Blog

Μικρότερες πιθανότητες παιδικής παχυσαρκίας έχουν τα παιδιά, οι μπαμπάδες των οποίων εμπλέκονται περισσότερο στη φροντίδα της υγείας τους, σύμφωνα
με στοιχεία της σχολής Δημόσιας Υγείας του Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη.

Όταν οι μπαμπάδες ασχολούνται συχνότερα με τη φροντίδα των παιδιών τους, π.χ. όταν τα βοηθούν να βουρτσίσουν τα δόντια τους, να ντυθούν ή να πάνε για ύπνο, τα παιδιά έχουν 33% λιγότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκα στην ηλικία των 2-4 ετών.

Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι σύγχρονοι μπαμπάδες έχουν αυξήσει το χρόνο που περνούν με τα παιδιά τους – περνούν πλέον τρεις φορές περισσότερο χρόνο με τα παιδιά σε σχέση με το 1965. Παρ‘ όλα αυτά, έχει γίνει ελάχιστη έρευνα για την επίδραση που έχειαυτή η επαφή στην παιδική παχυσαρκία.

Η έρευνα εξέτασε πόσο συχνά, τον τελευταίο μήνα, οι μπαμπάδες είχαν ετοιμάσει γεύματα για το παιδί τους, το είχαν πάει περίπατο ή είχαν παίξει μαζί στο
πάρκο ή την παιδική χαρά. Επίσης, πόσο συχνά είχαν φροντίσει το παιδί, ενώ η μητέρα έκανε άλλα πράγματα και κατά πόσο είχαν βοηθήσει στην καθημερινή
φροντίδα των παιδιών, όπως στο να τα βάλουν για ύπνο, να βουρτσίσουν τα δόντια τους, να ντυθούν. Η έρευνα αξιολόγησε επίσης το ρόλο του πατέρα στη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διατροφή, την υγειονομική περίθαλψη και την πειθαρχία του παιδιού.

«Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι τα παιδιά μπορούν να επωφεληθούν από τη συμμετοχή του πατέρα στη φροντίδα τους», τόνισε ο επικεφαλής της μελέτης
Δρ Wong και οι συνεργάτες του, οι οποίοι ανέλυσαν δεδομένα από περίπου 3.900 παιδιά.

Οσφυαλγία  είναι ο έντονος πόνος στην οσφύ (μέση) ενώ ισχιαλγία είναι το άλγος κατά τη διαδρομή του ισχιακού νεύρου δηλαδή στους γλουτούς, την οπίσθια επιφάνεια του μηρού και της κνήμης και πολλές φορές φτάνει μέχρι τα δάκτυλα των ποδιών. Η οσφυαλγία είναι το συχνότερο σύμπτωμα μετά την κεφαλαλγία.
Οι περισσότερες οσφυαλγίες  ισχιαλγίες οφείλονται σε μικρούς ή μεγάλους τραυματισμούς των συνδεσμικών στοιχείων της οσφυικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Ένα μικρό μέρος οφείλονται σε φλεγμονές, ρευματοειδή αρθρίτιδα, νεοπλασίες ή σε παθήσεις γειτονικών οργάνων (στομάχου, εντέρου, νεφρών, ωοθηκών) που αντανακλούν στη ράχη. Μεγάλος αριθμός οσφυαλγιών-ισχιαλγιών οφείλεται ειδικότερα σε βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου, τη γνωστή δισκοκήλη.

Οι μικρές ή μεγάλες κακώσεις των συνδεσμικών στοιχείων της σπονδυλικής στήλης προκαλούνται από διάφορες απότομες ή αδέξιες κινήσεις του κορμούαπό το σήκωμα ή τράβηγμα υπερβολικού βάρους με τη σπονδυλική στήλη σεκάμψη και τεντωμένα τα γόνατα, από τηχρήση μηχανημάτων που προκαλούν κραδασμούς, ή ύστερα από επίπονη σωματική εργασία όπως σκάψιμο, μεταφορά φορτίων κλπ κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου ή των διακοπών.

Η θεραπεία της οσφυαλγίας είναι κατ’αρχήν συντηρητική και περιλαμβάνει κατάκλιση, θερμοφόρα στη μέση, φάρμακα, παυσίπονα, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά, και ίσως βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Η κατάκλιση γίνεται σε θέση που να βολεύει τον άρρωστο, φαίνεται  όμως πως η ύπτια θέση με μαξιλάρια κάτω από τα γόνατα και ανασηκωμένη την πλάτη και το κεφάλι ανακουφίζει τους περισσότερους ασθενείς.

