όπλα. Εάν το παιδί σας δεν δέχεται να δοκιμάσει ένα νέο τρόφιμο ή ενώ έτρωγε συστηματικά ένα τρόφιμο, ξαφνικά σταματάει, σας έχω νέα! Είναι απολύτως φυσιολογικό! Είναι μέρος του παιχνιδιού! Οπότε, μην σταματάτε την προσπάθεια. Για να καταναλώσει ή να καταναλώσει ξανά ένα τρόφιμο το παιδί σας, θα πρέπει να εκτίθεται σε αυτό. Παρουσιάστε του στο τραπέζι αυτό το τρόφιμο, καταναλώστε το εσείς, αλλά μην το πιέσετε σε καμία περίπτωση να το καταναλώσει!

    «Η έκθεση και κυρίως η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ένα τρόφιμο, φαίνεται πως είναι καθοριστικής σημασίας».

    Αν, για παράδειγμα, το παιδί σας αρνείται να φάει μπρόκολο, εσείς ετοιμάστε το μπρόκολο με διάφορους τρόπους, σερβίρετέ το στο τραπέζι, δώστε στο παιδί την επιλογή να το δοκιμάσει, αλλά μην το πιέσετε να το κάνει! Οι μελέτες δείχνουν πως αν το παιδί εκτεθεί στο τρόφιμο για περίπου δέκα με δεκαπέντε φορές, για παράδειγμα στο μπρόκολο, τότε θα αρχίσει να το δοκιμάζει!

    Πίεση

    Όπως σας έγραψα και πιο πάνω, η πίεση να καταναλώσει ένα παιδί ένα τρόφιμο δεν είναι κάτι επιθυμητό. Φαίνεται πως όταν οι γονείς ασκούν πίεση, είτε λεκτική είτε σωματική, δηλαδή είτε πιέζουν με λόγια το παιδί τους να καταναλώσει κάτι είτε, για παράδειγμα, το κυνηγούν ενώ παίζει με ένα πιρούνι στο στόμα λέγοντάς του να φάει, το παιδί αντιδρά.

    Με απλά λόγια, η πίεση φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Αν το παιδί σας καταλάβει ότι “καίγεστε” για να φάει, μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως μέσο πίεσης ή ως μέσο να κερδίσει την σημασία σας. Προσφέρετε το φαγητό με αδιάφορο τρόπο, όσο δύσκολο και αν ακούγεται αυτό και σιγά σιγά θα δείτε μαγικά αποτελέσματα!

    Επιβράβευση

    Η επιβράβευση στο φαγητό είναι ένα εργαλείο το οποίο οι γονείς χρησιμοποιούν από τα αρχαία χρόνια! Κι’ όμως! Η επιβράβευση είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη στην παιδική διατροφή. Η επιβράβευση δημιουργεί συνδέσμους στο μυαλό του παιδιού σας μεταξύ ενός συναισθήματος και ενός τρόφιμου. Αν για παράδειγμα, του δίνετε να φάει σοκολάτα για να κάτσει φρόνιμο ή του τάζετε πατατάκια εάν κάνει κάτι που πρέπει να κάνει, για παράδειγμα να μαζέψει τα παιχνίδια του, τότε αυτομάτως το παιδί συνδέει συγκεκριμένα φαγητά με συναισθήματα κι αυτό μπορεί να είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Εάν το παιδί, συνδέσει τη σοκολάτα με την επιβράβευση, με τη φροντίδα και τη ζεστασιά τότε το πιθανότερο είναι να γίνει ένας ενήλικας που όταν περνά μια δύσκολη στιγμή, θα στρέφεται στην σοκολάτα. Όσο απλό και αν ακούγεται αυτό, είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντικό. Το φαγητό δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως επιβράβευση ούτε να συνδυάζεται με συναισθήματα.

  • Μαθαίνοντας εναλλακτικά: Βοηθήστε τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να πετύχουν σημαντικούς στόχους

    Μαθαίνοντας εναλλακτικά: Βοηθήστε τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να πετύχουν σημαντικούς στόχους

    Παιδιά έξυπνα, αλλά ανοργάνωτα και νευρικά, με χαμηλές σχολικές επιδόσεις και επιρρεπή σε συμπεριφορές εξάρτησης. Στο πάνελ του ΔΥΟ Forum για την εφηβική υγεία, η Ελληνική Εταιρεία Εφηβικής Ιατρικής εξηγεί πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε παιδιά και εφήβους με μαθησιακές δυσκολίες και ΔΕΠ-Υ. (περισσότερα…)