Κατηγορία: ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Η Ένωση Φοιτητών Φαρμακευτικής Ελλάδας – Ε.Φ.Φ.Ε (Greek Pharmaceutical Students’ Federation – G.P.S.F.) πρόκειται για μία μη κερδοσκοπική, μη  κυβερνητική, μη συνδικαλιστική οργάνωση, στην οποία μπορούν να είναι μέλη  προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές, καθώς και υποψήφιοι διδάκτορες, που  φοιτούν σε τμήματα Φαρμακευτικής Ελληνικών Πανεπιστημίων. Εδρεύει στην  Αθήνα ενώ διαθέτει παράρτημα και στην Πάτρα και αποτελεί τακτικό μέλος της  Ευρωπαϊκής Ένωσης Φοιτητών Φαρμακευτικής (European Pharmaceutical Students’ Association – EPSA). Όραμα της Ένωσης είναι να εκπροσωπεί κάθε  φοιτητή Φαρμακευτικής της Ελλάδας και να προάγει μέσα από τις ποικίλες  εκδηλώσεις της, την συνεργασία για την εξέλιξη της φαρμακευτικής και  υγειονομικής περίθαλψης.

Η παρακάτω συνέντευξη δόθηκε από την Έλλη Κουβαλάκη, η οποία είναι Προπτυχιακή Φοιτήτρια Φαρμακευτικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και παράλληλα Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων της Ένωσης Φοιτητών Φαρμακευτικής Ελλάδας 2020-2021.

Η Ένωσή σας μετρά πολλά χρόνια πορείας. Ποιοι ήταν οι αρχικοί στόχοι  και ποιοι είναι σήμερα;

Η Ένωση Φοιτητών Φαρμακευτικής Ελλάδας- Ε.Φ.Φ.Ε. / Greek Pharmaceutical Students’ Federation-GPSF έχει καταφέρει να εδραιωθεί στον φοιτητικό χώρο,  και ιδιαίτερα σε αυτόν της Φαρμακευτικής. Αυτό το κατόρθωμα είναι αποτέλεσμα  συλλογικής προσπάθειας ετών, για το οποίο έθεσαν τις βάσεις οι προγενέστεροί  μας. Είναι πολύ συγκινητικό να συνειδητοποιείς ότι η ιδέα της Ένωσης Φοιτητών  Φαρμακευτικής Ελλάδας ξεκίνησε από τη διάθεση και το μεράκι μιας μικρής  ομάδας φοιτητών Φαρμακευτικής, με μοναδικό εφόδιο να είναι το κίνητρο για  εξέλιξη. Κίνητρο αρκετά δυνατό όμως, για να θέσει τα θεμέλια μιας ομάδας, η  οποία αυτή τη στιγμή αριθμεί σχεδόν 300 μέλη εθελοντές, τα οποία συνεχίζουν  να έχουν το ίδιο πάθος με αυτό των εμπνευστών τους.

Κάθε νέα χρονιά αποτελεί μία νέα πρόκληση για την ομάδα μας, και κάθε  Διοικητικό Συμβούλιο θέτει νέους στόχους για την εξέλιξη της ομάδας, με  γνώμονα πάντα την αγάπη και την εθελοντική προσφορά των μελών, για να  φτάσουμε τελικά στην GPSF του σήμερα. Φέτος, ένας από τους μεγαλύτερους  στόχους μας ως Διοικητικό Συμβούλιο ήταν η ίδρυση του Παραρτήματος της  GPSF στην Πάτρα. Η ίδρυση αυτή, πραγματικά μας πλημμυρίζει από χαρά και  αποτελεί τιμή μας αυτή η αμέριστη εμπιστοσύνη και αγάπη των μελών για την  ομάδα μας, αλλά και η ανάγκη να απολαμβάνουν τις δράσεις της και φοιτητές  φαρμακευτικής και από άλλες πόλεις. Επόμενος στόχος της GPSF είναι η  διεκδίκηση της διοργάνωσης ενός Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου, του EPSA’ s Autumn Assembly 2022, το οποίο εφόσον αποφασιστεί στην επόμενη Γενική  Συνέλευση της EPSA , θα πραγματοποιηθεί το Φθινόπωρο του 2022 στην Αθήνα

και θα ενισχύσει την παρουσία της GPSF σε Εθνικό αλλά και σε Ευρωπαϊκό  επίπεδο.

Βέβαια αξίζει να αναφέρουμε, πως όσα χρόνια και αν περάσουν το όραμα όλων  μας παραμένει κοινό και και αυτό είναι η GPSF να εκπροσωπεί κάθε φοιτητή  Φαρμακευτικής της Ελλάδας, να ενστερνίζεται τις ανάγκες του και να προάγει τη  συνεργασία με απώτερο σκοπό την εξέλιξη της φαρμακευτικής και υγειονομικής  περίθαλψης.

Παρέχετε πολυεπίπεδη στήριξη στους φοιτητές, από ενημέρωση για  φοιτητικά και επαγγελματικά θέματα, εκδηλώσεις ενημέρωσης και  κατάρτισης έως συμβουλές… επιβίωσης για τις εξεταστικές! Πώς η  Πανδημία επηρέασε αυτές τις δράσεις ;

Η Πανδημία αποτέλεσε πρόκληση για εμάς. Είδαμε αναλυτικά πώς οι δράσεις  μας θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και έπειτα το κάναμε  πράξη. Οργανώσουμε πολλά καινοτόμα project, που ίσως με τις διά ζώσης  συνθήκες να ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Διοργανώθηκαν και  συνεχίζουν να διοργανώνονται online webinars και ημερίδες, με αποκορύφωμα  όλων το Career Month, Livestream ομιλίες στο κανάλι μας στο YouTube και  γενικότερα εδραιώσαμε μία δυναμική παρουσία στα Social Media, που σε μία  τέτοια εποχή, αποτελεί τον κυριότερο τρόπο επικοινωνίας με το κοινό αλλά και  προβολής της Ένωσης και των δράσεών της. Βέβαια, αυτή η διαδικτυακή απόσταση, όπως μεταξύ άλλων τομέων της ζωής  μας, έπληξε την αμεσότητα και την αλληλεπίδραση που είχαν παραδοσιακά  πολλές από τις δράσεις μας. Ωστόσο, προσπαθούμε να βρούμε λύσεις που  μπορούν, όσο είναι δυνατόν, να εξαλείψουν το πρόβλημα αυτό και επιδιώκουμε  να είμαστε δίπλα στα μέλη μας και στο κοινό που μας στηρίζει, σε αυτό το δύσκολο καιρό, γεμίζοντας όμορφα και δημιουργικά με γνώσεις τον ελεύθερο χρόνο τους.

Πραγματοποιείτε ενημερωτικές καμπάνιες για το κοινό με αφορμή τις  παγκόσμιες ημέρες; Πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη για αξιόπιστη  πληροφορία;

Οι ενημερωτικές καμπάνιες για Παγκόσμιες Ημέρες είτε αυτές αφορούν θέματα  υγείας, είτε κοινωνικά θέματα είναι μια καθιερωμένη δράση της Ένωσης. Πριν ο  SARS-CoV-2 έρθει στην ζωή μας, πέρα από το ενημερωτικό υλικό στα social media της ομάδας μας, οργανώναμε εκστρατείες ενημέρωσης σε δημόσιους  χώρους όπως πανεπιστήμια και πλατείες, όπου το κοινό μας πλησίαζε  προκειμένου να λάβει πληροφορίες για την συγκεκριμένη μέρα. Εκεί  συνειδητοποιούσαμε πως η πληθώρα πληροφοριών στο διαδίκτυο καθιστά  επιτακτική την ανάγκη για αξιόπιστη πληροφόρηση.

Αυτή η ανάγκη όμως τώρα είναι πιο έντονη από ποτέ, και ιδιαίτερα στο χώρο της  υγείας. Εμείς φροντίζουμε να παρέχουμε στο κοινό που μας ακολουθεί ακριβή  και ποιοτική πληροφόρηση, από τεκμηριωμένες και αξιόπιστες πηγές που να  εγγυώνται την αξιοπιστία των δεδομένων για την επαρκή κάλυψη ενός θέματος,  γεγονός που φαίνεται και από την αναγραφόμενη βιβλιογραφία στο τέλος κάθε  ενημερωτικής καμπάνιας. Ακόμα, στα πλαίσια τέτοιων δράσεων πραγματοποιούμε και δικές μας έρευνες μέσα από δικά μας ερωτηματολόγια, τα  αποτελέσματα των οποίων στην συνέχεια παρουσιάζονται και σχολιάζονται, και  τέλος εξάγονται τα συμπεράσματα τους.

Πώς θεωρείται ότι η πανδημία ανέδειξε τον ρόλο του φαρμακοποιού;

Ο ρόλος του Φαρμακοποιού, όπως είναι κατανοητό, ενισχύθηκε πιο πολύ από  ποτέ μέσα από την πανδημία. Οι Φαρμακοποιοί των Ελληνικών κοινοτικών  φαρμακείων αποτελούν την πρώτη γραμμή της δημόσιας υγείας για τους  ασθενείς, ως έμπιστοι σύμβουλοι στην σωστή ενημέρωση και εκπαίδευση του  κοινού. Παράλληλα, κλήθηκαν να καθησυχάσουν τις ανησυχίες των ασθενών,  δίνοντας συμβουλές και καθοδήγηση σε ασθενείς του Cονid-19, που τέθηκαν σε  κατ’οίκον περιορισμό. Επίσης, μην ξεχνάμε και το γεγονός, ότι η Φαρμακευτική  Έρευνα πρωταγωνιστεί στην αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, με  σκοπό την ανάπτυξη νέων εμβολίων, φαρμάκων, διαγνωστικών εξετάσεων και  θεραπειών.

Πιστεύουμε επομένως ότι όλοι αυτοί οι παράγοντες, ιδιαίτερα σε αυτή τη χρονική  στιγμή, που η παγκόσμια κοινότητα αντιμετωπίζει μια πρωτοφανή υγειονομική

κρίση λόγω της πανδημίας COVID-19, συνετέλεσαν ώστε ο ρόλος του  Φαρμακοποιού να αναδειχθεί σε ζωτικής σημασίας αρωγό στην προάσπιση της  δημόσιας υγείας. Παρόλα αυτά υπάρχει ακόμα πολύ μέλλον έτσι ώστε οι  ικανότητες και οι γνώσεις των Φαρμακοποιών, να εδραιωθούν ακόμα  περισσότερο με κύριο μέλημα, την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας που  προσφέρουν. Εμείς, με γνώμονα την επιστήμη, και με απώτερο στόχο την  προσφορά στον πλησίον, θα συνεχίσουμε να εντείνουμε τις προσπάθειες.

Πώς τα μέλη της Ένωσης βιώνουν την εξ αποστάσεως μάθηση;

Μέσα από συζητήσεις με μέλη της Ένωσης αλλά και από προσωπική εμπειρία,  καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχει και  πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το πρώτο και δυσκολότερο εμπόδιο που  κληθήκαμε όλοι μας να αντιμετωπίσουμε ήταν το στάδιο της προσαρμογής στα  νέα δεδομένα.

Από την μία, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, επέτρεψε στους φοιτητές να  συνεχίσουν κανονικά με ασφάλεια το εξάμηνο τους ενώ παράλληλα  εξοικονόμησε πολύτιμο χρόνο από τις μετακινήσεις, με αποτέλεσμα μεγαλύτερο  ποσοστό σπουδαστών να παρακολουθούν τις διαλέξεις σε σχέση με το  παρελθόν.

