Συντάκτης: ΔΥΟ Newsroom

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ADHD)είναι μια από τις πιο συχνές ψυχικές διαταραχές που πλήττουν τα παιδιά. Η ΔΕΠΥ επηρεάζει επίσης πολλούς ενήλικες. Τα συμπτώματα της ADHD περιλαμβάνουν απροσεξία (αδυναμία διατήρησης της εστίασης), υπερκινητικότητα (υπερβολική κίνηση που δεν ταιριάζει στη ρύθμιση) και παρορμητικότητα (βιαστικές πράξεις που συμβαίνουν τη στιγμή χωρίς σκέψη). Μάθετε τα πάντα σύμφωνα με το άρθρο της ιστοσελίδας American Psychiatric Association.

Υπολογίζεται ότι το 8,4% των παιδιών και το 2,5% των ενηλίκων έχουν Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας( ΔΕΠΥ). Αναγνωρίζεται για πρώτη φορά σε παιδιά σχολικής ηλικίας όταν οδηγεί σε διαταραχές στην τάξη ή σε προβλήματα με τη σχολική εργασία. Μπορεί επίσης να επηρεάσει τους ενήλικες. Είναι πιο συχνό στα αγόρια από τα κορίτσια.

Συμπτώματα και διάγνωση

Πολλά συμπτώματα της ΔΕΠΥ είναι κοινά στα μικρά παιδιά γενικά. Η διαφορά στα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι ότι η υπερκινητικότητα και η προσοχή τους είναι αισθητά μεγαλύτερη από την αναμενόμενη για την ηλικία τους και προκαλούν δυσφορία και / ή προβλήματα στη λειτουργία στο σπίτι, στο σχολείο ή με φίλους.

Η ADHD διαγιγνώσκεται ως ένας από τους τρεις τύπους: απρόσεκτος τύπος, υπερκινητικός / παρορμητικός τύπος ή συνδυασμένος τύπος. Η διάγνωση βασίζεται στα συμπτώματα που έχουν συμβεί τους τελευταίους έξι μήνες.

Προσεκτικός τύπος – συχνά εμφανίζονται έξι (ή πέντε για άτομα άνω των 17 ετών) από τα ακόλουθα συμπτώματα:

·       Δεν δίνει ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες ή κάνει απρόσεκτα λάθη στο σχολείο ή στις δουλειές

·       Αντιμετωπίζει προβλήματα με την εστίαση σε εργασίες ή δραστηριότητες, όπως κατά τη διάρκεια διαλέξεων, συνομιλιών ή μακράς ανάγνωσης

·       Δεν φαίνεται να ακούει όταν μιλάτε (δηλ. Φαίνεται να είναι αλλού)

·       Δεν ακολουθεί τις οδηγίες και δεν ολοκληρώνει σχολικές εργασίες, δουλειές ή καθήκοντα εργασίας (μπορεί να ξεκινήσει εργασίες αλλά γρήγορα χάνει την προσοχή)

·       Αντιμετωπίζει προβλήματα οργάνωσης εργασιών και εργασίας (για παράδειγμα, δεν διαχειρίζεται καλά τον χρόνο, έχει ακατάστατο, αποδιοργανωμένο έργο, χάνει προθεσμίες)

·       Αποφεύγει ή αντιπαθεί εργασίες που απαιτούν συνεχή πνευματική προσπάθεια, όπως προετοιμασία αναφορών και συμπλήρωση εντύπων.

·       Συχνά χάνει πράγματα που απαιτούνται για εργασίες ή καθημερινή ζωή, όπως σχολικά χαρτιά, βιβλία, κλειδιά, πορτοφόλι, κινητό τηλέφωνο και γυαλιά

·       Αποσπάται εύκολα

·       Ξεχνάει καθημερινές εργασίες, όπως δουλειές και εργασίες. Οι μεγαλύτεροι έφηβοι και οι ενήλικες μπορεί να ξεχάσουν να επιστρέψουν τηλεφωνικές κλήσεις, να πληρώσουν λογαριασμούς και να κρατήσουν ραντεβού

Υπερκινητικός / παρορμητικός τύπος – συχνά εμφανίζονται έξι (ή πέντε για άτομα άνω των 17 ετών) από τα ακόλουθα συμπτώματα:

·       Κινείται νευρικά ή χτυπάει τα χέρια ή τα πόδια

·       Δεν μπορεί να κάτσει σε ένα σημείο (στην τάξη, στο χώρο εργασίας)

·       Τρέχει ή ανεβαίνει σε επικίνδυνα ή ακατάλληλα σημεία

·       Δεν μπορεί να παίξει ή να κάνει δραστηριότητες ήσυχα

·       Βρίσκεται πάντα «εν κινήσει»

·       Μιλάει ακατάπαυστα

·       Μπερδεύει μια απάντηση προτού ολοκληρωθεί μια ερώτηση (για παράδειγμα μπορεί να τελειώσει τις προτάσεις των ατόμων, δεν μπορεί να περιμένει να μιλήσει σε συνομιλίες)

·       Έχει δυσκολία να περιμένει τη σειρά του, όπως όταν περιμένει στη ουρά

·       Διακόπτει ή παρεμβαίνει σε άλλους (για παράδειγμα, διακόπτει συνομιλίες, παιχνίδια ή δραστηριότητες ή αρχίζει να χρησιμοποιεί πράγματα άλλων ανθρώπων χωρίς άδεια). Οι μεγαλύτεροι έφηβοι και οι ενήλικες μπορούν να αναλάβουν αυτό που κάνουν οι άλλοι

Δεν υπάρχει εργαστηριακή δοκιμή για τη διάγνωση τηςΔΕΠΥ. Η διάγνωση περιλαμβάνει τη συλλογή πληροφοριών από γονείς, δασκάλους και άλλους, συμπλήρωση λιστών ελέγχου και πραγματοποίηση ιατρικής αξιολόγησης (συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης όρασης και ακοής) για τον αποκλεισμό άλλων ιατρικών προβλημάτων. Τα συμπτώματα δεν είναι το άτομο να είναι προκλητικό ή εχθρικός ή να μη καταλαβαίνει μια εργασία ή οδηγίες.

