Συντάκτης: ΔΥΟ Newsroom

Η δυσκοιλιότητα είναι μια συνηθισμένη κατάσταση, ωστόσο η επίσκεψη στον γιατρό δεν πρέπει να αναβάλλεται, ιδίως αν το πρόβλημα επιμένει, καθώς μπορεί να υποκρύπτει κάποια σοβαρή βλάβη. Ο γιατρός μας, αφού προβεί στις κατάλληλες εξετάσεις και στη λήψη ενός καλού ιστορικού, θα μας βοηθήσει να λύσουμε αποτελεσματικά το πρόβλημα.

Η δυσκοιλιότητα είναι μια διαταραχή των κενώσεων του εντέρου. Η φυσιολογική συχνότητα των κενώσεων είναι από τρεις φορές την ημέρα έως τρεις φορές την εβδομάδα. Τα κύρια συμπτώματα της δυσκοιλιότητας συνοψίζονται στα εξής:

– Λιγότερες από δύο κενώσεις την εβδομάδα
– Αίσθημα ατελούς κένωσης
– Δυσκολία στην κένωση του εντέρου και κοιλιακό άλγος
– Σκληρά κόπρανα
– Συχνή χρήση υπακτικών φαρμάκων, υποθέτων, υποκλυσμών κ.ο.κ. με στόχο την ανακούφιση από το πρόβλημα.

Η επίσκεψη στο γιατρό όταν υπάρχουν τα παραπάνω συμπτώματα είναι σημαντική, καθώς πρέπει να διευκρινιστούν τα αίτια της δυσκοιλιότητας. Μπορεί να πρόκειται για μια λειτουργική διαταραχή, τα έντερα δηλαδή να δείχνουν φυσιολογικά, αλλά να λειτουργούν αφύσικα.

Η δυσκοιλιότητα μπορεί να υποκρύπτει κάποια οργανική βλάβη, η οποία θα πρέπει να αποκλεισθεί με:
– Κλινική εξέταση
– Αιματολογικές εξετάσεις
– Απεικονιστικές εξετάσεις
– Κολονοσκόπηση

Στόχος είναι να αποκλειστούν παθήσεις που προκαλούν δυσκοιλιότητα, όπως:
– Οι νεοπλασίες του παχέος εντέρου
– Η εκκολπωματίτιδα
– Η αιμορροϊδοπάθεια
– Οι ραγάδες του πρωκτικού δακτυλίου
– Ο υποθυρεοειδισμός
– Οι νευροπάθειες
– Ο γιατρός μπορεί να σας κάνει και ερωτήσεις σχετικά με την ψυχολογική σας κατάσταση, π.χ. για το αν νιώθετε συχνά άγχος, στρες ή κατάθλιψη και πώς τα αντιμετωπίζετε.

Αντιμετώπιση
Η δυσκοιλιότητα, αφού διαγνωστεί από τον ειδικό γιατρό, μπορεί να αντιμετωπιστεί:
– Διατροφικά
– Με αλλαγές στον τρόπο ζωής
– Φαρμακευτικά.

Αναλυτικότερα:
1. Αυξήστε την κατανάλωση φυτικών ινών. Οι τροφές που είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες μαλακώνουν τα κόπρανα και τα κάνουν να διέρχονται πιο γρήγορα από το έντερο, μειώνοντας τη δυσκοιλιότητα. Τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες είναι τα λαχανικά, π.χ. το λάχανο, το κουνουπίδι, τα κολοκυθάκια κ.λπ., καθώς και τα φρούτα, όπως το αβοκάντο, τα δαμάσκηνα, τα αχλάδια (αν καταναλωθούν με τη φλούδα), τα σύκα κ.λπ. Προτιμήστε δημητριακά ολικής άλεσης για το πρωινό σας και βάλτε στη διατροφή σας τα λαδερά φαγητά, όπως τα φασολάκια, τις μπάμπιες, καθώς επίσης το σπανάκι και τα όσπρια.
Το κεφίρ, το ψύλλιο, ο λιναρόσπορος, η αλόη, η μολόχα, ο γλυκάνισος και ο μάραθος είναι γνωστό ότι βελτιώνουν επίσης τη λειτουργία του εντέρου.
2. Αυξήστε την πρόσληψη υγρών. Πίνετε άφθονα υγρά και κυρίως νερό, για να εξασφαλίσετε την επαρκή ενυδάτωση του οργανισμού σας και κατ’ επέκταση και των κοπράνων σας!
3. Καταναλώνετε προβιοτικά και πρεβιοτικά. Βοηθούν στην αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας και του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, εξισορροπούν τη φυσική εντερική χλωρίδα και μειώνουν το Ph του εντέρου, αποτρέποντας έτσι την ανάπτυξη παθογόνων βακτηρίων.
4. Βάλτε την άσκηση στην καθημερινότητά σας. Η άσκηση μειώνει το στρες, διεγείρει τις ρυθμικές συσπάσεις του εντέρου και συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία του. Έτσι, ανακουφίζει από τη δυσκοιλιότητα, ειδικά αν η αιτία που την έχει προκαλέσει είναι η καθιστική ζωή.
5. Κάντε μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά σας. Μην αγνοείτε το αντανακλαστικό της κένωσης, π.χ. λόγω φόρτου εργασίας.
6. Τέλος, μην αφήνετε να περάσουν περισσότερες από τρεις ημέρες δυσκοιλιότητας για να λάβετε τα μέτρα σας.

