Blog

  • Πώς θα προλάβουμε τα οστεοπορωτικά κατάγματα

    Πώς θα προλάβουμε τα οστεοπορωτικά κατάγματα

    Η οστεοπόρωση αφορά 1 στις 2 γυναίκες και 1 στους 5 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Βλέπουμε ότι τα ποσοστά της αυξάνονται προϊούσης της ηλικίας και δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, αυξάνονται και τα οστεοπορωτικά κατάγματα.

    Συγκεκριμένα, τα τελευταία 20 χρόνια, από το 2000 και μετά, τα οστεοπορωτικά κατάγματα έχουν διπλασιαστεί και υπολογίζεται ότι το 2050 θα έχουν τριπλασιαστεί. Οι κυριότεροι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι αφενός μεν η γήρανση του πληθυσμού και αφετέρου το γεγονός ότι η οστεοπόρωση ως νόσος υποδιαγιγνώσκεται αλλά και υποθεραπεύεται, εξηγεί ο κ. Νικόλαος Λάγιος, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Διευθυντής Α’ Ορθοπαιδικής Κλινικής του Metropolitan Hospital.

    Τα οστεοπορωτικά κατάγματα αποτελούν ένα σημαντικό ιατροκοινωνικό πρόβλημα που αφορά τους ασθενείς και τους συγγενείς τους αλλά οπωσδήποτε και την οικονομία των κρατών.

    Aσφαλώς. η καλύτερη αντιμετώπιση των οστεοπορωτικών καταγμάτων είναι η πρόληψή τους. Η πρόληψή τους λοιπόν γίνεται με τα ακόλουθα:

    1. Εξέταση από τον ειδικό ιατρό για οστεοπόρωση. Προληπτικά όλες οι γυναίκες άνω των 50 ετών και όλοι οι άνδρες άνω των 60 ετών μπορούν να υποβληθούν σε μία μέτρηση οστικής πυκνότητας και εφόσον συνυπάρχουν παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση (κληρονομικότητα και άλλα και σε μικρότερη ηλικία).
    2. Καλή ποιότητα ζωής. Αυτό περιλαμβάνει περπάτημα σε ημερήσια βάση και εάν είναι δυνατόν ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης ή κολύμβηση.
    3. Σωστή διατροφή που για την πρόληψη της οστεοπόρωσης σημαίνει ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου 1000 – 1200 mg και βιταμίνης D 800 – 1000 IU, ποσοστά που μπορεί να είναι αυξημένα σε περιπτώσεις μεγάλης έλλειψης αυτών από τον οργανισμό.
    4. Μέτρα πρόληψης (κατ’ οίκον κυρίως) για αποφυγή πτώσεων σε άτομα προχωρημένης ηλικίας.
  • Υπάρχει λύση στο θέμα της κυτταρίτιδας;

    Υπάρχει λύση στο θέμα της κυτταρίτιδας;

    Θαύματα δεν γίνονται με την κυτταρίτιδα, αλλά μπορείς να δεις βελτιωμένη την υφή και την όψη της επιδερμίδας σου αν την αντιμετωπίσεις ολιστικά και μεθοδικά.

    Πρώτα, χρειάζεται να καταλάβεις ότι η κυτταρίτιδα δεν είναι φλεγμονή ή πάθηση, αλλά ένα αισθητικό πρόβλημα που απασχολεί κυρίως τις γυναίκες.

    Αυτό οφείλεται στην κατασκευή του γυναικείου σώματος και τη σχέση του λιπώδους με τον συνδετικό ιστό, που είναι κάθετη στις γυναίκες και σταυροειδής στους άνδρες. Το συντριπτικό ποσοστό του 80-90% των γυναικών θα εμφανίσει κυτταρίτιδα σε κάποια φάση της ζωής του.
    Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη δημιουργία κυτταρίτιδας είναι ορμονικοί και γενετικοί που σχετίζονται με τον μεταβολισμό, την κατανομή λίπους, την αιματική και λεμφική κυκλοφορία. Και ο τρόπος ζωής παίζει ρόλο, όπως η διατροφή, το κάπνισμα και η έλλειψη άσκησης.

    Το θέμα είναι πολυπαραγοντικό και αντιμετωπίζεται, αλλά δεν θεραπεύεται. Μην ξεχνάς να πίνεις επαρκή ποσότητα νερού που ισοδυναμεί με 8-10 ποτήρια νερό ημερησίως, να καταναλώνεις ροφήματα, όπως το πράσινο τσάι, η λουίζα και ο μαϊντανός και να προσθέτεις στη διατροφή σου τον κουρκουμά, το λεμονόχορτο, το μαύρο πιπέρι και το ginger. Φυσικά, όλοι θα σου πουν – και δικαίως- ότι είναι σημαντικό να γυμνάζεσαι. Ξέρουμε ότι δεν έχεις πολύ χρόνο στη διάθεσή σου, αλλά αξίζει να το προσπαθήσεις για τη συνολική σου υγεία.

    Ο καλύτερος τρόπος είναι να συνδυάζεις διαφορετικές ασκήσεις αερόβιας άσκησης που βοηθάνε στην καλή κυκλοφορία του αίματος, όπως το ποδήλατο και το τρέξιμο. Στο καθημερινό σου πλάνο χρειάζεται να βάλεις και  τις ενυδατικές κρέμες ή εκείνες που είναι εξειδικευμένες στην κυτταρίτιδα, το αδυνάτισμα και τη σύσφιξη. Είναι σημαντικό να είσαι συνεπής στη χρήση τους δύο φορές την ημέρα και όλο τον χρόνο. Και αν το πορτοφόλι σου το επιτρέπει, επισκέψου το ιατρείο του δερματολόγου σου.

    Ανάλογα με το είδος και το στάδιο που βρίσκεται η κυτταρίτιδά σου, ο γιατρός θα επιλέξει, για την περίπτωσή σου, μια από τις πολλές μη επεμβατικές θεραπείες με ραδιοσυχνότητες, ηλεκτρολιπόλυση, ενέσιμη μεσοθεραπεία με ένα κοκτέιλ ισχυρών συστατικών κ.α. Υπάρχει ένα πρωτόκολλο μονού αριθμού θεραπειών που θα πρέπει να επαναλαμβάνεις με συνέπεια, αν θέλεις να δεις κάποια βελτίωση και να βγεις με αυτοπεποίθηση στην παραλία.

  • Κολοκυθόσουπα κρύα, λεμονάτη

    Κολοκυθόσουπα κρύα, λεμονάτη

    Και τι δεν μπορούμε να φτιάξουμε με κολοκυθάκια! Αυτή η ελαφριά, μυρωδάτη, κρύα κολοκυθόσουπα είναι ιδανική για ένα εύκολο, γρήγορο και οικονομικό πιάτο, μεσημεριανό ή βραδινό. Μπορούμε όμως άνετα να το εντάξουμε και σε ένα επίσημο κάλεσμα, για να ανοίξουμε το γεύμα.

