Κατηγορία: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ο Νίκος Καζαντζάκης είπε: «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα».

Στην αρχαία Ινδία υποστήριζαν πως τα χρώματα είναι τόσο αναγκαία για την ψυχή, όσο είναι και ο αέρας για το σώμα ενός ανθρώπου. Ενώ η ψυχολογία των χρωμάτων είναι ένα πεδίο έρευνας σχετικά πρόσφατο στις δυτικές κοινωνίες, στους αρχαίους πολιτισμούς (Κίνα, Αίγυπτο και Ινδία) τα χρώματα χρησιμοποιούνταν για θεραπευτικούς σκοπούς μέσα από τη χρωματοθεραπεία.

Τα χρώματα υπάρχουν παντού γύρω μας, όλα τα αντικείμενα έχουν χρώματα.
Η ψυχολογία των χρωμάτων είναι μια ολόκληρη επιστήμη και μελετάται ευρέως λόγω της χρησιμότητάς της, είναι υπεύθυνη για το τι σημαίνει το κάθε χρώμα και τον αντίκτυπο που έχει στην ψυχολογία κάθε φορά.
Τα χρώματα έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν την αντίληψή μας για ένα θέμα ή ένα προϊόν. Κάθε χρώμα μπορεί να αλλάξει τις αισθήσεις μας, να μας κάνει συναισθηματικούς ή επιθετικούς κ.λπ. Τα χρώματα έχουν τη δύναμη να βελτιώσουν τη μνήμη και την προσοχή μας, ακόμη και τη δύναμη να μας πείσουν να λάβουμε μια συγκεκριμένη απόφαση.
Η γνώση της έννοιας των χρωμάτων είναι το κλειδί για την καλύτερη κατανόηση της συμπεριφοράς μας. Η επίδραση των χρωμάτων μπορεί να αλλάξει εντελώς την ιδέα που έχουμε για έναν συγκεκριμένο χώρο ή στοιχείο.
Τα χρώματα αλληλεπιδρούν με τη μνήμη μας, ξυπνούν τα συναισθήματα και καθοδηγούν τον λόγο.
Η ψυχολογία του χρώματος στηρίζεται στις συναισθηματικές και στις σωματικές επιδράσεις που δημιουργούν στους ανθρώπους. Τα χρώματα που μας περιβάλλουν έχουν άμεση επίδραση στη διάθεσή μας.
Τα χρώματα επηρεάζουν την ψυχολογία αλλά και τη φυσική μας κατάσταση. Έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι που περιβάλλονται καθημερινά από έντονα και ζωηρά χρώματα έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση και ψυχολογική ηρεμία, σε σχέση με τους ανθρώπους που περιβάλλονται από σκούρα χρώματα. Επίσης, φαίνεται ότι οι άνθρωποι επιλέγουν τα χρώματα με βάση την ψυχολογική τους κατάσταση.
Ενώ η αντίληψη του χρώματος είναι υποκειμενική, κάποιες χρωματικές επιρροές είναι κοινές παγκοσμίως. Τα χρώματα είναι από τα πιο δυνατά κομμάτια της μη λεκτικής επικοινωνίας, γιατί μεταφέρουν έννοιες και μηνύματα.

Ζεστά και ψυχρά
✤ Διαχρονικά έχει γίνει ένας διαχωρισμός δύο ομάδων, τα «ζεστά» και τα «ψυχρά» χρώματα. Στην ομάδα των ζεστών χρωμάτων κατατάσσονται οι αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου, του καφέ και του πορτοκαλί. Ενώ στη δεύτερη ομάδα ανήκουν τα χρώματα του μπλε, του γκρι και του πράσινου.
✤ Φαίνεται πως το κίτρινο, το πορτοκαλί και το κόκκινο προκαλούν επιθετικότητα, χαρά και διέγερση. Από την άλλη πλευρά, το πράσινο και το μπλε προσφέρουν γαλήνη, ηρεμία και ασφάλεια, ενώ το καφέ, το μαύρο και το γκρι δίνουν έναν τόνο μελαγχολίας και θλίψης στο άτομο.

Παιδιά και χρώματα
Τα χρώματα που επιλέγει ένα παιδί στις ζωγραφιές του μας δείχνουν πολλά για τη συναισθηματική του κατάσταση. Η ψυχολογία του παιδικού σχεδίου υποστηρίζει ότι καμία από τις χρωματικές επιλογές των παιδιών δεν είναι τυχαία, καθώς φανερώνουν στοιχεία για τον χαρακτήρα και για τα συναισθήματά τους.
Τα παιδιά προσχολικής και νηπιακής ηλικίας συνηθίζουν να χρησιμοποιούν έντονα χρώματα και δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στο κόκκινο, το κίτρινο και το ροζ. Τα παιδιά της προεφηβικής ηλικίας προτιμούν κυρίως χρώματα όπως το μπλε, το πράσινο και το μαύρο.

Μάρκετινγκ
Η ψυχολογία των χρωμάτων χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στο μάρκετινγκ. Αυτό γίνεται γιατί τα χρώματα μπορούν να δημιουργήσουν ορισμένα συναισθήματα στους καταναλωτές. Ενεργοποιούν ψυχολογικές συνδέσεις και ταυτίσεις, λειτουργούν συνειρμικά και μπορούν να αυξήσουν το ενδιαφέρον για ένα προϊόν. Η αγοραστική πρόθεση επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τα χρώματα, λόγω της επίδρασης που έχουν στο πώς γίνεται αντιληπτό ένα εμπορικό σήμα. Αυτό σημαίνει ότι τα χρώματα επηρεάζουν το πώς οι καταναλωτές βλέπουν την «προσωπικότητα» της κάθε μάρκας.
Υπάρχουν τομείς της ψυχολογίας και της φυσιολογίας που ασχολούνται με τα χρώματα και ερευνούν τις επιδράσεις τους στα συστήματα του ανθρώπινου σώματος. Και ακριβώς επειδή η επίδραση των χρωμάτων διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, και από πολιτισμό σε πολιτισμό, κανένα χρώμα δεν είναι απόλυτα αρνητικό ή απόλυτα θετικό. Αντίθετα, τα περισσότερα χρώματα μπορούν να έχουν πολλαπλές επιδράσεις και πολλές φορές αντίθετες μεταξύ τους.