Τι προκαλεί τη ΔΕΠΥ;

Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη εντοπίσει τις συγκεκριμένες αιτίες της ΔΕΠΥ. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η γενετική συμβάλλει στην ΔΕΠΥ. Για παράδειγμα, τρία στα τέσσερα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν συγγενή με τη διαταραχή. Άλλοι παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της ΔΕΠΥ περιλαμβάνουν τη γέννηση πρόωρα, τον εγκεφαλικό τραυματισμό και κάπνισμα, τη χρήση αλκοόλ ή την υπερβολική πίεση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

ΔΕΠΥ: Tα παιδιά κατά την σχολική ηλικία

Οι εκπαιδευτικοί και το προσωπικό του σχολείου μπορούν να παρέχουν στους γονείς και τους γιατρούς πληροφορίες για να βοηθήσουν στην αξιολόγηση της συμπεριφοράς και των μαθησιακών προβλημάτων και μπορούν να βοηθήσουν στην εκπαίδευση συμπεριφοράς. Ωστόσο, το προσωπικό του σχολείου δεν μπορεί να διαγνώσει ΔΕΠΥ, να λάβει αποφάσεις σχετικά με τη θεραπεία ή να απαιτήσει από έναν μαθητή να πάρει φάρμακα για να παρακολουθήσει το σχολείο. Μόνο οι γονείς και οι κηδεμόνες μπορούν να λάβουν αυτές τις αποφάσεις με τον γιατρό του παιδιού.

ΔΕΠΥ και ενήλικες

Πολλοί ενήλικες με ΔΕΠΥ δεν συνειδητοποιούν ότι έχουν τη διαταραχή. Μια περιεκτική αξιολόγηση περιλαμβάνει συνήθως μια ανασκόπηση των παλιών και τρεχόντων συμπτωμάτων, ιατρικές εξετάσεις, ιστορικό και χρήση κλιμάκων ή λιστών ελέγχου για ενήλικες. Οι ενήλικες με ΔΕΠΥ αντιμετωπίζονται με φάρμακα, ψυχοθεραπεία ή συνδυασμό. Στρατηγικές διαχείρισης συμπεριφοράς, όπως τρόποι ελαχιστοποίησης των περισπασμών και αύξησης της δομής και της οργάνωσης, καθώς και η συμμετοχή άμεσων μελών της οικογένειας μπορούν επίσης να είναι χρήσιμες.

Οι πόνοι στην πλάτη συνδέονται συνήθως με κακή στάση στο χώρο εργασίας ή στην τάξη. Αλλά  υπάρχουν πέντε άλλοι λόγοι που θα μπορούσαν να εξηγήσουν από πού προέρχεται ο πόνος.  Σύμφωνα με την ιστοσελίδα  Medical Daily.

1. Φοράτε πολύ συχνά ψηλά τακούνια

Τα ψηλά τακούνια, πρέπει να φοριούνται σπάνια, για να αποφύγετε τον πόνο στην πλάτη και  άλλα σημεία του σώματος όπως στον Αχιλλοτένοντα, τα γόνατα, τα ισχία κτλ.

Ο κίνδυνος τραυματισμού αυξάνεται επίσης εάν είστε υπέρβαροι, δεν φοράτε το σωστό μέγεθος ή έχετε επιλέξει έναν τύπο τακουνιού που μπορεί να κάνει το περπάτημα σας πιο δύσκολο.

2. Το στρώμα σας μπορεί να μην είναι αρκετά υποστηρικτικό

Εάν το στρώμα σας είναι πολύ φθαρμένο ή δεν είναι αρκετά σταθερό, είναι πιθανό να προσθέσει πίεση στο σώμα σας όταν πρέπει να ξεκουράζεται τη νύχτα. Η ευθυγράμμιση του σώματός σας θα πρέπει να υποστηρίζεται σε ουδέτερη θέση, κάτι που δεν μπορεί να συμβεί εάν η επιφάνεια στην οποία κοιμάστε είναι πολύ μαλακή ή πολύ σκληρή.

“Εάν ξυπνήσετε το πρωί και έχετε πόνο στην πλάτη, τον οποίο μπορείτε εάν  τεντωθείτε να το ξεφορτωθείτε σε 15 ή 30 λεπτά, αυτό σημαίνει ότι στρώμα σας είναι ακατάλληλο  για εσάς”, δήλωσε ο Δρ Michael Breus, ένας Ειδικός Γιατρός του Ύπνου στο WebMD.

3. Έχετε έναν τραυματισμό από το  σήκωμα βάρους

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να ξεχάσουν και  να θεωρήσουν ότι ο πόνος στην πλάτη τους είναι αποτέλεσμα της υπερβολικής προσπάθειας στο γυμναστήριο ή της προσπάθειας να μετακινήσουν κάτι πολύ βαρύ. Δεν είναι ασυνήθιστο, γι ‘αυτό οι ειδικοί τονίζουν τη σημασία του τεντώματος και της προθέρμανσης πριν από τις δραστηριότητες. Μέχρι να επουλωθεί ο τραυματισμός, πρέπει να αποφύγετε να κάνετε κάτι που μπορεί να επιδεινώσει τον πόνο στην πλάτη σας.

4. Μπορεί  να εμφανίζετε συμπτώματα ρευματοειδούς αρθρίτιδας

Η αλλαγή του στρώματος δεν βοήθησε στον πόνο που νιώθεις μετά το ξύπνημα; Εάν ο πόνος διαρκεί περίπου 30 λεπτά το πρωί και στη συνέχεια εξαφανιστεί, μπορεί να προκληθεί από φλεγμονή που σχετίζεται με την αρθρίτιδα.

“Με την αρθρίτιδα, ο πόνος τείνει να βελτιωθεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά στη συνέχεια το βράδυ αισθάνεται λίγο χειρότερα”, δήλωσε ο Dr. Prakash Jayabalan from the Rehabilitation Institute of Chicago.

Το κάτω μέρος της πλάτης, τα ισχία και η σπονδυλική στήλη είναι από τις πιο κοινές περιοχές που επηρεάζονται από την οστεοαρθρίτιδα, η οποία τείνει να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια και μετά τη μέση ηλικία.

5. Το κάπνισμα

Όσο περίεργο και αν σας φαίνεται, το κάπνισμα αυξάνει τις πιθανότητες του χρόνιου πόνου της πλάτης. Ο καπνός μπορεί να επηρεάσει τη ροή του αίματος και την παροχή οξυγόνου σε διάφορα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένης της σπονδυλικής στήλης. Οι ερευνητές πιστεύουν επίσης ότι το κάπνισμα θα μπορούσε δυνητικά να αυξήσει την ευαισθησία στον πόνο και να επιβραδύνει την επούλωση, γεγονός που μπορεί να κάνει τις προϋπάρχουσες καταστάσεις όπως η ινομυαλγία ακόμη πιο εμφανείς.