    Προετοιμασία: 20 λεπτά Χρόνος Μαγειρέματος: 30 λεπτά Μερίδες: 4

     

    Υλικά

    • 60 ml ελαιόλαδο
    • 1 ξερό κρεμμύδι, κομμένο σε ψιλά καρέ
    • περίπου 1½ κιλό κολοκυθάκια, κομμένα σε μικρούς κύβους
    • ½ κουτ. γλυκού κόλιανδρος, σε σκόνη
    • 1 σκελίδα σκόρδου, λιωμένη
    • 2 λίτρα ζεστό νερό
    • 1 μεγαλούτσικη πατάτα, κατά προτίμηση βιολογική, καθαρισμένη και κομμένη σε μικρά κομμάτια
    • 1 φλιτζ. τσαγιού φρέσκα φύλλα δυόσμου
    • χυμός και ξύσμα από 1 ακέρωτο και κατά προτίμηση βιολογικό λεμόνι
    • αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

    Δείτε εδώ την εκτέλεση της συνταγής

  • 7 προβλήματα στα μάτια που προκαλούνται ή επιδεινώνονται από το κάπνισμα

    7 προβλήματα στα μάτια που προκαλούνται ή επιδεινώνονται από το κάπνισμα

    Όλοι γνωρίζουν ότι το κάπνισμα σχετίζεται με τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τις πνευμονοπάθειες και τον καρκίνο, όμως λίγοι συνειδητοποιούν ότι μπορεί να πλήξει και τα μάτια.

    «Οι τοξίνες που παράγονται κατά το κάπνισμα εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και, μέσω αυτής, φτάνουν σε όλα τα όργανα και τους ιστούς του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των οφθαλμών», εξηγεί ο Χειρουργός-Οφθαλμίατρος δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Medical School).

    Μελέτες έχουν δείξει, για παράδειγμα, ότι ορισμένα επιβλαβή μόρια που περιέχει ο καπνός των τσιγάρων δρουν ερεθιστικά στον επιπεφυκότα, την διαφανή μεμβράνη που καλύπτει εξωτερικά τον οφθαλμικό βολβό και επιστρώνει εσωτερικά τα βλέφαρα. Πολλά συστατικά του καπνού, εξάλλου, μπορεί να οδηγήσουν σε οξεία συστολή των οφθαλμικών αρτηριών, μειώνοντας τη ροή αίματος στο μάτι.

    Επιπλέον, η νικοτίνη και το μονοξείδιο του άνθρακα επιταχύνουν την αθηροσκλήρωση στις οφθαλμικές αρτηρίες και επεμβαίνουν στην ισορροπία των λιπιδίων, διεγείροντας την συσσώρευση λιπωδών ιζημάτων στα τοιχώματα των αρτηριών. Ο καπνός των τσιγάρων περιέχει επίσης ελεύθερες ρίζες οξυγόνου, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν οξειδωτικές βλάβες στον αμφιβληστροειδή χιτώνα των ματιών, καθώς και βαρέα μέταλλα (όπως το κάδμιο, ο μόλυβδος και ο χαλκός) τα οποία μπορεί να συσσωρευθούν στον φυσικό φακό τους.

    «Όλες αυτές οι επιδράσεις, μακροπρόθεσμα έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία των ματιών», τονίζει ο δρ Κανελλόπουλος. Και εξηγεί ποιες παθήσεις είναι πιθανόν να προκληθούν ή να επιδεινωθούν από το κάπνισμα.

    Ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας

    Οι καπνιστές διατρέχουν 2 έως 3,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να την εκδηλώσουν σε σύγκριση με τους μη καπνιστές. Ο κίνδυνος είναι δοσοεξαρτώμενος, δηλαδή όσο περισσότερα τσιγάρα καπνίζει κάποιος και επί όσο περισσότερα χρόνια, τόσο περισσότερο κινδυνεύει. Κατά την ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας καταστρέφεται το κεντρικό σημείο του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, που είναι υπεύθυνο για την κεντρική και τη λεπτομερή όραση. Η συνέπεια είναι θόλωμα της όρασης και δημιουργία μαύρης σκιάς στο κέντρο του οπτικού πεδίου.

    Καταρράκτης

    Ο καταρράκτης είναι η πάχυνση και το θόλωμα του φυσικού, διαυγούς φακού του ματιού. Αναπτύσσεται σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου. Οι πιθανότητες να εκδηλωθεί είναι διπλάσιες σε όσους καπνίζουν περισσότερα από 20 τσιγάρα ημερησίως, απ’ όσες στους μη καπνιστές. Επιπλέον, στους καπνιστές μπορεί να εκδηλωθεί και σε νεότερες ηλικίες από το αναμενόμενο, ακόμα και σε 50άρηδες. Και αυτό, γιατί η ανάπτυξή του επιταχύνεται λόγω της συσσώρευσης στον φακό του ματιού των βαρέων μετάλλων που περιέχει ο καπνός των τσιγάρων.

    Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

    Η πάθηση αυτή είναι επιπλοκή του σακχαρώδους διαβήτη. Προκαλείται όταν τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν με αίμα τον αμφιβληστροειδή, υφίστανται βλάβες από τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου. Η βλάβη έχει ως συνέπεια διαφυγή υγρού ή αίματος και δημιουργία ουλώδους ιστού, ο οποίος διαταράσσει τις εικόνες που στέλνει ο αμφιβληστροειδής στον εγκέφαλο. Αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσει στην τύφλωση. Το κάπνισμα αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο αμφιβληστροειδοπάθειας, κυρίως στους πάσχοντες από τύπου 1 διαβήτη, διότι μειώνει την παροχή οξυγόνου στα μάτια. Επιπλέον, παρεμποδίζει τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης (σακχάρου) του αίματος.

    Οπτική νευροπάθεια

    Οι καπνιστές έχουν 16 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν προβλήματα στο οπτικό νεύρο, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές. Μάλιστα συχνά τα εκδηλώνουν σε νεότερη ηλικία (έως και 12 χρόνια νωρίτερα απ’ ό,τι οι μη καπνιστές). Το οπτικό νεύρο συνδέει το μάτι με τον εγκέφαλο και οι βλάβες σε αυτό οδηγούν σε μη αναστρέψιμη απώλεια της όρασης. Οι βλάβες αναπτύσσονται όταν αποφραχθούν εν μέρει ή πλήρως τα αιμοφόρα αγγεία που το τροφοδοτούν με αίμα. Το κάπνισμα μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο για γλαύκωμα, το οποίο επίσης επηρεάζει το οπτικό νεύρο.

    Οπτική νευρίτιδα

    Η οπτική νευρίτιδα εκδηλώνεται όταν αναπτύσσεται φλεγμονή στις νευρικές ίνες του οπτικού νεύρου. Η φλεγμονή βλάπτει την όραση. Το κάπνισμα επιδεινώνει την κατάσταση, λόγω της έλλειψης οξυγόνου που προκαλεί το μονοξείδιο του άνθρακα που εισπνέουν οι καπνιστές από τον καπνό.

    Θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια

    Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων (στο 85%) οφείλεται στον υπερθυρεοειδισμό, συνήθως στη νόσο του Graves. Είναι ένα φλεγμονώδες αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί διόγκωση των μυών, του λίπους και του συνδετικού ιστού των ματιών. Τα μάτια μπορεί να παρουσιάσουν οίδημα, να προεξέχουν (εξόφθαλμος) ή να έχουν πρόπτωση των βλεφάρων. Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια εκδηλώνεται με πόνο, δακρύρροια, διπλωπία και ελάττωση της όρασης. Μερικές φορές οι βλάβες είναι μη αναστρέψιμες. Το κάπνισμα μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση και να εντείνει την απώλεια της όρασης.

    Ραγοειδίτιδα

    Η ραγοειδίτιδα είναι φλεγμονή στον ραγοειδή χιτώνα, δηλαδή στο μεσαίο από τα τρία στρώματα από τα οποία αποτελείται το μάτι. Εκδηλώνεται στο ένα μάτι ή και στα δύο, με κοκκίνισμα, πόνο, ευαισθησία στο φως, θολή όραση, εμφάνιση μαύρων κηλίδων που αιωρούνται στο οπτικό πεδίο και μειωμένη όραση. Το κάπνισμα έχει αιτιολογική συσχέτιση με την ραγοειδίτιδα και αυξάνει κατά τουλάχιστον 2,2 φορές τον κίνδυνο αναπτύξεώς της.

  • Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις ίδιες πετσέτες με άλλους ανθρώπους;

    Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις ίδιες πετσέτες με άλλους ανθρώπους;

    Υπαρκτός και μάλιστα υψηλός είναι ο κίνδυνος μετάδοσης μυκητιάσεων από τη χρήση προσωπικών αντικειμένων άλλων ανθρώπων, ακόμα και αν αυτοί είναι μέλη της ίδιας οικογένειας.

    «Οι πετσέτες προσφέρουν το τέλειο περιβάλλον τόσο για την ανάπτυξη βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών, όσο και για τον πολλαπλασιασμό τους, αφού παραμένουν συνήθως υγρές σε ένα ζεστό περιβάλλον. Η εσφαλμένη χρήση τους από το ίδιο το άτομο μπορεί να γίνει αιτία μόλυνσης σε διάφορα σημεία του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του προσώπου, η δε κοινή χρήση τους αιτία μεταφοράς τους σε άλλους», τονίζει η Βιοπαθολόγος – Μικροβιολόγος δρ Ελένη Μπαλαμπάνη.

    Η καντιντίαση εμφανίζεται συχνότερα σε περιοχές του σώματος που είναι πιο ζεστές και υγρές, όπως οι μηροβουβωνικές πτυχές, οι μασχάλες, τα νύχια των χεριών και ο βλεννογόνος του στόματος. Στις γυναίκες μπορεί να εμφανιστεί και κάτω από το στήθος ή ακόμα και στον κόλπο.

    Αυξημένες πιθανότητες μόλυνσης από Candida έχουν όσοι υποφέρουν από συγκεκριμένες παθήσεις, μεταξύ αυτών η παχυσαρκία και ο διαβήτης, όσοι έχουν ένα ανοσοποιητικό σύστημα που δεν λειτουργεί επαρκώς, οι πάσχοντες από άλλες δερματοπάθειες (π.χ. ψωρίαση), όσοι λαμβάνουν αντιβιοτικά ή στεροειδή φάρμακα ή υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία και οι γυναίκες που εγκυμονούν.

    Τα δερματόφυτα είναι ένα άλλο είδος μυκήτων, τα οποία προσβάλλουν το δέρμα, το τριχωτό της κεφαλής και τα νύχια κυρίως των κάτω άκρων. Σε αυτά ξενιστής μπορεί να είναι ένα ζώο (σκυλάκι, γατάκι, κουνελάκι κλπ) ή άνθρωπος.

    Ο πιο συχνός τύπος μυκητίασης που προκαλούν είναι το λεγόμενο «πόδι του αθλητή». Αυτός επηρεάζει κυρίως το δέρμα ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών, το οποίο γίνεται λευκό και αρχίζει να ξεφλουδίζει, αλλά και τα πέλματα.

    «Μια σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό μυκητίαση είναι η tinea faciei, η οποία προκαλείται επίσης από δερματόφυτα και επηρεάζει το δέρμα του προσώπου. Στα παιδιά και στις γυναίκες μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του, συμπεριλαμβανομένου του άνω χείλους και του πηγουνιού. Στους άνδρες, η πάθηση είναι γνωστή ως tinea barbae όταν εμφανίζεται στην επιφάνεια του προσώπου που φυτρώνουν τα γένια, εξηγεί η δρ Μπαλαμπάνη.

    Βασικοί κανόνες πρόληψης των μυκητιάσεων

    • Να στεγνώνετε καλά το δέρμα μετά το πλύσιμο/μπάνιο.
    • Να μην περπατάτε ξυπόλητοι σε κοινόχρηστους χώρους, ειδικά σε μέρη που είναι βρεγμένα ή υγρά.
    • Να πλένετε τακτικά τις κάλτσες, τα ρούχα και τα κλινοσκεπάσματα.
    • Να μην κόβετε πολύ κοντά τα νύχια, ούτε στρογγυλά και να τα λιμάρετε με προσοχή για να μην τραυματιστεί το δέρμα, από όπου μπορούν να εισέλθουν οι μύκητες.
    • Να φοράτε φαρδιά ρούχα από υφάσματα που αναπνέουν ώστε να απομακρύνεται η  υγρασία από το δέρμα.
    • Να διατηρήστε το σάκχαρό σας σε φυσιολογικά επίπεδα.

    «Εξυπακούεται ότι στην περίπτωση μυκητίασης από ανθρωπόφιλο μύκητα  θα πρέπει να γίνεται προληπτικός έλεγχος όλων των μελών της οικογένειας και να ακολουθείται από όσους είναι θετικοί η ενδεδειγμένη αγωγή», καταλήγει η δρ Ελένη Μπαλαμπάνη.

  • Το βλαβερό και το ωφέλιμο άγχος!

    Το βλαβερό και το ωφέλιμο άγχος!

    Άγχος! Όλοι μιλάμε για το άγχος διαρκώς – η εποχή μας άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η εποχή του άγχους. Αυτό βέβαια δεν είναι καθόλου παράξενο αν σκεφτεί κανείς ότι μια συχνή απάντηση στην ερώτηση «τι κάνεις;» είναι «τρέχω!».

    Τρέχουμε, πιεζόμαστε, προσπαθούμε να τα προλάβουμε όλα, να τα πετύχουμε όλα, να τα αποκτήσουμε όλα. Ταυτόχρονα, η διαρκής επαφή μας με την «επικαιρότητα» μας θυμίζει συνεχώς πόσο αβέβαια είναι όλα, πόσα τραγικά μπορούν να συμβούν ανά πάσα στιγμή, πράγμα που βέβαια μας γεμίζει φόβο. Επομένως, από τη μια πλευρά πιεζόμαστε για να βγάλουμε πέρα την καθημερινότητα, από την άλλη φοβόμαστε διαρκώς ότι η πιεστική αυτή καθημερινότητα μπορεί να καταρρεύσει – και όλα αυτά μας δημιουργούν ένα μόνιμο αίσθημα άγχους.