Η σχέση ανθρώπου-μουσικής είναι αρχέγονη και βασίζεται στις περιβαλλοντικές επιδράσεις στις αισθήσεις και στη μορφή του εγκεφάλου του ανθρώπου με την εξέλιξη. Ιστορικά, ο πρόγονος του Homo sapiens αντιλαμβάνεται τους ήχους του περιβάλλοντος, τους μιμείται και τους προσαρμόζει στα δικά του δεδομένα για την προστασία του, τη γοητεία του στο άλλο φύλο, το παιχνίδι, την ψυχαγωγία κ.ά. Η σειρά με την οποία ξεκινάει να δομεί τον λόγο και το τραγούδι του είναι αμφιλεγόμενη και σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες ο πρωτόγονος άνθρωπος επικοινωνεί με ένα αμάλγαμα ομιλίας-μουσικής, το “musilanguage”. Αυτό το γεγονός αποτελεί κομβικό σημείο για την εγκεφαλική του διάπλαση, αλλά και για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων και συνηθειών που αποτυπώνονται στο γονιδίωμά του. Επίσης, είναι ενδιαφέρον ότι, όπως η πρώιμη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων περιέχει στοιχεία ομιλίας και μουσικής, έτσι και στα πρώιμα στάδια της ζωής ενός ανθρώπου οι γονείς του χρησιμοποιούν έναν ιδιαίτερο επιτονισμό της γλώσσας για να του απευθυνθούν, με αποτέλεσμα να του μεταφέρουν εκτός των άλλων συναισθηματική πληροφορία -απαραίτητη για τη σωστή ανάπτυξή του. Γίνεται επομένως εμφανές ότι η μελέτη της μουσικής και άλλων ηχητικών ερεθισμάτων που συνδέονται άρρηκτα με τη ζωή του ανθρώπου στη Γη μπορεί να προσφέρει ένα πλούτο πληροφορίας σχετικά με τη βιολογία της μουσικής, της ακουστικής και άλλων δικτύων που εμπλέκονται σε αυτές τις διαδικασίες.

Η απόκριση του ανθρώπου στα ηχητικά σήματα προκύπτει ύστερα από μια σειρά γεγονότων. Αρχικά γίνεται η λήψη του σήματος από το ακουστικό σύστημα (αυτί και ακουστικό νευρικό σύστημα) το οποίο μετατρέπει το ηχητικό κύμα σε ηλεκτρικό ρεύμα που διαρρέει το κοχλιακό νεύρο. Το νεύρο αυτό κατευθύνει το σήμα στα κέντρα του εγκεφάλου (όπως ο ακουστικός φλοιός, η αμυγδαλή, ο συνειρμικός ακουστικός φλοιός, ο κινητικός και σωματοαισθητικός φλοιός κ.ά.), όπου γίνεται η επεξεργασία του ερεθίσματος ώστε να προκύψει η κατάλληλη αντίδραση του οργανισμού. Η αντίδραση αυτή περιλαμβάνει την ενεργοποίηση πολλών συστημάτων, με το σύστημα του στρες να κυριαρχεί και να οδηγεί τον οργανισμό σε μια από τις επιλογές freeze-flight-fight. Το στρες, σύμφωνα με τον καθηγητή Γεώργιο Π. Χρούσο, ορίζεται ως μια κατάσταση απειλής ή θεωρούμενης απειλής της ομοιόστασης μας, ενώ, σύμφωνα με τον Hans Selye (1936), το στρες είναι ένα Σύνδρομο Γενικής Προσαρμογής. Δηλαδή, η αρχή όλων των αντιδράσεων του οργανισμού, η οποία λαμβάνει διαστάσεις και ένταση αναλόγως της αντίστασης που φέρει ο οργανισμός. Γενικά, το σύστημα αυτό σχετίζεται με την ενεργοποίηση του κεντρικού νευρικού συστήματος για την παραγωγή κορτιζόλης από τα επινεφρίδια (περιφερειακό σύστημα) και βασίζεται στην ανταγωνιστική σχέση του συμπαθητικού και παρασυμπαθητικού συστήματος για την επαναφορά της ομοιόστασης στον οργανισμό.

Στη σύγχρονη εποχή ο άνθρωπος εκτίθεται αλλά κυρίως παραμένει εντόνως σε μια κατάσταση οργανικού ή και ψυχολογικού σοκ, η οποία τον εξοντώνει με αποτέλεσμα να καταφεύγει σε καταχρήσεις και να επιζητεί μια νοητική αποστασιοποίηση από τον ρου των πραγμάτων.
Η θεραπεία του στρες και του άγχους (διευρυμένη κατάσταση στρες με συναισθηματική κατάπτωση) δια μέσω μουσικής και ηχητικών ερεθισμάτων είναι γνωστή ήδη από την αρχαιότητα και πλέον ερευνάται επιστημονικά στη γενετική και μεταβολική της βάση. Δια μέσω της μεθόδου της Μουσικοθεραπείας ειδικοί εφαρμόζουν θεμιτή μουσική στον θεραπευόμενο ο οποίος έχει διαγνωστεί ότι χρήζει βοήθειας με αυτό τον τρόπο. Πρόκειται για μια συνδυαστική μέθοδο επαναφοράς ισορροπίας στους οργανισμούς ταυτόχρονα με τις μεθόδους της κλασσικής Ιατρικής. Η εφαρμογή αυτής της μεθόδου καλύπτει ένα εύρος ηλικιών που κυμαίνεται από τα βρεφικά έτη ως την τρίτη ηλικία, καθώς και ένα πλήθος δυσλειτουργιών της ανθρώπινης υγείας, όπως καρδιαγγειακά νοσήματα, εγκεφαλικά επεισόδια, αυτισμός, επιληψία, ινομυαλγία κ.ά. Επίσης χορηγείται για τη μείωση του πόνου σε χειρουργικές επεμβάσεις, για τη μείωση του πόνου και του άγχους κατά τη μετεγχειρουργική περίοδο, για την κατάθλιψη, το άγχος κ.ά.