Κολικοί, λιθιάσεις, ουρολοιμώξεις, μυκητιάσεις. Ουρολογικά προβλήματα που είναι πολύ συνηθισμένα το καλοκαίρι, με τη συχνότητά τους να αυξάνεται έως και κατά 30%. Αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω της αλλαγής της θερμοκρασίας και της αύξησης των δραστηριοτήτων έξω από το σπίτι. Η αυξημένη θερμοκρασία προκαλεί εφίδρωση, με αποτέλεσμα από τη μία την αφυδάτωση και από την άλλη, την υγρασία στις περιοχές του σώματος που ιδρώνουν, εξηγεί ο κ. Βασίλειος Αργυρόπουλος, Ουρολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής A ουρολογικής Κλινικής Metropolitan General. Ας πάρουμε όμως τις παθήσεις αυτές μία, μία ξεχωριστά:

Μυκητιάσεις

Η μυκητίαση εκφράζεται στους άνδρες συνήθως υπό μορφή βαλανίτιδας και στις γυναίκες ως κολπίτιδα. Οφείλονται στην παρουσία υγρασίας στην ουρογεννητική περιοχή από βρεγμένα μαγιό που δεν αλλάζονται στο σωστό χρόνο, ή από ιδρώτα λόγω της ζέστης. Ο μύκητας αναπτύσσεται σε περιβάλλον υγρασίας. Τα όργανα που νοσούν παρουσιάζουν ερυθρότητα και κνησμό (φαγούρα), συχνά συνοδευόμενα από δύσοσμα υγρά. Η θεραπεία έγκειται στη χρήση αντιμυκητιασικών αλοιφών, κολπικών υπόθετων ή σε κάποιες περιπτώσεις, σε αγωγή από το στόμα.

Ουρολοιμώξεις 

Το καλοκαίρι είναι συχνότερες στις γυναίκες με τη μορφή της κυστίτιδας. Πρόκειται για την πιο απλή μορφή ουρολοίμωξης που αφορά μόνο το κατώτερο ουροποιητικό (ουρήθρα και ουροδόχο κύστη). Τυπικά δεν συνοδεύεται από πυρετό, είναι όμως άκρως ενοχλητική, καθώς εκφράζεται με μία πλούσια συμπτωματολογία, που περιλαμβάνει καύσο κατά την ούρηση, τσούξιμο, αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά (προκυστικά), ενοχλητική συχνουρία και σε κάποιες περιπτώσεις αίμα στα ούρα. Τα συνήθη αίτια που την προκαλούν, είναι η ανεπαρκής πρόσληψη – αναπλήρωση των υγρών, η παραμονή στην παραλία με βρεγμένο μαγιό, η πλημμελής τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής και κυρίως η μεγάλη αναβολή της ούρησης. Η αντιμετώπιση μιας τέτοιας κατάστασης γίνεται με την χορήγηση της κατάλληλης αντιβίωσης από τον ουρολόγο. ‘Όμως πρωταρχικής σημασίας είναι η πρόληψη, με την τήρηση από μέρους της γυναίκας μιας σειράς βασικών κανόνων, όπως: επαρκής ενυδάτωση, όχι αναβολή της ούρησης, συχνή αλλαγή των βρεγμένων μαγιό, σωστό σκούπισμα της ευαίσθητης περιοχής και τήρηση όλων των μέτρων ατομικής καθαριότητας, καθώς και ούρηση μετά την επαφή.

Λιθίαση του ουροποιητικού 

Ο σχηματισμός λίθων στο ουροποιητικό σύστημα είναι μία διαδικασία πολύπλοκη στην οποία συμμετέχουν πολλοί παράγοντες, όμως είναι πλέον τεκμηριωμένο ότι το ζεστό κλίμα την ευνοεί ιδιαίτερα. Όταν κάνει ζέστη, ο οργανισμός προσπαθεί να ρυθμίσει την εσωτερική θερμοκρασία του διεγείροντας την παραγωγή και αποβολή του ιδρώτα. Αν αυτό δεν συνοδευτεί από αντίστοιχη αύξηση στην πρόσληψη υγρών, ώστε να αναπληρωθούν όσα χάνονται, το επακόλουθο είναι η αφυδάτωση.

Ο οργανισμός αντιδρά στην ανίχνευση της αφυδάτωσης ελαττώνοντας την ποσότητα των ούρων που παράγει, ώστε να περιοριστούν οι απώλειες. Τα ούρα έτσι, γίνονται πιο πυκνά και περιέχουν περισσότερα μεταλλικά ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, ουρικό οξύ, οξαλικό οξύ) απ’ όσα μπορεί το υγρό στοιχείο τους να διαλύσει, με συνέπεια να αυξάνεται ο κίνδυνος δημιουργίας κρυστάλλων. Οι κρύσταλλοι ευνοούν την ανάπτυξη νεφρολιθίασης (πέτρας στα νεφρά). Επειδή εξάλλου τα (λιγοστά) ούρα παραμένουν επί περισσότερες ώρες στην ουροδόχο κύστη, έως ότου δημιουργηθεί η ανάγκη για κένωση, δίνεται η ευκαιρία στα βακτήρια που υπάρχουν σε αυτήν να πολλαπλασιαστούν (άλλη μία αιτία ουρολοίμωξης), τονίζει ο κ. Αργυρόπουλος.

Οι πέτρες στα νεφρά μπορεί να προκαλέσουν ποικίλες επιπτώσεις στην υγεία όπως αίμα στα ούρα, νεφρικό άλγος, σοβαρή νεφρική λοίμωξη (πυελονεφρίτιδα), ακόμη και νεφρική ανεπάρκεια σε ακραίες περιπτώσεις τεράστιων και παραμελημένων λίθων. Οξεία κατάσταση, την οποία συναντούμε συχνά το καλοκαίρι, είναι η μετακίνηση μικρών λίθων από τους νεφρούς στους ουρητήρες (τα σωληνάκια που συνδέουν τα νεφρά με την ουροδόχο κύστη) και ο επακόλουθος νεφρικός κολικός. Πρόκειται για οξύ νεφρικό πόνο, με εξάρσεις και υφέσεις, ο οποίος τυπικά δεν έχει ανταλγική θέση (θέση ανακούφισης) και συνήθως αρχικά αντιμετωπίζεται με σπασμολυτικά-αναλγητικά φάρμακα (είτε από το στόμα, είτε σε ενέσιμη μορφή). Φυσικά, μετά από ένα επεισόδιο νεφρικού κολικού, απαιτείται πάντα η εκτίμηση από ειδικό ουρολόγο, γιατί υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να απαιτείται κάποιου είδους χειρουργική ή άλλη «παρεμβατική» λύση (π.χ. εξωσωματική λιθοτριψία).