    Τι όμως είναι το άγχος;

    Πρώτα απ’ όλα, ας το ξεχωρίσουμε από το στρες. Το στρες είναι η φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μας όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάτι νέο, απαιτητικό, όταν «ξεβολεύεται». Το στρες προετοιμάζει το σώμα μας για να διαχειριστεί το «άγνωστο» – και βέβαια υποχωρεί όταν πια το «άγνωστο» έχει γίνει γνωστό και η κατάσταση δεν είναι καινούρια. Το στρες λοιπόν συνδέεται περισσότερο με το παρόν.

    Το άγχος, από την άλλη μεριά, είναι η δυσάρεστη κατάσταση που βιώνουμε όταν ανησυχούμε για το τι μπορεί να συμβεί αργότερα ή σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε σε θέση να τα καταφέρουμε καλά σε κάτι που θα συμβεί. Το άγχος λοιπόν συνδέεται περισσότερο με το μέλλον και με σκέψεις που κάνουμε για τη δική μας ικανότητα να το διαχειριστούμε. Και καθώς το μέλλον πάντα υπάρχει, και αρνητικά σενάρια μπορούμε πάντα να κάνουμε, το άγχος δεν υποχωρεί εύκολα. Αντίθετα, μπορεί να μας συνοδεύει μόνιμα, ακόμα και χωρίς να σκεφτόμαστε συνειδητά κάτι αρνητικό για το μέλλον.

    Και όταν μόνιμα νιώθουμε άγχος, τότε πολλά άσχημα συμβαίνουν στη ζωή μας: δυσκολίες με τον ύπνο, διαταραχές διατροφής, μια μόνιμη δυσφορία, πεσμένο ανοσοποιητικό, μεγαλύτερη ευαλωτότητα σε ασθένειες, ψυχοσωματικά προβλήματα, ακόμα και προβλήματα στις σχέσεις μας. Το έντονο και χρόνιο άγχος ασφαλώς μας βλάπτει και είναι εχθρός για εμάς.

    Ωστόσο, ίσως είναι καιρός να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Το άγχος δεν είναι αναγκαστικά εχθρός – μπορεί να γίνει και φίλος μας αρκεί να είναι μέτριας έντασης και όχι διαρκές. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι το άγχος, όταν είναι μέτριας έντασης και όχι μόνιμο, μας ωφελεί. Το μέτριο άγχος μας ωθεί να σκεφτούμε από πριν τι μπορεί να πάει στραβά σε μια κατάσταση και επομένως να το προλάβουμε ή να προετοιμαστούμε καλύτερα για αυτό. Το μέτριο άγχος μας κινητοποιεί και προετοιμάζει τον οργανισμό μας για να δράσει.

    Ας δούμε ένα παράδειγμα. Η Ελένη είναι φοιτήτρια της ιατρικής και έχει μόνιμα έντονο άγχος. Συνέχεια αμφιβάλλει για την ικανότητά της να τα βγάλει πέρα και αυτό τη γεμίζει δυσφορία και την ακινητοποιεί. Στην προηγούμενη εξεταστική το άγχος της την παρέλυσε: σκεφτόταν διαρκώς ότι δεν προλαβαίνει να προετοιμαστεί καλά και ότι δεν θα περάσει, και αυτό την έκανε να νιώθει πολύ άσχημα σωματικά και ψυχικά. Είχε διαρκώς τάση για εμετό, πάθαινε ταχυπαλμίες, δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το αποτέλεσμα ήταν ότι δεν κατάφερνε να μελετήσει σωστά και τελικά πράγματι δεν πήγε καλά στις εξετάσεις της. Το άγχος της την έβλαψε γιατί ήταν υπερβολικά έντονο και μόνιμο.

    Ο Γιάννης είναι επίσης φοιτητής ιατρικής και δεν έχει μόνιμα έντονο άγχος. Δεν αμφιβάλλει διαρκώς για την ικανότητά του να τα βγάλει πέρα. Στην εξεταστική, βιώνει ένα μέτριο άγχος που τον κινητοποιεί να διαβάσει. Η σκέψη ότι πλησιάζουν οι εξετάσεις τον ωθεί να κάνει καλύτερο πρόγραμμα και να πιέσει τον εαυτό του να το τηρήσει για να προλάβει να καλύψει την ύλη. Αν κάποια στιγμή αρχίσει να αμφιβάλλει ότι θα προλάβει, καθησυχάζει και ενθαρρύνει τον εαυτό του με τη σκέψη ότι και στις άλλες εξεταστικές τα κατάφερε μια χαρά. Έτσι διατηρεί το άγχος του σε μέτριο επίπεδο. Και όταν η εξεταστική τελειώσει, νιώθει ανακούφιση και το άγχος του περνάει.

    Ο Γιάννης και η Ελένη βρίσκονται στην ίδια κατάσταση αλλά η Ελένη βιώνει ένα έντονο και διαρκές άγχος που είναι βλαβερό, ενώ ο Γιάννης ένα μέτριο και προσωρινό άγχος που είναι ωφέλιμο. Για την Ελένη το άγχος είναι εχθρός – για τον Γιάννη είναι φίλος.

    Πώς λοιπόν μπορούμε να κάνουμε το άγχος φίλο μας;

    Πρώτα απ’ όλα, είναι πολύ σημαντικό να το αποδεχτούμε και να το δούμε θετικά: πάντα θα υπάρχει κάποιο άγχος στη ζωή μας. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να το αποφεύγουμε, δεν πρέπει να το φοβόμαστε. Πρέπει να το βλέπουμε σαν κάτι που μπορεί να μας κάνει καλό.

    Το επόμενο βήμα είναι να δουλέψουμε με την αυτοπεποίθησή μας: προκειμένου να μην αγχωνόμαστε υπερβολικά πρέπει να πιστεύουμε περισσότερο στην ικανότητά μας να τα βγάζουμε πέρα. Είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε να τονίζουμε περισσότερο στον εαυτό μας αυτό που καταφέρνουμε, αυτό στο οποίο είμαστε καλοί, αυτό που έχουμε ήδη πετύχει.

    Επιπλέον, είναι σημαντικό να περιορίσουμε τη φαντασία μας και να αυξήσουμε τη δράση μας. Αντί να φανταζόμαστε τι μπορεί να πάει στραβά, καλύτερο θα ήταν να εντοπίσουμε τι μπορούμε να κάνουμε για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να πάνε όλα καλά. Το άγχος είναι εκεί για να μας ωθεί σε δράση.

    Στα πλαίσια της προσπάθειας για δράση, είναι σημαντικό να διακρίνουμε τι μπορούμε να ελέγξουμε και τι όχι. Δεν ασκούμε έλεγχο πάνω στα πάντα. Στην πραγματικότητα, μπορούμε να ελέγξουμε κυρίως τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιδρούμε. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις αντιδράσεις των άλλων ούτε όλες τις συνθήκες γύρω μας. Επομένως, κάνουμε τις ενέργειες που έχουμε αποφασίσει για να βελτιώσουμε τις πιθανότητες να πάνε όλα καλά. Τα υπόλοιπα δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε οπότε δεν έχει νόημα να τα σκεφτόμαστε.

