Blog

Επιστημονική Ιατρική Εσπερίδα, προς τιμή της Ελληνικής Εταιρείας Προστασίας & Αποκαταστάσεως Αναπήρων Προσώπων (ΕΛΕΠΑΠ), με θέμα: «Νευροπλαστικότητα και Πλαστική: Για μια καλύτερη ποιότητα ζωής παιδιών και ενηλίκων» διοργανώνει το “Saint Filothei” AHEPA Chapter HJ – 40 Ψυχικού,   την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 19:00 στην Αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50).

Ομιλητές είναι: O Διευθυντής πλαστικής χειρουργικής, Αντιπρόεδρος Κοινωνικής Υπευθυνότητας AHEPA Ψυχικού & Επίτιμος Πρόξενος της Βραζιλίας Δρ Ιωάννης Λύρας με θέμα: «Βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης των ανθρώπων. Η διαχρονική συμβολή της πλαστικής αποκατάστασης» και η παιδονευρολόγος – υπεύθυνη τμήματος βρεφών & Αντιπρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ Δρ Ελένη Σκουτέλη με θέμα: «Παιδικός εγκέφαλος: το θαύμα της νευροπλαστικότητας».

Την Εσπερίδα θα χαιρετίσουν η Πρόεδρος της ΕΛΕΠΑΠ κ. Μαριάννα Μόσχου και ο Πρόεδρος της AHEPA Ψυχικού κ. Παναγιώτης Ριζόπουλος. Την εσπερίδα συντονίζει ο γνωστός ηθοποιός κ. Νίκος Βερλέκης. Μετά το πέρας των εισηγήσεων θα απονεμηθεί τιμητική διάκριση στην ΕΛΕΠΑΠ και ο Δρ Ιωάννης Λύρας θα προσφέρει υπέρ των φιλανθρωπικών σκοπών της Εταιρείας,  το τελευταίο μέρος των εσόδων του, ως συγγραφέας του βιβλίου «Το μυστικό της Βραζιλιάνικης ομορφιάς» (εκδόσεις Καυκάς, Αθήνα 2009).   ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ.

Πηγή: ΕΡΤ

Από την προσχολική ηλικία, τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε χώρους εκπαίδευσης (Παιδικοί Σταθμοί, Σχολεία), με αποτέλεσμα ένα μεγάλο ποσοστό των παιδικών ατυχημάτων, να συμβαίνει εκεί καθώς και κατά την μεταφορά των παιδιών προς και από, τους χώρους αυτούς.