Από την άλλη όμως, όλοι συμφωνούμε, φοιτητές και καθηγητές, πως τίποτα δεν  συγκρίνεται με την ποιότητα των διά ζώσης διαλέξεων στο αμφιθέατρο και της  διαπροσωπικής επαφής. Μετά από ένα χρόνο σχεδόν με εξ αποστάσεως  εκπαίδευση, υπάρχει μία γενικότερη αίσθηση κούρασης από την παρούσα  κατάσταση, αλλά και ανησυχίας για το μέλλον. Η πολύωρη παρακολούθηση των  παραδόσεων, συνεχώς μέσω μιας οθόνης, δυσκολεύει τους φοιτητές στην  συγκέντρωση και στην αφομοίωση ακόμα και θεωρητικών μαθημάτων,  στερώντας τους την διαδραστικότητα. Παράλληλα, η πραγματοποίηση των  εργαστηρίων μέσω της οθόνης, δημιουργεί πολλές ανασφάλειες για το επίπεδο  των γνώσεων μας ως μελλοντικοί φαρμακοποιοί, καθώς το πρακτικό κομμάτι του  επαγγέλματός μας είναι πολύ σημαντικό και πλέον είναι εξαιρετικά δύσκολο να  αναπληρωθεί.

Τέλος, τα παιδιά των μεγαλύτερων ετών, που βρίσκονται στο τέλος των  σπουδών τους νιώθουν αδικημένα καθώς η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν τα  καλύπτει, και η κατάσταση με την πανδημία συνεχίζει να “παγώνει” τις πρακτικές  και τις πτυχιακές τους, καθυστερώντας τη λήψη του πτυχίου τους, τη λήψη άδειας  ασκήσεων επαγγέλματος, δηλαδή τη συνέχεια των σπουδών τους και της  επαγγελματικής απασχόλησης.

Επομένως, η ρευστότητα της κατάστασης, ενδέχεται να προκαλεί, πέρα από  ανασφάλεια και κούραση, και συναισθήματα αβεβαιότητας και απογοήτευσης, για  τον λόγο αυτό κλείνοντας, είναι σημαντικό να τονιστεί, ότι οφείλουμε να  μεριμνούμε εξίσου για τη σωματική υγεία των ανθρώπων, αλλά και για την  ψυχική.

Πώς θα ήταν τα πράγματα εν μέσω πανδημίας χωρίς την τηλεκπαίδευση ;

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση συνέβαλε  καθοριστικά στην συνέχεια των σπουδών μας, ενώ παράλληλα προστάτευσε την  υγεία μας. Χωρίς αυτήν τα πράγματα ίσως να ήταν πολύ χειρότερα, καθώς είτε  θα είχε χαθεί ένας χρόνος από την εκπαίδευση μας, είτε θα υπήρχε ακόμα μία  εστία εξάπλωσης κρουσμάτων.

Φυσικά δεν μπορούμε όμως να παραβλέψουμε το γεγονός, πως ως

επαγγελματίες υγείας γνωρίζουμε πολύ καλά πώς να προστατεύουμε τους γύρω  μας αλλά και τους εαυτούς μας. Με την λήψη των απαραίτητων μέτρων  προστασίας και σεβόμενοι τις αποστάσεις θα μπορούσε να συνεχιστεί η  διδασκαλία τουλάχιστον των εργαστηριακών μαθημάτων, των πρακτικών και  πτυχιακών εργασιών. Το επάγγελμα μας έχει σημαντικό πρακτικό κομμάτι και οι  υποδομές των πανεπιστημίων μας δεν ευνοούν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.  Ελπίζουμε όμως, πως η κατάσταση θα βελτιωθεί σύντομα και θα επιστρέψουμε  όλοι στην κανονικότητά μας.

Μπορείτε να βρείτε την Ένωση Φοιτητών Φαρμακευτικής Ελλάδας στα εξής:  Website: https://gpsf.gr/

Facebook: Greek Pharmaceutical Students’ Federation – GPSF

Instagram: @gpsf_athens @gpsf_patras

YouTube: GPSF-GREEK PHARMACEUTICAL STUDENTS FEDERATION

LinkedIn: GPSF – Greek Pharmaceutical Students’ Federation

Κωνσταντίνος Συρίγος

Καθηγητής Παθολογίας & Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής της Γ’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο “Η Σωτηρία”

Δύσκολη χαρακτηρίζει την κατάσταση στα νοσοκομεία ο Καθηγητής Παθολογίας & Ογκολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής της Γ’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής στο Γενικό Νοσοκομείο “Η Σωτηρία”, κ. Κωνσταντίνος Συρίγος. Ωστόσο, εμφανίζεται αισιόδοξος για την πορεία του εμβολιασμού ως μέτρου αναχαίτισης της πανδημίας και θεωρεί πως όλη αυτή η κατάσταση θα μας διδάξει πολλά. Τονίζει, επίσης, ότι ως κοινωνία πρέπει να επενδύσουμε στην πρόληψη, καθώς “η πρόληψη είναι πιο σημαντική, πιο αποτελεσματική και -εν τέλει- πιο φθηνή”.

Συνέντευξη στη Νεκταρία Καρακώστα

Πώς είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση στο νοσοκομείο;
Από πλευράς κρεβατιών απλών μονάδων, κλινών COVID-19 και εντατικών τα πράγματα είναι δύσκολα, καθώς βρισκόμαστε στη μεγαλύτερη κάλυψη από την έναρξη της πανδημίας. Έχουν ήδη δεσμευτεί στο νοσοκομείο «Σωτηρία» κλίνες της καρδιολογικής και της χειρουργικής κλινικής. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι να ανοίξουν νέα τμήματα. Το θέμα είναι να στελεχωθούν με ανθρώπους που να έχουν γνώση και εμπειρία. Δεν αρκεί να στελεχώσεις μια νέα μονάδα. Πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη εμπειρία και εκπαίδευση, που δεν αποκτάται από τη μια μέρα στην άλλη. Οι νέες μονάδες που ανοίγουν θα πρέπει ίσως να είναι σε σύνδεση με τις παλιές, ώστε να εκμεταλλεύονται την εμπειρία τους. Το να ανοίγουμε πολλές μικρές μονάδες δεν είναι καλύτερη πολιτική, ίσως θα ήταν καλύτερο να επεκτείνουμε τις υπάρχουσες.
Παρόλο που είμαστε στο πιο δύσκολο κομμάτι της πανδημίας, είμαι πολύ αισιόδοξος ότι όλο αυτό θα τελειώσει με ευνοϊκό τρόπο και με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Ωστόσο, η παρακαταθήκη, η κληρονομιά που θα μας αφήσει δεν θα είναι όλη κακή -θα υπάρχουν και πολλά πράγματα χρήσιμα στον τομέα της έρευνας, της επιστήμης, της τεχνολογίας που θα αξιοποιήσουμε στο μέλλον και σε άλλες παθήσεις και σε άλλες συνθήκες έξω από την υγεία για να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας.

Τον τελευταίο χρόνο μάθαμε πάρα πολλά για τον κορωνοϊό.
Είναι σαν να έχει περάσει μία δεκαετία σε εμπειρία και γνώσεις. Τίποτε από αυτά που κάναμε πέρσι δεν ισχύει τώρα και αυτά που κάνουμε σήμερα δεν τα είχαμε τότε. Ωστόσο, η εμπειρία αυτή παρέχει και τον ασφαλέστερο τρόπο να κάνουμε λάθη. Μας δίνει μια αδικαιολόγητη αυτοπεποίθηση. Για παράδειγμα, πολλοί ιδιώτες γιατροί κρατάνε από το να στείλουν στο νοσοκομείο ασθενείς περισσότερο από όσο πρέπει, με αποτέλεσμα, όταν δοθεί η οδηγία να πάνε στο νοσοκομείο, τα πράγματα να είναι πολύ πιο προχωρημένα και πιο δύσκολα.

Πώς πήγε ο εμβολιασμός στο «Σωτηρία»;
Και στο δικό μας νοσοκομείο παρατηρήθηκε μια διαφορά στα εμβολιαστικά ποσοστά μεταξύ γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού/επαγγελματιών υγείας. Νέοι άνθρωποι που εργάζονται σε κλινικές COVID-19 έχουν την παράξενη άποψη πως αν αρρωστήσουν είναι ασφαλείς. Παραβλέπουν το γεγονός ότι πολλοί νέοι καταλήγουν και ότι αν νοσήσουν, μέχρι να διαγνωστούν και να απομονωθούν, θα αποτελούν κίνδυνο, τόσο για τους ασθενείς τους, όσο και για την κοινωνία.
Σε μια προσπάθεια να πείσουμε αυτούς τους ανθρώπους, η κλινική μου δημιούργησε ένα βίντεο με ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών στο οποίο διατυπώνουν ερωτήσεις και προβληματισμούς. Διοργανώσαμε, επίσης, ένα σεμινάριο πριν την έναρξη των εμβολιασμών, όπου απαντούσαμε σε ερωτήσεις. Έτσι, το Σωτηρία είχε καλύτερα εμβολιαστικά ποσοστά από άλλα νοσοκομεία –όχι, ωστόσο, αυτά που αναμέναμε και ελπίζαμε.

Με τους ογκολογικούς ασθενείς τι έγινε εν μέσω πανδημίας;
Είχαμε σημαντικά μειωμένη προσέλευση στα νοσοκομεία που ξεκίνησε από τους ίδιους τους γιατρούς στα ογκολογικά κέντρα για να προστατεύσουν τους αρρώστους, αλλά και το προσωπικό, και ανέβαλαν θεραπείες.
Περιορισμένη προσέλευση είχαμε και στη διάγνωση. Οι ασθενείς έπαψαν να έρχονται να κάνουν τις εξετάσεις που έπρεπε να κάνουν. Υπάρχουν ασθενείς που δεν έχουν κάνει τον τακτικό τους έλεγχο από τότε που ξεκίνησε η πανδημία.
Επιπλέον, ασθενείς με καρκίνους που στην αρχή της πανδημίας ήταν χειρουργήσιμοι, όταν το καλοκαίρι ήλθαν τελικά να εξεταστούν, η νόσος τους είχε προχωρήσει πολύ, είχε γίνει μεταστατική.
Η ζωή δεν παγώνει με την πανδημία. Τα θέματα υγείας θα πρέπει με τις δυνατότητες που μας αφήνει η πανδημία και το σύστημα να συνεχίσουμε να τα παρακολουθούμε. Συνεχίζουν να εξελίσσονται, δεν σταματάνε.

Η πρόσφατη σημαντική επιδείνωση της πανδημίας πώς αναμένεται να επηρεάσει τους ασθενείς με καρκίνο;
Δυστυχώς θα έχει σημαντική επίπτωση σε καθυστερημένες διαγνώσεις, αναβολές θεραπειών και ακυρώσεις προγραμματισμένων ελέγχων (follow-up ή screening). Και οι συνέπειες αυτές δεν μπορούν εύκολα να ποσοτικοποιηθούν γιατί θα εξελίσσονται σε βάθος χρόνου. Έχει υπολογιστεί ότι μέσα στην επόμενη δεκαετία θα αυξηθεί σημαντικά η θνησιμότητα των πιο συχνών καρκίνων, συμπεριλαμβανομένου και του πνεύμονα. Για να μην αποτελέσουν οι καρκινοπαθείς τις «παράπλευρες απώλειες» της πανδημίας πρέπει οι ασθενείς, οι φροντιστές τους, οι γιατροί και το σύστημα υγείας να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη συνέχιση των προγραμματισμένων ογκολογικών θεραπειών και ελέγχων, ακόμη και μέσα σε αυτή τη μεγάλη έξαρση της COVID-19.