    Αν το καλοσκεφθείτε, το μόνιμο άγχος είναι σαν να προσπαθούμε να σκοτώσουμε ένα φανταστικό τέρας – δαπανάμε άπειρη ενέργεια χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Δεν χρειάζεται να πολεμάμε πια – αρκεί να πάψουμε να φανταζόμαστε το φανταστικό τέρας. Αρκεί να το φανταστούμε σαν φίλο μας!

    Σοφία Ανδρεοπούλου, MSc Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος

  • Τα απαραίτητα συστατικά μιας υγιεινής διατροφής

    Τα απαραίτητα συστατικά μιας υγιεινής διατροφής

    Κανένα τρόφιμο από μόνο του (ούτε ακόμα και ένα superfood) δεν μπορεί να μας προσφέρει όλα εκείνα τα θρεπτικά συστατικά και την ενέργεια που χρειαζόμαστε. Αντίθετα, ο κατάλληλος συνδυασμός υγιεινών τροφών μπορεί να μας εξασφαλίσει ισορροπία και υγεία.

    Ποια είναι αυτά:  

    Ψάρι 

    Φρέσκο ή κατεψυγμένο, το ψάρι αποτελεί μια εξαιρετική πηγή πρωτεϊνών, υγιεινών ω-3 λιπαρών οξέων και μικροστοιχείων. Καλό θα ήταν να προτιμάτε ψάρια ελληνικών θαλασσών, που ξεχωρίζουν για την πλούσια γεύση τους και τον μειωμένο κίνδυνο ύπαρξης βαρέων μετάλλων.

    Πράσινα φυλλώδη και σταυρανθή λαχανικά  

    Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά προσφέρουν βιταμίνη Α και C, ασβέστιο αλλά και μια ποικιλία φυτοσυστατικών. Παράλληλα, εμπλουτίζουν την ημερήσια διατροφή μας με φυτικές ίνες. Επιλέξτε ποικιλία λαχανικών, όπως για παράδειγμα σπανάκι, μαρούλι, ρόκα, μπρόκολο, κουνουπίδι κ.λπ. Μπορείτε να τα έχετε σαν σαλάτα ή να τα προσθέσετε στο μαγείρεμα κρεάτων ή σούπας.

    Σουσάμι και ταχίνι 

    Το ταχίνι είναι 100% αλεσμένο σουσάμι και έτσι, διατηρεί όλα τα ευεργετικά συστατικά του πολύτιμου αυτού σπόρου. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, πρωτεΐνη φυτικής προέλευσης, πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και μικροστοιχεία, όπως το μαγνήσιο και ο ψευδάργυρος. Μπορείτε να το καταναλώσετε με διάφορους τρόπους: στο πρωινό σας πάνω στο ψωμί, στο dressing της σαλάτας σας ή στο smoothie που πίνετε πριν ή μετά τη γυμναστική.

    Προϊόντα ολικής άλεσης και όσπρια

    Περιέχουν συνδυασμό διαλυτών και αδιάλυτων φυτικών ινών. Εξυπηρετούν την ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και παράλληλα, συμβάλλουν στην διατήρηση του μικροβιώματος (ευεργετικοί πληθυσμοί μικροβίων στον εντερικό αυλό). Στην καθημερινότητά σας, μπορείτε να προτιμήσετε δημητριακά ολικής άλεσης από σιτάρι ή βρώμη ολικής άλεσης για το πρωινό σας, και καστανό ρύζι ή κινόα, για το κυρίως γεύμα σας. Όσο για τα όσπρια, καλό θα ήταν να τα προσθέσετε δύο ή και περισσότερες φορές την εβδομάδα στο διαιτολόγιό σας.

    Οι ξηροί καρποί 

    Καρύδια, φουντούκια, φυστίκια, αμύγδαλα, πεκάν… ό,τι και αν επιλέξετε, οι ξηροί καρποί αποτελούν μια πολύ καλή πηγή φυτικής πρωτεΐνης αλλά και μονοακόρεστων λιπαρών οξέων. Μπορείτε να προσθέσετε μια χούφτα ξηρούς καρπούς στη σαλάτα, στη βρώμη, στα φρούτα σας ή να τα πάρετε μαζί σας, σαν ένα σνακ για το γραφείο.

    Γιαούρτι, κεφίρ ή αριάνι 

    Περιέχουν εύπεπτη πρωτεΐνη, ασβέστιο και προβιοτικά – δηλαδή, τα ευεργετικά βακτήρια που προστατεύουν τον ανθρώπινο οργανισμό από τα παθογόνα.

    Ελαιόλαδο 

    Αποτελεί μοναδική πηγή βιταμίνης Ε, πολυφαινολών και μονοακόρεστων λιπαρών οξέων με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Έχει, μάλιστα, αποδειχθεί ότι δρα ενάντια σε διάφορες μορφές καρκίνου αλλά και καρδιαγγειακών ασθενειών. Προτιμήστε το ωμό στην σαλάτα και το φαγητό σας και αποφύγετε το παρατεταμένο μαγείρεμα.

  • Δυσκοιλιότητα: Ποιες Τροφές Πρέπει Να Αποφεύγεις!

    Δυσκοιλιότητα: Ποιες Τροφές Πρέπει Να Αποφεύγεις!

    Η δυσκοιλιότητα ταλαιπωρεί πολλά άτομα όλων των ηλικιών, από παιδιά μέχρι ηλικιωμένους. Η δυσκοιλιότητα σχετίζεται με τη διατροφή και με τον τρόπο ζωής.

    Πάμε να τα βάλουμε σε μια σειρά! Οι αιτίες οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση της δυσκοιλιότητας ποικίλουν και η άμεση αντιμετώπιση της είναι πολύ σημαντική για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του ανθρώπου.

    Οι διατροφικές μας συνήθειες και η δυσκοιλιότητα έχουν μελετηθεί εκτενώς για τη μεταξύ τους σχέση. Υπάρχουν πολλές τροφές οι οποίες, κυρίως λόγω της υψηλής τους περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, μπορούν να βοηθήσουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Από την άλλη, υπάρχουν και κάποιες τροφές οι οποίες φαίνεται να μπορούν να επιδεινώσουν την δυσκοιλιότητα.

    Τι είναι η δυσκοιλιότητα;

    Το να δοθεί συγκεκριμένος ορισμός για τη δυσκοιλιότητα είναι δύσκολο καθώς κάθε άνθρωπος τη βιώνει διαφορετικά. Δηλαδή, ένας άνθρωπος μπορεί να έχει μια συγκεκριμένη συχνότητα κενώσεων την οποία να βιώνει ως φυσιολογική και να μην έχει καθόλου ανεπιθύμητα συμπτώματα. Ταυτόχρονα ένας άλλος άνθρωπος με την ίδια συχνότητα κενώσεων ενδέχεται να την βιώνει ως τρομερή δυσκοιλιότητα και να αισθάνεται μεγάλη δυσφορία. Σε γενικές γραμμές, δυσκοιλιότητα ορίζεται συχνότητα κενώσεων μικρότερη από 2-3 φορές την εβδομάδα. Αξίζει να σημειωθεί ότι φαίνεται πως 1 στους 7 Έλληνες κάποια στιγμή στη ζωή του, ήρθε ή θα έρθει αντιμέτωπος με την δυσκοιλιότητα.

