Blog

Η καραντίνα μας έχει φορτώσει κιλά, η άνοιξη πλησιάζει απειλητικά και όλοι ψάχνουμε τρόπους για να επιταχύνουμε τον μεταβολισμό μας και να απαλλαγούμε από τα περιττά κιλά.

Πώς μπορούμε να το πετύχουμε;

Ο Χάρης Δημοσθενόπουλος MMedSci.PhDc Κλινικός Διαιτολόγος – Βιολόγος Προϊστάμένος Διαιτολογικού Τμήματος ΓΝΑ Λαϊκό μας δείχνει τον τρόπο.

Για να ενεργοποιήσουμε τον μεταβολισμό μας είναι σημαντικό να μειώσουμε το ποσοστό λίπους στο σώμα μας και να ανεβάσουμε το ποσοστό της άλιπης μάζας. Για να το επιτύχουμε αυτό θα πρέπει μέσα από ένα σωστά δομημένο διαιτολόγιο, αλλά και την παράλληλη συστηματική άσκηση, να πετύχουμε τον καταβολισμό του σωματικού μας λίπους και την ενίσχυση της άλιπης μάζας μας (FFM).

Το πλάνο των γευμάτων φαίνεται να είναι ιδιαίτερα σημαντικό, αφού όσο πιο συχνά γεύματα κάνουμε μέσα στην ημέρα και όσο καλύτερα κατανέμουμε τις θερμίδες που προσλαμβάνουμε, τόσο ο μεταβολισμός μας λειτουργεί καλύτερα. Για το λόγο αυτό η κατανάλωση μικρών ποσοτήτων τροφής κάθε 2-3 ώρες, κατά τη διάρκεια της ημέρας, βάζει τον οργανισμό σε μία διαδικασία ισχυρότερων και συνεχών καύσεων. Ταυτόχρονα απαιτείται ένας σωστός συνδυασμός από αερόβια άσκηση (τρέξιμο, γρήγορο περπάτημα, κολύμπι), που βοηθούν στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού μαζί με αναερόβια άσκηση, (ασκήσεις αντίστασης με βάρη) που βελτιώνει τη δύναμη και χτίζει μυϊκή μάζα.

Αν απαιτείται απώλεια βάρους καλό είναι να αποφύγουμε τις ακραίες και στερητικές δίαιτες, όσο άμεσα και θεαματικά αποτελέσματα μπορεί να μας υπόσχονται, αφού εγκυμονούν τον κίνδυνο της μυϊκής απώλειας, μέσα από μυϊκό καταβολισμό, στοιχείο που μειώνει το μεταβολισμό.

Για την απώλεια του βάρους-λίπους πρέπει να επιλέξουμε ένα μέτρια υποθερμιδικό διαιτολόγιο με όσο γίνεται περισσότερες ομάδες τροφίμων και όχι αποκλεισμούς. Όσον αφορά στη διατροφή μας, είναι σημαντικό να συμπεριλάβουμε καθημερινά πρωτεϊνικές τροφές (κρέας, αβγό, κοτόπουλο, γαλοπούλα, άπαχο τυρί, ψάρι και θαλασσινά), αφού πέρα από την υψηλή αίσθηση κορεσμού, ενισχύουν τη θερμογένεση της τροφής και τις συνολικές μας καύσεις.

Επίσης, είναι σημαντικό να συμπεριλάβουμε καθημερινά το πρωινό γεύμα στη διατροφή μας, αφού αυτό ενεργοποιεί και ξεκλειδώνει το μεταβολισμό μας και συμβάλλει σημαντικά στη διατήρηση του καλού μεταβολισμού, μετά τις ώρες του βραδινού ύπνου. Έχει βρεθεί ότι η κατανάλωση πρωινού γεύματος μπορεί να αυξήσει το βασικό μεταβολικό ρυθμό περίπου 10%.

Η επαρκής ενυδάτωση είναι ένας ακόμα παράγοντας που επηρεάζει θετικά το μεταβολισμό μας. 8-10 ποτήρια νερό και άλλα υγρά ροφήματα χωρίς θερμίδες (καφές, τσάι) επιτυγχάνουν μια σωστή ενυδάτωση του οργανισμού, βοηθούν την καλύτερη πέψη των τροφών, την καλύτερη αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών και την αποβολή των άχρηστων παραπροϊόντων του μεταβολισμού.