Τι κάνουμε όμως για να μειώσουμε την πιθανότητα να μας συμβεί νεφρικός κολικός και να «μπλέξουμε» με νεφρολιθίαση;

Ακολουθούμε όσο πιστά μπορούμε τα παρακάτω: Ενυδατωνόμαστε καλά, καταναλώνουμε όσο μπορούμε λιγότερο αλάτι και ζωικές πρωτεΐνες (κόκκινο κρέας), κινούμαστε όσο μπορούμε και καταναλώνουμε φρούτα (ειδικά εσπεριδοειδή) και λαχανικά, καταλήγει ο κ. Αργυρόπουλος.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει:

 

Εν όψει των καλοκαιρινών διακοπών ο ΟΣΑ έχει εκδώσει τον Δεκάλογο του καλοκαιριού

1. Λογω  Covid-19 προμηθευτείτε οδοντόβουρτσες  με ειδική προστατευτική θήκη και πλένετε  απαραιτήτως τα χέρια σας πριν και μετά το βούρτσισμα των δοντιών
2. Μην ξεχνάτε να έχετε πάντα στις αποσκευές σας την οδοντόβουρτσα σας
3. Πριν ξεκινήσετε τις διακοπές επισκεφτείτε  προληπτικά τον  Οδοντίατρο σας Περιορίστε την κατανάλωση σακχαρούχων αεριούχων  ποτών και αυξήστε την λήψη φυσικών χυμών ή γαλακτοκομικών προϊόντων
4. Προσοχή στα ατομικά και ομαδικά παιχνίδια τις εξερευνήσεις και τις αναρριχήσεις σε δένδρα και βράχους . Συχνά καταλήγουν σε σπασίματα και απώλεια των μπροστινών δοντιών
5. Προσοχή στις καταδύσεις  από βράχους προκυμαίες ή σκάφη . Κακή εκτίμηση του βάθους της θάλασσας μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς στο κεφάλι , στο πρόσωπο και στα δόντια
6. Εάν εξαιτίας κάποιου ατυχήματος τα δόντια φύγουν από τη θέση τους διατηρείστε την ψυχραιμία σας. Επαναφέρετε τα στην αρχική θέση και επισκεφθείτε το πλησιέστερο οδοντιατρείο Εάν έχουν  φύγει από το στόμα  φυλάξτε τα σε φυσιολογ9ικό,ροό , γάλα ή σάλιο και επισκεφθείτε  επειγόντως  οδοντίατρο .
7. Περιορίστε την κατανάλωση σοκολατών , καραμελών , παγωτών και διαφόρων γλυκαντικών ουσιών σε τυποποιημένη μορφή  (καραμέλες, τσίχλες κλπ)
8. Τρώτε άφθονες  ποσότητες από φρούτα και λαχανικά.
9. Βουρτσίζετε τα δόντια  σας δύο φορές την ημέρα απαραιτήτως
10. Μετά το τέλος των διακοπών επισκεφθείτε τον οδοντίατρο σας για την εξέταση και οριστική αποκατάσταση των προβλημάτων.
11. Οι πολίτες μπορούν να ενημερώνονται για τους Οδοντιάτρους οι οποίοι  θα εξυπηρετούν επείγοντα περιστατικά  και θα συνεχίσουν να εργάζονται το μήνα  Αύγουστο στο λεκανοπέδιο της Αττικής, στο τηλέφωνο του Συλλόγου  2103821109 τις εργάσιμες ημέρες και ώρες ή μέσω του site του ΟΣΑ www.osanet.gr

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη αύξηση των κρουσμάτων κορωνοϊού τα τελευταία εικοσιτετράωρα σε όλη τη χώρα και ειδικά στο Νόμο Αττικής.

Ο ΙΣΑ καλεί τους πολίτες να αναλάβουν την ευθύνη τόσο για την ατομική τους υγεία, όσο και για την ασφάλεια της κοινωνίας, και να συστρατευτούν με υπευθυνότητα στη μάχη ενάντια στον κοινό εχθρό.

Απευθύνει έκκληση, ειδικά στα άτομα νεαρής ηλικίας, να τηρούν με σχολαστικότητα τα μέτρα προφύλαξης καθώς είναι και αυτοί ευάλωτοι στην λοίμωξη και εμφανίζουν σε μεγάλη συχνότητα σοβαρές επιπλοκές.

Σχολιάζοντας το θέμα, ο Πρόεδρος του ΙΣΑ Γ. Πατούλης τονίζει τα εξής:

«Η επιδημιολογική εικόνα που παρουσιάζει η χώρα μας και ειδικά η Αττική χτυπά καμπανάκι κινδύνου. Είναι προφανές ότι κινδυνεύουμε το επόμενο χρονικό διάστημα να βρεθούμε στο μάτι του κυκλώνα. Δεν επιτρέπεται καμία χαλάρωση, ειδικά στις διακοπές, που ερχόμαστε σε επαφή με πολύ κόσμο. 

Τονίζουμε ότι οι επαγγελματίες όλων των κλάδων οφείλουν να τηρούν σχολαστικά τις οδηγίες πρόληψης της διασποράς του κορωνοϊού, που έχει θεσπίσει η πολιτεία. Ο εχθρός μας απειλεί περισσότερο από ποτέ. Οφείλουμε να δείξουμε υπευθυνότητα και ομοψυχία, για να βγούμε νικητές κι από αυτή τη δύσκολη μάχη, όπως το πετύχαμε το προηγούμενο διάστημα. Θέλουμε ασφάλεια στις διακοπές, στις επαγγελματικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητες σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας τόσο για τους πολίτες της χώρας μας, όσο και για τους επισκέπτες».