• Από την προσχολική ηλικία, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας την σωστή οδική συμπεριφορά. Πρέπει όμως να έχουμε υπόψη μας, ότι τα παιδιά κάτω των 8 ετών, δεν έχουν την απαιτούμενη ωριμότητα για να χρησιμοποιήσουν πάντα,  τα όσα έχουν μάθει. Για το λόγο αυτό, πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικες, από και προς το σχολείο ή τη στάση του σχολικού λεωφορείου. Κρατάμε πάντα τα μικρά  παιδιά από το χέρι και τα έχουμε από τη μέσα πλευρά του πεζοδρομίου.  Και μη ξεχνάμε, ότι τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας, για αυτό πρέπει να τους δίνουμε το καλό παράδειγμα, ακολουθώντας οι ίδιοι τους κανόνες της σωστής οδικής συμπεριφοράς.
• Εφόσον πηγαίνουμε τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, πρέπει να τους μάθουμε να κάθονται πάντα στο πίσω κάθισμα, δεμένα με τον σωστό τρόπο. Οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και τα μαγαζιά με αξεσουάρ αυτοκινήτων ή παιδικά είδη, μπορούν να προτείνουν ποιο είναι το σωστό κάθισμα ή ζώνη ασφαλείας για κάθε παιδί, ανάλογα με το ύψος και το βάρος του. Πρέπει επίσης να μάθουμε στα παιδιά, να μπαίνουν και να βγαίνουν από το αυτοκίνητο, πάντοτε από την πλευρά του πεζοδρομίου. Επιπλέον, είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι δεν θα πρέπει να βγάζουν το κεφάλι τους έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου γιατί εάν κάνουν κάτι τέτοιο ο κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος είναι μεγάλος. Στην περίπτωση που τα παιδιά πηγαίνουν με σχολικό λεωφορείο, πρέπει το ίδιο το σχολείο, αλλά και εμείς οι γονείς, να  τους εξηγήσουμε γιατί πρέπει και εκεί να φοράνε τη ζώνη ασφαλείας και να προσέχουν πολύ την ώρα που μπαίνουν και βγαίνουν από το λεωφορείο.
• Αν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο με ποδήλατο ή μοτοποδήλατο, πρέπει να γνωρίζουν ότι, εφόσον βγαίνουν στο δρόμο με το δίκυκλό τους, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τα άλλα οχήματα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να φορούν πάντα κράνος και τον απαραίτητο εξοπλισμό, κατάλληλα προσαρμοσμένο στο σωματότυπό τους, καθώς και να γνωρίζουν καλά και να ακολουθούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Τα δίκυκλά τους να είναι σε καλή κατάσταση και σωστά εξοπλισμένα με καθρέφτες και φώτα, ώστε να φαίνονται τις βραδινές ώρες. Για να κυκλοφορήσουν στο δρόμο με μοτοποδήλατο, πρέπει να έχουν συμπληρώσει το 16^ο έτος της ηλικίας τους και να έχουν προμηθευτεί την νόμιμη  άδεια.
• Τα παιδιά που πηγαίνουν με τα πόδια στο σχολείο πρέπει να φορούν  ανοιχτόχρωμα ρούχα ή ρούχα με ένθετο ανακλαστικό υλικό, για να διακρίνονται από τους διερχόμενους οδηγούς, ειδικότερα το βράδυ.
• Στην έξοδο όλων των σχολείων, πρέπει να υπάρχει προστατευτικό κιγκλίδωμα, ώστε τα παιδιά να μη μπορούν να βγουν απευθείας στο δρόμο.
• Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο σχολικός τροχονόμος στην πρόληψη των παιδικών ατυχημάτων. Αρμοδιότητά του είναι η ρύθμιση της κυκλοφορίας στην γύρω από το σχολείο περιοχή κατά τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης των μαθητών, με στόχο της ασφαλή διέλευση αυτών. Προκειμένου, όμως, οι οδηγίες του σχολικού τροχονόμου να επιτελούν τον σκοπό τους θα πρέπει αφενός οι γονείς να εξηγήσουμε στα παιδιά πόσο σημαντικό είναι να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις του και αφετέρου οι οδηγοί να σέβονται την παρουσία του και να ακολουθούν τις οδηγίες του.
• Όλα τα σχολεία πρέπει συνεχώς να ελέγχουν τις κτιριακές τους εγκαταστάσεις ώστε να είναι ασφαλείς για τα παιδιά που στεγάζουν. Σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν και οι γονείς των μαθητών με σωστές παρατηρήσεις και εποικοδομητικές προτάσεις. Θα πρέπει επίσης να μην υπάρχουν στους χώρους του σχολείου σκουριασμένα ή αιχμηρά αντικείμενα στα οποία τα παιδιά θα μπορούσαν να χτυπήσουν (π.χ. σκουριασμένα κάγκελα). Εφόσον το σχολείο διαθέτει χημείο, θα πρέπει αυτό να παραμένει κλειδωμένο εκτός από τις ώρες του μαθήματος που υπάρχει υπεύθυνος εκπαιδευτικός.
• Στην αρχή κάθε σχολικού έτους πρέπει να γίνεται μία ανοικτή συζήτηση μεταξύ δασκάλων και μαθητών, για θέματα πρόληψης παιδικών ατυχημάτων, κυρίως στους σχολικούς χώρους. Οι ιδέες των ίδιων των παιδιών μπορούν κάποιες φορές να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες και να προάγουν την δημιουργία ενός ασφαλέστερου σχολικού περιβάλλοντος.
• Η ύπαρξη συστήματος πυρασφάλειας είναι απαραίτητο να υπάρχει σε κάθε σχολείο. Επιπλέον, θα πρέπει κάθε χρόνο να γίνεται άσκηση ασφαλούς εγκατάλειψης του κτιρίου σε περίπτωση φωτιάς.
• Σε περίπτωση σεισμού υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος όχι μόνον εξαιτίας της σεισμικής δόνησης αλλά και λόγω του πανικού που δημιουργείται. Μόνος τρόπος για την προσπάθεια ελέγχου μίας τέτοιας κατάστασης είναι η πραγματοποίηση σε τακτά χρονικά διαστήματα ασκήσεων σεισμού.
• Εάν το σχολείο διαθέτει παιδική χαρά ή γυμναστήριο, πρέπει να γίνεται συνεχής έλεγχος, ώστε το υλικό (κούνιες, τσουλήθρες, μονόζυγα, μπασκέτες) και ο γύρω χώρος, να πληρούν τους κανόνες ασφαλείας. Πρέπει επίσης, τα παιδιά να ενημερώνονται ποιος είναι ο σωστός τρόπος χρήσης του υπάρχοντος εξοπλισμού από τους γυμναστές του σχολείου.
• Πρέπει τα παιδιά να προειδοποιούνται και να γίνεται σωστός έλεγχος, ώστε να μη  φέρνουν στο σχολείο επικίνδυνα και αιχμηρά αντικείμενα.
• Την ώρα του διαλείμματος πρέπει πάντα να είναι παρόντες κάποιοι υπεύθυνοι.
• Όλα τα σχολεία πρέπει να διαθέτουν πλήρες φαρμακείο για την παροχή  Α΄ Βοηθειών, με κάποιον υπεύθυνο για αυτό, και αν είναι δυνατόν ένα Νοσηλευτή ή μια Νοσηλεύτρια. Σημαντικό είναι ακόμη οι γονείς να ενημερώσουν έγκαιρα το ιατρείο του σχολείου εάν το παιδί τους τυχαίνει να έχει κάποια αλλεργία. Πρέπει επίσης να υπάρχουν εμφανώς αναρτημένα τα τηλέφωνα του πλησιέστερου Κέντρου Υγείας ή Νοσοκομείου. Νηπιαγωγοί, Δάσκαλοι, Καθηγητές και Γυμναστές, πρέπει ιδανικά να εκπαιδεύονται στις βασικές Α’ Βοήθειες. Στις μεγάλες τάξεις αυτό μπορεί να γίνεται και για τους μαθητές.