Επίσης, υπάρχουν κάποια τρόφιμα ή συστατικά της διατροφής μας που μπορεί να επηρεάσουν το μεταβολικό μας ρυθμό. Για παράδειγμα, τα καυτερά τρόφιμα που περιέχουν κόκκινη πιπεριά, τσίλι, μπούκοβο ή ταμπάσκο, λόγω της καψαϊκίνης που αυξάνει τη θερμογόνο δράση των τροφών και συμβάλλει στις υψηλότερες καύσεις, καθώς και το πράσινο και κόκκινο πιπέρι που φαίνεται ότι αυξάνουν σε κάποιο μικρό βαθμό τις καύσεις και το αίσθημα του κορεσμού. Ένα ακόμα διατροφικό στοιχείο, που έχει συσχετιστεί με αύξηση του μεταβολισμού, είναι το πράσινο και μαύρο τσάι.

Τέλος, μπορούν να βοηθήσουν κάποια συμπληρώματα: βιταμίνες του συμπλέγματος Β, οι οποίες έχουν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος, το μεταβολισμό των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών και την παραγωγή ενέργειας.  Επίσης, το μαγνήσιο είναι ένα συστατικό της τροφής μας που είναι απαραίτητο για τη σωστή λειτουργία των μυών, του νευρικού και καρδιαγγειακού συστήματος αλλά και του μεταβολισμού.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Ο μητρικός θηλασμός έχει τόσα οφέλη στη σωματική και ψυχική υγεία, που έχει ανακηρυχτεί από οργανισμούς υγείας ως «Αναφαίρετο δικαίωμα του βρέφους και της μητέρας». Η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία δίνει τη σαφή οδηγία: «Ο μητρικός θηλασμός πρέπει να συνεχίζεται τουλάχιστον για 12 μήνες και κατόπιν, μπορεί να συνεχισθεί για όσο διάστημα το επιθυμούν η μητέρα και το παιδί…».

Πώς ωφελεί ο μητρικός θηλασμός το παιδί;

Ο Κωνσταντίνος Αργ. Παπαγεωργίου Παιδίατρος  Μετεκπαιδευμένος στην Παιδοπνευμονολογία  Διεθνώς Πιστοποιημένος Σύμβουλος Μητρικού Θηλασμού IBCLC, σημειώνει: 

1. Ο μητρικός θηλασμός έχει συσχετισθεί με χαμηλή συχνότητα λοιμώξεων του γαστρεντερικού και οξείας μέσης ωτίτιδας στα βρέφη.

2. Τα πρόωρα βρέφη προστατεύονται από την νεκρωτική εντεροκολίτιδα.

3. Αργότερα, κατά την παιδική ηλικία, έχει βρεθεί ότι δρα ανασταλτικά σε ασθματική βρογχίτιδα, κοιλιοκάκη, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και παιδικό καρκίνο.

4. Ο παρατεταμένος θηλασμός έχει συσχετισθεί μέσα από πολλές μελέτες και μέτα- αναλύσεις με χαμηλότερη αρτηριακή πίεση στην ενήλικο ζωή, μικρότερο δείκτη μάζας σώματος – δηλαδή μικρότερα ποσοστά εκδήλωσης παχυσαρκίας στην ενήλικο ζωή, μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 και υπερχοληστερολαιμίας.

5. Το παιδί εκτός από τροφή λαμβάνει ζεστασιά και τρυφερότητα.

6. Η σύσταση του μητρικού γάλακτος αλλάζει από μητέρα σε μητέρα, από θηλασμό σε θηλασμό, από μέρα σε μέρα και από ώρα σε ώρα, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού.

7. Τα παιδιά που έχουν θηλάσει αρκετά έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης καθώς η βιοενεργή αυτή ουσία της μάνας, βοηθά στην πλήρη έκφραση του γενετικού κώδικα νοητικής εξέλιξης του παιδιού.