    Αιτίες που προκαλούν δυσκοιλιότητα:

    Η δυσκοιλιότητα μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες. Συνήθως φάρμακα και δυσκοιλιότητα μπορεί να αλληλεπιδράσουν, δηλαδή ορισμένα φάρμακα να οδηγήσουν στην εμφάνιση της. Επιπλέον, συγκεκριμένα νοσήματα που έχουν ψυχολογικό υπόβαθρο όπως η κατάθλιψη ή διαταραχές στην πρόσληψη τροφής όπως ψυχογενής ανορεξία ή ακόμα και η παχυσαρκία μπορούν να οδηγήσουν σε δυσκοιλιότητα. Γαστρεντερολογικά προβλήματα όπως το ευερέθιστο έντερο ή νευρολογικά προβλήματα, είναι κάποιοι ακόμα λόγοι οι οποίοι μπορεί να συντελέσουν στην εμφάνιση της δυσκοιλιότητας

    Αποτελεσματική αντιμετώπιση δυσκοιλιότητας

    Η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας μέσω της τροποποίησης του τρόπου ζωής, στηρίζεται σε τρεις πυλώνες:

    • Σωστή διατροφή
    • Επαρκής ενυδάτωση
    • Άσκηση

    Φυσικά, εάν κάποιος χρειάζεται να λάβει φαρμακευτική αγωγή ή άλλα βοηθήματα για την δυσκοιλιότητα, όπως λειτουργικά τρόφιμα, θα πρέπει να το συζητήσει με τον θεράποντα ιατρό του, τον φαρμακοποιό του ή τον Διαιτολόγο – Διατροφολόγο του.

    Διατροφή και Δυσκοιλιότητα

    Η σωστή διατροφή είναι πολύ σημαντική για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας καθώς οι διαλυτές φυτικές ίνες είναι αυτές που βρίσκουμε στα όσπρια, στους ξηρούς καρπούς, στα λαχανικά και στη σάρκα των φρούτων και ζυμώνονται από τους ωφέλιμους μικροοργανισμούς του πεπτικού μας συστήματος προκαλώντας αύξηση στη μάζα και στην ενυδάτωση των κοπράνων.

    Από την άλλη, οι αδιάλυτες φυτικές ίνες οι οποίες βρίσκονται στα ανεπεξέργαστα δημητριακά, στη φλούδα των φρούτων και στα λαχανικά, προκαλούν αύξηση στον όγκο των κοπράνων και διευκολύνουν την κένωση.

    Πρακτικά, για να αυξήσουμε την πρόσληψη φυτικών ινών από τη διατροφή μας θα πρέπει να αυξήσουμε την κατανάλωση φρούτων, λαχανικών, ξηρών καρπών, σπόρων, οσπρίων, αμυλούχων λαχανικών όπως ο αρακάς, τα φασολάκια, η πατάτα και ανεπεξέργαστων δημητριακών όπως το ρύζι ή το ψωμί ολικής αλέσεως κ.ά.

    Επαρκής Ενυδάτωση και Δυσκοιλιότητα

    Η επαρκής ενυδάτωση είναι πολύ σημαντική για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας καθώς το νερό επαναρροφάται στο παχύ έντερο, βοηθώντας στη δημιουργία των κοπράνων. Τέλος, η συστηματική δραστηριότητα είναι πολύ σημαντική γιατί αυξάνει την κινητικότητα του εντέρου, διευκολύνοντας έτσι με τη σειρά της τις κενώσεις.

    Ροφήματα και δυσκοιλιότητα

    Η ενδεχομένη συσχέτιση ανάμεσα στα ροφήματα και τη δυσκοιλιότητα είναι ακόμα υπό διερεύνηση. Ένα “ρόφημα” όμως το οποίο σίγουρα μπορεί να βοηθήσει είναι το ελαιόλαδο καθώς φαίνεται πως τα ωφέλιμα λιπαρά που εμπεριέχονται σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν στις κενώσεις καθώς βοηθούν στο να μαλακώσουν τα κόπρανα (ο μηχανισμός είναι πολύπλοκος και ενεργοποιείται μέσω της αύξησης έκκρισης χολής).

    Επίσης, χωρίς να είναι αποδεδειγμένο φαίνεται πως ένα ποτήρι χλιαρό νερό με λίγο λεμόνι και μέλι το πρωί με άδειο στομάχι ενδεχομένως, σε κάποιους ανθρώπους, να βοηθήσει την κένωση.

    Τρόφιμα που θα πρέπει να αποφεύγονται αν έχετε δυσκοιλιότητα

    Η κεντρική ιδέα πίσω από την αποφυγή συγκεκριμένων τροφίμων όταν έχουμε δυσκοιλιότητα είναι η εξής: αποφεύγουμε τρόφιμα τα οποία είναι χαμηλά σε φυτικές ίνες ή/και περιέχουν μεγάλη ποσότητα λιπαρών η οποία μπορεί να επιβραδύνει τη διαδικασία της πέψης και να συμβάλει έτσι στη δημιουργία μικρού όγκου κοπράνων.

    Επιπλέον, κάποια τρόφιμα τα οποία περιέχουν καζεΐνη ή λακτόζη όπως το γάλα και το τυρί μπορεί να συμβάλουν στην παραγωγή αερίων και να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της δυσκοιλιότητας.

    Ποιες τροφές είναι καλό να αποφεύγονται κατά την δυσκοιλιότητα :

    • κόκκινο κρέας
    • γάλα και τυρί
    • πατατάκια και γενικά έτοιμο φαγητό
    • γλυκίσματα
    • αυγά
    • τηγανητά τρόφιμα
    • άγουρη μπανάνα
    • βραστά/ψητά μήλα

    Συμπέρασμα για δυσκοιλιότητα
    Η δυσκοιλιότητα μπορεί να εμφανιστεί ανά πάσα στιγμή και υπάρχουν πολλοί λόγοι οι οποίοι μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση της. Η διατροφή διαδραματίζει ένα σπουδαίο ρόλο τόσο στην πρόληψη όσο και στην αντιμετώπιση της.

    Θαλής Παναγιώτου – Διατροφολόγος

  • Πώς θα κρατήσετε την καρδιά σας υγιή;

    Πώς θα κρατήσετε την καρδιά σας υγιή;

    «Για να προλάβει κανείς τα καρδιολογικά προβλήματα θα πρέπει να κάνει τακτικές προληπτικές εξετάσεις, να διακόψει οριστικά το κάπνισμα, να αφήσει πίσω του την καθιστική ζωή και να ξεκινήσει γυμναστική, να ελέγχει το σωματικό βάρος και την αρτηριακή του πίεση και φυσικά να προσέχει τη διατροφή του», αναφέρει ο δρ Ιωάννης Παληός, MD, PhD, Καρδιολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής τμήματος Μαγνητικής Τομογραφίας Καρδιάς στο Metropolotan Hospital.