Το σημείο στο οποίο φαίνεται να βασίζεται η επίδραση της μουσικής είναι η συναισθηματική οδός, η ενεργοποίηση επομένως του λιμβικού συστήματος. Η μουσική επιδρά περισσότερο στο κεντρικό νευρικό σύστημα αυξάνοντας τον αντιληπτικό έλεγχο στον πόνο. Μια πολύ σπουδαία κατάκτηση της Μουσικοθεραπείας είναι η μείωση των οπιοειδών φαρμάκων για τη μείωση του πόνου σε χειρουργικές επεμβάσεις αλλά και σε πιο απλά περιστατικά, λειτουργώντας ως ένα εξατομικευμένο βοηθητικό αναλγητικό με υψηλή αποτελεσματικότητα. Η συναισθηματική σημασία της μουσικής γίνεται εμφανής από την πρώιμη ηλικία ενός ανθρώπου, όπου η επικοινωνία μεταξύ γονιών και βρέφους έχει κυρίως συναισθηματική βάση. Εκτός της ομιλίας, ο καρδιακός παλμός και οι ήχοι αιματικής ροής στον πλακούντα μεταφέρουν συναισθηματική πληροφορία αναλόγως με τα γεγονότα που βιώνει η μητέρα. Σε μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών (Μ.Ε.Ν.Ν.) όπου εφαρμόζεται αμνιακή μουσική (μιμείται τους ήχους αιματικής ροής, τον καρδιακό παλμό κ.ά.) τα νεογέννητα επωφελούνται άμεσα στην ανάπτυξή τους και έχουν γρηγορότερη έξοδο από τις μονάδες. Θα μπορούσε να σχολιαστεί πως η μουσική δρα ως “καταλύτης” για την ανάπτυξη και την επίτευξη ισορροπίας στους οργανισμούς, σύμφωνα και με πρόσφατα αποτελέσματα έρευνας του Imperial College στην Journal of the Royal Society of Medicine τα οποία υποστηρίζουν πως τα λακτίσματα των εμβρύων στο άκουσμα μουσικής ή άλλων ήχων είναι απόρροια της γυμναστικής που κάνουν τα έμβρυα για την ανάπτυξη των μυών και τη διαμόρφωση των αρθρώσεων και των οστών. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα λακτίσματα ξεκινούν τη χρονική στιγμή περίπου που έχει αναπτυχθεί ο κοχλίας (16η εβδομάδα κύησης). Συμπερασματικά, η μουσική ενισχύει την ανάπτυξη και επιπρόσθετα προωθεί τις γνωσιακές επιδόσεις, μιας και η καλή ψυχολογία δημιουργεί το υπόβαθρο για ευρεία ενεργοποίηση περιοχών του ανώτερου εγκεφάλου για τη διεκπεραίωσή τους.

Ωστόσο, η μουσική δρα εστιασμένα στο στρες, ακόμα και αν αυτό δεν γίνεται πάντα εμφανές στους βιοδείκτες που το υπολογίζουν οι επιστήμονες (π.χ. επίπεδα κορτιζόλης σε δείγματα σάλιου, καρδιακός παλμός, αρτηριακή πίεση κ.ά.). Ο τρόπος με τον οποίο επεμβαίνει η μουσική στο στρες και σε ασθένειες που σχετίζονται έντονα με αυτό φαίνεται να είναι κυρίως μέσω της μείωσης του υποκειμενικού στρες, επιφέροντας χαλάρωση ή ανάταση.

Υπάρχουν διάφορες ασθένειες στις οποίες δεν έχει πλήρως αποκρυπτογραφηθεί το στρεσογόνο υπόβαθρο τους, ωστόσο οι ίδιοι οι ασθενείς συσχετίζουν το στρες και το άγχος με τα συμπτώματά τους. Ενδεικτικά, η επιληψία είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις όπου οι ίδιοι οι ασθενείς θεωρούν πως όταν διαχειρίζονται το στρες μπορούν να μειώσουν το ρίσκο εμφάνισης κρίσης. Πλήθος πειραμάτων εξετάζουν την εφαρμογή ορισμένων συχνοτήτων αλλά και μουσικών κομματιών (όπως η σονάτα Κ.448 του Mozart σε D major) για την αντισπασμωδική τους δράση. Η μοναδική ρυθμική δομή και η μακροπρόθεσμη συνοχή μουσικών κομματιών, όπως της σονάτας αυτής για 2 πιάνο, ευνοούν πιθανότατα νευρικές λειτουργίες που καταστέλλουν την εμφάνιση κρίσεων. Τα προσφιλή αυτά μουσικά χαρακτηριστικά στον άνθρωπο ενισχύουν τη θέση πολλών επιστημόνων ότι η μουσική χαλαρώνει ένα άτομο λόγω του βαθμού έλξης που δημιουργεί σε αυτό αλλά και μέσω της απόσπασης που προσφέρει το μουσικό ερέθισμα από τον στρεσογόνο παράγοντα. Το αντισπασμωδικό αποτέλεσμα της μουσικής αποδίδεται εν μέρει στη λειτουργία των κατοπτρικών νευρώνων, οι οποίοι συνδέουν λειτουργικά τους ακουστικούς με τους κινητικούς φλοιούς με σκοπό να μιμηθούν τον μουσικό σκοπό τον οποίο θα αναπαράξει το άτομο. Κατ’ αυτό τον τρόπο συγχρονίζονται αυτές οι δύο λειτουργίες αποφεύγοντας την κρίση.

Πολλές ακόμα δυσλειτουργίες του οργανισμού μελετώνται υπό το πρίσμα της επίδρασης της μουσικής στην καταπολέμησή τους και συνεχώς προκύπτουν νέα και ελπιδοφόρα αποτελέσματα, κάνοντας ολοένα και περισσότερο εμφανή την “καταλυτική” φύση της μουσικής για την περάτωση αναπτυξιακών διεργασιών και επαναφοράς της υγείας του ανθρώπου.

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι ακούνε τη λέξη “λίθιο”, σκέφτονται ένα βαρύ φάρμακο με σοβαρές παρενέργειες για τη διπολική διαταραχή, αλλά τα στοιχεία δείχνουν ότι το λίθιο είναι πιθανότατα χρήσιμο για πολλές άλλες καταστάσεις. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από εμάς παίρνουμε λίγο λίθιο κάθε μέρα από την τροφή και το νερό μας. Σε αυτά τα ιχνοστοιχεία, το λίθιο φαίνεται να έχει ευεργετικά αποτελέσματα για τον εγκέφαλο και την ψυχική υγεία.

Σε αυτό το άρθρο, ρίχνουμε ένα νέο φως σε αυτό το παρεξηγημένο και παραγνωρισμένο μέταλλο που έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει την ψυχική και γνωστική ευεξία πολύ περισσότερων ανθρώπων, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας  SURUCHI CHANDRA Interegrative Psychiatry and Medicine.

Τι είναι το λίθιο;

Τώρα που γνωρίζουμε για τα πιθανά οφέλη του λιθίου, ίσως αναρωτιέστε: “Τι ακριβώς είναι και από πού προέρχεται;”.

Το λίθιο είναι τόσο ένα διατροφικό στοιχείο όσο και ένα φαρμακευτικό φάρμακο για τη διπολική διαταραχή. Το στοιχειακό λίθιο υπάρχει φυσικά σε πολλά πετρώματα και διαβρώνεται στο έδαφος, όπου μπορεί να προσληφθεί από τα φυτά και το νερό. Από την άλλη πλευρά, το ανθρακικό λίθιο είναι φάρμακο πρώτης γραμμής για τη διπολική διαταραχή και έχει περίπου 500 έως 1000 φορές μεγαλύτερη ποσότητα από το στοιχειακό λίθιο, γι’ αυτό και συχνά συνδέεται με δυσάρεστες και σοβαρές παρενέργειες.

ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΛΊΘΙΟ ΈΝΑ ΜΙΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΌ ΣΥΣΤΑΤΙΚΌ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΈΦΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΉ ΥΓΕΊΑ;

Παρόλο που το λίθιο δεν θεωρείται αυτή τη στιγμή απαραίτητο θρεπτικό συστατικό, ορισμένοι ερευνητές, μεταξύ των οποίων ο Dr. Schrauzer, καθηγητής στο UCSD και διευθυντής του Ινστιτούτου Ερευνών Βιολογικών Ιχνοστοιχείων, έχουν προτείνει ότι το λίθιο θα πρέπει να θεωρείται μικροθρεπτικό συστατικό, δεδομένων των όσων γνωρίζουμε για τις ευεργετικές επιδράσεις των ιχνοστοιχείων λιθίου στον εγκέφαλο.

Πώς το λίθιο ωφελεί την υγεία του εγκεφάλου;

Ενώ το λίθιο μπορεί να φαίνεται απλό στοιχείο, έχει πολύπλοκες επιδράσεις στον εγκέφαλο σε πολλά διαφορετικά επίπεδα:

Νευροπροστασία: Το λίθιο προστατεύει τους νευρώνες από το βιολογικό στρες και τις τοξίνες.

Νευρογένεση: Το λίθιο ενισχύει την ανάπτυξη νέων νευρώνων, οδηγώντας σε αύξηση του αριθμού των νευρώνων και του όγκου του εγκεφάλου.

Ρύθμιση των νευροδιαβιβαστών: Το λίθιο αυξάνει τη δραστηριότητα των ηρεμιστικών υποδοχέων  και μειώνει τη δραστηριότητα των πιο διεγερτικών υποδοχέων ντοπαμίνης, με αποτέλεσμα ένα συνολικό χαλαρωτικό, σταθεροποιητικό αποτέλεσμα.

Ενώ ορισμένες από αυτές τις μελέτες αξιολόγησαν μόνο υψηλές δόσεις λιθίου σε φαρμακευτική μορφή και όχι ίχνη, εξακολουθούν να μας δείχνουν το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το λίθιο στο να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε πιο προστατευμένους, μεγαλύτερους και πιο ήρεμους εγκεφάλους.

Ποιοι θα ωφελούνταν από τη χορήγηση χαμηλής δόσης λιθίου;

Προκαταρκτικά στοιχεία και κλινικές παρατηρήσεις δείχνουν ότι όσοι αγωνίζονται με τις ακόλουθες προκλήσεις μπορεί να ωφεληθούν από το λίθιο:

• Διαταραχές της διάθεσης, συμπεριλαμβανομένης της διπολικής διαταραχής και της κατάθλιψης
• Αυτοκτονικός ιδεασμός
• Διαταραχές του φάσματος του αυτισμού
• Παρορμητικότητα
• Γνωστική  παρακμή
• Άγχος

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να χαλαρώσετε. Ορισμένοι τρόποι είναι σχεδιασμένοι για να χαλαρώσετε το μυαλό σας και άλλοι για να χαλαρώσετε το σώμα σας. Αλλά λόγω του τρόπου με τον οποίο το μυαλό και το σώμα συνδέονται, πολλοί  μέθοδοι χαλάρωσης λειτουργούν τόσο στο μυαλό όσο και στο σώμα.

Ίσως θελήσετε να δοκιμάσετε μία ή περισσότερες από τις παρακάτω συμβουλές χαλάρωσης για να δείτε τι λειτουργεί καλύτερα για εσάς, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας University of Michigan Health.

Χαλάρωση του νου

 

 

 

 

 

 

• Πάρτε αργές, βαθιές αναπνοές. Ή δοκιμάστε άλλες ασκήσεις αναπνοής για χαλάρωση.
• Κάντε  ένα ζεστό μπάνιο.
• Ακούστε χαλαρωτική μουσική.
• Ασχοληθείτε με τον διαλογισμό με επίγνωση. Ο στόχος του προσεκτικού διαλογισμού είναι να εστιάσετε την προσοχή σας σε πράγματα που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην παρούσα στιγμή. Για παράδειγμα, ακούστε το σώμα σας. Είναι η αναπνοή σας γρήγορη, αργή, βαθιά ή ρηχή; Ακούτε θορύβους, όπως η κυκλοφορία, ή ακούτε μόνο τη σιωπή; Η ιδέα είναι απλώς να παρατηρήσετε τι συμβαίνει χωρίς να προσπαθήσετε να το αλλάξετε.
• Γράψτε. Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται πιο χαλαροί αφού γράψουν για τα συναισθήματά τους. Ένας τρόπος είναι να κρατάτε ημερολόγιο.
• Χρησιμοποιήστε καθοδηγούμενες εικόνες. Με την καθοδηγούμενη απεικόνιση, φαντάζεστε τον εαυτό σας σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον που σας βοηθά να νιώσετε ήρεμοι και χαλαροί. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ακουστικές κασέτες, σενάρια ή έναν δάσκαλο για να σας καθοδηγήσει κατά τη διαδικασία.

Χαλάρωση του σώματος

 

 

 

 

 

 

 

 

• Κάντε γιόγκα. Μπορείτε να προμηθευτείτε βιβλία και βίντεο για να κάνετε στο σπίτι ή να παρακολουθήσετε μαθήματα γιόγκα.
• Δοκιμάστε την προοδευτική μυϊκή χαλάρωση. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την ένταση και τη χαλάρωση κάθε μυϊκής ομάδας. Η προοδευτική μυϊκή χαλάρωση μπορεί να μειώσει το άγχος και τη μυϊκή ένταση. Αν έχετε πρόβλημα με τον ύπνο, αυτή η μέθοδος μπορεί επίσης να βοηθήσει στα προβλήματα ύπνου. Όταν χαλαρώνετε τους μύες σας, το σώμα σας λαμβάνει το μήνυμα ότι είναι εντάξει να αποκοιμηθείτε.
• Πηγαίνετε μια βόλτα ή κάντε κάποια άλλη δραστηριότητα. Το να βρείτε χρόνο για να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε.
• Κάντε ένα μασάζ ή βάλτε κάποιον να σας τρίψει την πλάτη.
• Πιείτε ένα ζεστό ρόφημα που δεν περιέχει αλκοόλ ή καφεΐνη, όπως τσάι από βότανα ή ζεστό γάλα.

 

Όλοι μας εξαντλούμαστε συναισθηματικά κάποια στιγμή στη ζωή μας. Είναι φυσιολογικό να βιώνουμε μια υπερβολική δόση του ενός ή του άλλου συναισθήματος και να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες  και μόνο μέσα από αυτή την εμπειρία μπορούμε να δούμε πραγματικά την ομορφιά της ζωής. Όταν όμως η συναισθηματική εξάντληση μετατρέπεται σε μια διαρκή εμπειρία αρνητικών συναισθημάτων, δεν είναι πια υγιής, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Life Hack.