Αρκεί το εμβόλιο για να πολεμήσουμε την πανδημία;
Ο εμβολιασμός είναι ο μόνος τρόπος για να τελειώσει με επιτυχία η πανδημία, πρώτα με τον εμβολιασμό του γενικού πληθυσμού και δεύτερον με τον εμβολιασμό των ομάδων υψηλού κινδύνου -ανάμεσα σε αυτές και των ασθενών με καρκίνο.

Πότε πρέπει να εμβολιαστούν οι ογκολογικοί ασθενείς;
Έχω προτείνει τα μεγάλα ογκολογικά κέντρα να είναι και εμβολιαστικά κέντρα.
Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο σε ποιο χρονικό σημείο της θεραπείας θα εμβολιάσουμε τον ασθενή με καρκίνο. Υπάρχουν ημέρες θεραπείας που το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή είναι τόσο αδύναμο που δεν θα αναπτύξει αντισώματα.
Επίσης, όλοι οι καρκινοπαθείς δεν είναι το ίδιο: είναι διαφορετικό αν κάποιος λαμβάνει χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία, ορμονική θεραπεία ή ακτινοθεραπεία και διαφορετικό κάποιος που έχει μόλις χειρουργηθεί ή πρέπει να χειρουργηθεί.
Άρα, η απόφαση του εμβολιασμού θα πρέπει να λαμβάνεται σε συνεργασία με τον θεράποντα ογκολόγο. Δεν μπορεί να γίνεται ερήμην από ένα λογισμικό, όσο καλό κι αν είναι αυτό το λογισμικό.

Τι απαντάτε σε αυτούς που αρνούνται τον εμβολιασμό;
Οι αρνητές της επιστήμης, της εξέλιξης, της τεχνολογίας και της προόδου του πολιτισμού υπήρχαν πάντα. Η ιστορία τους αγνοεί και τους προσπερνά. Κάνουν κακό στον εαυτό τους και στο κοινωνικό σύνολο.

Ο κορωνοϊός ήλθε να αναδείξει άλλες πανδημίες της κοινωνίας μας, όπως η παχυσαρκία;
Ο κορωνοϊός ανέδειξε χρόνιες πανδημίες, όπως ο καρκίνος, η παχυσαρκία, που είναι νόσος, η υπέρταση.
Όλα αυτά για τα οποία η πρόληψη είναι πιο σημαντική, πιο αποτελεσματική και -εν τέλει- πιο φθηνή. Δυστυχώς, όμως, η κοινωνία δεν επενδύει στην πρόληψη.

Μιλήστε μας για το ερευνητικό έργο της κλινικής σας πάνω στον κορωνοϊό. Ασχοληθήκατε, μεταξύ άλλων, και με τα μονοκλωνικά αντισώματα.
Από την αρχή της πανδημίας η κλινική μας συμμετείχε συστηματικά σε πολλές μελέτες:
Πρωτοπόρησε στην εφαρμογή πρώιμης αντιθρομβωτικής θεραπείας.
Χρησιμοποιήσαμε αντιφλεγμονώδεις παράγοντες και μονοκλωνικά αντισώματα.
Πρωτοβουλία της Ιατρικής Σχολής ήταν, θυμίζω, και η θεραπεία με πλάσμα η οποία εφαρμόζεται σε αρκετούς ασθενείς και έχει γίνει δεκτή από την επιστημονική κοινότητα.
Μέσα από αυτές τις μελέτες φτιάξαμε τους αλγόριθμους αντιμετώπισης των ασθενών.
Η Ιατρική Σχολή σήκωσε μεγάλο μέρος της πανδημίας σε κλινικό επίπεδο, αλλά έκανε και πράγματα με διεθνή αντίκτυπο.
Είναι γεγονός ότι στη χώρα μας έχουμε πολύ καλούς επιστήμονες. Ο Έλληνας είναι μια προσωπικότητα που αποδίδει στην κρίση, δεν μπορεί να δημιουργήσει σε ήρεμα νερά. Χρειάζεται τρικυμία για να αναπτύξει πλήρως την εφευρετικότητα, τη φαντασία και την αποτελεσματικότητά του.

Τι είναι η Lung Ambition Alliance και ποιοι είναι οι στόχοι της;
Είναι μία διεθνής συμμαχία, πρωτοβουλία του Διεθνούς Οργανισμού Μελέτης Καρκίνου του Πνεύμονα και της ΑstraΖeneca.
Στόχος της Συμμαχίας είναι να μειωθεί όσο το δυνατόν η θνησιμότητα από καρκίνο του πνεύμονα την επόμενη δεκαετία.
Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο παγκοσμίως. Στην πραγματικότητα είναι μια διαρκής πανδημία.
Η δική μας κλινική θα ασχοληθεί με την πρώιμη διάγνωση που είναι ο γρηγορότερος τρόπος για να μειώσουμε συνολικά την θνησιμότητα από τη νόσο.
Δυστυχώς, το ιατρικό σύστημα της Ελλάδας και του δυτικού κόσμου κατευθύνονται στη θεραπεία και όχι στην πρόληψη των νοσημάτων. Η θεραπεία είναι πολλαπλάσια ακριβότερη και όχι τόσο αποδοτική. Έχει σημασία να αποκτήσουμε παιδεία και κουλτούρα πρόληψης.

Έχουμε υπολογίσει ότι, αν ο προσυμπτωματικός έλεγχος εφαρμοζόταν σε όλη την Ελλάδα με τον τρόπο που πρέπει, θα σώζαμε περίπου 2.500 ανθρώπους κάθε χρόνο.
Το καλό με τον καρκίνο του πνεύμονα είναι ότι μπορούμε πολύ εύκολα να εντοπίσουμε μια ομάδα υψηλού κινδύνου που είναι οι καπνιστές.
Βέβαια, το screening του καρκίνου του πνεύμονα δεν θα πρέπει να είναι το άλλοθι του καπνιστή.
Μιλήστε μας για την πρόοδο στις θεραπευτικές επιλογές στον καρκίνο του πνεύμονα.
Είναι αλήθεια ότι πριν την πανδημία ο καρκίνος του πνεύμονα ήταν από εκείνους με τη μεγαλύτερη έρευνα και τις μεγαλύτερες εξελίξεις σε διαγνωστικό και θεραπευτικό επίπεδο.
Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει δραματικά το τοπίο, σε βαθμό τέτοιο ώστε ο καρκίνος του πνεύμονα να είναι αυτός με τις περισσότερες θεραπευτικές επιλογές. Ο ογκολόγος σήμερα χρειάζεται να είναι στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης και της βιβλιογραφίας για να αξιοποιήσει όλα τα δεδομένα προς όφελος του ασθενούς.
Πλέον είναι τόσο περίπλοκη η θεραπεία που απαιτεί τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων. Η λεγόμενη precision medicine ασκείται σε ομάδες που εκμεταλλεύονται την τεχνολογία και συνεργάζονται από μοριακό έως κλινικό επίπεδο.

Θα διεκδικήσετε την προεδρία της Ιατρικής Σχολής. Μιλήστε μας για αυτό.
Διεκδικώ την προεδρία της Ιατρικής Σχολής γιατί το Πανεπιστήμιο Αθηνών πέρασε δυο διαδοχικές κρίσεις, την οικονομική και την κρίση της πανδημίας. Μετά από αυτές τα πράγματα δεν θα είναι πια τα ίδια, ούτε από πλευράς άσκησης της Ιατρικής ούτε από πλευράς της εκπαίδευσης των φοιτητών. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή στην οποία δεν πρέπει να χαθεί το τρένο της εξέλιξης.
Πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές, ώστε να είμαστε πρωτοπόροι και την επόμενη μέρα.
Έχω τη φιλοδοξία να χρησιμοποιήσω την εμπειρία και την τεχνογνωσία που αποκτήθηκε από την κλινική μας μέσω της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας που όχι μόνο δεν περιόρισε τη δραστηριότητά της, αλλά την επέκτεινε, σε συνεργασία με άλλους συναδέλφους που πέτυχαν ακριβώς τα ίδια.
Προσβλέπουμε για την επόμενη μέρα στη Σχολή με θέσεις και οράματα που θα τεθούν στην κρίση των συναδέλφων.

Ελένη Λάσκου, πρωτοετής φοιτήτρια Φιλολογίας ΑΠΘ:

Ένας χρόνος πανδημία. Πόσο θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει όλη αυτή η κατάσταση τη νέα γενιά;

Η πανδημία έχει αναμφίβολα επηρεάσει όλες τις ηλικιακές ομάδες, συνεπώς και τους νέους. Ο εγκλεισμός ειδικότερα, ήρθε για να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή μας. Υπό άλλες συνθήκες αυτή τη περίοδο θα βρισκόμασταν στη πόλη των σπουδών μας, στα αμφιθέατρα, στα μαγαζιά και τις πλατείες. Παρολαυτά μας βρίσκει στα σπίτια μας, μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αισθανόμαστε σε μεγάλο βαθμό αποκομμένοι από τον κοινωνικό μας περίγυρο. Προσωπικά νιώθω ότι έχω χάσει τον έλεγχο της ζωής μου, εννοώντας ότι μέσα στην όλη αβεβαιότητα της πανδημίας είναι πολύ δύσκολο να μείνω πίστη σε ένα πρόγραμμα, κάτι που μου έχει στοιχίσει ψυχολογικά. Θα έλεγα ότι τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι ο φόβος, το άγχος και η αμφιβολία.

 Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα για τη νεολαία σήμερα και ποια θα είναι στο μέλλον;

Η σημερινή νεολαία είναι πιο δυνατή από ποτέ και με έντονο συναίσθημα κοινωνικής ευθύνης, αλλά παράλληλα και αρκετά μπερδεμένη λόγω της πληροφόρησης των media. Για αυτόν τον λόγο θα έλεγα ότι είμαστε αντιμέτωποι με εμπόδια και όχι προβλήματα. Μερικά από τα εμπόδια είναι σίγουρα η εμμονή που έχουμε με τα social media. Είμαστε η πρώτη γενιά που βιώνει τον κόσμο μέσα στην τεχνολογία, έτσι δεν έχουμε ανθρώπους να μας καθοδηγήσουν με ορθό και όχι συντηρητικό και διστακτικό τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είμαστε προσηλωμένοι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και για αυτό τείνουμε πολλές φορές να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στην εικόνα παρά στην πνευματική καλλιέργεια, ακριβώς επειδή αισθανόμαστε ανεπαρκείς και ανασφαλείς απέναντι στην τελειότητα του Διαδικτύου. Επιπλέον, αν και Έχει γίνει σχεδόν κλισέ ένα από τα εμπόδια που βρίσκονται στον δρόμο των νέων είναι σίγουρα τα αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Όταν έχουμε μεγαλώσει μέσα στην ανησυχία και τον φόβο που μας έχουν μεταφέρει, άθελά τους, οι γονείς μας, για τους χαμηλούς μισθούς, την ανεργία και γενικά τον φόβο για το αύριο, είναι λογικό να βγαίνουμε στην κοινωνία σχεδόν έντρομοι. Αυτός είναι, κατ εμέ, και ο λόγος για τον οποίο βλέπουμε ομάδες σαν την πρωτοβουλία να πολλαπλασιάζονται, γιατί οι νέοι έχουν την ανάγκη να αισθάνονται μέλη ενός συνόλου που μοιράζεται τα ίδια άγχη και αξίες και ιδανικά με αυτούς.

Λαμβάνετε θέση στην επικαιρότητα χωρίς χρωματισμούς. Πόσο εύκολο είναι αυτό;

Η Πρωτοβουλία Νέων είναι μια ανεξάρτητη ακομμάτιστη οργάνωση νέων. Πιστεύουμε στη δύναμη των νέων να αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους και να διεκδικούν ενα καλύτερο μέλλον όσον αφορά την παιδεία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον στο οποίο ζουν. Οι νέοι έχουν την ανάγκη να εκφράζουν τις κοινωνικές και πολιτικές τους πεποιθήσεις και να τις μοιράζονται με άλλους συνομηλίκους τους, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όμως που αυτό δεν αρκεί και για αυτό έχουν δημιουργηθεί οι παρατάξεις και οι κομματικές νεολαίες. Αυτό που εμείς προσπαθούμε να κάνουμε, και για αυτό διαφέρουμε, είναι να απέχουμε από κομματικά συμφέροντα. Σαφώς και έχουμε μια ιδεολογική γραμμή, κοινωνικά και πολιτικά πιστεύω, τα οποία όμως δεν κατευθύνονται από πουθενά.

 Ποιος είναι ο στόχος της Πρωτοβουλίας;

Όσο ουτοπικό και αν φαντάζει ο κύριος στόχος της πρωτοβουλίας είναι η ουσιαστική αλλαγή της χώρας μας. Ειδικότερα επιδιώκουμε κοινωνική δικαιοσύνη σε έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, ένα αληθινό κράτος πρόνοιας, καλύτερες συνθήκες εργασίας και εκπαιδευτικό σύστημα. Πιστεύουμε στην νέα γενιά και στην δύναμη της. Άλλωστε αν δεν φέρουμε εμείς την αλλαγή, ποιος θα το κάνει;

Διοργανώνετε και δράσεις. Πόσο σας επηρέασε η πανδημία; Οδήγησε σε αναπροσαρμογή της δράσης σας;

Πριν την πανδημία είχαμε διοργανώσει καθαρισμούς πάρκων και παραλιων, είχαμε συμμετάσχει σε διαμαρτυρίες για την κλιματική αλλαγή κλπ. Σε συνθήκες εγκλεισμού οι δράσεις μας ειναι περιορισμένες καθώς η υγεία όλων μας προέχει. Ωστόσο δεν παραμένουμε αδρανείς, εκφραζόμαστε με κάθε δυνατό τρόπο και προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατό πιο ενεργοί σε κοινωνικά ζητήματα. Έχουμε καταλήξει στο ότι η «συνταγή» για να πάει μπροστά ένα εγχείρημα σαν το δικό μας είναι ο συνδυασμός δράσεων με τα social media. Αυτόν τον καιρό η δραστηριότητα μας περιορίζεται κυρίως στο διαδίκτυο. Γενικά, σχεδόν καθημερινά μιλάμε μέσω τσατ αλλά και κλήσεων για διάφορα θέματα Κάθε τομέας οργανώνει ανά χρονικά διαστήματα κλήσεις στις οποίες τιθονται προβληματικές και αναζητώνται καίριες λύσεις. Έχουμε πραγματοποιήσει κάποια live και τώρα διοργανώνουμε το πρώτο μας διαδικτυακό event με θέμα «βία της ευθύνης» στο οποίο συμμετέχουν ακαδημαϊκοί.

Θάνος Παπαδογιάννης, πρωτοετής φοιτητής Πολιτικών Επιστημών Ρεθύμνου:

Ένας χρόνος πανδημία. Πόσο θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει όλη αυτή η κατάσταση τη νέα γενιά;

Η πανδημικη αυτή κρίση που υπάρχει στον κόσμο τον τελευταίο χρόνο, μας έχει επηρεάσει όλους. Παρ’ όλα αυτά οι νέοι νομίζω πως είναι εκείνοι οι οποίοι δέχονται την περισσότερη πίεση κι αυτό γιατί τώρα που βρισκόμαστε στα πιο “επαναστατικά” και δημιουργικά μας χρόνια, δυστυχώς παραμένουμε κλεισμένοι μέσα στα σπίτια μας δίχως να μπορούμε να νιώσουμε πως εκμεταλλευόμαστε την αξία του νεαρού της ηλικίας μας. Οι πράξεις είναι λίγες και τα συναισθήματα όλο και εντονότερα.

Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα για τη νεολαία σήμερα και ποια θα είναι στο μέλλον;

Νομίζω πως σήμερα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα που μας αφορούν είναι η παιδεία. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών δεν συζητούν με τους μαθητές και φοιτητές, απλώς αποφασίζουν και διατάζουν αυτά τα οποία επιθυμούν εκείνοι και οι ισχυροί υποστηρικτές τους. Επίσης κάτι το οποίο μας αφορά άμεσα είναι πως ακόμα και εν έτη 2021 δεν είναι σίγουρα και προφανή τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους. Επιπλέον ένα από τα κυριότερα ζητήματα που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή, αλλά και όσο περνούν τα χρόνια θα γίνεται όλο και πιο δύσκολο, είναι η κλιματική αλλαγή. Εμείς θα είμαστε οι γενιές που θα βιώσουμε πολυ σκληρά τι πάει να πει κλιματική αλλαγή, θα γίνουμε θύματα κοσμοϊστορικών γεγονότων που οι προηγούμενες γενιές αγνοούσαν και αγνοούν.

 Λαμβάνετε θέση στην επικαιρότητα χωρίς χρωματισμούς. Πόσο εύκολο είναι αυτό;

Αυτό το οποίο προσπαθούμε όχι απλά δεν είναι εύκολο, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Οι απόψεις οι οποίες εκφράζουν την Πρωτοβουλία Νέων, μπορεί σε κάποια σημεία να συμφωνούν με κάποιο ή κάποια κόμματα, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τα εκπροσωπούμε ούτε ότι είμαστε νεολαία των κομμάτων αυτών. Παίρνοντας θέση λοιπόν στα ζητήματα που μας απασχολούν και μας εκφράζουν κάποιοι μας χαρακτηρίζουν κομματικά και αυτό είναι αναπόφευκτο. Όμως αν κάποιος γίνει μέλος μας και λάβει μέρος στις συναντήσεις μας, που προς το παρόν είναι διαδικτυακές, θα καταλάβει ότι ούτε δικηγόρους έχουμε από πίσω μας ούτε κομματικά βέλη στην φαρέτρα μας για να μας προστατεύουν, είμαστε νέοι με προοδευτικές ιδέες και ελπίδα που προσπαθούμε και θα προσπαθούμε να αφήσουμε τον κόσμο καλύτερο για τις επόμενες γενιές.

 Ποιος είναι ο στόχος της Πρωτοβουλίας;

Στόχος της Πρωτοβουλίας Νέων είναι η κινητοποίηση όσων περισσότερων νέων είναι δυνατό. Αυτή τη στιγμή οι αποφάσεις λαμβάνονται από κυβερνήσεις με σταθερή ατζέντα και κομματισμό. Αυτό το οποίο εμείς θέλουμε να επιδιώξουμε είναι το καλύτερο για την κοινωνία μας και τον κόσμο εκεί έξω, δεν θέλουμε ούτε λεφτά στη τσέπη μας, ούτε κορεσμένα πρόσωπα που υποστηρίζουν συνεχώς τα ίδια και τα ίδια. Θέλουμε ισότητα για όλους και σε όλους τους τομείς.

Διοργανώνετε και δράσεις. Πόσο σας επηρέασε η πανδημία; Οδήγησε σε αναπροσαρμογή της δράσης σας;

Δυστυχώς η πανδημία έβαλε ένα φρένο στα σχέδια μας για το 2020-2021. Δεν μπορούμε να κάνουμε κινητοποιήσεις, δεν μπορούμε να κάνουμε συναντήσεις μελών, είμαστε γενικά αποκομμένοι λίγο. Παρ’όλα αυτά δεν το βάλαμε κάτω, οργανώσαμε διαδικτυακές δράσεις για το κλίμα, για την παιδεία και για κάθε σημείο τομής της επικαιρότητας. Εκμεταλλευτήκαμε την οικειότητα που έχουμε με την τεχνολογία και κάναμε ότι περισσότερο μπορούσαμε μέσω του διαδικτύου και των πλατφορμών που χρησιμοποιούμε.

Ανδρέας Χριστόπουλος, μαθητής β΄λυκείου του 2^ου ΓΕΛ Νέας Μάκρης

Ένας χρόνος πανδημία. Πόσο θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει όλη αυτή η κατάσταση τη νέα γενιά;

Οι νέοι είμαστε εμφανώς εξαντλημένη από την κατάσταση του εγκλεισμού που βιώνουμε εδώ και σχεδόν έναν χρόνο. Η πολύωρη έκθεση σε οθόνες που απαιτεί τηλεκπαίδευση έχει κουράσει φοιτητές και μαθητές που επιθυμούν να επιστρέψουν στο φυσικό περιβάλλον μάθησης το οποίο αποδεικνύεται αναντικατάστατο. Ακόμα αφογκραζόμενος τους συνομηλίκους μου και τον ίδιο μου τον εαυτό παρατηρώ μια έντονη ψυχολογική κατάπτωση και πίεση . Η κατάσταση είναι σαφώς δυσκολότερη για όσους μαθητές προετοιμάζονται για τις πανελλήνιες εξετάσεις με τις καινούργιες νομοθετικές μεταρρυθμίσεις στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να εντείνουν την πίεση. Εξίσου ο περιορισμός της κοινωνικής αλληλεπίδρασης έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη ψυχολογία μας.

 Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα για τη νεολαία σήμερα και ποια θα είναι στο μέλλον;

Η δεκαετής σχεδόν κοινωνικοοικονομική κρίσης που έχει πλήξει τη χώρα μας, έχει έντονο αντίκτυπο στη νέα γενιά τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε ηθικό επίπεδο. Η αβεβαιότητα στην αγορά εργασίας με τα ποσοστά ανεργίας στους νέους να αγγίζουν το 30% επιφορτίζει με άγχος και ανασφάλεια τους υποψήφιους νέους εργαζόμενους με τη μετανάστευση σε κάποια χώρα του εξωτερικού να αποτελεί πολλές φορές αναγκαστική διέξοδο. Εξίσου η πλειοψηφία των εφήβων θεωρεί καταπιεστικό και εξαντλητικό το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας ιδίως ως αναφορά το λύκειο και τις πανελλαδικές με το εκπαιδευτικό σύστημα να μην προσφέρει ουσιαστικά εφόδια και ορθό προσανατολισμό. Δυστυχώς καμία κυβέρνηση δεν αφουγκράζεται τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των μαθητών προβαίνοντας σε ριζικές μεταρρυθμίσεις. Αντιθέτως τα μέτρα και τα νομοσχέδια που ψηφίζονται δυσχεραίνουν την κατάσταση και δεν επιφέρουν βελτιωτικές αλλαγές.

Λαμβάνετε θέση στην επικαιρότητα χωρίς χρωματισμούς. Πόσο εύκολο είναι αυτό;

Η πολιτικοποίηση μέσω της σφυρηλάτησης πολιτικής ιδεολογίας και κοσμοαντίληψης αποτελεί αναμφίβολα υποχρέωση κάθε δημοκρατικού πολίτη για την εύρυθμη και εποικοδομητική λειτουργία του πολιτεύματος. Το πρόβλημα δημιουργείται όταν τα προαναφερθέντα δεν συνοδεύονται από διαλλακτικότητα και αμεροληψία που είναι εξίσου σημαντικά συστατικά της δημοκρατίας. Δυστυχώς στο δημόσιο διάλογο της χώρας μας παρατηρείται πόλωση και φανατισμός με αρκετούς πολίτες να προσκολλώνται σε ιδεολογίες και κόμματα αδυνατώντας να διεξάγουν υγιή και ουσιαστικό διάλογο με ανθρώπους αντίθετων απόψεων. Βεβαίως αυτό απαιτεί πολιτική ωριμότητα και πρόθεση συλλογικής προόδου γεγονός που εκλείπει και από πολλούς πολιτικούς. Η προσωπική τάση μου για επιδίωξη διαλόγου και αλληλεπίδρασης με οποιονδήποτε πολιτικό χώρο βρήκε έκφραση στην Πρωτοβουλία Νέων ένα κίνημα ακομμάτιστο που αποσκοπεί στον ουσιαστικό δημοκρατικό διάλογο για την κοινωνική ανασυγκρότηση.

 Ποιος είναι ο στόχος της Πρωτοβουλίας;

Κύριο μέλημα της Πρωτοβουλίας Νέων είναι η ανάδειξη των προβλημάτων της νέας γενιάς διανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας με μαθητές και φοιτητές σε όλη τη χώρα. Η δράση της εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα κοινωνικοπολιτικών ζητημάτων επιθυμώντας να εκφράσει τους προβληματισμούς, τις ιδέες και τις αντιλήψεις των νέων ανθρώπων προοδευτικά και ριζοσπαστικά.

Διοργανώνετε και δράσεις. Πόσο σας επηρέασε η πανδημία; Οδήγησε σε αναπροσαρμογή της δράσης σας ;

Αν και θα περίμενε κανείς η πανδημία να αποτελέσει περίοδο αναδίπλωσης της Πρωτοβουλίας, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η δυναμικότητά της έχει κλιμακωθεί τον τελευταίο έτος. Μέσα σε μία ιδιαίτερη χρονιά τα μέλη της Πρωτοβουλίας σε όλη την Ελλάδα ανέβηκαν από 100 σε 1.400. Μεγάλη βάση δόθηκε στα social media στα οποία αναδείχθηκε η πολιτική θέση και το όραμα της Πρωτοβουλίας αλλά και πραγματοποιήθηκαν και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται διαδικτυακές ομιλίες, συζητήσεις και συμβολικές δράσεις. Πιστεύω πως η Πρωτοβουλία νέων αποτελεί μια όαση ορθολογισμού και διαλλακτικού δημοκρατικού διαλόγου σε ένα πολιτικό σκηνικό που επικρατεί ο λαϊκισμός και η ανοσιότητα γεγονός που αναδεικνύεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ωθεί όλο και περισσότερους νέους στην ενεργό συμμετοχή.

Δήμητρα Πολίτη, μαθήτρια γ΄λυκείου του 1^ου ΓΕΛ Κουφαλίων:

Ένας χρόνος πανδημία. Πόσο θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει όλη αυτή η κατάσταση τη νέα γενιά;

Ένας χρόνος πανδημία! Η κατάσταση προφανώς και έχει επηρεάσει τη νέα γενιά κατά πολύ σε όλους τους τομείς. Τηλεκπαίδευση -ή και τηλεργασία- είναι μερικά από τα σημαντικότερα σημεία της αρνητικής επιρροής της πανδημίας, -όχι όμως τα μοναδικά- διότι όλοι ξέρουμε ότι τίποτε δεν αντικαθιστά τη δια ζώσης εκπαίδευση, αλλά και εργασία.

 Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα για τη νεολαία σήμερα και ποια θα είναι στο μέλλον;

• Η εκπαίδευση φυσικά πλήττεται -ελπίζουμε όλοι όχι ανεπανόρθωτα- όπως προαναφέρθηκε. Ως μαθήτρια τρίτης λυκείου σε σχολείο του Νόμου Θεσσαλονίκης, θέλω να δηλώσω πως θα κληθώ να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις τον Ιούνιο έχοντας βγάλει το 80% της ύλης διαδικτυακά, και αυτό ναι αποτελεί μεγάλο πρόβλημα της δικής μας φουρνιάς. •Επαγγέλματα που είναι θεωρούνται κυρίως “νεανικά” επαγγέλματα, λ.χ. σερβιτόροι/-ες, πωλητές/-τριες κτλ., βρίσκονται σε αναστολή, με αποτέλεσμα η ανεργία στη γενιά μας να έχει χτυπήσει “κόκκινο”, πιο βαθύ και από αυτό που βρίσκεται η Αττική σήμερα! •Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε ότι το αίσθημα της απαγόρευσης της νεανικής μας διασκέδασης, έχει δημιουργήσει ένα πολύ στενό κλοιό οδηγώντας πολλούς από μας “στην παρανομία του κορωνοπάρτι”. Όμως όλα αυτά δεν είχαν ξεκινήσει από την αρχή της καραντίνας, όμως σχεδόν από την αρχή αυτής παρατηρήθηκε και παρατηρείται μια επίθεση απέναντι στη νέα γενιά από την κυβέρνηση. Πρέπει να διασωθεί παντού και να γίνει αντιληπτό από παντού ότι η λεγόμενη και χιλιοειπωμένη “ατομική ευθύνη” δεν είναι το μετρό που θα σώσει τη χώρα μας από τον “αόρατο εχθρό”.

Λαμβάνετε θέση στην επικαιρότητα χωρίς χρωματισμούς. Πόσο εύκολο είναι αυτό;

Για εμάς που ξέρουμε ποιοι είμαστε τι πρεσβεύουμε και τους στόχους μας δεν είναι δύσκολο να λαμβάνουμε θέση στην επικαιρότητα χωρίς χρωματισμούς. Δυστυχώς όμως στη χώρα μας εκλείπει ιδιαίτερα η πολιτική δράση χωρίς την επιρροή των κομμάτων, με αποτέλεσμα πολλοί χωρίς να έχουν μιλήσει με τα παιδιά της πρωτοβουλίας μας, χωρίς να έχουν ακούσει, να έχουν μάθει ποιοι είμαστε και τι σκοπούς έχουμε, πως ξεκινήσαμε, πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, πως θα συνεχίσουμε, να πιστεύουν ότι είμαστε “κρυφά” φερέφωνα επισήμων κομματικών νεολαίων. Το παραπάνω είναι απόρροια του γεγονότος ότι αρκετές φορές μπορεί να συμφωνούμε με τις προτάσεις και τα προγράμματα που δημοσιεύουν και διάφορα κόμματα της κεντροαριστεράς. Για αυτό λοιπόν προτείνουμε και θέλουμε να παρακινήσουμε την αποβολή από την ελληνική κοινωνία της αντίληψης του ότι πίσω από κάθε πολιτική οργάνωση και δράση κρύβεται ένα κόμμα…

Ποιος είναι ο στόχος της Πρωτοβουλίας;

Στόχος μας, λοιπόν, είναι ο κόσμος που θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας να είναι καλύτερος από αυτόν που κληρονομήσαμε, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Αναλυτικότερα, όλοι οι άνθρωποι να έχουν ίσα δικαιώματα και ίσες υποχρεώσεις στην κοινωνία ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική τους κατάσταση. Η κλιματική αλλαγή, δυστυχώς, είναι εδώ και αν συνεχίσουμε με τους ίδιους ρυθμούς αστικής ζωής θα είναι για πάντα μέχρι, δηλαδή το τέλος των πάντων που όλο και θα πλησιάζει πιο κοντά. Η παιδεία είναι ένας από τους κύριους λόγους που ξεκινήσαμε αυτή τη δράση. Όλοι ξέρουμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας, δεν έχει απλώς κενά, αλλά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως “κενό”, αφού δεν καταφέρνει να αναπτύξει αισθήματα αγάπης, σεβασμού και λαχτάρας για μόρφωση στα παιδιά. Τέλος, ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας, η γλώσσα μας είναι η ταυτότητα μας. Γι’αυτό και μεις θα κάνουμε τα πάντα για να την διαφυλάξουμε.

Διοργανώνετε και δράσεις. Πόσο σας επηρέασε η πανδημία; Οδήγησε σε αναπροσαρμογή της δράσης σας;

Ναι, λοιπόν είναι γεγονός! Είμαστε και μεις από αυτούς που χάλασαν τα σχέδια τους λόγω του Covid! Η πανδημία μας περιόρισε στο χώρο των διαδικτυακών δράσεων. Βέβαια πρέπει να πούμε πως παρατηρήσαμε μια θεαματική αύξηση των μελών μας κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε όμως αν μπορούσαμε να δράσουμε χωρίς να έχουμε στο νου μας τον “αόρατο κίνδυνο”, ότι η προαναφερθείσα αύξηση δεν θα ήταν ακόμα πιο θεαματική!

Stefanos N. Kales

Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ,
Καθηγητής και Διευθυντής Ιατρικής της Εργασίας και Ιατρικής του Περιβάλλοντος της Σχολής Δημόσιας Υγείας του ίδιου Πανεπιστημίου

O Stefanos N. Kales είναι ένας επιστήμονας με διεθνές εκτόπισμα και πολύπλευρο ερευνητικό έργο. Μόνο κατά το τελευταίο έτος, οι εργασίες του έχουν αναλύσει τις επιδράσεις στην υγεία βασικών παραγόντων του τρόπου ζωής (διατροφή, άσκηση, ύπνος), ενώ φυσικά το ερευνητικό του ενδιαφέρον κέρδισε και η πανδημία που συντάραξε συθέμελα την οικονομική και κοινωνική ζωή ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Στη συνέντευξή του στο περιοδικό ΔΥΟ, ο κ. Kales απαντά στους φόβους για πρώιμη έλευση του δεύτερου κύματος της πανδημίας στη χώρα μας, δίνει πολύτιμες συμβουλές για τη διαχείριση της κρίσης και την προστασία του πληθυσμού από τα εισαγόμενα κρούσματα και εκφράζει αισιοδοξία για τη μελλοντική διαχείριση της πανδημίας, καθώς οι γιατροί έχουν ολοένα και περισσότερα «όπλα» στη διάθεσή τους για τη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας των ασθενών.

Εκτός από τους επαγγελµατίες υγείας, ποια επαγγέλµατα βρίσκονται σε µεγαλύτερο κίνδυνο να µολυνθούν από το COVID-19 και να προκαλέσουν επιδηµίες;

Aν και οι εργαζόµενοι στην υγειονοµική περίθαλψη έχουν προφανώς αυξηµένες πιθανότητες µόλυνσης από τους ασθενείς τους, µε τη συστηµατική χρήση µάσκας στους χώρους της περίθαλψης, οι υγειονοµικοί διατρέχουν µεγαλύτερο κίνδυνο να κολλήσουν τον ιό από φίλους και µέλη της οικογένειάς τους και στις κοινωνικές τους συναναστροφές, παρά στο περιβάλλον εργασίας τους.

Ουσιαστικά κάθε επαγγελµατίας που έρχεται σε επαφή µε κοινό κινδυνεύει, ιδίως κυρίως όταν υπάρχει συχνή επαφή µε πολλά άτοµα σε εσωτερικούς χώρους. Οι εργαζόµενοι θα πρέπει να λαµβάνουν τις κατάλληλες προφυλάξεις, µε χρήση µάσκας, συχνό πλύσιµο των  χεριών, χρήση διαχωριστικού πλεξιγκλάς σε ταµεία και σταθµούς παραγγελίας. Ωστόσο, και οι πελάτες / καταναλωτές θα πρέπει να χρησιµοποιούν µάσκες στους εσωτερικούς χώρους.

Πιστεύετε πως το δεύτερο κύµα της πανδηµίας θα έρθει γρηγορότερα από όσο περιµένουµε στη χώρα µας;

Δεν νοµίζω. Κατά τη γνώµη µου οι εξάρσεις που βλέπουµε αυτό το διάστηµα είναι από ανθρώπους που δεν είχαν έλθει σε επαφή µε τον ιό, βγήκαν από το lockdown και χαλάρωσαν πολύ τα µέτρα αυτοπροστασίας– π.χ. πηγαίνοντας σε πάρτι σε εσωτερικούς χώρους ή σε µπαρ. Aν εµφανιστεί ένα δεύτερο κύµα, αυτό θα γίνει το φθινόπωρο, που ο καιρός θα αρχίσει να ψυχραίνει και πάλι, οπότε η επιβίωση του ιού στο περιβάλλον και η µετάδοσή του θα ευνοηθεί από τις συνθήκες και οι άνθρωποι θα περνούν πολύ περισσότερο καιρό σε εσωτερικούς χώρους.

Τα καλά νέα είναι ότι οι επαγγελµατίες υγείας έχουν αποκτήσει εµπειρία στον χειρισµό ασθενών µε COVID-19. Έχουν περισσότερη εµπειρία και περισσότερα εργαλεία για την αποφυγή περιττού µηχανικού εξαερισµού (π.χ. τοποθέτηση των ασθενών σε πρηνή θέση, χρήση µάσκας CPAP, χρήση Remdesivir, στεροειδή και χρήση αντισωµάτων από αναρρώσαντες). Υπάρχουν επίσης κι άλλα φάρµακα και αντισώµατα που θα είναι σύντοµα διαθέσιµα και τα οποία µπορούν δυνητικά να µειώσουν τη νοσηρότητα και τη θνησιµότητα του COVID-19.

Υπάρχει αυξανόµενη ανησυχία στην Ελλάδα λόγω των «εισαγόµενων» κρουσµάτων COVID. Τι πρέπει να κάνουµε για να προστατευθούµε;

Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβληµα. Η Ελλάδα χειρίστηκε την αρχική επιδηµία µε εξαιρετικό τρόπο και έτσι, είχε πολύ λίγους θανάτους και µικρό αριθµό κρουσµάτων.

Αναπόφευκτα, καθώς ανοίγουν τα ταξίδια και οι δραστηριότητες µεταξύ των χωρών, τα κρούσµατα θα αυξάνουν.

Το βέλτιστο για την Ελλάδα θεωρώ πως θα είναι µία ισορροπία ανάµεσα στην οικονοµική δραστηριότητα και στην πρόληψη.

H Ελλάδα µπορεί να προστατευτεί αρκετά καλά, µε γενίκευση του ελέγχου των ταξιδιωτών που µπαίνουν στη χώρα, µε τήρηση της κοινωνικής αποστασιοποίησης και τη χρήση µάσκας σε κλειστούς χώρους. Η συνέχιση της αποφυγής και του περιορισµού µεγάλων συγκεντρώσεων, ιδιαίτερα σε εσωτερικούς χώρους, σε πολυσύχναστα, κλιµατιζόµενα περιβάλλοντα είναι επίσης πολύ σηµαντική.

Πόσο αισιόδοξος είστε για την ανάπτυξη ενός ασφαλούς και αποτελεσµατικού εµβολίου για το COVID-19 σύντοµα;

Δεν υπάρχουν εγγυήσεις, ωστόσο, είµαι πολύ αισιόδοξος. Υπάρχουν πολλά υποψήφια εµβόλια που έχουν αναπτυχθεί, έχουν ήδη δείξει πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσµατα στις αρχικές µελέτες και έχουν προχωρήσει στη «φάση 3» των κλινικών δοκιµών.

Δεδοµένης της ακραίας οικονοµικής και κοινωνικής αναταραχής που προκάλεσε ο COVID-19 σε παγκόσµιο επίπεδο, είναι πολύ σηµαντικό να έχουµε  αποτελεσµατικά εµβόλια το συντοµότερο δυνατό.

Για πρώτη φορά σε αυτή την προσπάθεια, έχουν στραφεί και εστιαστεί τεράστιοι πόροι και σπουδαία µυαλά.

Έτσι, είναι πολύ πιθανό το φθινόπωρο ή τον χειµώνα, να έχουµε διαθέσιµο τουλάχιστον ένα εµβόλιο.

Μελετάτε τον µεσογειακό τρόπο ζωής και τα οφέλη του στην υγεία. Πώς τον ορίζετε τον µεσογειακό τρόπο ζωής; Είναι µόνο η µεσογειακή διατροφή ή κάτι παραπάνω από αυτό;

Ο µεσογειακός τρόπος ζωής περιλαµβάνει τον συνδυασµό της παραδοσιακής ελληνικής / µεσογειακής διατροφής, µε άλλες υγιεινές συνήθειες, όπως την κοινωνικοποίηση µε την οικογένεια και τους φίλους, την τακτική άσκηση, την αποφυγή του καπνίσµατος, τον επαρκή ύπνο τη νύχτα και τις σιέστες το απόγευµα.

Τα κύρια οφέλη του συγκεκριµένου τρόπου ζωής είναι ότι επεκτείνει και ενισχύει τα βασικά οφέλη της διατροφής – µειώνει δηλαδή τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, καρκίνου, διαβήτη και άλλων χρόνιων παθήσεων, βελτιώνει την ποιότητα ζωής και αυξάνει τη µακροζωία.

Μελέτη σας έδειξε ότι ο αριθµός των push-ups που µπορεί να κάνει ένας άνδρας είναι δείκτης της καρδιαγγειακής του υγείας. Μπορείτε να µας πείτε περισσότερα για αυτήν τη µελέτη;

Παρακολουθήσαµε µια οµάδα πυροσβεστών στην Ιντιάνα οι οποίοι αρχικά µπορούσαν να κάνουν push-ups για 1 λεπτό, ως µέρος µιας ιατρικής εξέτασης και τους παρακολουθήσαµε για έως και 10 χρόνια.

Διαπιστώσαµε ότι οι άνδρες που µπορούσαν να κάνουν 40 ή περισσότερα, συνεχόµενα  push-ups είχαν πάνω από 90% χαµηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων στο follow-up, σε σχέση µε τους άνδρες που µπορούσαν να κάνουν 10 ή λιγότερα.

Πιστεύουµε λοιπόν, ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα push-ups είναι ένας πολύ φθηνός τρόπος screening που δίνει χρήσιµα στοιχεία για την καρδιαγγειακή υγεία των ανδρών.

Τα τελευταία χρόνια, ολοένα και περισσότερες µελέτες τονίζουν τη σηµασία του καλού ύπνου. Τι µπορεί να προκαλέσει η στέρηση ύπνου στο σώµα µας;

Η πλήρης στέρηση του ύπνου οδηγεί σε θάνατο, επειδή ο ύπνος είναι µια απαραίτητη φυσιολογική λειτουργία.

Η σχετική στέρηση ύπνου, δηλαδή ο «σύντοµος ύπνος», µπορεί να προκαλέσει προβλήµατα ανάλογα µε αυτά της κακής διατροφής και της σωµατικής αδράνειας. Αυξάνει δηλαδή τον κίνδυνο εµφάνισης χρόνιων παθήσεων, όπως της καρδιαγγειακής νόσου, του διαβήτη και του µεταβολικού συνδρόµου µέσω διαφόρων µηχανισµών.

Πατήστε εδώ για να δείτε την συνέντευξη σε pdf

Δρ Λυδία Ιωαννίδου-Μουζάκα

ε. Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Αθηνών

Χειρουργός–Γυναικολόγος, Μαστολόγος-Ογκολόγος  

Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας

Εθνικός Εκπρόσωπος στην Ε.Ε. για τον καρκίνο του μαστού και τα Κέντρα μαστού.

Εκπρόσωπος του Π.Ι.Σ. στη UEMS για τις ανάγκες στη χειρουργική εκπαίδευση στον καρκίνο του μαστού

Δ/ντης Ελληνικής Σχολής Μαστολογίας

Λεωφ. Κηφισίας 27A, 115 23 Αθήνα

τηλ. 210 7771246

φαξ. 2107716834

Mε αυτονόητο το μεγάλο και αμείωτο ενδιαφέρον για την άποψη των ειδικών και δη της κορυφής τους, θα ήθελα καταρχάς να σας ρωτήσω πως θα εξελισσόταν ορθά κατ’ εσάς η αποκλιμάκωση των μέτρων; Σε τι επιμένετε μιλώντας με τον Κυριάκο Μητσοτάκη;

Η πανδημία COVID-19 είναι ένα φαινόμενο χωρίς προηγούμενο για όλους μας. Για αυτό το λόγο υπήρξε και διαφοροποίηση στην αντιμετώπιση και υστέρηση στις αντιδράσεις μεταξύ διαφορετικών χωρών. Έχω τοποθετηθεί από πολύ νωρίς, δημόσια, για την αποκλιμάκωση και η θέση μου, όπως πάντα βασίζεται σε μελέτες και έχει γνώμονα την ποσοτικοποίηση του ρίσκου. Η σταδιακή αποκλιμάκωση στοχεύει εκεί, να μετράμε δηλαδή στο τέλος κάθε σταδίου τις επιπτώσεις της άρσης των μέτρων και να υπολογίζουμε το ρίσκο της τακτικής που ακολουθήθηκε.

Μια αξιόπιστη σταθερά αξιολόγησης είναι η αύξηση των εισαγωγών στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ. Μικρή αύξηση σημαίνει προχωράμε με εμπιστοσύνη στο μέτρο που αποσύρθηκε. Εάν είναι μεγάλη και δημιουργεί πίεση στο σύστημα υγείας, τότε το μέτρο που αποκλιμακώθηκε μπορεί να επανέλθει και έναντι αυτού να δοκιμαστεί κάποιο άλλο.

Από την πλευρά της δημόσιας υγείας, για να να μειώσουμε το ρίσκο πρέπει να εντοπίσουμε σε ποιες πληθυσμιακές ομάδες η θνητότητα είναι πολύ υψηλή. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι όσοι ανήκουν ταυτόχρονα στο ενεργό εργατικό δυναμικό και στις ευπαθείς ομάδες, ιδανικά πρέπει να συνεχίζουν να εργάζονται από το σπίτι και να προσέχουν πολύ περισσότερο. Αυτό δεν σημαίνει πως θα είναι εγκλωβισμένοι στο σπίτι καθώς κανένας δεν θα τους απαγορεύσει να κυκλοφορούν.

Επιμένω επίσης στο να εξασφαλίσουμε για τις ευπαθείς ομάδες και τους ηλικιωμένους βοήθεια στο σπίτι, φαρμακευτική αγωγή και πρόσβαση σε ασφαλές περιβάλλον μέσα στο σύστημα υγείας. Με τη σταδιακή διάνοιξη του κοινωνικού ιστού, είναι επίσης αναγκαίο να έχουμε συγκεκριμένες οδηγίες συγκατοίκησης όταν υπάρχει άτομο που ανήκει στις ευπαθείς ομάδες μέσα στις οικογένειες.

Κάποιοι λένε, χωρίς να επικαλούνται επιστημονικά δεδομένα, ότι η χώρα μας είχε μικρό αριθμών θυμάτων του κορονοϊού λόγω της δομής της ελληνικής οικογένειας η οποία φροντίζει παππούδες και γιαγιάδες στα σπίτια τους αντί στα γηροκομεία. Έπαιξε ρόλο;

Η χώρα μας αναχαίτισε δραστικά τη μετάδοση του ιού, με το να πάρει μέτρα περιορισμού κατ’ οίκον άμεσα, με το να κλείσει τα σχολεία και να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις. Οι δομές που συγχρωτίζονται ηλικιωμένοι αποδείχθηκαν επιδημιολογικές βόμβες σε πολλές χώρες, και η δομή της ελληνικής οικογένειας όπου συχνά τα ηλικιωμένα μέλη συγκατοικούν με τα νεότερα, σαφώς και δρα υποστηρικτικά από πλευράς ψυχολογίας. Ελλείψει επαρκών χώρων όμως, δυσκολεύει την απομόνωση των ηλικιωμένων από τα νεότερα μέλη που θα αρχίσουν πάλι να συναναστρέφονται μεγαλύτερο αριθμό ατόμων και δυνητικά αυξάνει την πιθανότητα της μετάδοσης.

Η επιστροφή στην θεία κοινωνία θα πρέπει να αργήσει;

Η γνώμη μου είναι πως θα πρέπει να αποφευχθεί με τη σημερινή της μορφή μέχρι να έχουμε ασφαλές εμβόλιο. Θα πρέπει να εξεταστεί εάν μπορεί να γίνει με διαφορετικό και ασφαλή τρόπο. Να τονίσω εδώ πως ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος έχει καλέσει τους πιστούς να γίνουν οι ίδιοι Κοινωνία, και να γίνουν δωρητές αίματος και πλάσματος. Αυτή είναι μια έμπρακτη απόδειξη αγάπης για το συνάνθρωπό μας.

Υπάρχει ενδεχόμενο μετάλλαξης του ιού και ενός δεύτερου κύματος από φθινόπωρο στην Ελλάδα;

Οι ιοί μπορεί να μεταλλάσσονται συνεχώς, αλλά οι περισσότερες τροποποιήσεις στον γενετικό τους κώδικα δεν επιφέρουν σημαντική διαφορά στη δομή τους. Η πραγματική ανησυχία μας έγκειται στο εάν ο ιός μεταλλαχθεί τόσο, ώστε το εμβόλιο να μην λειτουργεί. Όσο για το δεύτερο κύμα, μπορούμε να κάνουμε μόνο υποθέσεις για το εάν θα επανέλθει το φθινόπωρο εφόσον η νόσος γίνει εποχική τις επόμενες εβδομάδες. Αν συμβεί όμως θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για την επόμενη φάση.

Μπορεί η χώρα να αποκτήσει αυτάρκεια σε μάσκες, αναπνευστήρες, γάντια παράγοντας η ίδια ταχύτατα όλα τα αναγκαία υλικά;

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η χώρα να διευρύνει και τον εγχώριο αναπτυξιακό χάρτη και τον παραγωγικό ορίζοντα και όχι μόνο για να αποκτήσει αυτάρκεια σε προστατευτικό υλικό. Είδαμε την πρωτοβουλία των δύο βιομηχανιών που με ελληνικές πρώτες ύλες, θα κατασκευάσουν μάσκες. Επίσης, είδαμε τη συνεργασία πανεπιστημιακών ομάδων και εταιρειών για ανάπτυξη βαλβίδων αναπνευστήρων για ασθενείς και μασκών υψηλής προστασίας για το ιατρικό προσωπικό. Η πανδημία αναδεικνύει τα αντανακλαστικά πολλών Ελλήνων επιστημόνων και επιχειρηματιών και είμαι αισιόδοξος πως θα δούμε αντίστοιχα φαινόμενα και σε άλλους τομείς.

Τι άλλο πρέπει να προσέχουμε και τι πρέπει να γίνει;

Η επιτυχία της αποκλιμάκωσης βασίζεται στην εφαρμογή της καλύτερης δυνατής πολιτικής, και εξαρτόμαστε από την έγκυρη και συνεχή ροή δεδομένων. Περιμένουμε από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα περισσότερα δεδομένα για την μεταδοτικότητα, τη θνητότητα και την ανοσία. Σε εγχώριο επίπεδο χρειαζόμαστε μεγάλη διαθεσιμότητα και διεξαγωγή τεστ, και ενίσχυση των πόρων για μεγαλύτερη δυνατότητα ιχνηλάτησης επαφών. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις στην επιστήμη. Για αυτό το λόγο οι αποφάσεις πρέπει να βασίζονται σε όσο το δυνατόν περισσότερα και επικαιροποιημένα δεδομένα.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με υποτροφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίδαξε Κοινωνιολογία και Δίκαιο της Θάλασσας στη σχολή του Πολεμικού Ναυτικού και κατέθεσε υποψηφιότητα διδακτορικής διατριβής στον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Δημήτρη Τσάτσο.

Εργάζεται ως δημοσιογράφος, παρουσιάστρια, ρεπόρτερ και παραγωγός στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τα τελευταία 22 χρόνια.

Συνεργάστηκε ως κεντρική παρουσιάστρια ειδήσεων με τα μεγαλύτερα κανάλια – ΑΝΤ1, ΣΚΑΪ, STAR, ΝΕΤ (κρατική τηλεόραση). Εκπαιδεύτηκε στο post production και στην παρουσίαση στα μεγαλύτερα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα (στο CNN το 1990, στο πλαίσιο της συνεργασίας της με τον ΑΝΤ1, στο BBC το 1993, στο πλαίσιο της συνεργασίας της με τον ΣΚΑΪ, και στο ΙΤΝ το 2005).

Μετέδωσε live μεγάλα γεγονότα, όπως τον πόλεμο στον Περσικό, τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, την κρίση των Ιμίων, έκανε συνεντεύξεις με περισσότερες από 500 προσωπικότητες και διαμορφωτές κοινής γνώμης, συνεργάστηκε με την πολυεθνική εταιρεία Leo Burnet στον τομέα των δημοσίων σχέσεων, κάλυψε μεγάλα μουσικά γεγονότα, συναυλίες και διεθνή show μόδας στο εξωτερικό, δίδαξε σε δημοσιογραφικές σχολές και βρέθηκε για περισσότερες από 60.000 ώρες στον «αέρα» των τηλεοπτικών συχνοτήτων.

Αυτά είναι τα τυπικά προσόντα μιας γυναίκας που έχει αποδείξει πως είναι πολλά περισσότερα από όσα μπορούν  να χωρέσουν σε ένα πλούσιο μεν, τυπικό δε, βιογραφικό.

Αυτό, όμως, που αξίζει  όταν έχεις την ευκαιρία να έχεις απέναντί σου τη Νανά είναι ότι δεν  πρέπει να χάσεις την ευκαιρία να την ακούσεις να μιλάει με ανατρεπτικό -αλλά απόλυτα βιωματικό και ειλικρινή τρόπο- για όλα όσα είναι για όλα όσα πιστεύει!

Η Νανά Παλαιτσάκη μιλάει  στο ΔΥΟ  ανοιχτά και ξάστερα χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος για τις αλήθειες της, τις συνήθειές της, τα όσα τη «φοβίζουν» αλλά κυρίως όσα αγαπάει να κάνει όσα λατρεύει να είναι…

Μιλήστε μας λίγο για τα πράγματα που κάνετε αυτή την εποχή.

Με την απότομη αλλαγή του καιρού, αναρωτιέμαι αν και πότε θα πρέπει να κατεβάσω τα χειμωνιάτικα (χα, χα, χα…. )Λοιπόν, επαγγελματικά είμαι σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα «Freddo» του ομίλου των Παραπολιτικών και ξεκινάω τηλεοπτικά με την εκπομπή στο Epsilon « Την υγειά μας  να έχουμε», που θα μεταδίδεται κάθε Κυριακή απόγευμα μετά την εκπομπή της Αννίτας Πάνια και φυσικά θα συμμετέχω στην παρέα των «Αποκαλυπτικών».

Με δεδομένο ότι η εφημερίδα μας ξεκίνησε πριν από λίγους μήνες είμαι πάρα πολύ περήφανη που κατόρθωσε να γίνει η κυριακάτικη παρέα των αναγνωστών και των αναγνωστριών σε μια εποχή που τα έντυπα δοκιμάζονται.

Με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα, τι  είναι για εσάς χαρά στην κάθε μικρούλα στιγμή;

Οι βόλτες με τα σκυλιά μου στο βουνό.

Ποια «πολυτέλεια» εξακολουθείτε να επιτρέπετε στον εαυτό σας;

Να τρώω στο αγαπημένο μου στέκι με φίλους και να πίνω ένα ποτήρι παγωμένο λευκό κρασί.

Η σχέση σας με τον χρόνο που περνάει ποια είναι; Τον… φοβάστε ή είστε φίλη του;

Το μόνο που φοβάμαι είναι οι βλάκες και οι στερημένοι ερωτικά άνθρωποι.

Μιλάτε ανοιχτά και γενναία για ένα πρόβλημα υγείας που έχετε, αλλά όλα δείχνουν ότι όχι μόνο έχετε μάθει να ζείτε… αρμονικά μαζί του, αλλά του δείχνετε και τα δόντια σας όταν χρειάζεται. Θέλετε να μας πείτε δύο λόγια παραπάνω για να  ενθαρρύνετε κι άλλους ανθρώπους που ενδεχομένως να μη διαθέτουν το δικό σας θάρρος;

Το έχω γράψει, το έχω δηλώσει και θα συνεχίζω να το διαδίδω. Εμείς προκαλούμε το οποιοδήποτε νόσημα εξαιτίας των τοξικών σκέψεων που επιτρέπουμε να έχουμε, αλλά και των τοξικών επαφών με άλλους ανθρώπους.

Το κάθε νόσημα μας συναντάει για να μας μάθει ότι, αν εμείς δεν φροντίζουμε τον εαυτό μας και αν δεν τον αγαπάμε, κανένας και για κανέναν λόγο δεν θα μας σεβαστεί.

Είναι σπουδαίο ν’ αποδεχόμαστε τον εαυτό μας όπως είναι και όχι όπως οι «άλλοι θέλουν να πρέπει να είναι». Αυτό το «πρέπει να είσαι…» δημιουργεί την αρρώστια… Όταν απελευθερωθούμε από αυτή τη νοσηρή σκέψη, θα ζήσουμε ωραία!

Μιας και είμαστε ένα περιοδικό για την πρόληψη σε όλα τα επίπεδα, τι πρέπει να κάνουμε για να έχουμε σωστή υγεία;

Επιμένοντας σε όσα είπα πιο πάνω, θα προτείνω να διώχνουμε από τη ζωή μας τις καταστάσεις και τους ανθρώπους που μας κακοποιούν.

Εσείς με  ποιο τρόπο διατηρείτε τη σιλουέτα σας αλλά και την ομορφιά σας;

Γυμνάζομαι περισσότερο από 30 χρόνια, αγαπώ πολύ τα σπορ και τη φύση. Τρέχω στο βουνό με τα σκυλιά μου, αποφεύγω τη ζάχαρη και τα «βαριά» φαγητά.

Τώρα για την ομορφιά… Όσο μεγαλώνω η εξωτερική μου εμφάνιση μου αρέσει περισσότερο από τότε που ήμουν είκοσι χρόνια νεότερη. Από τη στιγμή που διαχειρίστηκα όσα διαχειρίστηκα νιώθω μεγάλη αυτοπεποίθηση και θαυμασμό για μένα… Το πώς φαινόμαστε στους άλλους έχει να κάνει με την ενέργεια που εκπέμπουμε.

Ποια είναι η χειρότερη συμβουλή που σας έδωσαν ποτέ;

Ν’ ακούω τους μεγαλύτερους γιατί
«αυτοί ξέρουν».  Θέλω να διαδώσω σε όσους μας διαβάζουν ότι όποιος νιώθει «έγκυρος» οφείλει να καλλιεργεί την αμφισβήτηση, διαφορετικά είναι από ανόητος έως επικίνδυνος.

Πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από σήμερα;

Να έχω κοντά μου τους ανθρώπους που αγαπώ, τα ζώα μου, να συνεχίζω τη γυμναστική μου και να γράφω, να γράφω, να γράφω, να γράφω…

Οι λέξεις ή οι εικόνες έχουν μεγαλύτερη δύναμη; Το ερώτημα είναι ρητορικό, αφού μία πρώτη προσωπική απάντηση θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη δύναμη έχουν εκείνες οι λέξεις που φτιάχνουν την πιο όμορφη εικόνα. Κάπως έτσι, θα περιέγραφα το συγγραφικό έργο της δημιουργού των επιτυχιών, της κυρίας Λένας Μαντά.

Η Λένα Μαντά γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, αλλά ήρθε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Σπούδασε νηπιαγωγός, χωρίς ποτέ να θελήσει να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Επί τρία χρόνια είχε δικό της θίασο κουκλοθέατρου, με έργα δικής της συγγραφής. Εχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και για δύο χρόνια διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό των βορείων προαστίων. Είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά και μένει μόνιμα στο Καπανδρίτι. Βραβεύτηκε «Συγγραφέας της Χρονιάς» το 2009 και το 2011 από το περιοδικό «Life & Style». Τα βιβλία της έχουν πουλήσει περισσότερα από 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα.

Κάθε της νέο βιβλίο, μία κατάθεση ψυχής, κάθε σελίδα των βιβλίων της, μία γιορτή συναισθημάτων και μηνυμάτων, κάθε νέα κυκλοφορία της, ένα νέο best seller. Ομως, πολλά είπαμε εμείς για εκείνη. Ας αφήσουμε την ίδια να μιλήσει με τον δικό της τρόπο για όσα είναι, όσα κάνει, όσα ελπίζει, όσα ονειρεύεται, αλλά και όσα δεν ξέρουμε για εκείνη…

Κυρία Μαντά, πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με λίγες λέξεις;

Ξεκινήσατε με την πιο δύσκολη ερώτηση! Θα προσπαθήσω όμως… Είμαι σκληρή, εγωίστρια, αρκετά ιδιότροπη, απαιτητική, κυρίως με τον εαυτό μου, και, σε πλήρη αντίθεση με τα παραπάνω, πληγώνομαι εύκολα και αντιδρώ άσχημα όταν πληγωθώ. Επιπλέον, δεν μου αρέσουν τα πολλά λόγια που αφορούν συναισθήματα. Πιστεύω περισσότερο στις πράξεις.

Κάθε βιβλίο σας σχεδόν πριν να κυκλοφορήσει γίνεται best seller. Ειδικά το καλοκαίρι, μία στις τρεις λουόμενες στην παραλία κρατούν μία …Μαντά στα χέρια της. Πού αποδίδετε αυτήν την επιτυχία;

Αυτή την επιτυχία που λέτε την έφερε η αγάπη του κόσμου, και γενικότερα η αγάπη είναι ευλογία. Για ό,τι καλό, λοιπόν, έχει έρθει στη ζωή μου αρκούμαι στο να το δέχομαι, να το απολαμβάνω και να το ανταποδίδω όπως μπορώ και όχι να το αναλύω ή να το ψάχνω.

Ποια/ποιον ηρωίδα /ήρωα από τα βιβλία σας αγαπάτε περισσότερο;

Την Ελπίδα από το «Βαλς με δώδεκα θεούς» και την Ντάτα από το «Με λένε Ντάτα». Είναι δύο ηρωίδες που κρατούν την ψυχή μου.

Πώς σας κάνει να αισθάνεστε το γεγονός ότι ζείτε στην Ελλάδα -πλέον – της οικονομικής ύφεσης, του Μνημονίου και της κρίσης αξιών; Ως πολίτης, ως συγγραφέας, ως άνθρωπος που επηρεάζει άλλους ανθρώπους , ως γυναίκα, ως μητέρα.

Νομίζω ότι περισσότερο νιώθω θυμωμένη. Δεν παραμερίζω τις ευθύνες που έχουμε ως λαός, αλλά από την άλλη θεωρώ ότι τελικά η Ελλάδα ήταν πάντα στο στόχαστρο για διάφορους λόγους, κυρίως ιστορικούς, και τώρα βρήκαν την ευκαιρία να μας… αλώσουν! Ενα μέρος του θυμού μου στρέφεται, λοιπόν, και σε μας, που τους δώσαμε τα όπλα για να μας χτυπήσουν. Ως μητέρα ανησυχώ πολύ για τα παιδιά και το μέλλον τους, αλλά η αισιόδοξη πλευρά του χαρακτήρα μου επιμένει ότι, ακόμα και έτσι, θα τα καταφέρουμε. Ακόμα και τώρα που μας έριξαν κάτω και μας ποδοπατούν, εμείς θα επιβιώσουμε και θα σηκωθούμε και πάλι όρθιοι.

Μιλήστε μας λίγο για τα πράγματα που κάνετε αυτή την εποχή.

Αυτή την εποχή είμαι σε περιοδεία ανά την Ελλάδα με το νέο μου βιβλίο «Μια συγνώμη για το τέλος» και διαβάζω βιβλία που δεν μπορώ να διαβάσω τον χειμώνα που γράφω. Τον Αύγουστο θα ξεκουραστώ. Εξάλλου, το επόμενο βιβλίο μου, για το 2016, έχει ήδη παραδοθεί στις εκδόσεις Ψυχογιός και έτσι μπορώ να ξεκουραστώ, μέχρι φυσικά τη στιγμή που κάτι νέο θα γεννηθεί και τότε θ’ αρχίσω πάλι να γράφω!

Ποιος ή τι υπήρξε η μεγαλύτερη επιρροή στον τρόπο που σκέφτεστε /λειτουργείτε;

Μάλλον ο άντρας μου…. Βλέπετε, είμαι με τον Γιώργο από τα 18. Μαζί του μεγάλωσα ουσιαστικά, μαζί ζήσαμε τόσα όσα με έκαναν ό,τι είμαι σήμερα.

Πρόσφατα περάσατε μια σημαντική περιπέτεια υγείας… και βγήκατε νικήτρια! Μιας και το περιοδικό μας ασχολείται με θέματα υγείας και πρόληψης, θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο γι’ αυτό;

Το 2013, έπειτα από επίμονους πόνους στο στομάχι, οδηγήθηκα να κάνω γαστροσκόπηση, η οποία και αποκάλυψε κάποιο πρόβλημα, που οι περαιτέρω εμπεριστατωμένες εξετάσεις έδωσαν και την πλήρη διάγνωση. Επασχα από λέμφωμα στομάχου. Ακολούθησαν χημειοθεραπείες για έξι μήνες, οι οποίες και εξάλειψαν το πρόβλημα το οποίο είχε, ευτυχώς, για μένα, διαγνωστεί στο ξεκίνημά του.

Σαφώς και ήταν οι πιο δύσκολοι μήνες της ζωής μου, οι παρενέργειες των χημειοθεραπειών σχεδόν με διέλυσαν, αλλά ούτε για μια στιγμή δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να λυγίσει. Παράλληλα, δεν σταμάτησα καμιά δραστηριότητά μου. «Τα πέντε κλειδιά» γράφτηκαν εν μέσω των θεραπειών, έκανα περιοδεία κανονικά και επέστρεφα μόνο για να κάνω τη θεραπεία μου και να ξαναφύγω την επομένη, δεν άλλαξα στο παραμικρό την καθημερινότητά μου. Επέλεξα να δω τη χημειοθεραπεία περίπου…. σαν αντιβίωση! Ηξερα πως ό,τι κι αν περνούσα εξαιτίας των φαρμάκων ήταν μηδαμινό, αφού μου έδινε πίσω την υγεία μου.

Τι θα λέγατε στους ανθρώπους που δίνουν τη δική τους μάχη με σοβαρά ή χρόνια θέματα υγείας;

Για τον κάθε άνθρωπο το πρόβλημά του είναι διαφορετικό και θα ήταν επικίνδυνο να προσπαθήσω να συμβουλεύσω κάποιον.

Το μόνο που λέω, ακόμα και στις παρουσιάσεις μου, είναι ότι για κανέναν λόγο ένα πρόβλημα υγείας, όσο σοβαρό κι αν είναι, δεν πρέπει να μας κλείσει στο σπίτι, να μας αποκόψει από τον περίγυρο, γιατί το πιο σοβαρό μέρος κάθε θεραπείας είναι η καλή ψυχολογία του ασθενούς.

Στο μέτρο που ο καθένας μπορεί πρέπει να βγαίνει, να επικοινωνεί, να στηριχθεί σε φίλους και οικογένεια… Να είναι καλά ψυχολογικά! Με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας ας μην επιτρέψει στο μυαλό του να «γλιστρήσει» σε άσχημες σκέψεις…

Ποια είναι η χειρότερη συμβουλή που σας έδωσαν ποτέ;

Μη μιλάς!

Ποιο βιβλίο υπάρχει στο κομοδίνο σας αυτή την εποχή;

«Το διώροφο της Τσιμισκή», της Γιώτας Φώτου, και δεν μπορώ να το αφήσω από τα χέρια μου!

Η σχέση σας με τον χρόνο ποια είναι; Κάνετε σχέδια για το μέλλον;

Δεν φοβάμαι τον χρόνο γιατί κάθε μέρα του φέρνει κάτι νέο, κάποια ακόμα εμπειρία, με κάνει πιο πλούσια. Με τα σχέδια για το μέλλον δεν τα πάω πολύ καλά, ίσως γιατί πιστεύω τη ρήση: «Οταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει»…

Σε μία πρόσφατη συνέντευξή σας διάβασα ότι πάντα αφαιρείτε 18 χρόνια από την ηλικία σας. Μου φάνηκε πολύ ιντριγκαδόρικη αυτή η στάση ζωής… Αλήθεια, γιατί το κάνετε αυτό;

Γιατί είναι πραγματικότητα! Νιώθω ότι με τον Γιώργο ξεκίνησε η ζωή μου ή -αν προτιμάτε- η ευτυχισμένη ζωή μου. Δεν λέω ότι ήταν πάντα εύκολα, αλλά ακόμα και οι προκλήσεις και οι πολλές αναποδιές που βρήκαμε στον δρόμο μας, το μόνο που έκαναν ήταν να μας φέρουν πιο κοντά. Είναι το άλλο μου μισό, ο καλύτερός μου φίλος, ο άνθρωπος που ξέρει τα πάντα για μένα. Τα παιδιά μας ήρθαν να συμπληρώσουν την ευτυχία μας, αλλά ξέρουμε και οι δύο ότι είναι περαστικά από τη ζωή μας. Ηδη άνοιξαν τα δικά τους φτερά και εμείς τα καμαρώνουμε που μπορούν να σταθούν στα πόδια τους. Τώρα, μάλιστα, που έχουμε περισσότερο χρόνο οι δυο μας, είναι παράδεισος για μας! Ισως γι’ αυτό δεν μπορώ να αισθανθώ τα 51 μου χρόνια… Μου λείπουν πάντα… 18!

Θα μας εκμυστηρευτείτε ένα πράγμα που δεν ξέρει κανείς -ακόμα- για τη Λένα; (Μαντά)

Δεν ξέρω τι άλλο υπάρχει να ειπωθεί, δεν έχω κρύψει τίποτα, γιατί δεν έβλεπα τον λόγο να το κάνω… Αυτό που ίσως δεν ξέρει ο κόσμος είναι το πόσο εύκολα κλαίω!

Τι είναι για εσάς χαρά στην κάθε μικρούλα στιγμή; Τι ολοκλήρωση; Τι ευτυχία;

Ενα φιλί από τα παιδιά μου… Ενα τους χαμόγελο… Το χέρι του Γιώργου που κρατάει πάντα σφιχτά το δικό μου… Πάντα στη ζωή μου έβρισκα την ευτυχία και τον λόγο για να χαμογελάω στα πιο μικρά, στα πιο απίθανα. Σε όσα μέσα στην καθημερινότητα έχουμε μάθει να θεωρούμε δεδομένα. Εγώ πάλι, τίποτα στη ζωή μου δεν παίρνω σαν δεδομένο… Και καθετί που έχω, ευγνωμονώ τον Θεό γι’ αυτό…