Ωστόσο, ο μητρικός θηλασμός ωφελεί και τις μητέρες. Οι μητέρες που θηλάζουν τα παιδιά τους συμβάλλουν κατ’ αρχήν στην οικονομία, στην ποιότητα της υγείας και της ζωής, της κοινωνίας.

Ο έλεγχος της λειτουργίας του σώματός τους από τις ίδιες τις γυναίκες τόσο στη γέννα όσο και στο μητρικό θηλασμό επηρεάζει τον τρόπο που οι γυναίκες αισθάνονται για τον εαυτό τους και κατ’ επέκταση επηρεάζει τη θέση τους στην κοινωνία. Συνεπώς οι γυναίκες που θηλάζουν έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση.

Η έκκριση της ορμόνης ωκυτοκίνης κατά τη διάρκεια του θηλασμού προστατεύει την γυναίκα από κατάθλιψη, ενδυναμώνει τα αισθήματα τρυφερότητας και αγάπης για το παιδί της.

Ο αποκλειστικός θηλασμός παρέχει φυσική αντισύλληψη στο ζευγάρι, διευκολύνει στην επικοινωνία με το παιδί, στη σίτιση, στις εξόδους από το σπίτι.

Οι μητέρες που θηλάζουν εμφανίζουν πιο σπάνια καρκίνο του μαστού, καρκίνο ωοθηκών, οστεοπόρωση και σακχαρώδη διαβήτη.

Πρόκειται για  ένα σύνδρομο που σχετίζεται με τη γήρανση και χαρακτηρίζεται από ελάττωση των επιπέδων των ανδρογόνων. Επιφέρει παθοφυσιολογικές επιπτώσεις σε άλλα όργανα και έχει σημαντική επίπτωση στην ποιότητα της ζωής των ανδρών. Πρωτοπεριγράφηκε το 1944 και χαρακτηρίστηκε σαν ανδρική εμμηνόπαυση, σε μία προσπάθεια να εξηγηθούν συμπτώματα που εμφανίζονταν στον γηράσκοντα άνδρα παρόμοια με αυτά των γυναικών στην κλιμακτήριο.

Η παθοφυσιολογία του συνδρόμου μελετήθηκε αρκετά, αλλά ακόμη και σήμερα δεν υπάρχει απόλυτη ομοφωνία ως προς την επίπτωσή του ούτε στην ανάγκη της ορμονικής υποκατάστασης, εξηγεί ο Διευθυντής ΕΣΥ Ουρολογικής Κλινικής Γενικού Νοσοκομείου Άργους, τέως πρόεδρος Ελληνικής Ουρολογικής Εταιρείας, κ. Γώργιος Μουτζούρης.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η τεστοστερόνη, εκτός από τον κριτικό ρόλο της στο αναπαραγωγικό σύστημα του άνδρα (ανάπτυξη πέους, προστάτη, σπερματογένεση, στυτική λειτουργία), έχει δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ρυθμίζοντας κεντρικά τη σεξουαλική επιθυμία, τη διάθεση και τη γνωσιακή λειτουργία, στο δέρμα (τριχοφυΐα, ποιότητα δέρματος), στο μυϊκό σύστημα σαν αναβολικό, στο ήπαρ για τη σύνθεση πρωτεϊνών, στον μυελό των οστών για την ερυθροποίηση, στο νεφρό για παραγωγή ερυθροποιητίνης και στα οστά, αυξάνοντας την οστική μάζα.

Όταν τα επίπεδά της ελαττώνονται, εμφανίζονται συμπτώματα όπως ελάττωση της σεξουαλικής επιθυμίας, ελάττωση των νυκτερινών στύσεων, διαταραχές της στυτικής λειτουργίας, ελάττωση της μυϊκής μάζας, οστεοπόρωση, ελάττωση της σωματικής τρίχωσης, μείωση της δραστηριότητας, διαταραχές συγκέντρωσης και μνήμης, υπνηλία, κακή διάθεση και κατάθλιψη, αύξηση του σωματικού λίπους και ελάττωση της απόδοσης στην εργασία.