Τα συναισθήματα είναι οι κινητήριες δυνάμεις που χτίζουν τον χαρακτήρα μας και δίνουν γεύση στη ζωή μας. Όσο περισσότερο κατανοούμε τα συναισθήματα, τόσο καλύτερα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε και να τα καλλιεργήσουμε. Η ικανότητα να αντιμετωπίζουμε και να καλλιεργούμε τα συναισθήματά μας και τα συναισθήματα των άλλων ονομάζεται συναισθηματική νοημοσύνη.

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι η ικανότητα αναγνώρισης των σημείων συναισθηματικής εξάντλησης. Είναι φυσικό να είμαστε συναισθηματικοί, να δείχνουμε συναισθήματα στον εαυτό μας και να τα μοιραζόμαστε και να τα εκφράζουμε στους άλλους. Αποτελεί κρίσιμο μέρος της προσωπικής και κοινωνικής ανάπτυξης του ατόμου.

Μπορούμε όμως πραγματικά να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο ώστε να μην παγιδευόμαστε από αυτά – με τρόπο που να μην εξαντλούμαστε συναισθηματικά;

Nιώθετε πολύ γρήγορα και πολύ συχνά κουρασμένοι (σωματική εξάντληση)

Δεν είναι παρά φυσικό να εξαντλείστε σωματικά μετά την εκτέλεση σωματικής δραστηριότητας. Μετά από λίγη ξεκούραση, το σώμα ανακάμπτει, επαναφορτίζει τις δυνάμεις και αναπληρώνει την ενέργεια. Συνήθως, σε αυτή την κατάσταση, έχετε την αντοχή και την ανθεκτικότητα να απορροφήσετε πολλά από τα παρακάτω σημάδια. Όταν όμως η σωματική εξάντληση γίνει χρόνια, το σώμα δεν μπορεί να αναπληρώσει την ενέργειά του τόσο εύκολα. Τότε είναι που θα νιώσετε κόπωση.

Χάνετε το ενδιαφέρον σας για την ενασχόληση με τις καθημερινές δραστηριότητες

Η χρόνια κούραση έχει ως αποτέλεσμα μια διάθεση που εκφράζει αποθάρρυνση, απραξία, ενόχληση και απογοήτευση. Αυτά είναι σημάδια συναισθηματικής εξάντλησης -δεν δείχνετε κανένα κίνητρο, καμία ζωτικότητα για να ασχοληθείτε ή να εξερευνήσετε νέα πράγματα στη ζωή.

Αισθάνεστε λιγότερο ανεκτικοί στις (μακροχρόνιες) σχέσεις σας

Τα σημάδια συνεχούς πλήξης και ενόχλησης συνδέονται με μια τάση συμπεριφοράς που δείχνει αδιαφορία και σας κάνει λιγότερο ανεκτικούς στις σχέσεις σας. Τα σημάδια που αναφέρθηκαν παραπάνω δημιουργούν μια  ανυπομονησία, η οποία γρήγορα δημιουργεί θυμό, φθόνο, ακόμη και μίσος, όπου προκύπτει ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση από το γεγονός ότι δεν μπορείτε να διαχειριστείτε τις σχέσεις σε κανένα επίπεδο.

Νιώθετε ανασφάλεια, ανικανότητα και αναξιότητα

Δημιουργείται η ανάγκη για απομόνωση και φτάνετε σε μια διάθεση όπου νιώθετε ανασφάλεια. Με αμφιβολίες και άγχος, αρχίζετε να αμφισβητείτε τις ικανότητές σας και η αυτοεκτίμησή σας βυθίζεται όλο και πιο χαμηλά. Το κοκτέιλ αυτών των συναισθημάτων και διαθέσεων δημιουργεί τόση σύγχυση, δυσαρέσκεια και θλίψη μέχρι το σημείο της πλήρους συναισθηματικής εξάντλησης – μια κατάσταση εξουθένωσης.

Κάποτε φτάνει η στιγμή που όλα τα μακάρι γίνονται επιτέλους.
Είναι η στιγμή εκείνη που κάθε πόθος κρυφός πραγματοποιείται και όλα τα όνειρα σου παίρνουν σάρκα και οστά.
Εκείνη η στιγμή που κάθε λέξη που ακούς συνοδεύεται από την αντίστοιχη πράξη, με αποτέλεσμα κάθε κύτταρο του μυαλού αλλά και του κορμιού σου να ανατριχιάζει.
Είναι η στιγμή που το χάδι γίνεται βάλσαμο στις πληγές σου και το φιλί απογειώνει τις σκέψεις σου.
Είναι το παρελθόν που όσο φαρμάκι σε κέρασε, σβήστηκε μεμιάς, από ένα παρόν γεμάτο αγάπη.
Είναι η στιγμή που αφήνεσαι σε αυτή την αγκαλιά, κλείνεις τα μάτια είσαι ήρεμη/ος και τόσο ευτυχισμένη/ος.
Είναι η στιγμή που ενώ πίστευες πως έχεις αδειάσει από συναίσθημα έρχεται εκείνος ο άνθρωπος και σου μαθαίνει πως έχεις ακόμα πολλά να δώσεις.
Είναι εκείνη η στιγμή που τα σκοτάδια σου πλημμύρισαν με φως. Χέρι χέρι αλλά κυρίως ψυχή με ψυχή βαδίζεις δίπλα του/της, ξορκίζοντας κάθε πονεμένη ανάμνηση.
Η στιγμή που κατάφερε μέσα από τα συντρίμμια των ονείρων σου, να σου χτίσει μια πραγματικότητα και με κάθε χαμόγελο να φωτίζεται ο κόσμος σου.
Η στιγμή που σκέφτεσαι όλα όσα έκανες για τον λάθος άνθρωπο και αναρωτιέσαι πόσα τελικά έχεις να κάνεις για τον σωστό.
Για εκείνον /η που ήρθε και σου απέδειξε τι σημαίνει αγάπη και οι πράξεις του/της μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια του.
Για εκείνη την στιγμή που λαχταράς να είσαι κοντά του/της και νιώθεις ότι τελικά μόνο εκεί ανήκεις.

Ναι, σας μιλάω για εκείνη την στιγμή που η ζωή τελικά σου ξεπληρώνει τα χρωστούμενα κι επειδή σε ταλαιπώρησε σου χαρίζει και τα ρέστα.
Απλά για να σου δείξει ότι τελικά δεν σε ξέχασε και σου έστειλε ακριβώς αυτό που αξίζεις.

Πηγή: https://www.awakengr.com/

Ως ανθρώπινα όντα, τείνουμε να συμπεριφερόμαστε και να αντιδρούμε διαφορετικά από άλλα άτομα και έχουμε διαφορετικούς τρόπους για να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα και τον θυμό μας.

Συχνά, μπορεί να είναι δύσκολο να αποφύγουμε τις συγκρούσεις και να εμποδίσουμε τον εαυτό μας από το να πει λόγια που πιθανώς θα βλάψουν αυτούς που αγαπάμε. Αλλά τίποτα δεν είναι τόσο σκοτεινό όσο φαίνεται- παρακάτω βρίσκονται λίγες τεχνικές που μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τέτοιες δυσκολίες σε καθημερινή βάση.