Στην οξεία φάση δεν ενδείκνυνται ασκήσεις, η χρήση όμως ήπιων μαλάξεων στην οσφυική χώρα οδηγεί συχνάσε ανακούφιση έστω και παροδική. Ο ρόλος της φυσικοθεραπείας είναι πολύ σημαντικός μετά την υποχώρηση του πόνου, οπότε επιβάλλεται η τόνωση των οσφυικών και γενικότερα των μυώντου κορμού.
Η τόνωση των μυών αυτώνοδηγεί στη δημιουργία ενός φυσικού κορσέ που προφυλάσσει από μελλοντικές υποτροπές της οσφυαλγίας. Η εφαρμογή ορθοπαιδικής ζώνης οσφύος κατά την έγερση με σύγχρονη έναρξη ήπιων ασκήσεων, βοηθά στην αποκατάσταση μιας οξείας οσφυαλγίας. Όταν οι μυς ενισχυθούν σε ικανοποιητικό βαθμό,συνήθως σε ένα μήνα περίπου, η ζώνη εγκαταλείπεται.

Εάν η οσφυαλγία οφείλεται σε δισκοκήλη και δεν υποχωρεί στη συντηρητική αγωγή για 2-3 μήνες, ή εμφανίζει νευρολογική συμπτωματολογία-μυική αδυναμία των κάτω άκρων, ή ο ασθενής  έχει συχνές υποτροπές, τότε συνιστάται χειρουργική αποκατάσταση της βλάβης.

 

Οι μεσήλικες  που εργάζονται πολλές ώρες και συχνά θυσιάζουν τον ύπνο τους για χάρη της δουλειάς τους, τείνουν να έχουν χειρότερη υγεία, όταν γεράσουν, σύμφωνα με μια μακρόχρονη φινλανδική επιστημονική έρευνα.

Όι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρ. Μικαέλα Μπιργκίταφον Μπόνσντορφ του Πανεπιστημίου της πόλης Γυβάσκυλα, ανέλυσαν σε βάθος 25ετίας στοιχεία για την υγεία άνω των 3.000 ανδρών, επαγγελματιών και επιχειρηματιών, τόσο κατά την μέση όσο και την τρίτη ηλικία τους. Διαπιστώθηκε ότι όσοι 45άρηδες και 50άρηδες είχαν τη συνήθεια να δουλεύουν σκληρά (πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα) και να μην κοιμούνται αρκετά (λιγότερο από εξήμιση ώρες τη μέρα), όταν πια έγιναν 65άρηδες και 70άρηδες,είχαν χειρότερες επιδόσεις στις σωματικές λειτουργίες, στη ζωτικότητά και στη γενικότερη υγεία τους, σε σχέση με όσους εργάζονται λιγότερο και κοιμούνταν περισσότερο, όταν ήσαν μεσήλικες.

Η Μπόντσντορφ επεσήμανε ότι στην εποχή μας πολλοί επαγγελματίες και άλλοι εργαζόμενοι, πέρα από τις επίσημες ώρες στο γραφείο, δουλεύουν αρκετές ακόμη αφανείς ώρες, στο σπίτι τους ή κατά τις μετακινήσεις τους, π.χ. διαβάζοντας την ηλεκτρονική αλληλογραφία ή έγγραφα της δουλειάς τους. Αυτό σημαίνει ότι, στην πραγματικότητα, ένας σύγχρονος μεσήλικας δουλεύει παραπάνω από το κανονικό και αυτό μπορεί να έχει συνέπειες για την υγεία του εν καιρώ, όταν πια βγει στη σύνταξη. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Age and Ageing».

Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει την αγωνία στο βλέμμα μίας γυναίκας που ταλαιπωρείται από επαναλαμβανόμενες κυστίτιδες και το ερώτημα «τι έχω γιατρέ;».

Η κυστίτιδα είναι μία ανεπίπλεκτη λοίμωξη του ουροποιητικού. Είναι δηλαδή μια σχετικά απλή ουρολοίμωξη. Σε αυτήν τη μορφή της είναι ιδιαίτερα συχνή
στις γυναίκες. Οι άνδρες, εξ ορισμού, κάνουν επιπλεγμένες, δηλαδή πιο «περίπλοκες», ουρολοιμώξεις.

Τα βακτήρια είναι η πιο κοινή αιτία της ουρολοίμωξης σε όλες τις ηλικίες. Καθημερινά πολλοί τέτοιοι μικροοργανισμοί εισέρχονται από την ουρήθρα στο ουροποιητικό σύστημα, αλλά εμποδίζονται από τη φυσιολογική χλωρίδα της ουρήθρας και απομακρύνονται γρήγορα με την ούρηση, πριν εγκατασταθούν και προκαλέσουν συμπτώματα. Όταν αυτό δεν γίνει αποτελεσματικά, μπορεί να εμφανιστεί λοίμωξη.