Πηγή: Σωματείο “Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος”

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα

Το μεταβολικό σύνδρομο, που ονομάζεται επίσης «Δυσμεταβολικό Σύνδρομο Χ», δεν είναι ασθένεια, αλλά  ένας συνδυασμός μεταβολικών διαταραχών που συμβαίνουν στον ανθρώπινο οργανισμό και έχουν ως κοινό αιτιολογικό παράγοντα την ινσουλινοαντίσταση (αντίσταση στην ινσουλίνη).  Ο συνδυασμός αυτός περιλαμβάνει υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερίνη και υψηλό σάκχαρο καθώς επίσης και αυξημένο λίπος γύρω από την μέση.

Μέχρι σήμερα, δεν έχει βρεθεί ο ακριβής ορισμός του μεταβολικού συνδρόμου, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο ασθενειών, όπως ο διαβήτης τύπου 2, οι καρδιακές παθήσεις και το εγκεφαλικό επεισόδιο, παρά τις προσπάθειες πολλών επιστημόνων  να οριοθετήσουν τα χαρακτηριστικά του.  Η πρώτη προσπάθεια οριοθέτησης έγινε το 1988 από τον G. Reaven, ο οποίος παρουσίασε ότι η κεντρικού τύπου παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία έχουν κοινό αίτιο, την ινσουλινοαντίσταση.

Η ύπαρξη λοιπόν  ή μη του μεταβολικού συνδρόμου  δίχασε και εξακολουθεί να διχάζει, τον ιατρικό κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει  και στα κριτήρια διάγνωσης του συνδρόμου, όπου  δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία.

Κατά τη Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF) πρέπει να συνυπάρχουν το λιγότερο δύο απ’ τις παρακάτω διαταραχές για να διαγνωστεί το μεταβολικό σύνδρομο:

1.     Περιφέρεια μέσης >94 cm  για τους άνδρες  και >80 cm για τις γυναίκες

2.     Σάκχαρο νηστείας >100 mg/dl για όλους

3.     Αρτηριακή πίεση >130/85 mmHg για όλους

4.     Τριγλυκερίδια >150 mg/dl για όλους

5.     Χοληστερόλη (καλή) HDL < 40 mg/dl (άνδρες) και < 50 md/dl (γυναίκες)

Ο  Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO), αντίθετα, αναφέρει  ότι για τη διάγνωση πρέπει να συνυπάρχουν το λιγότερο τρία από τα ακόλουθα κριτήρια:

1.     Περιφέρεια μέσης >102 cm (άνδρες) και >88 cm (γυναίκες)

2.     Γλυκόζη αίματος νηστείας >110 mg/dl για όλους

3.     Αρτηριακή πίεση:
Συστολική πίεση >130mmHg ή Διαστολική πίεση 85mmHg για όλους

4.     Τριγλυκερίδια αίματος >150 mg/dl για όλους

5.     Χοληστερόλη(καλή): HDL < 40 mg/dl για τους άνδρες  και < 50 md/dl για τις γυναίκες

Η ηλικία είναι ένας επιπλέον παράγοντας καρδιαγγειακού κινδύνου ξεκινώντας από τα 45 έτη για τους άνδρες και τα 55 έτη για τις γυναίκες. Σημαντικό επίσης ρόλο έχουν και περιβαλλοντικοί αλλά και γενετικοί παράγοντες, γεγονός που σημαίνει ότι ορισμένα άτομα έχουν περισσότερο  την τάση να παρουσιάσουν  μεταβολικό σύνδρομο σε σχέση με άλλα.