Ο ΙΣΑ τονίζει για άλλη μια φορά την ανάγκη να τηρούνται σχολαστικά τα μέτρα προστασίας που συνιστούν οι ειδικοί.

Ειδικότερα:

• Αποφεύγουμε τον συγχρωτισμό. Κρατάμε απόσταση 2 τουλάχιστον μέτρων από τους άλλους σε όλους τους χώρους.
• Πλένουμε τα χέρια μας τακτικά και σχολαστικά με σαπούνι και νερό ή με αλκοολούχο διάλυμα και αποφεύγουμε την επαφή των χεριών με το πρόσωπο (μάτια, μύτη, στόμα).
• Χρησιμοποιούμε μάσκα σε όλους τους κλειστούς χώρους και στους ανοιχτούς σύμφωνα με τις οδηγίες των ειδικών.
• Απολυμαίνουμε τις επιφάνειες με τις οποίες ερχόμαστε σε επαφή στην παραλία και σε άλλους δημόσιους χώρους (π.χ. ξαπλώστρες κ.τ.λ.)
• Απολυμαίνουμε τα χέρια μας, όταν ακουμπάμε αντικείμενα ευρείας χρήσης (πρίζες χερούλια ΑΤΜ κ.τ.λ.)
• Καλύπτουμε τον βήχα ή το φτέρνισμα με χαρτομάντιλο, το οποίο απορρίπτουμε άμεσα στα απορρίμματα. Αν αυτό δεν είναι διαθέσιμο, καλύπτουμε την περιοχή με το εσωτερικό του αγκώνα.
• Εάν εμφανίσουμε συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού (βήχας, καταρροή, πυρετός πονόλαιμος κ.τ.λ. ) παραμένουμε στο σπίτι σε απομόνωση και επικοινωνούμε άμεσα με το γιατρό.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

Η επιστημονική κατανόηση για τον COVID-19 έχει εξελιχθεί δραματικά τους τελευταίους μήνες. Σε ένα άρθρο της 29ης Ιουλίου 2020 στο Elemental, που δημοσιεύθηκε στις ιστοσελίδες του Harvard news, καταγράφονται οι τρέχουσες γνώσεις σχετικά με το πώς εξαπλώνεται ο ιός, τον καλύτερο τρόπο καταπολέμησης της μετάδοσης και τον τρόπο αντιμετώπισης του COVID-19 από τους  Harvard T.H. Chan εμπειρογνώμονες Yonatan Grad, Melvin J. και Geraldine L. Glimcher (Επίκουρη Καθηγήτρια Ανοσολογίας και Μολυσματικών Ασθενειών και μέλος του Κέντρου για τη Δυναμική των Μεταδοτικών Ασθενειών -CCDD), William Hanage, (Αναπληρωτής καθηγητής επιδημιολογίας και μέλος του διδακτικού προσωπικού CCDD), και Barry Bloom, Joan L. και Julius H. Jacobson, Καθηγητές Δημόσιας Υγείας. Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Μαρία Γαβριατοπούλου, Ιωάννης Ντάνασηςκαι Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), συνοψίζουν εννέα σημεία για την COVID-19 που αναφέρουν οι εμπειρογνώμονες.

1. Ο νεός κορωνοϊός SARS–CoV-2 μπορεί να μεταφέρεται με αερόλυμα εκτός από με μεγάλα σταγονίδια.Μικροσκοπικά ιικά σωματίδια μπορούν να παραμείνουν στον αέρα και να μολύνουν τους ανθρώπους και σε απόσταση μεγαλύτερη πέρα από 1,5 μέτρο.
2. Οι μάσκες προσώπου είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο της πανδημίας. Στο άρθρο αυτό εκφράστηκε ανησυχία για αξιωματούχους των ΗΠΑ που αγνόησαν τα επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τη σημασία των μασκών γύρω από τη σημασία των μασκών και των άλλων μέτρων προστασίας.
3. Η Covid-19 επηρεάζει ολόκληρο το σώμα, όχι μόνο τους πνεύμονες. Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτή η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει αιματολογικές διαταραχές, απώλεια της όσφρησης, προσβολή του εγκεφάλου, σοβαρές αντιδράσεις του ανοσοποιητικού συστήματος, θρομβώσεις, έμφραγμα του μυοκαρδίου και άλλες ανεπάρκειες οργάνων.
4. Οι νεότεροι ενήλικες και τα παιδιά μπορούν επίσης να αρρωστήσουν σοβαρά ή και να πεθάνουν από την COVID-19. Καμία ηλικιακή ομάδα δεν μένει χωρίς κίνδυνο
5. Ο ιός δεν είναι εποχιακός. Η αύξηση των κρουσμάτων σε ορισμένα κράτη τον Ιούνιο και τον Ιούλιο παρέχει αρκετά στοιχεία ότι οι αυξημένες θερμοκρασίες δεν έχουν σημαντική επίδραση στη μετάδοση του ιού.
6. Η νόσηση από Covid-19 είναι πιο θανατηφόρα από τη γρίπη. Αυτός ο ιός είναι περίπου πέντε φορές πιο επικίνδυνος από τον ιό της γρίπης.
7. Ο ιός δεν θα εξαφανιστεί. Η έλλειψη ενός εθνικού σχεδίου (και αντίστοιχα ενός διεθνούς σχεδίου) για την καταπολέμηση του ιού, καθώς και πολιτικές που αγνόησαν την επιστήμη, έχουν οδηγήσει τις ΗΠΑ να έχει μεγαλύτερο αριθμό θανάτων  από οποιαδήποτε άλλη επιδημία μολυσματικών ασθενειών, μετά από την πανδημία γρίπης 1918-19.
8. Οι άνθρωποι μεταδίδουν τον ιό χωρίς να το συνειδητοποιούν. Οι άνθρωποι που είναι ασυμπτωματικοί ή που έχουν ήπια συμπτώματα, μπορούν παρόλα αυτά να αποτελέσουν νέες εστίες μόλυνσης.
9. Ένα εμβόλιο είναι σχεδόν σίγουρο. Οι συγγραφείς του άρθρου θεωρούν ότι τελικά θα έχουμε ένα αποτελεσματιό εμβόλιο. Και πιθανώς θα αναπτυχθούν περισσότερα από ένα εμβόλια με καλή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει:

 

 

Η εποχή που ήθελε τα μαυρισμένα κορμιά να είναι της μόδας, είτε με φυσικό είτε με τεχνητό τρόπο, έχει παρέλθει. Προτεραιότητα τώρα είναι η υγεία του δέρματος, όχι μόνο από όσους έχουν δερματικές παθήσεις αλλά από το σύνολο του πληθυσμού. Tα περισσότερα άτομα με δερματικά προβλήματα προβληματίζονται σχετικά με την επιλογή του κατάλληλου αντηλιακού και δικαίως, αφού οι ανάγκες τους είναι διαφορετικές και τα διαθέσιμα προϊόντα ποικίλα.

