Blog

Τηλεοπτικό σποτ για την εθελοντική αιμοδοσία

Περισσότερα στο : http://ekea.gr/

Η επίτευξη μιας καλής στύσης αποτελεί ένα από τα βασικά «θέλω» των απανταχού ανδρών, αλλά με τη στυτική δυσλειτουργία να… θερίζει, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να αναγνωρίζονται οι παράγοντες, οι οποίοι μπλοκάρουν τη διαδικασία της στύσης και κατ’ επέκταση της σεξουαλικής επαφής.

Περίπου τέσσερις στους δέκα άνδρες μετά την ηλικία των 45 θέλουν, αλλά δεν μπορούν να εκπληρώσουν τα «καθήκοντά» τους στην ερωτική αρένα, κάτι που έχει πολλές συνέπειες καταρχάς στον ψυχισμό τους, αλλά και στην ποιότητα της καθημερινής τους ζωής γενικότερα.

Ο χειρουργός ουρολόγος – ανδρολόγος Κωνσταντίνος Α. Ρόκκας MD αναλύει τους πιο συχνούς παράγοντες, οι οποίοι «σαμποτάρουν» την εύρυθμη στυτική λειτουργία.

Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Έρευνες, που έχουν δημοσιευθεί σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, αλλά και η πολυετής κλινική εμπειρία έχουν δείξει ότι η καλή στύση μόνο αυτονόητη δεν είναι προϊόντος του χρόνου. Στα προαπαιτούμενα είναι ένας υγιές lifestyle και η αποφυγή συγκεκριμένων συνηθειών/πραγμάτων, που ενδέχεται να παρεμποδίσουν τη στυτική λειτουργία των επίδοξων εραστών».

Ποιοι είναι, λοιπόν, οι «εχθροί» της στύσης;

Κάπνισμα
Σχεδόν σε όλα τα πακέτα τσιγάρων αναγράφεται η προειδοποίηση ότι οι καπνιστές διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να εμφανίσουν στυτική δυσλειτουργία. Η νικοτίνη συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, εμποδίζοντας την καλή ροή του αίματος, η οποία είναι απαραίτητη για την σωστή λειτουργία και για την πλήρη στύση του πέους.

Ζάχαρη

Τα γλυκά και τα αναψυκτικά περιέχουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης, η οποία προκαλεί απότομη αύξηση της γλυκόζης στο αίμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να απελευθερώνεται περισσότερη ινσουλίνη. Η ινσουλίνη εμποδίζει την απελευθέρωση της τεστοστερόνης, γεγονός που δυσκολεύει την επίτευξη στύσης.

Άγχος

Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνδρες, οι οποίοι εργάζονται και ζουν κάτω από συνθήκες έντονης πίεσης και άγχους, παρουσιάζουν συχνά σημάδια κατάθλιψης, κάτι που συνδέεται άμεσα με τη στυτική δυσλειτουργία. Οι ορμόνες που παράγονται, όταν ο οργανισμός βιώνει στρεσογόνες καταστάσεις, προκαλούν συστολή των αιμοφόρων αγγείων εμποδίζοντας την καλή ροή του αίματος, άρα και την επίτευξη σκληρής και δυνατής στύσης.

«Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στο λεγόμενο άγχος επίδοσης», υπογραμμίζει ο κύριος Ρόκκας.

«Είναι μια μορφή άγχους, που συσχετίζεται άμεσα με την ποιότητα της σεξουαλικής πράξης. Θα τα καταφέρω; Θα ικανοποιήσω τη/τον σύντροφό μου; Αυτά αναρωτιούνται πολλοί, συνήθως μετά από κάποια προηγούμενη αποτυχημένη απόπειρα. Αλλά την κρίσιμη στιγμή αυτό το άγχος μπορεί να καταστρέψει τα πάντα, προκαλώντας αμηχανία στον άνδρα και έντονο αίσθημα ανεπάρκειας».

Παραπανίσια κιλά

Όσοι είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, έχουν από 30% έως 90% περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις στύσεις τους. Σύμφωνα με τον χειρουργό ουρολόγο – ανδρολόγο τα παραπανίσια κιλά αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, υπέρτασης, υπερχοληστεριναιμίας και σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, καταστάσεις που συνδέονται άμεσα με τη σεξουαλική ανικανότητα.