Αξίζει να τονιστεί ότι  οι ασθενείς που έχουν το μεταβολικό σύνδρομο και δε το γνωρίζουν είναι αρκετοί, καθώς δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, αφού το σύνδρομο εντοπίζεται μόνο με ειδικές ιατρικές εξετάσεις, αφού συνυπάρχουν οι συνέπειες των μεταβολικών διαταραχών.  Η American Heart Association  εκτιμά ότι σχεδόν το 23% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεταβολικό σύνδρομο. Στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 1 στους 3 ενήλικες.

Διαφορετικές επίσης είναι οι απόψεις των ειδικών και για την κύρια αιτία που οδηγεί στο μεταβολικό σύνδρομο. Το NCEP (Αμερικανικό Εθνικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης  για τη Χοληστερίνη   θεωρεί  ότι η παχυσαρκία και ιδιαίτερα η κοιλιακή παχυσαρκία  ευθύνεται για το σύνδρομο  ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και η Παγκόσμια Ομοσπονδία Διαβήτη θεωρούν ότι  κύρια αιτία και αφετηρία είναι η ινσουλινοαντίσταση,  ανεξάρτητα από την παχυσαρκία.

Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο για στις δύο περιπτώσεις: Διαταραχή του μεταβολισμού των λιπιδίων, αρτηριακή υπέρταση και δημιουργία αθηρωματικής πλάκας, ένας συνδυασμός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για σακχαρώδη διαβήτη  8 φορές και τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων 4 φορές.

Ο ακρογωνιαίος λίθος για την αντιμετώπιση του μεταβολικού συνδρόμου είναι η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών και του τρόπου ζωής. Ιδιαίτερα η μεσογειακή διατροφή, και η σωματική άσκηση. Η μείωση βάρους, ακόμα και σε ένα ποσοστό της τάξης του 7-10%, είναι ικανή να μειώσει το μεταβολικό σύνδρομο, αρκεί να γίνει αργά και σταθερά στο χρόνο. Μεγάλη σημασία έχει επίσης ο συχνός εργαστηριακός έλεγχος των τιμών γλυκόζης, τριγλυκεριδίων, χοληστερόλης και της αρτηριακής πίεσης.

Η φαρμακευτική αγωγή με συνταγογραφούμενα φάρμακα βρίσκει θέση στις επιμέρους φυσιοπαθολογικές διαταραχές του συνδρόμου, όπως αντιυπερτασική αγωγή σε περίπτωση αρτηριακής υπέρτασης, φάρμακα για τη δυσλιπιδαιμία (αν υπάρχει) και αντιδιαβητικά φάρμακα σε περίπτωση υπεργλυκαιμίας.

Συμπερασματικά, η έγκαιρη διάγνωση του μεταβολικού συνδρόμου είναι υψίστης σημασίας πριν εμφανιστεί ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση και η παχυσαρκία. Μη διστάσετε να ζητήσετε συμβουλές για τα σωστά μέτρα πρόληψης  και της αντιμετώπισης του μεταβολικού συνδρόμου  από τον θεράποντα γιατρό, γιατί έτσι θα τα καταφέρετε!

Με τη συνεργασία  του Διαβητολόγου Dr. Ανδρέα Μελιδώνη, Kαρδιομεταβολικό Κέντρο Νοσοκομείο Metropolitan

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα

 

O κ. Γιώργος Παπαγεωργίου, Bsc (Psychology) University of London, MSc (Health Psychology) University of Central Lancashire, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Σχεσιακής Ψυχανάλυσης (IARPP) – ΗΠΑ, διευθυντής και επόπτης επιστημονικού προσωπικού στην ΨΥΧΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ (psychikifrontida.gr) απαντά 10 βασικές ερωτήσεις για την ψυχογενή ανορεξία.

1. Τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία έχουν στόχο να χάσουν κιλά; Γιατί ακόμη κι όταν φτάσουν τον στόχο τους, συνεχίζουν να μη τρώνε;
Λένε πως έχουν στόχο τα κιλά. Κατά βάθος, όμως, ακόμη και αν δεν το συνειδητοποιούν, στόχος τους είναι η “μειωμένη ύπαρξη του εαυτού τους”. Θέλουν να συρρικνωθούν, θέλουν να πιάνουν λιγότερο χώρο στον κόσμο, θέλουν να ενοχλούν λιγότερο. Μια απώτερη -όσο και παράδοξη- ευχή τους είναι να μπορούσαν να εξαφανιστούν…
2. Τα άτομα που πάσχουν από ανορεξία έχουν διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό τους;
Έχουν διαστρεβλωμένη εικόνα για τον εαυτό τους, διότι η ψυχογενής ανορεξία συνοδεύεται από μία διαταραχή που σχετίζεται με το πως βλέπουμε τον εαυτό μας. Είναι κάτι που το περιγράφουμε με τον ορισμό “σωματόμορφη διαταραχή”. Με απλά λόγια, η ανορεξική γυναίκα στον καθρέφτη της δεν βλέπει το σκελετωμένο πλάσμα που βλέπουν όλοι οι άλλοι, αλλά μια γυναίκα “κάπως παχουλή” που ακόμα χρειάζεται “βελτίωση”.
3. Πρόκειται για “εμμονή” με το βάρος ή με την εικόνα;
Εμφανίζεται ως εμμονή με το βάρος ή με την εικόνα, εξαιτίας της ενασχόλησης με τα σχετικά ζητήματα. Η ψυχαναλυτική άποψη, ωστόσο, είναι ότι πρόκειται για εμμονή στο “ψυχικό ίχνος”. Πρόκειται δηλαδή για την πεισματική προσπάθεια του ατόμου να “μειωθεί” ως μέγεθος σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, να καταλαμβάνει λιγότερο χώρο κι αν είναι δυνατόν να μην υπάρχει.
4. Υπάρχουν σημάδια που μαρτυρούν ότι κάποιο άτομο πάσχει από ανορεξία και η κατάστασή του είναι πλέον σοβαρή;
Συμπτώματα καθοριστικής σημασίας στην ανορεξία είναι: η πρόκληση εμετού, το αίσθημα κορεσμού ακόμα και με λίγες μπουκιές φαγητό, τα πολύ αδύναμα δόντια που ίσως υποδεικνύουν συχνούς εμετούς, οι συνεχείς παρεμβάσεις στον μεταβολισμό για απώλεια κιλών και οι πολύ συχνές αναφορές στο φαγητό, συνταγές μαγειρικής και εστιατόρια, από κάποιο άτομο που είναι καταφανώς εξαιρετικά αδύνατο.
5. Όταν μια μητέρα λέει: “Η κόρη μου είναι 16 ετών κι ενώ τρώει το φαγητό της χάνει συνεχώς κιλά” μπορεί να είναι σημάδι ανορεξίας;
Το να χάνει διαρκώς κιλά κάποιος ενώ τρέφεται κανονικά, είναι κατ’ αρχάς εξαιρετικά ύποπτο για κάποια παθολογική βλάβη, οπότε η πρώτη επίσκεψη θα πρέπει να είναι σε γιατρό παθολόγο, γαστρεντερολόγο ή ενδοκρινολόγο. Εάν αποκλειστεί αυτή η περίπτωση, το επόμενο που θα πρέπει να μας ανησυχήσει είναι η ψυχογενής ανορεξία. Ναι, οι κρυφοί εμετοί είναι εξαιρετικά πιθανοί και θα πρέπει να μας βάλουν σε υποψία. Κι επειδή, σε άτομο του οικογενειακού περιβάλλοντος δύσκολα θα αποκαλυφθεί αυτό, είναι καλό η μητέρα να επισκεφθεί αμέσως κάποιον ειδικό.
6. Τα άτομα που πάσχουν από ψυχογενή ανορεξία προκαλούν εμετούς λαμβάνοντας καθαρτικά;
Ναι, και μάλιστα σε πάρα πολύ μεγάλη συχνότητα.
7. Μια άλλη μητέρα λέει ότι βρήκε στο συρτάρι της κόρης της χάπια για υποβοήθηση της δίαιτας και καθαρτικά. Μπορεί να αποτελεί απόδειξη ψυχογενούς ανορεξίας;
Δεν είναι απόλυτη απόδειξη ψυχογενούς ανορεξίας, αλλά είναι πιθανά σημάδια, τα οποία δεν θα πρέπει να αγνοήσει. Είναι καλύτερα να παρακολουθήσει πιο στενά τη συμπεριφορά της κόρης της και για άλλες ενδείξεις και να μην αμελήσει να ζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού.
8. Η εμφάνιση της ανορεξίας μπορεί να οφείλεται στην προβληματική σχέση του παιδιού με τη μητέρα του;
Συχνότατα ναι, οφείλεται στη σχέση του παιδιού με τη μητέρα. Μία μάνα μπορεί να κατακρίνει υπερβολικά το παιδί της, αλλά μην περιμένετε σαφή και εμφανή επίκριση με λόγια. Πολλές φορές, βλέμματα ή μορφασμοί απαρέσκειας από τη μητέρα αρκούν για να δημιουργήσουν αίσθημα υποτίμησης στο παιδί. Η επίκριση προέρχεται γενικά από οικογένειες που έχουνε υπερ-εμπλοκή στην ζωή του παιδιού και θα πρέπει να εξετάσουμε τη σχέση του παιδιού με το σύνολο της οικογένειας. Μπορεί να διαπιστώσουμε ότι συχνά είναι δυσδιάκριτα τα όρια της μίας προσωπικότητας από την άλλη και υπάρχουν “συγχωνεύσεις”. Η απέχθεια σε αλλαγές και νέες στάσεις ζωής καθώς το παιδί μεγαλώνει, η αποφυγή των αναγκαίων συγκρούσεων που βοηθούν στην αυτονόμησή του, αλλά και η συνολική δυσκολία της οικογένειας να δεχθεί εξωτερικές παρεμβάσεις και συμβουλές είναι πολύ συχνές. Επιπλέον σε οικογένειες που το παιδί πάσχει από ανορεξία, υπάρχουν συχνά “κρυφές συμμαχίες”, δηλαδή κρυφά λόγια και πράξεις, όπου οι δύο συμμαχούν εναντίον ενός τρίτου, του τύπου: “Εμείς είμαστε οι καλοί και εκείνος κακός” ή “Εμείς είμαστε σωστοί και ο άλλος λάθος”.
9. Τα περισσότερα ανορεξικά άτομα αρνούνται τη θεραπεία. Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι έχουν πρόβλημα;
Ακριβώς για αυτό! Δεν δέχονται θεραπεία, καθώς δεν κατανοούν ότι αυτό που αντιμετωπίζουν είναι διαταραχή. Θεωρούν ότι απλώς αντιστέκονται σε κάτι που τους πιέζει. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι πρόκειται για σοβαρή διαταραχή που είναι απειλητική για τη ζωή.
10. Υπάρχει θεραπεία για την ψυχογενή ανορεξία;
Εάν τεθεί η διάγνωση της ψυχογενούς ανορεξίας, αφού προηγουμένως αποκλείσουμε το παθολογικό πρόβλημα, τότε λέμε ότι η πάθηση είναι ψυχική και ότι πρόκειται για διαταραχή. Είναι παρήγορο και αισιόδοξο ότι υπάρχει θεραπεία για την ψυχογενή ανορεξία. Χρειάζεται, όμως, η συμβολή του ειδικού ψυχολόγου ή ψυχίατρου, ο οποίος θα βοηθήσει το άτομο να αποδεχθεί το πρόβλημά του και να δεχθεί να λάβει θεραπεία. Αυτή μπορεί να είναι η ψυχοθεραπεία και ενδεχομένως με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής. Οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι από την αρχή, ωστόσο, ότι δεν είναι διατροφικό πρόβλημα, αλλά ψυχική πάθηση.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα

«Φρόντισε τον εαυτό σου, Ρώτησε το φαρμακοποιό σου» είναι το μήνυμα της καμπάνιας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κοινού που υλοποιούν σε συνεργασία ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φαρμάκων Ευρείας Χρήσης (Ε.Φ.Ε.Χ) και ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (Π.Φ.Σ) με θέμα την αυτοφροντίδα.

«Ως “Αυτοφροντίδα” ορίζεται το σύνολο των ενεργειών στις οποίες προχωρούν οι άνθρωποι από μόνοι τους για τη διατήρηση της υγείας τους, για τη γενικότερη ευεξία τους και για την πρόληψη ασθενειών, ή την αντιμετώπιση ήπιων συμπτωμάτων υγείας. Βασικός στόχος της καμπάνιας αποτελεί η ανάδειξη του Φαρμακείου ως σημείου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ). Με αυτόν τον τρόπο υποστηρίζεται η βιώσιμη ανάπτυξη της Αυτοφροντίδας και δημιουργείται προστιθέμενη αξία για τους πολίτες και τους φορείς υγείας/ επαγγελματίες υγείας», επισήμανε ο Γενικός Διευθυντής του Ε.Φ.Ε.Χ Γ. Δόκιος.
Ευρωπαϊκές αλλά και παγκόσμιες μελέτες δείχνουν ότι για κάθε ένα (1) ευρώ που δαπανάται για την Αυτοφροντίδα το ανταποδοτικό όφελος για τον πολίτη, την Κοινωνική Ασφάλιση και τη Δημόσια Υγεία είναι 7 ευρώ, εξήγησε ο πρόεδρος του Ε.Φ.Ε.Χ, Β. Σερέτης.

 Σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ (1.000 πολίτες-13 περιφέρειες της χώρας 18-64 ετών – 2017)  6 στους 10 πολίτες ρωτούν πάντα τον Φαρμακοποιό και σχεδόν 8 στους 10,  συμβουλεύονται τον Φαρμακοποιό πάντα ή έστω κάποιες φορές. Οι υπηρεσίες που παρέχονται στο Φαρμακείο αφορούν κατά 88% τη μέτρηση πίεσης, 72,8% αντιγριπικούς εμβολιασμούς, 56,8% έλεγχο βάρους και τεστ σακχάρου.