1. Εστιάστε στο πρόβλημα

Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Εστιάστε σε αυτό που συμβαίνει την συγκεκριμένη στιγμή και μην φέρνετε προβλήματα του παρελθόντος στο παρόν επειδή και το άλλο άτομο θα κάνει το ίδιο με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας φαύλος κύκλος διαμάχης και διαφωνίας.

2. Ακούστε το άλλο άτομο

Πριν αρχίζετε να εκφράζετε την άποψη σας, προσπαθήστε να ακούσετε πρώτα. Πραγματικά όμως να ακούσετε, όχι μόλις τελειώσει το άλλο άτομο να ξεκινήσετε να μιλάτε ανεξαρτήτως από το τι είπε. Δοκιμάστε να μπείτε στην θέση του, να καταλάβετε την πλευρά του και να τονίσετε ότι γνωρίζετε πως νιώθει.

3. Η συμπόνια και ενσυναίσθηση

Ο θυμός προκαλεί θυμό. Η συμπόνια και η ενσυναίσθηση από την άλλη, όπως καταλαβαίνετε, προκαλούν παρόμοια συναισθήματα. Ο εχθρικός και θυμωμένος τόνος θα κάνουν το άλλο άτομο να αντιδράσει ανάλογα αφού θα νιώθει πως δέχεται επίθεση. Προσπαθήστε να κάνετε το αντίθετο. Έτσι, θα νιώσει αρκετά ασφαλής ώστε να σας προσεγγίσει με τον ίδιο τρόπο. Κάντε το πρώτο βήμα!

4. Πείτε όχι στην παθητική-επιθετική συμπεριφορά

Η έμμεση κριτική και οι διακριτικές προσβολές χαρακτηρίζουν αυτή την συμπεριφορά. Προσπαθήστε να την αποφύγετε επειδή είναι ανώριμο. Αν το άλλο άτομο αντιδρά με αυτόν τον τρόπο, πείτε το! Πείτε ότι αποδοκιμάζετε αυτόν τον έμμεσο θυμό και ότι είστε πρόθυμοι να μιλήσετε και να ακούσετε. Αν ο άλλος επιμένει σε αυτή τη συμπεριφορά, τότε το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να τον αγνοήσετε.

5. Επικοινωνήστε

Αν είστε πολύ θυμωμένοι, το καλύτερο είναι να περιμένετε λίγες μέρες για να ηρεμήσετε. Αλλά τότε, πρέπει να μιλήσετε με αυτό το άτομο που σας έκανε να θυμώσετε. Να είστε πολιτισμένοι, να μιλάτε ευγενικά και κάντε κατανοητή την οπτική σας.

Να είστε αποφασιστικοί- θέστε ένα στόχο και δουλέψτε για να τον πετύχετε. Αν ο στόχος σας είναι να πετύχετε μια αμοιβαία κατανόηση, μην τα παρατήσετε μέχρι να το καταφέρετε. Απλώς κάντε υπομονή. Ο έντονος τόνος της φωνής και η κριτική δεν πετυχαίνουν τίποτα και προκαλούν αντίθετα αποτελέσματα.

6. Να είστε επιεικής

Αυτό είναι πολύ δύσκολο τις περισσότερες φορές. Αλλά αν πραγματικά νοιάζεστε για το άλλο άτομο, θα πρέπει να είστε. Εστιάστε στο γεγονός πως όπως σας πλήγωσε εκείνο πιθανώς να έχετε κάνει το ίδιο- με λέξεις ή πράξεις σας.

Αν και οι δύο εκφράσετε τα συναισθήματα σας και καταλήξετε στο γεγονός πως εξακολουθείτε να νοιάζεστε ο ένας για τον άλλον παρά τον θυμό σας, τότε η συγχώρεση φαίνεται να είναι το επόμενο λογικό βήμα. Δεν θα μπορείτε να πάτε παρακάτω μέχρι να το κάνετε.

Το να μετατρέπετε τον πόνο σε θυμό δεν είναι η λύση, οπότε δοκιμάστε να καταλάβετε πρώτα τα συναισθήματα σας. Σιγουρευτείτε πως ο πόνος σας είναι δικαιολογημένος αλλά μην τον κάνετε πιο έντονο καθώς έτσι θα ακολουθήσει μόνο πόνος και περισσότερος θυμός. Δοκιμάστε να ακούσετε καλύτερα, να επικοινωνήσετε και να κατανοήσετε και το άλλο άτομο.

Πηγή: https://www.awakengr.com/

Σκεφτείτε τους, αλλά σκεφτείτε και τον εαυτό σας.

Παίρνετε ένα γαστρονομικό δώρο για τον αγαπημένο σας καλοφαγά; Ίσως πρέπει να συνδεθεί με το δικό σας αγαπημένο πιάτο. Σκέφτεστε κάτι χειροτεχνικό για έναν λάτρη του βελονιού; Ένα μοτίβο που αντικατοπτρίζει το στυλ σας θα μπορούσε να είναι το καταλληλότερο.

Κι αυτό γιατί, σύμφωνα με μια δημοσίευση στο Journal of Experimental Social Psychology, ένα δώρο που ενσωματώνει τα γούστα σας είναι ιδανικό.

Τόσο οι δωρητές όσο και οι παραλήπτες αναφέρουν μεγαλύτερα συναισθήματα εγγύτητας με το σύντροφό τους όταν το δώρο αντικατοπτρίζει τον δωρητή, καταλήγει η μελέτη.

Αν κάνετε κάτι μεγάλο, μην προσθέσετε μια μικρή πινελιά

Αν πιστεύετε ότι το περισσότερο είναι περισσότερο όταν πρόκειται για δώρα, ξανασκεφτείτε το! Η προσθήκη μιας γλυκιάς κάλτσας ως έξτρα σε ένα δώρο υψηλής ποιότητας απλώς αφαιρεί από τη μεγάλη σας χειρονομία.

Η Kimberlee Weaver, αναπληρώτρια καθηγήτρια μάρκετινγκ στο Virginia Tech, δήλωσε στην Journal ότι, χωρίς να το σκεφτούν, οι παραλήπτες υπολογίζουν κατά μέσο όρο τις αξίες των επιμέρους συστατικών όταν σχηματίζουν εντύπωση για το σύνολο του πακέτου.

Οπότε ίσως δώσετε το αυτοκίνητο, αλλά παραλείψτε το μπρελόκ.

Ένα έγγραφο του 2008 με τίτλο Το δώρο της ομοιότητας: Πώς τα καλά και τα κακά δώρα επηρεάζουν τις σχέσεις επισημαίνει ότι ενώ η γυναίκα δεν έχει πρόβλημα να πάρει ένα άχρηστο δώρο από έναν τύπο, δεν συμβαίνει το αντίθετο.