Συμπτώματα

Η κυστίτιδα εκδηλώνεται με συμπτώματα που ποικίλουν σε ένταση και διάρκεια, από απλό υπερηβικό βάρος που περνά μόνο του σε λίγες μέρες έως τσούξιμο,
κάψιμο κατά την ούρηση, αίσθηση ότι δεν αδειάζει η ουροδόχος κύστη, συχνουρία, απώλειες μικρών ποσοτήτων ούρων στο εσώρουχο και παρουσία αίματος στα ούρα. Σοβαρότερα συμπτώματα μπορεί να είναι η αιματουρία, ο υψηλός πυρετός με ρίγος και ο σταθερός πόνος στο πάσχον όργανο.

Αιτία

Το 85% των κυστίτιδων παγκοσμίως οφείλεται στο μικρόβιο Escherichia Coli (Ε.Coli). Το μικρόβιο αυτό, που φυσιολογικά βρίσκεται στην περιγεννητική χώρα, βρίσκει ευκαιρία και εισερχόμενο στην ουροδόχο κύστη προσκολλάται στο τοίχωμά της και προκαλεί όλα αυτά που περιγράψαμε.

Μάλιστα, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι στις γυναίκες, λόγω της ανατομίας τους και της μικρής ουρήθρας τους, το μικρόβιο μπορεί πολύ πιο εύκολα να εισέλθει στην ουροδόχο κύστη σε σχέση με τους άνδρες.

Η διάγνωση της κυστίτιδας είναι πολύ σημαντική, καθώς τα συμπτώματά της μπορεί να τα μιμηθούν και άλλες σοβαρότερες παθήσεις του ουροποιητικού, όπως ο καρκίνος της κύστεως, η λιθίαση της κύστεως ή του κάτω τριτημορίου του ουρητήρα κ.ά.

Συνήθως ένα μεμονωμένο επεισόδιο δεν προκαλεί ανάγκη περαιτέρω διερεύνησης. Η επιμονή και η επαναληψιμότητα των επεισοδίων, όμως, χρειάζεται μία προσεκτική ουρολογική προσέγγιση, τόσο σε επίπεδο λειτουργικό όσο και σε ανατομικό, αλλά και μία αξιολόγηση της συνολικής υγείας της ασθενούς!

Η συχνή χρήση των αντιβιοτικών, ειδικά όταν υπάρχει υποκείμενο αίτιο της επιμονής ενός μικροβίου, δεν συνίσταται. Μάλιστα, η αλόγιστη χρήση αυξάνει σημαντικά την ανθεκτικότητα των μικροβίων στα αντιβιοτικά, γι’ αυτό η αντιβιοτική θεραπεία πρέπει να περιορίζεται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και φυσικά
με πολύ μεγάλη προσοχή.

Συχνά φθάνουν στο ιατρείο γυναίκες ταλαιπωρημένες και απογοητευμένες που τους έχουν χορηγηθεί τεράστιες ποσότητες αντιβίωσης, χωρίς να καταφέρουν
να βρουν λύση στο πρόβλημά τους.Σπάζοντας τον φαύλο κύκλο.

Μία συχνή κατάσταση που αντιμετωπίζουν πολλές από τιςασθενείς με υποτροπιάζουσες κυστίτιδες είναι:

Κυστική ενόχληση->αντιβίωση->κολπική μυκητίαση (από την αντιβίωση)-> κυστική ενόχληση κ.ο.κ.
Η απάντηση έρχεται από το ταπεινό μύρτιλλο ή αλλιώς Cranberr y.

Μελέτες μεγάλων σειρών ασθενών απέδειξαν ότι σκευάσματα  που περιέχουν προανθοκυανιδίνες (PAC) από μύρτιλλα βοηθούν στην αποφυγή της επαναληψιμότητας των επεισοδίων κυστίτιδας, οδηγούν σε σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των γυναικών, μειώνουν τη συχνότητα και την ένταση των
συμπτωμάτων και οδηγούν σε αρνητικοποίηση της καλλιέργειας ούρων ΧΩΡΙΣ τη χρήση αντιβιοτικών.

Μέτρα όπως η πρόσληψη περισσότερων υγρών, η χρήση βαμβακερών εσωρούχων κ.λπ. μπορούν επίσης να βοηθήσουν στημείωση των υποτροπών.

Οι προανθοκυανιδίνες εμποδίζουν τα ινίδια του E.Coli να προσκολληθούν στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστεως και έτσι αυτά αποβάλλονται με τα ούρα. Με τη βοήθεια των υγρών το μικροβιακό φορτίο αραιώνεται και αποβάλλεται μέσω των ούρων έξω από το σώμα και η εγκατάσταση της λοίμωξης εμποδίζεται με φυσικό τρόπο.

Για να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα από τη λήψη του cranberry, πρέπει να προηγηθεί σωστή ουρολογική μελέτη, ώστε να αποκλεισθούν άλλα αίτια που μιμούνται τα κυστικά ενοχλήματα (λίθοι, νεοπλάσματα, εγκυμοσύνη κ.λπ.), και ακολούθως να επιλεγεί το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα που θα λύσει το πρόβλημα της ασθενούς.