«Ο Φαρμακοποιός είναι σε θέση να γνωρίζει και να προτείνει τα κατάλληλα προϊόντα Αυτοφροντίδας, συνοδεύοντάς τα με οδηγίες σωστής και ασφαλούς χρήσης, για περιπτώσεις πρόληψης, ήπιων συμπτωμάτων και προβλημάτων υγείας, όπως και να παραπέμπει τον ασθενή στον θεράποντα ιατρό όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο. Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος με τα 10.000 φαρμακεία μπορεί να αποτελέσει τον θεμέλιο λίθο στην αναμόρφωση του Συστήματος Υγείας της χώρας μας με τη συμμετοχή του στο Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας», τόνισε με τη σειρά του ο πρόεδρος του Π.Φ.Σ Α. Βαλτάς.

Η καμπάνια, ξεκινά τον Φεβρουάριο του 2020 και θα διαρκέσει έως τον Μάιο του 2020 με επίκεντρο το Φαρμακείο. Στο πλαίσιο της καμπάνιας τα φαρμακεία πανελλαδικά θα φέρουν σήμανση με το λογότυπο και το μήνυμα και ο Φαρμακοποιός θα εκπαιδεύει το κοινό αναφορικά με την Αυτοφροντίδα.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα

Όπως όλοι γνωρίζουμε η ανθρωπιστική κρίση έχει οδηγήσει ορισμένες ομάδες πληθυσμού σε κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό, με αποτέλεσμα να μην έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας – Κοινωνικής Φροντίδας.

Το έναυσμα για συστράτευση στη δράση «Υγεία για Όλους», έδωσε η επιτακτική ανάγκη στήριξης αυτών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, που βρίσκονται σε δυσχερή θέση και χρειάζονται διαρκή υποστήριξη, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες.

Το Πρόγραμμα «Υγεία για Όλους» ξεκίνησε την δράση του, ουσιαστικά, το Νοέμβριο του 2016, αναπτύσσοντας ένα μεγάλο εθελοντικό κίνημα αλληλεγγύης και προσφοράς, από 40 Επιστημονικούς Φορείς, 240 Πανεπιστημιακούς – Ακαδημαϊκούς, καθώς και 190 γιατρούς και λοιπούς Επιστήμονες Υγείας.

Ομάδες στόχοι του προγράμματος είναι: Άποροι, Ανασφάλιστοι, Ρομά, Ασυνόδευτα παιδιά προσφύγων, Κάτοικοι Ορεινών-Ημιορεινών περιοχών & Άγονων γραμμών, Κάτοικοι Ορεινής Θράκης (Χριστιανοί – Πομάκοι).

Το Πρόγραμμα τελεί υπό την αιγίδα της UNESCO Chair on Adolescent Health, του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Πανεπιστημίου Κρήτης, του Πανεπιστημίου Πατρών,του ΚΕΣΥ, της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών.

  

Σε διάστημα τριών ετών, έχουν πραγματοποιηθεί:

• Kλινική παιδιατρική εξέταση – Εμβολιασμός 704 παιδιών, με 23.200 εμβόλια.
• Γυναικολογική εξέταση, Pap – test και διακολπικός υπέρηχος, σε 097 γυναίκες.
• Παθολογικός, Kαρδιολογικός, Eνδοκρινολογικός, Ωτορ/κός, Πνευμονολογικός, Οφθαλμολογικός έλεγχος, σε 698 ενήλικες.
• Οδοντιατρικός έλεγχος, σε 379 παιδιά.
• Εξέταση – Εμβολιασμός κατά της Ηπατίτιδας Β΄, σε 579 κρατούμενους των φυλακών

Mετά από έρευνα σε 3.464 παιδιά Ρομά, διαπιστώθηκε ότι:

• Το 88,7% των παιδιών δεν έχουν εμβολιαστεί κατά της Ηπατίτιδας Β’ .
• Το 88,3 % δεν έχει κάνει καμία δόση εμβολίου MMR (ιλαράς, ερυθράς, παρωτίτιδας).

Μετά από έρευνα σε 3.460 γυναίκες Ρομά, διαπιστώθηκε ότι:

• To 82,3 των Γυναικών καπνίζει
• το 90% των Γυναικών δεν θηλάζει.

Δύο νέα προαγράμματα εφαρμόζονται, για τις Γυναίκες Πρόσφυγες και Ρομά

«Αντισύλληψη – Θηλασμός», σε συνεργασία με το Τμήμα Οικογενειακού προγραμματισμού, του Π.Ν.’’Αρεταίειο’’ και Γ’ Παν. Μ/Γ κλινική του Γ.Π.Ν. «Αττικόν».