Οι άνδρες ένιωθαν λιγότερο όμοιοι με τις συντρόφους τους όταν το δώρο δεν έπιανε τόπο. Έτσι, η Elizabeth Dunn, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, δήλωσε στην εφημερίδα ότι το καλύτερο είναι να θεματοποιήσετε το δώρο σε έναν κοινό δεσμό.

Αν δεν μοιράζεστε πολλά πράγματα εκτός από το σκι, προτιμήστε το δώρο που σχετίζεται με το σκι, είπε.

Η φιλανθρωπία αρχίζει (και τελειώνει) εκτός της λίστας δώρων

Μια στοχαστική φιλανθρωπική συνεισφορά εκτιμάται σίγουρα από το φιλανθρωπικό ίδρυμα, αλλά όχι απαραίτητα από το πρόσωπο στο όνομα του οποίου δόθηκε.

Μια δημοσίευση στο περιοδικό Organizational Behavior and Human Decision Processes εξέτασε το πώς αισθάνονται οι άνθρωποι για τα φιλανθρωπικά δώρα, και ενώ σε πολλούς άρεσε να τα δίνουν, οι περισσότεροι προτιμούσαν να παίρνουν οτιδήποτε άλλο.

Η συν-συγγραφέας της μελέτης Lisa Cavanaugh δήλωσε στην εφημερίδα ότι ακόμη και τα “πραγματικά τετριμμένα υλικά δώρα” κατατάσσονται καλύτερα από τις δωρεές.

Αλλά ό,τι κι αν κάνετε, δώστε

Το πραγματικό δώρο που κάνετε κατά τη διάρκεια των γιορτών είναι αυτό που κάνετε στον εαυτό σας – απλά και μόνο δίνοντας.

Πολλαπλές μελέτες, είτε εξετάζουν παιδιά είτε ενήλικες, αποδεικνύουν ότι εκεί βρίσκεται η πραγματική χαρά.

Οι άνθρωποι “είναι πιο ευτυχισμένοι όταν ξοδεύουν χρήματα για τους άλλους παρά για τον εαυτό τους”, δήλωσε η Lara Aknin, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser.

 

 

 

 

 

Αφήστε πίσω σας ό,τι δεν μπορείτε να ελέγξετε. Τα πράγματα θα πάνε αναπόφευκτα στραβά. Ακόμα και τα καλύτερα σχέδια μπορούν με κάποιο τρόπο να διακριθούν σε μια στιγμή -και αυτό είναι εντάξει. Το να ξέρετε πότε να αφήνετε τα πράγματα να φύγουν είναι μια “υπερδύναμη” και ενθαρρύνει μια αίσθηση προσαρμοστικότητας σε μια περίσταση που μπορεί να είναι πολύ υγιής για το μυαλό, το σώμα και το πνεύμα, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Ε Wellness.

Μείωση άγχους. Αυτό συνδέεται χαλαρά με το παραπάνω σημείο, αλλά αξίζει να αναφερθεί! Το άγχος συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με πολλές ασθένειες και χρόνιες παθήσεις. Ακόμα και βραχυπρόθεσμα, μπορεί να επηρεάσει τη διάθεσή σας, την ικανότητα συγκέντρωσης και τη συναισθηματική νοημοσύνη για ορθολογισμό. Πώς μπορούμε λοιπόν να το κάνουμε αυτό; Το κυριότερο είναι να ενεργείτε γρήγορα όταν αισθάνεστε ότι το στρες σας καταβάλλει. Είναι φυσικό να αισθάνεστε μια ορισμένη ποσότητα άγχους μέρα με τη μέρα, αλλά όταν αισθάνεστε ότι δημιουργεί κύματα άγχους και επηρεάζει την ευημερία σας, είναι καιρός να κάνετε ένα βήμα πίσω και να εξετάσετε τη γενικότερη εικόνα για το πώς να διαχειριστείτε καλύτερα τη ζωή σας.

Επικεντρωθείτε στην καλή διατροφή. Ιδιαίτερα θα είναι η περίοδος των διακοπών προ των πυλών, το φαγητό μπορεί να είναι ένα ευαίσθητο σημείο για πολλούς από εμάς. Είναι σημαντικό να διατηρήσετε μια αίσθηση ισορροπίας- ειδικά αν είστε όλο και πιο κοινωνικοί αυτή την περίοδο για οικογενειακές ή επαγγελματικές συγκεντρώσεις. Είναι εντάξει να πείτε όχι σε αυτό το επιπλέον κουταλάκι γλυκού, αυτό το επιπλέον ποτήρι κρασί ή αυτό το επιπλέον πιάτο- ό,τι κι αν περιέχει. Η καλή διατροφή είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε καθημερινά για το καλύτερο όφελος. Είναι εύκολο για τις πλούσιες τροφές να φράξουν την πέψη σας και αυτό μπορεί να αυξήσει το αίσθημα λήθαργου αν το σώμα σας δεν μπορεί να αποβάλει τις τοξίνες από το σώμα ή να απορροφήσει αποτελεσματικά τα θρεπτικά συστατικά.

Συμπληρώματα! Τα συμπληρώματα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να δώσετε στο σώμα σας ακριβώς αυτό το λίγο περισσότερο από αυτό που χρειάζεται για να λειτουργήσει καλά ή να γεφυρώσετε ένα κενό για ενισχυμένη διατροφική ισορροπία. Αν διαπιστώσετε ότι τα επίπεδα ενέργειάς σας μειώνονται, μπορεί να θέλετε να ζεστάνετε την καφεΐνη λίγο περισσότερο από το κανονικό ή να φτάσετε σε κάτι γλυκό για να δώσετε ώθηση, αλλά ένα καλής ποιότητας φυσικό συμπλήρωμα θα σας βοηθήσει πολύ περισσότερο μακροπρόθεσμα. Ελέγξτε τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β για ενέργεια, το μαγνήσιο για χαλάρωση και καλύτερη διάθεση και φυσικά τη βιταμίνη D- τη “βιταμίνη του ήλιου” που μπορεί να μας λείπει κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Κοιμηθείτε καλά. Ακόμα και με όλα τα ξενύχτια, τα πάρτι ή τις συγκεντρώσεις, το σώμα σας εξακολουθεί να απαιτεί μια ορισμένη ποσότητα ξεκούρασης κάθε βράδυ για να αναγεννηθείτε και να σας αναζωογονήσει. Προσπαθήστε να μην το αφήσετε αυτό να ξεφύγει! Στοχεύστε σε τουλάχιστον 7-8 ώρες κάθε βράδυ και ενθαρρύνετε ένα χαλαρωτικό πρόγραμμα ύπνου τρώγοντας καλά, ασκώντας και λαμβάνοντας ένα συμπλήρωμα βιταμινών/μεταλλικών.