    Τακτικές καρδιολογικές εξετάσεις

    Οι προληπτικές εξετάσεις πέρα από τις κλασικές αιματολογικές εξετάσεις περιλαμβάνουν τον καρδιολογικό έλεγχο. Αυτός ξεκινάει πάντα με την κλινική εξέταση από τον καρδιολόγο και το αναλυτικό ιστορικό τόσο το δικό μας όσο και της οικογένειάς μας. Το ηλεκτροκαρδιογράφημα μας δίνει τις πρώτες πληροφορίες σχετικά με την καρδιά, μας δίνει στοιχεία για τον ρυθμό της καρδιάς, τη συχνότητα, την παρουσία αρρυθμίας ή την παρουσία ισχαιμίας στην ηρεμία. Ωστόσο συχνά αυτό δεν είναι αρκετό και απαιτείται ηχοκαρδιογράφημα της καρδιάς, το λεγόμενο triplex καρδιάς που μας δίνει στοιχεία σχετικά με τις διαστάσεις της, το πάχος των τοιχωμάτων, τη συστολική λειτουργία της, τις καρδιακές βαλβίδες, την πιθανή παρουσία υγρού καθώς και πληροφορίες σχετικά με τη θωρακική αορτή.

    Συχνά σε ανθρώπους που έχουν παράγοντες κινδύνου όπως το κάπνισμα, η αυξημένη αρτηριακή πίεση, η αυξημένη χοληστερίνη, το οικογενειακό ιστορικό και κάποιο ενόχλημα απαιτείται δοκιμασία κόπωσης σε κυλιόμενο τάπητα, το γνωστό test κόπωσης. Σε περίπτωση που κάποιος δεν μπορεί να πραγματοποιήσει το test κόπωσης και κατά την κρίση του καρδιολόγου απαιτείται εξέταση για τον έλεγχο της αιμάτωσης της καρδιάς, πραγματοποιούνται ειδικές εξετάσεις όπως η αξονική στεφανιογραφία, το σπινθηρογράφημα του μυοκαρδίου, το ηχοκαρδιογράφημα με κόπωση, γνωστό ως stress echo, και η μαγνητική τομογραφία καρδιάς με κόπωση, γνωστή ως stress ΜRI.

    Ο καρδιολόγος πολλές φορές βάσει των υπόλοιπων ευρημάτων μπορεί να ζητήσει επιπλέον εξετάσεις όπως είναι η 24ωρη καταγραφή του ΗΚΓ, γνωστή ως holter ρυθμού, σε περίπτωση αρρυθμιών, η 24ωρη καταγραφή της πίεσης σε περιπτώσεις διακύμανσης της αρτηριακής πίεσης και άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις εφόσον τις κρίνει απαραίτητες.

    Οριστική διακοπή του καπνίσματος

    Το κάπνισμα οδηγεί σε σοβαρές καρδιαγγειακές παθήσεις, κυρίως σε εμφράγματα του μυοκαρδίου και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Προκαλεί επίσης παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και αποδεδειγμένα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Το παθητικό κάπνισμα έχει παρόμοιες δραματικές συνέπειες στην υγεία μας.

    Η ανάγκη επομένως να κόψουμε το κάπνισμα είναι σημαντική τόσο για εμάς όσο για τους ανθρώπους γύρω μας. Η διακοπή του καπνίσματος είναι μια δύσκολη διαδικασία, καθώς υπάρχουν πολλοί λόγοι που καπνίζει κανείς όπως ο εθισμός στη νικοτίνη, το άγχος και, πολύ συχνά, η συνήθεια. Ωστόσο, όταν κανείς αποφασίσει να κόψει το κάπνισμα μπορεί να βγει νικητής και να απαλλαγεί από αυτή την καταστροφική συνήθεια.

    Γυμναστική

    Η σωματική άσκηση ωφελεί τον οργανισμό με πολλούς τρόπους:

    1. Δυναμώνει την καρδιά
    2. Μειώνει τη χοληστερίνη
    3. Μειώνει την αρτηριακή πίεση
    4. Βελτιώνει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα
    5. Μειώνει το σωματικό βάρος
    6. Δυναμώνει τους μυς, τα οστά και τις αρθρώσεις
    7. Βελτιώνει την αντοχή
    8. Μειώνει το άγχος
    9. Βελτιώνει τον ύπνο
    10. Ενισχύει την αυτοπεποίθηση.

    Επομένως είναι πολύ σημαντικό να βάλουμε τη γυμναστική στις καθημερινές συνήθειες. Προτείνεται ήπια αερόβια γυμναστική διάρκειας τουλάχιστον 30 λεπτών και τουλάχιστον 4 φορές την εβδομάδα, όπως, για παράδειγμα, το κολύμπι, το ποδήλατο, το γρήγορο περπάτημα, κ.λπ.

    Προσοχή στη διατροφή

    «Η κατάλληλη διατροφή και η απώλεια σωματικού βάρους μπορούν να σας βοηθήσουν να μειώσετε τη χοληστερίνη, το σάκχαρο και την αρτηριακή σας πίεση. Χάνοντας μόνο το 10% του βάρους σας, θα μειώσετε σημαντικά την αρτηριακή σας πίεση αλλά και τον κίνδυνο εμφάνισης ενός μελλοντικού καρδιακού επεισοδίου.

    Αποφύγετε να τρώτε τροφές πλούσιες σε κορεσμένα λιπαρά όπως το κρέας με ορατό λίπος, τα πουλερικά με πέτσα, τα λουκάνικα, τα αλλαντικά, το βούτυρο, τηγανητές τροφές όπως οι πατάτες, οι πλούσιες σε λιπαρά κρέμες γάλακτος και οι κάθε φύσης μαργαρίνες», επισημαίνει ο ιατρός.

    Λιχουδιές όπως οι σφολιάτες, τα κρουασάν, τα γλυκά, τα γεμιστά μπισκότα και τα τσιπς καλό είναι να καταναλώνονται από σπάνια έως καθόλου. Αποφύγετε επίσης να τρώτε αλάτι και αλατισμένα τρόφιμα όπως παστά, καπνιστά, κονσέρβες, αλατισμένους ξηρούς καρπούς καθώς είναι γνωστό πως η αυξημένη πρόσληψη άλατος ανεβάζει την αρτηριακή πίεση.
    Προσπαθήστε να τρώτε τρόφιμα πλούσια σε Ω-3 και Ω-6 λιπαρά οξέα όπως ο σολομός, ο τόνος, οι σαρδέλες, τα καρύδια και ο λιναρόσπορος. Προτιμάτε περισσότερο τρόφιμα πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά όπως το ελαιόλαδο και τα αμύγδαλα καθώς και τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες όπως τα λαχανικά, τα φρούτα, τα όσπρια και τα δημητριακά ολικής άλεσης.