«Αυτοέλεγχος- Έλεγχος Μαστού», σε συνεργασία με τον Επιστημονικό φορέα «Οι Γυναίκες στην Ογκολογία». 

Συμμετείχαν στα ανωτέρω προγράμματα 800 γυναίκες Πρόσφυγες – Ρομά.

Το πρόγραμμα επιχορηγείται από:

Την Τράπεζα της Ελλάδος

Την Φαρμακοβιομηχανία: AstraZeneca Α.Ε., Boehringer Ingelheim Ελλάς Α.Ε., CSL Behring, Galenica A.E., Genesis Pharma S.A., GlaxoSmithKline A.E.B.E., Leo Pharmaceutical Hellas S.A., Menarini Hellas S.A., MSD Greece, Novo Nordisk Ελλάς Ε.Π.Ε, Pfizer Hellas A.E., Roche Hellas A.E., Sanofi Aventis A.E. & B.E., UCB A.E., Φαρμασέρβ Λίλλυ Α.Ε.Β.Ε.

Τη Βιομηχανία Τροφίμων: Nestle ΕΛΛΑΣ Α.Ε.

Τις Εταιρείες: Procter & Gamble, Νaftomar Shipping and trading CO

Τους Επιστημονικούς Φορείς: Eλληνική Καρδιολογική Εταιρεία, Eλληνικό κολλέγειο Παιδιάτρων, Ελληνική Εταιρεία Μελέτης Μεταβολισμού των Οστών, Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία, Ελληνική Ρευματολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Ενδοφακών & Διαθλαστικής Χειρουργικής, Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Μελέτης & Εκ/σης στον Σακχαρώδη Διαβήτη, ΕΠΕΜΥ.

Τα Ιδιωτικά Θεραπευτήρια: Όμιλος «Υγεία», «ΜΗΤΕΡΑ»

Τους Ιδιωτικούς φορείς: AFEA, Mιντ Ιστ,Congress World, One to One, Global Events. 

Οι χορηγίες συνίστανται σε οικονομική επιχορήγηση, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και εμβόλια.

Συνεργαζόμενοι Φορείς:

• Υπουργεία: Υγείας, Εργασίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων & Κοινωνικής Αλληλεγγύης
• Περιφέρειες: Αττικής, Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου, Στερεάς Ελλάδος,Θεσσαλίας
• Δήμοι: Αθηναίων, Πειραιά, Πατρέων & 20 Δήμοι από όλη τη χώρα.
• Άλλοι Φορείς: την Γενική Γραμματεία Ισότητας,την Α΄Παν. Κλινική του Π.Ν.Π.’’Αγία Σοφία, την Β’ Μ/Γ κλινική του Π.Ν.ΕΚΠΑ ‘’Αρεταίειο’’ (πρόγραμμα Οικογενειακού Προγραμματισμού), την Καρδιολογική κλινική του Γ.Ν.’’Ασκληπιείο Βούλας’’,την Καρδιολογική & Μ/Γ/κλινική Π.Ν.Πατρών, την Μ/Γ κλινική του Γ.Ν.Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας», την Καρδιολογική κλινική του Γ.Π.Ν.’’Ιπποκράτειο’’, την Γ’ Μ/Γ/ κλινική του Π.Π.Ν. «Αττικόν», τις δομές Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε όλη τη χώρα, το Ελληνικό Κολλέγειο Παιδιάτρων,την Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία, την Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία,την Ιατρική Εταιρεία Αθηνών, σαράντα Επιστημονικούς φορείς, το πρόγραμμα «Φίλος» του ΚΕΕΛΠΝΟ.
• Ερευνητικό Παν/κό Ινστιτούτο Μελέτης & Αντιμετώπισης Γενετικών Κακοηθών Νοσημάτων της παιδικής Ηλικίας (ΕΚΠΑ).
• Κοινωνικοί Φορείς: «HOME PROJECT», «SOLIDARITY NOW», «ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΥΓΕΙΑΣ».

Ο Πρόεδρος

της Επιστημονικής Επιτροπής & Μέλος του Δ.Σ.

Γ. Χρούσος

Ομ.Καθηγητής Παιδιατρικής & Ενδοκρινολογίας

Διευθυντής: Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Υγείας Μητέρας, Παιδιού, και Ιατρικής Ακριβείας, Επικεφαλής: Εδρα UNESCO Εφηβικής Υγείας και Ιατρικής

Η Πρόεδρος του Δ.Σ. &

Συντονίστρια του Προγράμματος

Ε. Σωτηροπούλου

Οικονομολόγος – Επιστημονικός Συνεργάτης της Α΄ Παν/κής Κλινικής Π.Π.Ν. «Αγία Σοφία»