Ακολουθούν πέντε από τις κύριες ορμόνες χαράς και νευροδιαβιβαστές, καθώς και τρόποι για να τις ενισχύσετε. Ωστόσο, αν αισθάνεστε σταθερά δυστυχισμένοι, επισκεφθείτε το γιατρό σας, σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας Best Health Magazine.

 Ντοπαμίνη

Αυτή η ευτυχισμένη ορμόνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που κινεί το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου σας. Αν σας επαινέσουν στη δουλειά επειδή κάνατε καλή δουλειά, θα πάρετε ένα υπέροχο χτύπημα ντοπαμίνης, με αποτέλεσμα να νιώθετε ευεξία. Οδηγεί επίσης τη συμπεριφορά που αναζητά την ευχαρίστηση. Ενισχύστε την θέτοντας ρεαλιστικούς στόχους (π.χ. να τακτοποιήσετε το γραφείο σας ή να τηρήσετε το πρόγραμμα της προπόνησής σας) και επιτυγχάνοντας τους. Και αναζητήστε ευχάριστες υγιεινές δραστηριότητες που έχουν θετικό αντίκτυπο στη ζωή σας.

 Σεροτονίνη

Αυτός ο νευροδιαβιβαστής που ενισχύει τη διάθεση έγινε διάσημος από τα αντικαταθλιπτικά SSRI (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης), τα οποία αυξάνουν τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Ο πιο αποτελεσματικός και φυσικός τρόπος για να ενισχύσετε τη σεροτονίνη είναι η καθημερινή άσκηση- αυτός είναι ένας λόγος που ένας γρήγορος περίπατος κάνει θαύματα για τη διάθεσή σας. Απλά αφιερώστε 10 λεπτά από την ημέρα σας και ολοκληρώστε μία από τις προπονήσεις μας με τη ζώνη αντίστασης.

 Οξυτοκίνη

Τόσο ένας νευροδιαβιβαστής όσο και μια χαρούμενη ορμόνη, η ωκυτοκίνη συχνά αποκαλείται “η ορμόνη της αγάπης”. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Claremont στην Καλιφόρνια έχουν κάνει εκτεταμένη έρευνα σχετικά με την επίδρασή της στις γυναίκες, συνδέοντας την απελευθέρωση της ωκυτοκίνης με τα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή. Μπορεί να παίζει μεγαλύτερο ρόλο στη φυσιολογία και την ευτυχία των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες. Το να περνάτε χρόνο με αγαπημένα πρόσωπα και να είστε ευγενικοί με τους άλλους διεγείρει την ωκυτοκίνη. Δεν αισθάνεστε καλά και μόνο που το διαβάζετε αυτό;

Οιστρογόνα

Αυτή η ευτυχισμένη ορμόνη βοηθά στο σχηματισμό της σεροτονίνης και σας προστατεύει από τον εκνευρισμό και το άγχος, διατηρώντας τη διάθεσή σας σταθερή. Τα οιστρογόνα μειώνονται με την εμμηνόπαυση, ενώ παράγοντες του τρόπου ζωής, όπως το κάπνισμα και η υπερβολική άσκηση, μπορούν επίσης να τα μειώσουν. Η ανισορροπία οιστρογόνων/προγεστερόνης στην περιεμμηνόπαυση μπορεί επίσης να επηρεάσει αρνητικά τη διάθεση. Η διαχείριση του στρες μπορεί να τις εξισορροπήσει, καθώς οι ορμόνες του στρες, όπως η κορτιζόλη, παρεμβαίνουν στην έκκριση, τη δράση και τη λειτουργία των δύο χαρούμενων ορμονών.

 Προγεστερόνη

Σας βοηθά να κοιμάστε καλά και προλαμβάνει το άγχος, την ευερεθιστότητα και τις εναλλαγές της διάθεσης. Τα επίπεδα αυτής της ευτυχισμένης ορμόνης πέφτουν καθώς οι γυναίκες εισέρχονται στην περιεμμηνόπαυση μετά την ηλικία των 35 ή 40 ετών και αυτό μπορεί να επιταχυνθεί από το υπερβολικό στρες και τις ανθυγιεινές τροφές. Οι ειδικοί, όπως η Dr. Sara Gottfried, συγγραφέας του βιβλίου The Hormone Cure, λένε ότι η φροντίδα του εαυτού σας και η σωστή διατροφή είναι η πρώτη σας άμυνα για την εξισορρόπηση των ορμονών πριν δοκιμάσετε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, συμπεριλαμβανομένης της βιοϊσοδύναμης προγεστερόνης και των οιστρογόνων. Μιλήστε με το γιατρό σας για να μάθετε περισσότερα.

Φυσικοί τρόποι για να ενισχύσετε τις ορμόνες χαράς σας

Μουσική

Η ακρόαση μουσικής είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να πάρετε ένα χτύπημα ντοπαμίνης: Σε μια μελέτη του 2011 που δημοσιεύθηκε στο Nature Neuroscience, ερευνητές του Πανεπιστημίου McGill ανέφεραν ότι η ακρόαση μουσικής που αγαπάτε (ειδικά αν σας προκαλεί “ανατριχίλα”) δημιουργεί μια ώθηση της ντοπαμίνης που προκαλεί ευεξία.

Φάτε υδατάνθρακες

Οι υδατάνθρακες αυξάνουν τα επίπεδα σεροτονίνης, γεγονός που εξηγεί εν μέρει γιατί αποζητάμε γλυκές, αμυλούχες τροφές όταν νιώθουμε πεσμένοι. Για την καλύτερη τόνωση της διάθεσης με τις λιγότερες αρνητικές επιπτώσεις, επιλέξτε υγιεινές, πλούσιες σε φυτικές ίνες πηγές υδατανθράκων, όπως πυκνό ψωμί ολικής άλεσης ή κινόα.

Περάστε χρόνο με τους αγαπημένους σας

Πάρτε μια ώθηση ωκυτοκίνης κάνοντας ευχάριστα πράγματα, όπως το να περνάτε χρόνο αγκαλιά με τον σύντροφό σας, τα παιδιά σας ή τα κατοικίδια ζώα σας, αντί να περνάτε χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. (Εδώ υπάρχουν περισσότερα οφέλη για την υγεία από το αγκάλιασμα).

Ανακουφιστικά του στρες

Αυξήστε τα οιστρογόνα με δραστηριότητες ανακούφισης από το στρες, όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός, το ζεστό μπάνιο – ή ό,τι άλλο σας ταιριάζει. Επιπλέον, διατηρήστε την προγεστερόνη σε βέλτιστα επίπεδα τρώγοντας καλά και αποφεύγοντας τα κορεσμένα λιπαρά και τη ζάχαρη, κάνοντας τακτικές ιατρικές εξετάσεις και αποφεύγοντας το στρες.