Το έντερό μας είναι το όργανο που ευθύνεται για την απορρόφηση όλων των θρεπτικών συστατικών και ιχνοστοιχείων απαραίτητων για τον οργανισμό.

Η λειτουργία του εξυπηρετείται αφενός από την ανατομική του κατασκευή (ειδική λειτουργία βλεννογόνου, μήκος, αλλά και επιφάνεια η οποία μεγαλώνει κατά πολύ με τις εντερικές λάχνες) και αφετέρου με την εντερική χλωρίδα-μικροβίωμα, η οποία συνίσταται στην παρουσία πολλών δισεκατομμυρίων βακτηρίων, τα οποία αποικίζουν στο έντερο και τα οποία πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία.

Το εντερικό μικροβίωμα αμέσως μετά τη γέννηση του ανθρώπου επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, αρχής γενομένης από αυτό καθ’ εαυτό τον τοκετό (έχει παρατηρηθεί ότι η ανάπτυξή του είναι καλύτερη στους φυσιολογικούς τοκετούς από ό,τι στα βρέφη που ήρθαν στη ζωή με καισαρική).

Οι παράγοντες που το επηρεάζουν καθώς ο οργανισμός αναπτύσσεται είναι το περιβάλλον, η ηλικία, η διατροφή, το άγχος, η φαρμακευτική αγωγή κ.λπ.

Όταν η ισορροπία του μικροβιώματος διαταράσσεται από τους παράγοντες που αναφέραμε (π.χ. περιβαλλοντικές επιπτώσεις από μολυσμένη ατμόσφαιρα και διατροφή ή ουσίες στην τροφή μας όπως συντηρητικά, χρωστικές, επεξεργασμένα τρόφιμα με κορεσμένα λιπαρά, σάκχαρα κ.λπ.), ως επακόλουθο έχουμε μειωμένη άμυνα του οργανισμού, δυσκοιλιότητα, φουσκώματα, διάρροια, αλλά και παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, μεταβολικό σύνδρομο κ.λπ.

Πρωταρχικό μας μέλημα λοιπόν για την πρόληψη της υγείας του εντέρου, και άρα του οργανισμού μας συνολικά, είναι ένας υγιεινός τρόπος ζωής αλλά και μία ισορροπημένη διατροφή.
Άλλωστε, γνωρίζουμε ότι ο Ιπποκράτης μάς έλεγε σοφά «το φάρμακό μας η τροφή μας»!

Φρούτα και λαχανικά, όσπρια, ελιές και ελαιόλαδο, αλλά και το κλασικό ξινό γιαούρτι, το κεφίρ, το ξινόγαλο, το αριάνι, το τουρσί είναι οι ενδεδειγμένες τροφές για την υγεία του εντέρου. Τη σημερινή εποχή όμως, δυστυχώς, όσο και να γνωρίζουμε, δεν είναι δυνατόν να πετύχουμε απόλυτα ισορροπημένη διατροφή και κυρίως δεν μπορούμε να αποφύγουμε τα συντηρητικά, τις χρωστικές, τα επεξεργασμένα τρόφιμα!

Για το λόγο αυτόν η επιστήμη των συμπληρωμάτων έχει φροντίσει να έχουμε στη διάθεσή μας προβιοτικά τα οποία είναι προϊόντα μεγάλης έρευνας και στοχευμένης, συμπληρωματικής με την τροφή δράσης, τα οποία μας εξασφαλίζουν πρόληψη και συμπληρωματική αγωγή για καλή υγεία του οργανισμού.
Τα προβιοτικά αυτά έχουν συμπεριλάβει τους ωφέλιμους μικροοργανισμούς σε ξηρή ή υγρή μορφή, και έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες μας ενισχύοντας και ισορροπώντας το μικροβίωμα του οργανισμού μας και την εντερική μας χλωρίδα.