Όπως μας εξηγεί ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος δρ Χρήστος Στάμου, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και ένα αντηλιακό που ταιριάζει στον έναν, δεν καλύπτει τον άλλον. Πόσο μάλλον για τα άτομα που υποφέρουν από συγκεκριμένες δερματικές παθήσεις. Αυτά χρειάζονται καθοδήγηση, προκειμένου να επιλέξουν το αντηλιακό που θα αποτρέψει περαιτέρω βλάβη ή επιδείνωση των συμπτωμάτων τους.

Μεταξύ των πιο συνηθισμένων παθήσεων του δέρματος που χρειάζονται ιδιαίτερη προστασία στον ήλιο είναι η ακμή, η φωτοευαισθησία, ο λύκος, η λεύκη και η ψωρίαση.

Πιο συγκεκριμένα, για τους πάσχοντες από ακμή η έκθεση στον ήλιο είναι συνήθως ευεργετική όταν δεν είναι υπερβολική. Υπάρχει όμως και ένα ποσοστό ανθρώπων που παραπονιούνται για επιδείνωση των συμπτωμάτων τους. Οι αιτίες είναι πολλές. Για παράδειγμα, έχουν ενοχοποιηθεί ορισμένες χημικές ουσίες που περιέχονται σε κάποια αντηλιακά και προϊόντα περιποίησης του δέρματος. Όταν η χρήση τους προηγείται της έκθεσης στον ήλιο μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ενός είδους ακμής που ονομάζεται θερινή ακμή (Acne Aestivalis). Επίσης, ο ήλιος στεγνώνει το δέρμα και οι σμηγματογόνοι αδένες υπερπαράγουν σμήγμα, βασικό αίτιο εμφάνισης της πάθησης. Η ξηρότητα παρεμποδίζει τη φυσική διαδικασία με την οποία αποβάλλονται τα νεκρά κύτταρα, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται φαγέσωρες (λευκά στίγματα). Τέλος, άτομα με ακμή ή ουλές ακμής είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε υπερχρωματισμό, που προκαλείται από την υπερβολική και χωρίς την κατάλληλη προστασία έκθεση στον ήλιο. Γι’ αυτό η επιλογή του ενδεδειγμένου αντηλιακού είναι απολύτως απαραίτητη. «Στο εμπόριο κυκλοφορούν προϊόντα ειδικά σχεδιασμένα για τα δέρματα με ακμή που δεν φράζουν τους πόρους και δεν επιδεινώνουν το πρόβλημα, διότι έχουν ρυθμιστικούς παράγοντες λιπαρότητας/σμήγματος. Έχουν την ένδειξη μη φαγεσωρογόνα  (non-comedogenic) και η υφή τους είναι ελαφριά ή έχουν τη μορφή τζελ. Παρέχουν υψηλή προστασία, η οποία είναι απαραίτητη σε όλους τους τύπους δέρματος και ιδιαίτερα σε όσους ακολουθούν θεραπείες κατά της ακμής», σημειώνει ο δρ Στάμου.

Υψηλό είναι και το ποσοστό των ατόμων που αναπτύσσουν φωτοευαισθησία όταν εκτίθενται στον ήλιο, μια κατάσταση που απαιτεί μεγάλη προσοχή, διότι μπορεί να προκαλέσει  σε μόνιμη δερματική βλάβη και καρκίνο του δέρματος ακόμα και όταν η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία είναι περιορισμένη. Υψηλότερο κίνδυνο διατρέχουν όσοι λαμβάνουν συγκεκριμένα φάρμακα (π.χ. αντιβιοτικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και φαινοθειαζίνες), έχουν κάποια αυτοάνοση πάθηση (π.χ. λύκο) ή χρησιμοποιούν προϊόντα που περιέχουν γνωστά για την αλληλεπίδρασή τους με τον ήλιο συστατικά (π.χ. ρετινόλες, γλυκολικό οξύ ή υπεροξείδιο του βενζολίου).

Σοβαρό πρόβλημα φωτοευαισθησίας αντιμετωπίζουν όσοι υποφέρουν από λύκο, με το ποσοστό να είναι σημαντικό, αφού περίπου τα δύο τρίτα ασθενών είναι ευαίσθητα στο φυσικό και τεχνητό υπεριώδες φως. Πολλοί βιώνουν επιδείνωση των συμπτωμάτων του λύκου όταν τους “βλέπει” ο ήλιος (π.χ. πυρετός, πόνος στις αρθρώσεις ή ακόμη και φλεγμονή οργάνων). Εμφανίζουν επίσης δερματικό εξάνθημα στη μύτη και τα μάγουλα. Οι οδηγίες προστασίας για τους συγκεκριμένους ασθενείς είναι πολύ αυστηρές και η αποφυγή του ήλιου επιβάλλεται με κάθε μέσο. Όταν αυτό δεν είναι εφικτό για πρακτικούς λόγους (π.χ. μετακινήσεις), θα πρέπει «όπως όλοι οι άνθρωποι που έχουν δερματικά προβλήματα και όσοι έχουν φωτοτοξικές ή φωτοαλλεργικές αντιδράσεις να ελαχιστοποιούν τον χρόνο έκθεσής τους στον ήλιο. Να παραμένουν όσο περισσότερο μπορούν στη σκιά, να φορούν πλατύγυρο καπέλο και να καλύπτουν όλο το δέρμα τους με ελαφρά και δροσερά ρούχα. Να χρησιμοποιούν αντηλιακό ευρέος φάσματος με SPF τουλάχιστον 30 σε όλο το εκτεθειμένο δέρμα. Όταν βρίσκονται στον ήλιο και ιδιαίτερα στη θάλασσα οι επαλείψεις να είναι συχνές με παχύ στρώμα αντηλιακού. Να επισκέπτονται τον δερματολόγο τους τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο για έλεγχο και ενημέρωση των φαρμάκων που λαμβάνουν, τα οποία μπορεί να αυξάνουν τον κίνδυνο ή την ένταση της φωτοευαισθησίας. Καλό είναι να ελέγχουν και τα επίπεδα της βιταμίνης D στον οργανισμό τους», συμβουλεύει ο δρ Στάμου.