    «Ναι σε τακτικές προληπτικές εξετάσεις, στην οριστική διακοπή του καπνίσματος, στη γυμναστική, στον έλεγχο του σωματικού βάρους, στον έλεγχο της πίεσης, στην προσεγμένη διατροφή.
    Όχι σε κρέας με ορατό λίπος, πουλερικά με πέτσα, λουκάνικα, αλλαντικά, βούτυρο, τηγανητές τροφές όπως οι πατάτες τηγανητές, πλούσιες σε λιπαρά κρέμες γάλακτος, κάθε φύσης μαργαρίνες, σφολιάτες, κρουασάν, γλυκά, γεμιστά μπισκότα, τσιπς, αλάτι και αλατισμένα τρόφιμα όπως παστά, καπνιστά, κονσέρβες, αλατισμένους ξηρούς καρπούς», καταλήγει ο κ. Παληός.

  • Το στρες μαστίζει και τα παιδιά!

    Το στρες μαστίζει και τα παιδιά!

    Τα παιδιά ανταποκρίνονται διαφορετικά στο άγχος ανάλογα με την ηλικία τους, τις ιδιαιτερότητες προσωπικότητας, τις ικανότητες αντιμετώπισης, γεγονός που δεν αποκλείεται από πολλούς γονείς να μην καταφέρουν να αναγνωρίσουν τα σημάδια του στρες στο παιδί τους. «Οι γονείς πρέπει να είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τα σημάδια του παιδικού άγχους και να αναζητούν πιθανές αιτίες.

    Οι γονείς είναι οι πρώτοι που μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να διαχειριστούν το άγχος τους. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν παιδιά που μπορεί να παρουσιάζουν αγχώδη διαταραχή για διάφορους λόγους. Είτε διότι είναι έτσι δομημένο το μοντέλο της οικογένειας και μεταφέρεται το επαγγελματικό stress των γονέων/ενηλίκων προς αυτά, είτε να οφείλεται και σε κληρονομικούς παράγοντες. Σε κάθε περίπτωση μπορούν να επωφεληθούν από επαγγελματική βοήθεια με ήπιας μορφής κοινωνική θεραπεία», επισημαίνει η Κλινική Ψυχολόγος Βίκυ Δασκαλάκη, MSc, University of London.

    Σημάδια άγχους στα παιδιά 

    «Το stress οδηγεί τα παιδιά στο να εκφράζονται με τρόπους απογοητευτικούς ή αλλόκοτους προς τους γονείς, ωστόσο είναι υψίστης αναγκαιότητας για τους γονείς των ανηλίκων να αναγνωρίσουν ή και να λάβουν μια σωστή ενημέρωση επίγνωσης συμπτωματολογίας άγχους στο παιδί. Πολλές φορές μέσα από το παιχνίδι και ιδίως στην πρώιμη παιδική ηλικία, κρύβονται πάρα πολλά σημάδια άγχους που αφορούν  συμπεριφοριστικά και συναισθηματικά ζητήματα του παιδιού. Όλα αυτά σχετίζονται με συναισθήματα άγχους», τονίζει η κ. Δασκαλάκη.

    Μερικά κοινά σημεία συμπεριφοράς άγχους περιλαμβάνουν:

    1. Ανάπτυξη νευρικής συνήθειας, όπως το δάγκωμα νυχιών. 
    2. Φόβοι – ειδικές φοβίες (όπως φόβος για το σκοτάδι, μόνος ή ξένοι). 
    3. Φόβος για ύψη ή καταιγίδες (σε μικρότερα παιδιά σχολικής ηλικίας). 
    4. Δυσκολία συγκέντρωσης (εκδήλωση στο σχολείο και κατά την άσκηση σχολικών καθηκόντων). 
    5. Άρνηση να πάει σχολείο (προφάσεις και δικαιολογίες). 
    6. Διαρκής πρόκληση προβλημάτων στο σχολείο για ιδεολογικά ζητήματα (είτε με συμμαθητές είτε με εκπαιδευτικούς).  
    7. Φόβος για το σκοτάδι, τέρατα, έντομα και ζώα σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. 
    8. Μικροκλοπές ασήμαντης αντικειμενικής αξίας πραγμάτων. 
    9. Απομόνωση/αποξένωση  (απόσυρση από οικογένεια ή φίλους ιδίως κατά την εφηβεία).  
    10. Ανησυχούν για το σχολείο και τους φίλους τους (για τα μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας και εφήβους). 
    11. Μπορεί επίσης να έχουν άγχος για εξετάσεις και βαθμούς. 
    12. Υψηλά επίπεδα stress εξαιτίας του ισχυρού ανταγωνισμού εντός σχολείου, όσον αφορά τις υψηλόβαθμες επιδόσεις και απαιτήσεις. 

    «Αυτοί οι παιδικοί φόβοι είναι φυσιολογικοί και συνήθως μειώνονται από μόνοι τους καθώς το παιδί μεγαλώνει. Θεωρείται περιστασιακό άγχος, το οποίο μπορεί να είναι φυσιολογικό, και η περισσότερο παρατεταμένη παραμονή για να υποδείξει αληθινά συμπτώματα μιας αγχώδους διαταραχής. Τραυματικά γεγονότα και μετατραυματικό στρες στην παιδική ηλικία είναι λιγότερο εμφανή, ωστόσο σε περιπτώσεις ειδικών συνθηκών όπως παιδιά σε εμπόλεμες ζώνες ή πρόσφυγες, είναι δυνατό να παρουσιάσουν» συμπληρώνει η Ψυχολόγος κ. Δασκαλάκη.

    Οι παράγοντες που προκαλούν ανησυχία και άγχος στα παιδιά διαφορετικών ηλικιών μπορεί να είναι οι νέες καταστάσεις αλλαγής (π.χ σε περίπτωση διαζυγίου, αλλαγής οικίας, έλευσης ενός νέου παιδιού στην οικογένεια), απαιτητικές εργασίες, ακόμη και άγνωστοι άνθρωποι μπορεί να οδηγήσουν σε φόβο και άγχος στα παιδιά ανά περιόδους!

    Το άγχος συχνά εμφανίζεται με σωματικά συμπτώματα. Τα παιδιά που αισθάνονται άγχος συνήθως αναφέρουν πονοκεφάλους ή στομαχόπονο και σίγουρα επισκέπτονται πιο τακτικά τον παιδίατρο.

    Πηγές άγχους σε εφήβους   

    Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, οι πηγές άγχους τους διευρύνονται – πολλαπλασιάζονται. Οι έφηβοι είναι πιθανότερο από τα μικρά παιδιά να αγχωθούν από τις καταστάσεις καθώς έχουν ήδη μεγιστοποιηθεί οι θεματικές ενότητες που χρειάζονται να εμβαθύνουν αλλά και οι σωματικές απαιτήσεις πλέον στο μέγιστο βαθμό. Οι συνομήλικοι μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση του άγχους, αλλά και το αντίστροφο. Οι κοινωνικές σχέσεις είναι ιδιαίτερα σημαντικές στην εφηβεία. Πολλοί έφηβοι ανησυχούν για την προσαρμογή στις πρώτες τους ρομαντικές σχέσεις και την πίεση των συνομήλικων γύρω από τη χρήση ουσιών και το σεξ.