Έτσι προστατεύουν και επαναφέρουν την ισορροπία στη λειτουργία του εντέρου. Η εξατομικευμένη χρήση τους γίνεται πάντα με τη συμβουλή του επιστήμονα υγείας, ο οποίος θα αποφασίσει και θα συστήσει το κατάλληλο συμπλήρωμα ή φάρμακο ανά περίπτωση, π.χ. τι θα πρέπει να πάρει και σε τι δοσολογία ένα παιδί, ένας ηλικιωμένος, ένας που χρειάζεται ενίσχυση του ανοσοποιητικού, έχει προβλήματα με το πεπτικό του σύστημα, μία γυναίκα η οποία βασανίζεται από λοιμώξεις του κόλπου ή του ουροποιητικού, κάποιος ο οποίος λαμβάνει αντιβίωση, κορτιζόνη κ.λπ.

Στοχεύουμε στην πρόληψη, για να χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν λιγότερο τη θεραπεία. Και ο πλέον η οποία θωρακίζει την υγεία του οργανισμού και απομακρύνει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, την πιθανότητα να νοσήσουμε.

Μιλώντας για πρόληψη έρχεται στο μυαλό μας το τετριμμένο αλλά τόσο σημαντικό «Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαµβάνειν», του Ιπποκράτη, πατέρα της Ιατρικής (460-370 π.Χ.).
Και αν από την αρχαιότητα, με τα πενιχρά μέσα που διέθετε η επιστήμη, είχε εντοπισθεί η σπουδαιότητα της πρόληψης, σήμερα με τα σύγχρονα διαγνωστικά μέσα και την εργαστηριακή πρόοδο της επιστήμης, είμαστε αδικαιολόγητοι αν δεν λειτουργούμε προς την κατεύθυνση αυτή, η οποία αποτελεί τη βάση της φροντίδας της υγείας μας.

Η φροντίδα αυτή συνίσταται σε εφαρμογή:
1. Βασικών κανόνων υγιεινής (καθαριότητα, πλύσιμο χεριών κλπ.)
2. Του εμβολιασμού
3. Των προληπτικών εξετάσεων
4. Της εποχικής πρόληψης (των αλλεργιών την άνοιξη, των ουρολοιμώξεων το καλοκαίρι κ.ο.κ.)
5. Της πρόληψης κατά την εμβρυϊκή ζωή (αμνιοκέντηση κ.λπ.)
6. Της πρόληψης των λεγόμενων «νοσημάτων φθοράς» (διαβήτης, καρδιαγγειακά, καρκίνος, μολύνσεις κ.λπ.)

Σύμμαχοι της ανθρωπότητας το νερό, το σαπούνι και τα εμβόλια. Όλα τους αποτελούν τις μεγαλύτερες παρεμβάσεις στη Δημόσια Υγεία.
Ο εμβολιασμός εξασφαλίζει ανοσία, κατά των λοιμωδών νοσημάτων, μας προστατεύει δηλαδή από το να νοσήσουμε από την ασθένεια για την οποία έχουμε εμβολιαστεί.

Τι είναι ακριβώς ο εμβολιασμός και πώς λειτουργεί;
Μια «μάχη» μεταξύ του «εισβολέα»-αντιγόνου και των «στρατιωτών» του ανοσοποιητικού μας συστήματος, των αντισωμάτων, ξεκινάει με τον εμβολιασμό, με νικητή σε ποσοστό πάνω από 90% τον οργανισμό μας.
Ουσιαστικά, ο εμβολιασμός ειναι η διαδικασία ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού, ώστε αυτός να παράγει αντισώματα αναγνωρίζοντας το ξένο σώμα, τον ιό και αποκτώντας μνήμη που θα διεγερθεί, σε κάθε περίπτωση κατά τη διάρκεια της ζωής, εισβολής του παθογόνου μικροοργανισμού.
Αυτό επιτυγχάνεται παρέχοντας στον οργανισμό το εμβόλιο, έναν βιολογικό παράγοντα με νεκρό η αδρανοποιημένο ή εξασθενημένο τον νοσογόνο παράγοντα.
Η πρώτη παρασκευή εμβολίου ξεκινάει το 1796 κατά της ευλογιάς (το εμβόλιο χρησιμοποιήθηκε έως το 1980 οπότε είχαμε και την εξάλειψη της νόσου κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας-ΠΟΥ).

Το όνομα vaccine (το καθιέρωσε ο Pasteur για όλα τα εμβόλια από τη λατινική λέξη vacca που σημαίνει αγελάδα) επικράτησε επειδή, το πρώτο εμβόλιο δημιουργήθηκε όταν ο Βρετανός παθολόγος Edward Jenner χρησιμοποίησε ορό από φλύκταινες στα χέρια ατόμων που άρμεγαν αγελάδες, για να εμβολιάσει παιδιά κατά της ευλογιάς με επιτυχία, μετά από ανακάλυψη-παρατήρηση, ότι η γυναίκες με το άρμεγμα των αγελάδων δεν νοσούσαν από την ευλογιά, που προκαλούσε ο φονικός ιός.
Η ευλογιά υπήρξε μια από τις πλέον θανατηφόρες ασθένεις που έπληξαν την ανθρωπότητα!

Ένας μεγάλος αριθμός εμβολίων παρασκευάστηκαν έκτοτε, προστατεύοντας από ασθένειες, επιδημίες, σώζωντας εκατομμύρια ανθρωπίνων ζωών!
Τα εμβόλια που έχουν αναπτυχθεί είναι όλα τα γνωστά μας εμβόλια για παιδιά- διφθερίτιδας, τετάνου, κοκκύτη, ερυθράς, ιλαράς, ανεμοβλογιάς, μηνιγγιτιδόκοκκου, πολιομυελίτιδας, ηπατίτιδας Α, ηπατίτιδας Β, φυματίωσης, αλλά και το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου και κατά της γρίπης, (το οποίο κάθε χρόνο «επικαιροποιείται» λόγω μετάλλαξης του ιού).
Υπάρχουν επίσης για τους εφήβους το εμβόλιο κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (κατά του καρκίνου της μήτρας) και για τους ηλικιωμένους το εμβόλιο για τον έρπητα ζωστήρα. Ενδεικτικά θα πρέπει να αναφερθεί ότι πριν το 2000 (οπότε άρχισε η διάθεση των 13δύναμων συζευγμένων πολυσακχαριδικών εμβολίων κατά του πνευμονιόκοκκου) είχαμε 14,5 εκατομμύρια κρουσμάτων και πάνω από 820.000 θανάτους από πνευμονία σε παιδιά κάτω των 5 ετών.
Εκτιμάται ότι περίπου 3 εκατομμύρια θάνατοι ανθρώπων όλων των ηλικιών προλαμβάνονται πλέον κάθε χρόνο, χάριν του συγκεκριμένου εμβολίου!
Η παρασκευή ενός εμβολίου ξεκινάει με τη χρήση του παθογόνου παράγοντα σε προκλινικές μελέτες σε πειραματόζωα. Στη συνέχεια πραγματοποιούνται κλινικές μελέτες σε μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων.

Όλα τα αποτελέσματα αξιολογούνται από την παραγωγό Φαρμακοβιομηχανία αλλά και από επίσημα Εθνικά και Διεθνή όργανα ελέγχου.
Ο έλεγχος ποιότητας, αποτελεσματικότητας, ασφάλειας σε όλα τα στάδια, είναι αυστηρός και ενδελεχής!
Ο χρόνος που χρειάζεται ένα εμβόλιο από την αρχή της μελέτης παρασκευής του έως όταν αυτό διατεθεί στην κοινότητα για ασφαλή εμβολιασμό, κυμαίνεται από ενάμιση χρόνο και πάνω, με το χρόνο αυτό να είναι ανελαστικός!

Δεν είναι δηλαδή δυνατόν να πούμε ότι ένα εμβόλιο για μια νέα ασθένεια π.χ. τον κορωνοϊό σήμερα, από τη στιγμή που θα ληφθεί το αντιγόνο από τον νοσούντα, θα μπορέσει σε σύντομο διάστημα να διατεθεί για τον εμβολιασμό του πληθυσμού!

Ο εμβολιασμός μάς δίνει την ευκαιρία να παραμείνουμε υγιείς και επιβάλλεται ο καθένας να τον εκμεταλλευτεί γιατί το αξίζει!
Φαινόμενα του αντιεμβολιαστικού κινήματος που παρατηρήθηκαν τα τελευταία χρόνια, θέτουν σε κίνδυνο επιδημιών τον παγκόσμιο πληθυσμό, με καταστροφικές συνέπειες σε απώλειες ζωών και όχι μόνο! Σε περιόδους παγκόσμιας επιδημίας όπως αυτή που βιώνουμε αυτή τη στιγμή με τον κορωνοιό, ευχόμαστε όλοι να είχαμε τη δυνατότητα να έχουμε στα χέρια μας εμβόλιο, ει δυνατόν χθες!

Αυτό όμως δυστυχώς δεν είναι εφικτό. Προς το παρόν ακολουθούμε ευλαβικά τις οδηγίες των αρμοδίων αρχών σε θέματα προσωπικής υγιεινής και κοινωνικής συμπεριφοράς και περιμένουμε, ευχόμενοι η έξαρση και εξάπλωση να περιοριστεί όσο το δυνατόν συντομότερα!