Οι ίδιες οδηγίες ισχύουν και για τα άτομα που πάσχουν από λεύκη, μια ασθένεια που η χρωστική των κυττάρων του δέρματος, τα μελανοκύτταρα, καταστρέφονται σε ορισμένα σημεία του σώματος σχηματίζοντας λευκότερες κηλίδες. Αν και οι ακτίνες UV αποτελούν τρόπο θεραπείας, υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται βάσει των οδηγιών του δερματολόγου, είναι σημαντικό ο χρόνος παραμονής τους στον ήλιο να αυξάνεται σταδιακά, έως ότου οι αποχρωματισμένες επιφάνειες εμφανίσουν ένα ροζ χρώμα. Η παρατεταμένη έκθεση απαγορεύεται. Διαφορετικά, τα ηλιακά εγκαύματα που ενδεχομένως προκύψουν μπορούν να επιδεινώσουν τη λεύκη και να αυξήσουν τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος μακροπρόθεσμα. Γι’ αυτό οι πάσχοντες και ειδικά εκείνοι που έχουν ανοιχτόχρωμο δέρμα πρέπει να χρησιμοποιούν ανελλιπώς αντηλιακό που να περιέχει τουλάχιστον 5% οξείδιο του ψευδαργύρου, για να προστατεύουν το δέρμα τους από τα εγκαύματα και τις μακροχρόνιες βλάβες.

Τα άτομα με ψωρίαση συχνά παρατηρούν ότι τα συμπτώματά τους βελτιώνονται το καλοκαίρι, μόνο, όμως όταν λαμβάνονται οι απαραίτητες προφυλάξεις. Όπως μας εξηγεί ο δρ Χρήστος Στάμου, οι ακτίνες UV έχουν ανοσοκατασταλτικά αποτελέσματα, με τις ακτίνες UVB να επιβραδύνουν την ταχεία ανάπτυξη των δερματοκυττάρων. Και σε αυτήν την πάθηση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η έκθεση στον ήλιο να γίνεται σταδιακά, προκειμένου να αποφευχθούν βλάβες που ενδεχομένως να προκαλέσουν φλεγμονή. Τα αντηλιακά που περιέχουν οξείδιο του ψευδαργύρου ή διοξείδιο του τιτανίου (φυσικά φίλτρα) θεωρούνται ασφαλή και αποτελεσματικά και είναι λιγότερο πιθανό να ερεθίσουν το δέρμα. Ακόμα κι αν δεν περιέχουν αυτά τα συστατικά, οι ασθενείς με ψωρίαση θα πρέπει να επιλέγουν αντηλιακά που να παρέχουν προστασία ευρέος φάσματος και να έχουν δείκτη προστασίας (SPF) 30 ή υψηλότερο. Θα πρέπει να είναι αδιάβροχα και να προορίζονται για ευαίσθητα δέρματα ή να έχουν τη σήμανση «υποαλλεργικό».

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

Ο χειρουργός-οφθαλμίατρος Δρ. Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης (NYU Medical School), εξηγεί ποια προβλήματα στα μάτια είναι συχνά το καλοκαίρι και πως μπορούμε να προστατευθούμε.

Τραυματισμοί στον κερατοειδή. Οι αμυχές και οι εκδορές στον κερατοειδή χιτώνα των ματιών είναι η πιο συχνή μορφή τραυματισμού στα μάτια. Παρατηρούνται συχνά στη διάρκεια της άθλησης, με την κολύμβηση και τα θαλάσσια σπορ να είναι τα δεύτερα πιο επικίνδυνα αθλήματα (μετά την καλαθοσφαίριση), σύμφωνα με έρευνα του οργανισμού Prevent Blindness America.

Οι τραυματισμοί του κερατοειδούς μπορεί να προκληθούν σε θάλασσα και πισίνα, από άμεση επαφή με ένα αμβλύ αντικείμενο ή με τον παρακείμενο κολυμβητή, από μικρά επιπλέοντα σωματίδια, από την άμμο, ακόμα και εξαιτίας αυτοτραυματισμού με το νύχι λόγω απότομης κίνησης στο νερό. Ο κίνδυνος είναι ακόμα μεγαλύτερος όταν κάποιος βάζει το κεφάλι του στο νερό με ανοικτά μάτια, οπότε τα εκθέτει στους κόκκους της άμμου και σε οτιδήποτε επιπλέει δίπλα του.

Εγκαύματα στον κερατοειδή. Η υπερβολική έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία του ηλίου δεν απειλεί μόνο το δέρμα, αλλά και τους κερατοειδείς χιτώνες των ματιών. Το ηλιακό έγκαυμα του κερατοειδούς λέγεται φωτοκερατίτιδα. Προκαλεί κοκκίνισμα στα μάτια και αίσθηση ότι στο εσωτερικό τους έχει μπει ξένο σώμα ή κόκκοι άμμου. Οι πάσχοντες έχουν επίσης μεγάλη ευαισθησία στο φως και δακρύζουν πάρα πολύ, ενώ συχνά νιώθουν ανυπόφορο πόνο. Τα συμπτώματα αυτά, που συνήθως εκδηλώνονται ξαφνικά, πρέπει να αξιολογούνται αμέσως από έναν οφθαλμίατρο.

Ξηροφθαλμία. Η ξηροφθαλμία είναι πολύ συχνή και μπορεί να εκδηλωθεί όλο το χρόνο. Στη διάρκεια του καλοκαιριού, όμως, τα κρούσματά της συχνά είναι αυξημένα. Οι υψηλές θερμοκρασίες στους υπαίθριους χώρους σε συνδυασμό με τους ανεμιστήρες και τα κλιματιστικά στους εσωτερικούς μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξή της.

Ξηροφθαλμία μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε όσους εκθέτουν συνεχώς τα μάτια τους στο χλωριωμένο νερό της πισίνας. Το χλώριο και τα άλλα χημικά που χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό του νερού απομακρύνουν τη στοιβάδα των δακρύων, που φυσιολογικά επιστρώνει την επιφάνεια των ματιών για να τα διατηρεί υγρά. Όταν αυτό συμβαίνει κατ’ επανάληψη, μπορεί να εκδηλωθεί ξηροφθαλμία.