Καθιστική ζωή

Οι πολλές ώρες σε καθιστή στάση στο γραφείο και οι ξάπλες στον καναπέ μπροστά από μια οθόνη μέχρι την… προσγείωση στο κρεβάτι για το νυχτερινό ύπνο φέρνουν πολλά προβλήματα υγείας αργά ή γρήγορα. Νεότερες μελέτες αποδεικνύουν ότι οι άνδρες, οι οποίοι ασκούνται συστηματικά μέσα στην εβδομάδα, μειώνουν κατά 70% τον κίνδυνο στυτικής δυσλειτουργίας, σε σύγκριση με όσους δεν γυμνάζονται καθόλου ή ασκούνται αποσπασματικά. Η άσκηση συμβάλλει στη διατήρηση ενός φυσιολογικού βάρους, συμβάλλει στην καλή λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων, βελτιώνει τη ροή του αίματος μέσα στο σώμα και κατ’ επέκταση απογειώνει τη στυτική ικανότητα.

Αλάτι και λιπαρά

Μία διατροφή πλούσια σε λιπαρά φράζει τις αρτηρίες -μεταξύ άλλων- και δεν επιτρέπει τη σωστή κυκλοφορία του αίματος. Μια υγιεινή διατροφή διατηρεί καθαρά τα αιμοφόρα αγγεία, επιτρέποντας τη διαστολή τους, κάτι που οδηγεί στην επίτευξη της στύσης. Όσο για το αλάτι, ξέρουμε ότι ανεβάζει την αρτηριακή πίεση – η υπέρταση είναι μια πολύ συχνή πάθηση, που συνήθως συνυπάρχει με τη στυτική δυσλειτουργία.

Αλκοόλ

Οι μεγάλες ποσότητες αλκοόλ ή η μακροχρόνια κατανάλωσή του χωρίς μέτρο «χτυπάνε» κατευθείαν στη στύση, αφήνοντας τον άνδρα «ξεκρέμαστο» και με πεσμένο το… ηθικό του την κρίσιμη ώρα. Η αφυδάτωση, που προκαλεί το αλκοόλ, αυξάνει τη λεγόμενη αγγειοτενσίνη (πρόκειται για μια ορμόνη, που σχετίζεται με τη στυτική δυσλειτουργία) και εμποδίζει το αίμα να μεταφερθεί επαρκώς στα γεννητικά όργανα. Το πέος, λοιπόν, δεν αιματώνεται σωστά και αδυνατεί να σταθεί στο… ύψος των περιστάσεων.

Επιμέλεια : Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Γράφει ο Σπύρος Ν. Νίκας, ΡευμXατολόγος, Ιωάννινα, Επιστημονικός Συνεργάτης της Ελληνικής Εταιρείας Εμμηνόπαυσης, www.eletem.org

Η Οστεοπόρωση είναι ένα χρόνιο ασυμπτωματικό νόσημα, το οποίο σχετίζεται  με μείωση της οστικής μάζας, διαταραχή της αρχιτεκτονικής του οστού και οστική ευθραυστότητα, αυξημένο δηλαδή κίνδυνο οστικού κατάγματος. Η πιο συχνή μορφή είναι η μετεμμηνοπαυσιακή (εμφάνιση μετά την εμμηνόπαυση), ενώ λιγότερο συχνά εμφανίζονται και περιστατικά γεροντικής (>75 έτη, και στους άνδρες) ή φαρμακευτικής (πχ κορτιζόνη) οστεοπόρωσης, όπως και άλλες μορφές (πχ ιδιοπαθής )

Η οστική μάζα στις γυναίκες, είναι γενικά μικρότερη από ότι στους άνδρες. Από την ηλικία των 20 ετών και μέχρι και την προ-εμμηνοπαυσιακή περίοδο, παραμένει σε μεγάλο βαθμό σταθερή,  λόγω δυναμικής ισορροπίας στη λειτουργία (remodeling) των κυττάρων του οστού, δηλαδή των οστεοβλαστών (κύτταρα υπεύθυνα για την παραγωγή οστού) και των οστεοκλαστών (κύτταρα υπεύθυνα για απορρόφηση οστού)

Η παρουσία οιστρογόνων, κατά την αναπαραγωγική περίοδο, (όσο η γυναίκα έχει έμμηνο ρύση)  σχετίζονται με:

α) ανασταλτικές (αρνητικές) δράσεις στην διαφοροποίηση (ενεργοποίηση) των οστεοκλαστών (κύτταρα που απορροφούν οστό)

β) ανασταλτικές δράσεις στις περιοχές οστικής αναδόμησης (περιοχές που γίνεται απορρόφηση οστού) – οστεοκύτταρα

γ) ευεργετικές δράσεις στους οστεοβλάστες (κύτταρα που παράγουν οστό)

Η εμμηνόπαυση συνοδεύεται από απώλεια οιστρογόνων για τη γυναίκα, άρα και από απουσία πλέον των ευεργετικών αυτών δράσεων στο οστό.  Κάτι τέτοιο σημαίνει μεγαλύτερη οστική απορρόφηση, προοδευτική μείωση της οστικής μάζας και σε εύλογο χρονικό διάστημα, σε κάποιες γυναίκες, όχι σε όλες, οστεοπόρωση και αυξημένος κίνδυνος κατάγματος. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο γυναίκες με πρώιμη εμμηνόπαυση (<45 έτη) ή με έλλειψη τέτοιων ορμονών για μεγάλο διάστημα της ζωής τους βρίσκονται σε πιο  αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση.  Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες για οστεοπόρωση είναι η ηλικία της γυναίκας (οστεοπόρωση εμφανίζεται μόλις στο 15% των γυναικών στην δεκαετία των 50 ετών, αλλά στο 70% μετά τα 80 έτη), η λευκή φυλή, χαμηλό σωματικό βάρος και ύψος, η μειωμένη φυσική δραστηριότητα, ιστορικό  κατάγματος στην ίδια ή στους γονείς, κάπνισμα, μακροχρόνια λήψη κορτιζόνης, χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα κ.ά.

Λογικά,  χορήγηση οιστρογόνων στη φάση της εμμηνόπαυσης θα μπορούσε να έχει ευεργετική δράση και αυτό έχει στο παρελθόν δοκιμασθεί και έχει αποδειχθεί βελτίωση της οστικής πυκνότητας με μείωση του καταγματικού κινδύνου. Η παρέμβαση όμως αυτή σχετίστηκε στην πορεία με αύξηση του κινδύνου για καρκίνο μαστού και ενδομητρίου ή του κινδύνου θρομβώσεων και για τον λόγο αυτό η θεραπευτική αυτή πρακτική έχει πλέον εγκαταλειφθεί.

Όλες οι γυναίκες σε εμμηνόπαυση θα πρέπει με ελεγχθούν με τη μέθοδο DEXA για πιθανή οστεοπόρωση μετά  την ηλικία των 65 ετών. Πιο πριν ελέγχονται ειδικές ομάδες ασθενών. Εφόσον διαγνωσθεί οστεοπόρωση (Tscore < -2,5 ) ή οστική ευθραυστότητα (οστεοπενία με αυξημένο καταγματικό κίνδυνο, με βάση το εργαλείο FRAX), και εφόσον αποκλεισθεί υποκείμενο αίτιο (απαιτείται κάποιος βασικός αιματολογικός έλεγχος),  η ασθενής θα πρέπει να λάβει αγωγή (αντι-οστεοκλαστικό ως 1^ης γραμμής) σε συνδυασμό πάντα με ασβέστιο & βιταμίνη D3. Σε πρόδρομα στάδια οστεοπόρωσης (οστεοπενία χωρίς ευθραυστότητα – πρόληψη οστεοπόρωσης) δυστυχώς δε υπάρχουν σοβαρές παρεμβατικές επιλογές, δεν απαιτείται πάντως κάποια θεραπεία.

 Γράφει ο Μανώλης Συμβουλάκης, Γαστρεντερολόγος και Δ/ντής Β’ Γαστρεντερολογικής Κλινικής, ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ Hospital Center

Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν ότι το ήπαρ (συκώτι) κάνει πολλά για να μας κρατήσει υγιείς κάθε μέρα, αλλά ξέρατε ότι αυτό το εξαιρετικό όργανο εκτελεί περίπου 500 ζωτικές λειτουργίες συνεχώς; Παρόλο, που ίσως να θεωρείτε δεδομένα  τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τις ορμόνες ή την ικανότητα του σώματός σας να μετατρέπει β-καροτένιο σε βιταμίνη Α,  δεν γνωρίζετε ότι το ήπαρ είναι η αιτία για όλα αυτά  – και θα πρέπει να είστε ευγνώμονες! Χωρίς αυτό, δεν θα επιβιώνατε.

Εάν και όλοι γνωρίζουμε ότι το ήπαρ  διαδραματίζει σημαντικό  ρόλο στην αποτοξίνωση, το ίδιο όργανο παίζει επίσης ρόλο στην ευεξία πολλών άλλων συστημάτων του σώματος. Για την εποχική ευεξία, για παράδειγμα, το ήπαρ έχει την ίδια ευθύνη όσο άλλα μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος!

 

Ποιος ο ρόλος του ήπατος  στην υγεία του ανοσοποιητικού συστήματος;

Το ήπαρ  διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας μας, υποστηρίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από μια πολύπλοκη σειρά άμυνας.

Η έμφυτη ανοσία είναι το ήμισυ της εξίσωσης. Περιλαμβάνει μια μη ειδική αμυντική στρατηγική που βοηθά τον οργανισμό μέσα από ένα σύνολο προστατευτικών ενεργειών. Βλέννα, δάκρυα, σάλιο, θερμοκρασία σώματος, PH του αίματος, αναπνοή, απέκκριση αποβλήτων μέσω της πέψης – όλα είναι φυσικές προστατευτικές ενέργειες του οργανισμού  που παίζουν ρόλο στην άμυνα του.

Το άλλο μισό είναι προσαρμοστική ανοσία. Η προσαρμοστική ανοσία  είναι μια πολύ εξειδικευμένη και συγκεκριμένη στρατηγική άμυνας. Είναι εν μέρει ένα παιχνίδι μνήμης και εν μέρει μια έξυπνη «μεταμφίεση» που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα κύτταρά  μας για να εξαπατήσουν τον αντίπαλο και να τον «νικήσουν».

 

Ο ρόλος του ήπατος στην έμφυτη ανοσία:

·     Τα τριχοειδή κανάλια αίματος και τα τοιχώματα  του ήπατος περιέχουν κύτταρα που ονομάζονται κύτταρα Kupffer. Αυτά τα κύτταρα διασπούν τα χρησιμοποιημένα ερυθρά αιμοσφαίρια, έτσι ώστε τα νέα να μπορούν να παρέχουν οξυγόνο στους ιστούς μας. Λειτουργούν δηλαδή σαν οι σπουδαιότεροι «καθαριστές» του αίματος.

·     Το ήπαρ παράγει κύτταρα ΝΚ (φυσικά κύτταρα «φονιάδες») που είναι υπεύθυνα για τη φυσική ανοσία, προκαλούν απόπτωση (κυτταρικός θάνατος) σε κύτταρα που έχουν ξεπεράσει τη λειτουργία τους και βοηθούν στην καταπολέμηση των λοιμώξεων του σώματος.  Αυτός είναι ο λόγος που τα ΝΚ κύτταρα θεωρούνται σημαντικά για την προστασία  του ανθρώπινου σώματος έναντι των ιών του έρπητα όπως του απλού έρπητα, του ιού Epstein-Barr και του ιού της ανεμοβλογιάς (VZV) καθώς και για την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων και την πρόληψη της εμφάνισης όγκων.

Ο ρόλος του ήπατος στην προσαρμοστική ανοσία:

Το ήπαρ παράγει κύτταρα , τα Τ-λεμφοκύτταρα ή Τ-κύτταρα και τα Β κύτταρα που  αναγνωρίζουν συγκεκριμένα «μη ειδικά» αντιγόνα, που είναι εισβολείς στον ανθρώπινο οργανισμό. Από την στιγμή που τα εντοπίσουν, αφενός μεν  προσπαθούν να τα εξαλείψουν σε μέγιστο βαθμό, αφετέρου αφήνουν μια μόνιμη κληρονομιά των αντιγόνων που αντιμετωπίζουν, υπό την μορφή των κυττάρων μνήμης. Καθ’ όλη την διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου τα κύτταρα μνήμης θα «θυμούνται» κάθε συγκεκριμένο αντιγόνο που αντιμετώπισαν και είναι σε θέση να εξαπολύσουν μια ισχυρή και ταχεία απάντηση αν το παθογόνο αυτό εμφανιστεί ξανά.

Η ενεργός συμμετοχή στην υγεία του ήπατος ξεκινά με την υποστήριξη του ήπατος σε καθημερινή βάση.

Καταναλώνετε νερό

Είναι γνωστό ότι το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή. Στην πραγματικότητα, αποτελεί περίπου το 60% του ανθρώπινου σώματος. Όσον αφορά τον ρόλο του ήπατος στην ανοσία, το νερό παίζει σημαντικό ρόλο. Βοηθά στην κατασκευή ισχυρότερων αντισωμάτων στην περίπτωση της  έμφυτης ανοσίας καθώς οι φυσικοί μηχανισμοί αντιμετώπισης λειτουργούν αποτελεσματικότερα όταν το σώμα μας είναι καλά ενυδατωμένο.

Φροντίστε να εντάξετε τα λαχανικά και τα χόρτα στη διατροφή σας  καθημερινά

Το λάχανο, το μπρόκολο, το σπανάκι, ο μαϊντανός, τα αγγούρια (με άθικτο δέρμα πλούσιο σε διοξείδιο του πυριτίου) περιέχουν σε αφθονία  βιταμίνες C και A, μέταλλα όπως το κάλιο και το σίδηρο, καθώς και αντιοξειδωτικά.

Λαμβάνετε ειδικά σκευάσματα  που βοηθούν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την προστασία της ηπατικής λειτουργίας

Είναι γεγονός ότι στις μέρες μας, προτείνονται πολλά  σκευάσματα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την ενίσχυση της ηπατικής λειτουργίας. Αυτό όμως του οποίου  πρόσφατες κλινικές μελέτες και η ανασκόπηση του Εργαστηρίου Κλινικής Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ απέδειξαν την ευεργετική του δράση είναι το NAFLiver, το οποίο  περιέχει  το πατενταρισμένο εκχύλισμα Prumus mume,  που περιέχει  Ουρσολικό και Ολεανολικό οξύ,  σε συνδυασμό με Χολίνη.

 

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει:

 

Γράφει η Σόνια Σπηλιώτη, ΜΒΑ, MSc Τοξικολόγος, Βιοχημικός,

Επικεφαλής φαρμακευτικών προϊόντων και συμπληρωμάτων διατροφής

της Genevia Lifesciences AG

Και όπως έχει πει ο Καθηγητής Παθολογίας – Λοιμωξιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Σωτήρης Τσιόδρας, «κανείς δεν έχει ανοσία και όλοι μπορούν να νοσήσουν».

Πώς μπορώ να θωρακίσω τον οργανισμό μου;

Όμως, πως μπορούμε να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα μέσα στον σύγχρονο τρόπο ζωής μας;

Η απάντηση είναι με 10+1 απλές συνήθειες που θα εντάξουμε στην καθημερινότητά μας:

1. Προσπαθούμε να τρώμε βάσει μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής.
2. Μειώνουμε την κατανάλωση επεξεργασμένων φαγητών.
3. Μειώνουμε την κατανάλωση κρέατος.
4. Αυξάνουμε την κατανάλωση ωμέγα 3-λιπαρών οξέων και την κατανάλωση υψηλής θρεπτικής ποιότητας ψαριών.
5. Επιλέγουμε μόνον υψηλής ποιότητας συμπληρώματα διατροφής.
6. Πίνουμε 2 με 3 λίτρα νερού την ημέρα ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε οργανισμού.
7. Περπατάμε 30 λεπτά κάθε ημέρα.
8. Διατηρούμε θετική άποψη για τη ζωή.
9. Δεν καπνίζουμε.
10. Ξεκουράζουμε αρκετά σώμα και το μυαλό μας.
11. Αποφεύγουμε την υπερβολική χρήση συμπληρωμάτων διατροφής.

 

Η θωράκιση του οργανισμού μας βελτιώνεται με μια ποικίλη, υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή, υψηλής ποιότητας και πιστοποίησης συμπληρώματα διατροφής, λιγότερο άγχος, τακτική άσκηση και σεβασμό του περιβάλλοντος.

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει:

Γράφει η Αγγελική Αϊβάτογλου,  Ψυχοθεραπεύτρια – Κοινωνιολόγος – Ομαδική Αναλύτρια της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα

Από τον Μάρτιο του 2020 η λέξη πανδημία χτύπησε για τα καλά την πόρτα και στην χώρα μας, φέρνοντας μας αντιμέτωπους με έναν νέο για τα δεδομένα ιό, που ονομάζεται Covid-19 ή κοινώς κορωνοϊός. Ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων κατέκλυσε τον άνθρωπο, ο οποίος κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια πρωτόγνωρη κατάσταση τόσο στην προσωπική όσο και στην κοινωνική και επαγγελματική του ζωή.

Στο επίκεντρο βρέθηκαν οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες ή ομάδες υψηλού κινδύνου, όροι που έγιναν ευρέως γνωστοί, ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά, στο κοινωνικό σύνολο. Σύμφωνα με έναν κοινωνιολογικό ορισμό, ευάλωτες ή ευπαθείς κοινωνικές ομάδες ονομάζονται εκείνες οι ομάδες του πληθυσμού που έχουν περιορισμένη ή καθόλου δυνατότητα πρόσβασης σε κοινωνικά και δημόσια αγαθά και δυσκολεύονται ή αδυνατούν σε πολλά επίπεδα και τομείς να έχουν ποιότητα ζωής (στέγη, εργασία, ικανοποιητικό εισόδημα, εκπαίδευση, ιατρική περίθαλψη, κοινωνική ασφάλιση κ.ά.). Πρόκειται για άστεγους, άνεργους, ανθρώπους με αναπηρία, πάσχοντες από παθολογικά προβλήματα και ψυχικές ασθένειες, καρκινοπαθείς, πάσχοντες από  ρευματικά αυτοάνοσα νοσήματα, κακοποιημένες γυναίκες, ανήλικους, ηλικιωμένους, πρόσφυγες, μετανάστες και πολλούς ακόμη.

Σε αυτή την περίοδο κρίσης και μέσα σε ένα πλαίσιο προστασίας της ανθρώπινης ζωής από την απειλή του Covid-19, οδηγηθήκαμε στον αποκλεισμό από τις κοινωνικές συνευρέσεις και τις εκδηλώσεις του κοινωνικού βίου εντείνοντας την αυτοαπομόνωση των ευάλωτων ομάδων, λόγω μειωμένης ψυχικής διάθεσης, ενοχών ή εσωτερίκευσης αισθημάτων κατωτερότητας και μειονεξίας και οδηγώντας αυτές τις ομάδες του πληθυσμού στον στιγματισμό και την περιθωριοποίησή τους. Ακόμη και η οικογένεια, όπου αποτελεί τον κατεξοχήν κοινωνικό ιστό λειτουργώντας υποστηρικτικά προς το κοινωνικά ευάλωτο μέλος, διαταράσσεται δημιουργώντας το δίπολο υγιές – νοσούν υποκείμενο και καθιστά το άτομο εκτεθειμένο απέναντι σε μια πραγματικότητα κοινωνικού εγκλεισμού και ιδρυματοποίησης  του ακόμη και στο σπίτι του.

Παράλληλα, το εθνικό σύστημα υγείας, καλούμενο να υποστεί το βάρος του ιού, ένα βάρος δυσανάλογα μεγάλο για τις δυνατότητές του, που κατέληξε να γίνει και ο κύριος λόγος της έκκλησης και έπειτα υποχρέωσης (δια νόμου) να παραμείνουμε στα σπίτια μας,ανέδειξε την ανυπαρξία ενός οργανωμένου κράτους πρόνοιας, εκθέτοντας την συλλογική μας ευπάθεια. Η ελλειμματική γραφειοκρατική οργάνωση των υπηρεσιών αλλά και η ελλιπής ενημέρωση ως προς τα δικαιώματα και τις παροχές προς τους δικαιούχους, ενέτειναν την αδυναμία που αισθάνονται αυτές οι ομάδες του πληθυσμού, τους φόβους και τις ανασφάλειες για το μέλλον .

Ας ελπίσουμε πως στην Ελλάδα του 21^ου αιώνα, ο Κορωνοϊός  πέρα  από την ανάδειξη των κοινωνικών, οικονομικών και κρατικών ανισοτήτων που προϋπήρχαν στο παρασκήνιο, θα σταθεί αφορμή για την ύπαρξη μίας νέας, ισότιμης και φροντιστικής κοινωνίας για όλους.