Γιατί θα πρέπει κάποιος να απευθυνθεί στον γιατρό;

Γιατί δυστυχώς υπάρχει η τάση τα συμπτώματα αυτά να θεωρούνται φυσιολογικό επακόλουθο της γήρανσης.

“Δεν πρέπει να ελέγχουμε όλους τους άνδρες για χαμηλή τεστοστερόνη, αλλά μόνο αυτούς που τα συμπτώματά τους δείχνουν μεγάλη πιθανότητα του κλινικού συνδρόμου”, τονίζει ο ειδικός.

Ωστόσο κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Για έναν άνδρα που είχε τιμές τεστοστερόνης στα ανώτερα φυσιολογικά επίπεδα, η μείωση της τεστοστερόνης σε χαμηλές φυσιολογικές τιμές μπορεί να του προκαλεί πρόβλημα, ενώ για έναν άλλο, που είχε τιμές στα κατώτερα φυσιολογικά επίπεδα, η πτώση κάτω από τη φυσιολογική τιμή να μην του προκαλεί σημαντικό πρόβλημα.

Αν και δεν υπάρχουν μακρόχρονες μελέτες, η ανδρογονική υποκατάσταση στους πάσχοντες άνδρες φαίνεται να είναι ασφαλής, χρειάζεται, όμως, καλή επιλογή ασθενών και καλή παρακολούθηση για τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Τα επίπεδα τεστοστερόνης που χρήζουν υποκατάστασης είναι Τ< 230 ng/dl ή < 8nmol/l και ελεύθερης τεστοστερόνης < 5ng/dl. Στόχος της υποκατάστασης είναι η βελτίωσης της ενεργητικότητας και της διάθεσης του άνδρα, βελτίωση της οστικής πυκνότητας και μυϊκής μάζας, βελτίωση της ερωτικής επιθυμίας και σεξουαλικής λειτουργίας. Η χορήγηση τεστοστερόνης μπορεί να έχει σοβαρές, ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως σημαντική αύξηση του αιματοκρίτη (>54%), που να απαιτήσει αφαίμαξη, επιδείνωση της συμπτωματολογίας από υπερπλασία προστάτη, προαγωγή λανθάνοντος καρκίνου του προστάτη, επίταση της αποφρακτικής άπνοιας κατά τον ύπνο, κατακράτηση υγρών, οιδήματα και καρδιοαγγειακή επιβάρυνση. Χρειάζεται προηγουμένως καλός έλεγχος του ασθενούς για προϋπάρχουσα παθολογία, πάντα δακτυλική εξέταση του προστάτη, εξέταση αίματος για PSA και ενίοτε αρνητική βιοψία προστάτη. Ο στόχος της υποκατάστασης είναι να επιτευχθούν τιμές στα χαμηλότερα φυσιολογικά επίπεδα των νεαρών ανδρών (300-400 ng/dl), ώστε να αποφύγουμε όσον το δυνατόν τις ανεπιθύμητες ενέργειες στους ηλικιωμένους.

Η τεστοστερόνη μπορεί να χορηγηθεί σε δισκία, σε ενδομυϊκές ενέσεις, σε εμφυτεύματα, σε δερματικά patch και σε δερματική γέλη.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Η Health Editor Προτείνει:

Η στυτική δυσλειτουργία επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής πολλών ανδρών αλλά και την σχέση πολλών ζευγαριών. Προσβάλλει άντρες όλων των ηλικιών και η συχνότητά της αυξάνεται με την ηλικία. Όμως, ακόμα και αν μεγαλώνουμε, υπάρχουν ακόμα πολλοί τρόποι για να μείνουμε ενεργοί και να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή. Αυτό ισχύει και για το σεξ, όπως και για τα αθλήματα. Τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας είναι συνήθως μεικτά και για αυτό το λόγο θα πρέπει να εφαρμόζεται εξατομικευμένη θεραπεία. Η αλλαγή του τρόπου ζωής και η θωράκιση της υγείας συνολικά μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση του προβλήματος. Επίσης, εκτός από τις φαρμακευτικές, υπάρχουν και ορισμένες φυσικές μέθοδοι για την καταπολέμηση της στυτικής δυσλειτουργίας, καθώς το φαρμακείο της φύσης διαθέτει βότανα που βοηθούν την κυκλοφορία του αίματος και τη στύση και βελτιώνουν την ερωτική ζωή του άνδρα. Τέλος αναπτύσσεται τελευταία στο εξωτερικό η οζονοθεραπεία ως νέο καινοτόμο θεραπευτικό μέσο για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας με ενθαρρυντικά αποτελέσματα, καθώς πρόκειται για μια ασφαλή θεραπεία χωρίς παρενέργειες και αλλεργίες, σύμφωνα με τον κύριο Βασίλειο Γκολεζάκη, MD-PhD, Χειρουργό Ουρολόγο-Ανδρολόγο

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Η έλλειψη βιταμίνης D είναι αυτή που καθορίζει πόσο ευάλωτος είναι κάποιος από τον κορωνοϊό, τονίζει ο Δόκτωρ Άντονι Φάουτσι, επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νόσων των ΗΠΑ, σημειώνοντας ότι θα μπορούσε να συστήσει τη χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D και τονίζοντας ότι και ο ίδιος λαμβάνει αντίστοιχα συμπληρώματα.
Μελέτες από όλο τον κόσμο έχουν δείξει ότι χωρίς αμφιβολία η χορήγηση της βιταμίνης D αποτρέπει τη χειρότερη έκβαση της λοίμωξης σε ασθενείς που έχουν νοσήσει από κορωνοϊό και ότι τα σκευάσματα έχουν τη δυναμική να αποτελέσουν μία ικανοποιητική αντιμετώπιση της ιογενούς πνευμονίας που προκαλεί ο ιός.
Πιο συγκεκριμένα, έχουν δείξει ότι τα επίπεδα της βιταμίνης D είναι αντιστρόφως ανάλογα με την πιθανότητα ανάπτυξης Συνδρόμου Οξείας Αναπνευστικής Δυσχέρειας που απαιτεί νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας σε ασθενείς με κορωνοϊό.
Ο ρόλος της βιταμίνης D στην ορθή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και στον μεταβολισμό, περιορίζοντας τον κίνδυνο αναπνευστικών λοιμώξεων, είναι άλλωστε γνωστός εδώ και πάρα πολλά χρόνια και έχει επιβεβαιωθεί από δεκάδες σχετικές μελέτες.
Δεν είναι τυχαίο, ότι στα τέλη Νοεμβρίου η Βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε τη δωρεάν διάθεση συμπληρωμάτων βιταμίνης D στους τροφίμους των οίκων ευγηρίας και σε μέλη ευπαθών ομάδων, καθώς και στους εγκλείστους στις φυλακές.

Πηγη: “Καθημερινή”

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Η Health Editor Προτείνει:

Γνωρίζετε τα άτομα που παραπονιούνται για αργό μεταβολισμό και που λένε πώς δεν τρώνε πολύ αλλά εξακολουθούν να παίρνουν βάρος; Ή έχετε συναντήσει άτομα που αναφέρονται σε κάποιον που ξέρουν που μπορεί να φάει ό, τι θέλει – συμπεριλαμβανομένων μεγάλων μερίδων πρόχειρου φαγητού, λόγω ενός γρήγορου μεταβολισμού και προφανώς δεν κερδίζουν ποτέ βάρος. Και στις δύο περιπτώσεις το άτομο συνήθως τελειώνει λέγοντας, “Δεν είναι δίκαιο!” Αυτά τα σενάρια δημιουργούν κάποιες  πολύ καλές ερωτήσεις:

• Τι ρόλο παίζει ακριβώς ο μεταβολισμός στην αύξηση βάρους ή στην απώλεια βάρους;
• Ο μεταβολικός σας ρυθμός καθορίζεται από τα γονίδια σας; Εάν ναι, μπορείτε να επιταχύνετε έναν αργό μεταβολισμό μέσω της άσκησης, των φαρμάκων ή ορισμένων τροφίμων;
• Είναι η σημασία του μεταβολισμού ένας μύθος; Η αύξηση ή η απώλεια βάρους οφείλεται αποκλειστικά σε θερμίδες;

Τι είναι ο μεταβολισμός;

Ο μεταβολισμός ή ο μεταβολικός ρυθμός ορίζεται ως η σειρά χημικών αντιδράσεων σε έναν ζωντανό οργανισμό που δημιουργεί και διασπά την ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη ζωή. Πιο απλά, είναι ο ρυθμός με τον οποίο το σώμα σας καταναλώνει ενέργεια ή καίει θερμίδες, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Harvard Health Publishing.

Το σώμα μας καίει θερμίδες με διάφορους τρόπους:

• Μέσα από την ενέργεια που απαιτείται για να διατηρηθεί το σώμα σε κατάσταση ηρεμίας. Αυτό είναι γνωστό ως βασικός μεταβολικός ρυθμός (BMR). Το BMR σας καθορίζεται εν μέρει από τα γονίδια που κληρονομείτε.
• Μέσα από καθημερινές δραστηριότητες
• Μέσω της άσκησης
• Ο μεταβολισμός είναι εν μέρει γενετικός και σε μεγάλο βαθμό εκτός του ελέγχου του ατόμου. Η αλλαγή είναι θέμα συζήτησης. Μερικοί άνθρωποι είναι απλά τυχεροί. Κληρονόμησαν γονίδια που προάγουν έναν ταχύτερο μεταβολισμό και μπορούν να φάνε περισσότερα από άλλα χωρίς να πάρουν βάρος. Άλλοι δεν είναι τόσο τυχεροί και καταλήγουν σε αργό μεταβολισμό.

Ένας τρόπος να σκεφτείτε το μεταβολισμό είναι να δείτε το σώμα σας ως κινητήρα αυτοκινήτου που λειτουργεί πάντα. Όταν κάθεσαι ή κοιμάσαι, ο κινητήρας σε ρελαντί μοιάζει με αυτοκίνητο σε στάση. Κάποια ποσότητα ενέργειας καίγεται μόνο για να διατηρηθεί ο κινητήρας σε λειτουργία. Φυσικά, για τους ανθρώπους, η πηγή καυσίμου δεν είναι βενζίνη. Είναι οι θερμίδες που βρίσκονται στα τρόφιμα που τρώμε και τα ποτά που πίνουμε – ενέργεια που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αμέσως ή να αποθηκευτεί (ειδικά με τη μορφή λίπους) για χρήση αργότερα.

Πόσο γρήγορα λειτουργεί ο “κινητήρας” του σώματός σας κατά μέσο όρο, με την πάροδο του χρόνου, καθορίζει πόσες θερμίδες καίτε. Εάν ο μεταβολισμός σας είναι “υψηλός” (ή γρήγορος), θα κάψετε περισσότερες θερμίδες σε ηρεμία και κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας. Ένας υψηλός μεταβολισμός σημαίνει ότι θα πρέπει να πάρετε περισσότερες θερμίδες για να διατηρήσετε το βάρος σας. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο μερικοί άνθρωποι μπορούν να τρώνε περισσότερο από άλλους χωρίς να πάρουν βάρος. Ένα άτομο με «χαμηλό» (ή αργό) μεταβολισμό θα κάψει λιγότερες θερμίδες σε κατάσταση ηρεμίας και κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και ως εκ τούτου πρέπει να τρώει λιγότερο για να αποφύγει το υπερβολικό βάρος.

Έλεγχος βάρους, μέρος φύσης, μέρος φροντίδας

Είναι μέρος της αλήθειας και μερικώς μύθος ότι ο μεταβολισμός είναι το κλειδί για το βάρος. Η αυξανόμενη παχυσαρκία σε αυτήν τη χώρα δεν μπορεί να κατηγορηθεί εξ ολοκλήρου για μια κληρονομική τάση για αργό μεταβολισμό. Τα γονίδια δεν αλλάζουν τόσο γρήγορα. Κάτι περιβαλλοντικό – ιδιαίτερα, οι αλλαγές στη διατροφή και η πολύ λίγη άσκηση είναι πολύ πιο πιθανό ένοχοι.

Η πραγματικότητα είναι,  ότι για τους περισσότερους ανθρώπους, το υπερβολικό βάρος δεν οφείλεται αποκλειστικά στην κακή τύχη, στον θυρεοειδή ή σε κάποιο άλλο ανεξήγητο, ανεξέλεγκτο εξωτερικό παράγοντα. Είναι απλή λογιστική που περιλαμβάνει θερμίδες και θερμίδες που καθορίζει τις αλλαγές στο βάρος κατά τη διάρκεια μιας ζωής.

Ανεξάρτητα από το αν ο μεταβολισμός σας είναι γρήγορος ή αργός, το σώμα μας έχει σχεδιαστεί για να αποθηκεύει υπερβολική ενέργεια στα λιπώδη κύτταρα. Έτσι, εάν τρώτε και πίνετε περισσότερες θερμίδες (ενέργεια “πρόσληψη”) από ό, τι ξοδεύει το σώμα σας (ενέργεια “παραγωγή”) θα κερδίσετε βάρος. Από την άλλη πλευρά, εάν τρώτε και πίνετε λιγότερες θερμίδες από αυτές που καίγονται μέσω καθημερινών δραστηριοτήτων (συμπεριλαμβανομένης της άσκησης, της ανάπαυσης και του ύπνου), θα χάσετε βάρος. Τα σώματά μας είναι επίσης προγραμματισμένα να αισθάνονται την έλλειψη τροφής ως λιμοκτονία. Σε απάντηση, το BMR μας επιβραδύνεται, πράγμα που σημαίνει λιγότερες θερμίδες που καίγονται με την πάροδο του χρόνου. Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η απώλεια βάρους είναι συχνά δύσκολη.

Ίσως το πιο αξιοσημείωτο πράγμα για όλα αυτά είναι πόσο λίγο το βάρος μας τείνει να αλλάζει από μέρα σε μέρα. Στην πραγματικότητα, μόνο μερικές υπερβολικές θερμίδες κάθε μέρα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντική αύξηση βάρους στο τέλος ενός έτους. Για παράδειγμα, η κατανάλωση ενός επιπλέον μήλου κάθε μέρα θα οδηγούσε σε αύξηση βάρους περίπου 9 κιλών μέχρι το τέλος ενός έτους! Ομοίως, ακόμη και μια μικρή μείωση των θερμίδων κάθε μέρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αξιοσημείωτη απώλεια βάρους. Η εξάλειψη του επιδορπίου μία ημέρα την εβδομάδα θα οδηγούσε σε απώλεια βάρους περίπου 6 κιλών σε ένα χρόνο!

Υπάρχουν πολλές θεωρίες για να εξηγήσουν τι ελέγχει την ποσότητα τροφής που τρώει ένα άτομο και γιατί τρώει πέρα από το σημείο που αισθάνεται χορτάτο. Αυτοί οι παράγοντες παίζουν επίσης ρόλο στον καθορισμό του τελικού βάρους κάποιου. Μια θεωρία είναι ότι ο καθένας μας έχει ένα καθορισμένο σημείο – ένα βάρος στο οποίο είναι “χαρούμενος” με το σώμα του. Εάν χάσετε βάρος, θα αισθανθείτε πεινασμένοι μέχρι να επιστρέψετε στο καθορισμένο βάρος. Αυτός μπορεί να είναι ένας άλλος λόγος που είναι τόσο δύσκολο να χάσετε υπερβολικό βάρος. Αλλά πώς καθορίζεται αυτό το καθορισμένο σημείο και αν υπάρχει τέτοιος μηχανισμός παραμένει αβέβαιος.

Όσον αφορά το βάρος, ο μεταβολισμός είναι σημαντικός και έχει γενετικό υπόβαθρο. Το αν μπορείτε να αλλάξετε το μεταβολικό σας ρυθμό, ωστόσο, είναι ένα ζήτημα σημαντικής συζήτησης. Σαφώς, μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο εξισορρόπησης των θερμίδων που παίρνετε έναντι των θερμίδων που καίτε μέσω της δραστηριότητας, η οποία μπορεί να αλλάξει το βάρος σας.