Η ξηροφθαλμία εκδηλώνεται με ενοχλήσεις στα μάτια (σαν να υπάρχει σκουπιδάκι), έντονο κοκκίνισμα και θόλωμα της όρασης.

Λοιμώξεις. Οι λοιμώξεις των ματιών μπορεί να εκδηλωθούν οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, αλλά ορισμένες καλοκαιρινές δραστηριότητες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο. Η ξηροφθαλμία λόγω της έκθεσης στο χλωριωμένο νερό της πισίνας, π.χ., καθιστά τα μάτια ευάλωτα στην ανάπτυξη επιπεφυκίτιδας. Πρόβλημα αποτελούν επίσης τα μικρόβια και οι άλλοι παθογόνοι μικροοργανισμοί που αναπτύσσονται στο θαλασσινό και στο γλυκό νερό.

Η πιο σοβαρή απειλή όμως είναι η έκθεση των ματιών σε νερό μολυσμένο με ακανθαμοιβάδα, ένα πρωτόζωο που μπορεί να υπάρχει στην άλγη που συσσωρεύεται στο στάσιμο νερό (π.χ. ποτάμια, λίμνες, δεξαμενές εξοχικών κατοικιών). Αν η ακανθαμοιβάδα εμφυτευτεί στον κερατοειδή, μπορεί να του προκαλέσει εκτεταμένες βλάβες. Στις ακραίες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί μεταμόσχευση κερατοειδούς ή και να απειληθεί η ζωή, αν τα σπόρια της ακανθαμοιβάδας εισέλθουν στο νευρικό σύστημα.

Κόπωση και ερεθισμοί. Το καλοκαίρι συνήθως αλλάζουμε το πρόγραμμά μας και, ειδικά στις διακοπές, ξενυχτάμε περισσότερο και συμμετέχουμε σε περισσότερες κοινωνικές δραστηριότητες. Οι αλλαγές αυτές όμως μπορεί να προκαλέσουν κόπωση και ερεθισμό στα μάτια.

Τα μάτια μπορεί επίσης να ερεθίσει το κολύμπι σε πισίνες με χλωριωμένο νερό (το pH του χλωριωμένου νερού πρέπει να είναι συγκεκριμένο για να εξουδετερώνει τα μικρόβια, αλλά μπορεί να είναι πολύ χαμηλό για τα μάτια).

Τι να κάνετε 

Για να προστατεύσετε τα μάτια σας από τους κινδύνους, ο Δρ. Κανελλόπουλος συνιστά τα εξής:

* Να κολυμπάτε και να κάνετε βουτιές στο νερό φορώντας πάντοτε κατάλληλα γυαλιά κολύμβησης.

* Όταν βγαίνετε από το νερό, να ξεπλένετε αμέσως το πρόσωπό σας με γλυκό, καθαρό νερό. Έτσι θα απομακρύνετε τυχόν υπολείμματα άμμου ή χλωρίου (αναλόγως με το που κολυμπάτε) από τα βλέφαρα και τις βλεφαρίδες σας.

* Να χρησιμοποιείτε τεχνητά δάκρυα. Αν κολυμπάτε συχνά σε πισίνα με χλωριωμένο νερό, να βάζετε τεχνητά δάκρυα πριν και μετά την κολύμβηση. Με αυτό τον τρόπο θα συντηρήσετε την στοιβάδα των δακρύων στην επιφάνεια των ματιών σας.

* Να βγάζετε τους φακούς επαφής πριν κολυμπήσετε, ειδικά σε λίμνες ή σε ποτάμια. Αν βουτήξετε στη θάλασσα φορώντας τους φακούς σας, να περιμένετε τουλάχιστον 15 λεπτά μετά την έξοδό σας από το νερό για να τους βγάλετε.

* Να φοράτε συνέχεια γυαλιά ηλίου όσο βρίσκεστε σε υπαίθριους χώρους. «Δεν ξέρουμε πόση ακριβώς έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία απαιτείται για να προκληθούν βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες βλάβες στα μάτια, γι’ αυτό είναι απαραίτητα τα γυαλιά ηλίου και καπέλο με φαρδύ γείσο», τονίζει ο Δρ. Κανελλόπουλος. Να προμηθεύεστε τα γυαλιά σας από καταστήματα οπτικών και όχι από πλανόδιους ή μη πιστοποιημένες πηγές. Βεβαιωθείτε ότι απορροφούν πλήρως την UVA και την UVB. Να φοράτε τα γυαλιά ηλίου ακόμα κι αν έχει συννεφιά. Να προτιμάτε τα μεγάλα γυαλιά ηλίου, που καλύπτουν μεγάλο τμήμα του προσώπου γύρω από τα μάτια.

* Μην ξεχνάτε το αντηλιακό προσώπου. Είναι απαραίτητο να αλείφετε με αυτό τις περιοχές γύρω από τα μάτια (και τα βλέφαρα).

* Να κάνετε ντους χωρίς να μπαίνει το νερό της βρύσης στα μάτια σας.

* Να μην χρησιμοποιείτε το νερό της βρύσης για να ξεπλένετε τους φακούς επαφής σας.

* Να πίνετε άφθονα υγρά. Η επαρκής κατανάλωση υγρών είναι απαραίτητη για την παραγωγή δακρύων που ενυδατώνουν τα μάτια.

* Μην τρίβετε τα μάτια σας. Αν δεν έχετε απολυμάνει τα χέρια σας, μπορεί να μολύνετε τα μάτια και τον οργανισμό σας με κάθε είδους παθογόνο, συμπεριλαμβανομένου του νέου κορωνοϊού.

Αν τέλος εκδηλώσετε επίμονα συμπτώματα στα μάτια, όπως κοκκίνισμα, πόνο, θόλωμα της όρασης, δακρύρροια, πρήξιμο, έκκριμα, αίσθηση ότι κάτι υπάρχει ή/και μεγάλη ευαισθησία στο φως, συμβουλευθείτε αμέσως τον οφθαλμίατρό σας.

Επιμέλεια: Νεκταρία Καρακώστα, Δημοσιογράφος Υγείας

 

 

---

Η Health Editor Προτείνει: